akaḷangkam (p. 2) s. [priv. அ et களங் கம், spot.] Purity, சுத்தம். 2. A kind of arsenic, சீதாங்கபர்ஷாணம். (p.) அகளங்கமூர்த்தி--அகளங்கன், s. The spotless one, God. 2. Budha. 51)

akẕu (p. 2) -அகழ், கிறேன், அகழ்ந்தேன், வேன், அகழ, v. a. To dig out, excavate a well or ditch, form a hole as a rat, &c., தோண்ட. 2. To dig, turn up the earth, plough, உழ. (p.) அகழ்வாரைத் தாங்குநிலம்போல, &c. [குறள்.] as the ground which supports the ploughmen. அகழான்--அகழெலி, s. A large kind of field-rat. அகழானெடுத்தல், s. v. Burrowing and casting out the earth, as rats. 49)

angktti (p. 5) s. A term of respect used in addressing pandarams, which answers to தாங்கள். (c.) 14) *

angkam (p. 5) s. A limb, member, part or organ of the body, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Mark, sign, அடையாளம். 4. Skeleton, எலும்புக்கூடு. 5. Symmetry, well formed human or other shape as of letters, &c., as பாவனை. 6. (p.) A division of learning comprehending such science as is considered dependent on the Vedas; hence called வே தாங்கம், சாங்கம், உபாங்கம் and பிரத்தியாங்கம். 7. A country, ஓர்தேயம். 8. A language, ஓர்பா ஷை. 9. A bedstead, கட்டில். Wils, p. 9. and 1. ANGA. அங்கசன், s. Kama, The Indian Cupid, மன்மதன்; ex ஜ, to be born. (p.) அங்கசாதனம், s. A sign, mark. (c.) 2. The signs of the stars, &c., at one's birth. அங்கசாதனம்பிடித்தல். Finding out any thing by signs or circumstances fixing suspicion upon one. அங்கசேட்டை--அங்கசேஷ்டை, s. Distortion of the countenance from habit, grimace; ex சேஷ்டை, gesture. அங்கநியாசம், s. A mental appropriation or the assignment of various parts of the body to tutelary divinities, by touching the several parts, and applying sacred ashes, accompanied with incantations, according to the usual mode of Hindu worship; ex. நியாஸ, arrangement. (p.) அங்கபடி--அங்கவடி, s. Stirrup, குதிரையங்கபடி. (c.) அங்கப்பிரதக்கணம்--அங்கப்பிரதட் சிணம், s. A mode of worship by rolling round a temple after a car, &c., turning to the right, in performance of a vow, &c.; (c.) ex பிர, before, et தட்சிணம், right. அங்கப்பிராயச்சித்தம், s. Expiation for bodily impurity, especially the oblation offered by the heir at the first funeral obsequies to remove the impurity contracted during the period of mourning. (c.) அங்கமாலை, s. A பிரபந்தம் or poem describing the principal members of the body, such as the eye, face, breasts, &c., in the female, and shoulders, arms, breast, &c., in the male. The order of description must be from the feet to the hair of the head, or from the head to the feet. (p.) அங்கயோகம், s. The eight qualities of a Yogi. See யோகம். (p.) அங்கரக்கா, s. [local] அங்கரட்சா. A jacket, மெய்ச்சட்டை. அங்கரட்சிணி, s. A coat of mail. (p.) அங்கராகம், s. Anointing the body with perfumes, sacred ashes, sandal, &c., ex ராகம், anointing. (p.) அங்கர், s. Inhabitants of the country, அங்கம். அங்கர்கோமான், s. Kannan the king of the அங்கம், country, கன்னன். (p.) அங்கவியல், s. The constituents of royalty. See அரசியல். (p.) அங்கவீனன், s. One who has bodily defects, குரூபி. (c.) அங்காதிபாதம், s. A system of anatomy; ex ஆதி first, et பாதம். (p.) அனங்கன், s. [priv. அந்.] One without body, உடலிலி. 2. The Deity, கடவுள். 3. Kama, மன்மதன். (p.) 15)

aṭai (p. 8) s. Resort, attaining to, அ டுத்தல். 2. A kind of cake, wafer, ஓர்பணிகா ரம். 3. Cake or bread in general அப்பவருக் கம். 4. Incubation, அவயம். 5. A leaf, இலை. 6. Gravity, weight, கனம். 7. A slight support or prop, தாங்கி. 8. [in grammar.] A prefix, qualifying word, or clause, adjunct, accompaniment, அடைமொழி. In this meaning it includes உரிச்சொல் or adjectives and adverbs. (p.) 9. A pledge, கொதுவை. 1. Tribute, the king's proportion of the produce of the land whether one-sixth or one-tenth, or otherwise, நிலவிறை. (c.) அடைகாக்க--அடைகிடக்க, inf. To sit on eggs, incubate. அடைகாய், s. Betel and areca nut. அடைகொடுக்க, inf. To render the kings's share of the produce. அடைகோழி, s. A hen that sits on eggs. அடைக்காய், s. Areca nut. அடைக்குத்தகை, s. [prov.] Revenue from grain as farmed out by government. அடைச்சீட்டு, s. [prov.] Receipt for the payment of tithe or tax. அடைப்பை, s. A betel pouch, வெற் றிலைப்பை. அடைப்பைக்காரன், s. The servant who carries the betel pouch, &c. of a great person. அடையடுத்தவாகுபெயர், s. A species of metonymy, as, மருக்கொழுந்துநட் டான், he planted a twig of the absinthium, that is, the plant itself. 19)

