apimantiraṇam (p. 17) s. Conjuration, enchantment, மந்திரவித்தை. 2. Consecration, பிரதிஷ்டை. Wils. p. 54. AB'HIMANTRANA. அபிமந்திரிக்க, inf. To conjure, enchant by means of incantation with sacred ashes, &c., held by a magician in his hand and afterwards thrown on the person to be enchanted and into his mouth; applied also to cure a disease, or to effect some specific object; to repeat incantations with the reception or administration of medicine, மந்திரவித்தை செய்ய. 2. To consecrate, பிரதிஷ்டை பண்ண. 14) *

tiraṇam (p. 239) s. Grass, gramincpus plant. W. p. 383. TRUN'A. 2. A straw, blade of grass or stubble, &c., துரும்பு. 3. (fig.) A very little thing, a trifle, அற்பம். (c.) திரணப்பிராயம். As a mere nothing. திரணமாவதுநினைக்கிறதில்லை. You don't regard me even a little. திரணபதி, s. (St.) Plantain as the chief of grasses, வாழை. திரணமாய்ப்பார்க்க, inf. To look contemptuously. திரணமாய்ப்பேச, inf. To speak disparingly of a person or thing. 4)

turumpu (p. 248) s. A straw, rush, splinder, silver, திரணம். 2. (in card play.) The trump (c.) 3. [loc.] A token of divorce, துரும்புபோலேபோனான். He is greatly emaciated. துரும்பைத்தூணாக்குகிறான். He exaggerates the fault; (lit.) he makes a pillar of straw. துரும்பன், s. [prov.] A man of the lowest caste, formerly required to wear a rattling ola to give notice of his approach, and to hide himself on meeting a person of good caste; he is the washerman of other low castes, ஈனன். துரும்பாட்டம், s. Meagerness, thinness, like a rush; [ex ஆட்டம், likeness.] 2. v. noun. Playing with the trump in cards. 3. A play of girls in sand, with a splinter. துரும்புகொடுக்க, inf. To give a straw to a wife in token of divorce. (Beschi.) துரும்புவாங்க, inf. To take the straw; i. e. accept the divorce. 53) *

nvir (p. 271) s. As நவிரம் 1, 6, 7, which see. 2. [prov.] Grass, திரணம். மாடுஒருநவிருமெடுக்கவில்லை. The cow has not cropped a single blade. 12)

puṇṇiyam (p. 324) s. Virtue, moral, or religious merit, from conformity to the Shastras, அறம். 2. Merit of virtuous actions performed in former births attaching to the soul, and bringing blessings, நல் வினைப்பயன். 3. Purity, holiness, தூய்மை. 4. Charity, good works, நல்வினை. (c.)) W. p. 54. PUN'YA. புண்ணியம்லபிக்கும். Virtue will bring a reward. புண்ணியம், 9. Nine charitable actions to a religious mendicant. See நவபுண் ணியம். புண்ணியம், 7. Seven good qualities and acts: 1. நகங்கிருதி, exemption from pride and self-importance; 2. தானம், bestowing gifts; 3. விரதம், fasting, penance, abstinence; 4. சினேகம், exercise of friendship or kindness; 5. நயபோசனம், hospitality; 6. கமை, patience, forbearance; 7. உற்சாகம், zeal, fortitude. புண்ணியகதை--புண்ணியசரித்திரம், s. Meritorious deeds especially of a former birth, resulting in present good, நல்வினை. புண்ணியகாலம், s. An auspicious time for the performance of religious duties, as the hour of an eclipse, &c. புண்ணியகேத்திரம்--புண்ணியக்ஷேத்தி ரம், s. Sacred land, or Central India, as புண்ணியபூமி. புண்ணியக்கருத்து, s. A virtuous or charitable disposition, தருமசிந்தை. புண்ணியசடம்--புண்ணியசரீரம்--புண் ணியதேகம், s. A meritorious, holy man. [in admiration.] புண்ணியசனேசுவரன், s. Kuvêra குபே ரன்; [ex புண்ணியசனம் et ஈசுவரன்.] புண்ணியசன்மம், s. One born with a virtuous disposition on account of good deeds in former births. புண்ணியசாலி, s. A charitable person. புண்ணியசுரூபி--புண்ணியசொரூபி, s. One remarkable for virtue; (lit.) the image or virtue. புண்ணியசாந்து, s. Cow-dung, சாணம். புண்ணியசேடம், s. Merit attaching to the soul at the expiration of each state of existence, to be enjoyed in other births, நல்லூழின்மீதி. புண்ணியதலம்--புண்ணியஸ்தலம், s. A place of resort for worship. புண்ணியதானம், s. Sacred gifts, made to brahmans, or others on special occasions. புண்ணியதிரணம், s. A sacrificial grass, white Kusa, வெண்டருப்பை; [ex திரணம், grass.] புண்ணியதினம். s. A holy day, adapted to religious duties. புண்ணியதீர்த்தம், s. Sacred bathing, a place for religious bathing. புண்ணியத்தானம்--புண்ணியஸ்தானம், [in astrol.] The ninth from the rising sign at birth. See தானம். 2. As புண்ணி யஸ்தலம். புண்ணியத்தோற்றம், 4. Four kinds of merit, attaching to the soul: 1. தவம், penance, self-mortifications, &c., 2. ஒழுக் கம், good conduct, moral and ceremonial; 3. கொடை, liberality, alms-giving; 4. கல்வி, education. புண்ணியநதி, s. A sacred river, as the Kâvery. புண்ணியபலம்--புண்ணியபலன், s. Fruit of meritorious deeds. புண்ணியபுத்திரன், s. A child of high religious merit. புண்ணியபுருஷன், s. As புண்ணியவா ளன். புண்ணியபூ--புண்ணியபூமி, s. [also திவ் வியபூமி.] The holy land of the Hindus, central Asia, bounded on the north by the Hymalayas, south by the Vindya mountains, and on the east and west by the sea. புண்ணியமுதல்வன்--புண்ணியமூர்த்தி, s. The first in merit--God, கடவுள். 2. Buddha, புத்தன். புண்ணியம்பலித்தல், v. noun. The resulting of merit in earthly prosperity. புண்ணியராத்திரம், s. A propitious night for ceremonies; [ex ராத்திரம்=இராத் திரி.] புண்ணியவதி--புண்ணியவாட்டி, s. A meritorious woman. புண்ணியவாளன்--புண்ணியவான், s. [fem. புண்ணியவாட்டி.] A man of high religious character. புண்ணியன், s. A righteous being, divine or human. 2. Siva, சிவன். 3. Argha of the Jainas, அருகன். புண்ணியாகவாசனம், s. An appeasing or propitious ceremony, a peace-offering, ஓர்சடங்கு. 2. Purification of a house from any ceremonial defilement, ஆசூசநி வாரணம்.--Sans. differs. See W. p. 541. PUN'YAHAVACHANA. புண்ணியாத்துமா, s. A righteous soul, a charitable person, male of female. புண்ணியோதயம், s. Manifestation of meritorious deeds, புண்ணியம்தோன்றுகை. 2)