kōṭṭiyāẕ (p. 150) s. One of the four species of guitar. (சது.) See செங்கோட்டியாழ், under யாழ். 8)

cengkōṭṭm (p. 202) s. A medicinal plant. See கோட்டம். 64)

cengkōṭṭiyāẕ (p. 202) s. A species of guitar, ஓர்யாழ், (p.) 65)

cē (p. 207) s. Red, redness, சிவப்பு. 2. Bull, bullock, ox, எருது. 3. The male of some animals, சிலவிலங்கினாண். 4. Taurus of the Zodiac, இடபவிராசி. (சது.) 5. A repeated sound expressive of driving, ஒலிக்குறிப்பு. 6. The name of a tree. (See அழிஞ்சில்.) 7. The சேரான், or செங்கோட்டை tree, Semicarpus anacardium, L. S. High, உயர்ந்த.(p.) சேதா, s. A reddish cow, சிவந்தபசு. சேதாம்பல், s. Red ஆம்பல் flower. சேவடி, s. Red feet, சிவந்தபாதம்; [ex அடி.] (p.) சேமணி, s. A bell tied to the bullock's neck, ஆன்மணி. 2. [in love poetry.] One of the annoyance of lovers, காமப்பகை. சேமறி, v. noun. Copulation of a bull and cow, மாட்டின்சையோகம்; [ex மறி, stopping.] (p.) சேங்கன்று, s. A bull calf, ஆண்கன்று. சேங்கொட்டை, s. The kernel of the சேரான் tree. சேங்கொட்டைக்குழம்பு, s. A mixture. See குழம்பு. சேங்கொட்டைக்குறி, s. Marks on clothes, &c., with the juice of the kernel. சேங்கொட்டைப்பற்பம், s. A medicinal powder formed from the seeds. சேங்கொட்டைப்பால், s. The juice of the kernel used as indelible ink. சேங்கொட்டைப்போட, inf. To apply the juice of the kernel as a caustic to the parts of the body where there is rheumatic pain; or for children to the lower part of the belly. 3)

yāẕ (p. 370) s. A musical instrument, the lute, வீணை. 2. The first lunar mansion, as அச்சு வினி. 3. The sixth lunar mansion, திருவா திரை. 4. Gemini in the Zodiac, மிதுனவிராசி. (சது.) யாழோர்கூட்டம், s. Marriage by mutual consent, synonymous with காந்தருவமணம். யாழ்த்திறம், s. Different lutes, peculiar to the different soils, as குறிஞ்சி, நெய்தல், மருதம், பாலை, முல்லை. யாழ்நரம்பு, s. The strings of musical instruments. யாழ்ப்பாணம், s. Jaffna. யாழ்ப்பாணநாயனார், s. A blind minstrel of the Chola country, who being favored by the Singalese king, obtained possession of Jaffoa, then uninhabited, and introduced there a colony of Tamil people. யாழ்ப்பாணர், s. The people of Jaffna. 2. Players on the lute, யாழ்வாசிப்போர். (p.) யாழ்வகை, s. The different species of lute. They are four. 1. பேரியாழ். 2. சகோ டயாழ். 3. மகரயாழ். 4. செங்கோட்டியாழ், which see. யு தேவம், which resembles the Greek Theos and Latin Deus. 2. A Yoke, commonly நுகம். 3. A couple, a pair. See உகம். W. p. 686. YUGA. யுகம், 4. The four Yugas, கிரேதாயுகம் or கிருதயுகம்; 2. திரேதாயுகம்; 3. துவாபரயுகம்; 4. கலியுகம். For particulars see the words. யுகதருமம், s. The actions and characteristics of a particular Yuga. 2. The conduct prescribed in the shastras for யாழ்வல்லோர், s. [pl.] Heavenly choristers, கந்தருவர். 2. Skillful players on the lute, வீணைவல்லோர். யாழ்வாசிக்க, inf. To play upon the lute. 108)

