aṟm (p. 33) --அறன், s. Moral or religious duty, virtue; the performance of good works according to the shasters--including justice, hospitality, liberality, &c., also what is prescribed as the duty to be practised by each particular caste. Compare தருமம். The thirty-two acts of charity are the following; viz.: 1. ஆதுலர்க்குச்சாலை, building houses for the poor. 2. ஓதுவார்க் குணவு, giving maintenance and education. 3. அறுசமயத்தார்க்குண்டி, feeding persons of either of the six religious sects. 4. பசுவுக்கு வாயுறை, feeding cows. 5. சிறைச்சோறு, feeding prisoners. 6. ஐயம், giving alms. 7. தின் பண்டநல்கல், providing for travellers. 8. அறவைச்சோறு, feeding the destitute. 9. மகப் பெறுவித்தல், rendering assistance in childbirth. 1. மகவுவளர்த்தல், nourishing children. 11. மகப்பால்வார்த்தல், giving milk to infants. 12. அறவைப்பிணஞ்சுடுதல், burning or burying the poor. 13. அறவைத்தூரியம், furnishing clothes to the destitute. 14. சுண்ணம், giving chunam to use with betel. 15. நோய்மருந்து, giving medicine to the sick. 16. வண்ணார், paying for washing the clothes of the poor. 17. நாவிதர், the same for shaving. 18. கண்ணாடி, giving a looking glass. 19. காதோலை, giving cadjan or palmyra leaves to women for their ears. 2. கண்மருந்து, giving black paint to women for the eyes. 21. தலைக்கெண்ணெய், giving oil for the head. 22. பெண்போகம், aid to enjoy a woman. 23. பிறர்துயர்காத்தல், redressing injuries. 24. தண்ணீர்ப்பந்தல், keeping water pandals to give drink to the thirsty. 25. மடம், erecting inns or buildings for the reception of Brahmans, pilgrims, &c. 26. தடம், making tanks. 27. சோலை, planting topes, groves, &c. 28. ஆவுரிஞ்சுதறி, erecting stakes at which cows may rub themselves. 29. விலங்கிற்குணவு, feeding all kinds of animals. 3. ஏறுவிடுதல், giving a bull for covering a cow. 31. விலைகொடுத்துயிர்காத்தல், giving money to save life. 32. கன்னிகாதானம், giving assistance towards marriage. (p.) அறஞ்செயவிரும்பு. Desire to do charity. அறக்காடு, s. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. அறக்கொடியோன், s. God; He whose banner is charity, கடவுள். அறங்கடை--அறன்கடை, s. Sin, what is opposed to virtue; nonconformity to the shasters, பாவம். அறங்கடையிற்செல்லார். They who will not enter in the way of vice. அறச்சாலை, s. An alms-house, a hall or room where the thirty-two acts of charity are practised. அறச்செல்வி--அறத்தின்மூர்த்தி, s. Parvati, பார்வதி, famous for alms-giving. 2. A name of தருமதேவதை. அறத்தின்மைந்தன்--அறன்மகன், s. The elder of the five Pandavas. அறத்துப்பால்--அறப்பால், s. A section of the book குறள், which treats of அறம். அறத்துறுப்பு, s. The attributes or constituent parts of charity or virtue, including dispositions and actions. Eight are given; viz.: 1. ஐயப்படாமை, being void of doubt or scepticism. 2. விருப் பின்மை, freedom from covetousness or of inordinate desire for any supposed good. 3. வெறுப்பின்மை, freedom from disgust. 4. மயக்கமின்மை, being void of perplexity. 5. பழியை நீக்கல், avoiding reproaches, being void of censoriousness. 6. அழிந்தோ ரைநிறுத்தல், relieving the distressed or ruined. 7. அறம்விளக்கல், bringing into light the nature of benefaction and expounding it. 8. பேரன்புடைமை, the possession of abundant love. அறத்தைக்காப்போன், s. The god ஐயன். அறநிலை, s. The practice of virtue, a virtuous state or condition, தருமம். 2. One of the eight kinds of marriage --as பிரமமணம். See மணம். அறநிலைப்பொருள், s. One of the six அரசியல்--the collection of revenues justly. 