aṇngku (p. 9) s. An inferior deity, a divinity not supreme, தெய்வம். 2. A female deity, goddess, a female inhabitant of Svarga, தெய்வப்பெண். 3. Women in general, பெண்கள். 4. Beauty, அழகு. 5. Desire, ஆசை. 6. Pain, affliction, suffering, வருத்தம். 7. Disease, நோய். 8. Killing, கொலை. 9. Fear, அச்சம். 1. A species of devil-dancing to obtain the aid of a deity to remove sickness, தேவர்க்காடுங்கூத்து. 11. Dance to Skanda, வேலனாடல். (திவா.) (p.) அணங்காட, inf. To be possessed by a spirit so as to utter oracles, attended with various gestures and actions, சன்னதம். அணங்காட்டு, v. noun. Possession with its accon panying gestures, வெறி யாட்டு. 20)

aṉpu (p. 34) s. Love, affection, attachment, friendship, நேசம். 2. Grace, favor, kindness, tenderness, தயை. 3. Desire, complacency, ஆசை. அற்புத்தளை, s. The bond of love. (p.) அற்போருரு, s. Love embodied. (p.) அன்பகன், s. A good hearted man; [ex அகம், heart.] (p.) அன்பன், s. A husband, கணவன். (p.) 2. An associate, friend, beloved person, தோழன். 3. A pious man, தெய் வபத்தன். அன்புகாட்ட, inf. To manifest kindness, affection, benevolence, &c. அன்புகூர--அன்புற, inf. To love, feel or cherish kindness, abound in affection. அன்புசாதிக்க, inf. To cultivate love--divine or human. அன்புசெய்ய--அன்புவைக்க, inf. To be affectionate, show affection, kindness, attachment. அன்புடைமை, s. Love, affection, kindness, loving kindness--especially of married persons. (p.) அன்புறுத்த, inf. To create or produce affection. 2. To act so as to increase kindness or friendship. (p.) 3)

amarar (p. 19) s. [priv. அ.] The Devas, inhabitants of Swarga, foes of the Asuras, the immortals, celestials, வானோர்; [ex மரர், those who die.] Wils. p. 6. AMARA. அமரமாதர்--அமரர்மாதர், s. Goddesses, the females of the Devas, தெய்வப் பெண்கள். அமரர்பதி, s. God, கடவுள். 2. Indra, இந்திரன். 3. World of the gods, தேவலோகம். அமராவதி, s. The capital of Indra, இந்திரன்நகரம். Wils. p. 6. AMARAVATI. அமராவதியோன், s. Indra, தே வேந்திரன். அமரேசன், s. Indra, இந்திரன். Wils. p. 6. AMARESHA. 16) *

ayam (p. 22) s. Sheep or goat, ஆடு. Wils. p. 12. AJA. 2. Horse, குதிரை. Wils. p. 968. HAYA. 3. Iron, இரும்பு. Wils. p. 65. AYAS. 4. Good luck, caused by deeds of former births, favorable fortune, நல்வினை. Wils. p. 64. AYA. அயவாகனன், s. The god of fire, who has a goat for his vehicle--one of the eight guardians of the world, தீத் தெய்வம். அயக்கிரீவன், s. Vishnu, திருமா ல் பதினைந்தவதாரத்தொன்று. 2. The name of a giant who had the neck of a horse, ஓரசுரன்; [ex கிரீவம், neck.] Wils. p. 968. HAYAGREEVA. அயக்கிரீவகன், s. Vishnu, as the destroyer of அயக்கிரீவன், திருமால். Wils. p. 969. HAYAGREEVAHAN. அயக்களங்கு, s. Oxidized iron used as a medicine, இருப்புத்துரு. அயக்காந்தம், s. Loadstone, magnet, ஊசிக்காந்தம். Wils. p. 65. AYASKANTA. அயச்சிந்தூரம், s. Red oxide of iron, இரும்புச்சிந்தூரம். அயத்தின்சாரம், s. Iron dust, இ ருப்புக்கிட்டம். அயத்தீ, s. One of the thirty-two kinds of arsenic, ஓர்பாஷாணம். அயபற்பம்--அயபஸ்பம், s. Oxide of iron. அயவெள்ளை, s. Iron reduced to a medicinal powder. அயோற்கம், s. Iron filings, அர பொடி. 3)

