aṟu (p. 33) கிறது, ந்தது, ம், அற, v. n. To be parted, detached, separated; to break as a rope, அறுபட. 2. To cease, become extinct, perish, end, vanish, அழிய. 3. To be decided, ended, தீர. (c.) அற, inf. [used adverbially.] With a verb it expresses; 1. Wholly, entirely, quite, முழுதும். 2. Intensely, excessively, மிகவும். 3. Negation, being without, as குற்றமற, without fault. அறச்செட்டுமுழுநஷ்டம். Selling things too dearly will cause entire loss; i. e. avarice causes loss. அறப்படித்தான். He has learnt all perfectly. எழுத்தறவாசி. Read with distinct articulation. அறக்கட்ட, inf. To tie tightly, இறுகக்கட்ட. 2. To monopolize, ஒருமிக்கக் கொள்ள. அறக்காய, inf. To be over-dried, over-boiled, over-heated. அறக்கூட்ட, inf. To sweep clean or thoroughly. அறக்கூர்மை, s. Excessive sharpness as of a writing style. அறச்சிவப்பு, s. Deep red, extremely red. அறச்சிறியது, appel. n. The smallest. அறப்பாடல், v. noun. [commonly, அறம்பாடல்.] Composing poetry containing imprecations or spells.--Note. Verses of this kind are supposed sometimes to be made without design, and thus to injure the maker and others. அறப்பார்க்க, inf. To examine thoroughly, sift. 2. To take measures to defeat, ruin or injure one by defamation. அறமிகுந்தால், v. part. At most, at the utmost, by any means, with the greatest effort. அறமிகுந்துவந்தாலும்வரட்டும். If it must come (if no effort will avert it) let it come. அறவிளக்க, inf. To polish thoroughly. அறவூத--அறவைக்க, inf. To refine metals by fire, புடமிட. அறாவிலை, s. An exorbitant price. அறுகுறை, s. A headless body, கவந்தம். அறுந்தருணம், s. Emergency, exigency. அறுந்தொகை, s. A sum, number, &c. in dividing, in which there is no remainder. அறுவாய், s. The parting made in sawing a piece of timber. 2. The opening of a cut or wound. 3. A junction, a conjunction of two periods of time, extremity, end. 4. Deficiency, what is wanted to complete a whole; [ex அறு, parted, et வாய், opening.] அறுவாய்நிறைந்தவயிர்மதி. The bright moon whose waning is restored. அற்றறுதி, s. A complete end, entire ruin. அற்றறுதிபற்றறுதியாய்விட்டது. All communion is withdrawn. அற்றான், s. A poor man, தரித் திரன், 2. A sage, முனிவன். அற்றுப்போக, inf. To be lost, to cease to be. தடையற, inf. [used adverbially.] Without impediment. அறவு, v. noun. Cessation, ceasing, extinction. 2. Parting, separation, breach. அறவுளி, s. Incantations performed over a sick person in order to restore him. 2. Cessation, end, முடிவு. அறுதல், v. noun. Finishing, liquidating a debt. 2. s. A broken thread, string, rope, bandage, &c. அறுந்திருப்பது. 3. A mean, despicable or faulty person, உதவாதவன் அந்த அறுதலையிங்கேவரவிடலாகாது, You must not allow that vagabond to be here. தாம்புமறுதல் தோண்டியும்பொத்தல். A broken rope and a leaky water-pot. அறுதலி, s. A widow, கைம்பெ ண்; [ex அறுதல், being plucked off (the marriage jewel), et இ, fem. termination; or அறு, torn off, et தலி, contracted from தாலி, the badge of marriage.] அறுதலிமகனுக்கங்கமெல்லாஞ்சேஷ்டை. The son of a widow is mischievous throughout his whole frame. அறுதி, v. noun. End, close, termination, முடிவு. 2. Decision, decisiveness, determination--as a decisive sale, entire renunciation of a title to landed property, தீர்ப்பு. 3. s. The purchaser's possession or title to property purchased, விற்கிரயச்சீட்டு. 4. Absence, non-existence, இல்லாமை. 5. Death, சாவு. அறுதியாய்ப்போயிற்று. It is settled, completed, ended. அறுதியிட்டுச்சொன்னான். He spoke decisively. நமக்குக்கிடைத்தது நமக்கறுதி. Thus much is realized and we shall not have to part with it. அந்தப்பழக்கத்தையறுதியாய்விட்டுவிட்டேன். I have relinquished that custom entirely. அறுதிக்கரை, s. The proper and just division or distribution of land. அறுதிச்சாதனம்--அறுதியுறுதி, s. A deed of transfer, அறுதிச்சீட்டு. அறுதிச்சொல், s. A decisive word or sentence. அறுதிப்பங்கு, s. What is given in full of all demands, a final allotment. அறுதிப்பாடு, s. Being accomplished, finished, decided. அறுதியிட, inf. To determine, to point a day, &c. 55)