aruttam (p. 25) --அர்த்தம், s. Meaning signification, import, motive, கருத்து. 2. Wealth, property, substance, gold, பொ ருள். 3. Fruit, profit, result, consequence, பயன். 4. Gold, பொன். 5. Added to Sanscrit words in the sense of the dative case 'for,' thus: விமோசனார்த்தம், for liberation. Wils. p. 69. ARTHA. 6. Half, பாதி. (See அர்த்தம்.) Wils. p. 71. ARDD'HA. அருத்தகோளம்--அர்த்தகோளம், s. A hemisphere. அருத்தசந்திரன், s. The crescent moon, the moon in the first quarter. Wils. p. 71. ARDD'HACHANDRA. அருத்தசந்திரபாணம், s. An arrow used in ancient wars with a head like the crescent moon. அருத்தசாமம், s. Half a watch, one and a half hours. Wils. p. 71. ARDD'HAYAMA. 2. [vul.] midnight. அருத்தசாமபூசை, s. The midnight sacrifice. அருத்தநாரீசன்--அருத்தநாரீசுரன், s. Siva. Wils. p. 71. ARDD'HANAREESHA. அருத்தபாகை, s. The meaning or essence of the Vedas, வேதநூற்பொருள். See கருமம்பாகை, and ஞானம்பாகை. அருத்தலோபம், s. Covetousness, avarice. See under பாதகம். Wils. p. 7. ARTHALOB'HA. அருத்தவிற்பத்தி, s. Skill in explaining the meaning of a word or sentence. அருத்தவேதம், s. One of the four secondary Vedas. அருத்தாங்கீகாரம், v. noun. Being half-minded, undecided. அருத்தாந்தரநியாசம், s. Difference of meaning, a secondary or figurative sense, வேற்றுப்பொருள்வைப்பணி, Wils. p. 7. ARTHANTARANYASA. அருத்தாபத்தி--அருத்தாபத்திப்பிர மாணம், s. [in logic.] Deduction or conclusion from premises given, an inference from circumstances, உள்ளுறைப்பொ ருட்குறிப்பு. (See அளவை;) [ex ஆபத்தி, gaining.] Wils. p. 7. ARTHAPATTI. 20)

āngku (p. 36) . There, in that place, அவ் விடம். 2. A particle of comparison or similitude, expressing as, so, like, thus, &c., உவமையுருபிடைச்சொல்; as பறந்தாங்குவாம்பரி. A horse running as swiftly is if flying. 3. A poetic expletive, அசைநிலை; as விருந்தொக்க றானென்றாங்கு. The guests, kindred, and self. (p.) 26)

āykkāl (p. 39) s. A prop to a wall, or roof of a house, குத்துக்கால். 2. A staff or pole on which a palankeen, or similar vehicle may rest, தாங்குகால். (c.) 21)

āykkōl (p. 39) s. The forked sticks on which the bamboo of an old fashioned palankeen rests, or to which it is fastened, சிவிகைக்கொம்புதாங்குகால். (c.) 22)

āṟu (p. 43) s. and adj. Six (6.) six things, ஓரெண். 2. As a prefix to words beginning with consonants, the initial is often shortened, especially when the number is specific--as அறுசுவை, the six flavors. (c.) அவ்வாறு. Six by six, six to each, six of each. அறுகுணன், s. The deity--he who possesses the six attributes, கடவுள்; [ex குணம், quality.] (p.) அறுகோணம், s. A hexagon. 2. A magical diagram of two equilateral triangles, one laid over the other so that their sides may be parallel, making six outward and six inward angles. அறுசமயம், s. The six systems of religion maintained by Hindus. See சமயம். அறுதொழிலோர், s. Brahmans-from the six duties prescribed to them, வேதியர். See தொழில், office. அறுபகை, s. The six hurtful propensities--as காமம், &c. See பகை. அறுபருவம், s. The six seasons of the year--as கார், கூதிர், &c. See பருவம். அறுபொழுது, s. The six different portions of the day; 1. மாலை, the first four hours after sunset, or ten nalikies. 2. யாமம், four hours, or ten nalikies after மாலை. 3. வைகறை, four hours after யாமம் or before sunrise. 4. காலை or விடியல், four hours after sunrise or வைகறை. 5. நண்பகல், from eleven A. M. to two P. M. 6. ஏற்பாடு, from three to six P. M. அறுவர், s. Six persons--men or women. (p.)--Note. For other similar words, see அறு. ஆறங்கம், s. The six subjects embraced in வேதாங்கம்; which see. (p.) ஆறாமீனறவோட்டு, s. The transit of the sun through the pleiades, regarded by seamen, as a critical or disastrous season, when rough weather is to be looked for. ஆறுகட்டி, s. A kind of ear-ring worn by a set of Pandarams. ஆறுகாடு, s. [commonly ஆற்காடு.] A town near Vellore, சடாரணியம். (p.) 65)

