apimukam (p. 17) s. Presence, nearness, நேர்முகம். Wils. p. 55. AB'HIMUKHA. ஒருவனையபிமுகமாயழைத்து. Calling one into one's presence. 17) *

iylpu (p. 48) s. Nature, property, quality, natural or essential quality, instinct, genius, குணம். 2. Conduct, a proper course of conduct, good character, ஒழுக்கம். 3. A prescribed rule, order, method, custom, habit, முறை. 4. State, condition, circumstances, situation, rank, class, &c.--as applicable to man, brute, vegetable, &c., தன்மை. 5. Propriety, regularity, legitimacy, genuineness, நேர்மை. 6. Simplicity, plainness, honesty, frankness, இயற்கை. இயல்பினானில்வாழ்க்கைவாழ்பவன். The householder who discharges his domestic duties with propriety. (குறள்.) இயல்பானபகை, s. What is naturally uncongenial or counteracting-as medicine to the disease. இயல்பானபகையாளி, s. A foe by nature--as the cat to birds. இயல்புதப்பிப்போக, inf. To be dishonest, to act dishonestly, live disorderly, go beyond the proper bounds. இயல்புப்புணர்ச்சி, s. [in grammar.] Combination of words suffering no change, விகாரங்களின்றிப்பதம்புணர்வது--as பொன்மணி. (p.) நல்லியல்புடையோன், s. One of a good nature. தீயியல்புடையோன், s. One of a bad nature. 11)

crāḷm (p. 166) s. [vul. a change of சரளம்.] Freedom from obstruction, தாராளம். 2. A straight direction--as சராகம், நேர்மை. (R.) அந்தவழிசராளம். It is a direct road. 72)

cumuttirai (p. 194) s. Genuineness, right, godness, justness, நேர்மை. 2. Standard, as measure, weight, &c., legal or authorized, சரியளவு. 3. Exactness, being bonafide, சரி; [ex சு, et முத்திரை.] (c.) சுமுத்திரைக்கோல், s. [loc.] A measuring rod. சுமத்திரையாய்நடக்க, inf. To behave honestly. 2. To observe strictly the prescribed rules of religion. (c.) சுமுத்திரையாயிருக்கிறவன், appel. n. A regular and just man. சுமுத்திரையானபடிக்கல், s. An even or just weight. சுமுத்திரையாகஅளக்க, inf. To measure exactly, justly, &c. 2. To give full measure, நிறையவளக்க. 62)

ceñcol (p. 202) s. Correct language, proper words, நேர்மொழி. 2. Words or language easy to be understood, known to all, வெளிப்படையானசொல். See செம்மொழி. 83)

ceyy (p. 204) adj. [symbolic particle from செம் மை.] Red, சிவந்த. 2. Fair, beautiful; அழ குள்ள. 3. Correct, perfect, செப்பமான. (p.) செய்யர்-செய்யவர்-செய்யார், s. (plu.) Upright persons, நேர்மையுள்ளவர். செய்யவன், appel. n. The sun, சூரியன். 2. Mars. செவ்வாய். செய்யகண்கள், s. Red eyes. செய்யன், appel. n. A red person, செகப் பன். 2. An upright, virtuous man, செவ் வியன். 3. Siva, சிவன். செய்யதாமரை, s. Red lotus flower. செய்யபவளம், s. Red coral, செம்பவ ளம். செய்யாள்--செய்யவள், appel. n. Lukshmi. இலக்குமி. 2. Sita wife of Rama, (lit.) the red one, சீதை. 56)

