aṉpu (p. 34) s. Love, affection, attachment, friendship, நேசம். 2. Grace, favor, kindness, tenderness, தயை. 3. Desire, complacency, ஆசை. அற்புத்தளை, s. The bond of love. (p.) அற்போருரு, s. Love embodied. (p.) அன்பகன், s. A good hearted man; [ex அகம், heart.] (p.) அன்பன், s. A husband, கணவன். (p.) 2. An associate, friend, beloved person, தோழன். 3. A pious man, தெய் வபத்தன். அன்புகாட்ட, inf. To manifest kindness, affection, benevolence, &c. அன்புகூர--அன்புற, inf. To love, feel or cherish kindness, abound in affection. அன்புசாதிக்க, inf. To cultivate love--divine or human. அன்புசெய்ய--அன்புவைக்க, inf. To be affectionate, show affection, kindness, attachment. அன்புடைமை, s. Love, affection, kindness, loving kindness--especially of married persons. (p.) அன்புறுத்த, inf. To create or produce affection. 2. To act so as to increase kindness or friendship. (p.) 3)

apicaraṉ (p. 16) s. A companion, follower, தோழன். Wils. p. 56. AB'HISARA.

uyir (p. 63) s. Life, soul, vitality, animal or vegetable life, சீவன். 2. Wind, காற்று. 3. A vowel, உயிரெழுத்து. 4. A living being, human, brute, or vegetable; an animal, ஓரறி வுயிர்முதலியசீவராசி. உயிருமுடலும்போல. As closely united as the soul and body. உயிர்போய்விட்டது. Life is gone. மன்னுயிர்க்கிரங்குகிறது. To be compassionate to other living creatures. உயிரடங்க, inf. To be in a state of insensibility, be in a swoon, to be suspended as the vital powers. உயிரடைய, inf. To revive, to be reanimated. உயிரளபு--உயிரளபெடை, s. The lengthening of a vowel in verse. See அளபெடை. உயிரறுதியும். Till the very end of life. உயிருதவி, s. Aid in a fatal juncture. 2. Aid by sacrificing life for another. உயிரெடுக்க, inf. To take away life. உயிரெழுத்து, s. A vowel, ஆவி. உயிரொடுங்க, inf. To be reduced as the powers before death, உயிரடங்க. 2. To die, சாவ. உயிரொளிக்க, inf. [prov.] To feign great weakness, sickness, inability, &c., in order to gain or effect an object, உயிர்மறைக்க. உயிரொளித்தகள்ளன், s. A cringing deceiver who though rich and strong makes pretensions to the contrary. உயிரோம்ப, inf. To support life, maintain, உயிர்காக்க. உயிர்கலக்க, inf. To revive, to be diffused--as life through the body in one that has been swooning, &c. 2. To reunite as the soul with the body in one restored to life. 3. (fig.) To be relieved from anxiety, &c. உயிர்குடிக்க, inf. To devour life, kill (a war term), also used of demons and ferocious deities, கொல்ல. உயிர்கொள்ள, inf. To take the life of an antagonist--as in battle, &c., உயிர்வாங்க. உயிர்க்கட்டை, s. The body, உடம்பு. உயிர்க்கணம், s. One of the four auspicious feet with which to begin a poem consisting of three நேர்--as தே, மாங், காய். 2. Vowels, உயிரெழுத்து. See கணம். உயிர்க்கருணேசம், s. The power of affection which is friendly to life, இச்சாசத்தி. உயிர்தருமருந்து, s. A restorative, a cordial, an elixir, மிருதசஞ்சீவினி. உயிர்த்தறுவாய், s. A great emergency, a critical juncture, extreme danger. See பிராணத்தறுவாய். உயிர்த்தானம், s. The seat of life, any vital part of the body, உயிர்நிலை. உயிர்த்துணை, s. A friend in extremity, ஆபத்திற்சகாயஞ்செய்பவன். 2. A friend dear as life, பிராணசிநேகன். 3. (p.) A wife, மனைவி. 4. A husband, கணவன். 5. God, கடவுள். உயிர்த்துணைவன், s. A very dear friend, உயிரையொத்தசிநேகன். 2. (p.) A husband, கண்வன். உயிர்த்துணைவி, s. A wife, மனைவி. 2. A lady's choice female friend, உயிர்த் தோழி. 3. Sarasvati the consort of Bramah, சரச்சுவதி. (p.) உயிர்த்தோழமை, s. Intimate friendship. உயிர்த்தோழன், s. A very trusty or bosom friend, a friend dear as life, பிராணசிநேகன். உயிர்த்தோழி, s. A lady's choice female companion, உயிர்ப்பாங்கி. உயிர்நிலை--உயிர்நிலையகம், s. The body as the seat of life, or station of the soul, உடல். 2. The vital parts essential to life, உயிர்த்தானம். உயிர்பிழைக்க--உயிருய்ய, inf. To survive a calamity, escape from, or live through a time of peril, தப்பிப்பிழைக்க. 2. To live, maintain life, subsist, உயிர் வாழ. உயிர்போக, inf. To expire, to die. உயிர்ப்பழி, s. The guilt of murder, உயிர்க்கொலை. 2. Vengeance, divine or human, persuing the murderer to death, regarded as the ghost of the murdered person, பிரமகத்தி. உயிர்ப்பிராணி, s. [vul.] A living creature, a brute, an inferior animal, சீவபிராணி. உயிர்மாய்க்க, inf. To destroy one's self, commit suicide, தன்னுயிரைப்போக்க. 2. To murder, kill, கொலைசெய்ய. உயிர்மெய்--உயிர்மெய்யெழுத்து, s. An animated consonant, a consonant combined with a vowel, ஓரெழுத்து; (lit.) a living body. உயிர்வாங்க, inf. To take away life, உயிரெடுக்க. உயிர்வாழ்க்கை, s. The enjoyment of life, சீவிக்கை. உயிர்வாழ, inf. To live--as men or brutes, சீவனோடிருக்க. 2. To enjoy life, be happy, prosperous, சுகமாகவாழ. உயிர்வேதனை, s. Causes of pain or distress, of which twelve are given, viz.: 1. அனல், heat or fire. 2. சீதம், cold. 3. அசனி, thunder-bolts. 4. புனல், water. 5. வாதம், wind. 6. ஆயுதம், weapons. 7. நஞ்சு, poisons. 8. மருந்து, medicines. 9. பசி, hunger. 1. தாகம், thirst. 11. பிணி, disease. 12. முனிவறாமை, malice. (p.) உள்ளுயிர், s. The life within; i. e. God, கடவுள். (p.) மன்னுயிர்க்கிரங்க, inf. To be kind to living creatures. (p.) 21)