2. Wealth gotten by continuance in a proper course of duty and by industry. அறநிலையறம், s. One of the six அரசியல்--the duty of a king to preserve his subjects from breaking the rules of the respective castes. அறநிலையின்பம், s. One of the six அரசியல்--pleasure from a virtuous course; marrying a virgin of proper age, caste and good manners (including conduct prescribed by the Shasters) and of good disposition. அறநெறி, s. The path of virtue. அறப்புறம், s. A place for the practice of virtuous actions. (See அறச்சாலை.) 2. A hall for learning or reciting the Vedas. அறவர்--அறவோர், s. The virtuous, those celebrated for charity and other good deeds, தருமநெறியோர். 2. Ascetics, துற வோர். 3. Brahmans, பார்ப்பார். 4. Sages, முனிவர். அறவன், s. Buddha, புத்தன். அறவாழி, s. The sea of virtue. அறவாழியந்தணன், s. Siva. 2. Vishnu. 3. Argha. அறவாழியந்தணன்றாள் சேர்ந்தார்க்கல்லாற் பிறவா ழிநீந்தலரிது. It is very difficult to swim and escape from the sea of vice, except for those who worship at the feet of him who is the sea of virtue. அறவாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அறவோன், s. A charitable man. 2. A sage, an anchorite. 3. A Brahman. 4. Argha. இல்லறம், s. Domestic life. துறவறம், s. Religious or ascetic life. ஈரறம், s. The two species of life above-mentioned. 47)

iṭi (p. 45) s. A stroke, blow, push with the fist, elbow, shoulder, &c.--also with a club or other blunt weapon, தாக்குகை. 2. A thunder-bolt, அசனி. 3. (p.) A roar, thunder, sound, noise, ஒலி. 4. Ground grain, flour, rice-flour, இடித்தமா. 5. Cakes, &c., as a light meal, luncheon, tiffin, சிற்று ண்டி. 6. Pulvil, powder, dust, any thing pulverized, &c., சுண்ணம். 7. Hair-ointment, probably made of powder, மயிர்ச்சா ந்து. 8. Asseveration, affirmation, உறுதிச் சொல். 9. A throb, palpitation, துடிப்பு. 1. The standard of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிபுரிந்தெள்ளுஞ்சொற்கேட்பர் மடிபுரிந்துமாண்ட வுஞற்றிலவர். They who are too idle to engage in any enterprize, will hear the words of rebuke which are applied to them. இடியுந்துய்த்து. Eating also millet-meal. (கல்லா.) இடிகொம்பு--இடியம்பு, s. Small mortars fastened upon a pole, which are loaded with powder and discharged at festivals, funerals, &c. இடிக்கொடி, s. The flag of Indra, இந்திரன்கொடி. இடிக்கொடியோன், s. Indra, இந் திரன். இடிபட--இடியுண்ண, inf. To be pushed about, elbowed, shouldered, battered, demolished, &c.--as a wall, bank, &c. 2. To be pounded--as rice, &c. இடிமுழக்கம், s. Thunder. இடியப்பம், s. A kind of paste or cake cooked in steam, சிற்றுண்டிவகை யிலொன்று. இடியப்பத்தட்டு, s. Flat circles or squares of braided rattan, &c., used for making the இடியப்பம். இடியப்பவுரல், s. The mould or cullender through which the paste is pressed to form the cake. இடியப்பவுரற்கண், s. The holes of the இடியப்பம் mould. இடிவிழ, inf. To strike as lightning, to fall as a thunder-bolt. 2. To cave or fall in--as a well. 86)

kantakam (p. 92) s. Brimstone, sulphur, ஓர் மருந்து. Wils. p. 28. GANT'HAKA. 2. One of the thirty-two kinds of arsenic in its natural state, அவுபலபாஷாணம். கந்தகசிந்தூரம்--கந்தகசுண்ணம்-கந்தகநீறு--கந்தகபஸ்பம், s. Calcined brimstone. கந்தகதிராவகம், s. Sulphuric acid, ஓர்திராவகம். கந்தகதைலம், s. Sulphuric ointment (for the itch), ஓர்தைலம். கந்தகபாஷாணம், s. A kind of arsenic, ஓர்பாஷாணம். கந்தகபூமி, s. A hot climate, the heat being ascribed to sulphur under the soil, கந்தகநிலம். கந்தகமலை, s. A sulphur mine. கந்தகரசாயனம், s. A kind of medicine made of sulphur, ஓர்மருந்து. கந்தகவுப்பு, s. Salt produced from sulphur, கடுங்கூர்மை. நெல்லிக்காய்க்கந்தகம்--சுரைக்கந் தகம், s. Different preparations of sulphur and arsenic. கோழித்தலைக்கந்தகம், s. A kind of prepared arsenic. 27) *

