akttiṇai (p. 2) s. Rules for amatory poems, &c. opp. to புறத்திணை. 2. Mental delectation, especially in love, அகத்துநிகழொழுக் கம். See அகப்பொருள். (p.) அகத்திணைப்புறம், s. as அகப்புறப் பொருள் or கைக்கிளையும் பெருந்திணையும். Voluptuous desire on the part of one only in sexual intercourse. (p.) 4) *

akppuṟm (p. 2) s. Enjoyment in love on the part of one only, கைக்கிளையும் பெ ருந்திணையும். 2. Ten enjoyments treated of in the book called அகப்பொருள், viz., காந்தள், வள்ளி, சுரநடை, முதுபாலை, தாபதம், தபுதாரம், குற்றி சை, குறுங்கலி, இல்லாண்முல்லை, and பாசறை முல்லை. (p.) அகப்புறத்திணை--அகப்புறப்பொ ருள், s. as அகப்புறம். Partial enjoyment in love. (p.) அகப்புறப்பாட்டு, s. A poem made concerning any of the 1 things mentioned in அகப்புறம். (p.) 19)

aṭṭam (p. 9) --அஷ்டம், s. Eight, எட்டு. (p.) Wils. p. 92. ASHTAN. அட்டகணம்--அஷ்டகணம், s. [in poetry.] The eight kinds of feet with which the invocation of a poem may begin; four indicative of good, and four of evil. See கணம். அஷ்டகம், s. A collection or series of eight things, எட்டின்கூட்டம். 2. A Sanscrit poem, every eight stanzas of which are of the same kind of verse, வடமொழியினோர்பிரபந்தம். Wils. p. 91. ASHTAKA. அஷ்டகருமம், s. The eight kinds of கருமம். (p.) See கருமம். அஷ்டகிரி, s. The eight sacred mountains. See கிரி. அஷ்டகுற்றம், s. The eight imperfections of creatures. See குற்றம். அஷ்டகுன்மம், s. Eight different kinds of disease occasioned by obstructions. See குன்மம். அஷ்டகை, s. The eighth திதி, as அட்டமி. 2. One of the twenty one sacrificial rites, இருபத்தொருயாகத்திலொன்று. அஷ்டகோணம்--அஷ்டதிக்கு, s. The eight regions or cardinal points, எட்டுத்திசை. See கோணம். அஷ்டசித்தி--அஷ்டமாசித்தி, s. The eight super-human powers, எண்வ கைச்சித்தி. See சித்தி. அஷ்டசுபம்--அஷ்டமங்கலம், s. The eight auspicious objects, to meet which is thought a favorable omen. See மங்கலம். அஷ்டதந்திரவாதம், s. One of the eighty disorders from flatulency, combining eight bad symptoms. அஷ்டதனம், s. The eight special advantages; viz. 1. ரூபம், beauty. 2. சம்பத்து, acquisitions. 3. வித்தை, skill. 4. விவேகம், wit, ingenuity. 5. குணம், good disposition. 6. தனம், gold. 7. நல் லகுலம், good caste. 8. வயது, age. அஷ்டதானபரீட்சை, s. The eight symptoms of disease. See பரீட்சை. அஷ்டதிக்கயம், s. The eight elephants of the cardinal points, எட்டுத்திசை யானை. See திக்கயம். அஷ்டதிக்குப்பாலகர், s. The regents of the eight cardinal points, எண் டிசைப்பாலகர். See திக்குப்பாலகர். அஷ்டநாகம்--அஷ்டமாநாகம், s. The eight serpents, எண்வகைநாகம். See நாகம். அஷ்டபந்தனம், s. One of the eight forms of puja. 2. Binding the cardinal points by incantations, &c. See திக்குக்கட்டு. அஷ்டபந்தனஞ்சாத்த, inf. To put a mixture of wax, resin, vermilion, frankincense, butter, &c., in the niche around a stone idol. அஷ்டபோகம், s. The eight species of enjoyment. See போகம். அஷ்டப்பிரமாணம், s. The eight laws of evidence. See பிரமாணம். அஷ்டமணம், s. The eight kinds of marriage. See மணம். அஷ்டமச்சனி--அஷ்டமத்துச்சனி, s. Saturn situated in the eighth sign from that of one's birth, when his influence is deemed the most malignant, எட்டாமிடத்துச்சனி. அஷ்டமாந்தம், s. The eight kinds of disease in children. See மாந்தம். அஷ்டமி, s. The eighth day of the moon, either waxing or waning, எட் டாந்திதி. 