ilaptam (p. 53) s. Quotient, பாசிதம். Wils. p. 716. LABD'HA. 2. Gain, acquisition, that which is obtained, கிடைத்தது. 29) *

kiṭai (p. 109) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be obtained, to come to one, to be realized, found; to come into one's possession, to turn to account, அடைய. With the agent in the dative, and the object in the nominative--as எனக்கொருபுஸ்்தகங்கிடைத்தது; lit. a book has come to me; i.e. I have obtained a book. 2. To encounter, to be confronted with--as warriors; to oppose, எதிர்க்க. In the first sense, the verb is commonly used in the neuter gender. எனக்குப்பாக்கியங்கிடைத்தது. I have become rich or happy. I have had prosperity. வழுக்கிவிழுகையில் ஊன்றுகோல்போல் நீ கிடைத் தாயே. You have offered yourself to me as a prop--as a walking-stick to one who slips and is ready to fall. 18)

cōpaṉam (p. 212) s. (Sa. S'obhana.) Beauty, handsomeness, அழகு. 2. Joy, felicity, festivity, an auspicious sign, omen or event, சுபம். 3. Congratulation, felicitation, blessing, benediction, வாழ்த்து. 4. Happy circumstances, seasonableness, advantage, முகூர்த்தம். (c.) 5. One of the twenty-seven astronomical yogas, ஓர் யோகம். (p.) ஆ! நல்லசோபனங்கிடைத்தது. O! a joyful event has happened to me; used also ironically when one has been well abused. [prov.] நெல்லுநடநல்லசோபனம். It is auspicious for planting paddy (perhaps from rain.) சோபனகாரியம், s. A joyful, prosperous, or auspicious event--spoken of weddings, maturity of a female, &c. சோபனங்கூற--சோபனஞ்சொல்ல, inf. To communicate good news as the birth of a son, a happy marriage, the attainment of a marriage fortune, a good office, &c. 2. To congratulate; to express one's self in auspicious language. 3. To utter benedictions, வாழ்த்த. சோபனச்செய்தி, s. Glad tidings. சோபனப்பாட்டு, s. Congratulatory songs. சோபனப்பிழை, s. Inauspiciousness. சோபனம்பாட, inf. To sing congratulatory songs. 88) *

