iṭṭam (p. 45) --இஷ்டம், s. Voluntariness, freedom of choice, option, one's own pleasure, பிரியம். 2. Desire, wish, choice, opinion, approbation, விருப்பம். 3. Kindness, friendship, love, attachment, affection, அன்பு. Wils. p. 134. ISHTA. 4. Manumission of a slave, அடிமைவிடுதலை. 5. [in astrology.] Indication of good or evil from the planets according to their position, கிரகநிலையாலாகும்பலாபலன். 6. [in astronomy.] The longitudinal difference between துருவம், and the end of a sign. இட்டகாமியம்--இஷ்டகாமியம், s. What delights, satisfies the mind. இட்டங்கட்ட--இட்டம்வைக்க, inf. To construct a plan, or lay down the situations of the stars, in entering on astrological calculations, இராசிநிலைவரைய. இட்டசட்டம்--இஷ்டசட்டம், s. Voluntariness, freedom from constraint, free choice, யதேச்சை. இஷ்டதேவதை, s. The family or guardian deity, தான்வழிபடுதெய்வம். Wils. p. 134. ISHTADEVATA. இஷ்டபிரசாதம், s. A gift from benevolence, free grace, கைம்மாறுவேண்டா க்கொடை 2. Free grace of God, தேவகிரு பை. 3. Boiled rice offered to the idols and eaten joyfully by the offerers, தேவ பிரசாதம். --Note. Among christians it is often used for the eucharist. இஷ்டபோகம், s. Enjoyment of wished for pleasure, gratification, விரும் பினபடியனுபவிக்கை. இஷ்டம்பண்ண, inf. To emancipate a slave (commonly இஷ்டமாக்க.) 2. To make friendship with one, to ingratiate one's self with another, சந்தோஷம் பண்ணிக்கொள்ள. இட்டம்வைக்க, inf. To love, set the affections on one. 110)

uḷ (p. 67) s. The inside, the interior, that which is intrinsic, private, secret, esoteric, உள்ளிடம், 2. Mind, heart, soul, breast, உள்ளம். 3. Place, இடம். 4. As a nominal affix or postposition, it governs the dative and expresses in, within, among, of, out of, inner, interior, intrinsic, esoteric, ஏழ னுருபு. உள்ளிருந்தார்க்குத்தெரியுமுள்வருத்தம். Those of the household only are acquainted with its secret sorrows. உட்கரணம், s. The intellectual faculties. See இந்திரியம் and கரணம். உட்கருத்து, s. The inmost thought, the real purpose or motive, அகக்கருத்து. 2. Cordial affection, உட்பட்சம். 3. The intrinsic meaning of a passage, &c., கருத்துரை. உட்கருத்தாகப்பேச, inf. To speak with reservation. உட்களவு, s. Guile, deceit, treacherousness, insidiousness, உள்வஞ்சகம். உட்கள்ளம், s. Deep-seated viciousness, dissimulation, உள்வஞ்சகம். 2. Internal, or unsubdued disease, hidden humor or matter--as in a boil, கட்டியினுள் விஷம். உட்காங்கை, s. Caloric, latent heat, உட்சூடு. உட்காந்த, inf. To have internal heat causing emaciation; [ex காந்து.] உட்காய்ச்சல், s. Internal fever, அகச்சுரம். 2. Inward anger, rancor, malice, &c., உள்ளெரிப்பு. உட்கிராந்த, inf. To become emaciated by disease or otherwise. 2. To be firmly rooted--as disease. உட்குத்துப்புறவீச்சு, s. A species of hepatic complaint attended with convulsions, ஓர்நோய். உட்குயிர், s. The Deity regarded as the life, or identified with the life or soul of each individual, உள்ளுயிர். உட்குறிப்பு, s. Aim, object, intention, உள்ளக்குறிப்பு. உட்குற்றம், s. Innate depravity. See உட்பகை. உட்கூதல், s. Internal cold, chill, slight fever. உட்கை, s. Palm of the hand, உள்ளங்கை. 2. A person who is privy to, a secret hand--as in உள்ளுளவு. 3. Turning to the left in dancing or other movements, இடக்கைச்சுற்று. உட்கைச்சுற்று, s. Turning to the left, winding or turning back wards, or contrary to the sun. உட்கொள்ள, inf. To eat as a god, or great personage, உண்ண. 2. To take food that has been consecrated to a deity, தேவப்பிரசாதமுட்கொள்ள. 3. To take food, medicine, to swallow, take in, imbibeas the earth does the rain, &c., விழுங்க. 4. To receive into the mind, meditate, or reflect upon, மனதிற்கொள்ள. 5. To wish for an occurrence, or to express desires mentally--as a deity or holy sage (the thing desired instantly talking place), திருவுளங்கொள்ள. 6. To have a secret object in view, to have in view, உட்கருத. உட்கோபம், s. Interior anger, malice. உட்கோள், s. The will, determination, internal, or inmost thought, உட்கருத்து. 2. Wish of the heart. 3. Opinion, belief, tenet, கோட்பாடு. உட்சங்கம், s. A select society, a committee, அகச்சங்கம். உட்சட்டை, s. An inner vest or tunic. உட்சமயம், s. The six religious systems of the followers of Siva, அகச் சமயம். உட்சாடை, s. The real object of an affair, the real feeling of the heart, உட்கருத்து. 2. Exposure of secrets by one of a party by signs, இரகசியங்களைச்ச மிக்கையாலறிவிக்கை. 3. The meaning, thing, &c., told or known to one's own party and differing from that which is made known to others, குழூஉக்குறி. உட்சீலை, s. An under or inner cloth. 2. The lining of a garment. உட்சவர், s. An inner wall, அகச் சுவர். 2. The interior of a wall, சுவரி னிடை. உட்சுவரிருக்கப்புறச்சுவர்தீற்றுகிறது. To whitewash the outside wall while neglecting the inside; i. e. to be scrupulously exact in external conduct, while the heart is full of wickedness; to attend to things remote while those at hand are neglected. உட்சூத்திரம், s. The main spring in a machine, any internal power or operation concealed from view, மூலசூத் திரம். 2. A clue, or key to an affair, உள்ளுபாயம். 3. The main spring in a business, மூலகாரணம். 4. A skilfully contrived rule in numbers, &c., நுட்பமான வகை. 5. A short, compendious and subtle method of ascertaining, or effecting a thing, இலேசானவகை. 6. (fig.) Internal meaning of a passage, real object in view, உட்குறிப்பு. உட்செல்ல, inf. To enter, insinuate one's self, உள்ளேபோக. உட்டுளை, s. Hollowness--as of a pipe or tube. உட்டுளைப்பொருள், s. Any thing tubular. உட்டெளிவு, s. Cleverness of mind, freedom from doubt, profound knowledge, அகத்தெளிவு. 2. The clear part of the liquid--as poured off from the sediment, வடித்தசாறு. 3. Soundness--as in timber, &c., உள்வைரம். 4. Inner measurment. உட்டேட்டம், s. The secret object or pursuit, as differing from profession, or appearances, மனநாட்டம். 2. Property acquired and kept secretly, உட்சம்பத்து. உட்பகை, s. Internal enmity, hatred or grudge, rancor at heart with professions of friendship. 2. Internal, innate, or secret foes attached to the soul, causing actions, &c., காமாதிக்குற்றங் கள். (For the six உட்பகை, see பகை.) 