iẕi (p. 55) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To descend, dismount, sink, fall into, to be involved in, இறங்க. 2. To be degraded, disgraced, to degenerate, to be reduced in character, estimation, rank or circumstances, இழிவுபட. 3. To fall below mediocrity, to be inferior, to be below in comparison, தாழ. இழிகடை, s. [vul.] The meanest, lowest, most degraded, மிகவிழிந்தது. (Abusively.) அவனொரு இழிகடை. He is a low wretch. இழிகண், s. Inflammation of the eyes causing the lids to droop, இழிந்தகண். இழிகுலத்தோர், s. Low caste people, கீழ்மக்கள். இழிசனர், s. Persons of low caste, illiterate or ill-bred people, கீழ்மக்கள். இழிசனர்வார்த்தை, s. The vulgar dialect. இழிசொல், s. Disgraceful or improper language, பழிச்சொல், of which four kinds are enumerated, viz.: 1. கோள் --குறளை, an invidious or injurious report, tale bearing, aspersion, slander, backbiting. 2. பொய்மொழி, lying, falsehood. 3. கடுஞ்சொல், harsh expressions, irritating language, scolding. 4. பயனில்சொல், nonsense, idle talk, vain expressions. 2. A vulgar word, இழிவானசொல். இழிஞர், s. Low caste people, the vulgar, the wretched, the miserable, debased, ignoble persons, சண்டாளர். இழிதகவு, v. noun. Inferiority, baseness, disgrace, degradation, meanness, இழிவு. 2. s. Poverty, destitution, எளிமை. இழிதிணை, s. The inferior class. See திணை. இழிந்தோர், s. The vulgar, the illiterate, low-bred persons, தாழ்ந்தோர். இழிபு, v. noun. Lowness, inferiority, meanness, degradation, baseness, தாழ்வு. 2. A hollow or ditch, any hole or cavity, depressions in land, பள்ளம். வெள்ளைக்கிழிபு, s. The less or minor species of வெண்பா verse. இழிவு, v. noun. Inferiority, lowness in rank or character, meanness, baseness, தாழ்வு. 2. Contempt, disgrace, dishonor, ignominy, abjectness, wretchedness, abasement, நிந்தை. 3. Diminution, decrease, a diminished quantity, deficiency, குறைவு. 4. A hollow or cavity, பள்ளம். 5. Decay, ruin, destruction, கேடு. 6. Fault, blemish, deviation from rule, misdemeanor, குற்றம். இழிவறிந்துண்பான். One who eats knowing the advantages of a spare diet. இழிவுபட, inf. To grow mean, base, vile, to deteriorate, be in disgrace, to be degraded, ஈனப்பட. இழிவுபடுத்த, inf. v. a. To degrade, disgrace, deteriorate, debase, தாழ்வுபடுத்த. இழிவுபண்ண, inf. To treat with contempt, நிந்தைசெய்ய. தனதுமரபினிழிவுயர்ச்சியின்றி. (Choosing a wife) from a family neither above nor below his rank. 34)

kṭumai (p. 88) s. Severity, harshness, cruelty, hard-heartedness, அகோரம். 2. Rigor, strictness, asperity, rigidness, earnestness, zealousness, கண்டிப்பு. 3. Vehemence, impetuosity, forcibleness, furiousness, மூர்க்கம். 4. Rapidity, speed, haste, velocity, விரைவு. 5. Hardness, tenacity, firmness, roughness, ruggedness, கடினம். 6. Excessiveness, intensity, immoderateness, vastness, exorbitancy, flagrancy, atrocity, malignity, heinousness, desperateness, மி குதி. 7. Ferocity, savageness, furiousness, violence, கோபம். 8. Strength, powerfulness, வன்மை. 