aṭl (p. 7) s. A kind of fish, ஓர்மீன். [prov.] 2. Power, strength, வலி, 3. War. conflict, போர். 4. Victory, success, வெற்றி. 5. Murder, கொலை. 6. (as a v. noun from the root அடு.) Cooking, சமைக்கை. 7. The optative mood of the verb அடு, வியங்கோண் முற்று. (p.) அடலார், s. Foes, enemies, சத்து ருக்கள். 2. Warriors, soldiers, போர்வீரர். (p.) 70)

aṭi (p. 8) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To beat, lash, smite, scourge, stamp, blow or beat as wind, வீச. 2. To defeat, overcome, wash away, carry away as waves, flowing water, &c., to flap, (as with wings) மோத. 3. [vul.] To kill, slay, slaughter, கொல்ல. 4. To fasten, make firm, drive in, அறைய. 5. To act with force and energy, make thorough work of, முயற் சியுடன்செய்ய. 6. v. n. To emit as a scent, வாசனையடிக்க--Note. This word joined to other verbs increases their intensity, as, மழையடித்துப்பெய்கிறது, It rains very hard. பேச்சிலேயடித்துவிட்டான், He confuted by argument,--spoke with fluency and overwhelming eloquence. அடித்துச்சொல்லிக்கொண் டுபோ, Speak fast, forcibly, fluently, &c. Added to neuter infinitives, it makes them active, as, சிதறடிக்க, to disperse. அடிகாற்று, s. [prov.] A very powerful wind, a strong gale, a tempest. அடித்துக்கொள்ள, inf. To beat one's self. அவனுக்கு அதிஷ்டம் அடிக்கிறது. Good fortune abounds to him. 4)

aṭu (p. 8) கிறேன், அட்டேன், வேன், அட, v. a. To cook, dress food, boil, roast, fry, &c., தீயிற்பாகமாக்க. 2. To destroy, kill, கொல்ல. 3. To conquer, subdue, subject, suppress as the passions, senses, &c., மேற் கொள்ள. (கு. 14. 3.) (p.) அடுகளம், s. Field of battle, போர் க்களம்; ex களம், area. அட்டாலும்பால்சுவையிற்குன்றாது. Though milk be boiled, its flavour does not diminish. (ஔவை.) அட்டு, v. part. of அடு, (used substantively.) [prov.] Cooked or prepared provisions, சமைக்கப்பட்டது. 8)

aṇngku (p. 9) s. An inferior deity, a divinity not supreme, தெய்வம். 2. A female deity, goddess, a female inhabitant of Svarga, தெய்வப்பெண். 3. Women in general, பெண்கள். 4. Beauty, அழகு. 5. Desire, ஆசை. 6. Pain, affliction, suffering, வருத்தம். 7. Disease, நோய். 8. Killing, கொலை. 9. Fear, அச்சம். 1. A species of devil-dancing to obtain the aid of a deity to remove sickness, தேவர்க்காடுங்கூத்து. 11. Dance to Skanda, வேலனாடல். (திவா.) (p.) அணங்காட, inf. To be possessed by a spirit so as to utter oracles, attended with various gestures and actions, சன்னதம். அணங்காட்டு, v. noun. Possession with its accon panying gestures, வெறி யாட்டு. 20)

aṇngku (p. 9) கிறேன், அணங்கினேன், வேன், அணங்க, v. a. To kill, கொல்ல. 2. To desire, விரும்ப. 3. To fear, அஞ்ச. 4. v. n. To suffer, be in distress, வருந்த. (p.) 21)

atti (p. 13) s. Killing, murder, கொலை. Wils. p. 968. HATYA. 2. Sea, ocean, கடல். Wils. p. 51. ABD'HI. அத்திசயனன்--அத்திசயன், s. Vishnu as having slept on the sea of milk, விட்டுணு. Wils. p. 52. ABD'HISHAYANA. பிரமகத்தி, s. The slaying of a Brahman. Wils. p. 68. BRAHMAHATYA. பிரமகத்திபிடிக்க, inf. To be possessed with madness consequent on the performance of the above act. 2. To be deranged. ஸ்திரியத்தி, s. The slaying of a woman. Wils. p. 951. STRIHATYA. கோவத்தி, s. The slaying of a cow. Wils. p. 32. GOHATYA. சிசுவத்தி, s. The slaying of a child. 4)

