intiraṉ (p. 46) s. Indra, king of the Devas or genii who inhabit Swerga, lord of the clouds, rain, seasons, crops, and worshipped at the seasons of sowing and reaping, வாசவன். In composition it signifies chief, prime, supreme, &c. Wils. p. 131. INDRA. 2. The fifth constellation of the Hindus, மிருகசீரிடம். (p.) இந்திரசித்து, s. The conqueror of Indra, the son of Ravana, மேகநாதன். Wils. p. 132. INDAJIT. இந்திரசிற்பம், s. A work on architecture, சிற்பநூலினொன்று. இந்திரதனு--இந்திரவில், s. The bow of Indra, the rainbow, வானவில்; [ex தனு, bow.] இந்திரதிசை--இந்திரி, s. The east, கிழக்கு. இந்திரபதம், s. The world of Indra, இந்திரலோகம். இந்திரபிரகரணம், s. Indra's thunderbolt, இடி. Wils. p. 132. INDRAPRAHARAN'A. இந்திரப்பிரஸ்தம், s. Ancient Delhi, பாண்டவர்நகரம். Wils. p. 132. INDRAPRASTHA. இந்திரவியாகரணம், s. A Sanscrit grammar, said to be written by Indra. இந்திரனாள், s. The eighteenth lunar mansion--the day in which Indra was born, கேட்டைநாள். இந்திரன்மைந்தன், s. The son of Indra, சயந்தன். 2. Arjuna, அருச்சுனன். இந்திராணி, s. Wife of Indra, இந்திரன்மனைவி; [ex அணி, she who is united.] Wils. p. 132 INDRAN'I. இந்திராவரசன்--இந்திரானுசன், s. Vishnu the younger brother of Indra, விட்டுணு. Wils. p. 132. INDRAVARAJA and INDRANUJA. கசேந்திரன், s. The name of the chief elephant, that was delivered by Vishnu, from the mouth of an alligator. உபேந்திரன், s. Vishnu, விட்டுணு. நரேந்திரன், s. The king of men. 2. A lord, superior, இறைவன்; [ex நரர், men.] தேவேந்திரன், s. The king of the Devas. முனீந்திரன், s. The chief among the munis. 17) *

curar (p. 196) s. (sing. சுரன்.) The supernals, the celestials of Swerga, opposite to நரர், வா னோர்; [ex Sa. Sura] (p.) சுரசத்துரு, s. An Asura, an evil spirit. சுரதனு, s. An infernal spirit. சுரரிடம், s. Swerga, the world of Indra and his gods, தேவலோகம். சுரர்சேனை, s. [Christ. usage.] Host of angels. சுரர்பகைவர், s. The Asuras, foes of the சுரர். சுரர்பதி, s. Indra, lord of the celestials; [ex பதி.] சுரர்துருமம், s. A tree, தேவதாரம். சுரேசன், s. Indra, the king of the Suras or celestials. 2. The son of Siva --as குமரன்; [ex. ஈசன்.] சுரேந்திரன், s. Indra, இந்திரன். See சுரேசன். சுரேந்திரன்மைந்தன், s. Arjuna, son of Indra. 2)

naraṉ (p. 270) s. A man, a human being, மனி தன். [plu. நரர், நரர்கள்.] 2. Arjuna, அருச்சுனன். W. p. 455. NARA. நரகரி, s. Vishnu. See நரவரி. நரசிங்கம்--நரசிங்கமூர்த்தி, s. Vishnu in his fourth incarnation as man-lion or Narasingha. See திருமாலவதாரம். நரசிங்கராச்சியம், s. The Narasingha country, whose capital was Vijayanagaram of Bisnagur. நரசீவன், s. A human being. (c.) நரசீவதயாபரர்--நரதயாபரர், s. The benevolent God, as gracious to men. நரதுதி--நரஸ்துதி, s. Adulation of great men, மானிடப்புகழ்ச்சி. நரதேவன்--நரேந்திரன், s. A king, a sovereign. அரசன். W. p. 455. NARADEVA. நரத்துவம், s. Human nature, மனுஷீ கம். நரநாராயணர், s. [Hon.] A name of Vishnu, in his incarnation as two sages, நரன் and நாராயணன், afterwards as Vishnu and Arjuna. நரபதி, s. A king as lord of men. 2. (R.) A title of the king of Bisnagur. நரபலி, s. A human sacrifice, regarded as peculiarly acceptable to Kali and other ferocious deities, மனிதபலி. நரபாலன், s. A king, அரசன்; [ex பா லன், protector.] நரப்பிரதிஷ்டை, s. One of the three species of consecration, that performed by men, மனிதர்செய்யும்பிரதிஷ்டை. See பிர திஷ்டை. நரமடங்கல், s. Vishnu, as நரசிங்கம்; [ex மடங்கல், lion.] நரமாமிசம், s. Human flesh. நரமாமிசபட்சணம், s. Cannibalism. நரமேதம், s. (St.) A human sacrifice; [ex மேதம்.] நரவரி, s. (St.நரஹரி.) Vishnu, as நரசிங்கம்; [ex அரி, lion.] நரவாகனம், s. A palankeen as supported by men, சிவிகை. 2. A man as the vehicle of Kuvera, குபேரனைச்சுமப் போன். நரவாகனன், s. Kuvera, as borne by a man, குபேரன். நராதிபன், s. A king, அரசன்; [ex அதி பன்.] நராயணன், s. Vishnu, விஷ்ணு. See நாராயணன். நராவதாரம், s. Incarnation in human form. நரேசன்--நரேசுரன், s. A lord of men, a king, இராமன். நரேந்திரன், s. A king in general. See நரதேவன். 2. A particular king. 76)

narar (p. 270) s. [plu. of நரன், which see.] Men. 70)

nrl (p. 270) s. Dry rubbish, as straws, dead leaves, twigs, &c., செத்தை. (சது.) 2. [prov. for நரர். com. நருள்.] People, சனம். 73)