akku (p. 4) s. Little shells, cowries, பல கறை. 2. Beads or rings made of conch shells, சங்குமணி. 3. Beads of religious mendicants, of seeds of the el&ae;ocarpus, உருத்தி ராட்சம். 4. The hump on an ox's back, எருத்துத்திமில். 5. Bone, எலும்பு. 6. The fruit of a tree, the Dellenia, L., உகாக்காய். அக்குமாலை, s. A necklace of sacred beads. அக்குருக்கி, s. Consumption of the bones. 21)

kevuricngkm (p. 138) --கௌரிசங்கம்-கௌரிசங்குமணி, s. An eleocarpus with a double seed, supposed to bear the image of Siva and Parvati, இரட்டையுருத்திராட்சம். 35)

cangku (p. 156) s. [a change of சங்கம்.] The chank, conch-shell, spiral shell in general, பணிலம். 2. A bracelet, often made of the conch, கைவளை. (c.) 3. Frontal bone, forehead, நெற்றி. 4. The legs, கணைக்கால். 5. Union, junction, contact, copulation, கூடு கை. 6. (c.) A number, a thousand trillion, ஓர்எண். 7. The சங்கு shrub. ஓர்செடி. Monetia barlerioides, L. 8. W. p. 825. SANKU. A kind of weapon, a javelin, ஓர்படைக்கலம். 9. [prov.] Gnomon of a dial, சாயாமானியினூசி. 1. [in astron.] Gnomon, or a perpendicular column for measuring the altitude of the sun by the length of its shadow; also for making other astronomical observations. இடம்புரிச்சங்கு-வலம்புரிச்சங்கு-சூற் சங்கு-தாழஞ்சங்கு-பாலடைச்சங்கு-முட்சங்கு-வெ ற்றிச்சங்கு. Are different varieties and for different uses; which see. சங்குசக்கரம், s. Two of the weapons of Vishnu, the chank and wheel. 2. Marks similar to the chank and wheel on the neck of the Brahman and Raja species of the cobra-regarded as an imitation of Vishnu's weapons. 3. Marks found on the hands and feet of some persons-supposed to indicate good fortune. (c.) சங்குசக்கரக்கடுக்கன், s. Round earrings in form of a chank and a circle worn by Vaishnuvas. சங்கறுக்க, inf. To saw chanks for rings, bracelets, &c. சங்கறுப்போர், s. Chank cutters, makers of bracelets and other ornaments from chanks, வளை போழ்வோர். சங்காட, inf. To polish paper, cloth, &c., with a chank. (c.) சங்குகுளிக்க, inf. To dive for chanks. See குளி, v. சங்குச்சலாபம், s. The chank fishery. சங்குச்சுரி-சங்குப்புரி, s. [prov.] A screw. (Limited.) சங்குத்திரி, s. [loc.] The spiral winding in shells. சங்குதிருகி, s. A cork-screw. 2. A machine for sawing and cutting shells. (Limited usage.) சங்குநாதம்-சங்கொலி, s. The sound of a blown chank-as சங்கநாதம். சங்குமணி, s. Beads cut from chanks. சங்குவெள்ளைவைக்க, inf. [loc.] To plaster with pure white chunam. சங்குஸ்தாபனம், s. A ceremony to remedy the evil of an inauspicious location of a house. A conch shell is filled with water and incantations made for forty-five days. After this it is burned under the wall. சங்குத்தாலி-சங்குந்தாலியும், s. The tail, or marriage badge, in imitation of chanks, one on either side. சங்குத்தாலிவெள்ளாளர், s. A class of Vellalas whose women wear சங்குத்தாலி. சங்குப்பறையர், s. A class of Pariahs whose women wear chank bracelet on their ankles. சங்குமோதிரம், s. Rings cut from chanks. சங்கூத, inf. To blow a chank in a temple, or at a marriage, funeral, &c. சங்கூதி, s. [prov.] A chank-blower. சங்கூமச்சி, s. A chank-like-cockle. See ஊமச்சி. 24)

