alkai (p. 27) s. Devil, evil spirit, demon, பிசாசம். 2. Wild aloes, காட்டுக்கற்றாழை. (p.) அலகைக்கொடியாள், s. The goddess Kali, on whose banner a devil is painted. அலகைமுலையுண்டோன், s. Vishnu, who when an infant in his ninth incarnation, suckled the breast of Puthaky (பூதகி) a female demon, so as to kill her at last, கிருஷ்ணன். 25)

ālm (p. 42) s. Water, நீர். 2. Rain, மழை. 3. A blossom, a blown flower, மலர்ந் தபூ. 4. A battle-axe, மழு. 5. The banian tree which throws down roots from the branches, ஆலமரம். 6. Lead, ஈயம். 7. Powerful poison--as of serpents, பாம்பினஞ்சு. 8. (சது.) A quiver, அம்புக்கூடு. (p.) ஆலகண்டன், s. Siva in whose throat remains the poison vomited by வாசுகி. (p.) ஆலகாலம், s. Poison, strong animal poison, the poison ejected by snakes, விடம். Wils. p. 973. HALAHALA. (p.) ஆலக்கொடிச்சி, s. Orpiment, or an arsenic in its natural state, அரிதாரம். ஆலமுடையோன், s. Blue vitriol, துரிசி. ஆலமுண்டோன், s. Siva who swallowed the poison of the serpent Vasuki, which it disgorged into the sea of milk. (p.) ஆலவாய், s. The city of Madura --as encircled by a coiled serpent whose mouth and taill are joined, மதுரை. (p.) ஆலவிருட்சம், s. [improp. ஆலா விருட்சம்] The banian tree, ஆலமரம், Ficus indica. 2. (fig.) Any large tree, பெரியமரம். (c.) 6) *