muṭi (p. 356) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To tie, or make a knot, முடிச்சுமுடிய. 2. v. n. To end, terminate, be finished, or completed, முற்ற. 3. To die, சாக. 4. To be possible, capable, கூட. நான்சாப்பிட்டுமுடிந்தது. I have done eating. ஆராதனைமுடிந்தது. The service was over. (Chris. usage.) அதுஉன்னாலேமுடியுமா. Can it be accomplished by you? நான்வரமுடியாது. I cannot come. வேலைஎப்போதுமுடியும். When will the work be finished? அவன்காரியமுடிந்தது. His case is settled, [fig.] he is dead. அதுமுடியாது. It won't do. 2. It is impossible. அதைமுடியப்பார். See how it ends. ஆராய்ந்துமுடியாதகாரியம். It is an unfathomable mystery. அதைமுடிந்துவை. Tie it up in a cloth. நீர்காலால்முடிந்ததை நான்கையாலுமவிழ்க்கமாட்டே ன். The knot tied by your feet, I cannot untie with my hand; see அவிழ், v. முடிந்ததுமுடித்தல், v. noun. The recapitulation of an author, briefly re-stating the points discussed. See உத்தி. முடிந்ததுமுற்றும். Finis, end. (in books.) முடிந்துபோக, inf. To end, to be completed. முடிந்துபோட, inf. To tie up [money &c.] in a cloth. முடிய, inf. [as adv.] Unto the end, finally. See முற்றமுடிய. முடியல், s. All, the whole, எல்லாம். (சது.) முடியாமை, neg. v. noun. Endlessness, முற்றாமை. 2. Impossibility, incapability, கூடாமை. முடிச்சு, v. noun. A knot, a tie; something tied in a bundle. கொடுமுடிச்சு--படுமுடிச்சு, s. A hard intricate knot. See கொடுமை. முடிச்சுமுடிச்சாயிருக்கிறது. It is full of knots. முடிச்சுப்போனது மல்லாமல் இளிச்சவாய்ப்பட்ட முங்கூடக்கிடைத்தது. He has lost his money, and is left to grin. முடிச்சவிழ--முடிச்சுக்குலைய, inf. To become loose, or untied, as a knot, or as hair hanging behind and knotted. முடிச்சவிழ்க்க, inf. To untie a knot. முடிச்சவிழ்க்கி--முடிச்சுமாறி, appel. n. A pick-pocket. திருட்டுப்பையன்கலியாணத்தில்முடிச்சவிழ்க்கிபெ ரியதனம்பண்ணல். In the marriage of a thief, the pick-pocket is the conductor. முடிப்பு, v. noun. A tie, as முடிச்சு. 2. Money wrapt up in a cloth. See கிழி. 3. (p.) End, conclusion, result, completion, &c., as முடிவு. முடிப்புச்செலுத்த, inf. To pay money on a debt, பணங்கட்ட. முடிப்புச்சொல்ல, inf. To conclude a discourse. 2. As முடிவுசொல்ல. முடிப்புரி, s. [improp. முடிப்பிரி.] A receiver of rents, taxes, &c., a shroff, ச ராப்புக்காரன். முடிவு, v. noun. [in gram. முடிபு.] End, termination, close, completion, issue, result, expiration, conclusion, கடை. (சது.) 2. Death, destruction, மரணம். முடிவென்னசொல்லுகிறீர். What do you say of the result? முடிவறிய, inf. To know the result, or end, of a matter, as துறைபோக. முடிவிடம், s. The end, or termination, of a subject or sentence. முடிவிடங்கூறல், v. noun. Giving notice where a point in a discussion terminates. See உத்தி. முடிவிலேபார்க்க, inf. To view abstractly, to consider generically; not to take into consideration individual or particular instances, or determine from immediate causes, but to look to the prime cause, முடிவாய்யோசிக்க. பாரதிதனிலுள்ள செயலெலாமுடிவிலே பார்க்கினி ன்செயலல்லவோ. Are not thine acts in this world, from an abstract, and generalized view of things? (தாயுமான.) முடிவில்லாமை, neg. v. noun. Eternity, that which hath no end. முடிவுசொல்ல, inf. To decide, or pass sentence. முடிவுரை, s. The conclusion of a work, or discourse; the peroration, as distinguished from முகவுரை, the introduction. 110)

vāṭṭu (p. 383) s. That which is handsome reasonable, pleasant, or lucky. (Colloq.) அந்தத்தொழிலெனக்குவாட்டாயிருக்கவில்லை. The business does not suit me. அதெனக்குநல்லவாட்டாய்க்கிடைத்தது. I got it very cheap. வாட்டாயகப்படாதபொருள். A thing that cannot be readily had. 49) *