9. Cutting in language, offensiveness, satiricalness, injuriousness, குரூரம். The leading character of this word in its different meanings is intensity. (See கொடுமை.) From this word id derived the symbolic verb கடிது. (3d person sing.) It is severe, &c., with any of the meanings of கடுமை. கடிசு, v. noun. Being too perpendicular, too little bent-- as a hoe, adze, &c., to the handle, or a plough-share to the shaft, நிமிர்வு--opp. to தணிசு. கடிச்சை, s. Niggardliness, உலோ பகுணம். கடிச்சைக்காரன், s. A niggard, a penurious man. கடியது, the neuter appellative.) That which is severe. கடியமோசம், s. Imminent danger. கடியவார்த்தை, s. Hard or angry words, offensive terms or language. கடியன், s. A severe, cruel man. கடுங்கணாளர், s. Cruel, savage, barbarous persons, கொடியோர். கடுங்கண், s. Cruelty, severity, barbarousness, unmercifulness, கொடுமை. 2. [prov.] The scallop of a palmyra leaf in a கோலுபட்டை, cut too closely, ஒலைக்கண். கடுங்கருத்து, s. Abstruse idea, farfetched unnatural meaning, கடமையானக ருத்து. கடுங்காய், s. [prov.] Unripe fruit, பழாதகாய். கடுங்காய்நுங்கு, s. Palmyra fruit, the kernel or pulp of which is too far advanced to be eatable, முதிர்ந்தநுங்கு. கடுங்காய்ச்சல், s. Violent fever, மிகுசுரம். 2. v. noun. Being over-heated-as by the smith, அதிககாய்ச்சல். 3. Being dried or scorched much in the sun, வெ யிலிலதிகமாய்க்காய்தல். கடுங்காய்ச்சலாக்காய்ந்துபோயிற்று. (The corn, &c.), is all scorched (not irrecoverably) by the sun and want of water, rain, &c. கடுங்காரநீர், s. An egg, முட்டை. கடுங்காரம், s. A powerful caustic, ஓர்வகையெரிமருந்து. 2. Excessive pungency, அதிகவுறைப்பு. கடுங்காலம், s. A hard season as in drought, scarcity, &c., a season of adversity, பஞ்சகாலம். 2. A hot season, hot weather, வெப்பமானகாலம். கடுங்காற்று, s. A strong breeze, a furious wind, a tempest, அதிககாற்று. கடுங்கூர்மை, s. Being sharp, அ திககூர்மை. 2. Salt from sesamum, கடுந்தி லாலவணம். 3. Salt of sulphur, கந்தகவுப்பு. 4. Sea salt, கடலுப்பு. கடுங்கூர்மைலவணம், s. Salt from urine, அமரியுப்பு. கடுங்கோடை, s. A severe drought, முதிர்வேனில். கடுங்கோபம், s. Violent anger. கடுஞ்சினப்பூமி--கடுந்தழற்பூமி, s. Alkaline earth, lixivium, உழமண். கடுஞ்சினேகம், s. Very close friendship, too great intimacy, அதிகசினேகம். கடுஞ்சினேகங்கண்ணுக்குப்பகை. Too great intimacy is productive of evil. கடுஞ்சுண்ணத்தி, s. Alum, சீனக் காரம். கடுஞ்சூடு, s. Great heat, அதிகசூடு. கடுஞ்செட்டு, s. Unfair traffic, trading at an exorbitant profit. கடுஞ்செய்கை, s. A cruel or wicked deed, கொடியகிரியை. கடுஞ்சொல், s. A severe word, a harsh expression, a reprimand, கொடுஞ் சொல். கடுதலைமுடிச்சு, s. [prov. prop. க டைதலைமுடிச்சு.] A treacherous contrivance, perfidy. கடுநடை, s. A tiresome walk, hard walking, a hard walk. கடுநெருப்பு, s. A fierce fire, a fire too large or too powerful for the occasion--as for culinary or chemical purposes. கடுந்தரை, s. Hard soil, வன்னிலம். கடுந்தோயல்--கடுந்தோய்ச்சல், v. noun. Over-tempering a weapon, &c., முதிர்ந்ததோயல். கடுமத்தியானம்--கடும்பகல், s. The intense heat of mid-day. கடுமுள், s. Weapons of warfare, யுத்தாயுதப்பொது. கடுமூர்க்கம், s. Great fury, vehement anger, அதிகமூர்க்கம். கடுமூர்க்கன், s. A furious man. கடும்பச்சை, s. A curious green