kālam (p. 104) s. Time. duration, பொழுது-Note. In Hindu philosophy, காலம் is said by the Saivas to have proceeded from மோகினி Maya, and to be a co-efficient cause with Siva in the acts of creation, preservation and destruction. It is Time personified, and according to the Hindu metaphysicians, one of the seven வித்தியாத் துவம். (சிவ. சி.) 2. Season of the year or life; also a specific time of the day, பருவம். 3. A seasonable or proper time, opportunity, season, சமயம். Wils. p. 216. KALA. 4. Day-break, விடியல். 5. (fig.) (c.) The time appointed for death, as distinguished from that for accident death, முடிவு. 6. [in gram.] Tense; also, the characteristic of a tense, வினையின்காலம். The three tenses are, இறந்தகாலம், எதிர்காலம், நிகழ்காலம். 7. [in music.] The three measure--as (1.) விளம் பம், slow. (2.) துரிதம், quick. &c. (3.) மத் திமம், the medium. 8. Epoch, era, யுகம். 9. Weather, காலவியல்பு. காலத்துக்குத்தக்ககோலம். Adapting one's self to the times. காலத்துக்குத்தக்கதாய்நடக்க. inf. To live according to circumstances. காலம்போம்வார்த்தைநிற்கும். Time files, but words remain. காலகதி, s. Events of time, காலநடை. காலகதியை யாவருங் கடக்கமாட்டார்கள். None cane escape the events of time. காலகருமம்--காலகன்மம், s. Employments, duties, &c., appropriate to an age, time, season, stage of life, &c., காலத்துக் குரியசெய்கை. காலக்கிரமம், s. The course of time; chronological order, காலவொழுங்கு. காலக்கிரயம், s. The price of the articles for the time being; current or market price, காலவிலை. காலக்குறி, s. Signs of the time. காலக்கொடுமை, s. The evils, calamities, &c., of time. காலங்கண்டவன், s. An experienced man; an aged person. காலங்கரந்தபெயரெச்சம், s. [in gram.] A relative participle without the characteristics of the tenses--as in கொல் யானை. காலங்கழிக்க, inf. To pass time கா லம்போக்க. காலங்கழிய, inf. To pass--as time, நாட்கழிய. காலங்கூட, inf. [local.] To die. காலசக்கரம், s. The different number of years of influence ascribed to the respective planets as operative on the lives of persons, ஆயுள்நியதிச்சக்கரம். 2. The aggregate of the years of the nine planets according to their respective influence, கிரகபலச்சக்கரம். 3. Period or term of life, ஆயுட்காலம். Wils. p. 216. KALACHAKRA.. அவனுக்குக்காலச்சக்கரமுடிவுவந்துவிட்டது. The end of his term is come. காலசங்கதி, s. Intelligence, news or events of the time or the day. காலசங்கை, s. Guess of time from mere inspection, காலஉத்தேசம். 2. Reckoning of time, காலக்கணக்கு. (p.) காலசந்தி, s. The daily morning worship; also applicable to that at noon and evening. 2. The interval between any two yugas, kalpas, &c. See கற்பம் and சந்தி. திரிகாலசந்தி, s. Worship in the morning, at noon and in the evening. காலசுகம், s. Favorableness of the time, astrologically and superstitiously considered. காலஞ்செல்ல, inf. To depart this life, to die. 2. [prov.] To be late. காலக்ஷயம்--காலட்சயம், s. Passing one's time or days, காலக்கழிவு. காலக்ஷேபம்--காலட்சேபம் s. Passing one's time or days; circumstances, welfare, &c., காலங்கழிக்கை. 2. Means of subsistence, சீவனம். Wils. p. 216. KALAKSHEPA. 