kāyam (p. 104) s. The body, உடல். Wils. p. 212. KAYA. காயகற்பம், s. Medicines for strengthening the body, சரீரத்தைப்பலப்படுத்துமருந்து. காயசித்தி, s. The power of securing the body by magical medicaments against age and its effects--as loss of teeth, gray hairs, decay of mental or corporal powers, &c., சரீரத்தை நெடுநாளிருக் கச்செய்யுஞ் சித்தி. 2. The art of reducing the body to an atom, or enlarging it at pleasure, அணிமாமகிமாசித்தி. காயசித்திக்கடியான், s. Load-stone, கா ந்தக்கல். (M. Dic.) காயசித்திசுண்ணம், s. Crystalized or foliated gypsum used as a medicine, கரு ப்பூரசிலாசத்து. (M. Dic.) காயசித்தியானோன், s. One who has obtained the power of காயசித்தி. 2. A kind of prepared arsenic, சூதபாஷாணம். (M. Dic.) காயசித்தியுப்பு, s. Urine salt, அமரி யுப்பு. காயத்தையிருத்தி, s. Washerman's earth, பூவழலை. காயத்தையுருக்கி, s. Iron ochre, அஸ் திபேதி. காயப்பெண், s. மோகினி Who appears in dreams. காயவேகம், s. [prov.] Anger, spleen, fretfulness. காயாபுரி--காயாபுரிபட்டனம், s. The body as the tabernacle or dwelling of the soul; also considered a city in miniature. குஷ்மகாயம், s. The spiritual and invisible body. See குக்ஷமதேகம். வச்சிரகாயம், s. A robust body, indestructible body. ஸ்தூலகாயம், s. The gross material body. 86)

kiḷiñcil (p. 112) s. A bivalve, a mussel--the fish or shell. கிளிஞ்சிற்சுண்ணம்--கிளிஞ்சிற்சுண்ணா ம்பு, s. Lime made of shells; shell-lime. ஓலைக்கிளிஞ்சில், s. Flat conch, like a palm leaf. சூரிக்கிளிஞ்சில், s. A species of conch. பல்லுக்கிளிஞ்சில், s. Dentated conch. 9)

carakku (p. 166) s. Curry-stuffs, கறிச்சரக்கு. 2. Drugs, spices, &c., சம்பாரச்சரக்கு. 3. Goods, commodities, articles of merchandize, wares, வியாபாரச்சரக்கு. 4. [loc.] Arrack, liquor, சாராயம். 5. Minerals used for medicine, especially arsenic, of which the Hindus reckon sixty four kinds, half in their native state and half prepared; also alkalis and salts used in the chemical preparation of medicines, மருந்துச்சரக்கு. (c.) (Sa. Sarga.)--Note. The alkaline, or salifiable base, is called ஆண்சரக்கு (masculine drug) or உப்புவிந்து (Seminal salt), and any acid which readily combines with a salifiable base is called பெண்சரக்கு (feminine drug) or புளிச்சுரோணிதம் (acidulated uterine blood), the chemical affinities being supposed to resemble the male and female properties in union throughout. The following are some of the alkaline bases and acids: உப்பு, ஆண்சரக்கு. புளி, பெண்சரக்கு. வெடியுப்பு... ... ... படிக்காரம். கல்லுப்பு... ... ... பழப்புளி. சூடன்... ... ... துருசி. கடனுரை... ... ... கற்சன்னநீர். சூதம்... ... ... கந்தி. காந்தம்... ... ... கரடி. இரும்பு... ... ... எரியாலமெண்ணெய். பேதி... ... ... பொன்னம்பர். |புளியறணை. தொட்டிப்பாஷாணம்... ... ... |புளிநறளை. மாமிசபேதி... ... ... கல்மதம். வீரம்... ... ... புளியாரை. அப்பிரகம்... ... ... காய்ச்சருக்கு. கௌரி... ... ... புளிமாங்காய். வெள்ளைப்பாஷாணம்... ... பனங்கள்ளு. வைக்கிராந்தம்... ... நிமிளை தங்கம்... ... ... மனோசிலை. சாரம்... ... ... வெண்காரம். பச்சைக்கர்ப்பூரம்... ... இந்துப்பு. வீரம்... ... ... நரகம். கல்லுப்பு... ... ... இலிங்கம். சிலாசத்து... ... ... செம்பு. அசற்சரக்கு, s. A production of nature, as distinguished from artificial