acattu (p. 5) s. [priv. அ et சத்து.] That which is vile, தீமை (பஞ்). 2. Unreality, உண் மையல்லாதது. (c.) 68) *

antaram (p. 14) s. Open space, வெளி. 2. Intermediate space, இடை. 3. Ether, as the vehicle of light and sound--supposed to pervade all things and to extend through the universe, பஞ்சபூதத்திலொன்று. 4. The sky, atmosphere, ஆகாயம். Wils. (p.) 37. ANTARA. 5. Temple, தேவர்கோயில். 6. Singleness, loneliness, solitariness, தனி மை. 7. Disaster, mishap, dilemma, தீமை. (பஞ். 49.) 8. End, taken distributively, end of each, முடிவு. 9. Difference, dissension, பேதம். 1. Measure, அளவு. 11. Remainder after subtraction, difference, சேஷம். 12. Period of time, காலம். (சது.) 13. Darkness, இருள். 14. Crowd, கூட்டம். (p.)--Note. All the meanings may be referred to the idea of within and without. (S. Dic.) In combination some variety of meaning is found, as, தேசாந்தரம், a foreign country; வருஷாந்தரம், every year; மாதாந்தரம், every month; முகாந்தரம், on account of; தீவரந்தரம், the remotest isle, &c. அந்தரஆண்டு, s. The time between any given points. [அந்தரம். 2.] அந்தரகாமி, s. A horse which goes above the earth, through the air, ஆகாய மார்க்கமாய்ச்செல்லும்பரி. [அந்தரம். 4.] அந்தரசைவம், s. One of the divisions of the Saiva religion, ஓர்சைவம். அந்தரச்சிந்து, s. One of the thirtytwo kinds of arsenic in its natural state, கற்பாஷாணம். அந்தரதிசை, s. A nine-fold subdivision of the period of a planet's influence on a person's life, கிரகநிலை. [அந் தரம். 2.] அந்தரத்தாமரை, s. A species of lotus whose roots float in the water, not adhering to the soil, ஆகாயத்தாமரை. [அந்தரம். 4.] அந்தரத்திலேநிற்க, inf. To be forsaken by all, be abandoned. [அந்தரம். 1.] என்னையந்தரத்திலேவிட்டான். He has forsaken me. அந்தரபவனி, s. Motion through the air, ஆகாயகமனம். 2. (fig.) Very great swiftness, மிகுவேகம். 3. [prov.] Any thing that goes swiftly, வேகமாய்ச்செல் லுவது. [அந்தரம். 4.] அந்தரப்பிசாசுகள், s. The evil spirits of the air. [அந்தரம். 4.] அந்தரமத்திமபுத்தி, s. Difference between the mean and true daily motion of the sun, or of a planet. [அந் தரம். 4.] அந்தரவல்லி, s. A medicinal creeper, கொல்லன்கோவை. [அந்தரம். 4.] அந்தரவனம், s. An uninhabited desert land. [அந்தரம், 1.] அந்தரவாசம், v. noun. Dwelling in the air, ஆகாயத்தில்வசிக்கை. 2. (s.) A medicinal shrub, ஓர்மருந்துப்பூடு. [அந்தரம். 4.] அந்தரவாயு, s. Hydrocele, வீம பீசம், [அந்தரம் 2.] அந்தரவீச்சு, v. noun. Beating the air. அந்தரவீச்சுக்காரன், s. One who beats the air, a cheat, a fraudulent man. [அந்தரம். 4.] அந்தராயம், s. Disaster, obstacle, mishap, dilemma, exigency, impediment தீமை. (p.) Wils. p. 38. ANTARAYA. [அந்தரம். 7.] அந்தராளம், s. Middle, intermediate space, நடு, Wils. p. 38. ANTARALA. (p.) See கர்ப்பகிரகம். [அந்தரம். 2.] அந்தராளன், s. The son of an அனுலோம father, and பிரதிலோம mother, அனுலோமத்தந்தைக்கும் பிரதிலோமத்தாய்க்கும்பிறந் தபிள்ளை. அந்தரி, s. A goddess as inhabiting the &ae;rial regions, ஆகாயவாணி. 2. Durga, துர்க்கை. 3. Parvati, பார்வதி. (p.) [அந்தரம். 4.] 57)