3. Hatred of a king by his professed friends, civil conspiracy, அரசருட்பகை. எட்பகவன்சிறுமைத்தேயாயினுமுட்பகையுள்ள தாங்கேடு. Though the internal hatred be as the fragment of a grain of rape seed, the consequent evil may be very great. உட்பக்கம், s. Subject of investigation or deduction in things of a mental, mystic, or spiritual character. See பக்கம். உட்பட, inf. To enter, be within, or under--as in age, உள்ளாக. 2. To engage in, be concerned in, to be, or become one of a party, or community; to be involved in, to be subject to, to yield to, to be obedient to, உடன்பட. 3. adv. Together with, inclusive. மூன்றுவயதுக்குட்பட்டபிள்ளை. A child under three years of age. அதுட்பட. That inclusive. மோசத்துக்குட்பட, inf. To fall into danger. உட்படி, s. A make-weight, உட்ப டிக்கல். உட்படுத்த, inf. To cause to enter, to introduce, அகப்படுத்த. 2. To persuade, proselyte, bring one into, or over to one's party, மதத்துக்குள்ளாக்க. 3. To include, involve, entrap, ensnare, சிக்கப்பண்ண. உட்பத்தியம், s. Abstinence from venery as a regimen while taking medicine, &c.; sometimes அகப்பத்தியம். உட்பந்தி, s. The chief row or table of guests, அகப்பந்தி. உட்பலம், s. Property at command, திரவியபலம். 2. Friends, assistants, attendants, &c., துணைவர்பலம். 3. Forces, army, army in reserve, சேனாபலம். 4. Strength, firmness of body, hardness, strength from food, தேகபலம். உட்பற்று, s. Internal attachment, affections of the heart, &c. See அகப்பற்று. உட்பிரவேசம், s. Entrance. உட்பிரவேசிக்க, inf. To enter, உள்ளேபோக, உட்புக.--Note. This and the preceding word are in use, but not, it is thought, on good authority. உட்புக, inf. To enter, engage in. உட்புகுந்துபேச, inf. To make professions of friendship, kindness, concern, &c. உட்புரை, s. The hollow of a tube or pipe, உட்டுளை. 2. The small folds of a garment, உள்மடிப்பு. 3. (fig.) The secret of the matter, internal affair, அந்தரங்கம். உட்புறம், s. The inside, உட்பக்கம். உட்பொருள்--உள்ளர்த்தம், s. The real meaning, தாற்பரியம். 2. The hidden, or secret meaning, உட்கருத்து. சாஸ்திரத்தினுட்பொருள், s. The occult sense of a doctrine. உட்போட, inf. To coax, to wheedle, வசமாக்க. உண்ணா--உண்ணாக்கு, s. The uvula, அண்ணம்; [ex நா, tongue.] உண்ணாட்டம், s. The real or secret object of pursuit, உண்ணோக்கம். உண்ணீரம், s. The moisture within a body or thing; [ex உள், et நீரம்.] உண்ணோக்கல், v. noun. Contemplation. உண்மடை, s. The lower opening of a water-course. 2. Oblations, or offerings of fruits, betel, rice, pastries presented to ferocious deities, inside the temple, அகமடை. See மடை. உண்மட்டைநார், s. [prov.] The bark of the inner side of the palmyra stem, being the best for use. உண்மாசு, s. Corruption of mind-as உபமலம். உண்முடிச்சு, s. Treachery by which one inveigles another, (lit.) an inner knot, உட்கள்ளம். உள்யோசனை, s. Secret object, project, intention, &c., உள்ளாலோசனை. உள்வட்டம், s. Agio, premium in exchange of coins or other money for difference in value. (opp. to வட்டம்.) உள்வணக்கம், s. Mental worship, அகவணக்கம். உள்வயிரம், s. Interior firmness. 2. Malice, internal hatred. See வயிரம். உள்வயிரிப்பு, s. Internal hardness of a boil, &c., உள்வயிரம். 2. (fig.) [prov.] Property possessed, money in hand, கையிருப்பு. உள்வலிப்பு, v. noun. Inward pain or convulsion. உள்வழிகடந்தோன், s. God who is transcendent in knowledge and wisdom. (சது.) உள்வளைய, inf. To bend inwards, உட்கோண. உள்வளைந்தவன், s. A stooping person. உள்வளையல், v. noun. Bending forward, stooping as a person, உள்வளை ந்திருக்கை. உள்வளைவு, s. Inward curvature, concavity, உட்கவிவு. உள்வாரம், s. Secret partiality, leaning, inclination, உள்ளன்பு. 2. The share in the produce of a field which comes to the owner. உள்விழ, inf. To fall in, or with, join a party, &c., உள்ளாக. 2. To assume the appearance of friendship for a sinister object; to pretend kindness, காரியார்த்த மாய்ச்சிநேகிக்க. உள்விழுத்த, inf. v. a. To join a person on professions of friendship in order to deceive and entrap him, &c. உள்வினை, s. Malice, evil in the heart kept secret, long indulged, &c., உட்பகை. 2. Inherited fate, ஊழ்வினை. உள்வீச்சுச்சன்னி, s. See சன்னி. உள்வெக்கை, s. Internal heat of the system, உள்வெப்பு. உள்வெட்டு, s. The marks on a testing piece of gold, for trying the fineness of other pieces, from eight degrees and upwards, உரையாணியினுள் வெட்டு. 2. The higher kinds of gold, உயர்ந்தமாற்று. 3. Inner boards or planks exclusive of the slabs, அகவெட்டு. உள்வெண்டையம், s. A tinkling ring of brass, put as an ornament on the feet of horses mounted by kings and great men-comp. தண்டை, which is the name of another ornament made of silver and commonly placed upon the former. 2. A pad placed between a load and the back of an ox. உள்ளங்கம், s. Symmetry of mind, the internal property or quality. See அகத்துறுப்பு. உள்ளங்கால், s. The sole of the foot. உள்ளங்கை, s. The palm of the hand. உள்ளடங்கிப்போக, inf. To be shut, shut in, to be swallowed up. உள்ளடக்க, inf. To enclose, shut in, shut up in a place. 2. To conceal, to keep secret. உள்ளடக்கம், v. noun. Reservedness, reserve in intercourse. உள்ளடி, s. The sole of the foot, உள்ளங்கால். 2. [vul.] That which is secret, இரகசியம். 3. [prov.] Nearness, vicinity, neighborhood, சமீபம். 4. (fig.) One's own relations, one's own circle, நெருங்கியசுற்றம். உள்ளடியிலே--உள்ளடிக்குள், adv. At home, within doors, near home-spoken in cases of theft, mischief, &c. உள்ளறை, s. An inner room, closet, cabinet, உள்வீடு. 2. A division in a drawer, box, &c.; a separate cell, பெட்டி யினுள்ளறை. உள்ளன்--உள்ளான், s. One of the party or family, a domestic, உள்ளிருக்குமாள். 2. A near acquaintance. 3. The head or middle one of the oxen which thresh the corn. உள்ளனுங்கள்ளனுமாயிருக்கிறான். He is an enemy in the camp. 2. He is an inmate and yet a rogue. உள்ளாக, inf. To enter in, உட்புக. 2. To become subject to, கீழ்ப்பட. 3. To join a party, engage in, சேர. 4. To be involved, to become privy to an affair, உடன்பட. அவனுக்குள்ளானேன். I am on his side, I have taken his part. ஆக்கினைக்குள்ளானவன். One who is doomed to punishment. துரோகத்திற்குள்ளாகாதே. Be not a partaker in treacherous deeds. உள்ளாக்க, inf. To get a person into one's party, or to interest him in one's concerns, வசப்படுத்த. உள்ளாட, inf. To have intercourse with an enemy in order to effect an object, உள்ளேபயில. உள்ளாடுசத்துரு, s. An enemy in the camp, a snake in the grass, a treacherous companion, உட்பகைஞன். உள்ளாந்தரங்கம், s. Internal secrets, private matters. உள்ளாயிருக்க, inf. To be engaged or concerned in an affair, to be one of a party, உடன்பாடாயிருக்க. உள்ளாராய்வு, s. Deep research, thought, insight, a disposition to investigate profoundly, உள்ளாராய்ச்சி. உள்ளாள், s. One who belongs to a particular party, or family--a domestic. உள்ளிட, inf. To include, comprise, உள்ளடக்க. தொல்காப்பியரையுள்ளிட்டபன்னிருவர். The twelve including Tolkappiar. உள்ளிடை, s. Private affairs, intellectual concernments, உட்காரியம். உள்ளிடைபார்க்கவந்துநிற்கிறான். He has come to pry into our secrets, and to ascertain our private affairs. உள்ளிடையானவன், s. One of our compact, party, &c. உள்ளிட்டார், s. Brothers and sisters of an elder brother in a joint contract, inheritance, &c., தாயத்தார். சாத்தனையுமவனுள்ளிட்டாரையுஞ்சேர்ந்தகாணி... Land acquired in the name of Sattan and his brothers and sisters. உள்ளிந்திரியம், s. The intellectual powers. See இந்திரியம். உள்ளிருப்பு, s. Hoarded treasure chiefly in money, வைத்திருக்குமாஸ்தி. உள்ளின்மாசு, s. Corruption of the mind. See உபமலம். உள்ளீடு, s. What is within, உள்ளாயிருக்கிறது. 