arkku (p. 22) --கிறேன், அரக்கினேன், வேன், அரக்க, v. a. To waste or wear away by rubbing, அழிக்க. (பிங்.) 2. To mash with the palm of the hand or the sole of the foot by a wriggling motion, தேய்க்க. 3. [prov.] To push, drag, or otherwise move a heavy body, as the wooden frame of a house, இருப்புவிட்டுப் பெயர்க்க. 4. v. n. (c.) To move in a hitching or wriggling manner or by jerks, hitch along on a seat, crawl as a child or snake, hobble or walk with difficulty, waddle as one drunk, நெளிந்துநடக்க. அரக்கியரக்கிநடக்கிறான். He walks hitching along. அரக்கல், v. noun. The act of rubbing or grinding. 38) *

arai (p. 27) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To grind, macerate, mash, pulverize, triturate, தேய்க்க. 2. To rub, grind as the wheels of a carriage, நசுக்க. 3. To trail, graze, gall, destroy by rubbing against, உரிஞ்ச. 4. To cause to wane, to destroy, அழிக்க. (c.) பஞ்சரைக்க, inf. To pick cotton. கூட்டரைக்க, inf. To grind curry stuff. மாவரைக்க, inf. To grind grain in a mill. அரைப்பு, v. noun. Grinding, triturating, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரைக்கை. 2. s. Any thing ground, macerated, &c., அரையல். 3. The refuse, residuum of இருப்பை seeds, இருப் பைப்பிண்ணாக்கு. அரைப்புக்கட்டி, s. The refuse of இருப்பை seeds. அரைப்புத்தேய்த்துமுழுகுகை, v. noun. Bathing after rubbing the refuse of இருப்பை seed on the head, for extracting the oil, previously rubbed on. அரையல், s. Any thing ground, &c., a kind of seasoning, துவையல். அரையலிடுகை, v. noun. Rubbing and wearing away a place by standing or sitting. அரையல்--அரையலன், s. [prov. vul.] A slow, inactive, spiritless person, சோம்பன். 6)

urai (p. 65) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To rub a substance held in the hand into a powder or paste, to wear away by rubbing, to grate, தேய்க்க. 2. To try by a touch-stone, to test, மாற்றறியவுரைக்க. 3. (p.) To speak, tell, say, declare, articulate, பேச. 4. To explain, teach, கற்பிக்க. 5. To sound, ஒலிக்க. கீழோராகிலுந்தாழவுரை. Speak modestly even to your inferiors. (ஔவை.) உரைகல், s. A touch-stone, பொன் வெள்ளியுரைக்குங்கல். உரைத்தசொல், s. A spoken word. விரித்துரைக்க, inf. To explain at large, expatiate upon, amplify, dilate. சந்தனமுரைக்க, inf. To rub down sandal wood into a paste. குளிகையுரைக்க, inf. To reduce pills to a powder. நூலுரைக்க, inf. To write a book. மஞ்சளுரைக்க, inf. To rub down saffron into a paste. பொன்னுரைக்க, inf. To try gold on a touch-stone. முன்னுரைக்க, inf. To foretell, predict. உரைப்பு, v. noun. Rubbing, wearing away, தேய்ப்பு. 2. Assaying, testing metals, &c., உரைக்கை. 3. Telling, சொல் லுகை. 60)

uraicu (p. 65) --உரைஞ்சு, கிறேன், உரை சினேன்--உரைஞ்சினேன், வேன், உரைச--உரைஞ் ச, (உரைஞ்சு, is a cor. of உரிஞ்சு,) v. n. To rub one's self against a thing, to rub as beasts against a post, &c., to chafe, உரிஞ. 2. To wear away by use--as the feet by walking, as a seat by sitting, &c., தேய. 3. v. a. To rub hard, scour, scrape, or scratch --as with the back of a nail, to brush, clean off, or waste away by rubbing, தேய்க்க. 4. To graze, gall, bruise by grazing, சீக்க. (பிங்க.) ஆனையுமானையுமுதுகுரைஞ்சஇடையிலிருந்தகொசுகு நசுங்குகிறது. When elephants rub against each other, gnats are crushed. 62) *