compounds, பிரகிருதியானது. (p.) ஆடுஞ்சரக்கு, s. Minerals which evaporate on the fire--as mercury, sulphur, &c., (R.) 2. Drugs, ingredients, &c., in common use. ஆடிநெருப்பிற்குநில்லாமலோடுஞ்சரக்கு, s. Minerals which, on being exposed to the action of fire, disappear; said to be the case with fictitious cinnabar, yellow sulphuret of arsenic, &c., Sixtyfour kinds are reckoned. (R.) உருகியாடியெழும்பிப்போகுஞ்சரக்கு, s. Minerals which first melt in a crucible, and then are gradually sublimated-as sulphur, mercury, &c. சரக்குச்சுண்ணம், s. As சவ்வீரம். சரக்குத்தட்டு, s. [loc.] A salver, tray or basket in which the dealer places his seeds, &c., for sale. சரக்கிறக்க, inf. See இறக்கு, v. சரக்குப்பண்ண, inf. To regard or esteem. (p.) 2. [prov.] To dry in the sun, உலர்த்த. கடைச்சரக்கு, s. See கடை. கப்பற்சரக்கு, s. Ship-goods, commodities of a ship, cargo. கள்ளச்சரக்கு, s. See கள்ளம். உள்ளூர்ச்சரக்கு, s. Productions of the country. See under உள். கிடையாச்சரக்கு, s. A rare article, that which cannot be had. கட்டுச்சரக்கு, s. Consolidated drugs. See கட்டு. சாதிச்சரக்கு--உயர்ந்தசரக்கு, s. A superior kind of merchandise, the most valuable drugs. சீமைச்சரக்கு, s. European goods or commodities. தாழ்ந்தசரக்கு, s. Articles of an inferior quality. நற்சரக்கு, s. Spices and other commodities of a superior kind and undamaged. நாட்பட்டசரக்கு, s. Old goods. நாட்சரக்கு, s. [prov.] Drugs bought on a fortunate day against a woman's lying in. பலசரக்கு, s. Drugs, curry-stuffs, minerals, &c. பொற்சரக்கு, s. The most valuable or superior drugs. (lit.) Golden drugs. (p.) வைப்புச்சரக்கு, s. Artificial drugs, medicines. 27)

cuṭu (p. 193) கிறேன், சுட்டேன், வேன், சுட, v. a. To warm, heat, scald, burn, ignite, தகிக்க. 2. To roast, toast, bake, அப்பமுதலியனசுட. 3. To cauterize, brand, scar, சூட்டுக்கோலாற்சுட. 4. To burn up, consume, எரிக்க. 5. To burn as bricks, chunam, tiles or earthern wares in a kiln, காளவாயிற்சுட. 6. To imbrown by heat, வெதுப்ப. 7. To fire a gun, canon, &c., வெடிசுட. 8. (fig.) To mortify scorch the feelings--by sarcasm, reproach, &c., நிந்திக்க. 9. To blight with the eye, கண்ணூ றுபடுத்த. 1. To blight with the tongue, நாவூறுபடுத்த. 11. To sublimate medicines, நீற்ற. அவனைச்சுட்டுப்போட்டான். He has shot him. நல்லோரைத்தீயோர்சொற்சுடுகிறது. The conversation of the wicked gives pain to (burns) the good. நாவினாற்சுட்டவடு. The wound produced by caustic language. (குற.) சுடுகலம், s. An earthen vessel, குயக் கலம். (சது.) சுடுகண், s. A fiery eye. See கொள் ளிக்கண். சுடுகாடு--சுடுநிலம், s. A place of cremation. 2. (fig.) A desert, a place where victuals cannot be got. (c.) சுடுகாட்டுமணிபொறுக்கி, s. A bird. See under காடு. சுடுகோல், s. A rod for stirring the fire in burning a corpse. 2. A brand, an iron rod, சூட்டுக்கோல். சுடுசுண்ணம், s. Burnt lime. சுடுமருந்து, s. A chemical preparation, more commonly, எரிமருந்து. சுடுவனம், s. A place for cremation. சுடுகாடு. சுட்டுக்கொட்டைப்பரப்ப, inf. To devastate a town, and sow ot with seed. (Colloq.) சுட்டசாந்து, s. As சுடுசுண்ணம். சுட்டெரிக்க, inf. To consume by burning. சுட்டசெங்கல், s. Burnt bricks, opposite to பச்சைச்செங்கல். sun-burnt-bricks. சுட்டவிறைச்சி, s. See இறைச்சி. பழுக்கச்சுட, inf. To give a bright yellow color to gold ornaments, by immersing them in a boiling solution of sulphur, saltpetre, culinary salt, and turmeric. See பழு. v. சாடுவெட்டிச்சுட, inf. To clear and burn forest land. நாவிலேசுட, inf. To brand the tongue in restoring one to caste. நாவாலேசுட, inf. To blight with the tongue, &c. சுட்டுப்போட, inf. To consume by fire; to shoot; to blight. பிள்ளையைக்கண்ணாற்சுட்டுப் போட்டார்கள்.... They have blighted (lit. burnt) the child, with their eyes; incduced sickness. விரகங்கொண்டவரைச்சந்திரன்சுடுகிறது. The moon's rays inflame the lascivious. அவன் ஊரைச்சுட்டுப்போடுவான். He will burn the country, i. e. devastate it, &c. 31)