3. [among the Vaishnavas.] The reading of the sacred books, திருவாய் மொழியோதல். உமதுகாலட்சேபம் எப்படி. How do you do; i.e. how are your affairs? காலதருமம்--காலதன்மம், s. The events appropriate to certain times or yugas respectively, காலத்தன்்மை. Wils. p. 217. KALAD'HARMMA. காலதாமதம், s. Delay, protraction, procrastination, தாமசம். காலதுரிதம், s. The rapid progress of time, காலத்தின்விரைவு. காலத்திரயம், s. The three divisions of time--as past, present, and future; also the three tenses, முக்காலம். காலநியமம், s. Events happening in their respective and appropriate seasons, according to the actions that gave them birth, காலநியதி. 2. Religious ceremonies according to the given periods of the year or day, காலக்கடன். காலநிரூபணம், s. Chronology. (modern usage.) காலநுட்பம், s. A small portion of time, காலத்தின்நுண்ணியபங்கு. காலநெடுமை--நெடுங்காலம், s. Length of time, a long time. காலநேமி, s. An Asura, ஓர் அசுரன். Wils. p. 217. KALANEMI. காலநேரம், s. Time in reference to the influences of planets upon the fortune, health, &c., of a person. காலநோக்காடு, s. [prov. in child-birth.] Natural and timely labor. காலந்தள்ள, inf. To pass one's days, to pass one's time, to maintain one's self, to live, காலம்போக்க. காலப்பரிச்சேதம், s. Discernment--as to the time of an event or the existences of a thing. It is one of the three பரிச்சேதம் modes of ascertaining facts. காலபரிபாகம், s. The maturity of the soul, or time for its attaining bliss, having eliminated its good and evil propensities. காலபேதம்--காலவித்தியாசம்--கால வேற்றுமை, s. Difference of time with respect to the changes it produces. காலபோகம், s. A crop of grain or fruits in the proper season. 2. The enjoyment or suffering resulting from previous moral actions, to which a living being at distant times is subjected, காலப் பயனுகர்வு. காலப்பெயர், s. Nouns or names of time--as year, month. 2. Nouns derived from names of time--as பங்குனன் (one born in the பங்குனி month). காலப்பெயர்ச்சி, s. Change of season or monsoon; unseasonable weather, கால விகற்பம். காலமயக்கம்--காலமயக்கு, s. [in gram.] An improper use of the tenses, காலவழு. 2. An allowed deviation in the use of tenses, காலவழுவமைதி. காலமலைவு, s. Confusion of statement in regard to time--as asserting that the lotus blooms in the evening, or the lily during the day. காலமல்லாக்காலம், s. An unfortunate, fatal time; an unseasonable time, அகாலம். காலமழை, s. Rain in the proper season, பருவத்திற்பெய்யுமழை. காலமறிய, inf. To know the times so as to adapt one's self to them, காலவகைய றிய. 2. To know things past, present or future intuitively or by apiritual sight --as yogis, காலவியற்கையறிய. காலமாறு, Morning by morning, every morning, காலைதோறும். (c.). காலமானம், s. [in arith.] Time measure. காலமிருத்து, s. Death at the destined season--as distinguished from accidental death, விதித்தகாலத்திலடையுமரணம். காலமே--காலத்தாலே. In the morning, early, betimes. காலம்பண்ண--காலம்பண்ணிப்போக, inf. To finish one's time, to die. காலம்பார்க்க, inf. To look or watch for a proper time or opportunity, சமயம் பார்க்க. காலம்புரள, inf. To present a manifest revolution--as in the order of things; to be irregular, deranged, &c.--as the events of a time--as toddy-drawers seen riding in palankeens, &c. காலம்போக்க, inf. To pass the times. 2. To while away time. காலவகை, s. Seasons, times, காலக் கூறுபாடு. 2. Circumstances depending on time, காலவேறுபாடு. காலவர்த்தமானம், s. Events of the times. காலவழக்கம், s. Customs of the times. காலவழு, s. [in gram.] An improper use of the tenses--as the past for the future, &c., காலக்குற்றம். காலவாகுபெயர், s. [in gram.] Nouns of time or portions of time, used by metonymy for what is intimately connected with time--as கார்த்திகை, the name of a month, for a plant which mostly blossoms during the month. காலவிடைநிலை, s. [in gram.] Characteristics of tenses, காலத்தைக்காட்டுமிடை நிலை. They are 1. த், ட், ற், and இன் for the past. 2. ஆநின்று, கின்று and கிறு for the present. 