aṉpu (p. 34) s. Love, affection, attachment, friendship, நேசம். 2. Grace, favor, kindness, tenderness, தயை. 3. Desire, complacency, ஆசை. அற்புத்தளை, s. The bond of love. (p.) அற்போருரு, s. Love embodied. (p.) அன்பகன், s. A good hearted man; [ex அகம், heart.] (p.) அன்பன், s. A husband, கணவன். (p.) 2. An associate, friend, beloved person, தோழன். 3. A pious man, தெய் வபத்தன். அன்புகாட்ட, inf. To manifest kindness, affection, benevolence, &c. அன்புகூர--அன்புற, inf. To love, feel or cherish kindness, abound in affection. அன்புசாதிக்க, inf. To cultivate love--divine or human. அன்புசெய்ய--அன்புவைக்க, inf. To be affectionate, show affection, kindness, attachment. அன்புடைமை, s. Love, affection, kindness, loving kindness--especially of married persons. (p.) அன்புறுத்த, inf. To create or produce affection. 2. To act so as to increase kindness or friendship. (p.) 3)

apimāṉam (p. 17) s. High esteem, special estimation, நன்மானம். 2. Care, love, affection, நேசம். 3. Regard, respect, honor, (to others) கனம். 4. The sense or feeling of honor which leads one to abstain from mean or unworthy actions, magnanimity, greatness of mind, intrinsic dignity, nobility of soul, உயர்குணம். 5. Glorying in, களிப்பு. (உப. 294, 15.) Wils. p. 54. AB'HIMANA. அபிமானக்குறைச்சல்பண்ணல், v. noun. Dishonoring, disgracing a person. அபிமானபுத்திரன், s. A son adopted after the proper age, or otherwise disqualified. அபிமானமுள்ள சிநேகிதன், s. A familiar friend, one dearly beloved. அபிமானி, s. A very honorable person, கவனான். உப. 59.) அபிமானிக்க, inf. To honor, esteem highly, மெச்ச. 2. To regard, love, respect, கனம்பண்ண. 3. To prize, value, appreciate, take great care of, glory in, boast of, மதிக்க. உப. 124. சத. 55.) 16) *

caka (p. 153) A prefix in words of Sanscrit origin signifying with, together with--as சகோ தரன், an own brother, W. p. 913. SAHA. சககமனம், s. [vul. சாகமனம்.] Sutti, the burning of a wife with her husband's corpse--as அனுமரணம், உடன்கட்டை யேறல்; [ex சக, et கமனம், going.] சகசம், s. That which is inherent, cognate, innate, இயற்கை. 2. Reality, truth, genuineness, உண்மை. W. p. 913. SAHAJA. 3. [in philos.] The natural inherency of the principle of malam, மலம், in the soul, tainting its operations, and subjecting it to transmigrations, மலசகிதம். 4. (சது.) A change of Chashaka. W. p. 321. A cup, a charger --as சடகம், வட்டில். 5. [loc.] Familiarity, liberty, இஷ்டம். ஆத்துமாவுடனேமலஞ்சகசமானது. Impurity, (மலம்,) is innate to the soul. செம்பிற்களிம்புசகசமாயுள்ளது. Verdigris is inherent in copper. உலகத்தில்இதுசகசமாய்வழங்கிவருகிறது. This is in common use in the world. சகசமாய்ச்சொல்ல, inf. To speak the truth. (c.) சகசன், s. A brother, as சகோதரன். W. p. 913. SAHAJA. சகசரன், s. A companion, an associate, a mate, உடன்றிரிதோழன். W. p. 913. SAHACHARA. சகசை, s. (fem. of சகசன்.) An own sister, உடன்பிறந்தாள். சகபாடி, s. [loc.] A school mate, உடன்படிப்போன். 2. [vul.] The husband of a wife's sister, commonly சகலப்பாடி. சகவாசம், s. Familiarity, intercourse, friendship, association, consorting with, cohabitation, சங்காத்தம். சகளன், s. [com. சகலன்.] As சகலப் பாடி. (R.) சகன், s. A companion--as in மருச்ச கன், தோழன். W. p. 879. SAKHA. சகி, s. (fem. of சகன்.) A lady's maid or female companion, தோழி. W. p. 879. SAKHEE. சகோதரத்துவம், s. Brotherly or sisterly union, சகோதரசம்பந்தம். 2. Brotherhood, sisterhood, உடன்பிறப்பு. ச் சகோதரநேசம்--சகோதரபட்சம், s. Brotherly or sisterly love. சகோதரர், s. Brothers, உடன்பிறந்தோர். W. p. 914. SAHODARA. 2. [in usage.] First cousins whose fathers are brothers, or whose mothers are sisters; among these marriage is forbidden, but not between the children of a brother and a sister, உடன்பிறவாச்சகோதரர். ஒன்றைவிட்டசகோதரம், s. A cousin being the child of a paternal uncle or a maternal aunt. கூடப்பிறந்தசகோதரன், s. An own brother. சகோதரி, s. A sister, உடன்பிறந்தாள். 2. [usage.] The mother's sister's, or father's brother's daughter. 6) *