ulkm (p. 65) --உலகு, (Sans. லோக.) World, universe, உலோகம். 2. The earth, பூமி. 3. Country, territory, நாடு. 4. Region, திசை. 5. (fig.) The inhabitants of the world, உலகத்தார். 6. The sky, etherial regions, ஆகாயம். 7. The learned, the good, சான்றோர், 8. (fig.) Created beings or existences, every thing except the Supreme, சிருட்டிப்பொருள்கள். (தத். 37.) 9. Enjoyments, or sufferings apportioned to the soul in the present birth, உலோகானுபவம். (ஞா. 779.) 1. Earthliness, worldliness, secularity, உலகத்தன்மை. 11. A word auspicious to begin a poem, மங்கலச்சொற்களினொன்று. உலகஞ்சொல்லுகிறது. The country says so, such is the public opinion. உலகந்தோன்றிநின்றழிய. To appear, abide and perish periodically--as the universe-உலகசஞ்சாரம், s. Inhabiting the world, பூமியிற்சஞ்சரிக்கை. உலகசயன், s. Buddha, புத்தன். (p.) உலகநடை--உலகவழக்கம்--உலக வழக்கு, s. Fashion, custom, usage, உலகொழுக்கம். 2. Secularity, conformity to custom--as marrying, &c., உலகாசாரம். 3. [in grammar.] Colloquial language-as opposed to இயற்சொன்னடை, செய்யுள் வழக்கு, &c. உலகநாதன், s. The Supreme Being--as Lord of the world, கடவுள். 2. Bramah the creator of the world, பிரமன். (p.) உலகநீதி, s. Morality, நன்னெறி. 2. The rules, or customs of the world-as distinguished from those of religion, or of ascetic life, உலகநடை. 3. Natural law, இயல்பானநீதி. 4. The existing laws of the country, தேசவியற்கைநீதி. 5. Name of a work on morality, ஓர்நூல். உலகநேத்திரன், s. The sun, சூரி யன். (p.) உலகபயித்தியம், s. Worldly pomp, vanity, secularity--as opposed to the feelings and practice of the ascetic, உலக மயக்கம். உலகபாந்தவன், s. The sun, சூரிய ன். (p.) உலகப்பரப்பு, s. The world considered in its expanse, உலகவிரிவு. உலகப்பற்று, s. Attachment to the world, mundane, or sensual attachments, உலகபந்தம். உலகப்புரட்டன், s. One who holds opinions and acts contrary to the sentiments of the wise. உலகமலையாமை, s. One of the ten அழகு or beauties of language, classical usage, &c. See அழகு. உலகமலைவு, s. [in rhetoric.] Incongruity, impossibility, absurdity--as அலை கடல்களேழுந்தூர்த்தந்தாத்தினூடே--மலையனையமால் யானையோட்டிக்--கலவாரை--நீறுசெய்துவையநெ டுங்குடைக்கீழ்வாழ்வித்தான்--மாறாச்சீர்வையையார் கோன், the Pandian king of Madura of endless fame filled the seven seas with sand, drove his elephant through the sky, reduced his enemies to ashes, and brought the whole world under his sway. (அலங்.) உலகமாதா, s. The mother of the world--applied to Sarasvati, சரச்சுவதி. 2. Lukshmi, இலக்குமி. 3. Parvati, பார்ப் பதி. (p.) உலகமீன்றாள், s. Parvati the wife of Siva, the mother of the world, பார்ப்பதி. (p.) உலகமுண்டோன், s. Vishnu the world-eater, விட்டுணு. (p.) உலகரட்சகன், s. The saviour or protector of the world. உலகரட்சணியம்--உலகரட்சை, s. Protection, or salvation of the world. உலகர், s. Worldlings, those engrossed by worldly pursuits. (தீ. 335.) (p.) உலகவழக்கம், s. The customs of the world. உலகவாசை--உலகவாஞ்சை, s. Ardent love of worldly, or sensual enjoyments, உலகவிருப்பம். உலகவாழ்வு, s. Temporal prosperity. உலகளந்தோன், s. Vishnu the measurer of the world, விட்டுணு. (p.) உலகாசாரம், s. Relative duties, the customs, rites or duties to be performed according to the country, caste, rank, relation, &c., of persons respectively. உலகாயிதம், s. A system of materialism, or atheistical epicurianism, அறுசமயங்களிலொன்று. See சமயம். (p.) உலகாள--உலகோம்ப, inf. To govern, protect his country--as one of the duties of a king. உலகாள்வோன், s. A monarch, உலோகாதிபன். உலகியல், s. The customs of the world, உலகநடை. உலகோம்பல், v. noun. Preserving the world--one of the six occupations of kings. See தொழில். உலகோற்பத்தி, s. The origin, or development of worlds. மேலுலகு, s. The upper worlds, which are seven in number, viz.: பூலோ கம், புவர்லோகம், சுவர்லோகம், மகாலோகம், சன லோகம், தபோலோகம், சத்தியலோகம். கீழுலகு, s. The lower worlds or regions; which are also seven, அதலம், விதலம், சுதலம், தராதலம், இரசாதலம், மகாதலம், பாதாளம். மூவுலகம், s. The three worlds, viz.: சொர்க்கம், மத்தியம், பாதாளம். மூவுலகாளி, s. God, (lit.) the sovereign of the three worlds, கடவுள். (p.) மூவுலகுணர்ந்தோன், s. He who comprehends the three worlds, God, க டவுள். 2. Argha, அருகன். (p.) மூவுலகேந்தி, s. God as the supporter of the three worlds, கடவுள். (p.) 79)

ōr (p. 84) adj. For ஒன்று, one-prefixed to vowels. See under ஒன்று. ஓரகத்தி, s. The wife of the husband's brother. ஓரடிமடக்கு, s. Repetition of a line once in a verse, அடிமடக்கு. ஓராசிடைவெண்பா, s. A species of ஆசிடைவெண்பா, having only one ஆசு. ஓரிதழ்த்தாமரை, s. A little herb with a monopetalous flower, ஓர்பூடு, Viola suffruticosa, L. ஓரிலைத்துத்தி, s. A shrub, ஓர்வகை த்துத்தி. ஓருள்ளிப்பூடு, s. A solid root of garlic not divided into cloves. ஓரெழுத்துமடக்கு, s. Repetition of a letter in a verse. ஓரொரு--ஓரோர், s. Each one, one of each, one at a time, one for each. ஓர்குடிமணாளன்--ஓர்குடியிற்கொ ண்டோன், s. The husband of the wife's sister, சகலன். (p.) ஓர்குண்டலன், s. Balabhadra, ப லபத்திரன். (p.) 117)

cakalaṉ (p. 153) --சகலப்பாடி--சகலை, s. The wife's sister's husband, ஓர் குடியிற்கொ ண்டோன். W. p. 879. SAKALA. (c.) 34)

