cuṭu (p. 193) கிறது, சுட்டது, ம், சுட, v. n. To be hot as from fever, become heated, காய. 2. To burn, be consumed by fire, எரிய. 3. To feel hot--as the sun's rays, be hot to the touch--as fire, &c., வெயில்முதலியசுட. 4. To kindle up as the temper and feeling under abuse, சொற்சுட. (c.) 5. To inflame, as lust, காமஞ்சுட. தண்ணீர்சுட்டுப்போயிற்று. The water is hot. சுடவைக்க, inf. To set liquids, &c., on the fire to be heated. சுடுசாதம்--சுடுசோறு, s. Boiled rice when hot. சுடுமணல், s. Hot sand. சுடுவனம், s. A burning forest, எரிவ னம். 2. See சுடு, v. a. சுடச்சுட, inf. (used adverbially.) While burning, or when fresh. நான் அவனுக்குச் சுடச்சுடக் கொடுத்தேன். I gave him a good whipping. சுடச்சுடத்தின்னல். Eating (food) hot. சுடச்சுடப்பேசுதல். Speaking sarcastically. சுடச்சுடக்காரியம்பார்த்தல். Attending to an affair while it is fresh. சுடுநீர், s. [com. வெந்நீர்.] Hot water. சுடுசொல், s. Sarcasm, irony. சுடுநாற்றம், s. Smell produced by burning hair or the dead. சுடுதண்ணீர்ப்பீங்கான், s. [prop. வெந் நீர்ப்பீங்கான்.] Hot water plate. (Colloq.) சுட்டுப்போக, inf. To become hot. சுடுவான், s. (in seamen's language.) A caboose or cooking place in a vessel, மரக்கலத்தின்மடைப்பள்ளி. மனஞ்சுட, inf. To be cut to the heart, (lit.) burnt in mind. 30)

cuṭu (p. 193) கிறேன், சுட்டேன், வேன், சுட, v. a. To warm, heat, scald, burn, ignite, தகிக்க. 2. To roast, toast, bake, அப்பமுதலியனசுட. 3. To cauterize, brand, scar, சூட்டுக்கோலாற்சுட. 4. To burn up, consume, எரிக்க. 5. To burn as bricks, chunam, tiles or earthern wares in a kiln, காளவாயிற்சுட. 6. To imbrown by heat, வெதுப்ப. 7. To fire a gun, canon, &c., வெடிசுட. 8. (fig.) To mortify scorch the feelings--by sarcasm, reproach, &c., நிந்திக்க. 9. To blight with the eye, கண்ணூ றுபடுத்த. 1. To blight with the tongue, நாவூறுபடுத்த. 11. To sublimate medicines, நீற்ற. அவனைச்சுட்டுப்போட்டான். He has shot him. நல்லோரைத்தீயோர்சொற்சுடுகிறது. The conversation of the wicked gives pain to (burns) the good. நாவினாற்சுட்டவடு. The wound produced by caustic language. (குற.) சுடுகலம், s. An earthen vessel, குயக் கலம். (சது.) சுடுகண், s. A fiery eye. See கொள் ளிக்கண். சுடுகாடு--சுடுநிலம், s. A place of cremation. 2. (fig.) A desert, a place where victuals cannot be got. (c.) சுடுகாட்டுமணிபொறுக்கி, s. A bird. See under காடு. சுடுகோல், s. A rod for stirring the fire in burning a corpse. 2. A brand, an iron rod, சூட்டுக்கோல். சுடுசுண்ணம், s. Burnt lime. சுடுமருந்து, s. A chemical preparation, more commonly, எரிமருந்து. சுடுவனம், s. A place for cremation. சுடுகாடு. சுட்டுக்கொட்டைப்பரப்ப, inf. To devastate a town, and sow ot with seed. (Colloq.) சுட்டசாந்து, s. As சுடுசுண்ணம். சுட்டெரிக்க, inf. To consume by burning. சுட்டசெங்கல், s. Burnt bricks, opposite to பச்சைச்செங்கல். sun-burnt-bricks. சுட்டவிறைச்சி, s. See இறைச்சி. பழுக்கச்சுட, inf. To give a bright yellow color to gold ornaments, by immersing them in a boiling solution of sulphur, saltpetre, culinary salt, and turmeric. See பழு. v. சாடுவெட்டிச்சுட, inf. To clear and burn forest land. நாவிலேசுட, inf. To brand the tongue in restoring one to caste. நாவாலேசுட, inf. To blight with the tongue, &c. சுட்டுப்போட, inf. To consume by fire; to shoot; to blight. பிள்ளையைக்கண்ணாற்சுட்டுப் போட்டார்கள்.... They have blighted (lit. burnt) the child, with their eyes; incduced sickness. விரகங்கொண்டவரைச்சந்திரன்சுடுகிறது. The moon's rays inflame the lascivious. அவன் ஊரைச்சுட்டுப்போடுவான். He will burn the country, i. e. devastate it, &c. 31)