aḷṟu (p. 33) கிறேன், அளறினேன், வேன், அளற, v. n. To split or become mauled or shattered--as a tree in lopping off the branches with a blunt instrument, சிதறிவெ டிக்க. 2. To split--as a palmyra tree in falling, பிளக்க. 3. To be fractured--as the skull by a fall or blow, to be broken or bruised as any part of the body, also as palmyra fruits, நெரிய. 27)

āppu (p. 38) s. A wedge used in splitting palmyra rafters, &c., மரம்பிளக்குமாப்பு. (c.) ஆப்பென்பு, s. The cuneiform bone. (Anat.) 112)

iṭ (p. 45) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To dig, dig out, scoop, to hollow, தோ ண்ட. 2. v. a. or n. To cleave open, open a way through; split--as a branch, &c.; tear a person to pieces--as an elephant, பிளக்க. 3. To stand or walk straddling, to distend the legs, stride, விரிந்துநிற்க. இடப்பு, v. noun. Cleaving, opening, hollowing, forcing a way through, a large cleft or gap, பிளப்பு. 2. Distension, விரிக்கை. 3. s. A clod of earth thrown out by digging or ploughing, பெயர்க்கப்பட்டமன்ணாங்கட்டி. இடப்புக்கால், s. Distended legs. 51)

īr (p. 58) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஈர, v. a. To cut, mince, hack, chop, வெட்ட. 2. To split, cleave, part asunder, பிளக்க. 3. To saw, அறுக்க. (p.) ஈரரிவாள்--ஈர்வாள், s. A saw, இரம்பம்; [ex வாள், a long blade.] ஈர்வு, v. noun. Cutting, splitting, sawing, வெட்டுகை. 27)

īr (p. 58) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To pull, draw, attract--as the magnet; to drag, carry away--as a current, to draw into, இழுக்க. 2. To saw, அறுக்க. 3. To split, பிளக்க. 4. To peel, flay, உரிக்க. (p.) நார்த்தொடுத்தீர்க்கிலென். What though (a corpse) be dragged along with a leather thong. (நாலடி.) யானையீருரி, s. A skin stripped off an elephant. ஈர்ப்பு, v. noun. Draught, pulling, a pull, tug, attraction, இழுப்பு. 2. Lockjaw, tetanus, contortion of the features or the limbs, இசிவு. 28)

kīẕ (p. 113) கிறேன், ந்தேன், வேன், கீழ, v. a. To rend, tear, கிழிக்க. 2. To rive, split, cleave, பிளக்க. 3. To destroy, demolish, அழிக்க. 4. To draw--as a line; to describe--as a diagram, கோடுகிழிக்க. 45)

ckkai (p. 155) s. Refuse of sugar cane, of fruits, &c., either the rind, or other fibrous parts; incompactness; want of solidity and strength, கோது. (c.) 2. [prov.] The wadding of a gun--as தக்கை, துப்பாக் கித்தக்கை. 3. A species of Jack fruit, கானப் பலாக்காய். 4. Carpenter's chips, சிராய். சக்கைசக்கையாயுரிக்க, inf. To strip off any fibrous substance. 2. (fig.) To rail at or revile one. சக்கைசக்கையாய்ப்பிளக்க, inf. To cut or split into chips. சக்கையாய்க்கிடக்க, inf. To be insipid. சக்கையாய்ப்பிளிய, inf. To squeeze into a refuse. 2. (fig.) To press one hard to work. (c.) சக்கையன், s. [prov.] A person with a stout but incompact body. பலாக்காய்ச்சக்கை, s. [prov.] The rind or other refuse of jack fruit. மரச்சக்கை, s. A chip, a wooden peg. 17)

cirāy (p. 185) s. [usage.] Splint, splinter, shivered chips of palmyra or other timber, மரச்சிராய். 2. Fibres constituting the solid and other parts of palmyra timber, பன ஞ்சிராய். 3. [prov.] The hard and undurated part in a bubo or cancer, பருவின்முளை. சிராயருகுகிறது. The splinter causes pain. சிராய்தைக்க, inf. To run as a splinter into the foot. சிராய்த்தூள்--சிராய்ப்பொடி, s. Small chips, splinters. சிராய்பிளக்க, inf. To cleave a tree, commonly for fuel. சிராய்ப்பாக்கு, s. Areca-nuts not well ripened. சிராய்ப்பீனசம், s. An inflammatory disease of the head, with discharges by the nose in bean-like flakes, ஓர்நோய். See பீனசம். சிராய்விழ, inf. [prov.] To be fibrous, as mangoes and other fruits when blighted. 61)