tiri (p. 239) --திரீ, s. A woman, wife. See ஸ்திரீ. திரிகடகசங்கலிதம், s. The summation of சங்கலிதம், சங்கலிதசங்கலிதம், and வர்க்க சங்கலிதம். திரிகடுகம்--திரிகடுகு, s. The three special stimulants. (See கடுகம்.) 2. A poem in which each verse has three things for its theme, முச்சொல்லலங்காரம்-as ஆறுநேராகிவூரும் அரசனோடேறுமாறானகுடியும் புருஷனோடுதாறுமாறானமனைவியும்இம்மூன்றும்நீறுநீறா கிவிடும், a town near a river, subjects in rebellion against their king, a wife disobedient to her husband; these three will go to ashes. திரிகண்டகம், s. A three thorned plant, நெஞ்சில், Tribulus, L. திரிகத்தம், s. A country, in the northwest of India, apparently part of Lahore, ஓர்தேயம். (Sa. Trigartta.) திரிகந்தம், s. The three aromatics. See கந்தம். திரிகரணம், s. The three constituent parts of a person, as employed in divine worship. See முப்பொறி. திரிகாலசந்தி, s. The three daily seasons or worship. See காலசந்தி. திரிகாலச்சக்கரம், s. A chronology. (R.) திரிகாலம், s. The past, present and future. See காலம். திரிகாலோசிதம், s. The Kusa grass, தர்ப்பை; [ex உசிதம்.] திரிகுணம், s. The three qualities or principles in nature. See முக்குணம், under குணம். திரிகூடம், s. A sacred mountain, ஓர் மலை. திரிகோணமலை, s. (com. திருக்கோணா மலை.) Trincomalic. திரிகோணம், s. A triangle. See under கோணம். திரிகோணமிதி, s. Trigonometry; [ex மிதி, measure, knowledge.] திரிசங்கு, s. The name of a king, ஓரர சன். திரிசங்குமண்டலம், s. The constellation named after திரிசங்கு, the father of அரிச்சந்திரன், being the southern cross. திரிசா, s. Tabular radius. (Sa. Trijya.) திரிசாரம், s. The three kinds of salt, viz.: 1. Solder, நவக்ஷாரம். 2. Alkaline salt, எவக்ஷாரம். 3. Another kind of salt, சத்திசாரம். திருசிரபுரம்--திரிசிராப்பள்ளி, s. Trichinopoly, so called, it is said, from a Rakshasa who first dwelt in the place, and had three heads. திரிசூலம், s. The trident, முத்தலைவேல். See பினாகம். திருச்சிரமம், s. The three daily devotional exercises, முக்காலானுட்டானம். திரிதண்டம்--திரிதண்டு, s. Three staves in one, carried by a Vaishnuva mendicant. திரிதண்டசந்நியாசி, s. See சன்னியாசி. திரிதண்டி, s. As திரிதண்டசந்நியாசி. appel. n. An ascetic who has acquired the command over his mind, body and speech, கரணமூன்றுமடக்கினோன். திரிதிகை--திரிதியை, s. The third day of the moon, either in its increase or decrease, மூன்றாந்திதி. திரிதீர்க்கம், s. One of the ten points in the horoscope of the bride and the bridegroom. See தசப்பொருத்தம். திரிதேகம், s. Three kinds of bodies. See சரீரத்திரயம். திரிதோஷம், s. The three humors of the body, முப்பிணி. 2. Vitiation of the three humors, as the cause of diseases, ஓர்நோய். திரிதோஷசன்னி, s. A fit from the above disease. திரித்துவம்--திரியத்துவம், s. (Chris. usage.) The Trinity. திரிநேத்திரன், s. Siva, the three-eyed, சிவன். Compare முக்கண்ணன். திரிபங்கி, s. A curiously wrought poem, one of the மிறைக்கவி, a stanza which may be turned into three others, and give three different meanings. See சித் திரகவி. திரிபதார்த்தம், s. The three eternal unoriginated things in the universe. as treated of in the சித்தாந்தம் philosophy, viz.: 1. பசு, soul; 2. பதி, deity; 3. பாசம், natural or moral evil. Among Vedantists சித்து, அசித்து, ஈச்சுரன். திரிபதகை, s. The Ganges, fancied to run through three worlds கங்கை. திரிபதாகி, s. One of the மிறைக்கவி, or curious poems. திரிபதாகை, s. A mode of using the hands in dancing. See காலட்சணம். திரிபலம்--திரிபலை, s. The three Myrobalan or medicinal fruits, often used in Indian medicines, 1. கடுக்காய், gallnuts, Terminalia chebula; 