ūttai (p. 70) s. Filth connected with the teeth, body, &c., excrement, excretion, &c.; any ceremonial uncleanness especially from catamenia, சரீரவழுக்கு. 2. Filth in general, dirt, foulness, stain, tarnish, அழுக்கு. 3. (p.) Butcher's meat, flesh, fish, ஊன். ஊத்தைக்குவிளாங்காய்சேர்ந்தாற்போலிருக்கிறது... The union of a person with another as bad as himself is like eating wood apple with unclean teeth. ஊத்தைபோகக்குளித்தவனுமில்லைப்பசிபோகத்தின் றவனுமில்லை. None washes himself so as not to require it again, nor does any one eat so as not to hunger again. ஊத்தைகுடியன், s. A kind of goblin, ஓர்பிசாசு. ஊத்தைச்சீலை, s. Menstruous cloth, சூதகச்சீலை. 2. Dirty cloth, or clothes, அழுக்குச்சீலை. ஊத்தைதாங்க, inf. To bear dirt, &c.--as cloth without showing it. ஊத்தைதேய்க்க--ஊத்தைபுரட்ட, inf. To rub the body in bathing. ஊத்தைநாறி, s. A dirty slut, துர்க்கந்தமுடையவள். [vul.] 2. A tree, பீ நாறி. ஊத்தைபுரள, inf. To be dirtied-as clothes, &c. ஊத்தைப்பல்லன், s. A man with dirty teeth. ஊத்தைப்பாண்டம், s. An unclean vessel, அழுக்குப்பாத்திரம். 2. (Met.) The body, உடல். ஊத்தைப்பிணம், s. A putrid corpse or carcass, நாறியபிணம். 2. The vile body (as spoken of by ascetics, &c.), உடம்பு. ஊத்தைப்பிணமாய்நாறுகிறது. It stinks like a corpse. ஊத்தையெடுக்க, inf. To remove the tarnish from jewels, a stain from a silk or other cloth. 2)

