atiru (p. 11) --அதிர், கிறேன், அதிர்ந் தேன், வேன், அதிர, v. n. To shake, quake, as by an earthquake, he fall of a tree, or the rolling of chariots, கம்பிக்க. 2. To be startled, alarmed as by the sound of a cannon, the report of thieves, the prevalence of an epidemic, &c., thrill, நடுங்க. 3. To resound attended with a shock, as by thunder, by an earthquake; to sound as a drum, &c., reverberate, vibrate, roar as beasts, tinckle as bells or ornaments, ஆர வாரிக்க. பூமியதிரநடவாதபுண்ணியவான். A good man, one who is careful not to give offence. அதிர்குரல்முரசம். The loud sounding drum. பூமியதிரல், v. noun. An earthquake, trembling of the earth. அதிர், v. noun. Commotion, shaking, trembling, fear, நடுக்கம், 2. s. Sound, ஒலி. அதிர்வெடி--அதிர்வேட்டு, s. The explosion or report of small cannons, &c., to excite alarm. 2. (prov.) The cannon itself. அதிர்ச்சி, v. noun. Quaking, shaking, trembling as of the earth by an earthquake, thunder, or the fall of a tree &c., அசைவு. 2. Resonance, repercussion, concussion, reverberation, எதிரொலி. 3. Agitation, stir, நடுக்கம். 4. A great noise, a loud report, an explosion, பேரொலி. அதிர்ப்பு, v. noun. A shock, concussion, &c., attended with noise, தாக்கி யொலிக்கை. 2. Clamor, shouting, vociferation, ஆரவாரம், 3. Tremor, trembling, நடுக்கம். 4. Fear, alarm, அச்சம். 28) *

ātāḷi (p. 38) s. [vul.] Noise, bustle, stir--as in a quarrel--the roaring of the sea, பேரொலி. 2. Boasting, bragging, ostentation attended with noise, bravado, படாடோபம். 3. Agitation, perturbation, கலக்கடி. ஆதாளிக்காரன், s. A bragger, boaster, vaunter. 49)

ārampam (p. 41) s. Beginning, commencement of a thing, introduction, prelude, prologue, தொடக்கம். 2. Preparation, readiness, எத்தனம்; [ex ஆ, et ரபி, to commence.] Wils. p. 119. ARAMB'HA. (c.) 3. A great noise, பேரொலி. ஆரம்பசூரன், s. A forward person, one more ready to undertake, than patient to execute, தொடக்கத்தில்வீரனாயிருப் போன். 2. A boaster, blusterer, வீம்பு பேசுவோன். 3)

āravāram (p. 41) s. Sound, a loud noise, sounding of instruments, shouting, roaring, clamor, stir, bustle, பேரொலி. 8)

ār (p. 41) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To fill, நிறைக்க. 2. To bind, tie, கட்ட, 3. To put on clothes, jewels, &c., அணிய. 4. To cause to join, unite, knit, பொருத்த. 5. To give food, ஊட்ட. 6. To war, fight, join battle, பொர. 7. v. n. To sound, resound, roar as the sea, as thunder, to cry aloud, ஒலிக்க. (p.) ஆர்த்துக்குதித்துவிழ. To fall eagerly on an object of desire. ஆர்த்துவிரைந்துபோக. To go in great eagerness, anxiety, with shouts of joy, victory, &c. தேசார்க்கும்வேலான். One armed with a dart emitting splendid rays. அடிச்சிலம்பார்ப்பச்சென்றாள். She passed on, her ankle rings resounding. பகிரண்டம்வெடிக்கவார்த்தான். He shouted so loud as to burst even the surrounding globes. (இராமா.) ஆர்த்தல், v. noun. Dressing, அணி தல். 2. Sounding, ஒலித்தல். 3. Binding, கட்டல். 4. Fighting, பொருதல். ஆர்ப்பு, v. noun. A loud noise, roaring, clamor, பேரொலி. 2. Laughter, hearty laughing, neighing, சிரிப்பு. 3. A battle, போர். 4. A tie, bandage, கட்டு. (p.) 5. [prov.] A small particle of a broken thorn, &c. found in ulcers, முண்முதலியமுரிந்ததுகள். குதிரையினார்ப்பு. The neighing of horses. 55)

urṟṟu (p. 64) கிறேன், உரற்றினேன், வேன், உரற்ற, v. n. To sound, resound, make a loud noise, ஒலிக்க. (p.) உரற்றியகன்மழையும்பர்சூழ்ந்தென. As if a heavy rattling shower of hall had filled the sky. (ஸ்காந்தம்.) உந்தினன்றிசைதொறுமுரற்றிவீழவே. He scattered the things which, when they fell, caused the whole hemisphere to resound. (ஸ்காந்தம்.) உரற்றல், v. noun. Loud noise, thundering sound, பேரொலி. 8)