eluvṉ (p. 74) s. A friend or intimate acquaintance, தோழன். (p.) 4)

ēṭṉ (p. 78) s. (fem. ஏடி.) A friend, a comrade, தோழன். This word in common language is found only in the vocative-as ஏடா--ஏட, (fem. ஏடி), sir, friend, &c., தோழன்முன்னிலைப்பெயர். 17) *

ēẕai (p. 79) s. A poor, indigent person, a poor wretch, an object of pity, one that is helpless, &c., வறியன். 2. An ignorant person, one of weak intellects, and pitiable. அறிவிலான். 3. Simple, harmless, inoffensive person. பேதை. 4. A woman, பெண். The use of this word often shows pity in the speaker. ஏழைபேச்சுஅம்பலத்துக்கேறுமா. Will the entreaties of the poor be taken up in the assembly of the great? ஏழையழுத கண்ணீர் கூரியவாளொக்கும். The tears of the poor resemble sharp swords. ஏழைக்குறும்பு, s. Deceitful purposes concealed under the guise of poverty. ஏழைச்சனங்கள், s. Poor people. ஏழைத்தனம்--ஏழைத்தன்மை, s. Want of power, pusillanimity, a poor, pitiable state, எளிமை. ஏழைஎளியவர்கள், s. Poor, miserable people. ஏழைமை--ஏழமை, s. Ignorance, simplicity, அறியாமை. 2. Timidity, pusillanimity, want of fortitude and energy, powerlessness, cowardice, effeminacy, பேதமை. 3. Poverty, wretchedness, வறுமை. தோழனோடுமேழைமைபேசேல். Disclose not your defects even to your friend. ஏழைமைகாட்ட, inf. To be timid, fearful, yielding, effeminate, cowardly. 2. To pretend to be poor, to feign poverty. ஏழைமைத்தனம், s. Lowliness, meanness, poverty. ஏழைமைப்புத்தி, s. Ignorance, foolishness, want of discretion, prudence, &c., அறியாமையுள்ளபுத்தி. 75) *