antaram (p. 14) s. Open space, வெளி. 2. Intermediate space, இடை. 3. Ether, as the vehicle of light and sound--supposed to pervade all things and to extend through the universe, பஞ்சபூதத்திலொன்று. 4. The sky, atmosphere, ஆகாயம். Wils. (p.) 37. ANTARA. 5. Temple, தேவர்கோயில். 6. Singleness, loneliness, solitariness, தனி மை. 7. Disaster, mishap, dilemma, தீமை. (பஞ். 49.) 8. End, taken distributively, end of each, முடிவு. 9. Difference, dissension, பேதம். 1. Measure, அளவு. 11. Remainder after subtraction, difference, சேஷம். 12. Period of time, காலம். (சது.) 13. Darkness, இருள். 14. Crowd, கூட்டம். (p.)--Note. All the meanings may be referred to the idea of within and without. (S. Dic.) In combination some variety of meaning is found, as, தேசாந்தரம், a foreign country; வருஷாந்தரம், every year; மாதாந்தரம், every month; முகாந்தரம், on account of; தீவரந்தரம், the remotest isle, &c. அந்தரஆண்டு, s. The time between any given points. [அந்தரம். 2.] அந்தரகாமி, s. A horse which goes above the earth, through the air, ஆகாய மார்க்கமாய்ச்செல்லும்பரி. [அந்தரம். 4.] அந்தரசைவம், s. One of the divisions of the Saiva religion, ஓர்சைவம். அந்தரச்சிந்து, s. One of the thirtytwo kinds of arsenic in its natural state, கற்பாஷாணம். அந்தரதிசை, s. A nine-fold subdivision of the period of a planet's influence on a person's life, கிரகநிலை. [அந் தரம். 2.] அந்தரத்தாமரை, s. A species of lotus whose roots float in the water, not adhering to the soil, ஆகாயத்தாமரை. [அந்தரம். 4.] அந்தரத்திலேநிற்க, inf. To be forsaken by all, be abandoned. [அந்தரம். 1.] என்னையந்தரத்திலேவிட்டான். He has forsaken me. அந்தரபவனி, s. Motion through the air, ஆகாயகமனம். 2. (fig.) Very great swiftness, மிகுவேகம். 3. [prov.] Any thing that goes swiftly, வேகமாய்ச்செல் லுவது. [அந்தரம். 4.] அந்தரப்பிசாசுகள், s. The evil spirits of the air. [அந்தரம். 4.] அந்தரமத்திமபுத்தி, s. Difference between the mean and true daily motion of the sun, or of a planet. [அந் தரம். 4.] அந்தரவல்லி, s. A medicinal creeper, கொல்லன்கோவை. [அந்தரம். 4.] அந்தரவனம், s. An uninhabited desert land. [அந்தரம், 1.] அந்தரவாசம், v. noun. Dwelling in the air, ஆகாயத்தில்வசிக்கை. 2. (s.) A medicinal shrub, ஓர்மருந்துப்பூடு. [அந்தரம். 4.] அந்தரவாயு, s. Hydrocele, வீம பீசம், [அந்தரம் 2.] அந்தரவீச்சு, v. noun. Beating the air. அந்தரவீச்சுக்காரன், s. One who beats the air, a cheat, a fraudulent man. [அந்தரம். 4.] அந்தராயம், s. Disaster, obstacle, mishap, dilemma, exigency, impediment தீமை. (p.) Wils. p. 38. ANTARAYA. [அந்தரம். 7.] அந்தராளம், s. Middle, intermediate space, நடு, Wils. p. 38. ANTARALA. (p.) See கர்ப்பகிரகம். [அந்தரம். 2.] அந்தராளன், s. The son of an அனுலோம father, and பிரதிலோம mother, அனுலோமத்தந்தைக்கும் பிரதிலோமத்தாய்க்கும்பிறந் தபிள்ளை. அந்தரி, s. A goddess as inhabiting the &ae;rial regions, ஆகாயவாணி. 2. Durga, துர்க்கை. 3. Parvati, பார்வதி. (p.) [அந்தரம். 4.] 57)