2. The eighth of any series or number, எட்டாவது. அஷ்டமூர்த்தம், s. The eight forms assumed by Siva, spiritual and natural, regarded as his bodies. அஷ்டமூர்த்தி, s. Siva, சிவன். See the preceding. அஷ்டமூலம், s. The eight medicinal roots. See மூலம். அஷ்டமெய்ப்பரிசம்--அட்டமெய் ப்பரிசம், s. The eight sensations of the body. See மெய்ப்பரிசம். அஷ்டயோகம்--அஷ்டாங்கயோ கம், s. The eight things to be observed by a Yogi. See யோகம். அஷ்டலட்சணம், s. The eight attributes of God. See குணம். அஷ்டலட்சுமி, s. The goddess of fortune, or patroness of wordly things, எண்வகையிலக்குமி, viz. 1. தனலட்சுமி, patroness of riches. 2. தானியலட்சுமி, patroness of grain. 3. தைரியலட்சுமி, patroness of boldness. 4. சௌரியலட்சுமி, patroness of bravery. 5. வித்தியாலட்சுமி, patroness of science. 6. கீர்த்திலட்சுமி, partroness of fame. 7. விசயலட்சுமி, patroness of victory. 8. இராச்சியலட்சுமி, patroness of kingdoms. அஷ்டலோகபஸ்பம், s. A medicine composed of eight metals: 1. பொன், gold. 2. வெள்ளி, silver. 3. செம்பு, copper. 4. இரும்பு, iron. 5. வெண்கலம், white copper. 6. தரா, brass. 7. வங்கம், lead. 8. துத்தநாகம், zinc, with different salts and vegetable juices; the whole prepared by fire and reduced to powder to be used in various diseases. அஷ்டவசுக்கள், s. The eight வ சுக்கள், a class of தேவர் or gods. See வசுக்கள். அஷ்டவணிககுணம், s. The eight qualities of a good tradesman. See வ ணிககுணம். அஷ்டவருக்கம், s. The eight things used for medicines. 1. சீரகம், cumin, 2. கருஞ்சீரகம், black cumin. 3. சுக்கு, dry ginger. 4. மிளகு, pepper. 5. திப்பிலி, long pepper. 6. இந்துப்பு, rock salt. 7. பெருங்காயம், assaf&oe;tida. 8. ஓ மம்--அசமதாகம், the omum seed. 2. The eight astrological divisions of the rising sign at the time of one's birth. அஷ்டவருக்கு, s. Impr. for அஷ் டவருக்கம் in the latter meaning. அஷ்டவிகாரம், s. The eight evil dispositions of men. See விகாரம். அஷ்டவூறு, s. The eight perceptions of the senses. See ஊறு. அஷ்டவெச்சம், s. The eight natural defects of the body. See எச்சம். அஷ்டவெற்றி, s. The eight kinds of conquest. See புறத்திணை. அஷ்டவெற்றிமாலை, s. The eight kinds of wreaths with which conquerors were crowned. See வெற்றிமாலை. அஷ்டாங்கம், s. The eight parts of the body, viz., the feet, hands, shoulders, forehead, breast. அஷ்டாங்கநமஸ்காரம், s. Worship with the eight members of the body, the feet, hands, shoulders, breast and forehead, கால்கள், கைகள், தோள்கள், மார்பு, நெற்றி என்னும் எண்வகையுறுப்புக்களினாற் செய்யும் வணக்கம். அஷ்டாங்கநிலந்தோய்தல், v. noun. Prostrating on the face, causing the above eight members to come in contact with the ground. அஷ்டாங்கயோகம், s. The eight qualities and observances of a Yogi. See யோகம். அஷ்டாதசகணம், s. The eighteen classes of celestials. See கணம். அஷ்டாதசகுணம், s. The eighteen properties of the body, யாக்கைக்குறுகுற்றம் பதினெட்டு. See யாக்கை. அஷ்டாதசதருமசாஸ்திரம், s. The eighteen books of the Hindu law and doctrine. See தருமநூல். அஷ்டாதசபாடை, s. The eighteen languages of India. See பாடை. அஷ்டாதசபுராணம், s. The eighteen Puranas. See புராணம். அஷ்டாதசமூலம், s. The eighteen kinds