ciṉṉ (p. 190) adj. Small, little, சிறிய. 2. Inferior, bare, mean, low, இழிந்த. சின்னச்சாதி, s. A low caste. சின்னக்காசு, s. A very small old coin. சின்னஜலபாதை, s. [vul.] Urgency to urine--oppos. to பெரியசலபாதை. சின்னஞ்சிறியது, appel. n. A very small, fine, or minute thing. சின்னஞ்சிறுவயசு, s. Childhood. (c.) சின்னட்டி, s. [prov.] A little person, animal or thing, சிறியது. சின்னது, appel. n. That which is small. சின்னப்பன், s. [vul.] [prop. சிற்றப் பன்.] The father's younger brother, or the mother's younger sister's husband. சின்னக்காள், s. The elder sisters, taken individually, except the eldest, in relation to the youngest. சின்னப்பயல்--சிறுபயல், s. A little fellow. (in contempt.) சின்னப்பர், s. [Rom. Catho. usage.] The apostle Paul. சின்னவேலை, s. A little job, a small matter. சின்னப்புத்தி, s. Meanness of mind, or the low thoughts of one of mean parentage. 2. Shallow wit, அற்பபுத்தி. சின்னமனம், s. A little, mean mind. சின்னமனிதன், s. A man of low character. சீ, A syllabic letter compounded of ச் and ஈ. 7)