aṉaiya (p. 33) --அன்ன. The crude form of a symbolic verb derived from the demonstrative அ, having two distinct uses. As a term of similitude, it is an affix but regularly conjugated in two forms, being complete in each, in all it persons, varieties and uses, as a verb, a participle, a noun, &c., the same as other symbolic verbs. It also expresses likeness to the person or thing indicated by the word to which it is affixed, உவம வுருபு. 2. It is sometimes equivalent to the simple pronoun; as, அன்னான். Such a man. (p.) Singular. அனையன்--அனையேன். I am like. அனையாய்--அனையை. Thou art like. அனையன்--அனையான். He is like. அன்னான். Such a man. அன்னாள். Such a matron. அன்னது. Such a thing. Plural. அனையெம்--அனையேம்--அனையோம். We are like. அனையிர்--அனையீர். Ye are like. அனையர்--அனையார். They are like. அன்னர்--அன்னார். Such persons. அனைய--அனையன--அன்ன. They (things) are like. அனையமன்னற்கழிவுமுண்டாங்கொலோ? Can such a prince ever be ruined? பவளமனையவாய். The coral-mouthed. எம்மனோர்க்கியம்புமாறரிதே. It is not possible for mortals like me to declare, &c. மயிலன்னாய். You who are (elegant) as a peacock, (addressed to a lady.) 128)

ampṭm (p. 20) s. The shrub புழுக் கொல்லி. 46)

ariṭṭi (p. 24) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To kill, கொல்ல. (சது.) (p.) 14) *

aruppm (p. 25) s. Killing, கொலை. 2. Disease, வியாதி. 3. Sorrow, grief, துக்கம். 4. A town, village, ஊர். 5. A village in an agricultural district, மருதநிலத்தூர். 6. Slippery ground, வழக்குநிலம். 7. (பாரதிதீபம்.) Vinous liquor, toddy, கள். 8. Butter-milk, மோர். 9. A kind of meal cake, பிட்டு. 1. Flour, மா. 11. A forest, காடு. 12. A shrub, the தொடரி, Rhamnus, L. 13. Fort, கோ ட்டை. (p.)

aṟivu (p. 33) s. Knowledge, wisdom, learning, science, erudition, one of the four ஆடூஉக்குணம், ஞானம். 2. Intelligence, intellect, reason, புத்தி. 3. Feeling, perception, comprehension, உணர்வு. 4. The senses as the medium of knowledge or knowledge acquired by them, பொறியுணர்வு. 5. Instruction, advice, போதனை. (c.) அறிவழி, s. Toddy or other inebriating liquor, கள். 2. A devil, பிசா சம்; [ex அழி, to ruin.] (p.) அறிவழிய, inf. To lose one's reason, be bereft or sense, be under a delusion, be infatuated. அறிவறை, s. One destitute of spiritual knowledge. 2. Destitution of spiritual knowledge, delusion, infatuation, illusion; [ex அறை, bereft.] (p.). அறிவறைபோயினர். They became bewildered. அறிவன், s. A wise man, a skilful or learned person, அறிவுடையோன். 2. An artificer, கம்மாளன். 3. The planet Mercury, புதன். 4. The twenty-sixth lunar mansion, உத்திரட்டாதிநாள். 5. The planet Mars, செவ்வாய். 6. God, கடவுள். 7. Argha, அருகன். 8. Vishnu, விட்டுணு. 9. Siva, சிவன். (p.) அறிவனாள், s. The twenty-sixth lunar mansion. அறிவாகரன், s. A person of profound erudition; [ex ஆகரம், seat.] (p.) அறிவாளன்--அறிவாளி, s. A wise, skilful or intelligent person. அறிவிலான்--அறிவிலி--அறிவில் லான்--அறிவீனன், s. An ignorant person, one without spiritual knowledge. அறிவில்லாமை--அறிவின்மை--அ றிவீனம், neg. v. noun. Ignorance. அறிவுகொடுக்க--அறிவுகொளுத்த, inf. To impart instruction, teach, instruct. 2. To allow a lucid interval, as to a dying person after a season of stupor, delirium, &c. அறிவுகொடுத்துக் கொல்லும். (Death, disease, &c.) will allow a lucid interval and then kill (him.) அறிவுசொல்ல, inf. To communicate instruction, give good advice, exhort. அறிவுடைமை, v. noun. Knowledge, the possession of knowledge. அறிவுணர்த்த--அறிவுபயிற்ற--அறி வுறுத்த, inf. To instruct, communicate instruction. அறிவுதிக்க, inf. To dawn as wisdom. அறிவுபிறக்க, inf. To dawn as knowledge in the mind, to become instructed, enlightened, informed. 2. To be restored as the senses, consciousness, &c. அறிவுப்பயிற்சி, s. Education. அறிவுமயக்கம், s. Loss of consciousness. அறிவுமயங்க, inf. To faint, lose consciousness either by swooning, fits, sleep, or the approach of death, &c. 2. To be surprised. அறிவுள்ளவன், s. A wise or skilful person. 2. A grateful person. அறிவொப்புக்காண்டல், v. noun. Questioning to ascertain if another's views correspond with one's own. (p.). நுண்ணறிவு, s. Minute or exact knowledge. பேரறிவு, s. Perfect knowledge. சிற்றறிவு, s. Imperfect knowledge. 53)