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

alāpam (p. 28) s. [priv. அ.] Loss, நஷ் டம். Wils. p. 74. ALAB'HA. 2. Detriment, mischief, injury, தீமை. 3. Mishap, casualty, disaster, accident, இடையூறு. 23) *

iṭumpai (p. 45) s. Suffering, affliction, distress, calamity, துன்பம். 2. Evil, தீமை. 3. Fear, அச்சம். 4. Poverty, வறுமை. 5. Pride--as one of the eight evil dispositions, விகாரமெட்டிலொன்று. வேண்டுதல்வேண்டாமையிலானடி சேர்ந்தார்க்கியா ண்டுமிடும்பையில. To those who have adored, at the feet of him who is without desire or aversion, there shall be no suffering for eternity. 101) *

iṉṉl (p. 57) s. (the neg. of இன்.) Evil, தீமை. 2. Unpleasantness, distress, affliction, pain, injury, துன்பம். (p.) 63)

iṉṉā (p. 57) s. Unpleasantness, வெறு ப்பு. 2. Evil, mischief, injury, தீமை. 3. Affliction, distress, suffering, துன்பம். 4. Disgrace, இகழ்ச்சி. 5. adj. Inferior, bad, mean, sordid, low, கீழ்மையான; [ex இன், sweet, et ஆ, negative.] இன்னாசெய்தாரையொறுத்தல். The way of punishing those who have offended. இன்னாநாற்பது, s. The name of a book containing forty stanzas on various evils. இன்னாமுகம், s. An unpleasant countenance. இன்னார், s. Enemies, the unkind, the malevolent, பகைவர். இன்னாரினியார், s. Foes and friends. 64)

iṉṉāmai (p. 57) s. Unpleasantness, இனியவாகாமை. 2. Sorrow, affliction, distress, துயரம். 3. Evil, mischief, injury, தீமை. (p.) 68)

ūṇ (p. 69) s. Food, உண்டி. 2. Boiled rice, சோறு. 3. Food of beasts, birds, இரை. 4. Sufferings and enjoyments ordained by God and experienced by the soul, as the fruits of action, நன்மைதீமையினால்விளையும் புசிப்பு. (தீ. 297.) ஊணற்றபோதேயுடலற்றுப்போம். The body cannot exist without food. ஊணற்றபோதேயுறவற்றது. Without entertainment friendship ceases. ஊணுக்குமுந்தவேண்டும்கோளுக்குப்பிந்தவேண்டும். Be first at a feast and the last at slander. ஊணன், s. (fem. ஊணி.) A glutton, மிகவுண்போன். 2. One who is too fond of eating, whose object is to fill his belly, போசனப்பிரியன். 3. A barbarian, மிலேச்சன். ஊணன்கருமமிழந்தான். The glutton failed in his object; i.e. the gluttonous will fail in their pursuits. ஊணுறக்கமில்லாதவன், s. One who neither eats nor sleeps. எனக்குஊணுமில்லையுறக்கமுமில்லை. I have neither food nor sleep. ஊண்பாக்கு, s. Betel-nut taken after eating, உண்டபின்றின்பாக்கு. ஊண்பாக்கொழியவீண்பாக்காகாது. Betelnut should be taken only after food. 52)

