tēy (p. 258) கிறது, ந்தது, தேயும், தேய, v. n. To wear away, wear off, be rubbed away, wear out, or be frayed away, உரைய. 2. To lesson or decrease, waste away; to become exhausted, குறைய. 3. To wane as the moon, கலைகுறைய. 4. To lessen or be reduced as sin, or as the stock of accumulated actions, good or evil, &c., கன் மந்தேய. 5. To be emaciated, stunted--as a child; to be reduced,--as wealth, property, splender, &c., இளைக்க. 6. To lapse, pass, wear away--as time, கழிய. 7. To be effaced, erased, obliterated by rubbing. மாய. (c.) தேய்ஞ்சான்மாஞ்சானாய்ப்போயிற்று. It is reduced by little and little. தேய்ந்தகணக்காய்ப்போயிற்று. It has come to very little. நடந்துநடந்துகால்தேய்ந்தது. The feet are worn by walking so much. தேயப்பண்ண, inf. To wear away, cause to decrease. தேய்கடை, adj. Worn out, worn away, as an implement, &c., தேய்வான. 2. Stunted in growth, வளர்ச்சியழிவான. தேய்க்கடைப்பணம், s. [also தேய்க்க டைப்பணம்.] A fanam worn by use. தேய்கடைப்பிள்ளை, s. A stunted child. தேய்ந்தபல், s. Worn teeth. தேய்பிறை, s. The waning moon. (c.) தேய்வு, v. noun. A wearing away, a lessening, abrasion, diminution, குறைவு. 2. Emaciation, மெலிவு. 3. Erasure, obliteration by rubbing, அழிவு.

piṟai (p. 319) s. The new moon, the crescent moon, இளஞ்சந்திரன்; [ex. பிற, to produce.] 2. A female head ornament in form of the crescent moon, as சந்திரப்பிரவை. (c.) 3. A mode of using the hands in dancing. See கரலட்சணம். வளர்பிறை. The crescent moon. தேய்பிறை. The decrescent moon. பிறைகாணுதல், v. noun. Seeing the new moon for the first time. 2. Appearing as the crescent moon. பிறைக்கொழுந்து, s. The new moon. பிறைக்கோடு, s. Horns of the crescent moon. See கோடு. பிறைதொழுதல், v. noun. Worshipping the new moon. பிறைசூடி, appel. n. Siva as wearing the crescent moon on his head, சிவன். (சது.) பிறைச்சிந்தாக்கு, s. A kind of neck ornament, ஓர்கழுத்தாணி. பிறைமுகவாளி--பிறைமுகாஸ்திரம், s. An arrow with a crescent-like head, used in ancient wars, அர்த்தசந்திரபாணம். பிறைவடிவு, s. A crescent form; an arch, வில்வளைவு. 15)

vḷru (p. 379) --வளர், கிறேன், வளர்ந்தேன், வேன், வளர, v. n. To grow enlarge, increase; to wax as the moon, விர்த்தியாக. (c.) 2. [sometimes.] To lie asleep, நித்திரைகொள்ள. அவன்வளர்ந்துவிட்டான். He has grown tall. கண்வளர்தல். Sleeping. (பஞ். 89.) வளர்முலைப்பாரங்கண்டு. Seeing the weight of her swelling breasts. (p.) வளரறம், s. Increase in virtue. (p.) வளர்ந்தஆள், s. A tall person. வளர்பிறை, s. The crescent moon; oppos. to தேய்பிறை. வளர்ச்சி, v. noun. Growth, thriftiness, increase, விர்த்தி. (Ell. 146.) வளர்த்தி, v. noun. Increase, growth; stature, tallness. வளர்த்திபோதாது. It is not high enough. வளர்த்தியானவன். A tall man. வளர்வு, v. noun. Spontaneous increase, or growth. 48)