eḷ (p. 75) s. [vul. எள்ளு.] One of the nine kinds of grain, sesamum, from the seeds of which an oil is extracted, used for food, bathing, &c., திலம். Sesamum orientale. See தானியம் and எண்ணெய்.-Note. The ள் of this word becomes ட் and ண் by permutation. எள்ளத்தனையைமலையத்தனையாக்க. To make a mountain of a sesamum seed, to exaggerate. எள்ளளவு--எள்ளுப்போலே. As much as a sesamum seed, a very little. எள்ளளவுநம்பிக்கையுமில்லை. Utterly unworthy of confidence. 2. Destitute of belief, confidence, &c. எள்ளுக்குளெண்ணெய்போலெங்குநிறைந்தகடவுள். God who pervades the universe, as oil the sesamum seed. எட்கடை--எட்கிடை--எட்பிரமா ணம். As much as a sesamum seed, எள்ள ளவு. 2. A standard of measure in regard to space, ஓரளவு--eight எள் make a நெல் or grain or rice; eight grains of rice one அங்குலம், an inch, &c. எட்பாகு, s. A kind of porridge made of sesamum seed, எள்ளுப்பாகு. எண்ணெய், s. [impr. எண்ணை.] Rape-seed oil. 2. (fig.) A common name for oils of all kinds. எண்ணெயூற்ற, inf. To express oil, எண்ணெய்வடிக்க. எண்ணெயெரிக்க, inf. To prepare medicinal oils by burning, in which the drugs are rolled up in a bit of cloth which is dipped in oil and set on fire; the oil which drops from it is used as a medicine, தைலமெரிக்க. எண்ணெய்க்கறுப்பு, s. The color of rape-seed oil, or dark brown. எண்ணெய்க்கறுப்பி, s. A female whose skin resembles rape-seed oil, not so much in regard to its color as its soft and beautiful appearance. எண்ணெய்க்காப்பு, s. Oil for bathing an idol, எண்ணெயபிஷேகம். எண்ணெய்க்காரன், s. An oilmonger, எண்ணெய்விற்போன். எண்ணெய்ச்சாணை, s. A hone prepared for use by oiling. எண்ணெய்ச்சாயம், s. Oil paint, எண்ணெயாற்செய்யப்பட்டசாயம். 2. Dyeing a cloth red after soaking it in margosa oil, எண்ணெயிற்றோய்த்தேற்றப்பட்டசாயம். எண்ணெய்ச்சிக்கு, s. Indigestion produced by eating oily food, எண்ணெய் வயிற்றிற்றங்குகை. 2. A clotted state of the hair from the oil not being well washed out, எண்ணெய்மயிரில்விடாமை. 3. A bad smell--as of oil, எண்ணெய்நாற்றம். எண்ணெய்ச்சீலை, s. Cloth dipped in oil to be applied to wounds, எண் ணெய்த்துணி. 2. A piece of cloth put round the waist before bathing, எண் ணெய்க்கோவணம். எண்ணெய்தேய்க்க, inf. To rub oil. எண்ணெய்தொட்டுப்பொட்டுவைக் க. inf. To dip the finger in oil before bathing dropping seven drops on the floor for the சிரஞ்சிவியர், who are supposed in consequence to grant long life. எண்ணெய்பிறக்க, inf. To form as oil by boiling. எண்ணெய்பூச, inf. To oil, anoint, besmear with oil. எண்ணெய்பொருத்த, inf. To put medical oil on the head or other parts of the body, and to rub it in, மருந்தெண் ணெய்பூச. எண்ணெய்ப்பற்று, s. Adherence of oil or unctuous matter to the bowels, hair, clothes, &c., oil, greasy substance in food--as in fish or on the dress from cooking, எண்ணெய்ச்சிக்கு. எண்ணெய்வழுக்கு, v. noun. Being greasy--as oil, &c., எண்ணெய்ச்சிக்கு. 2. Shining, sleek, glossy, bright, எண்ணெய் மினுக்கு. எண்ணெய்வாணிகன், s. An oilmonger, எண்ணெய்விற்போன். ஆமணக்கெண்ணெய், s. Castor oil. தலைக்கெண்ணெய், s. Oil for the head. விளக்கெண்ணெய், s. Lamp oil. புன்கெண்ணெய், s. Oil extracted from புன்கம் seeds. சூட்டெண்ணெய், s. Oil extracted from the residuum of the margosa berry. மருத்தெண்ணெய், s. Medical oil. குருந்தெண்ணெய், s. Oil extracted from குருந்தம் seeds. இலுப்பெண்ணெய், s. The இலுப் பை oil. வேப்பெண்ணெய், s. Margosa oil. தேங்காயெண்ணெய், s. Cocoanut oil. வடியெண்ணெய், s. Clarified medical oil. கொதியெண்ணெய், s. A species of boiled oil, used for medicinal purposes. புளியெண்ணெய், s. A medical oil. புன்னையெண்ணெய், s. The oil extracted from புன்னை seeds. நல்லெண்ணெய், s. Sesamum oil used for the hair and the skin, &c. மரவெண்ணெய், s. Oil extracted from wood. தெளிவெண்ணெய், s. Clear margosa oil poured off from the sediment. ஊற்றெண்ணெய், s. Oil extracted by pressing or pounding the seeds. மீனெண்ணெய், s. Fish oil. எள்ளுண்டை--எள்ளுருண்டை, s. A pastry made into balls, said to be a very strengthening food, ஓர்சிற்றுண்டி. எள்ளுந்தண்ணீருமிறைக்க, inf. To pour water to the manes of deceased persons on sesamum seeds and sacrificial grass held in the hand. எள்ளோரை, s. Sesamum and rice boiled and mixed with ghee--one of the சித்திரான்னம். காட்டெள்ளு, s. A kind of sesamum found in uncultivated places. காரெள்ளு, s. The common எள். 2. A distinct species of எள். பேரெள்ளு, s. A large kind of sesamum. கடலெள்ளு, s. A species of sesamum. வெள்ளெள்ளு, s. A species of sesamum bearing white seed. சிற்றெள்ளு, s. A small kind of sesamum. 25)