2. A bond, உள்ளுடன்படிக்கை; [ex இடு.] உள்ளீட்டுக்காரியம், s. A secret thing. உள்ளுக்குக்கொடுக்க, inf. To administer medicine which is to be taken inwardly. உள்ளுக்குச்சாப்பிட, inf. To take internally--as medicine. உள்ளுக்குச்செலுத்த, inf. To administer medicine, poison, &c., by force. 2. To insert, inject, to thrust in. 3. (fig.) To give a bribe secretly. உள்ளுக்குள், adv. Internally. உள்ளுக்குள்ளாயிருந்துமோசம்பண்ணினான். He deceived me under pretence of intimacy. உள்ளுக்குள்ளானகாவல். An inner prison. உள்ளுக்குள்ளேபகையுண்டாகிறது. To arise --as discord, &c. among relatives. 2. To cherish hatred in the heart. உள்ளுடன், s. [prov.] Ingredients inclosed in the interior of a cake, tart, &c., உட்பொதிந்திருப்பது. 2. The matter within, the hidden meaning. உள்ளுடைய, inf. To be heartbroken, to be greatly grieved, to be contrite, மனமுறிய. 2. To decline or fail in energy, ஊக்கமழிய. உள்ளுடைவு, v. noun. Interior, or deep-seated grief, sorrow, contrition, மன ங்கலங்குகை. உள்ளும்புறமும், Internally and externally, அகமும்புறமும். உள்ளும்புறமுஞ்சரியானவன். One whose heart and conduct are alike, a sincere person. உள்ளுயிர், s. Inner life, God. உள்ளுயிர்க்குன்று, s. A snail, நத்தை. உள்ளுறுத்த, inf. To put in, insert, include, instil--as principles, உள்ளிட. உள்ளுறை, s. Secrets of the mind, inward thought, real opinion, உட்கருத்து. 2. Internal, or hidden meaning, மறைபொ ருள். 3. A word or theme given by which to commence a poem, பாடும்படிபுல வர்க்குக்கொடுக்குஞ்சமிசை. உன்னுள்ளுறையேததைச்சொல்லு. Say what you mean. உள்ளுறையுவமம், s. A species of simile brought in by the by, rather indistinctly, and without the usual terms of comparison--opposed to வெளிப்படையு வமம். உள்ளூர், s. The interior of a town, or country, ஊர்நடு. 2. One's own country, town--spoken of when residing in it, one's home, சொந்தவூர். உள்ளூரிலும்பிறவூரிலும். At home and abroad. உள்ளூர்ச்சரக்கு, s. Commodities or productions of one's own country-spoken of while in the country. உள்ளே. In, within, between. அதற்குள்ளே. [vul.] In the mean time. உள்ளேபோட, inf. To get into one's power, get over to one's interests, உள்ளாகவைக்க. உள்ளோசை, s. Internal sounds unheard by others--as beating of the heart, roaring in the ear, or rumbling of the bowels, &c., அகவொலி. 52)

kuru (p. 125) s. A guru, a spiritual teacher, a priest, ஆசான்.--Note. According to the shastras, the guru is to be regarded by the disciple as the personification of the deity; and to be worshipped with divine honors. In his presence, the disciple is exonerated from his accustomed rites, and devotions, and addresses him by appellatives, used in addressing the deity of his sect. 2. the planet Jupiter, regarded as the guru or priest of Swerga, &c., வியாழன். 3. Heaviness, weight, பாரம். 4. Consequence, importance, moment, காத்திரம். 5. Greatness, eminence, excellence, exaltedness, பெருமை. 6. [in music.] The quantity of a long vowel, or a long note. இருமாத்திரை. 7. [in gram.] A long vowel, நெடில். 8. [in the Agamas.] The deity Siva--as illuminator of souls, சி வன். 9. Divinity, திவ்வியம். Wils. p. 293. GURU. 1. A kind of native arsenic,, பலண் டுறுகம். 11. [in medi. &c.] Blue vitriol, துருசி. 12. [in alchy.] A compound medicine, formed of different metals; phylosopher's powder, உலோகங்களை வேதிக்குங்சிந்தூரமுதலியவை. 13. [in chem.] Mercury, இரதம்.--Note. In the last three senses, the word Guru has its technical meanings, derived however from its literal meaning of precepter and director. 14. Brilliancy, lustre, effulgence, பிரகா சம். Wils. p. 31. GHRU. 15. The name of one of the nine sons of அங்கீதிரன், who was the first monarch of Jambu Dwipa, அங்கீதிரன்புதல்வரில் ஒருவன். (காந்.) 16. One of the nine division or var'shas of Jambu Dwipa which fell to the share of the prince Kuru, being the most northern portion beyond the Sringa range of mountains, குருவருடம். 17. The name of a prince of the lunar race, famous in the Bharata, from whom the family was called குருகுலம் and the descendants, கௌரவர்; குரு குலவம்சத்து முதல்அரசன். (பார.) 18. A country near Delhi, over which Kuru of the lunar race was once a sovereign, குருபூமி. (பார.) 19. prickly heat, வேர்க்குரு; Wils. p. 232. KURU. 2. Pustule, blister; hence, any eruptive disease--as the small-pox, chicken-pox, measles, &c., குருவியாதி. குருஆரால்மூக்குப்போலிருக்கின்றது. The smallpox is like the nose of a lamprey. குருநாதன், s. The name of Skanda-as having explained to his father Siva the mystic word ஓம். 2. Siva. 3. A guru--as the lord of the disciple. குருபரன்--குருமூர்த்தி, s. The deity in human form, appearing for the instruction of a devoted person of the சக லர், especially spoken of Siva. குருகடாட்சம், s. The gracious or benign look of the guru on his disciple, dispelling sin, imparting spiritual wisdom, and preparing the soul for emancipation. குருகற்பனை, s. Precept or the guru-deemed sacred. குருசந்தானம், s. A regular succession of priests, or gurus. குருசம்பாவனை, s. Blessing or favor of the guru. 2. Worship or honor due to the guru. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction in the secret meaning of the mantras, &c., handed down from generation to generation, in the line of the guru, and by him communicated confidentially to his advanced disciples. குருசன்னிதானம், s. The presence of the guru. குருசேடம், s. Remains of a guru's food--considered sacred, குருப்பிரசாதம். குருசேவை, s. Civilities, duties, worship, &c., paid to a guru, குருஉபசரணை. குருதக்கணை--குருதட்சிணை, s. Fees or presents to the guru, commonly in money, given with due homage, &c. குருதீட்சை--குருதீக்கை, s. The initiation of a disciple by a guru to certain privileges of his religion, or afterwards to a more advanced degree, குரூபதேசம். குருத்திரவியம், s. Property or treasure of the guru. குருத்துரோகம், s. Treachery towards a guru, or injury of one. குருநிந்தை, s. Indignity to the priest. குருத்துவம், s. Priesthood, or the dignity, power, honor, &c., of a guru, குருத்தன்மை. 2. Honor, respectability, கனம். Wils. p. 293. GURUTVA. குருபத்தி--குருவிசுவாசம், s. Dutiful love, piety, &c., towards the guru, குருவி னிடத்திலன்பு. குருபத்தினி--குருபன்னி, s. The wife of a guru, குருவின்மனைவி. குருபாரம்பரியம், s. Ancestral priesthood in regular succession; the lineage or genealogy of a guru,குருபாரம்பரை. குருபீடம், s. The dignified seat, or office of a guru, குருஸ்தானம். குருபுத்திரன், s. A son of a guru, குரு புதல்வன். 2. An obedient disciple, உண் மையானசீஷன். குருபூசை, s. Pujah or worship, offered to a guru, by an advanced disciple competent to do it, குருவுக்குச்செய்யுமாராதனை. 2. Food, &c., given to Brahmans, religious mendicants, &c., by the disciples of a deceased guru, in rememberence of him as deifled, இறந்துபோனகுருவைக்குறித்துச்செய் யும்பூசை. குருபோதனை, s. The instruction of the guru. குருப்பட்டம், s. The office, authority of dignity of a guru, குருத்துவம். குருப்பட்டம்பெற, inf. To receive priesty authority, ordination, &c. குருப்பட்டாபிஷேகம், s. The ordination of a guru. குருப்பிரசாதம், s. The favor, grace, or blessing of the guru; gift from the guru, குருவருள். 2. Remains of a guru's food, குருவுண்டசேஷம். குருமரியாதை, s. Reverence for the guru. குருமுகமாய்க்கேட்க--குருமுன்னிலை யாயறிய--குருவாக்கியமாய்க்கேட்க inf. To learn viva voce, so as to attain certainty in doubtful matters. குருமுறை, s. A guru's teaching, குரு சொல்லியமுறை. குருமுன்னிலையாய், In the presence of the guru, குருவின்முன்னிடம். 2. By means or favor of the guru, குருமூலம். குருமை, s. Dignity, superiority, பெ ருமை. குருமூர்த்தம், s. The manifestation of a deity as a guru for the instruction of disciples; especially spoken of Siva, குரு வடிவம். குருலிங்கசங்கமம், s. An aggregate of the spiritual guru--Siva under the phallic emblem--and the devotees of Siva, குருவுஞ் சிவமுந் திருக்கூட்டமும். குருமொழி--குருவசனம்--குருவாக்கியம் --குருவாக்கு, s. The precepts, instructions, &c., of a guru. குருவுக்குநாமம்வைக்கிறவன், s. One who out-schemes, and out-wits, his guru, teacher or superior. குருவுபதேசம்--குரூபதேசம்,s. The initiation of a disciple by the guru. சற்குரு, s. A divine guru, the heavenly teacher. குருசந்திரயோகம், s. The conjunction of Jupiter and the moon in the same sign--considered auspicious. குருசாரபலம், s. [in astrol.] Good and ill results, derived from the progress of the planet Jupiter through the signs, வியாழபலன். குருவாரம், s. Thursday, வியாழக்கிழ மை. குருக்கொடுக்க, inf. [prov.] To instigate, ஏவிவிட. 2. To persuade, incite, commonly to a bad action, கொடுமைசெய் யத்தூண்ட. 3. To assume to teach, give advice &c., in the presence of the learned, புத்திசொல்ல. குருக்கொள்ள, inf. To assume to teach, give advice, &c., above one's age. இராசநீதி குருக்கொண்டு முதிர்ந்தனையோ. Do you take upon you to teach jurisprudence? (பார.) குருதுரியம், s. [in the Agamas.] The highest degree in the சுத்தம் state of souls; that next to absorption. குருபதம், s. The bliss of the deity, சதானந்தம். 2. Liberation from births, and absorptiom in the deity, பிறவிநீக்கம். குருமுடிக்க, inf. To combine ingredients with medicines to make them active, or to neutralize poisonous qualities, &c., இரசவாதகுருமுடிக்க. குருகுலம், s. The Kuru dynasty; the patronymic is commonly applied to the sons and descendants of Dhrutarashtra, குருவமிசம். குருகுலத்தரசர்--குருகுலவேந்தர், s. Kings of the Kuru race. குருநிலம், s. The territory of the king Kuru. குருக்கேத்திரம்--குருக்ஷேத்திரம், s. The country near Delhi, the scene of the great battle between the Kurus and Pándavas, described in the Bharata. Wils. p. 242. KURUKSHETRA. குருக்கேத்திரன், s. The name of a king in mythology, ஓர்வீரன். குருவருடம், s. One of the nine portions or divisions of the central continent, or Jambu Dwipa, ஓர்கண்டம். See வருடம். குருநாள், s. The eighth lunar asterism, பூசம். குருநாடிவிதி, s. A treatise on the ten tubular vessels in the system, and for the ascertainment of diseases by feeling the pulse, நாடிச்சாத்திரம். குருபாலப்பிரபோதிகை, s. One of the commentaries on the Sanscrit Amara Cosha. குருநோய்--குருவியாதி, s. The smallpox, வசூரி. குருபுறப்பட-குருக்காண-குருவார்க்க, inf. To take the small-pox. குருப்பிக்க, inf. v. n. [prov.] To shoot forth; to break out--as pimples, &c. குருமுகறன்--குருமூஞ்சி, s. [vul.] One whose face in pock-pitted. குருவண்டு--குருப்பூச்சி, s. A kind of spotted wasp, ஓர்குளவி. குருவெறும்பு, s. A kind of large, red ant. See எறும்பு. குருவேர், s. A plant, the roots of which are very fragrant, ஓர்செடியின்வேர். 24)

caṟ (p. 173) adj. [A sanscrit prefix.] Good, right, excellent, virtuous, &c., நல்ல, உச்சித. W. p. 884. SAT. சற்கருமம்--சற்கன்மம், s. Good deeds, charitable or meritorious acts. See கரு மம். சற்கன்மபரிபாகம், s. The maturing of works of merit performed in previous births, supposed to promote the illumination of the soul, and to lead to the use of means for its deliverance from transmigrations. (p.) சற்கரிக்க, inf. To treat hospitably, to entertain, உபசரிக்க. 2. To be kind, polite, civil, obliging; [ex சற்காரம்.] சற்காரம், s. Kindness, beneficence, hospitality, civility, உபசாரம். W. p. 884. SATKARA. (p.) சற்காரியம், s. Good things, virtuous deeds, pursuits, &c., meritorious actions. சற்காரியவித்தை, s. The four incidents connected with births as necessary for the performance of actions, namely. 1. தனு, body for the performance of actions. 2. கரணம், intellectual faculties, the senses, &c. 3. புவனம், word, locality--as the theatre of actions. 4. போகம், suffering and enjoyment. (p.) சற்குணம், s. An obliging disposition, amiableness, good nature, benevolence, religion. (c.) சற்குணன், appel. n. An amiable, virtuous, obliging person. சற்குரு, s. A guru who seeks the good of his disciples, நற்குரு. 