3. ப், ல், for the future. There are some other characteristics-as மன், இசின், ய், இ, ன், &c. காலவிரைவு, v. noun. Swiftness or rapid flight of time. காலாகாலம், s. Times seasonable and unseasonable, auspicious and inauspicious, நற்காலந்துர்க்காலம். 2. One time or another, not often, not frequently. (c.) காலாக்கினி, s. The fire which is to destroy the world at the end of the great yuga; a deluge-fire said to be in reserve in the nethermost part of the earth. Wils. p. 218. KALAGNI. 2. One of the two-hundred and twenty-four புவ னம் under the regency of Kálágni. காலாக்கினியுருத்திரம், s. One of the thirty-two உபநிடதம். காலாக்கினியுருத்திரர், s. Rudra or the deity in the lowest region, in charge of the deluge-fire. There are ten subordinate Rudras, who resemble their chief. காலாந்தம், s. The end of time, கால முடிவு; [ex. அந்தம்.] காலாந்தரம், s. Intermediate space of time, process of time, காலநடை. 2. Meanwhile, காலவிடை; [ex அந்தரம், interval.] காலேச்சுரவாதம், s. The metaphysical philosophy which maintains that Time is God. காலோசிதம், s. A fit, proper time, உச் சிதகாலம்; [ex உசிதம்.] அந்தியகாலம், s. The time of death. ஆங்கால மெய்வருந்த வேண்டா வதுதானே தேங்காய்க் கிளநீர்போற் சேருமே, போங்காலம் காட்டானை தின்ற கனியதுபோ லாகுமே தேட்டாளன் றேடுந் தனம். Wealth shall or itself accumulate at the appointed time of increase, as the liquor within a cocoanut, and no toll is required; but at the fixed time for ruin, the riches of a hard-working man shall pass away like the contents of a woodapple eaten by an elephant. எக்காலமும். At what time soever, always. சாங்காலம், s. The time of death or ruin. திரிகாலம்--முக்காலம், s. The three divisions of time, present, past, and future. 2.The three tenses of a verb. திரிசந்திகாலம். The three parts or divisions of the day: viz., காலை, morning. உச்சி, noon. மாலை, evening. புண்ணியகாலம், s. See under புண்ணி யம். போங்காலம், s. The time of separation or ruin. 155) *

tel (p. 256) --தெல்லு, s. [prov.] A kind of play; also the thing used in the play, ஓர் விளையாட்டு, (c.) 2. A stage in a journey by palankeen, or the place of changing bearers அஞ்சலிடம். 3. Oblong plats or patches in a field, bounded by small ridges, நெடும்பாத்தி.--The compounds are limited to Jaffna. தெல்லாட்டம், s. Playing with தெல். 2. Fraud, trick, deception, வஞ்சனை. தெல்லுக்கட்ட, inf. To construct small ridges between plats in rice-fields. தெல்லுக்காரர், s. Bearers for change. தெல்லோட்டு, v. noun. Continual teasing, pressing, harassing, அலைக்கழிப்பு. 74)

nīṭṭi (p. 277) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To be prolonged, to extend as time, to be long, நெடும்பொழுதாக. 2. To delay, தாமதிக்க. 3. v. a. To lengthen a discourse, &c., வளர்த்துப் பேச. 4. (சது.) (with the personal terminations.] To fulfill, accomplish, complete, முடிக்க. 247)

