iṇai (p. 45) s. Union, conjunction, communion, fellowship, இசைவு. 2. Comparison, parallel, similitude, resemblance, ஒப்பு. 3. (p.) Two things of a kind, a pair, couple, brace, துணை. 4. A companion, associate, partner, escort, protector, துணைவன். 5. Desire, இச்சை. 6. Women's hair, கூந்தல். இணையினெஞ்சமே. O! mind, debased beyond comparison. (வைராக்.) இறைகழலிணைமேவியவிமலர். Holy men who unite themselves to the feet of the Supreme Being. இணைக்கயல், s. A couple of carpfish, figures of which in gold, silver, &c., form one of the eight auspicious articles placed on special occasions as good omens, also as pleasing to the gods, அட் டமங்கலத்தொன்று. 2. One of the emblems of royalty, அரசசின்னத்தொன்று. இணைக்கல்லை, s. Two leaf-plates --as set before a religious mendicant or pandarum, while feeding him. இணைக்குப்போக, inf. [prop. இணை யாகப்போக.] To walk with another, to walk abreast. இணைக்குறளாசிரியப்பா, s. A kind of ஆசிரியப்பா, some of whose middle lines are shorter than the first or last line. இணைமணிமாலை, s. A poem consisting either of the kind of verses called வெண்பா and அகவல், or வெண்பா and கலித்துறை, in hundred verses and composed in accordance with the rule of அந்தாதி--one of the பிரபந்தம். இணைமுரண்டொடை, s. [in poetry.] A kind of ryhme where the first two feet in a line are opposed to each other either in word or meaning, ஓர்தொடை-as சீறடிப்பேரகலல்குல். இணைமோனைத்தொடை, s. A species of rhyme in which the first letters of each of the first two feet are the same. See தொடை. இணையசை, s. A compound metrical syllable, நிரையசை. இணையடி or கழலிணை, s. The two feet. இணையடிசூட, inf. To adorn, crown one's self with the feet (of the deity or guru) regarding them as flowers.--Note. To place the feet of another on one's head, is a figurative form for expressing great reverence, devotedness, respect, &c. இணையளபெடைத்தொடை, s. A verse in which the first letter of the first two feet is protracted. இணையிட்டுப்பார்க்க, inf. To compare one thing with another. இணையியைபுத்தொடை, s. The repetition of the same letter in the last two feet of any line. See தொடை. இணையெதுகைத்தொடை, s. [in poetry.] The rhyming of the second letters of the first two feet in each line. இணையெழுத்து, s. A substituted letter, போலியெழுத்து. இணைவிழைச்சு, s. Unchastity, unchaste desire, கற்பில்லாமை. (நீதிநெறி.) 2. Sexual desires, காமம். (p.) கண்ணினை, s. A pair of eyes. 138)

ilēntu (p. 55) --இலேவுந்து, s. Common salt in masses, கல்லுப்பு. (M. Dic.) 14)

īym (p. 58) s. Lead, one of the five metals. (See உலோகம்.) 2. A kind of prepared arsenic, மிருதாரசிங்கி. ஈயக்கிட்டம், s. The rust in lead. ஈயக்குழவி, s. A kind of prepared arsenic, நீலபாஷாணம். ஈயச்சிந்தூரம், s. Red oxide of lead, வங்கசிந்தூரம். (M. Dic.) ஈயத்தகடு, s. Tin or copper plate, வங்கத்தகடு. ஈயப்பற்பம், s. Calcined lead, வங் கபஸ்பம். ஈயப்பற்று, s. Solder of lead or tin on silver, brass, &c., வங்கப்பற்று. ஈயப்பூச்சு, s. Coating with tin, lorication, tinning, வங்கப்பூச்சு. ஈயமணல், s. Lead ore. ஈயம்பூச, inf. To tin, to coat with tin, to loricate, வங்கம்பூச. காரீயம், s. Black lead. கல்லீயம், s. A hard kind of lead. வெள்ளீயம், s. Lead, pewter, tin. 17)