2. The deity--as the teacher of souls, according to their various states. (c.) சற்சங்கம், s. Good society. (p.) சர்சனர், s. [prop. சச்சனர்.] Good or pious men. (c.) சற்சலம், s. Good, pure water, நல்ல சலம். (p.) (சது.) சற்சூத்திரர், s. Superior sudras who have advanced to the கிரியை, or second degree in the Saiva religion; also called சைவர். (p.) சற்பாத்திரம், s. A good vessel, i.e. a worthy, pious, virtuous man, ஒழுக்க முடையோன். W. p. 885. SATPATRA. சற்பிரசாதம், s. A divine gift, a boon, தேவப்பிரசாதம். 2. A sacred offering, நிவே தனம். 3. [in Christ. usage.] Sacrament of the Lord's supper, நற்கருணை. See பிரசா தம். (c.) சற்புத்தி, s. Virtuous propensity, good disposition, நல்லறிவு. சற்புத்திரன், s. A dutiful son, நற்புதல் வன். (c.) 2. (fig.) A disciple dutiful to his Guru, சீஷன். 3. One of the second or கிரியை degree in the Saiva religion, or one faithful to his duties in the degree, கிரியையினிற்போன். சற்புத்திரமார்க்கம், s. Religious course of the second or கிரியை class in the Saiva system. See மார்க்கம். சற்புருடன், s. A moral, virtuous, good man, நல்லவன். 46)

cātam (p. 175) s. Boiled rice, சோறு. (Compare பிரசாதம்); [ex Sa. Sata.] (c.) 2. Truth, verity, உண்மை. Compare சதம். 3. W. p. 347. JATA. Birth, nativity, production, பிறப்பு. 4. A vampire, goblin, பூதம். Compare சாதகம். (சது.) சாதகர்மம்--சாதகன்மம், s. Ceremonies performed as the birth of a child, as giving gifts, bathing, tonsure, &c., also touching the child's tongue three times with ghee. W. p. 347. JATAKARMMA. --Note. The husband is not shaved during the wife's pregnancy, lest evil should happen to the infant. சாதங்கறி, s. Rice and curry. (c.) சாதம்படைக்க--சாதம்போட, inf. To set or distribute boiled rice. அரிசிச்சாதம், s. Rice not well boiled. உண்டைச்சாதம், s. Rice boiled and formed into balls. கட்டிச்சாதம், s. Boiled rice preserved in a small piece of cloth by a traveller. கறையற்சாதம், s. [prov.] Rice overboiled; [ex கரை, v.] தயிர்ச்சாதம், s. Rice mixed with curds, &c., sometimes presented to idols. பழையசாதம், s. (also பழையது.) Boiled rice mixed with water and kept over night for breakfast. பட்டைச்சாதம், s. [loc.] Rice boiled and set before the idol on a salver in the form of a cup, in which it had been moulded. கும்பற்சாதம், s. See under கும்பு, v. பிச்சைச்சாதம், s. [com. பிச்சைச்சோறு.] Boiled rice for the poor. பொங்கற்சாதம், s. Rice with the water not strained off, but left to steep. See பொங்கல். 5) *

pirkāci (p. 316) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To shine, to radiate, to yield brilliance or splendor, ஒளிசெய்ய. 2. To be manifest, conspicuous, illustrious, resplendent, பிரபலமாக. 3. To be full of light or knowledge--as the mind of soul illumined by the deity, ஞானவொளிநிறைய; [ex பிரகாசம்.] பிரகாமியம், s. Fulness, accomplishment, &c. See பிரகாமியம். பிரகாரம், s. Quality, property, nature, essence, தன்மை. 2. Manner, mode, way, means, likeness, similarity. விதம். 3. Kind, species, sort, வகுப்பு. W. p. 557. PRAKARA. 4. (சது.) An adjective, விசே டணம். 5. [com. for பிராகாரம்.] Inclosed precincts, or court, of a temple, கோயில் முதலியவற்றின்வீதி. 6. Surrounding wall of a temple or fortification, சுற்றுமதில். யதாப்பிரகாரம். In like manner. இன்னபிரகாரம். In this manner. இன்னபிரகாரமாய்க்கொடுத்தான். He has given is so, has sold it for such a price. பிரகிருதி, s. Nature, natural, or inherent state or quality, சென்னகுணம். 2. Matter, material nature, the passive cause of the world, சடம். 3. Root or uninflected form of a word. See பகுதி. W. p. 557. PRAKRITI. 4. (சது.) Importance, consequence, speciality, பிரதா னம். பிரகிருதிநியாயப்பிரமாணம், s. The law of nature. பிரகோவம், s. Vehement wrath, கடுங் கோபம்; [ex பிர, very.] பிரக்கியம், s. Knowledge, consciousness, intelligence, அறிவு. W. p. 56. PRAGNA. பிரக்கியாதம், s. That which is celebrated. W. p. 558.PRAK'HYATA. பிரக்கியாதி, s. Publicity, பகிரங்கம். 2. Celebrity, fame, கீர்த்தி. W. p. 558. PRAK'HYATI. பிரக்கியானம்--பிரக்கினை, s. Sense, consciousness, knowledge, intelligence, உணர்வு. W. p. 561. PRAGNANA. அவனுக்குப்பிரக்கினையில்லை. He has no sense of feeling. பிரக்கினைதப்பிக்கிடக்க, inf. To lose one's senses, as one in coma. பிரசங்கம், s. A discourse, harangue, speech, declamation, oration or exposition; as an adopted term, a sermon, விரித் துப்பொருளுரைக்க. 2. Procamation, public declaration, பகிரங்கப்படுத்துகை. 3. Publicity, notoriety, disclosure பிரபலம். 4. Clearness, conspicuousness, manitestation, தெளிவு. W. p. 581. PRASANGA. (c.) இதுபிரசங்கமாய்த்தெரியும். This has be come public. பிரசங்கபீடம்--பிரசங்காசனம், s. A pulpit. பிரசங்கமாய்த்தெரிய, inf. To appear distinctly, clearly, as a meaning. பிரசங்கமாய்வாசிக்க, inf. To read audibly or fluently. பிரசங்கம்பண்ண, inf. To harangue, to discourse. 2. To expound, to sermonize. 3. To divulge. பிரசங்கி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To publish, to proclaim, விளம்பரப் படுத்த. 2. To discourse, to sermonize, to expound, சாதுரியமாய்ப்பேச. 3. To make public. to divulge, வெளிப்படுத்த. பிரசங்கி, appel. n. A preacher, an orator, a deciaimer, proclaimer, விவரமாகஅறி விப்போன். பிரசண்டம், s. Violence, force, strength, wrath, கடுமை. W. p. 559. PRACHAN'DA. (c.) For the compounds, see சண்டம். பிரசண்டகதி--பிரசண்டவேகம், s. Great velocity, or momentum. பிரசண்டன், s. A powerful and violent man, வலியன். பிரசத்தி, s. An occurrence, an event, சங்கதி. W. p. 581. PRASAKTI. பிரசவம், s. Child-birth, parturition, மகப்பேறு. W. p. 581. PRASAVA. (c.) பிரசவமானாள். She brought forth a child. பிரசவகாலம், s. Time to bring forth. பிரசவமாக, inf. As பிரசவிக்க. பிரசவவேதனை, s. Pains of child-birth, labor-pangs. பிரசவிக்க, inf. To bring forth a child. பிரசவித்தவள், appel. n. A woman who has brought forth a child. பிரசன்னம், s. Clearness, brightness, தெ ளிவு. 2. The gracious appearance or manifestation of a deity, or sacred person, காட்சி W. p. 581. PRASANNA. (c.) பிரசன்னமாக, inf. To appear benignly, to become visible, as a deity. பிரசன்னமுகம், s. A smiling countenance, benign or gracious look. பிரசன்னவதனம், s. A gracious countenance. பிரசன்னன், s. A deity or great personage, as manifesting grace or kindness. பிரசா, s. (St.) People. See பிரசை. பிரசாதம், s. Favor, kindness, propitiousness, grace, தெய்வகிருபை. 2. (c.) Boiled rice, or any thing which, having been offered to an idol, is given by hierophants to the people, தெய்வத்துக்கு நிவேதித்தவுணவு. W. p. 582. PRASADA. பிரசித்தம், s. Publicity, notoriety, disclosure, வெளிப்படை. 