kātl (p. 104) s. Warm attachment, fondness, love, affection, அன்பு. 2. Desire, longing for, ஆசை. 3. Intentness, earnestness, eagerness, ஆவல். 4. Lustfulness, passion, விரகம். 5. An object of love; emphatically, a son, மகன். 6. A species of poem commonly on divine subject, calculated to move the affections, ஓர்பிரபந்தம். 7. The cry, screech, or chirp of certain birds, &c., considered ominous, ஆந்தை கெ வுளி முதலியவைகளின் ஒலி. காதற்சிறப்புரைத்தல், v. noun. Expression of warm desire or love, as of a lover to his mistress, ஆசை மிகுதியைச் சொல்லல். (p.) காதற்பரத்தை, s. A kept mistress, being the daughter of a சேரிப்பரத்தை. ஆந்தைக்காதல், s. The screeching of an owl. 2. A treatise on divination or sooth-saying by the screech of an owl. பஞ்சபட்சிக்காதல், s. A treatise on sooth-saying by the screech, cry notes of the following five birds; ஆந்தை, an owl. 2. கோழி, a cock. 3. மயில், a peacock. 4. காகம், a crow. 5. வல்லூறு, a hawk. பேரின்பக்காதல், s. A poem in which a person is introduced as expressing his desire after true happiness. காதலன், s. Husband, தலைவன். 2. A lover, a suitor, a suitor, அன்பன். 3. A friend, a dearly beloved person, சினேகன். 4. A son, மகன். 5. A companion, a choice associate, தோழன். (சது.) நெஞ்சத்தார்காதலவர். My lover is in my heart. (குற.) காதலி, s. A wife, தலைவி. 2. A female friend, a beloved associate, தோழி. 3. A daughter, மகன். (சது.) காதலிக்க, inf. To be fond of, warmly attached to, அன்புகூர. 2. To long for, to like, desire, lust after, பேரா சைகூர. காதலித்தோர், s. Associates, friends, சினேகர். 2. Lovers, ஆசையுற்றோர். காதன்மை, s. Affection, attachment, அன்பு. (நீதிநெ.) 20) *

kēcavaṉ (p. 139) s. One who has a fine head of hair, நிறைமயிருள்ளோன். 2. A name of Vishnu or Krishna, விஷ்ணு. Wils. p. 249. KESAVA. 3. A name of the kings of the Chola dynasty, சோழன். கேசவற்குத்தோழன்--கேசவற்றோழன், s. A name of Arjuna--as companion of Krishna. 17) *

caka (p. 153) A prefix in words of Sanscrit origin signifying with, together with--as சகோ தரன், an own brother, W. p. 913. SAHA. சககமனம், s. [vul. சாகமனம்.] Sutti, the burning of a wife with her husband's corpse--as அனுமரணம், உடன்கட்டை யேறல்; [ex சக, et கமனம், going.] சகசம், s. That which is inherent, cognate, innate, இயற்கை. 2. Reality, truth, genuineness, உண்மை. W. p. 913. SAHAJA. 3. [in philos.] The natural inherency of the principle of malam, மலம், in the soul, tainting its operations, and subjecting it to transmigrations, மலசகிதம். 4. (சது.) A change of Chashaka. W. p. 321. A cup, a charger --as சடகம், வட்டில். 5. [loc.] Familiarity, liberty, இஷ்டம். ஆத்துமாவுடனேமலஞ்சகசமானது. Impurity, (மலம்,) is innate to the soul. செம்பிற்களிம்புசகசமாயுள்ளது. Verdigris is inherent in copper. உலகத்தில்இதுசகசமாய்வழங்கிவருகிறது. This is in common use in the world. சகசமாய்ச்சொல்ல, inf. To speak the truth. (c.) சகசன், s. A brother, as சகோதரன். W. p. 913. SAHAJA. சகசரன், s. A companion, an associate, a mate, உடன்றிரிதோழன். W. p. 913. SAHACHARA. சகசை, s. (fem. of சகசன்.) An own sister, உடன்பிறந்தாள். சகபாடி, s. [loc.] A school mate, உடன்படிப்போன். 2. [vul.] The husband of a wife's sister, commonly சகலப்பாடி. சகவாசம், s. Familiarity, intercourse, friendship, association, consorting with, cohabitation, சங்காத்தம். சகளன், s. [com. சகலன்.] As சகலப் பாடி. (R.) சகன், s. A companion--as in மருச்ச கன், தோழன். W. p. 879. SAKHA. சகி, s. (fem. of சகன்.) A lady's maid or female companion, தோழி. W. p. 879. SAKHEE. சகோதரத்துவம், s. Brotherly or sisterly union, சகோதரசம்பந்தம். 2. Brotherhood, sisterhood, உடன்பிறப்பு. ச் சகோதரநேசம்--சகோதரபட்சம், s. Brotherly or sisterly love. சகோதரர், s. Brothers, உடன்பிறந்தோர். W. p. 914. SAHODARA. 2. [in usage.] First cousins whose fathers are brothers, or whose mothers are sisters; among these marriage is forbidden, but not between the children of a brother and a sister, உடன்பிறவாச்சகோதரர். ஒன்றைவிட்டசகோதரம், s. A cousin being the child of a paternal uncle or a maternal aunt. கூடப்பிறந்தசகோதரன், s. An own brother. சகோதரி, s. A sister, உடன்பிறந்தாள். 2. [usage.] The mother's sister's, or father's brother's daughter. 6) *