īrl (p. 58) s. The lungs, liver, spleen, and other viscera, ஈருள். ஈரல்கருக, inf. To be smitten with anguish, fear, shame, &c. ஈரல்கருகிப்போயிற்று. My liver is dried up--an expression which indicates intense anguish. ஈரல்பதற, inf. To be terrified, agitated. ஈரற்குலை, s. The liver and the parts connected with it, ஈரற்கொத்து; [ex குலை, cluster, collection.] ஈரற்குலைபதைக்க, inf. To be cut to the heart, be deeply grieved. ஈரற்குழி, s. The pit of the stomach, ஈரலுறுதானம். ஈரற்பித்து--பித்தீரல், s. The gall bladder and its contents, ஈரற்பிச்சு. நீரீரல், s. The kidneys. கல்லீரல், s. Liver. நுரையீரல்--வெள்ளீரல், s. Lungs. வாளீரல்--மண்ணீரல், s. Spleen. 23)

utir (p. 60) --உதிரு, கிறது, உதிர்ந்தது, உ திரும், உதிர, v. n. To drop off, fall off--as leaves, fruits, &c.; to be blasted, nipped, to fall off--as the hair, by disease or age, சொரிய. 2. To be shaken with the wind or otherwise, அசைக்கப்பட்டுதிர. 3. To crumble, fall to pieces as cakes (பிட்டு), பிதிர. 4. To fall as tears, சிந்த. 5. To die (used in imprecations), சாவ. நீசீக்கிரமுதிர்ந்துபோவாய். You shall die soon (a curse). தாரகையுதிர்ந்த. The stars fell. (ஸ்காந்தம்.) பூவுதிரப்பிஞ்சுதிரக்காயுதிரக்கனியுதிர. Let blossoms, buds, unripe fruits, and fruits drop off; i. e. let people of all ages die--an imprecation. உதிர்ந்தசருகு, s. Withered leaves fallen from the tree. உதிர்ந்தசருகுணவொழியவுணவில்லான். He who feeds upon dry leaves abstaining from all kinds of food. (பாரதம்) உதிர்பருவம், s. The quality or consistency of a thing that easily crumbles. உதிர்மணல், s. Loose sand a little moist. இலையுதிர்காலம், s. The season of the fall of the leaf. உதிரி, s. That which falls off, or is separated, exfoliation, உதிர்ந்தது. 2. A disease, smallpox of various kinds, so called from the scabs falling off, ஓர்வைசூரி. 3. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. உதிரிக்குத்து, s. Aching pain incident to one attacked with உதிரி. உதிரித்தழும்பு, s. The pits left by the smallpox, அம்மைவடு. வரகுதிரி, s. A species of smallpox whose pustules are remarkably diminutive, like வரகு seeds. சருகுதிரி, s. A species of smallpox attended by the sloughing away of the affected flesh. மிளகுதிரி, s. A species of smallpox, the pustules of which are the size of pepper seeds. கல்லுதிரி, s. A species of smallpox the pustules of which are very large. உதிர், s. Powder, dust, any thing crumbled, பொடி. உதிர்வு, v. noun. Falling off, &c., உதிர்கை. 2. Crumbling to pieces, உகுகை. 20)