stone, நாகப்பச்சை. கடும்பத்தி, s. Rigorous devotion, earnest excessive zeal, மிகுபத்தி. கடும்பத்தியம், s. A strict diet, கண் டிப்பானபத்தியம். கடும்புலி, s. A ferocious tiger, கொடும்புலி. கடும்புளிப்பு, s. Excessive sourness, அதிகபுளிப்பு. கடுவட்டி, s. Excessive interest, usury, அதிகவட்டி. கடுவழி, s. A rugged way, கடுமை யானவழி. கடுவிலை, s. An exorbitant price, அதிகவிலை. கடுவெயில், s. A burning sun, அதி கவெயில். கடுவெளி, s. A dry extensive plain or open space, free from trees, &c., a vast expanse, பெருவெளி. 2)

koṭumai (p. 146) s. Cruelty, tyranny, oppression, violence inhumanity, கொடுங்கோன் மை. 2. Severity, harshness, vehemence, impetuosity, barbarousness, குரூரம். 3. Crookedness, flexture, obliquity, வளைவு. (Sans. Kota, crookedness.) 4. roughness, harshness, uncouthness, frightfulness, கோ ரம். 5. Vileness, turpitude, wickedness, baseness, flagrance, flagitiousness, தீமை. 6. Injustice, அநீதி. 7. Sharpness, poignancy, severity, கூர்மை. 8. adj. Satirical, offensive, injurious, கடுமை.--Note. In most of its meanings, bad or injurious qualities are implied. It differs from கடு மை, in Several meanings. Like that and similar abstract nouns, it drops the termination and combines with other nouns as an adjective, according to rule. வறுமைகொடிது. Poverty is cruel. வயிற்றுக்கொடுமையினால்வருந்துகிறான். He is vexed by want of food. கொடிது--கொடியது, appel. noun. That which is cruel, கொடுமையானது. கொடியகாடு, s. A wild, inhospitable desert. கொடியகூற்றன், s. The cruel Yama. கொடியசண்டாளர், s. Desperate wretches. கொடியபிறவி, s. Vile births--as evils to which souls are subject; horrid transmigration--as keeping the soul from union with the deity. கொடியமனம், s. A cruel or envious disposition. 2. The evil heart. கொடியமுகம், s. A frightful visage; a fierce countenance. கொடியமோசம், s. Flagrant errors. கொடியவஞ்சனை, s. Base turpitude. 2. A desperate fraud; a base imposition. கொடியவன், s. A vile wretch, a hardhearted cruel man. கொடியவீரன், s. A kind of prepared arsenic, கோடாசொரிபாஷாணம். (Rott.) கொடியவெப்பம், s. Oppressive, vehement heat of weather or climate, &c. 2. Poignant qualities of medicines. கொடியோன், s. A cruel man. 2. The plant, கற்றாழை, Aloes. கொடுங்கண், s. An evil eye, a cruel eye. கொடுங்காலம், s. A time of dearth, scarcity, drought, &c. 2. A time of general suffering. 3. A time of oppression, cruelty, tyranny. கொடுங்கோல், s. A despotic government or rule; tyranny. (lit.) a crooked sceptre--as opposed to செங்கோல், a right sceptre, அரசின்முறைகேடு. கொடுங்கோள், s. Atrocious backbiting, disgraceful calumny, அவதூறு. கொடுங்கோன்மை, s. Despotism, tyranny; injustice, oppression, அரசின் முறைகேடு. கொடுசூரி--கொடுஞ்சூரி, s. [local.] A desperately wicked woman. கொடுநுகம், s. The tenth lunar asterism. See மகம். கொடுஞ்சொல், s. Rude, harsh, severe language; harshness, reproof, abuse, &c. --as கடுஞ்சொல் and வன்சொல். கொடும்பசி, s. Severe hunger. கொடுமரம், s. A bow, வில். 2. Sagitarius of the zodiac, தனுராசி. கொடுமுடிச்சு, s. A hard, intricate knot, படுமுடிச்சு. 