tkuti (p. 220) s. Fitness, meetness, suitableness, decency, decorum, adaptation, adequacy, ஏற்றது. 2. Propriety, consistency, commendableness, உற்றது. 3. Worthiness, eligibility, தகைமை. 4. Excellence, good quality, estimableness, மேன்மை. 5. Means, capacity, influence, pecuniary ability, வல் லமை. 6. Equity justice, நேர்மை. 7. Forbearance, patience, meekness, பொறுமை. 8. Good conduct, morality, ஒழுக்கம். 9. Knowledge, learning, discretion, அறிவு. 1. Commensurableness, proportionateness, பொருத் தம்; [ex தகு v.] (c.) நம்முடையபாவங்களுக்குத்தகுதியாக. According to our sins. தகுதிக்குத்தக்கது. According to ability. தகுதியானகாரியத்தைவிடலாகாது. It is not proper to leave excellent work undone. தகுதியற்றவன், appel. n. An unworthy, ineligible, incompetent person. 2. A person of no ability, a poor man. தகுதியானகாலம், s. Acceptable time. தகுதியின்மை, s. Unfitness, inability. தகுதியுள்ளவன்--தகுதியானவன், appel. n. A worthy, discreet person. தகுதியோர், s. The wise, the learned, the literati, the great sages. 2. Lords, masters, gentlemen. 3. Relatives. (p.) 4)

tiṭṭm (p. 238) s. Certainty, accuracy, justness, exactness, நிலவரம். 2. Evenness, ஒப் புரவு. 3. A rule, canon, standard, கட்ட ளை. 4. A model, example, pattern, மாதிரி. 5. An estimate, guess, conjecture, கணிசம். 6. Honesty, probity, truth, நேர்மை. 7. Arrangement, adjustment, ஒழுங்கு. 8. Completeness, பூரணம். 9. Explicitness, ஐயமின்மை. 1. Equitableness, correctness, செவ்வை. (c.) See திருஷ்டம். அந்தக்காரியத்தைமுடிக்கும்படி அவனுக்குத்திட்டம்ப ண்ணியிருக்கின்றது. He is ordered to finish that business. திட்டஞ்செய்ய, inf. To make a standard rule, or criterion; to regulate, to arrange. திட்டஞ்சொல்ல, inf. To prescribe or give directions. 2. To speak truly. 3. To speak positively, firmly. 4. To give an estimate. திட்டந்தெரிய, inf. To recognize one. 2. To know certainly. See திட்டமறிய. திட்டப்பட, inf. To be recognized 2. To be established, arranged, made certain. 3. To suit, to quadrate. திட்டப்படுத்த, inf. To establish, to make certain. 2. To appoint, to allot. 3. To provide, to furnish, to prepare. திட்டமறிய, inf. To know the proper measure, degree, standard, quality. 2. To know certainly. 3. To ascertain the extent of one's learning, property or abilities. 4. To know the nature of an affair or business. திட்டமறியாதவன், appel. n. One unpractised or business. திட்டம்பண்ண, inf. To arrange, to settle, to regulate. 2. To establish, to appoint. 3. To form a plan, estimate, measure, &c. 4. To mend, correct, adjust. 5. (with dative of person.) To charge strictly, to urge upon, to command, to commission. தன்னுடையஆஸ்திகளைக்குறித்துத்திட்டம்பண்ணி னான். He disposed of his goods. திட்டம்பார்க்க, inf. To prove, try. 2. To guess, to estimate, to conjecture. திட்டவட்டம், s. Accuracy, precision, exactness, strictness, செவ்வை. 2. Arrangement, establishment, settlement, உறுதி. (c.) மணித்திட்டம், s. The right time. 16) *

