a (p. 1) The first letter of the Tamil alphabet, முதலெழுத்து. 2. A demonstrative prefix, சுட்டெழுத்து, as, அக்கொற்றன் for அந்தக்கொற்றன். 3. Termination of the neuter plural of verbs, அஃறிணைப்பன்மைவிகுதி, as, வந்தன. 4. A sign of the 6th case followed by plural nouns, as, தனகைகள். 5. An interposed vowel, சாரியை, as in எனக்கு. 6. Sign of the number 8. எட் டென்னும் எண்ணின்குறி. 7. A vowel affix to every consonant not a mute, மெய்யெழுத்துக் களையியக்கும் சாரியை. 8. A privative prefix from the Sanscrit, as, ஞானம், அஞ்ஞானம். 2)

akaram (p. 2) s. The name of the letter அ, ஓரெழுத்து. 2. A suffix of consonants, ஒற் யெழுத்தின்சாரியை, as மகரம். 3. A town or village in an agricultural district, மருதநிலத் தூர். 4. A village of brahmins, பார்ப்பனச்சேரி. 5. Mercury, quicksilver, இரதம். (M. Dic.) 32) *

akārm (p. 2) s. Name of the letter அ. ஓரெழுத்து. 2. An adjunct used to help the pronunciation of a consonant, மெய்யெழுத் தையியக்குஞ்சாரியை.

attu (p. 13) A சாரியை used in declining nouns ending in ம், and others, as மரத்தை, the tree; மரத்திலை, the leaf of the tree. 2. An expletive, அசைச்சொல். (p.) 35) *

aṉ (p. 33) An increment, ஓர்சாரியை --as, நடந்தனள். 2. A termination of the third person masc. sing. ஆண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. 3. A termination of the first person singular, தன்மையொருமைவிகுதி. 4. A termination of some appellative nouns, பெயர்விகுதி--as, மலையன். (p.) அவன்வருவன். He will come. யான்வருவன். I will come.

appiratakṣiṇam (p. 18) --அப்பிரதட்சி ணம், s. [priv. அ.] Walking around an object of worship, or a temple, keeping it on the left side, இடசாரியாய்ச்சுற்றுகை; opp. to பிரதக்ஷிணம். 28) *

am (p. 20) s. Beauty, அழகு. 2. Water, நீர். 3. Cloud, மேகம். 4. A connecting particle, சாரியை, as புளியங்காய், Tamarind fruit. 5. Termination of a verb, வினையின் விகுதி, as, நானும்நீயும் வந்தனம், also of some verbal nouns, வினைப்பெயர்விகுதி, as வாட்டம், கோட்டம்.(p.) 41) *

aṟṟu (p. 33) . A symbolic verb or a particle of similitude, as, so, like, &c., அத்தன்மைத் து. 2. An expletive சாரியை, chiefly employed in declining neuter plurals in அ, as அவற்றால், by them. (p.) பாலொடுதேன்கலந்தற்றே. Like honey mixed with milk. பலவற்றுக்கோடு, s. The branches of many (trees) or the horns of many (beasts.) 74)

ācāriyaṉ (p. 36) s. A spiritual teacher and guide, the Guru who initiates the disciples into the mysteries of his religion, குரு. 2. A master or teacher of science or general literature, a preceptor, doctor, professor, உபாத்தியாயன். 3. A name of Drona the military preceptor of the Pandavas and Gurus, துரோணாசாரியன். Wils. p. 16. ACHARYA. ஆசாரியபட்டம், s. The authority or title of a priest give him at his ordination. ஆசாரியபிஷேகம்--ஆசாரியாபிடே கம்--ஆசாரியாபிஷேகம், s. The anointing or ordination of a Guru or Priest. ஆசாரியபுருஷன், s. As ஆசாரியன். 51) *