armkḷ (p. 23) s. [plu. மகளிர்.) Goddess, தெய்வமகள். (p.) 21)

arivai (p. 24) s. A woman, lady, damsel, பெண்பொது. 2. A woman from the age of twenty to twenty-five, இருபத்தைந்துவ யதுப்பெண். 3. A beautiful woman, divine woman, தெய்வப்பெண். (p.) 42)

arumai (p. 26) s. Rareness, scarceness, scantiness, அபூர்வம். 2. Preciousness, desirableness, pre-eminence. மேன்மை. 3. Difficulty, laboriousness, வருத்தம். 4. Impossibility, unattainableness, கூடாமை. 5. Delicacy, சிறப்பு.--Note. As an adjective, மை is dropped before a consonant with a change of that, when required in combination, and அரு may be changed into அரிய with or without து, or the last vowel may be dropped, and the first lengthened as in ஆருயிர், precious life. அருங்கலைநாயகன், s. Buddha, the lord of eminent sciences, புத்தன். அருங்கலைவினோதன், s. one devoted to learning; one whose time is spent in cultivating the arts and sciences. அருங்கிடை, s. Extreme hunger from long abstinence, &c., பட்டிணி. அருங்கிடைகிடக்க, inf. To be in a starving condition. அருங்கேடன், s. One who is imperishable, who will always prosper. (குறள்.) 2. (c.) A very treacherous man, a profligate wretch. அருங்கோடை, s. Vehement heat. 2. Severe drought. அருஞ்சிறை, s. Rigorous servitude, கடுஞ்சிறை. (Ram.) 2. Hell, நரகம். அருநரகம், s. A cruel hell. அருநிலை, s. Difficult standing said of a ford when impassable. அருநிழல், s. A slight shade. அருநெறி, s. A narrow or difficult way. 2. Gate-way or entrance. அருந்தமிழ், s. Elegant Tamil. அருந்தவம், s. Rigid austerities. அருந்தவர், s. Ascetics. அருந்தூதன், s. A tormentor, one who inflicts pain, வேதனைசெய்வோன். அருமருந்து, s. Nectar, அமிர்தம். In classical works, this in the form அருமருந்தன்னபிள்ளை is contracted to அருமந்த, precious as nectar, as, அருமந்தபிள்ளை. A very dear child, அருமந்ததேர். A very costly chariot. அருமறை, s. The sacred Vedas. Ell. 145. 4. அருமறைக்கொடியோன், s. A name of Dronácharya, the military preceptor of the Pandavas and Kurus, because of the Vedic device on his banner. அருமைப்படுத்த, inf. To make scarce, hard, difficult. 2. To impart reluctantly, make much of. அரும்பண்டம், s. A rare article, choice wares, valuable commodity. அரும்பிணி, s. An incurable disease. (நாலடி.) Ell. 118. அரும்பூட்டு, s. [prov.] A girdle, waist-string, necklace, &c., so short as scarcely to be brought to meet, a string, rope, &c., so short as to be tied with difficulty, a bow-string so short as to be liable to break if brought up too far, any thing too little, too short, too narrow, &c., எட்டாப்பூட்டு. 2. Difficulty in settling a negotiation, agreement, &c., இணக்கக்கூடாமை. 3. Entanglement, ensnarement, மோசத்திலகப்படுகை. 4. Forced connection in language, clauses disconnected or not joined naturally, difficult or unnatural; construction, தொடர்ச்சி யின்மை. சொற்களையரும்பூட்டாய்த் தொடுத்துப்பேசினான். He spoke in an unconnected manner. அரும்பொருள், s. Excellent advice, hard doctrine, a rare or difficult meaning. 2. A choice or precious article. அருவினை, s. A great sin. அருவினைகளைந்து. The five great sins. தெய்வமொருவனென்றேத்தி யொருமித்திருந்தால் அருவினைகளைந்துமறும். The five great sins will be forgiven him who worships the one God with singleness of heart. (கம்பன்.) 5)