ēy (p. 79) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To resemble, to be like, be similar to, ஒப்பாயிருக்க. (p.) 2. To deceive, cheat, defraud, வஞ்சிக்க. முருந்தேய்க்குமுட்போலெயிற்றினாய். O thou whose teeth are like the points of quills and thorns. நின்முகமேய்க்குமதி. The moon that resembles your face-ஏய்ப்ப. The infinitive of ஏய், like, used as a particle of comparison, உவ மைச்சொல். (p.) முத்தேய்ப்பவொளிர்முறுவல். Teeth resplendent as pearls. ஏய்ப்பு, v. noun. Deceit, fraud, imposition, cheating, வஞ்சகம். ஏய்ப்புக்காட்ட, inf. To deceive, defraud, circumvent, to dupe. 43)

kurppm (p. 125) s. (Tel. கூரபமு.) A currycomb, குதிரைத்தேய்க்குங்கருவி. குரப்பமிட, inf. To curry a horse. 4)

cāti (p. 176) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [ex Sa. Sadha. W. p. 916.] To persist in denying, affirming, &c., to maintain firmly or tenaciously; to support declarations, argument, doctrine; to argue, to stand to, உறுதியாகச்சொல்ல. 2. To inure one's self to, to perservere, to adhere to, to practise, to continue the observance of, to retain and act on any principle or feelings --as hatred, &c., சலஞ்சாதிக்க. 3. To overcome, to conquer, வெல்ல. 4. To effect, to accomplish, to attain, நிறைவேற்ற. (c.) 5. [vul.] To triturate, to rub on carefully--as oil, plastering, paint, &c., தேய்க்க. 6. To continue the use of--as medicine, &c., until it becomes a second nature; to practise an art or course of devotion, அப்பியாசிக்க. 7. (c.) [ex Sa. Sata, to give.] To give, as a superior to an inferior, அருள. 8. To conclude, deduce, அனுமிக்க. தான்பிடித்தமுசலுக்கு மூன்றுகாலென்று சாதிக்கிறான். He persists in saying that the hare he caught had only three feet; i. e., he will affirm any thing. சுவாமிசாதித்தார். Swamy gave, or spoke. எனக்குப் பிரசாதஞ் சாதிக்கவேண்டும். Please give me of the sacred food. பொய்சாதிக்க, inf. To stand to a lie. கோபஞ்சாதிக்க, inf. To retain and give vent to anger. பகைசாதிக்க, inf. To cherish or retain and give vent to hatred. பகைவரைச்சாதிக்க, inf. To overcome enemies, சத்துருக்களையழிக்க. பத்திசாதிக்க, inf. To persevere in devotion. (p.) நிஷ்டைசாதிக்க, inf. To continue in silent meditation, as an act of devotion. சாதித்துப்பேச, inf. To persist in an assertion. சாதித்துப்பூச, inf. [vul.] To rub oil, &c., in the palm of hand. 2. To rub in, as an ointment. சாதித்துமினுக்க, inf. To polish by rubbing well. (p.) சாதித்துப்போட, inf. To effect an object--used always in contempt. சாதித்துவாங்க, inf. To take a fort, a town, &c., by perseverance. (R.) சாதித்தல்--சாதிப்பு, v. noun. Persisting, perseverance, habit, &c. 10) *

curṇṭu (p. 195) கிறேன், சுரண்டினேன், வேன், சுரண்ட, v. a. (improp. சுறண்டு.) To scratch off, abrade, scrape off with a finger-nail, or an instrument; to erase, நகமுதலியவற்றினாற் சுரண்ட. 2. (fig.) To drain one's property away; to crave, solicit meanly, கவர. 3. To scratch or draw the tip of the finger lightly over one as a token or notice, சீ ண்ட. 4. To instigate, excite, தூண்ட. 5. To pick a quarrel, சண்டையுண்டாக்க. 6. (in burlesque.) To commit adultery, விபசாரஞ் செய்ய. (c.) சுரண்டித்தேய்க்க, inf. TO give a good rubbing to furniture, to scratch off the rough parts on a surface, to polish. சுரண்டியெழுத, inf. To write again, scraping off letters wrongly made. சுரண்டி, s. [prov.] A scraper. (Colloq.) சுரண்டிக்கொண்டுபோக, inf. To take away property by stratagem, importunity, &c. சுரண்டிவிட, inf. To excite. சுரண்டிச்சுரண்டிவர, inf. To pick quarrels. சுரண்டல்--சுரண்டுதல், v. noun. Scratching, scraping out, &c. 18)

