akāṭi (p. 2) adv. (Hin.) Before, in advance, முன். 2. s. The rope with which a horse's fore-feet are tied, புரவிமுன்னங்காற் கயிறு. (c.) 58) *

akkm (p. 3) s. Grain, தானியம். See அகம்; [prop. அஃகம்.] 2. Rope, cord, கயிறு. 3. A tree, as தான்றிமரம். (p.) 4. (c.) Side, பக்கம், as அக்கம்பக்கம் பார்த்துப் பேசினான், he looked about him and spoke. 43) *

aṇai (p. 9) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To embrace, hold, clasp in the arms, adhere to, தழுவ. 2. To join, bring or put to--as earth to a tree, the calf to the cow, &c., அணையச்செய்ய. 3. To get or win over persons to one's side or party, to influence, சேர்த்துக்கொள்ள. 4. To brood over, gather, சிறகின்கீழ்ச்சேர்க்க. 5. To quench, extinguish, அவிக்க. (c.) மரத்துக்குமண்ணணைத்தான், He put earth round the tree. சத்துருவைத்தன்னுடனணைத்தான். He won over his enemy. அணைகயிறு, s. The cord with which a calf is tied to the cow's forefoot, when she is to be milked. அருகணைத்து, v. part. Closely embracing. யானையணைதறி, s. The pillar or post to which they tie elephants. அணைக்கை--அணைத்தல்--அணை ப்பு, v. noun. Embracing, an embrace. 46)

aṇ (p. 9) s. A leash for dogs, a running knot, வேட்டைநாயினுருவுகயிறு. 2. (Rott.) A notch, தடியில்வெட்டியவரை. 49)

aṇṇntāḷ (p. 9) --அண்ணாந்தாள், s. A kind of torture, in which a cord is fastened round the neck, and the head tied close to the great toe, while the hands are kept behind, கழுத்திற்குங்காலுக்கும் பூட்டுங்கயிறு; ex அண்ணா, et தாள். 63)

aṇṇākkyiṟu (p. 10) s. [impr. for அரை ஞாண்.] A girdle, (not in good use.) 6)

āñcāṉ (p. 37) s. [in seamen's language.] A halliard or rope for hoisting a sail, கப் பற்கயிறு. 2. A rope for lifting weights with a pulley or otherwise, a hawser, கயிறு. 3. The lone, slender stem of a tree, சிறியதனிக் கொப்பு; [ex ஆசை.] (c.) ஆஞ்சான்பற்றி, s. A beam across the stern of a dhoney to which the halliard, &c. is tied. சின்னஆஞ்சான், s. A small stay rope, as பளிஞ்சிக்கயிறு. 29)

ālāṉam (p. 42) s. [in Tam. ஆளானம்.] The post to which an elephant is tied, யானைகட்டுந்தறி. 2. A rope or string, கயிறு. 3. A rope to tie an elephant, யானைகட் டுங்கயிறு. 4. Tying, binding, கட்டுகை. Wils. p. 121. ALANA. 20) *