ātīṉam (p. 38) s. [properly அதீனம்.] Proprietorship, hereditary inheritance, &c., சுதந்திரம். பராதீனன், s. One who serves under another. சுவாதீனன், s. One who is his own master, a free man. தெய்வாதீனம், s. God's disposal and direction, God's right of bestowing. 70)

āḷ (p. 43) --ஆளு, கிறேன், ஆண்டேன், வேன், ஆள, v. a. To rule, reign, exercise royal power, whether supreme or delegated, அரசுசெய்ய. 2. To possess and employ slaves, அடிமையாள. 3. To possess and enjoy the produce of land, the use of a house, &c., ஆட்சிசெய்ய. 4. To govern a wife, household, &c., குடும்பத்தையாள. 5. To accept, adopt--as a servant, slave, &c., receive into protection, ஆட்கொள்ள. 6. To use, establish usage--as in language, மொ ழியாட்சிசெய்ய. 7. To cherish, maintain, cultivate, exercise, ஓம்ப. 8. To manage, direct, கையாள. (c.)--Note. An appellative affix is formed from ஆள் by adding அன், for the singular, and அர் for the plural-as பகையாளன், a foe; பகையாளர், foes. ஆளமாட்டாதவனுக்குப்பெண்டேன்? What does he want with a wife, who cannot govern her? எடுத்தாளாதபொருளுதவாது. A thing not used becomes useless. என்னைமகிழ்வாலிசைந்தாளில். If thou receivest me with cheerfulness into thy protection. நட்பாள்பவர். Those sincerely united in friendship. யாமத்துமாளுந்தொழில். Employed even by night. (குறள்.) சான்றோராலாளப்பட்டசொல். A word used by the learned ancients. மன்னுயிரோம்பியருளாள்வார். They who cherish and exercise charity toward all living. அல்லலருளாள்வார்க்கில்லை. Evil cannot assail the charitable. ஆண்டவன்--ஆண்டான், appel. noun. A ruler, governor, lord, master, ஆள்வோன். ஆண்டி, s. [fem. ஆண்டிச்சி.] A religious mendicant of the Siva sect, a devotee, சிவனடியான். 2. A ruler, an appellative of the deity, transferred to the devotee. ஆண்டை, s. [fem. ஆண்டைச்சி.] A master, lord, landlord--as spoken by low castes, in reference to their feudal chief of superior caste, எசமானன். சத்தியமாய்்ச்சொல்லுகிறேனாண்டைகேளீர். My lord, listen to me; I will confess the truth. (ஞானவெட்.) ஆட்சி, v. noun. Possession, heritage, inheritance, title, உரிமை. 2. Government, domination, rule, reign, ஆளு கை. 3. Use, practice, occupancy, usage-especially in language by classical writers, வழக்கம். ஆட்சித்தானம்--ஆட்சிராசி, s. [in astrology.] One of the five situations in which a planet has government--that of its being in a sign deemed its own, during which it exerts special benignity --an occurrence favorable to the birth of a child, &c. ஆட்சிப்பட, inf. To become one's right by long possession, தற்கிழமை யாக. நெடுநாளாயவனுக்காட்சிப்பட்ட தெய்வம். A spirit or demon that has long been subject to him, or with which he has long been familiar. ஆட்சிப்படுத்த, inf. To secure a title by long possession, தற்கிழமையாக்க. ஆளுகை, v. noun. Rule, government, domination, authority. ஆளுகைசெய்ய, inf. To exercise government. ஆள்வாரில்லாமாடு, s. A cow or bull appropriated to a temple, which is left to stray as it likes; such are well received and fed. 59)