neñcu (p. 279) s. The mind, the heart; [in popular use.] Consciousness, thought, reason, judgment and will, மனம். 2. Conscience, மனச்சாட்சி. 3. Breast, bosom, chest, மார்பு. 4. Throat, தொண்டை. 5. (fig.) Boldness, courage, daring heroism, தைரியம். 6. Audacity, venturousness, துணிவு. (c.) மறவாதேநெஞ்சே. Forget not O my soul! எனக்குநெஞ்சைக்கரிக்கிறது. I feel a nausea in the throat. இத்தனைநெஞ்சுனக்கிருக்கிறதோ. Are you so bold? நீசெய்ததுஎன்னெஞ்சிலிருக்கிறது. What you have done is remembered. நெஞ்சிலேமிதிக்கிறான். He treats me with great disrespect. நெஞ்சைத்தட்டிப்பார். Ask your own breast. நெஞ்சையொழித்தொருவஞ்சகமில்லை. There is no fraud in which the heart is not concerned. (Avv.) உன்னெஞ்சிற்சிறாயெடுத்துப்போடுவேன். I will reduce your pride. உன்நெஞ்சுகல்நெஞ்சு. Your breast is a stony breast. நெஞ்சடைத்துக்கொள்ள, inf. To be choked, or stifled in the throat. நெஞ்சடைப்பு--நெஞ்சடைவாதம், s. Obstruction in the chest, ஓர்நோய். நெஞ்சழிதல், v. noun. Failing or being overwhelmed, as the heart with sorrow, or fear. 2. Loss of consciousness, through sorrow, fear, drunkenness, &c. 3. Being overcome with lust; losing self-control. நெஞ்சறிய, inf. [as an adverb.] Consciously. நெஞ்சறியப்பொய்சொல்லலாமோ. Can you knowingly lie? நெஞ்சறிவிளக்கம், s. A treatise. நெஞ்சன், s. [in combin.] A hard-hearted person. See கன்னெஞ்சகன், வன்னெஞ்சகன். 2. [prov.] A bold, daring person, துணி வுடையோன். 3. A person of self-importance, இடும்பன். நெஞ்சாங்கட்டை, s. The breast-bone, as நெஞ்செலும்பு. 2. A log placed across the breast of a corpse to prevent its rising while burning, பிணத்தின்நெஞ்சுக்கட் டை. 3. (fig.) A plot to destroy one, தூராலோசனை. இதுவுனக்குநெஞ்சாங்கட்டைக்கோ. Is this for your breast log? a curse imprecating death. நெஞ்சாங்குலை--நெஞ்சாங்கொழுந்து, s. The viscera. 2. See குலை. நெஞ்சாங்குழி--நெஞ்சுக்குழி, s. The pit of the throat. நெஞ்சிடித்தல், v. noun. Throbbing of the heart, from fear, &c. நெஞ்சிலேகல்--நெஞ்சிற்கல், s. (fig.) A heavy calamity, பெருந்துக்கம். நெஞ்சிலேகல்லுப்போட்டீர். You have put a stone in my breast, used in lamentation for the dead. நெஞ்சிலேதெண்டல், v. noun. [prov.] Affecting the breast--as wind, spasm, or cramp, நெஞ்சிற்றடுக்க. நெஞ்சிளைக்க, inf. To become fearful, timid, cowardly. நெஞ்சிற்பாரம், s. (fig.) Burden or weight of responsibility oppressing the heart. 