of medicinal roots; viz. 1. கொடிவேலி. A shrub, Plumbago Zeylanica, L. 2. எருக்கு. A shrub, Asclepias gigantea, L. 3. நொச்சி. A medicinal tree, Vitex Negundo, L. 4. முருங்கை. The Moringa tree, Hyperanthera Moringa, L. 5. மாவிலங்கை. A tree, Crat&ae;va Tapia, L. 6. சங்சங்குப்பி. A shrub, Volkameria inermis, L. 7. தழுதாழை. A tree, Clerodendrum phlomidis, L. 8. குமிழ், A shrub, Gmelina Asiatica, L. 9. பாதிரி. A tree, Bignonia Chelonoides, L. 1. வில்வம், A sacred tree, Crat&ae;va religiosa, L. 11. கண்டங்கத்தரி. A medicinal plant, Solanum Jacquini, L. 12. கறிமுள்ளி. A thorny plant, Solanum Indicum, L. 13. சிற்றாமல்லி, The wild jasmine, Jasminum augustifolium, L. 14. பேராமல்லி. A spreading jasmine, Jasminum undulatum, L. 15. வேர்க்கொம்பு. Green ginger, Amomum Zingiber, L. 16. கரந்தை. A plant, Oivmum Basilicum, L. 17. தூதளை. Three lobed nightshade, Solanum trilobatum, L. 18. நன்னாரி. Country sarsaparilla, Periploca Indica, L. அஷ்டாதசோபபுராணம், s. The eighteen treatises on history and mythology; ex அஷ்டாதச-உப-புராணம்.] viz. 1. உசனம். 2. கபிலம். 3. காளி. 4. சனற் குமாரம். 5. சாம்பவம். 6. சிவதன்மம். 7. சௌ ரம். 8. தூருவாசம். 9. நந்தி. 1. நாரசிங்கம். 11. நாரதீயம். 12. பராசரம். 13. பார்க்கவம். 14. ஆங்கிரம். 15. மாரீசம். 16. மானவம். 17. வாசிட்டலைங்கம். 18. வாருணம். அஷ்டாவதானம், s. The art of attending to eight things or studies at once, ஒரேவேளையிலெட்டுக்காரியத்தைச் சிந்திக்கை. அஷ்டாவதானி, s. One who is skilled in the above art. அஷ்டைச்சுவரியம், s. Essentials for prosperity, or eight kinds of wealth, எண்வகைச்செல்வம். See ஐசுவரியம். 6)

kri (p. 96) s. Charcoal, நெருப்புக்கரி. 2. Blackness, crock, snuff of a lamp &c., கரு மை. (c.) 3. (p.) Poison, நஞ்சு. 4. The hard part of timber, வைரம். 5. Witness, evidence, testimony, சாட்சி, 6. Example illustration, திருட்டாந்தம். மயிர்ச்சுட்டுக்கரியாகுமா. Can charcoal be made of hair? i. e. what profit can accrue from mean savings, &c. அவளொருகரிநாய். She is a black dog; i.e. she is an ugly creature. கரிகறுக்க, inf. [vul.] To grow black, to become very dark, மிகக்கறுக்க. கரிகறுத்துப்போயிற்று. It is become as black as charcoal. கரிகறுத்தமுகம், s. A face as black as charcoal either naturally, or with rage. கரிக்கட்டி, s. A piece of charcoal. கரிக்கட்டை, s. A quenched firebrand. கரிக்காரன், s. A charcoal dealer. கரிக்காந்தல், s. [prov.] Particles of charred olas, rice husk and such-like thin substances, cinders of light bodies. See கரந்தல். கரிக்கிடங்கு, s. A pit or hole for burning charcoal. கரிக்குடல், s. [prov. vul.] The great gut, the rectum, மலக்குடல். கரிக்குருவி, s. A black bird greatly esteemed for its song, கஞ்சனம். It is said to peck crows and other large birds and to drive them away, Graceola religiosa. 2. A small black bird, ஓர்சிறுகுருவி. கரிக்கொள்ளி, s. A charred brand extinguished, குறைக்கொள்ளி. கரிக்கோடிடுதல், v. noun The appearing of soft hairs on the chin of young men. கரிச்சட்டி--கரிப்பானை, s. Begrimed, smutty pots. கரிச்சாம்பல், s. Black ashes, கறுத் தசாம்பல். கரிச்சுட, inf. To burn charcoal, to char, கரியுண்டாக்க. கரித்தண்ணீர், s. Water in which collied chatties have been washed. கரித்துண்டு--கரித்துணி, s. A dirty begrimed rag or cloth, கரிச்சீலை. கரிநெருப்பு, s. Fire made of charcoal, கரியிலுண்டானநெருப்பு. கரிப்பிடிக்க, inf. To be collied, be begrimed with soot, &c.