uppu (p. 62) s. Salt, any species of salt, acid or alkaline, லவணம். 2. Saltness, உவர்ப்பு. 3. The sea of salt-water-as distinguished from the other seas of Hindu cosmogony, the ocean, கடல். 4. Sweetness, deliciousness, இனிமை. (கு. 382. 8.) 5. A kind of play among females, மகளிர்விளையா ட்டு. 6. Melody, music, அராகம். 7. A heap of sand used as a goal in the game of prison-bars, விளையாட்டுமணற்குவியல். --Note. Five salts are spoken of as used by alchymists and சித்தாதிகள்; viz.: 1. கறியுப்பு, culinary salt. 2. வெடியுப்பு, salt-petre. 3. இந்துப்பு, a fossil, medicinal salt. 4. ஓட்டு ப்பு, salt supposed to be formed in the skull. 5. அமரியுப்பு, Urinary salt. இந்தப்பேச்சிலேஉப்பில்லை. This speech is void of savor. உப்பங்கழி, s. Salt-pan, உப்புக் கழி. உப்பளம், s. Salt-works, salt-pans, உப்புவிளைநிலம். 2. Brackish land, கழி. உப்பளங்கட்ட, inf. To construct salt-pans. உப்பளம்பாய்ச்ச, inf. To convey water into the salt-pans. உப்பளவர்--உப்பமைப்போர், s. Saltmanufacturers. உப்பிட--உப்புப்போட, inf. To salt. உப்பில்லாப்பேச்சு, s. Insipid discourse. உப்புக்கசனை--உப்பூறணி, s. Being impregnated with salt, as land. உப்புக்கட்டி, s. A granulation on a lump of salt. உப்புக்கண்டம், s. Salted meat, a piece of saltfish, flesh, &c. உப்புக்கண்டம்பறிகொடுத்தபார்ப்பாத்திபோல.... Like a Brahmanee who has lost her salted mutton [prov.], used when something is lost which cannot to inquired after. உப்புக்கரித்தல்--உப்புக்கூர்த்தல், v. noun. Having a saline taste. உப்புக்கீரை, s. A plant used for curry, ஓர்வகைக்கீரை. 2. A kind of curry made of that plant, ஓர்கறி. உப்புக்குத்தி, s. A kind of bird, ஓர்பட்சி. உப்புக்கொள்ளுகிறது, s. A play, taking a child on the back and crying, Salt for sale, ஓர்விளையாட்டு. உப்புச்செய்ய--உப்புவிளைவிக்க-உப்பமைக்க, inf. To make salt, உப்புண் டாக்க. உப்புத்தண்ணீர், s. Salt-water, brackish water. உப்புத்தரை--உப்புத்தரவை, s. Brackish soil. உப்புத்திராவகம், s. Muriatic acid, இலவணதிராவகம். உப்புத்திரி, s. A twist dipped in a preparation of salt, to serve as an injection for a child, மலங்கழிக்கஏற்றுந்திரி. உப்புப்பட, inf. To form as salt in pans, &c., by natural process, உப்புண் டாக. உப்புப்பாத்தி, s. The division or beds in salt-pans. உப்புப்பாத்திகட்ட, inf. To make salt-pans. உப்புப்பார்க்க, inf. To try the seasoning of curry, &c. by the taste, உப்புருசிபார்க்க. உப்புப்பால், s. The milk of the mother after child birth for three days. உப்புப்புல்லு, s. Grass growing in salt soil. உப்புப்பூக்க--உப்புப்பொரிய, inf. To begin to form--as salt; to form as the lamina, உப்புமலர. 2. To have a pale color on the skin, perhaps a concretion from perspiration, சரீரத்திலுப்புப்படர. உப்புப்புளிதள்ள, inf. To abstain from salt and acid things--a regimen in medical prescriptions. உப்புப்புளிப்புப்பார்க்க, inf. To examine the taste of curries, சுவையினிசை வுபார்க்க. 2. (fig.) To examine, make inquiry beforehand. பரீட்சைபார்க்க. 3. (fig.) To try or examine a part of a work, &c. in order to form an estimate of the whole. உப்புவாணிகர், s. Salt dealers, the caste, உமணர். உப்புவாணிகனறிவானோகர்ப்பூரவிலை? Is a salt dealer acquainted with the price of camphor? உப்புறைப்பு, s. Saltishness, flavoring of salt, உப்புக்கரிப்பு. காய்ச்சுப்பு or சவட்டுப்பு, s. Alkali, salt produced from the earth impregnated with soda. வழலையுப்பு, s. Soap. கறியுப்பு--கடலுப்பு, s. Sea-salt. காருப்பு, s. Salt produced from sesamum seed, கடுந்திலாலவணம். வளையலுப்பு, s. Fel vitri, glassgall; a very white salt. கல்லுப்பு, s. Salt in lumps. கந்தகவுப்பு, s. Salt produced from sulphur. கறுத்தவுப்பு, s. Black salt produced from the ashes of certain plants. மரவுப்பு, s. Potash. 63)