nīṭṭu (p. 277) s. Length of time of space, நீளம். 2. See நீட்டு, v. (c.) நெடுநீட்டுக்குத்தவணைசொல்லுகிறான். He is adding term to term; i. e. putting off paying. நீட்டுப்போக்கு, s. Tallness and robustness, நெடுமைவலிமை. 2. Spaciousness, width, broadness, width and length, அகலநீளம். 3. One's ability, pecuniary or other, திராணி. நீட்டுப்போக்கானஆள். A tall, robust man. 2. A rich man, one living in state. நீட்டுப்போக்கறிய, inf. To be acquainted with one's circumstance or abilities. நீட்டுமுடக்கு, s. A readiness to give and receive, to lend and borrow; an accommodating disposition, கொடுக்கல் வாங்கல். 2. Pecuniary ability, &c., as நீட்டுப்்போக்கு, 3. நீட்டுமுடக்கில்லாதவன், appel. n. A miser, an unaccommodating person. 2. One of narrow circumstances unable to defray expenses. 248)

nīḷm (p. 277) s. Extension, length, duration of time, &c., நெடுமை. 2. Distance, remoteness, தூரம். (சது.) 3. (fig.)) Delay, protraction, தாமதம். (c.) நீளங்கடை, s. [prov.] Put off, neglected, நாட்செல்லுகை. நீளத்திலேவிட, inf. To put off, protract. 2. To neglect intentionally, not to do. என்காரியத்தைநீளத்திலேவிடுகிறான். He delays my business. அவனைநீளத்திலேவிட்டுப்பார்க்கவேண்டும். We must try him for some time. நீளத்திலேபோக, inf. To be protected, be put off. நீளப்பூச்சி, s. Tape-worm. நீளமகலம், s. Length and breadth. நீளி, s. A tall person, நெடியன். 2. A long thing, நெடிது. நிளிநெடுநகரம். A very long town. (தொல் காப்பியம்.) 282)

neṭiyōṉ (p. 279) appel. n. The துளசி plant. 2. An epithet of Vishnu as திரிவிக் கிரமன். See நெடியவன், under நெடுமை. 51)

neṭu (p. 279) adj. Long, extended, &c., நீண்ட; [ex நெடுகை.] நெடுங்கடல், s. The extended sea. 2. The sea along shore. கரையடுத்தகடல். நெடுங்கடலுந்தன்னீர்மைகுன்றும். Even the great sea will become less. (குற.) நெடுங்கடலோடுதல், v. noun. Sailing along the coast, coasting. நெடுங்கடற்படகு, s. A boat which sails along the shore, a coaster. நெடுங்கணக்கு, s. The alphabet, நூ லாதாரம். 2. A long account, reckoning, &c. பெருந்தொகை. 3. [in cant.] An old account, a bad debt, &c., பழங்கடன். நெடுங்கணவாய், s. A long kind of cuttle fish. See கணவாய். நெடுங்கண், s. A far sighted eye; also நெடுங்கண்பார்வை. 2. [prov.] A long square in braiding, பின்னியவோலையினீளமா னகண். 3. Separations in the sections of the palmyra leaf, far from the stem. 4. One of the three eyes of a cocoa-nut, as தாய்க்கண். நெடுங்கண்ணோலை, s. An ola with the divisions extended before separation. நெடுங்கதை, s. A long story; a tedious affair. நெடுங்கதைவிட, inf. [prov.] To put off from day to day, தாமதிக்க. நெடுங்கயிறு, s. A long rope. 2. (fig.) A long delay, தாமசம். நெடுங்கரை, s. An extended shore. நெடுங்கழுத்தல், s. A camel, ஒட்டகம். (சது.) நெடுங்காலம், s. A long time. நெடுங்காலி, s. [prov.] A long-legged cow, &c. நெடுங்குரல், s. A protracted cry, in wailing, நீண்டகுரல். 2. A loud continued call, உரத்தகுரல். For combinations see குரல். நெடுங்குரலன், s. An ass, கழுதை. (பஞ்சதந்.) நெடுங்குல்லா, s. A long cap. see குல்லா நெடுங்கேடு, s. A great ruin, calamity or crime. நெடுஞ்சட்டை, s. A coat, a gown, a cloak; a long jacket. நெடுஞ்சாண்--நெடுஞ்சாண்கிடை, v. noun. [com. நெடுஞ்சாண்கிடை.] Lying at full length. நெடுஞ்சாண்கிடையாய்விழுந்துகும்பிட்டான்..... He prostrated himself and closed his hands in worship. நெடுஞ்சால், s. Longitudinal furrows. நெடுஞ்சொல், s. A long word or phrase, a compound word. 2. Name, character, renown, disgrace, &c., of long standing. நெடுநாள், s. A long time. நெடுநாட்பயிராயிருக்கவேண்டும். May you live long, a term of benediction. நெடுநாட்படுதல், v. noun. Being of old date, fixed, chronic; being old, as a practice. 2. Being long practised or experienced. நெடுநாட்பழக்கம், s. An old custom. habit, practice. 