--as a vessel on the fire, கரிப்பற்ற. கரிப்புரள, inf. To be collied, as clothes, &c. கரிப்புறத்திணை, s. Rules for explaining and proving a doctrine from the written and testimonies of the learned, சாட்சிப்புறத்திணை. கரிப்பூச, inf. To begrime with the smut of charcol. என்முகத்திலேகரிப்பூசிப்போட்டான். He has begrimed my face; i. e. brought a disgrace on me. கரிமருந்து, s. Powder used for fireworks, of which charcoal, is the essential ingredient, வெடிமருந்து. கரிமுண்டம், s. [vul.] A very dark person, lit. a lump of charcoal, மிகக்கறுத்த வன். 2. A hideous ghost mentioned to frighten children, கோரரூபி. கரிமுரடு, s. A quenched fire-brand. கரியல், s. [prov.] A tree or plant stinted and grown blackish, வளராமரம். கரியல்வடலி, s. [prov.] A young stinted palmyra having dried leaves on it, பனங்கருக்கு. 99)

tiṇai (p. 238) s. The earth, பூமி. 2. Place, situation, location, site, இடம். 3. Family, குடி. 4. General division of themes or subjects in writings, பொருள். (See அகத்திணை and புறத்திணை.) 5. Tribe, caste, race, குலம். 6. [in gram.] General classification of nouns, pronouns and verbs as உயர்திணை. rational, and அஃறிணை, irrational. 7. Prescribed or regular course of conduct, ஒழுக் கம். 8. Soil, land, of which are five varieties, ஐந்திணை. 9. [in love poetry.] General intercourse of the sexes, as love attachments, love quarrels, &c., பெருந்திணை. ஐந்திணை, s. The five species of land are: 1. குறிஞ்சி, hilly tracts. 2. பாலை. desert, arid tracts. 3. முல்லை, sylvan tracts. 4. மருதம், agricultural tracts. 5. நெய்தல், maritime tracts.--Note. The varieties in love are seven, of which five are taken from the names of the species of land above mentioned, viz.: 1. கைக்கிளை. 2. குறிஞ்சி; 3. பாலை; 4. முல்லை; 5. மருதம், for which, see அகப்பொருள். To these are added; 6. நெய்தல், the lady bemoaning her lover's absence; 7. பெ ருந்திணை, unnatural castes; disparity in age--as the wife being the elder, violation of customary rules; also love disasters, marriage feuds, &c. The last is considered inadmissible in love poetry. திணைப்பெயர், s. Names of the five soils. திணைமயக்கம், s. Blending of different soils. 2. [in love poetry.] Blending the peculiarities of any two or more soils, in an account of the inhabitants, பலநிலத் தோரைக்கலந்துரைத்தல். திணைவழு, s. [in gram.] Disagreement in திணை, as of the verb with its nominative, the pronoun with its noun, &c. 39)

nūl (p. 279) s. Thread, yarn, string, line, இழை. 2. A literary or scientific treatise, கல்விநூல். 3. Science, system, literature, சாஸ்திரம். 4. Deliberation, counsel, mature consideration, எண்ணம். (சது.) 5. The badge-string of the sacerdotal, the royal and of some mechanical tribes, பூணூல். 6. A string tied round an image in a Roman Catholic Church, in token of a vow, பொருத்தனைநூல். 7. A wedding-badge, தாலிநூல். 8. Carpenter's or mason's line, எற்றுநூல்.