cuṇṇmoẕimāṟṟu (p. 193) s. [in gram.] A subdivision of the transposition of words, மொழிமாற்றுப்பொருள்கோள். (p.) 66) *

cuṇṇam (p. 193) s. W. p. 33. CHOORN'A. Powder, any minute division of a substances, பொடி. 2. Aromatic powder, powdered sandal, &c., கந்தகப்பொடி. 3. Dust, புழுதி. 4. The pollen or farina of a flower, கேசரம். 5. Lime, சுண்ணாம்பு. 6. [in astrol.] The twenty-forth lunar asterism, சதையம். (p.) சுண்ணச்சாந்து, s. Plaster, mortar. (p.) சுண்ணப்பொடி, s. Aromatic powders. 2. Gold, or silver powder thrown over guests on festive occasions. 3. Saffron or turmeric powders cast on guests at a marriage, or on other festive occasions. சுண்ணமாக்க, inf. To calcine, pulverize, or reduce to powder. சுண்ணமாட--சுண்ணமிறைக்க, inf. To cast scented powders in sport, &c. சுண்ணமிடிக்க, inf. To pound and prepare aromatic powders for strewing on the idol. or a great person, at the அந்தியேஷ்டி funeral ceremony, &c. பூஞ்சுண்ணம், s. Farina of flowers. கிளிஞ்சிற்சுண்ணம், s. Muscle-shelllime. பொற்சுண்ணம், s. Gold dust thrown before a great person. 67)

cuṇṇāmpu (p. 193) s. Lime, chunam, சுட்ட சுண்ணம். 2. Macerated lime, குழைசாந்து. (c.) மிஞ்சினசுண்ணாம்பையு மெலிந்தராசாவையுங் கைவி டப்படாது. Neither slight the remainder of chuman nor a decayed king. சுண்ணாம்படிக்க, inf. To white wash. சுண்ணாம்பரைக்க, inf. To grind plaster. சுண்ணாம்புக்கட்டி, s. Macerated and dried chunam. 2. Dried mortar. சுண்ணாம்புக்கரண்டகம், s. Small box for lime to eat with betel. See கரண் டகம். சுண்ணாம்புக்காரை, s. Over-laying with plaster. See காரை. சுண்ணாம்புக்காரன், s. A lime-burner or seller. சுண்ணாம்புக்காளவாய், s. (Sometimes சுண்ணாம்புச்சூளை.) A lime-kiln. சுண்ணாம்புகுத்த--சுண்ணாம்பிடிக்க, inf. To pound chunam and make it into mortar. சுண்ணாம்புக்கல், s. Limestone; also when burnt and unslacked to be used for whitewash. சுண்ணாம்புக்குட்டான், s. [prov.] A toddy man's chunam basket. சுண்ணாம்புசலிக்க, inf. To sift lime. சுண்ணாம்புதடவ, inf. To daub with chunam. சுண்ணாம்புத்துடுப்பு, s. [prov.] A small spatula for taking chunam from the சுண்ணாம்புக்கரண்டகம். சுண்ணாம்புபூச, inf. To plaster with chunam. சுண்ணாம்புப்பதனி, s. Sweet toddy prepared with chunam. See பதநீர். சுண்ணாம்புப்பொருக்கு, s. Loose flakes, scales of chunam. சுண்ணாம்புப்பற்று, s. Adhesion of chunam to articles on which it has been rubbed. 2. [prov.] Sediment at the bottom of green ginger juice. சுண்ணாம்புதாளிக்க, inf. To shake lime for chewing with betel. (R.) சுண்ணாம்படைதல், v. noun. Settling of lime at the bottom when put in toddy. சுண்ணாம்புப்பட்டை, s. Stripes of white wash with செம்மண்பட்டை on the walls of native houses, to avert the evil eye. சங்குச்சுண்ணாம்பு, s. Lime of conch shells. முத்துச்சுண்ணாம்பு, s. Lime of pearls-said to be luxury of kings with their betel-leaf. நத்தைச்சுண்ணாம்பு, s. Lime of snail shells. சிப்பிச்சுண்ணாம்பு, s. Lime of oyster shells. சீமைச்சுண்ணாம்பு, s. Chalk. குழைசுண்ணாம்பு, s. Macerated lime for plastering. கற்சுண்ணாம்பு--சுக்கான்சுண்ணாம்பு, s. Stone lime. கிளிஞ்சிற்சுண்ணாம்பு, s. Shell-lime. நீற்றினசுண்ணாம்பு, s. Slaked lime for whitewash. சுண்ணாம்புக்கீரை, s. A kind of greens. Achyranthes, L. 68)