2. (fig.) Malignant plot, a vile conspiracy; contrivance to ruin one, founded on falsehood or truth, சதியாலோசனை. கொடும்பகல், s. [local.] Mid-day. See கடும்பகல். கொடும்பாவி, s. A heinous sinner. கொடும்பாவை, s. The effigy of an old woman, dragged through the streets with lights and vociferation, in time of drought, and burnt to expiate public crime and bring rain. Sometimes கொடும் பாவி. கொடும்புரி, s. A hard, through twist in a string, &c. 2. (fig.) A deep-laid plot for effecting one's dismissal from office, &c. கொடுந்தமிழ், s. The vulgar dialect of the Tamil. See தமிழ். கொடுந்துயர், s. Aggravated sorrow. கொடும்புலி, s. A lion, சிங்கம். 2. Loe of the Zodiac, சிங்கவிராசி. கொடுவரி, s. A tiger, புலி. கொடுவாய், s. A savage kind of animal, the hyena, ஓர்மிருகம். 2. A kind of fish, ஓர்மீன். 3. Slander, aspersion, வெ றும்புறங்கூறுகை. கொடுவாளை, s. The கொடுவாய் fish. கொடுவாள்--கொடுவாட்கத்தி, s. A long curved knife or garden hook. கொடுவினை, s. Heinous deeds, vile acts, vice, பாவம். கொடுவிஷம், s. Malignant poison, venom. 2. A kind of native arsenic, வெள்ளைப்பாஷாணம். கொடியபீசம், s. A kind of arsenic, சீதாங்கபாஷாணம். 14)

nccu (p. 267) s. Desire, lust, hankering, craving, &c., ஆசை. (சது.) 2. Babble, தொனுப்பு. [Tel. usage.] 3. adj. Little, small, சிறிய. 4. [oblique of நஞ்சு, as an adjec.] Poisonous. venomous, baneful. நச்சுக்கண், s. A poisonous eye, that blights whatever it looks upon. நச்சுக்கத்தி, s. A poisoned knife. 2. (fig.) A very wicked person, கெட்டவன். நச்சுக்காற்று, s. An unhealthy wind. See காற்று. நச்சுக்குழல், s. [vul.] A long tube for shooting birds with clay pellets, புட்ப டுக்குங்குழல். 2. A telescope, துரதிஷ்டிக்க ண்ணாடி. நச்சுக்கொடி, s. The after-birth, secundines, as நஞ்சுக்கொடி.(c.) நச்சுக்கொடிச்சுண்ணம், s. A medical powder made of the after-birth, administered in cholera, விஷபேதிச்சூரணம். நச்சுச்சொல், s. Blighting words, தீச் சொல். 2. Malicious, envious or sarcastic language, கடுஞ்சொல். 3. A malign word in poetic composition supposed to ber injurious to the hero, வசைச்சொல். நச்சுத்தானம், s. [in erotics.] Parts of the female body which if touched by men on certain days of the moon, are supposed to produce disgust, அமுதநி லைக்கேழாமிடம். நச்சுநீர், s. Poisonous water, விஷநீர். நச்சுப்படைக்கலம், s. Poisoned weapons. (p.) நச்சுப்பல், s. The poisonous fang of a snake. (c.) நச்சுப்பல்லி, s. A spotted kind of wall-lizard, whose excrement is used in witcheraft. 2. The chirp of a lizard from a direction which prognosticates evil, and causes one leaving home to turn back. 3. A woman whose words are malignant. நச்சுப்பல்லிபோலேதடுக்கிறான். He stops one like an ominous lizard. நச்சுப்பார்வை, s. Bewitching, amorous, libidinous looks, ogling, மோகப்பார்வை. (p.) 2. A blighting, ominous look, கண் ணேறு. 3. An angry, maliciouse appearance, கோபப்பார்வை. நச்சுப்பால், s. The poisonous milky juice of the spurge-class of shrubs. கள்ளிப்பால். 2. First thick milk of a woman or beast, சீம்பால். 3. Milk that does not agree with the young, இணங்கா தபால். நச்சுப்புகை, s. Poisonous smoke or fumigation from burning poisonous reptiles or vegetables. நச்சுப்பூடு, s. A poisonous herb. நச்சுப்பொடி, s. A poisonous powder, விஷத்தூள். 