2. Promulgation, proclamation, publication, annunciation, அறிவிப்பு. 3. Fame, rumor, celebrity, கீர் த்தி. W. p. 582. PRASIDDHA. பிரசித்தபத்திரம்--பிரசித்தபத்திரிகை, s. Advertisement, notice, proclamation; (R.) பிரசித்தகடுதாசி. பிரசித்தபட, inf. To become public, to be published. பிரசித்தப்படுத்த--பிரசித்தம்பண்ண, inf. To make public, to divulge. 2. To publish, to promulgate, to advertise, to proclaim. 3. To spread one's fame. பிரசித்தமானவன், appel. n. A public or well known person. பிரசீவனம், s. Livelihood, means of living, சம்பாதிக்கை W. p. 56. PRA JEEVANA. பிரசுரம், s. A publication, notification, அறிவிப்பு [from Sa. Prachura.] பிரசுரன், s. The planet venus, சுக்கிரன். பிரசூதம்--பிரசூதி, s. Bearing or bringing forth a child, parturition, மகப்பெறு கை. See சூதம். W. p. 582. PRASOOTAPRASOOTI. The compounds are, as பிரச வம், which see. பிரசூதவாயு--பிரசூதிகவாயு, s. A vital air, supposed to assist in parturition. பிரசூதிகை--பிரசூதை, s. A woman recently confined, பிள்ளைப்பெற்றிருக்கிறவன். பிரசூதிவைராக்கியம், s. Determination of a woman in labor; i. e. against future sexual connexion, பிள்ளைப்பெறும்போதை யின்வைராக்கியம். பிரஸ்தாவம், s. [com. பிரஸ்தாபம்.] An introduction or making known. 2. Opportunity. W. p. 583. PRASTAVA. பிரஸ்தாவனை, s. As பிரஸ்தாவம். பிரஞ்ஞம்--பிரஞ்ஞானம்--பிரஞ்ஞை, s. Consciousness, knowledge, intelligence. See பிரக்கியானம், பிரக்கினை. பிரஞ்ஞத்துவம், s. The state of feeling of consciousness, self-consciousness, உ ணர்ச்சி. பிரஞ்ஞன்--பிராஞ்ஞன், s. One who knows or understands himself or others, அறிஞன். பிரஞ்ஞாபங்கம், s. Loss of consciousness, அறிவழிகை. பிரட்சாளகம்--பிரட்சாளனம்--பிரக்ஷா ளகம்--பிரக்ஷாளனம், s. Washing, cleaning. purifying with water, கழுவுகை--as பாதப் பிரக்ஷாளனம். W. p. 558 PRAKSHALAKA, --PRAKSHALANA. பிரணவம், பிரணவமந்திரம், s. The principal prayer of the Hindus, containing the mystic, ஓம். See குடிலை. W. p. 561. PRAN'AVA. பிரணவரூபம், s. The Deity as the image of prayer, கடவுள். பிரதக்கணம்--பிரதட்சிணம்--பிரதக்ஷி ணம், s. Circumambulation, passing round a temple or a great person, keeping the same on the right, in token of veneration or worship--oppos. to அப்பி ரதட்சிணம். See அங்கப்பிரதட்சிணம். 2. Parading the streets in procession at a marriage, &c. turning always to the right, ஊர்வலம்வருகை. W. p. 571. PRA DAKSHIN'A. கிரிப்பிரதட்சிணம். Going round a hill, especially Arunâchala, deemed sacred. பிரதட்சிணமாய்ப்போக--பிரதட்சிணம் பண்ண--பிரதட்சிணம்வர, inf. To pass round a great person, a temple, &c., as above. பிரதம், s. Bestowment, gift, donation, ஈகை. W. p. 571. PRADA. ஞானப்பிரதமானநூல். A book imparting spiritual knowledge. பிரதரம், s. Arrow, அம்பு. W. p. 572. PRADARA. பிரதன், s. A giver, a liberal man, கொ டையாளன்; [ex பிரதம்.] பிரதாபம், s. Greatness, honor, dignity, magnificence, பெருமை. 2. Fame, glory, renown, celebrity, கீர்த்தி. 3. Great heat; splendor, brilliancy, பிரகாசம். 4. Bravery, force, heroism, வீரம். W. p. 562. PRATAPA. (c.) பிரதாபப்படுத்த--பிரதாபம்பண்ண, inf. To magnify, to make illustrious, to extol, to spread one's fame. பிரதாபிக்க, inf. To become glorious, renowned, exalted, மகிமைப்பட; [ex பிரதா .] பிரதானம், s. The material cause of creation, matter, மூலம். 2. Importance, eminence, essentiality, principalness; excellency, மேன்மை. W. p. 572. PRAD' HANA. (c.) 3. Gift, donation, தானம், கொ டை (Sa Pradâna.) பிரதானகாரியம், s. The chief or most essential point. பிரதானமடித்தல்--பிரதானம்பண்ணுதல், [prov.] v. noun Making much of one's self. பிரதானம்பேச, inf. To boast. பிரதானன், s. A chief man. பிரதானி, s. A chieftain, a prime minister. 2. Treasurer of a state, பொக்கி ஷக்காரன்.--Note. The derivation of the word gives the first meaning, but in use, பிரதானி is the third officer of a king, after மந்திரி, and சேனாபதி. பிரதானிக்கம், s. Office of a treasurer. பிரதேசம், s. Place, location, இடம். See கடிப்பிரதேசம் 2. [in Sa.] A foreign country, பிரதேசம். W. p. 572. PRADESA. உயிர்த்தெழும்பிரதேசம். A cemetery. [limited usage.] பிரதோஷம்--பிரதோடம், s. Evening, three and three quarters of a நாழிகை before sunset, and the same after; a time of special worship, with the Saivas, அஸ் தமனத்துக்கு முன்னும்பின்னும் மூன்றேமுக்கால் நாழி கை. For மகாப்பிரதோஷம், See in its place. பிரதோஷகாலம்--பிரதோஷ புண்ணிய காலம், s. A meritorious time for fasts, especially on the evening of the thirteenth phasis of the moon. See மகாப்பிர தோஷம். பிரதோஷவிரதம், s. Fasting in reference to Siva as above. பிரத்தாபம், s. Celebrity, publicity, ப கிரங்கம். 2. Opportunity. See பிரஸ்தாவம். பிரத்தாபனை, s. Making known, &c. See பிரஸ்தாவனை பிரத்தாரம், s. [St. பிரஸ்தரம்.] One of the ten rules for keeping time in music. See தாளப்பிரமாணம். W. p. 582. PRASTARA. பிரபஞ்சம், s. The world, the material universe, உலகம். 2. Mundane existences, embracing the varied forms of deity as high as சதாசிவம், and all the forms of creatures, and matter. 3. Worldly affairs, secularity, mundane affections, passions and pursuit; worldliness, லௌ கீகம். 4. Space, extension, விலாசம். W. p. 573. PRAPANCHA. 5. Army. சேனை. பிரபஞ்சத்திற்கிடந்தழுந்துகிறோம். We are immersed in worldliness. பிரபஞ்சகாரியம், s. Secularities as opposed to spiritualities. பிரபஞ்சக்கட்டு--பிரபஞ்சபாசம்--பிர பஞ்சபந்தம், s. Worldly attachments and entanglements. பிரபஞ்சசாகரம், s. The vast sea of secular entanglements. பிரபஞ்சமயக்கம், s. Fascination or bewilderment from mundane affairs. பிரபஞ்சமாயை, s. Illusion of the world; vanity of earthly things. 2. Matter as the material of creation, சடம். பிரபஞ்சமூலம், s. Maya, the natural cause of visible objects--as the earth sun, moon, stars, &c., மூலப்பிரகிருதி. பிரபஞ்சவழக்கம், s. Worldly custom, a worldy life. பிரபஞ்சவாசனை--பிரபஞ்சவாதனை, s. Experience of the joys and sorrows of the world, உலகஇன்பதுன்பவாசனை. பிரபஞ்சவாழ்வு, s. Worldly prosperity, temporal greatness, உலகவாழ்க்கை. பிரபஞ்சவியாபாரம், s. Worldly dealings, earthly intercourse. பிரபஞ்சவிருத்தி, s. Worldly actions, occupation, work or trade, உலகச்செய்கை. 2. Exhibition, or developement of Maya in the production of the universe, மாயா விருத்தி. பிரபஞ்சவிலாசம், s. Exhibition of Maya in the varieties of created things, displaying order and beauty, மாயாகாரியவி னோதம். பிரபஞ்சனன், s. Wind, காற்று. W. p. 574. PRAB'HANJANA. பிரபஞ்சானுக்கிரகம், s. The grace of deity, displayed in behalf of the world of souls. 