cūraṇam (p. 200) s. Powders, commonly medicinal, தூள். W. p. 33. CHOORN'A. (Compare சுண்ணம்.) 2. An esculent plant and root, the கருணைக்கிழங்கு. W. p. 854. S'OORAN'A. படுசூரணமாக்க, inf. To destroy utterly; (lit.) to grind to dust. படுசூரணப்பட, inf. To be entirely ruined. 36)

tiru (p. 240) s. Lukshmi, as the goddess of felicity, riches, &c., இலக்குமி. 2. Wealth, riches, affluence, செல்வம். 3. Distinction, eminence, மேன்மை. 4. Beauty, அழகு. 5. adj. Divine, sacred, celestial, திவ்விய. திருஅலகு, s. A broom. See அலகு. திருஅலகிட, inf. As அலகிட. 2. As அலகுபோட. திருஉறுப்பு, s. A jewel. See உறுப்பு. திருக்கடைக்காப்பு, s. An invocation in a poem. See கடைக்காப்பு. திருக்கடையாப்பு, s. A series of poems by Sampanthar, one of three famous Saivites. திருக்கடையூர், s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். திருக்கண், s. Divine eyes. 2. [prov.] A temporary canopy, erected in different places of a main street, in honor of an idol taken in procession; that, in passing under, the god may cast upon it a gracious eye. (c.) திருக்கலியாணம், s. The marriage of a god or idol. திருக்கழுக்குன்றம், s. The name of a mountain sacred to Siva. திருக்காட்சி, s. The sight or appearance of a deity or great person. See காட்சி. திருக்காளத்தி, s. A famous town. See காளத்தி, ஷ்ரீகாளஸ்தி. திருக்குளம், s. The sacred tank of a temple where the idol is bathed. திருக்கூட்டம், s. The fraterity of the worshippers of Siva. திருக்கூத்து--திருநடனம், s. The dancing of Siva, or other deity; or, mystically, the operations of nature. 2. (fig.) Trick, device. திருக்கோணாமலை--திருக்குன்றாமலை, s. [prop. திரிகோணமலை.] Trincomalie. திருக்கோயில் s. A temple, a place of worship, a sacred shrine. திருக்கோலம், s. Splendid decoration, magnificent display. திருச்சபை, s. Among Saivas, a sacred assembly at Madura or Chillumbrum. 2. (Chris. usage.) The church, or society of believers. திருச்சித்தம், s. The divine will; according to the will of your Lordship; as you please. திருச்சிற்றம்பலக்கோவை, s. A poem. See கோவை. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chillumbrum. திருச்சின்னம், s. A kind of trumpet, usually blown in pairs before a guru, or in a temple. திருச்சுண்ணம், s. Saffron and other powders used at a temple. திருச்சூரணம், s. A paste with which the forehead is marked. திருச்சூரணபரிபாலனம், s. A ceremony among Vaishnuvas on removing a dead body from the house. திருச்செந்தூர்--திருச்சீரலைவாய், s. A town near Ramisseram, one of the six places sacred to Subramanya. திருச்செவி, s. The ear of a great, or divine person. திருத்தொண்டர், s. (plu.) Servants of the deity, especially sixty-three devotees of Siva. திருத்தொண்டு, s. Meritorious services performed to a deity. திருநடனம், s. See திருக்கூத்து. திருநயனம், s. The eyes of deity or a holy person, as திருக்கண். திருநாமக்கத்திரி, s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. திருநாமச்செடி, s. A plant, Artemisia vulgaris, L. திருநாமத்துத்தி, s. A plant, ஓர்செடி. திருநாமப்பாலை, s. A plant, ஓர்பூடு, Periploca tunicata, L. திருநாமம், s. A sacred name, the name of a deity or holy person. 2. The Vaishnuva sectarian mark on the forehead. 3. A divine song. திருநாளைப்போவார், appel. n. One of the sixty-three devotees of Siva. திருநாள், s. A religious festival, a great or special day, a holy day. திருநீலகண்டன், s. A large kind of centiped, ஓர்பூரான். 