2. நெல்லிக் காய், Phyllanthus emblica; 3. தான்றிக்காய், Terminalia bellerica. திரிபலையேனாதி, s. An electuary compounded of the three fruits and other ingredients. திரிபழுகம், s. The three delicacies, milk, பால்; clarified butter, நெய்; and honey, தேன். திரிபாகி, s. One of the மிறைக்கவி, a curious poem in which a word of three letters when taken regularity gives one meaning, and when the first, second or third letter is taken away will give in each case a different meaning. திரிபுசம், s. Triangle. (Sa. Tribhaja.) திரிபுடி, s. The three qualities, 1. ஞாதுரு, soul, ஆன்மா; 2. ஞானம், wisdom. knowledge, அறிவு; 3. ஞேயம், that which is known, அறியப்படுபொருள். திரிபுடை--திரிபுடைதாளம், s. A mode of beating time, &c. திரிபுண்டரம், s. The three lined mark of the Saiva sect, three streaks of ashes on the forehead, நெற்றியில்விபூதி. திரிபுரம், s. [in mythol.] The three cities, or castles, severally of iron, silver, and gold, floating in the sky one above another; destroyed by Siva for embracing the Jaina tenets, முப்புரம். The chiefs of the castles were, கமலன், கமலாட் சன், and விச்சுவமாலி. திரிபுரசுந்தரி, s. Parvati, பார்வதி. திரிபுரதகனன், s. (St.) Siva, சிவன்; [ex தகனன், who burnt.] திரிபுரமல்லிகை, s. (St.) A medicinal plant, apparently a kind of jasmine. திரிபுரமெரித்தான், appel. n. Siva, who burnt and destroyed திரிபுரம், சிவன். 2. A tree, நொச்சி, Vitex. 3. The மாவிலிங்கு tree. திரிபுராந்தகன், s. Siva, as destroyer of the three cities, சிவன்; [ex அந்தகன்.] திரிபுரி, s. A plant. See சாரணை. (R.) திரிபுரை, s. Parvati, பார்வதி; [ex புரம், town. திரிபுவனம், s. The three worlds. See திரிலோகம். திரிமஞ்சள், s. The three kinds of மஞ் சள், 1. Turmeric, மஞ்சள்; 2. Amomum, கஸ்தூரிமஞ்சள்; 3. A medicinal wood, மர மஞ்சள். திரிமனம், s. The three faculties of the soul. 1. நினைவு, thought; 2. புத்தி, understanding; 3. அறிவு, knowledge. திரிமூர்த்தி, s. The Indian triad, Brahma, Vishnu and Siva. திரிமூலம், s. Three kinds of medicinal roots, 1. திப்பிலிமூலம், of long-pepper; 2. சித்திரமூலம், of plumbago; 3. கண்டு மூலம், of a medicinal plant. திரியத்துவம்--திரியேகத்துவம்--திரியே கம். s. (Chris. usage.) Triune, trinity. திரியம்பகன், s. Siva, as the threeeyed, சிவன்; sometimes Vishnu; [ex அம் பகம், eye.] திரியவத்தை--திரியாவஸ்தை, The Three states of the mind. See அவத்தை. திரியாங்கம், s. A calendar embracing three parts or members, out of the five given in the native calendars; viz.: திதி, வாரம், நட்சத்திரம். See பஞ்சாங்கம். திருயேககடவுள்--திரியேகன், s. (Chris. usage.) God the Father, the son, and the Holy Ghost, which three are one. திரிலிங்கம், s. A mode of using the hands in dancing. (See காலட்சணம்.) 2. [in gram.] The three genders, 1. புல்லிங் கம், the masculine; 2. ஸ்திரீலிங்கம், the feminine; 3. நபுஞ்சலிங்கம், the neuter. திரிலோகம், s. The three worlds--the earth, the etherial regions, and the world of the gods, பூமி, அந்தரம், சுவர்க்கம். 2. Three metals--gold, பொன், silver, வெள்ளி, and copper, செம்பு. திரிலோகசிந்தூரம், s. A chemical preparation of three metals--of load-stone, iron and copper; or gold, silver and copper, ஓர்மருந்து. திரிலோகாதிபதி, s. Indra, இந்திரன். திரிலோகி, s. A plant, விஷ்ணுகரந்தை. (R.) திரிவிக்கிரமன், s. Vishnu, as striding over two worlds at two steps, and crushing the giant Bali to the nether regions by the third, விஷ்ணு. W. p. 391. TRIVIKRAMA. திரிவிதகரணம், s. See கரணம். திரிவிதசரீரம், s. The three kinds of body, ஸ்தூலம், சூட்சுமம் and கரணம். திரிவேணி--திரிவேணிசங்கமம், s. The confluence of three sacred rivers near Benares, a place of great resort for bathing, &c., கங்கை, யமுனை, சரசுவதி; என்னு மூன்றாறுகளுங்கூடுமிடம். See சங்கமம். 39)

