kullā (p. 127) -- குல்லாய், s. (Hind.) A kind of cap or turban; a night cap, தலைக்குல் லா. 2. [prov.] An out-rigger of a vessel, படவிற்குல்லா. 3. A boat or dhoney with an out-rigger, குல்லாத்தோணி. குல்லாப்போட, inf. To wear a cap. 2. [fig. local.] To confound and ruin one by artifice. கூர்ச்சுக்குல்லா--நெடுங்குல்லா, s. A high cap. தோற்குல்லா, s. A leathern cap. மொட்டைக்குல்லா, s. A flat cap. குல்லாத்தோணி, s. A dhoney with an out-rigger--as குல்லா. 58)

kūccu (p. 133) s. [prop. கூர்ச்சு.] the point of a thing, the sharp end of an instrument, கூர். Wils. p. 239. KOORCHCHA. 13) *

kūrccu (p. 135) s. [improp. கூச்சு.] A sharp pointed stick, a stake--as குச்சு. Wils. p. 239. KOOACHCHA. கூர்ச்சுக்கட்டையாய்ப்போயிற்று. [local.] The pointed stick is become blunt. 15)

myir (p. 344) s. Hair, உரோமம். 2. Fleece of sheep, ஆட்டுமயிர். 3. Down of birds, தூவி. (c.) மயிர்சுட்டுக்கரியாகப்போகிறதா. Can charcoal be made of hair--said of mean savings. மயிரகம், s. Hair-cloth, woollen cloth, மயிர்ச்சீலை, (சது.) மயிரிழவு, s. Plucking hair from the head, in token of mourning; different from மாரிழவு. மயிரெறிகருவி, s. Scissors, கத்தரிக்கை. 2. As மயிர்பிடுங்கி. (p.) மயிரொதுக்க--மயிரையொதுக்க, inf. To adjust the hair. See ஒதுக்கு. மயிரொழுங்கு, s. The line of hair, in females, from the navel upward. (சது.) மயிரோசனை, s. As மயிர்மாணிக்கம். 2. மயிர்கழிக்க, inf. To shave off the hair. மயிர்க்கடை--மயிர்க்கிடை, s. A hair's breadth. மயிர்க்கண்--மயிர்க்கால், s. A pore of the skin at the root of each hair, as உரோமத்துவாரம். மயிர்க்காம்பெறிதல்--மயிர்க்கிளர்ச்சி-மயிர்க்கூர்ச்செறிதல்--மயிர்ச்சிலிர்ப்பு, v. noun. Rising of the hairs of the body. See உரோ மபுளகம். மயிர்க்குச்சு, s. A hair pencil, துகிலிகை. 2. As கொண்டைக்குச்சு. மயிர்க்குட்டம், s. A distemper which makes the hair fall off. மயிர்க்குட்டி, s. The caterpillar, கம் பளிப்பூச்சி. (Jaff.) மயிர்க்குரு, s. Pimples ever the pores of the skin. (R.) மயிர்க்குழற்சி, v. noun. Softness, looseness of hair. மயிர்க்கொன்றை, s. A species of Cassia. மயிர்க்கோரை, s. A grass. மயிர்ச்சாந்து, s. [poet. மயிருறுசாந்து.] A perfumed unguent for the hair. See சாந்து. மயிர்ச்சுருள்--மயிர்ச்சூட்டு, s. A roll or curl or hair. மயிர்பிடுங்கி--மயிர்வாங்கி, appel. n. [com. சிமிட்டா.] Tweezers. மயிர்ப்பட்டு, s. Woollen cloth. மயிர்ப்பிளவை, s. A scurf in the hair. மயிர்மாணிக்கம், s. A plant, Ipomoca guamoclit. 2. A concretion in the stomach of a cow, கோரோசனை. மயிர்முடி, s. A hair-knot, குடுமி. மயிர்வாரி, appel. n. A comb, சீப்பு. (சது.) மயிர்வினை, s. Hair-dresser's trade. மயிர்வினைஞன்--மயிர்களைவோன், appel. n. A barber, நாவிதன். (சது.) 12)

muḷai (p. 358) s. A germ, a shoot, the young shoot of a tree or plant, அங்குரம். 2. a wedge of a conical shape, not so flat as the ஆப்பு. 3. A peg, தறி. 4. Hook of a hinge, கதவின்முளை. 5. Staple of a padlock, பூட்டின் முளை. 6. A son, மகன். 7. The core of a boil, பருவின்முளை. 8. Bambu, மூங்கில். 9. A club, தண்டாயுதம். 1. [in anat.] a process. விளையும்பயிர்முளையிலேதெரியும். The nature of the harvest is known by the young shoot. as, Anglice, 'the child is father of the man.' [prov.] முளைகடாவ, inf. To drive a peg, wedge, &c. 2. (fig.) To restrain, restrict. முளைகட்ட, inf. To put moistened seed, as கம்பு or துவரை, into a basket to germinate for eating; or, paddy, &c., for sowing. முளைக்கீரை, s. A kind of tender greens. முளைக்குச்சி--முளைக்கூர்ச்சு, s. A pin or peg. முளைக்கொட்டு, v. noun. A kind of play among girls, dancing around pots of sprouting seeds. (Beschi.) முளைதெளிக்க, inf. To sow seeds, or plant young plants. முளைத்தாழ்வு, s. Failure to sprout. முளைத்தேங்காய், s. A sprouting cocoanut, too ripe and too long on the stem. முளையடிக்க, inf. To nail, to drive wooden pegs into the earth. 2. To coin, to stamp metal. அதப்படியிருக்கவேணுமென்றுமுளையடித்தான்...... He has nailed the matter, determined it முளையாணி, s. The staples of hinges. முளையான், s. A young boy or girl. [in contempt.] இந்தமுளையான்பேச்சையார்கேட்கிறது. who will listen to the talk of this youngling? முளையெறிய, inf. To sow sprouted grain. (p.) 45)