2. One of the sixtythree devotees of Siva, சிவனடியாரிலொரு வன். 3. A very wicked man. திருநீறு, s. (also விபூதி.) Sacred ashes of burnt cowdung, one of the chief marks of the Saiva sect. திருநீறணிய--திருநீறிட--திருநீறுபூச, inf. To rub sacred ashes on the forehead, breast, &c. திருநீறுசுட--திருநீறுவிளைவிக்க, inf. To make sacred ashes. திருநீற்றுக்காப்பு, s. Sacred ashes rubbed on one's forehead by a great person as a charm or for benefit to the soul. 2. As திருநீறு. திருநீற்றுக்கோயில்--திருநீற்றுப்பை, s. A bag for sacred ashes. திருநீற்றுப்பச்சை--திருநீற்றுப்பத்திரி, s. A species of fragrant ever-green shrub used for perfuming the திருநீறு, also medicinal sweet Basil, உருத்திரசடைப்பூடு, Ocymun basilicum, L. திருநீற்றுப்பழம், s. Balls of sacred ashes. திருநீற்றுமடல், s. A metal stand in a temple with an urn like the sheaths of a pine flower, for sacred ashes. திருநெல்வேலி, s. A town south of Madura, Tinnevelly, ஓர்பட்டணம். திருநெற்றிமாலை, s. A garland for the forehead of an idol. திருநோக்கு, s. The gracious look of the deity, or a great person. 2. The official look of the guru in the administration of the தீட்சை. திருப்படைவீடு, s. Places sacred to Siva, Vishnu, &c., who are supposed to be present with their retinue at their respective shrines. திருப்பணி, s. Service in an idol temple, கோயிற்சேவகம். 2. Work on the temple as masonry, carpentry, &c., கோயில்வேலை. திருப்பணிமுட்டு, s. Materials, &c., for building a temple. திருப்பதி, s. Tripaty, a place sacred to Vishnu. (See வடமலை and திசை.) 2. Any one of the one-hundred and eight Vishnu shrines, விஷ்ணுஸ்தலம். திருப்பரங்குன்று, s. A hill west of Madura, one of the six places sacred to Subramanya, சுப்பிரமணியர்ஸ்தலம். திருப்பரம், s. Boiled rice, சோறு--a word used by brahmans only, குழூஉக்குறி. திருப்பள்ளி, s. A place of repose, especially of an image, சயனதலம். திருப்பள்ளிகொள்ள, inf. To rest, especially spoken of an idol. திருப்பள்ளித்தாமம், s. Garlands for the idol, கோயிற்பூமாலை. திருப்பள்ளியெழுச்சி, v. noun. The early rising of the god--a song daily sung to awaken the god, especially of a festival of ten days in December; also sung by the people on these days to rouse one another to their religious duties, ஓர்பிர பந்தம். திருப்பாடல், s. A hymn, a sacred song. திருப்பாட்டு, s. Hymns or songs in praise of a deity, commonly ancient. 2. [in irony.] A satire, lampoons. திருப்பாவாடை, s. A long cloth on which offerings of rice are presented to idols. திருப்புகழ், s. Songs, odes in praise of a god. திருப்பூட்டு, v. noun. Putting on the wedding badge, as the essential part of marriage, தாலிகட்டுகை. 2. The wedding badge, தாலி. திருமகள்--திருமாது, s. Lukshmi. திருமகண்மைந்தன், s. Kama; [ex மைந் தன், son.] திருமஞ்சனம், s. Daily bathing of the idol, for its purification. திருமஞ்சனமாட்டல், v. noun. Bathing an idol. திருமண், s. Sacred earth used by Vaishnuvas in marking their foreheads, as . திருமயிலை, s. A sacred place, ஓர்ஸ் தலம். திருமரம், s. The sacred fig tree, அரசு. திருமலர், s. The lotus, தாமரை. திருமலை, s. A name of the feigned mountain Kylasa, the chief residence of Siva; கயிலாயமலை. 2. Tripaty, as திருப்பதி. திருமறுமார்பன், s. Vishnu, from his having a mole on his breast, விஷ்ணு. 2. Argha, for the same reason, அரு கன். 4)