--In combination it takes grammatical changes like நால். Of நூல் or sacred learning there are நூ three: 1. முதனூல், an original scientific work regarded as divine, the Vedas; 2. வழிநூல், a work derived from and agreeing with the original, being an enlargement, as the Vedanta; 3. சார்புநூல், a work following the original, secondary, but differing in some particulars; collateral writings, as the Adwitta. நூற்பலகல். Study many books. (Avv.) நூலில்லாமல்மாலைகோத்தல். Stringing flowers without a thread; i. e. fabricating. நூற்மறைதெரிந்துசீலத்தொழுகு. Search the Shastras, and lead a regular life. (Avv.) நூலச்சு, s. A weaver's reed, நெசவச்சு. 2. [prov.] A goldsmith's mould for drawing wire, கம்பியச்சு. நூலடி, s. [prov.] A line or membrane passing from the privy parts to the anus. 2. A mark made with the carpenter's line, நூற்குறி. நூலட்டவணை, s. Contents of a book. நூலரங்கேற்ற, inf. See அரங்கேற்ற. நூலறிவு, s. Knowledge of science. நூலாசிரியன், s. The author of a work. நூலாதாரம், s. A primer or first book; the alphabet; [ex ஆதாரம்.] நூலாமாலை, s. Craft, artifice, devices. (R.) நூலாய்வோர், appel. n. [pl.] Critics, reviewers, revisers. நூலான்புடை, s. A spider's web. [Madura usage.] See ஒட்டடை. நூலான்பூச்சி, s. The spider, சிலந்திப் பூச்சி. (Beschi.) நூலியற்கை, s. Moral of legal rules. நூலியாப்பு, s. The composition of a work, being of four kinds: 1. தொகுத்தல், substance in brief, compendium, synopsis; 2. விரித்தல், detail, amplification; 3. தொகைவிரி, compendium and detail; 4. மொழிபெயர்ப்பு, translation. நூலிழந்தவள், appel. n. A widow; a woman divested of her wedding-badge, தாலியறுத்தவன். நூலிழை, s. A single thread. நூலிழைக்க, inf. To reel yarn, to disentangle yarn from the skein and wind it on the reel, to unwind yarn. நூலுண்டை, s. A ball of thread, yarn, cotton, &c., நூலுருண்டை. 2. A weaver's bobbin with the yarn, தார்க்கெண்டை. நூலுத்தி, s. The proper arrangement of words, as தந்திரவுத்தி. நூலுந்தாலியும். The wedding string and badge. நூலுரைப்போன், appel. n. A teacher. நூலுரையுணர்வோர், appel. n. [pl.] Learned men, கற்றோர். நூலுறிஞ்சி, appel. n. A weaver. (in contempt.) நூலுறுப்பு, s. The component parts of a treatise. See உறுப்பு. நூலெடுக்க, inf. To buy thread as a weaver. 2. See எடு, v. நூலேணி, s. A rope-ladder, கயிற்றேணி. 2. [in mythol.] Fancied threads or strings, as a guide, by which to pass and repass through the sky, to and from the world of the celestials. 3. [prov.] The shrouds of a vessel, பாய்மரத்தேணி. நூலோடுதல், v. noun. Warping for the loom, பாவோடுதல். நூலோட்ட, inf. To sew or stitch loosely, to haste. நூலோர், s. [pl.] Brahmans as wearing the sacred thread, பார்ப்பார். 2. The learned, the literati, அறிவுடையோர். 3. Ministers of state, மந்திரியர். (சது.) நூல்கேட்க, inf. To learn a science under a teacher. See கேள், v. நூல்சுற்றுதல், v. noun. Rolling or winding yarn, thread, &c., on a ball, skein, &c., 2. Winding thread round a sacrificial pot. See கும்பகலசம். நூல்செய்வித்தோன், appel. n. The patron of a work, or a person who moves the author to write a book. நூல்திரிக்க--நூல்முறுக்க, inf. To twist yarn. நூல்நிமிண்டுதல், v. noun. Twisting broken threads together. நூல்நிமிண்டுகிறபேச்சு. Unconnected talk. நூல்போடுதல், v. noun. Marking with a thread, as a carpenter, &c., குறிபோடு தல். 