iṭṭam (p. 45) --இஷ்டம், s. Voluntariness, freedom of choice, option, one's own pleasure, பிரியம். 2. Desire, wish, choice, opinion, approbation, விருப்பம். 3. Kindness, friendship, love, attachment, affection, அன்பு. Wils. p. 134. ISHTA. 4. Manumission of a slave, அடிமைவிடுதலை. 5. [in astrology.] Indication of good or evil from the planets according to their position, கிரகநிலையாலாகும்பலாபலன். 6. [in astronomy.] The longitudinal difference between துருவம், and the end of a sign. இட்டகாமியம்--இஷ்டகாமியம், s. What delights, satisfies the mind. இட்டங்கட்ட--இட்டம்வைக்க, inf. To construct a plan, or lay down the situations of the stars, in entering on astrological calculations, இராசிநிலைவரைய. இட்டசட்டம்--இஷ்டசட்டம், s. Voluntariness, freedom from constraint, free choice, யதேச்சை. இஷ்டதேவதை, s. The family or guardian deity, தான்வழிபடுதெய்வம். Wils. p. 134. ISHTADEVATA. இஷ்டபிரசாதம், s. A gift from benevolence, free grace, கைம்மாறுவேண்டா க்கொடை 2. Free grace of God, தேவகிரு பை. 3. Boiled rice offered to the idols and eaten joyfully by the offerers, தேவ பிரசாதம். --Note. Among christians it is often used for the eucharist. இஷ்டபோகம், s. Enjoyment of wished for pleasure, gratification, விரும் பினபடியனுபவிக்கை. இஷ்டம்பண்ண, inf. To emancipate a slave (commonly இஷ்டமாக்க.) 2. To make friendship with one, to ingratiate one's self with another, சந்தோஷம் பண்ணிக்கொள்ள. இட்டம்வைக்க, inf. To love, set the affections on one. 110)