ūṉam (p. 72) s. Defect, want, deficiency --as of a member, &c.; a maim, privation, குறைபாடு. Wils. p. 165. UNA. 2. Disgrace, degradation, meanness, vileness, ஈனம். 3. (p.) Moral evil, தீமை. ஊனமிலாவுறுப்பு. A form without defect, (அறநெறித்.) ஊனமிலான்மானமிலான். (Dharma) who is alike unconscious of disgrace and of honor. -- (பார.) ஊனவெம்பவம். Vile, horrid transmigration. (சத. 64.) காலூனப்பட்டவன். One who has lost a leg, or who is defective in his legs. கையூனம், s. Privation of a hand. ஊனக்கண், s. The defective eye of the body, in contradistinction to the all-seeing eye of the Deity, or the spiritual eye of the sage, நேத்திரம். 2. Defective sight, குருட்டுவிழி. ஊனன், s. One defective in some member, குறைவுள்ளோன். 9)

ūṟu (p. 71) s. Touch, feeling, sensation, தீண்டுகை. 2. Misfortune, obstacle, disaster, mishap, இடையூறு. 3. A scar, a wound, a maim, a hurt, or injury inflicted by violence, காயம். 4. Killing, murder, கொலை. 5. Evil, mischief, blight, தீமை; [ex உறு.] (p.) --Note. There are eight kinds of ஊறு or sensations given, viz.: 1. வெம்மை, heat. 2. தண்மை, cold. 3. மேன்மை, Softness, thinness, fineness. 4. வன்மை, hardness. 5. நொய்மை, slenderness, tenuity. 6. சீர்மை. smoothness. 7. இழுமெனல், slipperiness, 8. சருச்சரை, roughness, unevenness. ஊறுகாட்டினர்க்கு. To those who inflict wounds, &c. ஊறுகொள்ள, inf. To receive a hurt, suffer violence, காயங்கொள்ள. (இ ராமா.) ஊறுகோள், s. Injury, violence, wounds inflicted, காயம். 2. Murder, கொ லை. (p.) ஊறுபாடு, s. Wounds, scars, காயம். 2. Injury, damage, violence, தீமை. 3. The four ways of inflicting injury, viz.: எறிதல், குத்தல், வெட்டல் and எய்தல். ஊறுவைக்க, inf. To cause a mark, or scar--as with the nails, teeth, &c.; to wound. 9)

ellai (p. 74) s. A limit, border, boundary, frontier, confine, precinct, அவதி. 2. Measure, extent, அளவு. 3. End, termination, verge, goal, extremity, முடிவு. 4. The sun, சூரியன். 5. The distance within the reach of the voice, கூப்பிடுதூரம். 6. A day of twenty-four hours, நாள். 7. A term, a period, a specified or prescribed time, கால வரையறை. (கு. 381.) (p.) எல்லைக்கணின்றார். They who abide within the limits (of friendship). (குறள்.) தீமைக்கெல்லையற்றவச்சத்தினோடு. With infinite dread of vice. இட்டநாளுமெல்லையும். The destined day and limit, the term of life assigned to every one. எல்லைகடக்க, inf. To exceed the bounds, transgress. 2. To pass over a boundary. எல்லைகட்ட, inf. To limit, set a boundary, எல்லைபோட. 2. To restrain, circumscribe, எல்லைப்படுத்த. 3. To decide differences, settle matters, வரையறுக்க. 4. To finish, முடிக்க. எல்லைகுறிக்க, inf. To mark a limit, set boundaries, determine confines, வரம்பேற்படுத்த. 2. To fix a term, கால் வரையறைகுறிக்க. குறித்தவெல்லைகடவாதே. Pass not over the prescribed boundary. எல்லைகெட்டநேரம், s. An inauspicious time--as twilight, noon, &c., when demons are about, an unseasonable time for the performance of an action, ஒவ்வாதநேரம். எல்லைக்கட்டு, s. A boundary, demarkation, வரம்பு. 2. v. noun. Restraint, circumseription, கட்டுப்பாடு. எல்லைக்கல், s. A stone to mark a limit, a land-mark. எல்லைக்காவல், s. A watch-shed, &c., to mark the division of one field from another, ஊரெல்லையிற்காக்கும்வயற்கா வல். எல்லைக்குறிப்பு, s. Boundarymark, land-mark, எல்லையடையாளம். 2. Milestones, mileposts, வழியளவைக்குறிப்பு. எல்லைக்கேடு, s. Inconvenience, want of opportunity, சமயமொவ்வாமை. 2. Unsuitableness, or inconvenience in regard to place, ஸ்தானமொவ்வாமை. எல்லைத்தீ, s. The fire-deluge, the fire that destroys all things at the close of an age, ஊழ்த்தீ. எல்லைப்படுத்த, inf. To limit, to settle a boundary, அளவுபடுத்த. 2. To settle matters, decide, finish, தீர்க்க. எல்லைப்பிடாரி, s. An evil demoness supposed to be situated where roads meet, சந்திப்பிடாரி. எல்லைமானம், s. Boundary, limit, circuit, எல்லை. 2. Measure, extent, அளவு. எல்லையின்மை, s. Boundlessness, immensity, infinity, அளவின்மை. எல்லையோட, inf. To run the bounds of a village or district--a religious ceremony performed by some of the Hindu sects with much superstition, எல்லையைச்சுற்றிவர. நாளெல்லை, s. The close of a day. 2. The end of a term. 3. The close of life. 10)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kntrm (p. 93) s. A tree, புனமுருங்கை, Indigofera, L. 2. The sponge, கடற்பாசி. 3. A kind of arsenic, கற்கடகபாஷாணம். 4. Another kind of arsenic, தீமுறுகற்பாஷாணம். 2) *