2. Long experience. நெடுநாவை, s. A long ploughshare, நீண்டகொழு. நெடுநீட்டு--நெடுநீளம், s. A great length, distance, extent. நெடுநீர், s. The sea, கடல். (p.) நெடுநெடுகுதல், v. noun. [prov.] Being very long, tall extended, &c. நெடுந்தகை, s. A great person, a superior, a gentleman, a master, a king, பெரியோன். நெடுந்தகைமை, s. Greatness, superiority, gentility, nobility, மேன்மை. நெடுந்தட்டு, s. [prov.] A kind of paperkite, ஓர்கடுதாசிப்பட்டம். நெடுந்தாயம், s. A winning east of dice, as giving the right to throw again, அடுத்துவிழுந்தாயம். நெடுந்தாழ்ப்பாள், s. A long wooden bar for a door. நெடுந்துயில், s. Long sleep, நீண்டதூக் கம். 2. (சது.) Death, மரணம். (p.) நெடுந்தூரம், s. A great distance, a long way, very remote. நெடுந்தெரு, s. The main street, the high road, இராசவீதி. 2. A road straight on, நேரானதெரு. நெடுமன், s. [vul.] A long thing, நீண் டது. 2. [in burlesq.] A snake, பாம்பு. நெடுமால், s. Vishnu, as very tall, விஷ் ணு. நெடுமி, s. [prov.] A tall female, நெ டியவள். 2. A tall palm tree, பனை. நெடுமுரல், s. A kind of needle fish, ஓர்மீன். நெடுமுழக்கச்சை, s. [prov.] Long cloth of thrity-six yards, or more to the piece. நெடுமூச்சு, s. Panting, gasping, as a dying person. நெடுமூச்செறிதல், v. noun. Gasping, நெட்டுயிர்ப்பெறிதல். நெடுமொழி, s. Exultation, தற்புக ழ்ச்சி. 2. Eulogy, encomium, praise, புகழ்ச்சி. (p.) நெடும்பயணம், s. A long journey, voyage, &c. 2. (fig.) Death, மரணம். நெடும்பழக்கம், s. Long practice, use, experience, habit. நெடும்பா, s. A medicinal shrub. See ஆடாதோடை. நெடும்பழி, s. A great crime, involving lasting consequences. நெடும்பார்வை--நெடுங்கண்பார்வை, v. noun. Seeing clearly at a distance, being for sighted. நெடும்புகழ், s. Wide, extended praise, fame, &c. நெடும்பிழை, s. A great error. நெடும்புரிவிடுதல், v. noun. [prov.] Putting off from day to day, as நெடுங்க தைவிட. 2. Telling a false story, giving a false excuse, கட்டிச்சொல்லல். நெடும்பொழுதுகழித்தல், v. noun. Putting off or delaying. நெடுவட்டம், s. A spheroid; an ellipse. நெடுவல், s. A tall person. (c.) நெடுவாலூடகம், s. The long-tailed ஊடகம் fish. நெடுவாய், s. A large sort of fish, உள்ளா. (R.) நெடுவாற்றிரளி, s. The long-tailed திரளி fish. See திரளி. நெட்டிசை, s. Long metres in விருத் தம் verse--oppos. to குற்றிசை. நெட்டிலை, s. A long leaf. நெட்டுடல், s. A long, a tall figure. நெட்டுயிர், s. A long vowel, உயிர்நெ டில். நெட்டுயிர்க்க, inf. To sigh, fetch a deep or long breath. நெட்டுயிர்ப்பு, v. noun. Sighing, a deep breath, induced by pain, grief, &c., a groan, பெருமூச்சு. (p.) நெட்டுயிர்ப்புவீங்க-நெட்டுயிர்ப்பெறிய, inf. To sigh, to groan. See உயிர்ப்பு. நெட்டுரு, s. A lesson committed to memory; (lit.) a long figure, வாய்ப்பாடம். நெட்டுருப்படுத்த--நெட்டுருப்பண்ண, inf. To commit to memory. நெட்டுலை, s. Cooking without intermission, ஒரேசமையல். நெட்டெழுத்து, s. A long letter. See நெடிலெழுத்து. 2. The tenor of a legal writing. See உடல்வாசகம். 3. Signature in full, கையோப்பம். 4. Protraction, prolongation, நீட்டு. (பாரத.) நெட்டெழுத்துக்காரன், s. The writer of a writ drawn for another. 54)