uruvu (p. 65) கிறேன், உருவினேன், வேன், உருவ, v. a. To unsheath, draw out of a case or sheath, வாள்முதலியவற்றையுருவ. 2. To draw between the finger and the thumb--as a hair, thread, straw, &c., to free it from oil, moisture, &c.; or a necklace, to remove the beads; or a tamarind twig, to remove the leaves, &c., தழைமுதலிய வுருவ. 3. To draw the hand with pressure down a limb, or any part of the body, to allay pain, inflammation, &c., also down a pole, or other cylindrical body, சுளுக்குமுதலி யவற்றிற்குஉருவ. 4. To loosen or tighten a noose, கயிற்றையுருவ. 5. To pierce through, penetrate, pass through, enter, or transfix, --as an arrow, a needle, &c., ஊடுருவ. உருவினவாளுடனேவந்தான். He came with a drawn sword. நெஞ்சிலம்புபட்டுருவிற்று. The arrow reached the heart and pierced it. மெல்லெனப்பாயுந்தண்ணீர்கல்லையுமுருவப்பாயும். Gently flowing water will wear away even a rock. அவன்மார்பையுருவிப்புறப்பட்டது. (The dart) entered his breast and passed through him. கத்தியையுருவினான். He drew his sword. கீரையையுருவிப்போடு. Strip off the potherbs or greens. ஆற்றையுருவநடக்க. To ford, or wade through a river. உருவக்குத்த, inf. To stab, pierce, transpierce, transfix. உருவத்துளைக்க, inf. To bore through, or into, as with an instrument, or as beetles and other insects. உருவத்தைக்க, inf. To stitch through. 2. To nail through, transfix. 3. To pierce, or pass through--as a thorn, a weapon, a nail, &c.; ex. ஆணியுரு வத்தைத்தது, the nail is gone through. உருவுண்டுபோக, inf. To slip off-as beads from a string, to become loose, or to slip through, or become tight as a noose. உருவுதடம், s. [prov.] A noose, சுருக்கு. உருவொளி, s. Transparency, translucency. 41)

uṟuttu (p. 68) கிறேன், உறுத்தினேன், வே ன், உறுத்த, v. a. To cause to be, to originate, உண்டாக்க. 2. To form, constitute, ஏற்படுத்த. 3. To insert, introduce, சேர்க்க. 4. To render, produce, வருவிக்க. 5. To erect, construct, நாட்ட. 6. To bring in contact, clap together, make an impression on the mind, தாக்க. 7. To cause smarting irritation, &c. --as dust in the eye, a rough or uneven surface to one sitting, or lying down from the protrusion of his bones, வருத்த. 8. To produce mental pain--as by a sarcastic remark, &c., மனதிலுறுத்த.--Note. The meanings of this word are commonly determined by the noun prefixed to it, and it may generally be construed by the form to cause to be, &c. See எலும்புறுத்த, below. புரவிபண்ணுறுத்திடுவார். They equipped the horse. (நைட.) மருங்கினிற்கச்சியாப்புறுத்தான். He bound the girdle about his waist. (சேதுப்.) காலிலேகல்லுறுத்துகின்றது. The pebbles hurt my feet. உறுத்திப்பேச, inf. To speak so as to make an impression on the mind. 2. To speak with energy, earnestness, &c. எலும்புறுத்த, inf. To cause a smarting irritation--as the bones by being protruded. துன்புறுத்த, inf. To cause suffering. For many words compounded with this verb, such as கண்ணுறுத்த, பயமுறுத்த, மனமுறு த்த, வற்புறுத்த, &c., see in their respective places. 2)