2. Putting on the thread of the Brahman or other caste, பூணூல்போடுதல். நூல்போட்டுப்பிளத்தல், v. noun. Marking and cleaving, as timber. 2. Making an exact division, commonly into halves. 3. [in irony.]Administering strict or rigid justice. நூல்வலை, s. A fisherman's net. நூல்வல்லோர், s. [pl.] The learned, the literati, கல்விமான்கள். 2. Ministers of state, மந்திரியர். நூல்வழக்கு, s. The sentiments or theory of a work, நூலினேற்பாடு. நூல்வழிநிற்றல், v. noun. Acting up to the moral precepts of a book. நூல்விடுதல், v. noun. Spinning a thread and letting itself down, as a spider, or caterpillars. நூல்விதி, s. Injunction, prescription or rule laid down in books. நூல்விரிவு, s. Amplification or detail of a work. நூற்கயிறு, s. String made of thread. நூற்கருத்து, s. The sentiments of an author. See கருத்து. 2. The author's meaning of any given passage. நூற்சுழி, s. A skein of thread. நூற்குச்சு, s. A tassel of cotton thread. நூற்குஞ்சம், s. A number of threads composing the warp in a loom. See குஞ்சம். 2. A skein. நூற்குற்றம், s. The ten faults or defects in a literary composition. See under குற்றம். நூற்சரடு, s. Cotton thread for stringing beads. நூற்சார்பு, s. Sentiments inculated in a work, &c. See சார்பு. நூற்சுருள்--நூற்சுருணை, s. A skein or clew of thread. நூற்பகந்திரம், s. A venereal ulcer on the peritoneum. See பகந்திரம். நூற்படுகு, s. A weaver's warp. நூற்பந்து, s. A ball of thread. நூற்பயன், s. The general ends or objects of literature. See நாற்பொருள். நூற்பழக்கம், v. noun. Acquaintance with science, literature, &c. நூற்பா, s. A kind of அகவல் verse, commonly employed by lexicographers, சூத்திரப்பா. 2. Warp in weaving, தறியிற் பிணைக்கும்பா. நூற்பாவகவல், s. The நூற்பா verse. நூர்புலவர், s. [pl.] Persons of accomplished or distinguished learning. நூற்புறத்திணை, s. Proof from established authority; a term used by Beschi in Tonnool. நூற்புறனடை, s. Notes of an explanatory character given at the end of a work. See புறனடை. நூற்பொருள், s. Subjects treated of or inculcated in a book. 2. Contents of a book, நூலட்டவணை. நூற்றீட்சை, s. Spiritual illumination by the Shastras. See தீட்சை. நூற்றார், s. A weaver's bobbin; [ex தார்.] நூனயம், s. Advantage or pleasure of learning, கல்விநயம். 2. Superiority of one work over another, on the same subject, நூலின்மேன்மை. நூனாழி--நூல்நாழி, s. A weaver's shuttle. See நாடா. நெ. A letter compounded of ந் and எ. 12)

puṟm (p. 328) s. Side, part, face, surface, பக் கம். 2. Outside, exterior--oppos. to அகம். 3. Backside, behind, back ground, rear, பின்புறம். 4. Back of the person, முதுகு. 5. Place, இடம். 6. Side, party, interest, பட்சம். 7. Region, point of compass, quarter, tract or part of a country; district, &c., திசை. 8. That which is foreign, extraneous, அந்நியம். 9. Backbiting, aspersion, calumny, புறங்கூற்று. 1. A surrounding wall or fortification, சுற்றுமதில். 11. A form of the seventh case, the ablative of place, ஏழனுருபு. 