neṭumai (p. 279) s. Length, extension, நீட்சி. 2. Tallness, height of a person, tree, &c., உயரம். 3. Continuation, protraction, நீண் டது. 4. Immoderateness, excessiveness, அமிதம். 5. (சது.) Female hair, பெண்மயிர்.-Note. In derivatives from this word, the final letter or whole syllable may be dropped or changed by rule, and the middle vowel changed--Thus, as adjectives, from நெடுமை, are நெடு, நெடிய, நெட்ட, நெட்டு, and in combination, நெடுங்காலம், நெடியார், நெட்டு யிர், &c. நெடிது, appel. n. [neuter of a symbolic verb.] Long, a long thing. நெடியவட்டம், s. Large shield, பெ ருங்கேடகம். நெடியவன், s. A tall man. 2. Vishnu, as the tall one, Trivicrama, விஷ்ணு. நெடியன்--நெடியான், s. [plu. நெடியர், &c.] A tall man, நெடியவன். நெடியாரைக்குறியாரைஆற்றிலேஅறியலாம்..... Who are the tall and who the short will appear at the river; i. e. the thing will be known on examination. நெடியோன், s. As நெடியவன். 60)

neṭṭai (p. 279) s. Tallness, நெடுமை. 2. A skeleton, முழுவெலும்பு. (சது.) [ex நெடுமை.] 3. Crack of the finger-joints, as நெட்டி. நெட்டையன், s. [fem. நெட்டைச்சி.] A tall man--oppos. to குட்டையன். 70)

mrm (p. 344) s. A tree, shrub, plant, any growing vegetable, விருட்சம். 2. Wood, timber, வெட்டுமரம்.--Note. There are three divisions of tree, ஆண்மரம், பெண்மரம், அலி மரம், which see. (c.) மரத்துப்பழம்மரத்தடியிலேவிழும். The fruit of a tree falls near its roots; i. e. sin follows the sinner. மரக்கணு, s. A knot in a tree. மரக்கலம், s. A ship, vessel, bark, boat, நாவாய். மரக்கலமோடுதல், v. noun. [transi. மரக் கலமோட்டுதல்.] Sailing of a ship. See மீகாமன். மரக்கலன், s. A ship-master. (சது.) மரக்கறி, s. Vegetable curries. (c.) மரக்கன்று, s. A young tree. See கன்று. மரக்கா, s. A flower-garden, பூஞ்சோலை; [ex கா.] (சது.) மரக்காரை, s. A kind of tree, ஓர்மரம். மரக்காளான், s. A hard fungus growing on trees. மரக்கோல், s. A blunt arrow, மொட் டம்பு. (p.) 2. A boat-man's pole, தோணித் துடுப்பு. மரங்கசிதல், v. noun. Water dropping from a tree--as from a banyan, &c. மரங்கொத்தி, appel. n. A wood-pecker, ஓர்புள். மரச்செப்பு, s. A wooden box, பரணி. மரச்செறிவு, s. A grove, சோலை. 2. A tree in general, மரப்பொது. (சது.) மரத்துக்கிடக்க, inf. To be paralyzed, stiffened. மரத்துப்போக, inf. To become numb, insensible, hard--like wood, விறைக்க. 2. To be amazed, to be panic-struck, பிரமிக்க; [from Sa. Mru, to die.] (c.) மரத்தோல்--மரப்பட்டை, s. The rind or bark of a tree. மரநா--மரநாக்கு, s. The wooden clapper of a bell. மரநாய், s. The pole-cat, or fitchet. மரப்பத்தல், s. A wooden trough. மரப்புண், s. An open and bad sore, பெரும்புண். (R.) மரப்பெட்டி, s. A wooden box. மரப்பொந்து, s. A hole in a tree. மரமஞ்சள், s. Tree-turmeric, a bitter root, ஓர்மஞ்சள். மரமரிவாள், s. [com. இரம்பம்.] A saw. மரவட்டணம்--மரவட்டம், s. A wooden shield, நெடும்பரிசை. மரவட்டணை, s. A wooden tray, தட்டு. மரவட்டை, s. A wood-leech, a milleped. See ஆயிரக்காலி; [ex அட்டை.] மரவணில், s. A large species of squirrel living in trees--different from மலையணில்; [ex அணில்.] மரவண்டு, s. A kind of boring beetle in trees. மரவள்ளி, s. Tapioca plant, Janipha Manihot. மரவாரை, s. A joist, beam or sleeper. 2. A staff, or pole for carrying any thing by suspension. மரவாணி, s. A wooden pin. See ஆணி. மரவிடை, s. Ground encumbered by trees. See மாவிடை. [Govt. usage.] மரவினைஞர்--மரவினையாளர், s. [pl.] Carpenters, தச்சர். (p.) மரவுப்பு, s. Potash, Potasa impura. மரவுரி, s. The bark of a tree, as சீரம். See உரி. 2. Cloth made from the bark, நார்ச்சீலை. (சது.) மரவெண்ணெய், s. A kind of gum obtained from the தில்லை tree. 2. See under எள். மரவை, s. A wooden vessel, மரப்பாத் திரம். (R.) மரவொதுக்கு, s. The shelter by a tree from the sun, wind, rain or dew; [ex ஒதுக்கு.] 29)