nāṇym (p. 273) --நாணையம், s. Uprightness, honesty, probity, honor, truth, punctuality, நேர்மை. 2. Trust, credit, a good name, superior worth or honor, உண் மை. 3. Extraordinary facts, or supposed facts, in neture, as of the tiger, when missing in a leap, not turning upon the object of his leap; the bos grunniens, when entrapped, making no effort to escape; a cobra retiring from the sight of the நாக தாளி root; the occurrence but once of the small pox, &c;., நிருணயம். 4. Supposed virtue of an action, plant, &c., as the presenting of an herb to the eye as a cure of ophthalmia, தவறாமை. 5. [prov, in combi.] The perforation of the septum of a beast's nose for inserting a rope to guide in, or the rope thus inserted, மூக்குத்துளைத்தல். 6. That which is choice or rare as a commodity, உயர்வு. (c.) நாணயத்தால்கொடுக்கல்வாங்கல், v. noun. Dealing on trust. நாணயக்கயிறு, s. Rope passed through a bullock's nose, to guide it. நாணயக்காரன், s. An upright dealer. நாணயங்காட்டுதல், v. noun. Acquitting one's self honourably. நாணயங்குத்துதல், v. noun. Perforating the septum of a bullock's nose, மாட் டுக்குமூக்குத்துளைத்தல். நாணயசில்லம், s. [prov. vul. சீலம்.] Dishonesty, breach of trust. நாணயச்சரக்கு, s. A commodity of value liable to depreciate from being kept. நாணயஞ்செலுத்துதல், v. noun. Acquitting one's self honorably in business. நாணயத்தப்பு, s. Dishonesty. நாணயபங்கம், s. Loss of credit. 2. Disgrace, as to a woman in appearing before a court. நாணயப்பணம், s. A good coin--oppo. to தேய்கடைப்பணம், one worn. நாணயப்புடவை, s. Fine cloth. நாணயவிலை, s. A fair and proper price. 78)

nitāṉam (p. 277) s. Correctness, exactness, justness, நிச்சயம். 2. Uprightness, rectitude, நேர்மை. 3. Ascertainment, certainty, assurance, resolution, decision, determination, தீர்மானம். 4. A parallel, an equipoise, சமம். 5. Standared, criterion, rule, பிரயாணம். 6. Guess, estimate, conjecture, உத்தேசம். 7. Judgement of a disease from the symptoms, according to the prescribed rules; hence applied to a class of medical works, மதிப்பு. 8. Aim, object, point, நோக்கம். (c.) 9. First cause, primary or remote cause, principal, ஆதிகாரணம். W. p. 467. NIDANA. 1. A gem in common, either celestial or terrestrial, கடவுண்மணிக்கும்நவமணிக் கும்பொது. 11. Gold, பொன். 12. Army, படை. (Sa. Nidhana.) உன்னிதானம்என்ன. What do you think? நாடிநிதானத்தில்வந்துவிட்டது. The pulse has taken a favorable turn. நிதானமாய்ச்சொல்லு. Tell exactly. நிதானப்பட்டவன், appel. n. As நிதா னமுள்ளவன். நிதானமுள்ளவன், appel. n. An upright, honest, moral man, யோக்கியன். நிதானந்தப்பிப்போக, inf. To be unlawful; to take a wrong course. நிதானன், s. Deity, the Supreme Being. கடவுள். 17)