iṭm (p. 45) s. Place, room, site, situation, location, spot, station, ஸ்தானம். 2. Ground, foundation, reason, &c., in argument, ஆதாரம். 3. House, one's own place, residence, வீடு. 4. Breadth, width, extension, அகலம். 5. Time, ability, opportunity, convenience, ஏது. 6. (p.) Greatness, பெருமை. 7. The left side, இடதுபக்கம். 8. The three persons in pronouns, மூவிடம்.-They are தன்மை, the first person--முன்னிலை, the second person--and படர்க்கை, the third person. 9. Wealth, riches, prosperity, செல்வம். 1. The air, ஆகாயம். 11. Expanse, spaciousness, விசாலம். இடம்படமெய்ஞ்ஞானங்கற்பினும். Though extensively taught in divine knowledge, (இடம். 11.) (நாலடி.) இடம்படவீடெடேல். Do not build too spacious a house. கேட்டவிடத்திலில்லையென்கிறான். On being asked, he said no. இடக்கை--இடங்கை--இடதுகை, s. The left-hand. இடங்காட்ட, inf. To indulge one, to humor, encourage, &c. இடங்காரம், s. The left hand of a double drum, the end of which is glued, முழவினிடப்புறம். இடங்குறுக--இடமிடைய, inf. To be confined, be narrow, close, to want room to pass, &c., இடம்நெருங்க. இடங்கெட்டபாவி, s. An utterly destitute person, a miserable wretch. இடங்கேடு, s. Poverty, தரித்திரம். இடங்கொடாமை, neg. v. noun. Non-concession, non-indulgence, obstinacy, முருட்டாட்டம். 2. An assumed indifference, &c. in one who has done wrong and conceals it, sang froid, பிடி கொடாமை. இடங்கொடுக்க, inf. To give place, yield, admit. 2. To allow, permit, suffer, grant liberty, permission. இடங்கொள்ள, inf. To take up room, இடம்பிடிக்க. 2. To be spacious, capacious, விசாலமாயிருக்க. இடங்கொள்பூதலம். The wide-spread earth. (நைட.) இடங்கோல, inf. To gain a footing, establish one's self in place. 2. To take preparatory measure, make interest with one, &c. 3. To make larger, wider--as in digging a well, a foundation, &c. இடசாரி--இடச்சுற்று, s. Turning, wheeling, &c. to the left--as in dancing, military tactics, horsemanship, &c. இடஞ்சுழி, s. A curl on the body to the left. இடந்தலைப்பாடு, s. One of the துறை in love poetry--the meeting of lovers in a place previously agreed upon. இடமயக்கம்--இடமலைவு, s. Ascribing things to unnatural places--as pearls to the mountain, gold to the sea, &c. திணைமயக்கு. இடமற்றபிள்ளை, s. A child without fortune. இடமானம், s. A spacious place. 2. An honorable place, (Old Dic.) இடமானமானவீடு, s. A spacious house. இடம்பாடு, s. Width, spaciousness, extensiveness, விசாலம். 2. Wealth, prosperity, greatness, affluence, செல்வம். இடம்பார்க்க, inf. To seek or find a place, a situation, an opportunity. இடம்புரி, s. A conch, a species of shell from which bangles, or handrings are cut, சங்கு. 2. A left hand shell, இடம்புரிச்சங்கு. 3. A species of medicinal plant forming a drug, ஓர்பூடு. 4. A rope twisted to the left, இடப்பக்க மாகமுறுக்கியகயிறு. இடவகை, s. A house, வீடு. (சது.) 2. Local affinity. இடவழு, s. [in grammar.] The wrong use of one person for another. இடவன், s. [prov.] The left ox in the yoke, இடம்பூண்டவெருது. 2. The fellow or mate in a yoke of oxen, கூட்டெ ருது. இடவாகுபெயர், s. A kind of metonymy-as the place for that which is in it, ஆகுபெயர்களிலொன்று. இடவோட்டம், s. The left-hand passage--spoken of the imaginary planets, இராகுகேது இடப்புறமோடல். 2. Every other three of the lunar mansions, being twelve in number. 66)

iraccu (p. 48) --இரச்சை, s. A cord, rope, string, a lock of braided hair, கயிறு. Wils. p. 694. RAJJU. (p.) 45)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

īrvṭm (p. 58) --ஈர்வாணி, s. [prov.] A rope made of the ribs of the palmyra leaf. பனையீர்க்குக்கயிறு; [ex ஈர்க்கில், et வடம், rope.] 31)

ukkm (p. 59) s. (Tel. உ்மு.) A rope by which any thing is suspended or carried in the hand, தூக்குக்கயிறு. 13)