maṇṭalam (p. 341) s. Circle, sphere, orbit, disc, வட்டம். 2. Disc of the sun or moon. 3. A great circle--as the equator or ecliptic, கிராந்திமண்டலம். 4. A region, world-as of the sun, moon, or clouds, as சத்த மண்டலம். 5. Any circular, or elliptical figure, வலயம். 6. Coil, as of a snake or rope, பாம்புச்சுற்று. W. p. 633. MAN'DALA. 7. A mystic circular diagram, யந்திரம். 8. A bending attitude in archery. See மண் டலநிலை. 9. A course of regimen for forty days, நாற்பதுநாள். 1. See மண். திரிமண்டலம் or மண்டலம், 3. The three mystic regions of the human body. These are; 1. அக்கினிமண்டலம், that of fire, in the lower abdomen; 2. ஆதித்த மண்டலம், of the sun, in the stomach and heart; 3. சந்திரமண்டலம், of the moon, in the head and shoulders. See these words. சத்தமண்டலம் or மண்டலம், 7. Seven regions in the universe. These are; 1. வாயுமண்டலம், of wind; 2. வருணமண்டலம், of water; 3. சந்திரமண்டலம், of the moon; 4. சூரியமண்டலம், of the sun; 5. நட்சத்திர மண்டலம், of the stars; 6. அக்கினிமண்ட லம், of Agni, fire; 7. திரிசங்குமண்டலம், of திரிசங்கு or the Southern cross; which see. மண்டலநிலை, s. The second of the four attitudes in archery. See நிலை. மண்டலமழை, s. Rain extending through the country. மண்டலம்போட--மண்டலமிட, inf. To form into circles or coils, as a snake. 2. To pass round one another--as combatants, or as birds, &c., in a circle, சுற்றிச்சுற்றிவர. 3. To make ornamental, astrological or mystic diagrams, commonly of a circular figure, யந்திரம்வகுக்க. மண்டலவிதி, s. Directions for making diagrams, for worship, &c. மண்டலபுருடன், s. [also called வீரமண் டலவன்.] A Jaina ascetic equally eminent as a poet and lexicographer. His poetic lexicon சூடாமணிநிகண்டு, outshines all similar productions in Tamil. He also wrote an epic poem in honor of Argha, ஓர்நிகண்டாசிரியன். மண்டலாகாரம், s. A circular figure, course, &c., வட்டவடிவம். மண்டலாபிஷேகம், s. A daily anointing of an idol for forty days, after the கும்பாபிஷேகம் or other ceremony. மண்டலார்த்தம், s. Semicircle, அர்த்த கோளம். 2. Semidiameter, பாதிவிட்டம். மண்டலீகர், s. [pl.] Kings, sovereigns of a limited reign, அரசர். (சது.) மண்டலேசன், s. An emperor, an independent monarch, உலகாதிபதி; [ex ஈசன்.] மண்டலேசுரன்--மண்டலேச்சுவரன், s. An independent sovereign. 2. A monarch who governs a country forty yojana in length, and forty in breadth; or containing over 1, hamlets. 34) *

vḷai (p. 379) s. A hole, a rat hole, நுழைவளை. 2. A bracelet of gold, கங்கணம். 3. A bracelet of any material, கைவளை. 4. A chank or shell, சங்கு. 5. The Chakra of Vishnu, சக்கரம். (சது.) 6. A small beam, சிறுஉத்திரம்.-as முகட்டுவளை; [from Sa. Vala.] வளைக்கழுந்து, s. Tenon in the end of the lower beam in a building. வளைதொளை, s. Holes and apertures. 2. [fig.] Prying, inquisitiveness. வளைத்தழும்பு, s. Mark of bracelets in the arm. வளைபோழுநர்--வளைபோழ்நர், appel. n. [pl.] Makers of mother-of-pearl ornaments, சங்கறுப்போர். (சது.) வளைமணி, s. A shell-bead, அக்குமணி. 2. A bead made from a shell, சங்குமணி. வளையகம், s. A conch, சங்கு. (சது.) 62)