āṟṟu (p. 43) கிறேன், ஆற்றினேன், வேன், ஆற்ற, v. a. To cool, refresh, குளிரச்செய்ய. 2. To assuage, appease, alleviate, soothe, console, compose, lull, mitigate, தணிக்க. 3. To slack, loosen what is tied or twisted, முறுக்குத்தளர்த்த. (c.) 4. (p.) To do, act, perform a duty, செய்ய. 5. To bear a weight, தாங்க. 6. To carry, or sustain a burden or calamity, பொறுக்க.--Note. This verb is sometimes used impersonally--as இந்த வழியென்னாலேயாற்றாது. I cannot get along this road. ஆற்ற, inf. [used adverbially.] Greatly, exceedingly, மிகுதியாய். அமிழ்தினுமாற்றவினிதே. Sweeter than nectar. (குறள்.) கணவராற்றமுனிந்தே. The husbands greatly resenting. ஆற்றாக்கேடு, s. Extreme poverty, indigence exigence, great necessity. ஆற்றாச்சண்டி, s. One who perversely persists in application for aid through poverty, one past shame, an insatiable wretch. ஆற்றாத்தனம், s. Insatiableness. ஆற்றாப்பட்சம், s. What cannot be borne, intolerableness--as ஆற்றாமை. ஆற்றாமை, neg. v. noun. Inability to bear--as excessive hunger, pain, &c., சகிக்கக்கூடாமை. 2. Impatience, பொறா மை. 3. Voracity, voraciousness, insatiableness, திருத்தியின்மை. ஆற்றார், s. Foes, opponents, rivals, those who envy one, பகைவர். 2. The poor, the afflicted, தரித்திரர். (p.) ஆற்றிக்கொடுக்க, inf. To cool and give. 2. To help or relieve one at work. ஆற்றித்தேற்ற, inf. To soothe and console. ஆற்றிப்போற்றிக்கொள்ள, inf. To treat guests with civility, விருந்தினரை யுபசரிக்க. 2. To render aid--as to a sick person, to help one in distress, துன்புற்றோ ரைக்காக்க. 3. To console, ஆற்ற. ஆற்றுவிக்க, inf. [causal.] To console, cherish, afford consolation, தணி யச்செய்ய. 2. To inspire with courage, வலிதர. 3. To enable to bear, or endure, உறுதிசெய்ய. ஆற்றல், v. noun. Cooling, assuaging, consoling, &c. 2. Enduring, bearing patiently. 3. Bearing a load.

irācciyam (p. 50) s. A kingdom, state, realm, அரசாளுமிடம். 2. A territory, reign, country, நாடு. 3. The administration of sovereignty, the exercise of royal power, அரசாளுகை. 4. The world, உலகு. Wils. p. 73. RAJYA. இராச்சியபரிபாலனம், s. Protecting or governing a country, இராச்சியப் பாதுகாப்பு. இராச்சியபரிபாலனம்பண்ண, inf. To protect a country, go govern so as to promote the prosperity of its inhabitants. இராச்சியபாரம், s. Reign, government. மணிநாவசையாமலிராச்சியபாரம்பண்ணுகிறது. To govern so that not even the clapper of a bell shall be moved; i. e. to govern justly so that no body shall have reason to complain. இராச்சியபாரந்தாங்க, inf. To bear the burden of government, to reign. 23)

irāvuttṉ (p. 50) s. (Hin.) A horseman, a horse-soldier, trooper, குதிரைச்சேவ கன். (c.) இராவுத்தாங்கம், s. An amusement in which men or women ride in disguise through the streets at festivals. 51)

īṭṭi (p. 58) s. A lance, a spear, a pike, குந்தம். (c.) ஈட்டித்தாங்கு, s. The staff of the spear. ஈட்டிப்பிடங்கு, s. The part of a lance to which steel is fixed. ஈட்டிமுனை, s. The point of a spear. 8)

īṉu (p. 58) --ஈன், கிறது, ஈன்றது, ஈனும், ஈன, v. a. To bear, bring forth. (usually limited to brutes) to cause birth or production, to beget, originate, பெற. 2. To yield, produce, put forth as fruits, &c., காய்க்க. அருளென்னுமன்பீன்குழவி. Kindness which is the offspring of love. (குறள்.) வானமேயீன்றது பூமியேதாங்கிற்று. The heavens produced, and the earth supported--spoken of one in a state of destitution. விரிதிரைப்பரவையீன்றவிளங்கிழை. The ornamented Lukshmi whom the wide billowy sea produced. (நைட.) 42)