12. Valor, bravery, வீரம். அதைப்புறத்திலேவை. Put that separately. புறத்திலேசொல்லப்படாது. This is not to be spoken abroad. உள்ளும்புறமும்ஒத்தவன். A sincere and upright man. (lit.) alike within and without. புறக்கடல், s. [in puran. geogra.] The extreme circumambient sea. புறக்கட்டு, s. Exterior apartments of an edifice. புறக்கட்டுக்கட்ட, inf. To tie one's hands behind his back. (R.) புறக்கண், s. Exterior of the eye-lids. புறக்கதவு, s. The back door, பின்கதவு. புறக்கந்து, s. [prov.] The ends of an axle of a cart. See கந்து. புறக்காதுபடல், v. noun. [prov.] Being turned forward as the lobe of the ear by bad treatment after perforation. புறக்காவல், s. Exterior guard. 2. External or physical protection, as distinguished from self-government. புறக்காழ்--புறங்காழ், s. Hard timber in the outer part of a tree while the middle is soft, as the palmyra, வெளிவ யிரம். See காழ். புறக்கூரை, s. Back part of the roof, பின்கூரை. புறக்கை, s. Outwardness, turning outside, வெளிப்புறம். 2. The right side in turning, &c., வலப்புறம். 3. As புறங்கை. புறக்கோடி, s. Back yard, புறக்கடை. புறக்கோட்டை, s. An outer work of a castle, barbacan. புறங்கடை, s. Out-side, outer gate, outer court, வெளிவாசல். (p.) புறங்காடு, s. A place of cremation, சுடு காடு. (சது.) புறங்காட்ட, inf. To turn the back, in contempt, or through incivility, வெறுப் புக்காட்ட. 2. To turn the back when routed or defeated. புறங்காண, inf. To defeat, put to flight, முறியஅடிக்க. (p.) புறங்கால், s. Upper part of the foot. See கால். புறங்கான், s. Forest tract of country, முல்லைநிலம். (p.) புறங்கூற, inf. [v. noun புறங்கூற்று.] To expose secrets, இராசியம்வெளிப்படுத்த. 2. To back-bite, asperse, slander. புறங்கை, s. Back of the hand or arm. See கை. பறங்கொடுக்க, inf. To turn the back, as புறங்காட்ட, 2. புறச்சமயம், s. The six systems of religion regarded as heterodox by the Saiva sect. See சமயம். புறச்சாட்சி, s. External evidence, &c., See சாட்சி. புறச்சுட்டு, s. [in gram.] The demonstrative prefixes அ, இ, and உ, when not a part of the word.--oppos. to அகச்சுட்டு. புறச்சுவர்தீற்ற, inf. To plaster the outside wall. 2. [fig.] To aid strangers. See உட்சுவர். புறச்சுற்று, s. Parts about a country. as சுற்றுப்புறம். புறச்சேரி--புறஞ்சேரி, s. An outside village. புறத்தவன், s. A name of Aiyanar, ஐய னார். (சது.) புறத்தான், s. A foreigner, a stranger, one from without, அந்நியன். புறத்தி, s. That which is out-side, external, foreign, extrinsic, புறம்பு. (usage.) புறத்திக்கிடம்பண்ண, inf. To expose a friend to reproach. புறத்திணை, s. [as புறப்பொருள்.] Public or state affairs, reference to foreign powers as distinguished from அகத்திணை, domestic or love affairs. It is divided into eight branches: 1. பகைநிரைகவர்தல். 2. பகைவர்கவர்ந்ததன்னிரைமீட்டல். 3. பகைமேற் செல்லல். 4. வரும்பகைமுன்னெதிரூன்றல். 5. தன்னரண்காத்தல். 6. பொருதல். 7. போர்வெ ல்லல், which see. For the respective garlands worn by the soldiers in these different exercises, see வாகை. புறத்திணை, 3. Three kinds of rhetorical rules to be followed in explaining and proving a doctrine; 1. ஒழுக்கப் புறத்திணை, from the customs and manners of great men; 2. நூற்புறத்திணை, from the Vedas or law-books; 3. கரிப்புறத்திணை, or சாட்சிப்புறத்திணை, from the writings and testimonies of the learned. புறத்திண்ணை--புறந்திண்ணை, s. The outer திண்ணை. புறத்தியம், s. As புறத்தி. புறத்தியான்--புறத்திமனிதன், s. Another, a stranger. புறத்துறுப்பு--புறத்தங்கம், s. Externals--as horses, property, influence, &c. புறத்தே--புறத்தியிலே, adv. Outwardly, without, abroad. புறநானூறு, s. A poem. புறநிலை, s. An outer state or condition. 