2. The power of dispensing this grace committed to a superior class of souls; [ex அனுக்கிரகம்.] பிரபதனம், s. Failure or falling, விழு கை. W. p. 573. PRAPATANA. 2. Attainment, அடைந்துகொண்டது. பிரபந்தம், s. A connected discussion, discourse, narrative or composition. W. p. 573. PRABANDHA. 2. A poem, commonly of a descriptive character; [in Tamil.] a general term for various kinds of poems, as a juvenile poem, a warpoem, a love-poem, an epic-poem, &c. பிரபந்தங்கள், 96. Ninety-six varieties of poetical productions. They are. 1. சாதகம். 2.பிள்ளைக்கவி. 3. பரணி. 4.கலம்பகம். 5. அகப் பொருட்கோவை. 6. ஐந்திணைச்செய்யுள். 7. வருக் கைக்கோவை. 8. மும்மணிக்கோவை. 9. அங்கமாலை. 1. அட்டமங்கலம். 11. அநுராகமாலை. 12. இரட் டைமணிமாலை. 13. இணைமணிமாலை. 14. நவமணி மாலை. 15. நான்மணிமாலை. 16. நாமமாலை. 17.ப லசந்தமாலை. 18. பன்மணிமாலை. 19. மணிமாலை. 2. புகழ்ச்சிமாலை. 21. பெருமகிழ்ச்சிமாலை. 22. வருக்கைமாலை. 23. மெய்க்கீர்த்திமாலை. 24. காப்பு மாலை. 25. வேனின்மாலை. 26.வசந்தமாலை. 27. தாரகைமாலை. 28. உற்பவமாலை. 29. தானைமாலை. 3.மும்மணிமாலை. 31.தண்டகமாலை. 32. வீர வெட்சிமாலை. 33. வெற்றிக்கரந்தைமஞ்சரி. 34. போர்க்கெழுவஞ்சி. 35. வரலாற்றுவஞ்சி. 36. செ ருக்களவஞ்சி. 37. காஞ்சிமாலை. 38. நொச்சிமாலை. 39. உழிஞைமாலை. 4. தும்பைமாலை. 41. வாகை மாலை. 42. வாதோரணமஞ்சரி. 43. எண்செய்யுள். 44. தொகைநிலைச்செய்யுள். 45. ஒலியலந்தாதி. 46. பதிற்றந்தாதி. 47.நூற்றந்தாதி. 48. உலா. 49. உ லாமடல். 5. வளமடல். 51. ஒருபாவொருபஃது. 52. இருபாவிருபஃது. 53. ஆற்றுப்படை. 54. கண் படைநிலை. 55. துயிலெடைநிலை. 56. பெயரின்னி சை. 57. ஊரின்னிசை. 58. பெயர்நேரிசை. 59. ஊர்நேரிசை. 6. ஊர்வெண்பா. 61. விளக்குநிலை. 62. புறநிலை. 63. கடைநிலை. 64. கையறுநிலை. 65.தசாங்கப்பத்து. 66. தசாங்கத்தயல். 67. அரச ன்விருத்தம். 68. நயனப்பத்து. 69. பயோதரப்பத்து. 7. பாதாதிகேசம். 71. கேசாதிபாதம். 72. அலங் காரபஞ்சகம். 73. கைக்கிளை. 74. மங்கலவள்ளை. 75. தூது. 76. நாற்பது. 77. குழமகன். 78. தாண் டகம். 79. பதிகம். 8. சதகம். 81. செவியறிவுறூஉ. 82. வாயுறைவாழ்த்து. 83. புறநிலைவாழ்த்து. 84. ப வனிக்காதல். 85. குறத்திப்பாட்டு. 86. உழத்திப் பாட்டு. 87. ஊசல். 88. எழுகூற்றிருக்கை. 89. கடிகைவெண்பா. 9. சின்னப்பூ. 91. விருத்தவில க்கணம். 92. முதுகாஞ்சி. 93. இயன்மொழிவாழ்த் து. 94. பெருமங்கலம். 95. பெருங்காப்பியம். 96. காப்பியம், which see in their places. பிரபந்தகற்பனை, s. A fable, fiction, fictitious language, allegorical expressions &c., கட்டுவாக்கியம். பிரபம்--பிரபா, s. A water-shed to supply travellers, தண்ணீர்ப்பந்தல் W. p. 573. PRAPA. பிரபலம்--பிரபலியம்--பிரபல்லியம், s. Strength, power, irresistibleness, வல் லமை. W. p. 574. PRABALA. 2. Illustriousness, celebrity, as பிரசித்தம். பிரபலப்படுதல், v. noun. [appel. n. பிர பலப்பட்டவன்.] Becoming renowned. பிரபலமாக்க--பிரபலம்பண்ண, inf. To make illustrious, to spread one's fame. பிரபலமானவன்--பிரபலியமானவன், appel. n. As பிரபலன். பிரபலன், s. A famous or renowned person. பிரபவ, s. The first year of the Indian cycle; [from Sa. Prab'hava, origin.] பிரபா, s. As பிரபம் 2. [St. for பிர பை.] Light. பிரபாகரம், s. One of the six shastras. See சாஸ்திரம். பிரபாகரன், s. The sage who wrote பிரபாகரம். 2. The sun as the cause of light; [ex பிரபா et கான், who makes.] பிரபாகீடம், s. Fire-fly, glow-worm, மின்மினி; [ex பிரபா கீடம், insect.] பிரபாசன், s. One of the eight Vasus. See அட்டவசுக்கள். பிரபாணி, s. The palm of the hand, உள்ளங்கை W. p. 573. PRAPAN'I பிரபாவம், s. Dignity, majesty, preeminence, magnanimity as பிரதாபம். W. p. 574. PRAB'HAVA. 2. Glory, renown, fame, கீர்த்தி. 3. Light, splendor, lustre, ஒளி. பிரபோதம், s. Serenity, தெளிவு. 2. Knowledge, wisdom, ஞானம். W. p. 574. PRABOD'HA. பிரபோதசந்திரோதயம், s. A dramatic poem treating of the triumph of the good principle over the evil, ஓர்நூல். பிரமதம்--பிரமத்தம், s. Joy, gladness, intoxication, வெறி W. p. 575. PRAMADA. பிரமதாதிபன், s. Siva, சிவன். பிரமாணம், s. Measure, degree, quantity, limit, அளவை. 2. Oath, solemn declaration, ஆணை. 3. Time measured by the revolution of a planet--1st the time from its rising to its setting, called தினப் பிரமாணம். 2d. From setting to rising, called இராப்பிரமாணம். 3d. Time of the sun's passing from horizon to horizon, called அருக்கப்பிரமாணம். 4. Rule, method, criterion; ground of inference or belief, விதி. 5. Proof, testimony, authority, evidence, means of ascertaining truth, சாட்சி. 6. A logical inference, தருக்கநிரு ணயம். 7. Royal authority, sovereign command, இராசகட்டளை. 8. Scripture, a work of sacred authority, வேதம். 9. Illustration, example; that which is produced from some authority, called மேற் கோள். W. p. 575. PRAMAN'A. பிரமாணம், 8. Eight ways of obtaining the true knowledge of a thing or occurrence. See அளவை. கிரகணப்பிரமாணம். The extent of an eclipse, digits eclipsed. சத்தியப்பிரமாணம் A true oath. நியாயப்பிரமாணம். The law, a law-book. பிரமாணஞ்செய்ய--பிரமாணம்பண்ண, inf. To make oath, to swear. பிரமாணாதீதம், s. Beyond the limit of logical inference or ascertainment-spoken of the Deity, அளவைகடந்தது; [ex பிரமாணபாவம், s. Want of proper authority, law rule, proof, or illustration, திருட்டாந்தமின்மை 2. Endlessness; the state of being without measure, அள வின்மை; [ex அபாவம், negation.] பிரமாணிகம்--பிரமாணிக்கம், s. Truth, veracity, a true declaration, உண்மை. 2. An oath, ஆணை. (c.) பிரமாணிக்கன், s. A man of truth, உண்மையுள்ளவன். பிரமாணி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To judge, infer from premises, to deduce, நிதானிக்க 2. To enact, to lay down a rule, விதிக்க. 3. To estimate, அ ளவிட. பிரமாதம், s. Inadvertence, error, inaccuracy, failure, மோசம். W. p. 515. PRAMADA. 2. Dullness, மயக்கம். பிரமாததெய்வமல்லாததைத்தெய்வமென்றுநம்பு கிறது. Believing that to be God which is not. பிரமாதமாய்ப்போக, inf. To become careless, &c. பிரமியம், s. [a change of பிரமேகம்.] A noisome disease, gonorrh&oe;a, gleets. See இரத்தப்பிரமியம் (c.) பிரமியப்பூண்டு, s. A plant, Gratiola monieri. பிரமுகம், s. That which is best, most excellent, மிகவும்நல்லது W. p. 576 PRAMUK'HA. பிரமேகம், s. Any venereal affection, including many varieties, மேகவியாதி. W. p. 576 PRAMEHA. பிரமேயம், s. That which is known, அறி யப்படுவது. 2. A category or doctrine to be proved, பிரமாணிக்கத்தக்கது. 