maṉam (p. 346) s. Mind, will, the reasoning faculty, நெஞ்சு. 2. Purpose, intention, sentiment, desire, as மனசு. 3. [in comb.] Memory, ஞாபகம்; [from Sa. Mna. W. p. 676.] மனம்போனபடிநடவாதே. Do not follow your own will [obstinately]. மனங்கொண்டதுமாளிகை. What the mind accepts becomes a palace. மனக்கசப்பு, s. Rancor, hatred, bitterness of mind. மனக்கடினம், s. Sternness, hardness of heart. மனக்கண், s. [com. மனசின்கண்.] The eye of the mind, mental sight. மனக்கலக்கம், s. Perturbation of mind, agitation. மனக்கவலை, s. Anxiety, care, restlessness of mind. மனக்கவலைபலக்குறைவு. Anxiety of mind enfeebles. மனக்களிப்பு, s. Elation of spirits, joy. See களிப்பு. மனக்கள்ளம், s. [com. மனசிற்கள்ளம்.] Guile. மனக்காட்சி, s. Perception by the senses. See மானதக்காட்சி. மனக்கிடக்கை, s. One's own feeling, &c. See கிட, v. (p.) மனக்கிடை, s. Inmost thought. (p.) மனக்கிலேசம், s. Sorrow of heart. மனங்குத்துதல், v. noun. Sting of conscience, compunction, remorse. மனக்குருடு, s. Mental blindness, illusion. மனக்குழப்பம், s. Agitation of mind. மனக்குறிப்பு, s. Aim of the mind. 2. Guess. மனக்குறை, s. Dissatisfaction, discontent, umbrage. மனக்குறைதீர்க்கிறது. Relieving a dissatisfied mind, as by granting favors. 2. Revenging injuries. மனக்கூர்மை, s. Sagacity, acumen. மனக்கோட்டம்--மனத்தழுக்கம், s. Envy, dislike. (p.) மனக்கோட்டரவு, v. noun. Lowness of spirits. மனங்கசிய, inf. To melt as the heart, to be tender. See கசி. மனங்கரைய, inf. To relent. 2. To be sorry. மனங்கலக்குவிப்போன், appel. n. An epithet of Kama; (lit.) one who confuses the mind. See மன்மதன். மனங்கனிய, inf. To be tender in mind. See கனி, v. மனங்கருக, inf. To be displeased. See கருகு, v. மனங்குறாவ, inf. To be piqued, dissatisfied; to take umbrage. மனங்கூச, inf. To be shy, diffident, &c. See கூசு, v. மனங்கூம்ப, inf. To close the mind, excluding earthly objects. (p.) மனங்கொதிக்க, inf. To grieve. 2. To yearn. 3. To rage with anger. மனங்கொள்ள, inf. To will. 2. To desire. மனங்கோட, inf. To be envious, displeased, &c. (p.) மனங்கோண, inf. To be offended, discontented; to be cross, தவறிச்சாய. மனச்சஞ்சலம், s. Grief of mind. மனச்சம்பூரணம், s. Satisfaction of mind. மனச்சலிப்பு, v. noun. Grief, aversion, displeasure. மனச்சாட்சி, s. Testimony of the mind. conscience, as மனோசாட்சி. மனச்சாய்ப்பு--மனச்சாய்வு, v. noun. Inclination of the mind, propensity. 2. Partiality, prejudice, பட்சபாதம். மனச்சார்பு. Tendency of the mind, as மனப்போக்கு. மனஞ்சலித்தல். Being troubled in mind; wearied in spirit. மனத்தாராளம், s. Generosity, openheartedness; frankness. மனத்தாழ்மை, s. Humility, lowliness of mind. மனத்திடம், s. Firmness of mind, resolution, energy. மனத்திட்டம்--மனநிதானம், s. Estimate in the mind of another's abilities, or of any quantity, quality, or distance. 2. As மனநேர்மை. மனத்தியானம், s. Meditation, reflection. மனத்திருத்தி, s. Contentment, satisfaction of mind. மனத்தீமை, s. Depravity of heart. மனத்துக்கம்--மனத்துயரம், s. Grief of mind, sorrow of heart. மனத்துப்புரவு--மனத்தூய்மை, s. Purity of mind, sincerity. மனத்தெளிவு--மனத்தேற்றம், v. noun. Clearness of mind. மனநிதானம்--மனோநிதானம், s. Determination of mind, resolution. மனநிலை, s. Steadiness of mind, firmness of will. மனநிறை, s. Purity of heart, as மனத் தூய்மை. 