taṇṭi (p. 222) s. A celebrated poet, one of the nine gems or celebrated authors in the court of king Bojas, and authors of a work on rhetoric, which has been translated from Sanscrit into Tamil and called தண்டியலங்காரம், ஓர்புலவன். 2. One of the sixty-three devotees of Siva; also called தண்டோன். 3. Another of the sixty-three devotees of Siva, called தண்டியடிகள், said to have been born blind, and afterward, to have received sight, ஓர்சிவனடியான். தண்டியலங்காரம், s. A treatise on rhetoric, comprising thirty-five figures, ஓர்நூல். 67)

nñcu (p. 267) s. Poison, venom, விஷம். (சது.) (c.) 2. [adjectively in combin.] Malignant, baneful, pernicious, fatal, தீமை. 3. (fig.) The after-birth, as நஞ்சுக்கொடி. நஞ்சுடனேஒருநாளும்பழகவேண்டாம். Never keep company with a mallignant person. அவன்படுநஞ்சு. He is rank person. நல்லுறவில்நஞ்சுகலக்க. To sow discord among friends. நஞ்சன், s. A malignant person. நஞ்சுகக்க, inf. To eject or infuse poison, as a snake, &c.,விஷம்கக்க. நஞ்சுகரந்த அமுதம், s. Something good covering what is bad. 2. (fig.) One with pleasant words, but a malevolent heart. நஞ்சுகரையல். v. noun. Dissolving of the secundiness without parturition, which is fatal to the mother. நஞ்சறுப்பான், s. A medicinal creeper. See நச்சறுப்பான். நஞ்சிட, inf. To make of infuse poison into food, &c. 2. To poison a person or animal. 3. To imbue a weapon with poison. 4. To do evil to one secretly. நஞ்சிட்டுக்கொல்ல, inf. To kill one by giving him any mixture of poison. நஞ்சுகலந்தஅமுதம், s. [sometimes. நஞ் சுபொதிந்தஅமுதம்.] Nectar impregnated with poison; i. e. fair professions with malicious designs. நஞ்சுகழலல், v. noun. Exuding as the poison of a snake from its fangs. நஞ்சுக்கொடி, s. The cord of the secundines. 2. After-birth, secundines. (c.) நச்சுக்கொடியும், s. The funicle and secundines. நஞ்சுடைமை, s. Having poison. (மூது ரை.) நஞ்சுண்டோன்--நஞ்சுண்ணி, appel. n. Siva, as swallowing poison. See ஆல கண்டன். நஞ்சுதின்ன, inf. To take poison. நஞ்சுதின்றுசாக, inf. To die by poisoning one's self. (c.) நஞ்சுபற்றுதல், v. noun. The taking effect of poison in the body; attack of poison on the brain, விஷமேறுதல். 2. The producing of ill effects by retention of the after-birth. நஞ்சுமுறிக்க, inf. As நஞ்செடுக்க. நஞ்சுமுறிச்சான், appel. n. [vul.] A நஞ்சறுப்பான். நஞ்சுவிழுதல், v. noun. The coming away of the after-birth. (c.) நஞ்சுவைக்க, inf. To insert poison, for killing, &c., as நஞ்சிட. நஞ்சூட்ட, inf. To imbue with poison as a weapon. நஞ்செடுக்க, inf. To counteract poison, neutralize its effects. 31)

pẕm (p. 302) s. Fruit, ripe fruit, கனி. See பலம். 2. [fig.] Result of actions, பலன். W. p. 594. P'HALA. 3. A very aged person, வயதுசென்றவன்--as அவன்பழுத்தபழம். 4.[prov. in burlesque.] An intoxicated person, மிகு வெறிகொண்டோன். 5. Winning pieces in a game of tick-tack, ஆட்டங்கெலித்தல். 6. Success, அனுகூலம்--as பழமா காயா. பழக்காய், s. A fruit nearly ripe. See செங்காய். பழத்தேங்காய், s. A ripe cocoa-nut. பழப்பாக்கு, s. A ripe areca-nut. பழப்புளி, s. Tamarind pulp formed into balls, for souring. பழமெடுக்க, s. To win in dice or tick-tack. பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening of fruit. பழரசம், s. The juice of fruits. 74)