irācakaram (p. 50) s. The royal tribunal of the king's ministers in Travancore. (Besch.) 2. Wils. p. 7. RAJAKARA. Tax or toll imposed by the king, இறை. இராசகலகம், s. War between states, அரசர்செய்யுஞ்சண்டை. 2. Tyrannical acts of a king towards his subjects, கொடுங்கோன்மை. 3. The invasion of a foreign power, வேற்றரசர்செய்யுங்கலகம். இராசகாரியம், s. Political affairs, affairs of state. 2. [usage.] An important thing. இராசகீரி, s. The ichneumon king --said to be white, of diminutive size and carried by others, வெண்கீரி. இராசகுணம், s. The attributes of the king--being three, viz.: தூங்காமை, vigilance; கல்வி, learning, and துணிவுடை மை, courage, resolution. இராசகுமாரன், s. (fem. குமாரத்தி --குமாரி.) A prince, king's son. இராசகோலம், s. Royal attire, princely bearing. இராசகோழை, s. A violent disease in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent, attended with bloody expectoration, ஓர்நோய். இராசசங்கம்--இராசசபை, s. The royal assembly, senators, courtiers. Wils. p. 72. RAJASAB'HA. இராசசமுகத்தார், s. An assembly of state, assembly in the presence of a king. இராசசின்னம், s. Ensigns of royalty, regalia, the apparatus of a coronation--there are twenty-one of them, viz.: 1. முடி, crown. 2. குடை, the umbrella denoting safety and protection. 3. கவரி, hair-fans. 4. தோட்டி, elephanthook. 5. முரசு, drums. 6. சக்கரம், the discus weapon. 7. யானை, elephants. 8. கொடி, banners. 9. மதில், city-walls. 1. தோரணம், festoons or other decorations. 11. நீர்க்குடம், pots full of water with other things. 12. பூமாலை, garlands. 13. சங்கு, chanks. 14. கடல், seas. 15. மகரம், the sword fish. 16. ஆமை, turtles. 17. இணைக்கயல், a pair of carp-fish. 18. சிங் கம், lions. 19. தீபம், lamps. 2. இடபம், bulls. 21. ஆசனம், the throne. இராசசூயம், s. A sacrifice performed only by a universal monarch attended by his vanquished tributary princes, ஓர்யாகம். Wils. p. 72. RAJASOOYA. இராசசேவை, s. A visit paid to a sovereign. 2. The service of a king. இராசதரிசனம், s. A visit to or sight of the king--deemed auspicious on new year's day, &c., அரசனைக்காண்கை. இராசதருமம்--இராசநீதி, s. Jurisprudence, public justice--whether conduct proper for a king towards his subjects as prescribed in the shastars, or as consistent with acknowledged principles, அரசுநீதி. Wils. p. 7. RAJAD'HARMMA and RAJANEEDI. இராசதானம்--இராசதானி--இராச நகரம்--இராசமாநகரம், s. A metropolis, the residence of a king, a court, அரசன்வாழு நகரம். Wils. p. 71. RAJAD'HANI. இராசதானியாயிருக்க, inf. To be arrogant--as a bold or immodest woman. இராசதிரவியம், s. Royal treasure, wealth. இராசதுரோகம், s. Treason, disloyalty, sedition, any act of unfaithfulness to the state--as smuggling, not paying taxes, &c. Wils. p. 7. RAJADROHA. இராசஸ்திரி, s. A queen, அரசி. இராசத்துவம், s. Royalty, regal power or qualities, imperial dignity, government, dominion, royal prerogative, அரசரியல்பு. Wils. p. 7. RAJATVA. இராசநாகம், s. One of the four high castes of the cobra snake, நால்வகை நாகங்களிலொன்று. See நாகம். இராசநோக்கம்--இராசநோக்கு, s. Royal favor or benignity, clemency in general. 2. A king's look. இராசநோக்காடு, s. The final or most excruciating throes in child-birth. இராசபஞ்சகம், s. Danger from public authority as the result of an astrological calculation, இராசபயம். இராசபட்டம், s. Kingship, kingly office, இராசாதிகாரம். இராசபத்திரம், s. A royal edict, இராசகட்டளை. 2. The title of a royal grant, இராசாவினதிகாரபத்திரிகை. இராசபத்தினி, s. A queen, இரா சாவின்மனைவி. Wils. p. 71. RAJAPATNEE. இராசபயம், s. Danger or apprehension from government, அரசனானேரிடு மச்சம். இராசபரி, s. A royal horse having prescribed specialities, பரியரசு. இராசபாட்டை--இராசபாதை-இராசமார்க்கம், s. A public road, a high way. இராசபிளவை, s. A virulent species of cancer on the back, இராசபுண். இராசபுத்தி, s. Special wisdom, such as leads to great enterprises--considered peculiar to those of princely birth, விசேஷித்தபுத்தி. இராசமகேந்திரம், s. The name of a city. இராசமண்டலம், s. A royal congress. எங்கணுநெருங்கிச்சூழுமிராசமண்டலங்களோடும். With the royal congress which thronged every where. (பாரதம்.) இராசமனை--இராசமாளிகை, s. A royal palace. இராசமாநாகம், s. A species of venomous snake, கருவழலை. இராசமானியம், s. A royal gift of land or otherwise, a munificent grant of a king. இராஜமானியராஜஷ்ரீ, s. A title of excellence used in addressing. இராசமுத்திரை, s. A royal signet. இராசயோகம், s. A configuration of the planets, denoting the highest prosperity and honor to one born under its influence, செனனத்திற்சுபக்கோள்கள்கூடி நிற்கை. 2. One of the four yogas exercised by a sage, ஞானிக்குரியயோகநான்கிலொ ன்று. இராசராசன்--இராசாதிராசன், s. A king of kings, an emperor, a paramount sovereign--a title given to princes or used in compliment merely, சக்கரவர்த்தி. Wils. p. 71. RAJARAJA. 72. RAJAD'HIRAJA. இராசராசேஸ்வரி, s. Durga, துர்க் கை. 2. Parvati, பார்வதி. இராசரிகம்--இராசரிக்கம், s. Royalty, reigning, state, government, dominion, rule, அரசாட்சி. இராசரிகம்பண்ண, inf. To reign. இராசலட்சுமி, s. The goddess who presides over kingdoms, அரசர்திரு. இராசவசியம்--இராசவசீகரம், s. Captivating or winning over a king by magic, &c., இராசாவைத்தன்வசப்படுத்துகை. இராசவட்டம், s. [vul.] Public, political matters. இராசவட்டம்பேச, inf. To speak on political subjects. இராசவரிசை, s. Royal honors, இராசச்சிறப்பு. இராசவர்க்கம், s. The king's ancestry or lineage, the king's relations. 2. A color mixed with white and black. இராசவல்லமை-4, s. The prerogatives of kings are four, viz.: 1. இயற் றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting revenue. 3. காத்தல், preserving treasures. 4. பகுத்தல், distributing or expending revenue. இராசவள்ளி, s. A large, red species of yam, ஓர்வள்ளிக்கொடி. இராசவாகனம், s. A kind of palankeen used by kings, சிவிகை. இராசவாயில், s. The gate of a royal palace. இராசவிட்டூரம், s. Tyranny. இராசவிரணம், s. A large ulcer. இராசவிராசன், s. Kuvera, குபே ரன். 2. A king of kings, இராசாதிராசன். 3. Duriothana, துரியோதனன். இராசவிருட்சம், s. The கொன் றை tree, Cassia fistula, L. Wils. p. 72. RAJAVRUKSHA. இராசவிரோதம், s. Sedition. இராவீதி, s. A high road, royal road, main street. இராசாக்கினை, s. The government, command, justice of a king, அரசனாணை. Wils. p. 72. RAJAGNA. 2. Penalty of law, இராசதண்டம். இராசாங்கம், s. Government, dominion, royalty, monarchy, அரசாட்சி. 2. The component parts or body of a state, which are sixteen. See தசாங்கம். இராசாசனம், s. A throne, சிங்கா சனம். இராசாதிகாரம், s. Royal power, authority, jurisdiction, அரசனுக்குரியவதி காரம். இராசாதிபதி--இராசாதிபன், s. An emperor, a universal monarch, a king of kings. இராசீகம், s. Kingly authority. இராசீகந்தெய்வீகம், s. Unforeseen events, prosperous or adverse, that may happen by royal authority or providence--a term employed in making contracts, &c. 14) *