uruvu (p. 65) கிறேன், உருவினேன், வேன், உருவ, v. a. To unsheath, draw out of a case or sheath, வாள்முதலியவற்றையுருவ. 2. To draw between the finger and the thumb--as a hair, thread, straw, &c., to free it from oil, moisture, &c.; or a necklace, to remove the beads; or a tamarind twig, to remove the leaves, &c., தழைமுதலிய வுருவ. 3. To draw the hand with pressure down a limb, or any part of the body, to allay pain, inflammation, &c., also down a pole, or other cylindrical body, சுளுக்குமுதலி யவற்றிற்குஉருவ. 4. To loosen or tighten a noose, கயிற்றையுருவ. 5. To pierce through, penetrate, pass through, enter, or transfix, --as an arrow, a needle, &c., ஊடுருவ. உருவினவாளுடனேவந்தான். He came with a drawn sword. நெஞ்சிலம்புபட்டுருவிற்று. The arrow reached the heart and pierced it. மெல்லெனப்பாயுந்தண்ணீர்கல்லையுமுருவப்பாயும். Gently flowing water will wear away even a rock. அவன்மார்பையுருவிப்புறப்பட்டது. (The dart) entered his breast and passed through him. கத்தியையுருவினான். He drew his sword. கீரையையுருவிப்போடு. Strip off the potherbs or greens. ஆற்றையுருவநடக்க. To ford, or wade through a river. உருவக்குத்த, inf. To stab, pierce, transpierce, transfix. உருவத்துளைக்க, inf. To bore through, or into, as with an instrument, or as beetles and other insects. உருவத்தைக்க, inf. To stitch through. 2. To nail through, transfix. 3. To pierce, or pass through--as a thorn, a weapon, a nail, &c.; ex. ஆணியுரு வத்தைத்தது, the nail is gone through. உருவுண்டுபோக, inf. To slip off-as beads from a string, to become loose, or to slip through, or become tight as a noose. உருவுதடம், s. [prov.] A noose, சுருக்கு. உருவொளி, s. Transparency, translucency. 41)

ulai (p. 66) s. A smith's forge, or furnace, கொல்லனுலை. 2. A fireplace for cooking, a hearth, நெருப்புள்ளவடுப்பு. 3. A pot of water set on the fire, or fireplace for cooking, பாகஞ்செய்யவைக்குநீருலை. உலைகட்ட, inf. To decorate the top of a pot with mango leaves and set it on the fireplace with water to receive the rice that is to be boiled and distributed among religious mendicants, or offered in the temple, பொங்கற்பானைக்குமா விலைசெருகியகயிறுகட்ட. உலைகாயவைக்க, inf. To set the rice-pot on the fire filled with water to be heated. உலைகொதிக்க, inf. To boil as water when placed on the fire for cooking, &c. உலைக்களம், s. A smith's forge, கொல்லனுலையிடம். உலைக்குறடு, s. A smith's tongs, இரும்பெடுக்குங்குறடு. உலைத்தண்ணீர்--உலைநீர், s. Water set over the fire for cooking, பாகஞ்செய்ய வைக்குந்தண்ணீர். 2. Water used by the smith in the work of the forge, இரும்பு தோய்க்குநீர். உலைத்துருத்தி, s. A smith's bellows, உலையூதுந்துருத்தி. உலைமுகம், s. A smith's furnace or the centre of the forge, கொல்லனுலையி டம். உலைமூக்கு, s. The hole in the forge in which the bellows are inserted, கொல் லனுலைநாசி. உலைமூடி, s. The cover of a pot used for heating water, உலைப்பானையின் மேல்மூடி. ஊரைவாய்மூடவுலைமூடியில்லை. There is no lid that will cover the country. உலைமூட்ட, inf. To construct a forge and make it ready for work, கொல்லனுலையாயத்தம்பண்ண. 2. To make a fire in the smith's forge, கொல்லனுலை யில்நெருப்புமூட்ட. 3. To make a fire for cooking, அடுப்புமூட்ட. உலைமூட்டினாலுண்டுலகு. If the smith construct the forge, the world will stand. உலையாணிக்கோல், s. A smith's poker, beak-iron, உலையிருப்புக்கோல். 2. A branding-iron, சுட்டுக்கோல். உலையில்வெந்தவிரும்பு, s. Iron well burnt in a smith's forge. உலையேற்ற--உலைவைக்க, inf. To set a pot on the fire, உலைப்பானையையடுப்பி லேவைக்க. அவன்என்தலைக்குஉலைவைக்கிறான். He puts a rice-pot on the fire for my head; i. e. he meditates my ruin. இன்னமுலைவைக்கவில்லை. The rice-pot has not yet been set on the fire. 28)