nccu (p. 267) s. Desire, lust, hankering, craving, &c., ஆசை. (சது.) 2. Babble, தொனுப்பு. [Tel. usage.] 3. adj. Little, small, சிறிய. 4. [oblique of நஞ்சு, as an adjec.] Poisonous. venomous, baneful. நச்சுக்கண், s. A poisonous eye, that blights whatever it looks upon. நச்சுக்கத்தி, s. A poisoned knife. 2. (fig.) A very wicked person, கெட்டவன். நச்சுக்காற்று, s. An unhealthy wind. See காற்று. நச்சுக்குழல், s. [vul.] A long tube for shooting birds with clay pellets, புட்ப டுக்குங்குழல். 2. A telescope, துரதிஷ்டிக்க ண்ணாடி. நச்சுக்கொடி, s. The after-birth, secundines, as நஞ்சுக்கொடி.(c.) நச்சுக்கொடிச்சுண்ணம், s. A medical powder made of the after-birth, administered in cholera, விஷபேதிச்சூரணம். நச்சுச்சொல், s. Blighting words, தீச் சொல். 2. Malicious, envious or sarcastic language, கடுஞ்சொல். 3. A malign word in poetic composition supposed to ber injurious to the hero, வசைச்சொல். நச்சுத்தானம், s. [in erotics.] Parts of the female body which if touched by men on certain days of the moon, are supposed to produce disgust, அமுதநி லைக்கேழாமிடம். நச்சுநீர், s. Poisonous water, விஷநீர். நச்சுப்படைக்கலம், s. Poisoned weapons. (p.) நச்சுப்பல், s. The poisonous fang of a snake. (c.) நச்சுப்பல்லி, s. A spotted kind of wall-lizard, whose excrement is used in witcheraft. 2. The chirp of a lizard from a direction which prognosticates evil, and causes one leaving home to turn back. 3. A woman whose words are malignant. நச்சுப்பல்லிபோலேதடுக்கிறான். He stops one like an ominous lizard. நச்சுப்பார்வை, s. Bewitching, amorous, libidinous looks, ogling, மோகப்பார்வை. (p.) 2. A blighting, ominous look, கண் ணேறு. 3. An angry, maliciouse appearance, கோபப்பார்வை. நச்சுப்பால், s. The poisonous milky juice of the spurge-class of shrubs. கள்ளிப்பால். 2. First thick milk of a woman or beast, சீம்பால். 3. Milk that does not agree with the young, இணங்கா தபால். நச்சுப்புகை, s. Poisonous smoke or fumigation from burning poisonous reptiles or vegetables. நச்சுப்பூடு, s. A poisonous herb. நச்சுப்பொடி, s. A poisonous powder, விஷத்தூள். 2. A small-fish, ஓர்சிறுமீன். நச்சுப்பொய்கை, s. Poisonous water of a tank. (p.) நச்சுமரம், s. A poisonous tree, எட்டி, Strychnos, nus-vomica, L. நச்சுமரமாயினும்நட்டவன்வெட்டுவானோ..... Though the tree be poisonous will the planter cut it up; i. e. though a man be evil, his patron is not the one to reject him. நச்சுமருந்து, s. Poisonous medicine. நச்சுமழை, s. An unhealthy or pernicious rain being untimely, not plentiful, &c., காலந்தப்பியமழை. நச்சுவாக்கு, s. Malign words of some particular poets. நச்சுவாய், s. The mouth of one whose words are blighting, விஷவாக்கு. நச்சுவிறகு, s. Poisonous fuel, used in witchcraft, &c. நச்செண்ணெய், s. A kind of poisonous oil, for curing sores, விஷதைலம். நச்செலி, s. A kind of rat whose bite is poisonous, sometimes fatal. (c.) நச்செழுத்து, s. Letters which may be so placed, in poetic composition, as to be considered ominous; as in the first word of the poem, or other important places, they are, ய, ர, ள, யா, யோ, ரா, லா, லோ, also உயிரளபெடை, ஒற்றளபெடை, மகரக்கு றுக்கம், and ஆய்தக்குறுக்கம். 25)

nīṟu (p. 277) s. (Gem. நீற்றின்.) Ashes, சாம்பல். 2. Sacred ashes made of cow-dung, திருநீறு. 3. Powder, calx, dust, புழுதி. 4. Slaked lime, சுண்ணம். நீறடிக்க, inf. [com. சுண்ணாம்படிக்க.] To ornament a house by dipping strings in macerated lime ans striking the wall. நு, A syllabic letter composed of ந் and உ. 286) *

nīṟu (p. 277) கிறது, நீறினது, ம், நீற, v. a. To be turned to ashes, to be calcined as metals, stones, &c., பஸ்மமாக. 2. To become slaked, as lime, சுண்ணமாக. (c.) 305)