ōtai (p. 84) s. Sound, noise, ஒலி. 2. A great noise, clamor, din, பேரொலி. 3. A surrounding wall, a fortification, மதில். 4. A mount or area within a fortification, மதிலுண்மேடை. (பிங்.) (p.) 92)

kṭṭu (p. 88) s. A tie, a bandage, a fastening, a ligature, a knot, கட்டியகட்டு. 2. A boil, abscess, tumor, imposthume, கட்டி. 3. Fabrication, forgery, invention, counterfeiting, contrivance, கட்டுக்கதை. 4. Restraint, confinement, limitation, thraldom, ஆணை. 5. Plot, compact, conspiracy, contract, பந்துக்கட்டு. 6. A spell, enchantment, magical power or influence exerted on a person or thing, divination, தடைக்கட் டு. 7. A building, erection, structure, organization, frame of the animal system, யாக்கை. 8. Guard, sentry, watch, patrol, காவல். 9. A bundle, a packet, a pack, a bale, a faggot, a bunch, மூட்டை. 1. Divination, conjuration in the uttering of oracles--as giving information of lost property, foretelling events, giving directions, &c., by the aid of a demon, குறி. 11. Certainty, infallibility in statements, &c., உறுதி. 12. A dam, ridge, causeway, வரம்பு. 13. Positive injunctions, established rules, duties, obligations, &c.--as of caste, religion, connexions, &c., கட்டுப்பாடு. 14. (p.) Abundance, plenty, மிகுதி. 15. Fortification, protection, defence, அரண். 16. The side of a mountain, மலைப்பக்கம். எல்லாருமொருகட்டாயிருக்கிறார்கள். They have all plotted together. பெண்சாதிகாற்கட்டுப்பிள்ளைவாய்க்கட்டு. A wife shackles the feet, and a child stops the mouth; i. e. a married man with a family can neither go, nor eat as he pleases. அவன்என்கட்டுக்குள்ளேநிற்கிறஆளல்ல. He is not subject to my influence--he does not listen to my advice, &c. கட்டழகு, s. Great beauty, பேரழ கு. 2. Ornament, அலங்காரம். கட்டழல், s. A vehement fire. கட்டாடி, s. [prov.] A person temporarily possessed for the purpose of uttering oracles or கட்டு, a species of divination inferior to சன்னதம், குறிசொல்வோ ன். 2. A washerman in respect, considered as a diviner; many of this caste having been celebrated in this character, வண்ணான். 3. A chief of the washer tribe, வண்ணார்தலைவன். கட்டாண்மை, s. Bravery, superior heroism, intrepidity, பேராண்மை. கட்டிரதம்--கட்டுத்தேர், s. A car constructed for a particular occasion made anew every year. கட்டிளமை, s. Tender age, being very young. கட்டிளமையோன், s. A young lad. கட்டுக்கடக்க, inf. To exceed the limits, banks, &c.; violate established rules, positive injunctions, &c. கட்டுக்கடங்காதது, appel. n. That which is unrestrainable, unmanageable, ungovernable. கட்டுக்கட்ட, s. To tie up a pack, &c., மூட்டைகட்ட. 2. To fabricate, invent a fiction, a slander, பொய்க்கதைகட்ட. 3. To tie cloths to a boil in applying medicine, பருவுக்குமருந்துகட்ட. கட்டுக்கதை--கட்டுவிசேஷம், s. A fable, a fiction, mythological tales. கட்டுக்கரப்பான், s. Eruption on a child. கட்டுக்கலியாணம், s. [prov.] A wedding, marriage ceremony, &c., festival--from the bridegroom's tying the marriage symbol on the bride's neck. கட்டுக்கழுத்தி, s. A married woman, she who wears the தாலி, மங்கலமங் கை. கட்டுக்காரன், s. [prov.] (fem. கட் டுக்காரி.) A diviner, a conjurer, குறிசொல் வோன். கட்டுக்காவல், s. A very strict guard, close custody--applied to the protection of girls arrived at the age of puberty, &c., great care, great strictness, கட்டானகாவல். கட்டுங்காவலுமாயிருக்க, inf. To be in close confinement. கட்டுக்கிடை--கட்டுக்கிடையன், s. Cloth or other goods lying long unsold, நாட்பட்டசரக்கு. கட்டுக்குத்தகை, s. A contract or lease of land for many years together, a contract for a whole dhoney without reference to the number of trips, the weight of the cargo, &c. கட்டுக்கூட்டு, s. [prov.] A fabrication, a forgery, a fiction, a fable, கட் டுக்கதை. 2. An intertexture of letters, a cipher, மாற்றியெழுதப்பட்டது. கட்டுக்கேட்க, inf. To consult a diviner. கட்டுக்கொடி, s. A tether, a rope stretched along the ground to which cattle, goats, &c., are tied by the leg in a row at night, ஆடுமாடுகட்டுங்கயிறு. கட்டுக்கொதித்தல், v. noun. Throbbing, &c.--as a boil. கட்டுக்கோப்பு, s. A building, fabric. 