3. A thing proved or ascertained, நிச்சயிக்கப்படுவது. W. p. 576.PRAMEYA 4. [vul.] Opportunity, சமயம். பிரமோகம், s. Affection, love of wife and children, causing intellectual obscurity, அன்பின்மயக்கம்; [from Sa. Pramoha, fascination.] பிரமோதம், s. Joy, pleasure, delight, உவத்தல் W. p. 576 PRAMODA. பிரமோதூத, s. The fourth year of the coming Indian cycle, as 187, ஓர்வருஷம். பிரயத்தனம்--பிரயத்தினம், s. Attempt, effort, exertion, endeavor use of means, முயற்சி. W. p. 576. PRAYTNA. (c.) பிரயத்தனஞ்செய்ய--பிரயத்தினம்பண் ண, inf. To attempt, to endeavor, to exert energy. பிரயாகை,s. A sacred place of pilgrimage at Allahabad, the confluence of the Jumna and Ganges, with a supposed subterraneous addition from the Sarasvati river, திருவேணிசங்கமம். W. p. 576. PRAYAGA. பிரயாசம்--பிரயாசை, s. Endeavor, exertion, effort, முயற்சி. 2. Pains, labor, trouble, application, difficulty, hardship, struggle, உழைப்பு. W. p. 577. PRAYASA. (c.) பிரயாசங்காட்ட,inf. To be hard, difficult, laborious. பிரயாசப்பட--பிரயாசைப்பட, inf. To take pains, to try, to exert one's self, to endeavor. பிரயாசி, s. A laborious diligent person, male or female. பிரயாணம், s. Going, motion, a journey, travelling, வழிச்செல்கை. W. p. 576. PRAYAN'A (c.) பிரயாணகாலம், s. Time of departure. 2. Death, மரணம். 3. [fig.] The last journey, time of death, மரணகாலம். பிரயாணம்பண்ண, inf. To go on a journey. பிரயுதம், s. A million, பத்திலட்சம். W.p. 577. PRAYUTA. பிரயோகம், s. Discharge, as of weapons, emission, செலுத்துகை. 2. Main object, design, நோக்கம். 3. Use, application to a purpose, use of means, முயற்சி. 4. Contrivance, device, உபாயம். 5. Preparation, readiness, எத்தனம். 6. The operation of magical rites, எத்தனம் 6. The operation of magical rites, ஏவல். 7. Example, authority, உதாரணம். W. p. 577. PRAYOGA.--The most common compounds are அஸ்திரப்பிரயோகம், அவுஷதப்பிரயோகம், மந்திரப்பி ரயோகம், which see. பிரயோகஞ்செய்ய--பிரயோகம்பண்ண, inf. To discharge arrows. 2. To use a word, thing &c. 3. To have recourse to a remedy, a plan, or contrivance. 4. To form a scheme for a work. பிரயோகசாரம், s. A book on grammar, ஓர் இலக்கணநூல். பிரயோகவிவேகம், s. A grammatical treatise on Sanscrit words used in Tamil, ஓர் இலக்கணநூல். பிரயோகி, appel. n. A competent, capable man, சமர்த்தன். பிரயோகி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To emit, to discharge arrows; to shoot, செலுத்த. 2. To use, apply, employ, as words, வழங்க. 3. To have recourse to a remedy, or contrivance, முயல. பிரயோசகம், s. Advantage, utility, profit, as பிரயோசனம்; [from Sa. Prayojaka. W. p. 577.] பிரயோசகன்--பிரயோசனன்--பிரயோசி கன், s. One who receives advantage or profit. பிரயோசனம், s. [vul. புரோசனம்.] Profit, advantage, usefulness, ஆதாயம். 2. Reward good or bad, fruit or result of actions, செய்கையின்விளைவு. (c.) பிரயோசனப்பட, inf. [causat. பிரயோ சனப்படுத்த.] To be of use, turn to account or advantage. பிரயோசனப்பட்டவன், appel. n. A useful man. பிரயோசனம்பண்ண, inf. To do one a benefit to put one in the way of getting a livelihood. பிரலம்பம்,s. Hanging down; motion, waving, அசைவு. W. p. 577. PRALAMBA. பிரலாபம், s. Unmeaning speech,பய னில்சொல் W. p. 578. PRALAPA. 2. Lamentation, grief, புலம்புகை. பிரலாபசன்னி, s. A raving fit, அலறு சன்னி. பிரலாபி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To talk excessively and incoherently through grief; to lament, as a mourner, புலம்ப. (c.) பிரலோடனம், s. Rolling on the ground, revolving, உருளுகை. W. p. 576. PRALOD'HANA. பிரவசனம், s. Preaching or sermonizing, பிரசங்கம்பண்ணுகை. W. p. 578. PRAVACHANA. பிரவருத்தகன்--பிரவர்த்தகன், s. An author, original instigator, முயற்சிசெய் வோன். W. p. 578. PRAVARTTAKA. 2. A merchant, trader, வியாபாரி. பிரவருத்தனம்-பிரவர்த்தனம், s. Effort, exertion, taking measures, using means, exercise, endeavor, பிரயத்தினம். W. p. 578. PRAVARTTANA. பிரவர்த்தி, s. Engagement, activity, exertion, முயற்சி. பிரவர்த்தி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To exert, to use means for the completion of an object, முயற்சிசெய்ய. பிரவாகம், s. Inundation, flood, வெள் ளம். 2. Stream, rapid flow, torrent, நீரோட்டம். 3. Action, work, செய்கை. W. p. 579. PRAVAHA. பிரவாகி, க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To overflow, to destroy, as a flood, பெரு க்கெடுக்க. பிரவாளம், s. Red coral. See பவளம். பிரவிடை--பிரௌடை, s. A woman of middle age. See பருவம். பிரவிருத்தர், s. [pl.] The third class of the nine forms of deity, embracing four of the five operating gods, முயலுங்கடவுளர். See கிருத்தியம். பிரவிருத்தி, s. Increase, வளர்ச்சி. 2. Affairs, circumstances, occurrence of life, வர்த்தமானம். W. p. 579. PRAVRUTTI. பிரவிருத்தி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cause to increase, to augment; to evolve, அதிகப்படுத்த. 2. v. n. To increase, to be augmented, வளர. பிரவேசம், s. Entrance of a great person, with parade, உட்படுகை. 2. Intentness on an object, engagedness in a pursuit, மனம்பற்றுகை. 3. Entrance on, or progress in, a work, a study, &c., commencement, initiation, ஆரம்பம். 4. [fig.] Place of entry, வாயில். W. p. 58. PRAVASA. பிரவேசபரீட்சை, s. Entrance examination. (adopted.) பிரவேசப்படுத்த, inf. To cause to enter or go in, பிரவேசிப்பிக்க. பிரவேசமாக, inf. To enter, to go in, to get into, &c. உட்புக. பிரவேசம்பண்ண, inf. To enter, to make an entrance. பிரவேசி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To enter, உட்செல்ல. 2. To enter, upon, commence, தொடங்க. (c.) பிரவேசிப்பிக்க, inf. To cause to enter. பிரவேட்சணம்-பிரவேக்ஷணம், s. Seeing beforehand, முன்னுறக்காண்கை. W. p. 579. PRAVEKSHAN'A. 9) *

varam (p. 376) s. Boon, gift, privilege, or endowment by a deity or some superior, கொடை. 2. Favor, help, அநுக்கிரகம். 3. Excellency, eminence, மேன்மை. W. p. 735. VARA. 4. One of the nine kinds of treasures, நவநிதியிலொன்று. (சது.) வரகவி, s. A natural poet, a poetic genius. வரங்கொடுக்க--வரமளிக்க, inf. To bless as a deity, to endow with supernatural gifts one who has performed rigit austerities. வரதம், s. Bestowing a gift, granting a boon, ஈதல். (Sa. Var. da.) வரதன், s. One granting a boon, a benefactor, ஈகையாளன். 2. An epithet of Siva, Vishnu and Argha. (சது.) வரநதி, s. The river Ganges, கங்கை, (சது.) வரப்பிரசாதம், s. [appel. வரப்பிரசாதி.] Divine grace, spiritual gifts. (local.) வரம்பெற்றவன், appel. n. A man who has a particular gift or talent. வரர், s. [pl.] Sages, மேலோர். 2. Celestials, வானோர். (சது.) வரன், s. A husband, புருடன். 2. An epithet of Siva and Brahma--as granting boons. 3. An elder brother, தமையன். வராங்கம், s. The head, தலை. (சது.) 2. An elegant form, அழகியஉருவம். 3. A celestial body, முத்தியர்மெய்; [ex அங்கம்.] வரேந்திரன், s. One richly gifted. வரோதயன், s. One born by special favor of a god, வரத்தினாற்பிறந்தவன். 108)