titi (p. 238) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To preserve; to sustain and carry forward the operations of nature, நிலைப்படுத்த. 62) *

niymi (p. 277) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [com. நேமி.] To appoint, designate, ordain institute, assign, appropriate, establish, ஏற் படுத்த. 2. To purpose, resolve, determine, தீர்மானிக்க. 3. To betroth, விவாகத்துக்குநியமிக்க. 4. To consecrate, devote, dedicate, சங்கற்பஞ் செய்ய. (c.) 5. (சது.) To produce, originate, engender, bring into being, பிறப்பிக்க. 6. To make, to establish, நிலைப்படுத்த. ஒருவனுக்குநியமித்தபெண். A young woman betrothed. ஒருவனுக்குப்பதிலாகநியமிக்கப்பட்டவன். One's substitute. நியமித்தகாலம், s. The appointed time. நியமித்தசம்பளம், s. Fixed salary. நியமிப்பு, v. noun. Appointment, prescription, assignment, ordination, as அமைப்பு. 2. Dedication, consecration, சங்கற்பம். 75) *

niruvkikk (p. 277) --நிருவாகிக்க, inf. To bear, endure, sustain, சகிக்க. 2. To manage, carry on, maintain, perform, நடப்பிக்க. 3. To make certain, to certify, நிலைப்படுத்த. (c.) 125) *