cakā (p. 153) s. A companion, an associate, தோழன். W. p. 879. SAKHA. 2. [prov.] (a contraction of சகாயம்.) Assistance, உதவி. 43)

cakkiyam (p. 155) s. Friendship, intimacy, acquaintance, சினேகம். W. p. 879. S'AKHYA. 2. That which is possible or practicable; possibility, இயல்வது. W. p. 824. S'AKYA. சக்கியன், s. A skilful man, சமர்த்தன். 2. A friend, தோழன். (Rare.) 7) *

cangkāttam (p. 155) s. [a change of சங்காதம்.] Friendship, intimacy, familiar intercourse, சினேகம். (c.) அவனுடையசங்காத்தமாகாது. Intercourse with him is improper, evil, &c. ஞானிக்குமூடனுக்குஞ்சங்காத்தமில்லை. There exists no friendship between a wise man and a fool. சங்காத்தி, s. A friend, an intimate acquaintance, சினேகிதன். 2. A comrade, a companion, தோழன். (Little used.) 49)

ciltṉ (p. 186) s. (pl. சிலதர். fem. சிலதி.) A companion, associate, தோழன். 2. A servant, ஊழியன். (p.) (சது.) 13)

cēṭaṉ (p. 207) --சேஷன், s. The king of the serpent race, a species of demigods of the cobra form. He is described as superior in wisdom and intelligence, having one thousand heads, on one of which he supports the world. He is also reputed as forming both the couch and the canopy of Vishnu; also written ஆதிசேடன், or அனந்தன். 2. A servant, அடிமை. 3. A youth, lad, younger brother, தம்பி. 4. [com.] ( சேடச்சி.) A weaver of certain tribe, நெய்வோன். 5. (fem. சேடி.) A good or virtuous young man. கட்டிளமையோன்; [ex சேடு.] 6. A familiar friend, companion, an associate, தோழன். (p.) சேஷசாயி--சேடசாயி, s. Vishnu. See சாயி, Sa. சேஷவாகனம், s. A vehicle for carrying an image of Vishnu. சேடர், s. (pl.) Helpers, ஏவல்செய் வோர். (p.) சேடி, s. (mas. சேடன்.) A female servant or slave, ஏவல்செய்வோன். 2. A lady's female companion, தோழி. (p.) 21) *

tuṇai (p. 246) s. Escort, convoy attendant, உதவி. 2. Aid, help, succor, support, resource, சகாயம். 3. Protection, guidance, safe-guard, defence, patronage, ஆதரவு. (c.) 4. [in combination] Measure, extent, degree, quantity, number, அளவு. 5. Comparison, parallel, similitude, resemblance, ஒப்பு. 6. Point of a weapon, சல்லியம். 7. Couple, brace, pair, two, இணை. (சது.) பெரியாரைத்துணைக்கொள். Seek the aid of the great. (Auv.). சாந்துணையுஞ்சஞ்சலமே. There will be trouble till death. எத்துணை. How much? (நீதிநெறி.) 2. As எத்தனை, How many? துணைக்கருவி--துணைக்காரணம், s. Means to an end, medium. 2. Implements tools, Instruments. 3. The faculties of the body and mind as organs of the soul in the performance of actions, acquisition of ideas, or knowledge. துணைசெய்ய, inf. To help, succor. support. 2. To patronize, promote, subserve. துணைச்சொல்--துணைமொழி, s. A word, address, speech, &c., of support, aid, &c., seconding, supporting a previous speaker, &c. துணைத்தாள், s. Both feet, two feet. துணைநிற்க, inf. To help one in need-as the deity unseen, or a person unexpectedly. துணையிருக்க, inf. To bear and company as the protector of a marriageable girl, that she may not be defiled by demons; of a woman in child-birth; of a new-married couple. &c. துணைவர், s. (plu.) King's ministers. மந்திரிமார். 2. Brothers, friends, near relations, &c.--For the eight classes composing the escort of a king, see எண் வகைத்துணைவர், under எட்டு. துணைவன், s. A husband, தலைவன். 2. A friend, a confederate, a companion, தோழன். 3. A king's minister, மந்திரி. (சது.) 4. A helper, assistant, convoy, escort, உதவிசெய்வோன். துணைவி, s. A wife, மனைவி. 2. A female assistant, a lady's maid, உதவிசெய்பவன். 3. (R.) A sister, சகோதரி. துணைவிட--துணையனுப்ப, inf. To send an escort. துணைவினை, s. Auxiliary verb. உசாத்துணை, s. One who assists with advice. உயிர்த்துணை, s. An intimate friend. 2. The wife, மனைவி. வழித்துணை, s. A fellow traveller, a companion on a journey. 9)