2. Sorrow of heart. நெஞ்சுகரிப்பு--நெஞ்சுக்கரிப்பு, v. noun. A nausea in the throat. நெஞ்சுகாய, inf. To become dry, gnawing, &c., as the breast in disease, causing thirst, &c. 2. [prov.] To faint as the heart through sorrow, fear, &c. நெஞ்சுக்கட்டு-நெஞ்சுக்கோழை, s. Pectoral disease from phlegm, as asthma. நெஞ்சுக்குத்து--நெஞ்சுவலி, s. Pain in the chest. நெஞ்சுதட்ட, inf. To tap the breast in defiance, as a challenge. 2. To tap the breast with a boast of doing an exploit. நெஞ்சுதுடித்தல், v. noun. Throbbing of the heart from fear. 2. Sympathizing with one in affliction, பரிதாபப்படல். நெஞ்சுத்தடிமல், s. Catarrh seated in the breast, cold and cough. நெஞ்சுத்துணிகரம்--நெஞ்சுத்துணிவு, s. Boldness of heart, heroism, intrepidity. நெஞ்சுநெஞ்சென்றுகுத்துதல், v. noun. Striking the breast with the tips of the fingers, in bewailing the dead, &c. See மார்படித்தல். நெஞ்சுநோ, s. Pain in the breast. 2. (fig.) Grief of heart. நெஞ்சுபக்கிடுதல், v. noun. Being struck with sudden fear or sorrow. நெஞ்சுபதறுதல், v. noun. Fluttering of the heart at the sight of a distressed object, of unjust suffering in another, or of danger of injustice to one's self. நெஞ்சுபுண்ணாக--நெஞ்சம்புண்ணாக, inf. To be grieved, wounded at heart. நெஞ்சுப்பள்ளம், s. [prov.] Pit of the stomach. நெஞ்சுரம், s. Bold-heartedness. நெஞ்சுரப்பானவன், appel. n. A hardhearted man. See உரம். நெஞ்சுவறட்சி, s. Dryness of the chest when cough causes no expectoration. நெஞ்சுவிடுதூது, s. A poem in which the heart is personified as a messenger to a lover, ஓர்பிரபந்தம். 2. One of the fourteen treatises of the Agama philosophy. See சைவசித்தாந்தம், under சித்தாந் தம். நெஞ்சுறைப்பு, s. Boldness of heart, intrepidity. நெஞ்செரிதல், v. noun. Envying, பொ றாமைப்படுதல். நெஞ்செரிப்பு, v. noun. Nausea from eating to excess, or from eating acids, sweets, &c. 2. Pain in the stomach, heart-burn. 3. (fig.) Envy, பொறாமை. நெஞ்செலும்பு, s. The sternum. See எலும்பு. நெஞ்சைக்கல்லாக்க, inf. To harden one's own or another's heart. நெஞ்சைக்குமட்டல், v. noun. Nausea. See குமட்டு. நெஞ்சைப்பிடிக்க, inf. To take by the throat. நெஞ்சைப்பிளக்க, inf. To split the breast. 2. (fig.) To cause great grief. நெஞ்சையுவட்ட, inf. To loathe. See உவட்டு, v. நெஞ்சோர்மம், s. Bold-heartedness, as நெஞ்சுத்துணிவு; [ex ஓர்மம்.] 47)