2. A small-fish, ஓர்சிறுமீன். நச்சுப்பொய்கை, s. Poisonous water of a tank. (p.) நச்சுமரம், s. A poisonous tree, எட்டி, Strychnos, nus-vomica, L. நச்சுமரமாயினும்நட்டவன்வெட்டுவானோ..... Though the tree be poisonous will the planter cut it up; i. e. though a man be evil, his patron is not the one to reject him. நச்சுமருந்து, s. Poisonous medicine. நச்சுமழை, s. An unhealthy or pernicious rain being untimely, not plentiful, &c., காலந்தப்பியமழை. நச்சுவாக்கு, s. Malign words of some particular poets. நச்சுவாய், s. The mouth of one whose words are blighting, விஷவாக்கு. நச்சுவிறகு, s. Poisonous fuel, used in witchcraft, &c. நச்செண்ணெய், s. A kind of poisonous oil, for curing sores, விஷதைலம். நச்செலி, s. A kind of rat whose bite is poisonous, sometimes fatal. (c.) நச்செழுத்து, s. Letters which may be so placed, in poetic composition, as to be considered ominous; as in the first word of the poem, or other important places, they are, ய, ர, ள, யா, யோ, ரா, லா, லோ, also உயிரளபெடை, ஒற்றளபெடை, மகரக்கு றுக்கம், and ஆய்தக்குறுக்கம். 25)

vṉ (p. 381) adj. [a change of வல், used in combin.] Strong, வலிய. 2. Great, மிகு, 3. Cruel, கொடிய. வன்கணம், s. The hard consonants See வல்லினம். வன்கண், s. An evil or envious eye, கொடும்பார்வை. 2. Enmity, envy, பொறாமை. 3. Cruelty, hard heartedness கொடுமை. 4. Bravery, வீரத்தன்மை. வன்கட்பேதையர், s. Women living in a wild and barren country, commonly cruel, பாலைநிலப்பெண்கள். (சது.) 2. Females of savage tribes, குறிஞ்சிநிலப்பெண்கள். (p.) வன்கண்ணன், s. An envious man. வன்கண்மை, s. Jealousy. (p.) வன்காய், s. A hard, woody fruit. வன்காரம், s. Borax, as வெண்காரம். (limited.) வன்கிழம், s. A great age, as வலுகிழம். 2. Extreme precocity. 3. Second childhood. See கிழம். வன்குருசு, s. [Chris. usage.] The cruel cross. வன்கொடியன், s. A very severe man; a wicked and cruel person. வன்கொலை, s. Cruel murder. வன்சா, s. A cruel death. 2. [fig.] A perishing crop, அறுப்பழிவு. வன்சிரம்--வன்சிரமீன், s. [com. வஞ்சி ரம்.] A kind of fish, Scomber Rottleri. வன்சிறை, s. Cruel slavery. வன்சொல்--வன்மொழி, s. Rude language; harsh speech, as கடுஞ்சொல்-oppos. to இன்சரெல். வன்பகை, s. Burning enmity, implacable hatred, கடும்பகை. வன்பால், s. Hilly ground, குறிஞ்சிநி லம். 2. Barren ground, பாலைநிலம். 3. a hillock, rising ground, மேடு; [ex பால்.] வன்பிழை, s. A great fault, a heinous crime. வன்பு, s. Strength, as வற்பு. 2. Thought, attention, கருத்து, as வன்மை. (உபநி.) வன்புரை, s. A subject, a peculiar theme or topic, in பொருளதிகாரம். வன்பொறை, s. A heavy burden, a large and ponderous weight, பெரும்பாரம். (p.) வன்மரம், s. A very hard timber; a hard timber-tree, satin-wood, Swietenia chloroxylon. (சது.) வன்மனம், s. A hard heart, as கல்நெ ஞ்சு, (உபநி. 59.) வன்மீன், s. [lit a hard fish.] A crocodile, முதலை. (சது.) வன்முகிழ், s. [prov.] Compact part of the cocoa-nut fibre with its shell, தேங்காய்க்காம்பினடி. வன்னசை, s. [in anat.] Tendon. வன்னெஞ்சு, s. [appel. வன்னெஞ்சன், fem. வன்னெஞ்சி.] A cruel heart. 12) *

vevvurai (p. 401) s. Severe or inflammatory language, கடுஞ்சொல்; [ex வெ.] (p.) 5)