cuvṟu (p. 197) கிறது, சுவறினது, ம், சுவற, v. n. To dry up, evaporate, be exhausted by evaporation, வற்ற. 2. To be imbibed as water in the pores of the body, உறிஞ்ச. 3. To be absorbed or to change its substance--as water thrown on fire, its supposed proximated element, நெருப்பிற்சு வற. (c.) சுவறக்குடிக்க, inf. To drink up. (c.) சுவறத்தேய்க்க, inf. [vul. சோறத்தேய்க் க.] To rub in oil, &c., so as to be absorbed in the system. சுவறிப்போக, inf. To be absorbed, to be exhausted. எல்லாமங்கேசுவறிப்போயின. All the property is absorbed there. unjustly.) ஒன்றுஞ்சுவறவிடான். He will leave nothing unabsorbed. எண்ணெய்சுவற, inf. To sink into the pores of the body, as oil. வேர்வைசுவறல், v. noun. The sinking of perspiration, not wiped off, into the pores; deemed unhealthy. சுவறுதல், v. noun. Evaporating. 43)

coṟi (p. 212) s. Itching, tingling, தினவு. 2. Scab, scurf, eruption; a small kind of itch, சொறிசிரங்கு. 3. Roughness, inequality of surface, மரச்சொறி. 4. Nettles, &c., which cause itching or tingling, கடற்சொறி. (c.) எறிவானேன்சொறிவானேன். Why offend and then ask pardon? [prov.] சொறிபிடிக்க, inf. To become itchy. சொறிசொறியாயிருக்க, inf. To be rough, full of asperities. 2. To be scabby--as itch. சொறிக்கல், s. [improp. சொரிக்கல்.] Lime-stone, சுக்கான்கல். 2. Laterite or iron-stone, தவளைக்கல். 3. Saffron-stone, மஞ்சட்கல். சொறிக்கிட்டம், s. Iron dross, கிட் டக்கல். சொறிதேய்க்க, inf. [prov.] To rub against a post--as a beast. என்னிலேசொறிதேய்க்கவருகிறான். He comes to rub his back against me; i. e. he thinks me of no account, or, comes to quarrel with me. சொறித்தேமல், s. A ring-worm. சொறித்தவளை, s. [also சொறியாந்த வளை.] A large kind of frog, whose skin is rough. சொறிநாய்--சொறிபிடித்தநாய், s. An itchy dog. (c.) சொறியன், s. A scabby person, 2. (M. D.) A frog, ஓர்தவளை. சொறியாடு, s. A scabby sheep. சொறியெழும்ப, inf. [prov.] To rise as splinters, roughness in timber, &c. பாற்சொறி, s. Scabbiness from want of milk. 14)

cōr (p. 212) --சோரு, கிறேன், ந்தேன், வேன், சோ ர, v. n. To languish, droop; to be prostrate of lifeless, as the limbs in sleep; to be weary, tired, exhausted, faint, தரை. 2. To faint, swoon, களைக்க. 3. To be infatuated or love-sick, மதிமயங்க. 4. To slip off, slip down as clothes, to become uncovered--as a person asleep, சீலைசோர. 5. To trickle down silently, and copiously-as tears, blood, milk, &c., கண்ணீர்முதலிய சொரிய. 6. To flow or glide down--as fluids; to ooze out, நீர்சொரிய. 7. To falter, as words, சொற்சோர. 8. To gush out, shoot or flow out; protrude, பிரிட்டோட. 9. To fall, drop, be dropped, விழ. 1. To become loose, as rings, சுழல. 11. To fade, wither, வாட. 12. To be faulty, blameable, குற்றஞ் செய்ய. 13. To be dejected, dispirited, melancholy, மனஞ்சோர. 14. To grow slack, loose, &c.--as a rope, அவிழ. 15. To fall-as rain in a shower, சொரிய. 16. [improp. for சுவறு, (v.)] To be absorbed in the system as oil, &c. (c.) சோர்ந்துகிடக்கிறான். He is fainting or languishing. சோரப்போட, inf. To let an affair the still. 2. To let a commodity lie. in hopes of getting it cheaper. 3. To appear careless, as an adversary, till an opportunity offer. சோரத்தேய்க்க, inf. To rub oil well in. See சுவறத்தேய்க்க. சோரப்பெய்ய, inf. To rain profusely. சோரவிட, inf. To go slack--as a rope. 2. To let slip, literally or figuratively. காரியத்தைச்சோரவிடாதே. Do not let the business drop. சோர்ந்துபோக, inf. To become weary, faint; to droop, &c., to despond. 2. To be stolen, pilfered. 3. To be cheated. கைசோர்ந்துபோக, inf. To be paralyzed, or weary in the arms. சோர்ந்துவிழ, inf. To faint and fall, to slip off. சோர்வாதம், s. [prov.] Loss of life or power in a limb, &c., அயர்ச்சி. கைகால்சோர, inf. To droop--as to the limbs. சொற்சோர, inf. To falter in voice. 2. To fall in a promise. சோரல், v. noun. Drooping, fainting. சோர்தல். சோர்--சோர்பு, v. noun. Sadness. 2. Lassitude. சோர்வு, v. noun. Languishing, drooping, swooning, சோர்தல். 2. Weakness, failure in strength or mental powers, மெலிவு. 3. Carelessness, listlessness. inattention, negligence, remissness in duty, மறதி. 4. Dropping, falling off, slipping off--as clothes, trickling down, சீலைமுதலியனசோர்கை. 5. That which is lost by theft, or embezzlement, இழந்து விடுகை. 6. Moral blemish, fault, failure, ஒழுக்கஞ்சோர்கை. 7. Dejection, despondency, மனத்தளர்ச்சி. 8. Growing slack or loose, சுழலுகை. சோர்வறப்படித்தவன், appel. n. One who has learned thoroughly. சோர்வாய்ப்போக, inf. To be lost, to disappear. சோர்வில்லாமுயற்சி, s. Indefatigable energy and application. சோர்வுபார்க்க, inf. To spy, watch for opportunity, in order to pilfer. Compare வேவுபார்க்க. சொற்சோர்வு, v. noun. Faltering in speech. See சொல். 118)