āṉai (p. 44) s. An elephant, யானை. 2. (M. Dic.) The அத்தி tree, Ficus racemosa. ஆனைகட்டுந்தறி--ஆனையணைதறி, s. A post to tie an elephant. ஆனைக்கண், s. Round, black spots in fruits, when they are over-ripe, or spoiled. ஆனைக்கண்படுதல்--ஆனைக்கண் வி ழுதல், v. noun. The appearing of spots, or defects in fruits. பலாப்பழமானைக்கண்பட்டுப் போயிற்று. The jack fruit has got a defect or flaw. ஆனைக்கதுப்பு, s. The frontal sinus of the elephant, from which secretion exudes when the animal is in rut. ஆனைக்களிமுளையான், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைக்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். ஆனைக்காயம்--ஆனைப்பெருங்கா யம், s. A kind of assaf&oe;tida given to elephants, &c. See பெருங்காயம். ஆனைக்கால், s. A disease--the elephantiasis or large leg, Cochin leg, வாதக்கால். 2. A big tube fixed on the walls or roofs, for rain-water to pass through, தண்ணீர்க்குழாய். (c.) ஆனைக்காவல், s. Watchers to defend a garden, a field, &c., against elephants. ஆனைக்கூடம், s. An elephant's stall, ஆனைகட்டுமிடம். ஆனைக்கொம்பு--ஆனைக்கோடு--ஆ னைத்தந்தம், s. An elephant's tusks. 2. Ivory. ஆனைக்கொம்பன், s. A kind of rice, ஓர்வகைநெல். 2. A species of plantain--as ஆனைவாழை. ஆனைக்கோடன்சுரை, s. A gourd whose fruit is compared to the elephant's tusks, and is used for a curry, the snake gourd, ஓர்வகைச்சுரை. [Trichosanthes anguina.] ஆனைசேனை, s. A great quantity, abundance, மிகுதி. ஆனைச்சப்பரம், s. A seat on an elephant--as அம்பாரி. ஆனைச்சிலந்தி, s. A kind of scabby disease. ஆனைச்சிரங்கு, s. A kind of itch in large blisters. ஆனைச்சீரகம், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைச்செவியடி, s. A pricklyleaved plant, ஓர்பூண்டு. 2. The lower part of the elephant's ear. ஆனைத்தடிச்சல், s. A kind of creeping plant with acid juice--used in polishing brass, ஓர்படர்கொடி. ஆனைத்தடிப்பு, s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைத்திசை, s. [in astrology.] North, வடக்கு. ஆனைத்திப்பிலி, s. Pericarps of Pothos officinalis, ஓர்வகைத்திப்பிலி. ஆனைத்தோட்டி, s. An elephant's hook or goad. ஆனைநெருஞ்சில், s. A low plant, a kind of spreading thistle--pricklyfruited Pedalium murex, ஓர்வகைநெருஞ்சில். ஆனைப்படுவன், s. A kind of scabby disease--as the அக்கி. ஆனைப்படை, s. An army of elephants. ஆனைப்பந்தி, s. An elephant's stall. 2. A row of elephants. ஆனைப்பாகன், s. An elephanteer, or one who tames or guides elephants. ஆனைப்பிச்சான், s. A plant, ஓர் பூண்டு. ஆனைப்பேன், s. An insect that lives in the brinjall plant, கத்தரிச்செடியிலு ண்டாகுமோர்பூச்சி. ஆனைமஞ்சள், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைமதம், s. An elephant's rut. ஆனைமத்தகம், s. An elephant's skull or part of the head, கும்பம். இ. A short letter, similar to I in English, ஓர்குற்றெழுத்து. 2. A demonstrative prefix, சுட்டெழுத்து--as இந்த, this. 3. A termination of the second person singular, முன்னிலையொருமைவிகுதி--as உண்டி, thou hast eaten. 4. An imperative second person singular, முன்னிலையேவலொருமைவிகுதி-as சொல்லுதி, say thou. 5. A feminine appellative termination, பெண்பால்விகுதி-as கூனி, a hump-backed woman. 6. A singular termination, common to the masc. and fem., உயர்திணையொருமைவிகுதி--as மானி, an honorable person--பாவி, a sinner. 7. A termination in the singular, common to each gender, இருதிணைமுக்கூற்றொருமைவிகுதி --as செவியிலி, a man, woman, or animal without ears. 8. An expletive inserted at pleasure, when the preceding word ends with any letter except ய், and the following word begins with ய், சாரியை--as காலியாது, from கால், foot and யாது, which. 9. A termination of some participles, வினையெச்சவிகு தி--as எண்ணி, சொல்லி, &c. 1. A prefix to ஆனைமயிர், s. The hair of an elephant's tail. ஆனைமயிர்க்காப்பு, s. Bracelets of the hair of elephants' tails. ஆனைமலை, s. The name of a mountain in the south near Madura. ஆனைமுகவன்--ஆனைமுகன், s. Ganesa, விநாயகன். 2. An Asoor, கசமுகா சுரன். (p.) ஆனைமுதுகு, s. An elephant's back. ஆனையடி, s. The footsteps of an elephant. ஆனையறுகு, s. A kind of grass, ஓரறுகு. ஆனையறையும்புள்--ஆனையிறாஞ்சி ப்புள்--அனையுண்குருகு, s. A fabulous bird --said to devour the elephant. ஆனையிலத்தி, s. Elephant's dung. ஆனையூர்தி, s. Indra whose vehicle is the elephant, இந்திரன். 2. Ian, ஐயன். (p.) ஆனையேற்றம், s. Learning and practising to ride on an elephant, யானை யேறிப்பழகுகை. ஆனைவணங்கி, s. A kind of plant whose flower is supposed to resemble the trunk of an elephant. It is also fancied to be a preservative against the attack of a wild elephant, which, it is said, will retire abashed at the sight of it, தேட்கொடுக்குப்பூண்டு. ஆனைவாழை, s. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. ஆனைவிழுங்குமீன், s. A large fish --said to devour the elephant, திமிங்கிலம். ஆனைவீரர், s. One of the eight assistants of kings, அரசரெண்வகைத்துணை வரிலோர்வகையார். 19)