veṇ (p. 399) adj. White, pure, bright; [ex வெண்மை.] வெண்கடம்பு, s. See கடம்பு. வெண்கடுகு, s. White mustard. See கடுகு. வெண்கண், s. A fish. See வெங்கண். வெண்கதிரோன்--வெண்சுடர், s. Moon, the silver-beamed, சந்திரன். (p.) வெண்கலி--வெண்கலிப்பா, s. A kind of verse. See கலிப்பா. வெண்கல், s. Marble, (lit.) white stone. வெண்காந்தள், s. The white காந்தள் flower. வெண்காயம், s. Onion, as வெங்காயம். வெண்காயப்பல், s. The tooth-like bulb in the onion. வெண்காரம், s. [com. வெங்காரம்.] Borax. வெண்கிடை--வெண்கிடைச்சி, s. White cork tree, a shrub which grows in water. See கிடை. வெண்குட்டம், s. White leprosy. வெண்குன்றி, s. The wild licorice, resembling Glycyrrhiza glabra. See அதி மதுரம். 2. See குன்றி. வெண்கூதாளம், s. A species of கூதா ளம் shrub. வெண்கோஷ்டம், s. The white கோஷ் டம் plant. வெண்சலசமுற்றாள்--வெண்டாமரை யாள், appel. n. Sarasvati, as sitting upon the white lotus, சரஸ்வதி. (சது.) வெண்சாமரம்--வெண்சாமரை, s. [improp. வெண்சாய்மரை.] A whisk, chowrah. See சாமரம். வெண்சீர், s. A metrical foot. See சீர். வெண்சுக்கான்கல், s. One of the onehundred and twenty kinds of natural bodies, ஓர்உபாசம். வெண்டகரை, s. The white flowered cassia. See தகரை. வெண்டலை, s. Scull, தலையோடு. (சது.) வெண்டளை, s. Connexion of வெண்பா verse. See தளை. வெண்டாது, s. Silver, வெள்ளி; [ex தாது. (சது.) வெண்டாமரை, s. A white lotus. See தாமரை. வெண்டாழிசை, s. A kind of verse. See தாழிசை. வெண்டாழை, s. A variety of Pandanus odoratissimus with white flowers; [ex தாழை.] வெண்டுகில், s. A white cloth. (p.) வெண்டுறை, s. One of the divisions of verse. See பா. வெண்டேர், s. Mirage. See கானல். வெண்டோன்றி, s. The white தோன்றி flower. வெண்ணாயுருவி, s. A species of நாயு ருவி plant. வெண்ணாரை, s. A white cormorant. See நாரை. வெண்ணிலம், s. Bare ground. வெண்ணிலவு--வெண்டிங்கள்--வெண் மதி, s. The moon, as வெண்கதிரோன். வெண்ணிலை--வெண்ணிலைக்கடன், s. A debt without security. வெண்ணிலைப்பத்திரம், s. Note of hand without security. வெண்ணெய், s. [vul. வெண்ணை.] Butter, (lit.) white ghee. வெண்ணெய்ச்சுறா, s. A species of சுறா fish. வெண்ணெய்தல், s. A white waterflower. See நெய்தல். வெண்ணெய்நல்லூர், s. A town near Madura, where வெண்ணைநல்லூர்ச்சடை யன், patron of கம்பன், lived வெண்ணெய்யெடுக்க, inf. To make butter. வெண்ணொச்சி, s. A species of நொச்சி plant. வெண்ணோ, s. [com. வெக்கடுப்பு.] Sore-eyes unattended with inflammation. வெண்ணோக்காடு, s. False labor-pains. வெண்பதம், s. Underboiled, &c., இளம்பதம். வெண்பலி, s. Ashes, சாம்பல். (சது.) வெண்பா, s. A species of verse of different kinds. See பா.--The most important are குறள்வெண்பா, சிந்தியல்வெ ண்பா, நேரிசைவெண்பா, இன்னிசைவெண்பா, பஃறொடைவெண்பா. வெண்பாப்புலி, s. The name of a distinguished poet, ஓர்புலவர். வெண்புணர்ச்சிமாலை, s. A poem of three-hundred stanzas of the வெண்பா versification. வெண்புழுக்கல், s. [prov.] Underboiling, இனம்புழுக்கல். வெண்பொன், s. Silver. (சது.) வெண்மட்டம், s. Shallowness, superficialness, மேலெழுந்தவாரி. வெண்மட்டக்கருத்து, s. Superficial judgment. வெண்மட்டவேலை, s. Indifferent work. வெண்மணல், s. White sand. வெண்மணி, s. Pearl, முத்து. (p.) 2. [prov.] One of the three circles about the pupil of the eye. வெண்மயிர், s. Gray hairs, நரைமயிர். 2. (சது.) Chowrah, as சாமரம். வெண்மலை, s. The feigned residence of Siva, (lit.) the silver mountain. See கைலை. (சது.) வெண்மொந்தன், s. A kind of plantain, ஓர்வாழை. 37)