ūr (p. 70) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஊர, v. n. To move slowly, crawl as an infant, creep as a snake, a reptile, &c., தவழ. 2. To run, or flow as water, or as blood in the veins, eruption, scall, &c.; to extend over a surface--as spots on the skin which are considered beautiful, பரவ. 3. To itch, தினவுற. 4. (p.) To get upon a horse, a carriage, &c., ஏற. 5. v. a. To ride, to cause to go--as a horse; to despatch, to drive a vehicle, செலுத்த. இந்தஊரும்பிள்ளையோரிடத்திலேகிடக்கிறதில்லை... This creeping child will not stay in any one place. எறும்பூரக்கல்லுந்தேயும். Even a stone will be worn away by the continual passage of ants. [prov.] கையூருகிறது. The hand is ready for action. வாயூருகிறது. The mouth waters. தாரூருஞ்சடை. Ringlets decked with garlands. நீரூரும்புவி. The sea-girt earth. காப்பன்பசபசென்றூருகிறது. The eruption itches. நிலைக்கழுவிலூர்ந்திடல். Being impaled on a stake. (அறநெறித்தீபம்.) ஊரப்பார்க்க, inf. To put in motion, to cause to pass away or out--as poison is removed by a magician. ஊருகால், s. A chank, a snail, சங்கு. ஊர்வது, s. A creeping child. 2. Reptiles. ஊர்புல், s. A species of grass, ஓர்புல். ஊர்வன, s. Reptiles, தவழுஞ்செந் துகள். மடலூர்தல், v. noun. Riding the stem of a palmyra leaf-feigned of a disappointed lover. See மடல். பவ்வூரகரம், s. The letter அ joined with ப். ஊரல், v. noun. Frictions, உரிஞ்சல். 2. Creeping, நகர்தல். 3. s. (fig.) A creeping thing, ஊர்வது. 20) *

eccil (p. 73) s. Remains, or refuse of food, crumbs, orts (deemed impure), சேஷம். 2. Any thing defiled by contact with the mouth, saliva, &c., மிச்சில்; [ex எஞ்சு.] எச்சிற்கையாற்காக்கையுமோட்டான். He will not even scare away a crow with his hand while eating, lest any grain of rice fall thereby. எச்சிலாக்க--எச்சிற்படுத்த, inf. To defile food or any thing, by bringing it into contact with the mouth; to defile food by the hand, or spoon in feeding, உச்சிட்டப்படுத்த. 2. To deflour a woman, deprive a damsel of her virginity, either by force or with consent, கன்னிமைகெடுக்க. எச்சிலார், s. Low-caste people, இழிஞர். (p.) எச்சிலிலை--எச்சிற்கல்லை, s. The leaf on which one has eaten. எச்சிலுமிய--எச்சிலுமிழ--எச்சில் துப்ப, inf. To spit. (c.) எச்சில்வாய், s. Mouth unwashed after eating, கழுவாதவாய். எச்சிற்கலக்க, inf. To eat the food left by the bridegroom--as a Hindu bride does on the occasion of her marriage. 2. To eat the food left by others--as friends. எச்சிற்கலப்பு, s. The above ceremony. எச்சிற்காறியுமிழ், inf. To force up the phlegm and spit it out. எச்சிற்கிதம்பாட, inf. To assent to what is wrong from an unworthy motive. எச்சிற்குழி, s. A cavity in a court-yard, used as a spittoon, எச்சில் போடுங்குழி. எச்சிற்பட, inf. To become defiled--as food, &c., by saliva, or contact with the mouth. எச்சிற்பருக்கை, s. Grains of rice fallen while eating, சிந்திக்கிடக்குஞ்சோறு. எச்சிற்பேய், s. A diminutive demon exceedingly voracious, ஓர்பிசாசம். 2. A person very fond of dainties, பெ ருந்தீனிக்காரன். எச்சிற்றழும்பு--எச்சிற்றேமல், s. A kind of ring-worm supposed to be induced by contact with the saliva of others, தழுதணை. எச்சின்மாற்ற, inf. To purify a place after eating by smearing it anew with cowdung. கண்ணெச்சில், s. Evil imagined to be caused by other people's eyes. கண்ணெச்சிற்கழிக்க, inf. To perform a ceremony for the removal of the imagined inauspicious effect of evil eyes. (நைட.) 25)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