āṉ (p. 44) The common termination of the third person masc. sing. படர்க்கை யொருமையாண்பால்விகுதி--as பார்ப்பான், he will see. 2. A poetic expletive used with a change of the word, பத்து, சாரியை--as இரு பான், twice ten. 3. A form of the third or instrumental case, மூன்றனுருபு. See ஆல். (p.) உரனென்னுந்தோட்டியானோரைந்துங்காப்பான். He who guides his five (senses) with the elephant goad of wisdom. (Cural.) 21)

ām (p. 39) s. One of the poetic expletives, சாரியை. 2. An expletive, அசைநிலை. 3. A termination of the first person plural, in verbs of both classes, தன்மைப்பன்மைவி குதி. 4. A termination of the plural of verbs embracing the first and second person, உளப்பாட்டுத்தன்மைப்பன்மைவிகுதி. 5. A contraction of ஆகும், used to denote a quotation--as பெரியவனாம், it is said 'he is great.' 6. A contraction of the future of ஆ, in the third person neuter. 7. A particle of assent, yes; it is often doubled --as ஆம் ஆம், written, ஆமாம், and contracted to ஆமா. 8. A particle of comparison, ஓர் உவமவுருபு--as அல்லாங்குழலாள், a woman whose hair is black as darkness. (p.) வந்தாம். We came. பணியுமாமென்றும் பெருமை. Greatness is always humble. நானும் நீயுஞ்சென்றாம். I and you went. ஆங்காலம், s. The season when fortune favors and all things prove successful. ஆந்தனையும்--ஆமளவும். As much as possible. ஆமாறு, s. The proper manner of doing a thing, ஆகுமுறை. (p.) ஆமானவன், s. A worthy, competent respectable person, சிறந்தவன். (c.) ஆம்படி. In the manner which is agreeable to, or sufficient for. ஆம்புத்தி, s. Good or suitable advice, discrimination, cleverness, skill. ஆம்போலே. Agreeably to, possibly, perhaps. மண்ணாங்கட்டி, s. A clod. 10)

iṉ (p. 57) part. The common form of the fifth case--as மலையின்வீழருவி, a stream falling from the mountain. (See இல்.) 2. An expletive particle, சாரியை--as பூவின்ம ணம், the fragrance of a flower--for பூவின துமணம் or பூமணம். 3. A particle characteristic of the past tense, இறந்தகாலவிடைநிலை--as உறங்கினாள், she slept. 53)

irāmaṉ (p. 50) s. Rama--one of the incarnations of Vishnu. See இராகவன். Wils. p. 74. RAMA. இராமசகன், s. Sugreeva the friend of Rama and the king of his monkey hosts, சுக்கிரீபன். Wils. p. 74. RAMASAKHA. இராமசந்திரன், s. Rama, இராம ன். Wils. p. 74. RAMACHANDRA. இராமசீத்தா, s. The அணிநுணா or bullock's heart, Anona reticulata. இராமதூதன், s. Hanuman. Wils. p. 74. RAMADOOTA. இராமநாதபுரம், s. Ramnad--chief town of the Maravars. இராமபாணம், s. A very small insect that lays eggs on books, papers, &c., mars them, &c., and afterwards assumes wings and becomes a moth, புத்தகங்களையரிக்கும்பூச்சி. (See சிதல்.) 2. The arrow of arrows, இராமனம்பு. 3. A medicine, ஓரௌடதம். இராமன்றேவி, s. Sita, the wife of Rama. இராமாநுசன், s. The younger brother of Rama, இலக்குவன். 2. The name of one of Vishnu's followers who propagated his religion, விட்டுணுசமயாசாரியரிலொ ருவர். இராமாயணம், s. The most celebrated epic poem of the Hindus, recording the adventures of Rama, sovereign of Oude, இராமசரிதை. Wils. p. 74. RAMAYAN'A. இராமேசுரம், s. A sacred island of the Hindus situated between Ceylon and the continent of India, ஓர்சிவஸ்தலம். 41)

iṟṟu (p. 57) . The third person neut. sing. of a symbolic verb formed from the demonstrative இ, often used appellatively; 1. to express similitude--as நின்மனக்கிடக் கையிற்றேல், if such be the nature of thy views. 2. as a connective particle, சாரியை --as in பதிற்றுப்பத்து, ten times ten. 41)