iṟai (p. 57) s. Dignity, greatness, superiority, eminence, exaltation, பெருமை. 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. A king, an independent sovereign, a monarch, அர சன். 4. A superior, a master, lord, a chief, உயர்ந்தோன். 5. A great personage, மூத்தோ ன். 6. Debt, obligation, கடன். 7. Answer, statement, assertion, விடை. 8. The inside sloping part of the roof of a house, the eaves, வீட்டிறப்பு. 9. A feather, a quill, a wing, plumage, இறகு. 1. Height. உயர்ச்சி. 11. The head, தலை. 12. Siva, சிவன். 13. Brahma, பிரமன். 14. Vishnu, விட்டுணு. 15. A particle, an atom, any thing minute, சிறு மை. 16. A moment, a portion of time, an instant, காலவிரைவு. 17. Pain, suffering, distress, வருத்தம். 18. The deluge of fire. (See ஊழித்தீ.) 19. Disease, நோய். (p.) 2. Tax on land, tribute, impost, the share of the produce accruing to the king, குடி யிறை. 21. The lines inside of the finger joints, கையிறை. 22. (c.) The divisions of a district according to the payment of the tribute, இறைக்கட்டு. இறைகுத்த, inf. To dip the finger into a fluid to ascertain its depth, விர லிறையாலளவிட. இறைகொள்ள, inf. To exact tribute, to levy taxes, திறைகொள்ள. இறைதிரிய, inf. To swerve from the rules of justice, அரசுநீதிதிறம்ப. இறைபயப்பது, appel. noun. [in rhetoric.] An indirect answer--as when one is asked if he has areca nut, he answers that he has betel, meaning that he has no areca. These modes of answering are of five kinds, விடைப்பொ ருளைத்தருவதாய்வருவது. See விடை. இறைபுரிய, inf. To hold the reins of government, அரசாட்சிசெய்ய. 2. To administer justice, நீதிசெலுத்த. இறைப்பிளவை--இறைக்கள்ளன், s. A kind of scirrhus, eruption in the finger joints or between the fingers at the roots, கையிறையில்வருமோர்புண். இறைமகள், s. A princess, a lady, இராசபுத்திரி. இறைமகன், s. A prince, a gentleman, இராசகுமாரன். 2. Skanda, முருகன். 3. Ganesa, விநாயகன். இறைமாட்சி, s. Royalty, regal dignity, royal excellencies, அரசரின்மாண்பு. இறைமாண்டார், s. Kings, those who possess regal dignity. இறைமை, s. Divinity, the divine nature, தெய்வத்தன்மை. 2. Superiority, eminence, excellence, greatness, தலைமை. 3. Royalty, dominion, government, அர சாட்சி. இறைமையாட்டி, s. A queen, அ ரசி. 2. A lady, a mistress, தலைவி. இறையனாரகப்பொருள்--இறைவ னாரகப்பொருள், s. A grammatical work from Siva, ஓரிலக்கணநூல். இறையிலி, s. One exempt from taxation, இறையிறாதவன். இறையிறுக்க, inf. To pay tribute, இறைகொடுக்க. இறையிறுக்காதவூர், s. A town free from tribute. இறையுணர்வு, s. The knowledge of God. இறையெண்ண, inf. To count by the joints or lines of the fingers, விர லிறையாலேகணக்குப்பார்க்க. இறைவன்--இறையோன், s. The Deity, the Supreme Being, கடவுள். 31)