2. An exaggeration. கட்டுச்சூலை, s. A disease, the node, குலைக்கட்டு. கட்டுச்சொல், s. A falsehood, an untruth. கட்டுச்சொல்ல, inf. To divine, conjure. கட்டுச்சோறு--கட்டுசோறு, s. Boiled rice, &c., tied up for a journey, ஆற் றுணா. கட்டுடைக்க, inf. [prov.] To be broken--as a blister, boil, &c. கட்டுடைத்தல்--கட்டுமுறித்தல், v. noun. Making a large breach--as a river in its banks, the sea in the shore --as in the breaking up at the universal deluge. கட்டுண்ணல், v. noun. Being bound, &c., கட்டப்படுதல். கட்டுண்ணி, s. One who has been frequently bound. கட்டுத்தளர, inf. To grow slack --as a tie; to be loose--as a bale, &c. கட்டுத்தறி, s. A post to which an elephant may be tied, யானைமுதலியன கட்டுங்கம்பம். கட்டுத்திரவியம், s. [prov.] Treasure bound up in one's cloth, &c., பொற்கிழி. கட்டுத்திரள, inf. [prop. கட்டிதிர ள.] To form or swell--as a tumor. கட்டுத்தையல், s. A kind of firm sewing. கட்டுத்தோணி--கட்டுப்படகு, s. A dhoney or vessel of which the seams are sewed together. கட்டுப்பட, inf. To yield to, to submit, be influenced by, be brought under the power of, be overcome by, கட் டுக்குள்ளடங்க. 2. To be bound by spells or otherwise restrained, மந்திரமுதலியவற் றாற்கட்டுப்பட. 3. To be constipated--as the system; to be obstructed--as waters, as humors in the system, blood, urine, menstruation, &c., தடைப்பட. ஒருமயிரினாலேகட்டுப்படுவான். He may be bound by a single hair; i. e. he will be easily persuaded or prevailed upon. கட்டுப்படுத்த, inf. To restrain, confine, subdue, subordinate, control, restrict, subject, கட்டுக்குளடக்க. கட்டுப்பண்ண, inf. To stop, prevent. கட்டுப்பாடு, s. Mutual obedience or harmony--as among relations, பந்துக் கட்டு. 2. Self-restraint, thraldom, கட்டுப் படுகை. 3. League, band, conspiracy, faction, confederacy, கட்சி. 4. Compact, social bond or union, relative, national, religious or other tie, bond, &c., இணக் கம். கட்டுப்பாடுபண்ண, inf. To bring under, or keep in order. கட்டுப்பானை, s. A float or raft constructed by joining a number of earthen pots together. கட்டுப்பிடித்துப்பார்க்க, inf. To ascertain the origin and cure of a disease by a magical exercise--a sort of divination. கட்டுப்பூட்டு, s. [prov.] Ornaments for the body, jewels, ஆபரணம். கட்டுப்பெட்டி, s. [vul.] A stiff basket braided with ratan, olas, &c., fastened by tying, for holding clothes, &c. கட்டுப்பேச்சு--கட்டுவார்த்தை--க ட்டுவிசேஷம், s. A fabricated story, fiction, வீண்கதை. கட்டுமட்டு, s. [prov.] Sparingness, carefulness, providentness, அளவாய்ச்செல விடுகை. 2. Unanimity, oneness of feeling, ஒத்ததன்மை. 3. Taciturnity, அடக்கம். கட்டுமட்டாய்ப்பேச, inf. To speak with ability. கட்டுமரம், s. A float or raft, a catamaran, மிதவை. கட்டுமாமரம், s. An engrafted large kind of mango tree, ஓர்வகைமாமரம்--also called ஒட்டுமாமரம். கட்டுமாம்பழம், s. A mango fruit which, when it matures, is protected with a case. எட்டியிலேகட்டுமரம்பழமுண்டாமோ. Will the bitter poisonous எட்டி tree produce mangos? கட்டுமுகனை, s. [prov.] Authority, custody, trust, அதிகாரம். 2. management, direction, administration, supervision, superintendence, மேல்விசாரணை. 3. Economy, frugality, husbandry, சிக்கனம். 4. Strictness, rigor, restraint, precision, limitation, restriction, check, confinement, constraint, கண்டிப்பு. 5. Exclusion, debarring, தடை. கட்டுரை, s. An avowal, a solemn declaration, undoubted truth, infallible expression, உறுதிச்சொல். 2. A pithy or sententious expression, a proverb, பழ மொழி. 3. Metaphorical language, magnifying or depreciating by figure of speech, புனைந்துரை. கட்டுரையன்றுபட்டாங்கே. This is not an exaggeration, but the plain truth. (பிரபுலிங்.) கட்டுவடம், s. A necklace, மணி மாலை. கட்டுவர்க்கம், s. Clothes, all sorts of wearing apparel, உடை. கட்டுவாக்கியம், s. Puns, quibbles, a conundrum. கட்டுவாங்கம், s. A club, &c., கட டங்கம். கட்டுவிட, inf. To be loosened, untied, கட்டவிழ. 2. To be broken, கட்ட ற. 3. To loosen--as the joints and muscles at death, உடற்பொருத்துவிட. 4. To be reduced, weakened--as the body, பலவீனப்பட. கட்டுவிட்டுப்பாய, inf. To burst out and flow--as water by making a breach in an embankment. கட்டுவேலை, s. A fabric, a structure, building. கட்டோசை, s. A tremendous noise, a loud report, பேரொலி. கட்டோடே, adv. [vul.] Wholly, entirely--used with words implying rejection, destruction, &c., or with negatives. கட்டோடேயழிந்துபோயிற்று. It is utterly ruined. என்னிடத்திலேகட்டோடேயில்லை. I have none at all. கட்டோடேதள்ள, inf. To reject utterly. நடுக்கட்டு, s. A girdle. 2. The middle building of a house. சாதிக்கட்டு, s. The customs, duties, obligations, &c., of caste. சமயக்கட்டு, s. Religious bonds, obligations. சரீரக்கட்டு, s. A compact body, firm constitution. சரீரக்கட்டானவன், s. One with a strong constitution. நீர்க்கட்டு, s. A stoppage of urine, strangury. மலக்கட்டு, s. Constipation, costiveness. மலக்கட்டுச்சன்னி, s. A fit of apoplexy causing constipation. முறைக்கட்டு, s. [prov.] Marrying a girl within the degrees of consanguinity. உட்கட்டு, s. A woman's necklace. பின்கட்டு, s. The back building of a house. 2. Tackling the arms together behind the back. முன்கட்டு, s. The foremost portion of a house containing two or more ranges one behind the other. 37)