aḷ (p. 33) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To measure, fathom, expore, estimate, அளவுசெய்ய. 2. To apportion, mete out, measure out, பங்கிட. 3. To extend, reach, எட்ட. விசும்பளந்தாண்டுநின்றிடுஞ்சிகரியை. The turrets which reached to the sky. மரக்காலைப்பாய்ச்சியளக்கிறான். He measures thrusting in the marcal; i. e. into the heap. பறைவெட்டியளக்கிறான்--பறைதட்டியளக்கிறான். He measures by striking off the excess of the grain. ஐயனளந்தபடி. As God allots. அளக்கை--அளத்தல், v. noun. Measuring. அளபு, v. noun. Measurement, அ ளவு. 2. The lengthening of the sound of a letter, அளபெடை. அளபெடுக்க, inf. To lengthen a letter, whether vowel or consonant, by the insertion of another short letter or mute, as the case may be, for the sake of the poetry, and sometimes for euphony, as, கழூஉ for கழு; மாத்திரைமிக் கொலிக்க. அளபெடை, v. noun. The lengthening of a letter chiefly for the sake of the verse. There are two ways of doing this. 1. உயிரளபெடை, the addition of a short vowel to a long one, either in the beginning, middle, or end of a word--as ஈஇ கை, gift--for ஈகை; படாஅ கை, banner--for படாகை; and குழூஉ, multitude--for குழு. Again this is divided into இயற்கையளபெடை, and செயற்கையளபெ டை. 2. ஒற்றளபெடை, the lengthening of the mutes, ங், ஞ், ண், ந், ம், ன், வ், ய், ல், ள், and ஃ by being repeated twice either in the middle or end of a word when they are placed after one or two short syllables, as அரங்கம், முரஞ்ஞ்சு, மண்ண்ணு, அம்ம்பு, கொள்ள்க, விலஃஃகி. அளப்பம்--அளப்பு, v. noun. Measuring, அளக்கை. 2. (fig.) Fate, destiny, ஊழ். 3. Needless repetition, chatter, அலப்பு. 4. Expressing dissatisfaction, முறுமுறுக்கை. வனிதையரளப்பிலர், The damsels are without number. அளப்பளக்க, inf. To repeat, use needless repetitions, prate, chatter, அ லப்ப. 2. To complain, grumble, express dissatisfaction, முறுமுறுக்க. அளப்பன், s. [prop. அலப்பன்.] A babbler, prater, chatterer, வீணாகப்பேசு வோன். 13)