2. A poem invoking blessings on one's family, See பிரபந்தம். புறநிலையகத்திணை, s. One of the அகப் பாட்டுறுப்பு, Which see. புறநிலைவாழ்த்து, s. Blessing, with an invocation. 2. See பிரபந்தம். புறநீங்கல், v. noun. Being at liberty, தன்னிட்டமாய்ப்போதல். 2. Being separated from others, விலக்கப்படல். புறநீங்கலாக. [as adv.] Exclusively. புறநீர்மை, s. A song sung according to some metre. ஓர்பண். (சது.) புறந்தர, inf. To protect, maintain, cherish, ஓம்ப. 2. As புறங்காட்ட. (p.) புறந்தாள், s. Upper part of the foot, புறங்கால். புறப்பகை, s. Avowed hatred. புறப்பக்கம், s. [in log.] An inference regarding secular matters. See பக்கம். புறப்பத்தியம், s. Diet, or regimen, observed after a course of medicine, as மறுபத்தியம்--oppos. to அகப்பத்தியம். புறப்பற்று, s. External attachments, or connexions--oppos. to அகப்பற்று. புறப்பொருள், s. External or state affairs, especially such as relate to war, being a division of the subjects embraced in பொருள். See புறத்திணை. புறமடை, s. An out-side channel for water. 2. Outer oblations, as flesh and spirits, presented to ferocious deities out-side the temple. See உண்மடை. புறமட்டை, s. Out-side or back-side of a cocoa or palmyra branch. புறமயிர், s. The hairs of the body, not of the head. புறமறிவு, s. Regard for the welfare of others, benevolence, sympathy, பிறர்க்கு நன்மைநினைக்கை. புறம்பணை--புறவணி, s. A forest-tract of country, முல்லைநிலம். 2. A hilly or mountainous tract, as away from population, குறிஞ்சிநிலம். (சது.) புறம்பு, s. Exterior, out-side, abroad, புறம். 2. Exclusion, separation, நீக்கம். 3. That which is apart, detached, distinct, exclusive, separate, by itself, தனியானது. 4. What is outer, or other, மற்றை. (c.) புறம்பாக்க, inf. To exclude, excommunicate. புறம்பாய்--புறம்பே, adv. Outwardly. புறம்புக்குப்போக, inf. To go out to stool. புறம்புபண்ண, inf. To Set apart, தனி ப்புறவைக்க. 2. As புறம்பாக்க. புறம்புபுறம்பாய், adv. Distinctly, separately. புறம்போக்கு, s. Part of a corn-field not cultivated; also புறம்போக்குத்தரிசு. புறவடி, s. Upper part of the foot, as புறங்கால்; [ex அடி.] புறவடை, s. A field given to other people to till. புறவயிரம், s. Hard timber in the external part of a tree, வெளிவயிரம். புறவளையம், s. A medical application for sore eyes. &c., applied about the eye, கண்ணோவுமுதலியவற்றுக்குமருந்துபூசுகை. புறவாயில், s. An out-side door. புறவிசிவுச்சன்னி--புறவீச்சு--புறவீச் சுச்சன்னி, s. External convulsions, ஓர் சன்னி. புறவிதழ், s. External petals of flowers. புறவீதி, s. Outer court of a temple, &c. புறவுரை, s. Preface, as outside of the main work; [ex உரை.] புறவெட்டு, s. The outside slab in sawing timber. 2. Hewing the side of palmyra timber, மேல்வெட்டு. 3. Opposition contradiction, எதிர்ப்பேச்சு. (Jaff.) புறவெட்டானபேச்சு. Verbal opposition, contradiction. புறவெளி, s. That which is external-oppos. to உள்வெளி. ஒதுப்புறம், s. A solitary place. See ஒதுக்குப்புறம். For வலப்புறம், விலாப்புறம், முற் புறம், பிற்புறம், &c., look in their places. 23)