tṟ (p. 230) . A particle for தன்; the ன் is changed as தற். Sa. தற்காக்க, inf. To preserve, to protect, chiefly as the deity or other superior. இரட்சிக்க. 2. To take care of one's self, to be cautious of dangers, to maintain fidelity to a husband, தன்னைக்காக்க. தற்காவல், s. Self-protection, selfcaution. தற்கிழமை, s. [in gram.] The thing possessed, or closely connected with the possession--oppos. to பிறிதின்கிழமை See கிழமை. தற்குணம், s. Peculiar nature or quality. தற்குறி--தற்குறிப்பு, s. The mark of one unable to write, to serve as his signature. (c.) தற்குறிபோட, inf. To make such a mark. தற்குறிப்பேற்றம், s. One of the thirtyfive rhetorical figures, a fanciful kind of metaphor--as the trees, flourishing after a rain, extend, as it were, their arms to return fruits to the clouds. ஓரலங்காரம். தற்குறைவு, s. Deficiency in a stock or quantity without any apparent cause. தற்கொலை, s. Suicide. (c.) தற்சாட்சி, s. Self-evidence, மனச்சாட் சி. 2. The universal soul. or deity inspiriing all creatures, பரமாத்துமா. தற்சிவம், s. Absolute deity, the selfexistent, ஈச்சுரன். தற்சினேகம், s. Self-love, தன்னைநேசிக் கும்நேசம். தற்சொரூபங்காட்ட, inf. To exhibit himself in his true nature as the deity; i. e. not in human or other form. 2. To display one's power, capacity, true characteristics, சுயதன்மைகாட்ட. தற்சொரூபம், s. One's own peculiar nature or form of existence, சுயரூபம்; used chiefly of the deity. தற்சுட்டு, s. self-reference, தன்னைச் சுட்டுகை. தற்சுந்தரம், s. Self-possession, inherent attribute as peculiar to the deity. தற்சுதந்தரஅறிவு, s. Intuitive knowledge. தற்செயல், s. Providential, without any apparent cause, contingent, தெய்வச் செயல். 2. An accident. (c.) தற்செய்ய, v. n. inf. [prov.] To produce its own natural effects, to prosper by providence, இயல. 2. To be advantageous, favorable, profitable, to issue successfully, பலிக்க. வியாபாரம்அவனுக்குத்தற்செய்யவில்லை. Trade does not prosper with him. தற்செல்வம், s. Strength, power, force, வலி. (சது.) 2. One's own property. தற்பாடி, appel. n. A lark, வானம் பாடி. (R.) தற்புகழ்ச்சி, s. Self-praise, self-applause, self-complacency. தற்புணர்ச்சி, v. noun. Self-pollution, onanism, சுயபுணர்ச்சி. தற்பொழிவு, v. noun. Self-interest. தற்போதம், s. Self-knowledge, knowledge of the soul and deity, தன்னையுங் கடவுளையும் அறியுமறிவு. 2. Intuitive knowledge, inherent and eternal knowledge as possessed by the deity. தன்னறிவு.

neṟṟi (p. 281) s. Forehead, front, brow, நுதல்; vulgarly, நெத்தி. 2. End or extremity of a board, a timber, &c., தண்டிகையின்தலைப்பு. 3. The upright, front, or prominent part of a building, a fort, &c.; a gable, வீட்டின்மு கடு, (c.) 4. Front of an army, முன்னணி. 5. Brow of a hill, மலையுச்சி. 6. Upper part of the stem of a tree, where it branches off, மரத்தினுளி. 7. Rank or file of an army, படைவகுப்பு. நெற்றிக்கண்-நுதற்கண், s. Frontal eye, as of Siva. நெற்றிக்கண்ணன், appel. n. Siva, சிவன். நெற்றிக்குநேரே. Over against one, fronting one. நெற்றிக்கை, s. As நெற்றிமுட்டு, 2. நெற்றிச்சுட்டி, s. An ornament for the forehead of a female or a child. 2. As சுட்டி, which see. நெற்றிச்சுழி, s. A kind of curve on the forehead. நெற்றித்திலகம்--நெற்றிப்போட்டு, s. A spot of sandal, &c., on the forehead. See திலகம். நெற்றிப்பட்டம், s. A plate for a man's forehead, as a badge of distinction. See பட்டம். நெற்றிமாலை, s. A chain, or garland for the forehead. நெற்றிமுட்டு, s. A short and direct course, or way, across, சரிநேர். 2. A slanting timber in a bungalow roof, as எதிர்கைமரம். 3. The end of a board, &c., lower end of a rafter, கைமரத்தினடி. 4. Sudden meeting of one at a corner, முட் டுச்சந்து. நே நேசம்வைக்க, inf. To love, to exercise love. நேசன், s. [fem. நேசி.] A dearly beloved friend, a favorite, சிநேகன். 2. A votary, a devotee, பத்தன். 20)

nēcm (p. 281) s. [also நேயம்.] Love, affection, friendship, endearment, kindness, அன்பு. (சது.) Compare சிநேகம். நேசங்காட்ட, inf. To manifest love, to show kindness. நெறிப்பு, v. noun. Standing erect, turning up the nose, &c., as the verb. முகநெறிப்பு. Pride of countenance. 16)

piṭippu (p. 314) v. noun. A grasping, a hold, a seizure, catching, captivation, பற்று. 2. Adhesion, sticking, glutinousness, cohesiveness, adhesiveness, ஒட்டுகை. 3. Contraction of a nerve or muscle--as by rheumatism, or cramp; a spasm, stricture, tension, சுளுக்கு. 4. Affection, attachment, நேசம். 5. Money amassed, accumulation, engrossment, encroachment, சேர்மானம். 6. A bond, a tie, a support, பந்தம். (c.) ஒருவனுக்குப்பிடிப்பாய்ப்பேச, To speak in one's favor. அவன்கைகால்பிடிப்புக்கண்டு வருத்தப்படுகிறான். He suffers from a contraction in his limbs. 93)