vañcakam (p. 374) s. Fraud, deceit, சூது. W. p. 73. VANJCHAKA. வஞ்சகம்பேசேல். Speak not deceitfully. (Avv.) வஞ்சகம்நெஞ்சைப்பிளக்கும். Deceit will rend one's heart. [prov.] வஞ்சகம்பண்ண, inf. To cheat, as வஞ் சிக்க. வஞ்சகன், s. An impostor, a cheat. 68) *

viṭu (p. 392) கிறேன், விட்டேன், வேன், விட, v. a. To set at liberty, to release, to despatch, அனுப்ப. 2. To emit, issue, give out, as the clouds, பறியவிட. 3. To let flow as water, வெளிப்படுத்த. 4. To quit, leave, forsake, abandon, துறக்க; [ex Sa. Vit'a, to break.] 5. To get rid of, part with, கழிக்க. 6. To permit, let, give leave, விடைகொடுக்க. 7. To cease, discontinue, ஒழிய. 8. To split, பிளக்க. இவ்விடத்தைவிட்டுப்போனான். He has left this place. போய்விட்டான். He is gone. அவன்வராவிட்டால். If he do not come. இல்லாவிட்டால். If not. அவனைவழியனுப்பினான். He accompanied another a little way and took leave. அவனைப்போகவிடாதே. வாணம்விட்டார்கள்..........They discharged rockets. அதைவிட்டுவை. Leave it as it was. அந்தஉத்திரம்விட்டுப்போயிற்று. The beam is broken சாதந்தண்ணீர்விட்டுப்போயிற்று. The boiled rice has become watery. விடாக்காய்ச்சல்--விடாச்சுரம், s. A continued fever, a hectic. விடாச்சுரத்துக்குவிஷ்ணுகரந்தை. The plant, Sph&oe;ranthus Indicus, a specific for a hectic. விடாதகண்டன், s. A persevering man. விடாதவாகுபெயர், s. Instrumental nouns used for the agent, as in குதி ரையால்அவ்வூர்கொள்ளையிடப்பட்டது, that town was plundered by the horse [cavalry.] விடாப்பிடி, s. Taking and keeping hold of a person. 2. Tenaciousness, pertinacity. 3. Unchangeableness, ஒரு கண்டசீர். விடாமழை, s. Unceasing showers, as அடைமழை. விடுகதை, s. A riddle, an enigma. விடுகதைவிடுவிக்கிறது. Solving a riddle. விடுகாசு, s. Small money for change. 2. [com விடுகாசுவளையல்.] A kind of glass arm-ring. விடுகாலி, s. A cow at large, கட்டமாடு. 2. A person under no restraint, a libertine, துர்த்தன். விடுகுறை--விட்டகுறை, s. That which is left for a future time.--oppos. to தொ டுகுறை, தொட்டகுறை 2. As விடுதுறை. விடுகோலெருது, s. A spare bullock. (R) விடுதுறை, s. A stopping place in singing, reading or in explaining verse. விடுதேங்காய், s. Cocoa-nuts moved by magic. விடுந்தலைப்பு, s. The front end of a cloth, முன்றானை (சது.) விடுபட, inf. To be left, abandoned, relinquished, விட்டுவிடப்பட. விடுமுறை, s. Vacation or holidays in a school. விட்டடி, s. The line just read--as விட் டடியுந்தொட்டியுமவனுக்குத்தெரியாது, he does not know the beginning nor the end, of a discourse. விட்டவர், appel.n. Enemies, பகைவர். 2. Ascetics துறந்தோர். (சது.) விட்டவாகுபெயர், s. A figure in which the name of a person or thing is used for its adjunct--as கங்கைக்கணிடைச்சேரி. விடேன்தொடேனென்றுநிற்கிறது. Refusing to leave off. விட்டிசைத்தல், v. noun. A di&ae;resis, or sounding one syllable as two, பிரிந் திசைத்தல். விட்டுக்கொடுக்க, inf. To put one forward, &c., in order to try how a matter will go. 2. [prov.] To disclose secrets. 3. To roll a cocoa-nut in the new year's game to be struck by a competitor. 4. To pimp. விட்டுமாற, inf. To take another course; in change in principles or conduct. விட்டுவாங்கி, appel. n. [prov.] One who lends his wife for gain. விட்டுவிட, inf. To forego, to resign, to relinquish. விடுகை--விடுதல், v. noun. Leaving, dispensing with; sending away; setting at liberty, casting or throwing. 11)

veṭi (p. 399) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To explode, to discharge, படாரென. 2. To crack as earthen ware, to chap open, to part--as the ground, to split, பிளக்க, (c.) அவன்வெடித்தாற்போலேபேசுகிறான். He speaks in a rattling manner. வெடித்தகுரல், s. A loud, thundering voice, &c. See குரல். வெடிப்பு, v. noun. Crevice, fissure, gap, பிளப்பு. 2. Explosion. 3. [fig.] Bad smell 4. Disgust. வெடிப்படிக்க, inf. To be qualmish from a bad smell, as of some medicines. 2. To shew disgust. வெடிப்படைக்க, inf. To close up crevices or cracks. 17)

vēti (p. 402) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [com. பேதி.] To transmute metals, to change, வேறாக்க. 2. To practise Alchemy, விகாரப்படுத்த. 3. To divide, split, பிளக்க. வேதித்தல், v. noun. Changing; splitting. (சது.) 33) *