ākācam (p. 35) --ஆகாயம், s. Air, ether, பஞ்சபூதத்தொன்று. 2. The sky, the visible heavens, வான். Wils. p. 13. AKASHA. 3. One of the eight கணம், (see கணம்,) a measure in poetry of three அசை, two dissyllabic, and one monosyllabic--as கரு விளங்காய். ஆகாசகமனம்--ஆகாயகமனம், s. Passing through the air. 2. An art supposed to be acquired by the power of incantations and magical medicaments--one of the sixty-four கலைஞானம். ஆகாசகருடன்--ஆகாயகருடன், s. A creeper, கொல்லங்கோவை, Bryonia epigea. ஆகாசகரை--ஆகாசக்கரைக்கட்டு-ஆகாசபாலம், s. A fancy, chimera, deception, மனோராச்சியம். ஆகாசகாமி--ஆகாயகாமி, s. One of the three kinds of horses--that which has power to walk through the air. ஆகாசக்கத்தரி--ஆகாயக்கத்தரி-ஆகாயவழுதுணை, s. A plant yielding an edible fruit, Hibiscus longifolius, L. ஆகாசக்கல் s. An atom from the airy regions which it is supposed strikes the eye, which does not recover till the same hour next day, ஆகாசத்திற் பறக்குமணு. ஆகாசத்தாமரை, s. A water plant, Pistia stratiotes, the roots of which float in the water, அந்தரத்தாமரை. 2. (fig.) An aerial or sky-lotus; i. e. a fanciful or ideal thing, absurdity, impossibility, பொய். ஆகாசபட்சி, s. The sky-lark, சா தகப்புள். ஆகாசமண்டலம், s. The aerial regions, வானமண்டலம். Wils. p. 13. AKASHAMANDALA. 2. A kind of dancing, ஓர்கூத்து. ஆகாசமயம், s. Emptiness, that which is void of substance. ஆகாசமார்க்கம், s. The aerial way as passed by gods, by the planets, and other heavenly bodies regarded as gods; and by men who by austerities, incantations, magical rites, &c. have acquired superhuman powers. ஆகாசவல்லி, s. A running plant, ஓர்கொடி, Menyanthes cristata. (Roxb.) ஆகாசவாசிகள், s. The inhabitants of the ethereal regions, ஓர்தேவ கணம்--One of the eighteen கணம். ஆகாசவாணி--ஆகாயவாணி, s. A voice from heaven, an oracle delivered by an invisible being, அசரீரிவாக்கு; [ex வாணி, speech.] Wils. p. 13. AKASHAVAN'I. ஆகாயப்பிரவேசம், s. The power of self-concealment, in the ether of the atmosphere, by means of magical spells --one of the sixty-four கலைஞானம், which see. 13)

ācāram (p. 36) s. The performance of prescribed rites, walking according to sacred rules, ordinary conduct, அனுட்டானம். Wils. p. 16. ACHARA. 2. Purity, ceremonial or personal cleanliness, சுத்தம். 3. Custom, practice, usage, the rule or distinctions of a caste, propriety, order ஒழுக் கம். 4. Civility, respect, politeness, manners, reverence, courteousness, courtesy, affability, complaisance, urbanity, salutation, உபசாரம். 5. Ordinances, observances, நெறி. 6. (p.) Consecration, பிரதிஷ்டைபண் ணுகை; [ex ஆ, et சர to go.] 7. A king's residence, அரசிருக்கை. 8. Cloth, சீலை. 9. A heavy shower, பெருமழை. ஆசாரக்கள்ளன், s. A flatterer, fawning rogue, flattering impostor, முகத் துதிசெய்பவன். 2. A person who walks externally according to rule, but who is privately irregular and vicious, மாயக் காரன். ஆசாரக்கள்ளி, s. A base woman who outwardly appears faithful to her husband. ஆசாரச்சாவடி, s. King's court, கொலுமண்டபம். ஆசாரத்துடனிருக்க, inf. To remain uncontaminated, unpolluted after ablution. ஆசாரபோசன், s. A person of very respectable and dazzling appearance. ஆசாரப்பிழை, s. Ill-manners. 2. Want of cleanliness. ஆசாரப்புடவை, s. Silk cloth, or some other, worn when the daily rites are performed. The former is deemed the more sacred and not needing to be dipped in water for purification. Those unable to keep silk for the purpose, wear cotton cloths and dip them every time to purify them. ஆசாரவாசல்--ஆசாரவாயில், s. The outer hall in a king's court, where his subjects may assemble. 2. A room at the outer gate, or place of entrance of a house, தலைவாசல். ஆசாரோபசாரம், s. Civilities, politeness, compliments. 48)