2. Contentment, as மனத்திருத்தி. 3. Impartiality. மனநெருடு, s. Crabbedness, moroseness, sullenness, வெடுவெடுப்பு. மனநேர்மை, s. Sincerity, truth. மனநோ--மனநோவு, s. Regret, remorse; (lit.) pain of mind. மனநோக்கம், s. Aim, intention. மனநோக, inf. To regret; to feel remorse. 2. To be discontented, to repine. என்னைமனநோகச்செய்தான். He grieved me. மனந்தளம்ப, inf. To vacillate, be unstable in mind. 2. To be distressed with cares. மனந்தளர, inf. To grow discouraged or dispirited. மனந்திரித்தல்--மனந்திருப்பல், v. noun. Turning the mind, changing one's purpose. மனந்திருந்துதல். Change of mind, reformation of character. மனந்திரும்புதல். Turning of the mind. 2. [Chris. usage.] Conversion. மனப்படுத்தல், Causing to agree, persuading. (p.) மனப்பதைப்பு. Agonizing pain of mind, intense anxiety. 2. As மனோ வாஞ்சை. மனப்பற்று. Emotion. மனப்பாடம், s. A lesson learned by heart. See பாடம். மனப்பால்குடித்தல், v. noun. Indulging the imagination, fancying, (lit.) drinking the mind's milk. மனப்பிரமை--மனமருள், s. Distraction of mind, derangement. மனப்பீடை, s. Distress of mind. See பீடை. மனப்பூரணம், s. Contentment, as மன த்திருத்தி. 2. Exquisite joy, hilarity, உள் ளக்களிப்பு. 3. Ingenuousness, as மனநேர்மை. மனப்பூரிப்பு, v. noun. [inf. மனம்பூரி க்க.] Fulness of heart, excessive joy, மிகு களிப்பு. 2. Contentment, as மனப்பூரணம். மனப்பொறுப்பு. Forbearance, patience, பொறுமை. மனமகிழ்ச்சி--மனமலர்ச்சி, v. noun. [inf. மனமகிழ--மனமலர.] Cheerfulness, joy, hilarity. மனமடிவு, [inf. மனமடிக்க, com. மன மடிவாக்க.] Pain of mind, mortification, great disgust. 2. Discouragement, dispiritedness, depression, தைரியமின்மை. மனமுறிய, inf. [v. noun மனமுறிவு, aversion; sometimes மனமுறிச்சல்.] To be broken-hearted, dispirited, discouraged. அவன்என்னைமனமுறியப்பேசினான். He spoke so as to wound my feelings. மனமுறுத்த, inf. [com. மனதையுறுத்த.] To pain the mind as a sarcasm, &c. மனமேட்டிமை, s. Haughtiness of mind. மனம்பிடிக்க, inf. To be pleasing to the mind, to suit one's fancy. மனம்பேதிக்க, inf. To be at variance, to disagree in opinion. 2. To be distracted in mind, as மனங்கலங்க. மனம்பொங்குதல், v. noun. Excitement of the mind from joy, sorrow, or anger. 2. Being enraged. மனம்பொருந்த, inf. [v. noun மனப்பொ ருத்தம்.] To consent to, சம்மதிக்க. 2. To approve, to like, அங்கீகரிக்க. 3. To be in accordance with one's mind. மனம்பொறுக்க, inf. To forbear, to have patience--For the negat. see under பொறு. மனம்போனபோக்கு, v. noun. A wilful or head-strong course. மனரம்மியம், s. Contentment, as மனோ ரம்மியம். மனராசி, s. Consent of will, as மனோராசி. மனவருத்தி, s. Desire of mind, as மனவி ருப்பம். (p.) மனவலி--மனவூக்கம், s. Strength of mind; mental energy. மனவாக்குக்காயம்--மனோவாக்குக்காய ம், s. The three instruments of good or evil in man--the mind, or thoughts; organs of speech, or words; and the body, or