oṭṭm (p. 81) s. A conical mass left uncut by well or tank-diggers to show the depth excavated, தோண்டலள்வைத்தி டர். (இராமா.) 2. Agreement, stipulation, contract--as in wagers, rivalry, சபதம். 3. A wager, forfeit, பந்தயம். 4. Emulation, rivalry, vieing, opposition--as at an auction, &c., இகலாட்டம். 5. A tile, ஓடு. 6. A country, ஓர்தேயம். ஒட்டமொட்ட--ஒட்டம்வைக்க, inf. To lay a wager. ஒட்டர், s. The inhabitants of the ஒட்டம் country. 2. (fem. ஓட்டத்தி or ஒட்டச்சி.) A caste of well-diggers, diggers of tanks, rivers, ditches, &c., sappers and miners, மண்வேலைசெய்வோர். மண்ணொட்டர், s. Men who build mud walls. கல்லொட்டர், s. Men who build stone walls. 57)

kapaṭam (p. 93) --கபடு--கவடம், s. Fraud, deceit, deception, circumvention, trick, cheat, shuffling, hypocrisy, வஞ்சகம். Wils. p. 188. KAPADA. கபடக்காரன்--கபடன்--கபடி, s. A cheat, a deceiver, a shuffler, வஞ்சகன். Wils. p. 188. KAPADIN. கபடசூத்திரம், s. Stratagem, a deeplaid scheme, profound knavery, வஞ்சகம். கபடஞ்செய்ய--கபடுபண்ண, inf. To play tricks, to cheat, circumvent, to shuffle, வஞ்சனைசெய்ய. கபடஸ்தன், s. A cheat, a deceiver, வஞ்சகன். கபடநாடகம், s. Deceitful dealing, shuffling, வஞ்சகநடிப்பு. கபடநாடகசூத்திரன், s. A deceitful dealer, வஞ்சனைத்தொழிலன். 2. Vishnu, விஷ்ணு. கபடபுத்தி, s. A trickish disposition, fraudulent design, cunning, artfulness, shuffling, வஞ்சனைநினைப்பு. கபடவித்தை, s. Tricks, shifts, cunning, வஞ்சகவித்தை. கவடறியாமை, s. Sincerity. கவடறியாதவன்--கவடற்றவன், s. An upright man. கவடில்லாமை, s. Sincerity. கபட்டுத்தனம், s. Fraudulence. கபட்டுநாக்கு, s. A deceitful tongue. கபட்டுப்படிக்கல்லு, s. A deceitful weight. 26) *

kpprai (p. 94) s. The vessel of a religious mendicant for receiving alms, a beggar's porringer, இரப்போர்கலம். கப்பரையிலேகல்லுவிழுந்தது. The livelihood is lost. கப்பரையேந்த, inf. To go begging with a vessel in the hand. 23)