krumai (p. 96) s. Blackness, darkness, blueness, cerulean hue, azure, கறுப்பு. 2. (p.) Poison, venom, நஞ்சு. 3. Greatness, excellence, eminence, value, பெருமை. 4. Strength, வலி. From this word is formed a symbolic verb கரியது, it is black. கரியது, appel. noun. A thing that is black. கரியபோளம், s. A foreign drug, aloe, ஒர்மருந்து. Aloe spicata, L. கரியமணி, s. A string of small black beads. கரியமால், s. Vishnu, விட்டுணு. (p.) 2. A kind of arsenic in its natural state, காய்ச்சற்பாஷாணம். கரியவன், s. A black or dark man, கறுப்பன். 2. (p.) Indra, இந்திரன். 3. The planet Saturn, சனி. 4. Vishnu, விட்டு ணு. 5. Yama, யமன். 6. Siva, சிவன். 7. God, Deity, கடவுள். 8. A notorious robber, the head of a gang, திருடன். கன்னங்கரிய, adj. Very black. கருங்கடல், s. Black sea. கருங்கடல்வண்ணன், s. Vishnu, விட்டுணு. 2. Iyanar, ஐயனார், (p.) கருங்கண்ணி, s. The name of a fish, ஓர்மீன். கருங்கல், s. A Granite or other black stone. கருங்கழல், s. A superior kind of ankle rings worn by warriors, வீரக்கழல். கருங்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். கருங்காக்கணம், s. A creeper-as காக்கணம், Clitoria ternatea. கருங்காக்கை, s. A black crow. கருங்காய், s. Dark betel nuts not yet turned red. 2. Grain almost ripe. கருங்காலி, s. Ebony, ஓர்மரம், Acacia sundra. கருங்காலித்தைலம், s. Ebony oil, used for syphilitic diseases. செங்கருங்காலி, s. A riddish ebony. கருங்கிரந்தி, s. A species of disease in children with black eruptions. கருங்கிளி, s. A dark species of parrot. கருங்குங்குலியம், s. A dark kind of resin used medicinally, ஓர்வகைக்குங்கு லியம். கருங்குட்டம், s. The dark leprosy, ஓர்குட்டநோய். கருங்குதிரையாளி, s. The god Bhairava, வயிரவன். கருங்குந்தம், s. A discase of the eye, கண்ணோயிலொன்று. கருங்குயில், s. The common கு யில், bird which is black. கருங்குரங்கு, s. A black monkey, கரியவானரம். கருங்குவளை, s. The blue waterlily, நீலோற்பலம். கருங்குளவி, s. A dark species of hornet. கருங்குறுவை, s. A dark kind of rice, ஓர்நெல். கருங்கேசம், s. Brass, வெண்கலம். 2. Black hair, கருமயிர். கருங்கை, s. Very hard, labor-as of smiths, &c., அரியவேலை. (சிலப்பதி. and திவா.) (p.) கருங்கொடி, s. A kind of running plant that yields berries. கருங்கொட்டி, s. A species of கொட்டி plant. கருங்கொண்டல், s. The southeast wind. கருங்கொல், s. Iron, இரும்பு. கருங்கொல்லர், s. Blacksmiths, கருமார். கருங்கொள், s. A dark kind of gram, Dolichos