nilai (p. 277) s. State, condition, character, quality, frame or temper, குணம். 2. Story of a building car &c., தேர்த்தட்டு. 3. Doorpost, door-frames, கதவுநிலை. 4. Posture, attitude, position. See நான்குநிலை. 5. Station, situation, site, இல்லிடம். Profession, vacation, calling, தொழில். 7. Degree in religious or other attainment, சரியைமுதலி யன. 8. Firmness, fixedness, stability, permanence, durability, உறுதி. 9. Religion, either in system or principle, மதம். 1. Prescribed rules of religion, morals, caste, &c., or the practice of rules, வைதீகநிலை. 11. Situation or aspect of a planet in respect to its influence, கிரகநிலை. 12. Usage, முறைமை. 13. A stand, fixture, ஆதனம். 14. Pendent part of an ornament, ஆபர ணத்திற்றொங்கணி. 15. Appropriate or wonted place, habitation, place of residence, வசிக்குமிடம். 16. Place, location, இடம். 17. The earth, the world, பூமி. 18. Time, காலம். 19. [prov.] One of the two land measures, that applied to any but rice-lands. See நெல்லிலாச்சம். 2. Fordableness, ford, தாண்டுதுறை.-- The நிலை, (attitudes) in archery are; 1. பைசாசம், standing with one leg straight and the other bent, as devils are said to stand; 2. மண்டலம், standing with both knees bent out; 3. ஆலீடம், standing with the right knee bent out, and the left foot advanced; 4. பிரத்தியாலீடம், standing with the left knee bent and the right foot advanced. (சது.)--Note. Some authorities give a fifth posture, சமபாதம், standing with the feet even. நிலையுரியாய்ச்சீலையையுரிந்தான். He stripped or made himself naked. நிலையைவிட்டால்நீச்சு. If the fordable depth be left, one must swim--videlicet, give not up a certainty for an uncertainty. நிலைகலங்க, inf. To be disturbed, deranged, &c., in situation as a person or thing. நிலைகுலைக்க, inf. To ravish, &c. See குலை, v. a. நிலைகுலைய--நிலைகெட, inf. To lose one's situation, &c. See குலை, v. நிலைகேடு, s. Loss of a situation. நிலைகொள்ள, inf. To come into existence or operation. 2. To continue, to be permanent. நிலைக்கடகம், s. [prov.] A large, stationary basket, பெருங்கூடை. நிலைக்கண்ணாடி, s. A fixed lookingglass. See கண்ணாடி, under கண். நிலைக்கல், s. Bezoar, ஆட்டுக்கல். நிலைக்களம், s. Site, situation, location of a person or thing, இருப்பிடம். (p.) நிலைக்கால், s. Door-post, door-frame, வாசற்கால். நிலைக்குடி, s. Settled or naturalized inhabitants, proprietors of the soil, aborigines, பழங்குடி. நிலைக்குத்த--நிலைக்குத்திட, inf. To be fixed as the eyes at the approach of death. See குத்து, v. நிலைதவற, inf. To fall from one's station or rank. 2. To deviate from prescribed rules, morals, &c., to degenerate. நிலைதளம்ப, inf. To be moveable, நிலை தளர. 2. To be unsettled as a family, a government, &c., உறுதிகெட. 3. To fluctuate, to waver, to swerve, from the path of virtue, அலைய. 4. To be ruined in one's cicumstances, நலிந்துபோக. 5. To be neglected, as one's property or affairs, பராமரியாதுகிடக்க. நிலைத்தண்ணீர், s. Standing water in pools, tanks, &c. நிலைநிறுத்த, inf. To set up, establish one's self in better circumstances. 2. To restore to a right state in religion or morals. நிலைநிறுத்தக்கொடுக்க, inf. To fulfil a promise. நிலைநிற்க, inf. To stand firm in one's principles, to persevere, to maintain consistency. 2. To be permanent, lasting or enduring; to remain. நிலைநீங்காமை, s. Steadfastness. நிலைபரம், s. See நிலைவரம். நிலைபிடிக்க, inf. To get an office or residence, for one's self, தொழில்கைப்பற்ற. 2. To attain the right standing, &c., in religion, நிலைபெற. 3. To reach the goal, குறியடைய. நிலைபெற, inf. To be placed or situated, தங்க. 2. To gain a firm footing, உறுதிகொள்ள. 3. To persevere, to endure. நிலைபெறுத்தல்--நிலைபெறுத்துதல், v. noun. Fixing, establishing, placing, நிலைநிறுத்தல். 2. Rendering permanent, lasting, or durable, நீடிக்கச்செய்தல். 3. Preserving, protecting, காத்தல். (p.) நிலைப்பெறுத்துகை, v. noun. Elasticity, ஸ்திதஸ்தாபகம். (சது.) நிலைபேறு, s. A firm position or situation, அசையாமை. 2. Firm footing, stability, உறுதி. 3. A pillar or post, துண். 4. Final bliss, மோட்சம். (சது.) 5. Honor, reputation, character, மானம். நிலைப்பட, inf. To become permanent, lasting, durable. 2. To be fixed, steady, firm. 3. To become stationary, established. 4. To attain certainty, நிசப்பட. நிலைப்படுத்த, inf. To make permanent, lasting, durable. 2. To establish, settle, fix. 3. To make certain, நிசப்படுத்த. நிலைப்பரப்பு, s. [prov.] An extent or measure of land for grain. See நிலை. நிலைப்பாடு, s. Firmness, permanence, durability, உறுதிப்பாடு. நிலைமண், s. [prov.] Primitive, or native soil, as distinguished from கொட்டுமண், made ground. நிலைமண்டிலஆசிரியப்பா, s. One of the four species of ஆசிரியப்பா. See Beschi's Shen-Tamil Gram. p. 85. நிலைமண்டுதல், v. noun. Making a long stay in a place from home. 2. Sticking closely to a place, as a person, or animal. நிலைமாறுதல், v. noun. Changing place, principles or religion, being proselyted, இடமாறுதல். 2. [in gram.] Being changed in place--as letters, in words, as வைகாசி for வைசாகி, the latter being according to the original, சொல்லினெழுத்துமா றுதல். நிலைமொழி, s. [in gram.] The preceding or antecedent word, வருமொழிக்கு முதன்மொழி. நிலையகம், s. House, abode, வீடு. (p.) நிலையங்கி, s. A robe, a cloak. நிலையழிய, inf. To be unsettled as a kingdom, or ruined as a family, &c. 2. To depart from right principles, as நிலைதவற. 3. To be discomfited, தட்டழிய. நிலையழிவு, v. noun. Defeat, discomfiture, &c., as தட்டுக்கேடு. நிலையறிதல், v. noun. Knowing one's standing, rank, character or principles. நிலையாடி, appel. n. A weaver's swift. நெய்வார்கருவியுளொன்று. 2. Standing looking glass as நிலைக்கண்ணாடி. நிலையாகக்கேட்டல், v. noun. Hearing steadily, attentively, fixedly, உறுதிாயாய்க் கேட்டல். நிலையிடல், v. noun. Establishing, confirming, ஸ்தாபித்தல். நிலையியற்பொருள், s. A motionless inanimate thing. (p.) நிலையில்லாமை--நிலையின்மை, v. noun. (neg.) Transientness, transitoriness, அநித்தியம். 2. Fickleness, wavering, instability, உறுதியின்மை. நிலையில்லாதவன், appel. n. A changeable person, one who breaks his word. நிலையுடைக்கட்டை, s. A pivot. (R.) நிலையுடைமை, v. noun. Stability, firmness. (p.) நிலையுமல், s. [prov.] A large basket for grain, &c., kept stationary. நிலையுரல், s. A large mortar. நிலையூன்ற, inf. To take firm footing, become firmly settled in place, பலப் பட. 2. To become firmly rooted as a tree, வேரூன்ற. நிலைவரம், s. [improp. நிலைபரம். Tel. நிலவரமு.] State, condition, circumstances, நிலைமை. 2. Certainty, assurance, உண்மை. 3. Firmness, steadiness, sureness, உறுதி. நிலைவரப்பட்டவன், appel. n. A person who may be depended upon. நிலைவிளக்கு, s. Lamps placed in a square frame in a temple opposite the door; being stationary, not taken for other purposes. See சட்டவிளக்கு. ஒருநிலையாய்நிற்றல், v. noun. Continuing in a stationary posture. 2. [also ஒருகாலிலேநிற்றல்.] Persisiting, commonly in an improper request. 156)

nilai (p. 277) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To get or gain footing, become fixed, or established, நிற்க. 2. To be permanent, lasting, durable; to persevere, உறுதிகொள்ள. 3. To be at a stand as a beast tied, or a car that cannot be moved, நடவாதிருக்க. 4. To be stunted, as plants, &c., வளராதுநிற்க. 5. To stay too long in a place, தாமதிக்க. 6. To be fordable, ஆளுக்குநிலைக்க. 7. To be fixed as the eyes at the approach of death, &c., கண்நிலைக்குத்திட. 8. v. a. [poetic with personal terminations.] To set up, erect, establish, நிலைப்படுத்த. (சேதுப்.)--Note. போக is often added to the gerund of verb; as நிலைத்துப்போக, to come to a stand, to be fixed. தண்ணீராளுக்குநிலைக்கும். The water may be forded. நிலையாதஆறு, s. A river not fordable. நிலையாததண்ணீர், s. Water not fordable. நிலையாமை, neg. v. noun. Being transient, &c., as நிலையில்லாமை, which see, நிலைப்பு, v. noun. Permanence, continuance, durability, உறுதி. 2. Perseverance, persistence, முயற்சி. 3. Invariableness, மாறாமை. 157)