krai (p. 96) s. The natural bank, or shore of a sea, river, tank, &c., கடல்முதலியவற்றின் கரை. 2. Border, extremity of a field, &c., வயல்வரம்பு. 3. Border, edge of a cloth, &c., சீலையின்விளிம்பு. 4. Boundary, limit, எல்லை. (தத். 1.) 5. End, முடிவு. 6. (p.) Word, speech, வார்த்தை. கரைகடக்க, inf. To overflow its bank--used of a tank or river. கரைகட்ட, inf. To make a bank. 2. To make the selvedge of cloth. கரைகட்டுப்பட்டாடை, s. A silk cloths for women with colored borders. கரைகாண, inf. To see the end, to reach the destined port. 2. To understand a book, science, &c., thoroughly. கரைகண்டவன், s. One who is skilled in business. கரைகாணாதது, appel. noun. That which is inexplorable, incomprehensible, unascertainable. கரைகாணாப்பேரொளி, s. The infinitely great light; i. e. God. கரைக்கல்லோலம், s. The sponge, கடற்பாசி. கரைக்காற்று, s. Breeze on the sea-shore, long-shore wind. கரைக்கேற்றபங்கு--கரைக்கேற்ற வீதம்--கரைக்கொத்தவிழுக்காடு, s. Land apportioned to the respective householders in a village. கரைதுறை, s. A landing place. 2. The end, முடிவு. கரைதுறைகாவற்காரன், s. A tidewaiter. 2. A master attendant. கரைபட, inf. To be divided by lots. (Besch.) கரைபிடிக்க, inf. To arrive at a port, &c., கரையடைய. கரைபிடித்தோட, inf. To sail coastwise. கரைபுரள, inf. To overflow, as a river. கரைபோட, inf. To cast lots. 2. To divide land. 3. To erect a bank to a tank. கரைப்பட, inf. To get to shore-as a vessel, to make the store. ஆற்றுக்கக்கரைப்பட்டுவிட்டார்கள். They have gone to the other side of the river. கரைப்படுத்த, inf. To convey to the shore. 2. To land one on the shores of bliss--the office of a Guru or spiritual guide. கரைப்பாதை--கரைவழி, s. Journeying by land, land travel. கரைப்போக்கு, s. The sea-coast, கரையோரம், 2. A way by land, கரைவழி. 3. [vul.] A bastard gem, போலிமணி. 4. vul. Any thing base or inferior, இழி வானது. கரைப்்போக்குக்கல்--கரைப்போக் குப்பொடி, s. A bastard gem found in alluvial soil. கரைப்போக்குமனிதன், s. The same as அநுலோமன். கரையடுக்க, inf. To get near the shore, கரையைக்கிட்ட. 2. To become near --as the shore, கரைகிட்ட. கரையார், s. A respectable caste of fishermen, வலைஞர். கரையாளன், s. One of the proprietors of a village. கரையிட, inf. To assign portions of land to be cultivated. கரையேற--கரைசேர, inf. To get ashore, to land, to be landed, கரையைய டைய. 2. To be rescued from the sea of transmigrations, to be saved, நற்கதியடை ய. 3. To attain an object of desire, விரும்பியதடைய. 4. To rise from distress, sickness, indigent circumstances, &c., to be re-established in life, to become thrifty after poverty, or embarrassment, வருத்தத்தினின்றுநீங்க. 5. To get well married--as a poor girl, வாழ்வடைய. கரையேற்ற, inf. To save, rescue, restore, redeem, கதியிற் சேர்க்க. 2. To raise one from indigence, reinstate, or reestablish one in good circumstances, துன் பத்தினின்றுநீக்க. 3. To emancipate from births, பிறவியொழிக்க. 4. To marry and settle a destitute girl,விவாகம்பெறச்செய்ய. கரையேற்றம், v. noun Salvation, rescue, deliverance, either from temporal, or eternal evils, தியடைகை. 2. Attainment of a desired good, விரும்பியதடை கை. 3. Establishment in, or a restoration, to prosperous circumstances after poverty, துன்பத்தினின்றுநீங்குகை. 4. The marriage of a destitute girl, விவாகப்பேற டைகை. 5. The final deliverance of the soul, பிறவியொழிகை. ஒருகாலத்திலுங்கரையேற்றமில்லாதநரகத்திற்கி டப்பான். He will lie in hell from which there is no possibility of escape. கரையோரம், s. Coast, brink, edge of the shore or bank. கரையோரத்திலேபோக, inf. To go along shore. கரைவலை, s. [prov.] A drag-net, a draw-net. கரைவலைக்காரர், s. Persons who fish with the drag-net. கரைவலைத்தோணி, s. A dhoney for fishing with a drag-net. கரைவலையிழுக்க, inf. To drag a net in fishing. கரைவழி, s. A road along the shore. கரைவழித்தீர்வை, s. Land custom. கரைவழித்தீர்வைச்சாவடி, s. Land custom house. கரைவாடை, s. North-west wind. கரைவீதம், s. The same as கரைக் கேற்றபங்கு. செய்கரை, s. A balk or small causeway in a field of rice, corn, குரம்பு. 175)