uniflorus. கருங்கோழி, s. A fowl with a black skin. கருங்கோள், s. Ragu the ascending node, இராகு. கருஞ்சாதி, s. Low caste people, as distinguished by their ferocity and darkness of color, கீழ்மக்கள். கருஞ்சாயவேர், s. A kind of root for dyeing. கருஞ்சாரை, s. A kind of snake. கருஞ்தாளை, s. A dark inferior kind of சாளைமீன், a fish. கருஞ்சிலை, s. A black stone, கருங் கல். கருஞ்சீரகம், s. Black cumin, used medicinally, Nigella sativa, L. கருஞ்சுக்கான், s. A stone, ஓர்கல். கருஞ்சுரை, s. A creeping plant, ஓர்படர்கொடி. கருஞ்சூரை, s. A species of சூ ரை, shrub. கருஞ்செம்பை, s. A plant, ஓர் செடி, Sesbania &ae;gyptiaca. கருநந்து, s. A snail, ஓர்நத்தை. கருநாகம், s. Ragu the ascending node regarded as a planet, இராகு. 2. Lead, காரீயம். 3. A dark-colored serpent, கிஷ்ணசர்ப்பம். கருநாக்கு, s. A tongue with dark spots its surface; the words of which are thought ominous, கறுத்தநாக்கு. கருநாரை, s. A kind of crane, ஓர் நாரை. கருநார், s. Black palmyra fibre, பனையின்கறுத்தநார். கருநார்ப்பெட்டி, s. A basket made of good black fibre. கருநார்மட்்டை, s. Black stems of palmyra leaved. கருநாள், s. An inauspicious day, கெட்டநாள். கருநிமிளை, s. Black antimony. See நிமிளை. கருநிலம், s. Sterile land in mountainous, marshy or jungly districts, பயன் படாநிலம். கருநெய்தல், s. The dark நெய்தல்,, a water-plant. கருநெல்லி, s. A tree, ஓர்நெல்லி மரம். கருநெறி, s. Fire, தீ. (p.) கருநொச்சி, s. A plant, dark leaf ever green, planted in gardens by the side of walks, ஓர்நொச்சிச்செடி, Gendarussa vulgaris. கருநோய், s. [prov.] A kind of mange in cattle, மாட்டுக்குவருமோர்நோய். கருந்தகரை, s. A variety of தகரை plant, Cassia toza. கருந்தனம், s. Gold, wealth, treasure, மிகுசெல்வம். கருந்தனங்கைத்தலத்தவுய்த்து. Carrying the wealth which one has-- கருந்தாது, s. Iron, இரும்பு. கருந்தாரை, s. A black streak in an ox. கருந்திடர், s. Rising ground, hillock, hill, பெரியமேடு. கருந்தினை, s. Dark millet, ஓர்வ கைத்தினை. கருந்துகில், s. Black cloth. கருந்துகிலோன், s. Balabhadra --as Vishnu in his eighth incarnation, பலபத்திரன். (p.) கருந்துவரை, s. A plant, ஓர்துவ ரை, Hedysarum biflor. 2. A tree, ஓர் மரம், Delbergia latifolia. கருந்துளசி, s. Dark tulasy, கறுப் புத்துளசி, Ocimum sanctum. கருந்தோழி, s. The indigo plant, அவுரி, indigofera tinctozia. கருமகள்--கரும்பிள்ளை, s. Crow, காக்கை. (p.) கருமட்டி, s. The large edible oyster, ஓர்மட்டி. கருமணி, s. The dark circle in the pupil of the eye, the retina. கருமயிர், s. A bear, கரடி. (p.) கருமலை, s. A mountain containing iron. கருமா, s. A hog, பன்றி. 