vīram (p. 398) s. Heroism, bravery, fortitude, magnanimity, வீரியம். 2. Strength, might, வலி. 3. A king-like medicine, as சௌவீரம். W. p. 798. VEERA. 4. A mountain, மலை. (சது.) 5. One of the Saiva Agamas. See சிவாகமம். 6. A posture of the Yogi. See ஆதனம். வீரகங்கணம்--வீரகடகம், s. A warrior's bracelet. வீரகண்டாமணி--வீரகண்டை, s. An ornament or ring for the foot. வீரகுடியான், s. One employed to sound the chank, or trumpet, on joyful, and mournful occasions, பணிசெய்பவன். வீரகெம்பீரன், s. A proud champion. வீரகேசரி, s. An epithet of a hero. See வீரர், 9. 2. Vickramaditya. வீரசாகி, s. [St. வீரவிருக்ஷம்.] The marking nut-tree, செங்கோட்டைமரம். (சது.) வீரசூரம், s. Heroic valor. வீரசூரன், s. A veteran. 2. See வீரர், 9. வீரசேனன், s. The father of Nala Raja. வீரசைவம், s. The high Saiva, or Jangama system. See சைவம். வீரசைவர், s. High Saivas, who worship the Linga; formerly known as the exterminators of the Jainas. வீரச்செல்வி, s. An epithet of Durga, துர்க்கை. (சது.) வீரஞ்செலுத்த, inf. To act bravely. வீரதச்சுவன், s. Kama, மன்மதன். (சது.) வீரதத்துவம்--வீரத்துவம், s. A heroic spirit, bravery. வீரதீரம், s. As வீரசூரம். வீரதுரந்தரன், s. A champion, one ready to take the part of others, மகாவீரன். வீரபத்திரன், s. Virab'hadra, a form of Siva and destroyer of the sacrifice of Daksha. வீரப்பாடு, s. Victory, conquest, வெற்றி. வீரமாகாளர், s. The commander of a Jain army. வீரமாமுனி, s. A name given to Beschi, compiler of சதுரகராதி, and author of the Tembavani and other works. வீரமார்த்தாண்டன், s. One of the nine heroes in Subramanya's army. See வீரர். 9. 2. Any illustrious hero; [ex மார்த்தா ண்டன், sun.] வீரமுட்டி--வீருமுஷ்டி, s. A Vira Saiva, or Jangama mendicant of a ferocious class, and often licentious, வீரசைவப்பண் டாரம். (சது.) வீரமுத்திரிகை, s. An ornament worn on the middle toe, கானடுவிரலணி. [Sa. Viramudrika.] வீரம்பேச, inf. [also வீரியம்பேச.] To hector, to boast, to challenge. வீரர், s. [pl.] Warriors, heroes, champions. வீரர், 9 or நவவீரர். Nine heroes, in the army of Subramanya; 1. வீரவாகு; 2. வீரகேசரி; 3. வீரமகேந்திரன்; 4. வீரபரேந் திரன்; 5. வீரமார்த்தாண்டன்; 6. வீரராக்ஷதன்; 7. வீரதக்கன்; 8. வீரதீரன்; 9. வீரசூரன். வீரலட்சுமி, s. Goddess of bravery. See அஷ்டலட்சுமி. வீரவாளிச்சேலை--வீரவாளிப்பட்டு, s. A kind of silk-cloth printed with curious devices. வீரவான், s. As வீரியவான். வீரவெட்சிமாலை, s. A panegyric, on one who has made a successful foray, and been crowned with a wreath of வெட்சி. See பிரபந்தம். வீரவெண்டையம், s. See வெண்டையம். வீரன், s. A hero, a veteran, திண்ணியன். 2. An epithet of Argha, and of Bishma. வீரன்கேண்மைகூரம்பாகும். The friendship of a hero may become a sharp arrow. வீராதிவீரன், s. A hero of heroes, a distinguished hero; [ex அதிவீரன்.] வீராவேசம், s. Fury of bravery, as குணலை; [ex ஆவேசம்.] 233)