īṉam (p. 58) s. Deficiency, want, privation, destitution, குறைபாடு. 2. Mutilation, அங்கவீனம். 3. Disgrace, degradation, meanness, இழிவு. 4. Detriment, injury, harm, கேடு. Wils. p. 976. HEENA.--Note. Affixed to other words, ஈனம் is a privative and gives them an opposite meaning. ஈனமானநாயைத்தோண்மேலெப்படிக்கொண்டுவரு கிறாய்? How can you carry a vile dog on your shoulders? கோடரிக்காம்புகுலத்துக்கீனம். The handle of an axe (being of wood) is inimical to its own species. [prov.] ஈனசாதி, s. Low or degraded caste, barbarous caste. ஈனமிலணங்கு, s. A goddess, தெய்வப்பெண். (p.) புத்தியீனம், s. Dullness, foolishness. புத்தியீனன், s. A foolish, unwise or stupid man.

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

uṇṭu (p. 59) [ex உள்.] Third pers. neut. sing. of the symbolic verb உள், but now used with all persons, in both numbers and in both திணை, it is, it exists, there is, there was, there are, there may be, there might be, &c. In some connexions, it implies a degree of uncertainly, குறிப்புவினை முற்று. 2. Existing, existence, a thing that exists, உள்ளது. This and the participle உள்ள, (with its appellative) are the only parts of the verb, generally brought into colloquial use. எனக்குத்தெய்வமுண்டு. God is my help, (எனக்கு is often omitted)--spoken of one when deserted, ill-treated, &c. அதற்குநானுண்டுஅவனுண்டு. This concerns him and me exclusively (you need not meddle with it). 2. He and I are responsible for that. உண்டில்லையெனல், Either affirming or denying. உண்டுபட, inf. [prop. உண்டாக.] To come into existence, to become formed or produced by natural process evident to the senses, to happen, occur, தோன்ற. 2. To have origin, உண்டாக. 3. To grow, thrive, flourish, முளைக்க. உண்டுபட்டனவெல்லாமழியும். All that is created will perish, or be reduced to its primeval elements. இதிலுப்புண்டுபட்டது. Salt is formed here. அங்கேயொருகலகமுண்டுபட்டிருக்கிறது. An insurrection is sprung up there. உண்டுபடுத்த, inf. [prov. prop. உண் டுபண்ண.] To make, create, &c.--as உண் டாக்க. 2. To fabricate, make a false story, ஏற்படுத்த. வேதம்உண்டுபடுத்தியசீர்த்திவியாதமுனி. Vedaviasar renowned as the compiler of the Vedas. (திருச்.) உண்டுபண்ண, inf. To make, bring into existence. உண்டுபண்ணிவைக்க, inf. To make, to establish, render permanent. 2. To rear plants, &c. 3. To establish one in life. உண்டென, inf. To say it is. 2. [vul. adverbially.] Much, exceedingly, more, நிரம்ப. உண்டெனத்தரவேண்டும். Give me more, give me liberally. 125)