timiṟu (p. 238) கிறேன், திமிறினேன், வேன், திமிற, v. a. To wriggle one's self out of another's hands, பலாத்காரமாய்விலக. 2. (சது.) To grow, to increase, வளர. 3. v. a. and v. n. [improp. for திமிர்.] To be well rubbed in, as oil, &c., தேய்க்க. 4. [prov. for சிதற.] To be scattered, spilled, &Mp;c., as flour in pounding, சித்த. ஆள்இப்போதுதிமிறிப்போய்விட்டான். He has grown tall and plump. திருடன்கையைத்திமிறிக்கொண்டோடிப்போனான்..... The thief slipped from his hands, and ran away. திமிறிப்பேச, inf. To speak impertinently. திமிறியடிக்க, inf. [prov.] To twist one's self from another. 2. To be violent, as the quaking of ague. திமிறியெழும்ப, inf. To force one's self away from another coming to fight. 2. To become violent, as fever, lust, &c. 100)

tēy (p. 258) கிறது, ந்தது, தேயும், தேய, v. n. To wear away, wear off, be rubbed away, wear out, or be frayed away, உரைய. 2. To lesson or decrease, waste away; to become exhausted, குறைய. 3. To wane as the moon, கலைகுறைய. 4. To lessen or be reduced as sin, or as the stock of accumulated actions, good or evil, &c., கன் மந்தேய. 5. To be emaciated, stunted--as a child; to be reduced,--as wealth, property, splender, &c., இளைக்க. 6. To lapse, pass, wear away--as time, கழிய. 7. To be effaced, erased, obliterated by rubbing. மாய. (c.) தேய்ஞ்சான்மாஞ்சானாய்ப்போயிற்று. It is reduced by little and little. தேய்ந்தகணக்காய்ப்போயிற்று. It has come to very little. நடந்துநடந்துகால்தேய்ந்தது. The feet are worn by walking so much. தேயப்பண்ண, inf. To wear away, cause to decrease. தேய்கடை, adj. Worn out, worn away, as an implement, &c., தேய்வான. 2. Stunted in growth, வளர்ச்சியழிவான. தேய்க்கடைப்பணம், s. [also தேய்க்க டைப்பணம்.] A fanam worn by use. தேய்கடைப்பிள்ளை, s. A stunted child. தேய்ந்தபல், s. Worn teeth. தேய்பிறை, s. The waning moon. (c.) தேய்வு, v. noun. A wearing away, a lessening, abrasion, diminution, குறைவு. 2. Emaciation, மெலிவு. 3. Erasure, obliteration by rubbing, அழிவு.