actions. மனவிகாரம்--மனோவிகாரம், s. Aberration of mind. மனவிசனம், s. Displeasure, dissatisfaction. மனவிருப்பம்--மனோவாஞ்சை, s. The desire of the mind. 2. Choice. மனவுறுதி, s. Resolution, as மனத்திடம். மனவெரிச்சல், s. Envy, jealousy. மனவெழுச்சி, v. noun. Excitement, energy, ambition; [ex எழுச்சி.] மனவேகம்--மனோவேகம், s. Activity or quickness of mind, as மனோகதி. மனவொருமிப்பு--மனவொன்றிப்பு, v. noun. Union, harmony, concord. மனாகுலம்--மனோகுலம்--மனவியாகுலம் --மனோவியாகுலம், s. Grief; [ex ஆகுலம்.] மனோகதி, s. Quickness of mind, acuteness of perception. மனோகரம்--மனோக்கியம், s. Beautifulness, pleasingness. 2. Desirableness. மனோசலம்--மனோசலனம், s. Emotions of mind. மனோசன்--மனோபவன்--மனோபு--மனோ யோனி--மனோற்பவன், s. Kama, the Hindu Cupid; (lit.) the mind-born. மனோசாட்சி, s. Conscience, சீவசாட்சி. மனோச்சாகம்--மனோற்சாகம், s. Freedom of mind, தன்னிஷ்டம். 2. As மனவூக் கம்; [ex உச்சாகம்.] மனோதண்டம், s. Restraint of one's passions or lustful desires. மனோதத்தம், s. A vow, &c. See தத்தம். மனோதைரியம்--மனோபலம்--மனத் தைரியம், s. Fortitude, good courage. மனோநிச்சயம்--மனோநிதானம், s. As மனநிதானம். மனோபதி, s. ??rahma's city, பிரமன் நகரம். (ஸ்காந்தம்.) மனோபவம், s. The thought of the mind; (lit.) what is born in the mind, மனசிலேபிறந்தது. மனோபாவம்--மனோபாவனை, s. Imagination, fancy, மனதாற்பாவிக்கை. 2. [usage.] The real state of the mind. மனோபிஷ்டம்--மனோபீஷ்டம், s. Pleasure. See அபீஷ்டம். மனோபூசை, s. An ejaculation, a mystical form of prayer, மானதபூசை. மனோமயம்--மனோமயகோசம், s. One of the five investitures of the soul. See கோசம். மனோரஞ்சிதம், s. That which delights the mind, இன்பமானது. See இரஞ்சிதம். மனோரதம், s. Desire, pleasure, சந்தோ ஷம். (பஞ்சதந்.) மனோரமை, s. The daughter of Mount Meru and wife of Mount Hymalaya. மனோரம்மியம், s. Satisfaction, contentment; [ex இரம்மியம்.] மனோராசி, s. Agreement, consent, as மனராசி. மனோராச்சியம், s. Idle fancy, reverie, chimera, வீணெண்ணம். மனோராச்சியம்பண்ண, inf. To build castles in the air; (lit.) a kingdom in the mind. மனோலயம், s. Extinction of will, மனவொடுக்கம். (நல, 36.) மனோலி, s. A wit, a joker, ஆசியக்காரன்; [from Sa. Manolowlya. W. p. 641.] மனோலித்தனம், s. Wit, pleasantry. மனோவியாபாரம், s. The operation of mind, மனதின்செல்லுகை. மனோவிருத்தி--மனோவிர்த்தி, s. The extension or improvement of mind. மனோற்பவன், s. Kama. See மனோசன். மனோன்மணி, s. Parvati, பார்வதி; [ex உன்மணி.] (சது.) 92)

vẕuvu (p. 379) கிறேன், வழுவினேன், வேன், வழுவ, v. n. [poetice வழூஉ.] To miss, as a step, to fail, to be turned out of a course, to be turned aside; to err, to swerve from rule or duty, to sway aside or down, as a load, தவற, விலக. (c.) அவன்வழுவிப்போனான். He has back-slidden. வழுவிவழுவிப்போகிறது.......Falling off--as a garment; slipping out of the hand--as a fish. வழுவல்--வழுவுதல், v. noun. Sliding down, நழுவல். 2. Erring, தப்புதல். காரியத்துக்குவழுவுதல்வராமற்பார். See that the thing do not fail of success. வழுவற்றேங்காய், s. [prov.] As வழுக் கைத்தேங்காய். வழுவன்சுறா, s. A species of the சுறா fish, ஓர்மீன். வழுவாமை, v. noun. neg. [poetice வழா மை.] Integrity, நேர்மை. 39)