2. Elephant, யானை. (p.) கருமான், s. A hog, பன்றி. (p.) கருமுகில்--கருமேகம், s. Black or raining clouds, நீருண்டமேகம். கருமுகில்வண்ணம், s. A prepared arsenic, தீமுறுகற்பாஷாணம். கருமுகிற்சிலை, s. The load stone, காகச்சிலை. கருமுகிற்பாஷாணம்--கார்முகிற் பாஷாணம், s. A kind of arsenic. கருமுதல், s. A kind of fish, ஓர் மீன். கருமுரடன், s. An obstinate person, மிகுமுரடன். கருமுரல், s. A kind of blackish sea-fish. கரும்பருந்து, s. A dark colored hawk, கறுப்புப்பருந்து. கரும்பனையன், s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. கரும்பாம்பு, s. Ragu the ascending node regarded as a planet, இராகு. கரும்பித்தம், s. Black bile, ஓர்பித் தம். 2. Madness, derangement, &c., பைத்தியம். கரும்பிறை, s. Black limestone, marble, கருஞ்சுக்கான். கரும்புசம்--கரும்புள், s. A black beetle, Apis violacea. கரும்புளிக்க, inf. [a corruption of களிம்புபற்ற.] To become spoiled--as acid food kept in a brass vessel, களிம்படிக்க. 2. To taste--as food thus spoiled, to taste like copperas, கெட்டுப்போக. கரும்புள்ளிக்கல், s. A kind of stone containing metal, கானகக்கல். கரும்புறம், s. A palmyra tree, பனை. (பிங்.) (p.) கரும்புறா, s. A kind of dove, turtle dove. கரும்பேன், s. [prov.] Black spots in cloth caused by damp, சீலையினூறல். கரும்பேன்பிடிக்க, inf. To form as black spots in new cloth by moisture. கரும்பொன், s. Iron, இரும்பு. (p.) கருவண்டு, s. A black beetle used in medicine, கறுத்தவண்டு. கருவரி, s. Dark, darkness, இருள். (p.) கருவழலை, s. A kind of snake. See வழலை. கருவளைச்சுக்கான், s. Black limestone, கருஞ்சுக்கான். கருவாலி, s. [vul.] A tree, ஓர்மரம். 2. A bird, ஓர்புள். கருவாழை, s. A dark red plantain, ஓர்வாழை. கருவிழி, s. The apple of the eye, கண்மணி. கருவிளா, s. A tree, ஓர்மரம், &AE;gle marmeclos. கருவூமத்்தை--கரூமத்்தை, s. A species of the ஊமத்்தை plant, the thornapple, or Datura fastuosa, L., sometimes smoked for asthma. கருவேம்பு, s. A tree with a fragrant leaf used to give flavor to curries, ஓர்மரம், Bergera konigii. கருவேப்பிலை, s. The leaf of கரு வேம்பு. கருவேல், s. A kind of tree, Acacia arabica. (Mat. Ind.) See வேல். கருவேலம்பட்டை, s. The bark of the கருவேல், a valuable drug used as a tonic. கருவேலம்பிசின், s. A gum sometimes substituted for gum arabic. கருவௌவால், s. A kind of fish. 159)