krai (p. 96) கிறது, ந்தது, யும், ய v. n. To dissolve, melt--as salt, sugar, &c.; to be macerated in water, reduced to a liquid or slime; to relax in consistency by moisture, கரைந்துபோக. 2. To waste away as earth by rain, &c., to be washed away, மண்கரைய. 3. To be emaciated--as the body, இளைக்க. 4. To sound, make a noise, பெரிதொலிக்க. 5. To weep, cry-as a child, whine, cry aloud, அழ. 6. To call, shout, அழைக்க. 7. To tell, speak, சொல்ல. 8. To be over-ripe --as fruits, to be well ripe, become mellow, பழம்பதனழிய. அவன்கையிலிருந்தபணமெல்லாங்கரைந்துபோயிற்று. The money he had is all wasted away. கனமழைபெய்ததினாலேசுவரெல்லாங்கரைந்துபோ யிற்று. The whole wall has been washed away by the heavy rain. மகன்பட்டதைக்கண்டுமனங்கரைந்துநொந்தான்..... When he saw the sufferings of his son, he pined away through grief. கட்டிகரைந்துபோயிற்று. The tumor is reduced by external applications. ஈறுகரைகின்றது. The gum is wasting away. கரைகன்று, s. A slink calf. கரைகுட்டி, s. A slink production. கரைந்தபழம், s. A mellow ripe fruit. கரையப்பாடம்பண்ண, inf. To learn--as a lesson, &c., perfectly. சரீரங்கரைந்துபோக, inf. To waste --as the body, to be emaciated. செல்வங்கரைந்துபோக, inf. To waste--as riches. கரைதல், v. noun. Dissolution, melting. 2. Calling, அழைத்தல். 3. A clamor, ஆரவாரம். 4. Pity, இரங்கல். 5. Sounding, ஒலித்தல். 6. Speech, சொல்லு தல். 7. A great cry, பேரொலி. கரையல், v.noun. Melting, dissolving, dissolution, solution, solvency, கரைதல். 2. Any thing dissolved, emaciated, reduced, &c., கரைந்தது. கரையல்நூல், v. noun. Loose yarn that easily parts. கரையற்பனங்கட்டி, s. Jaggary softened by damp. கரைவு, v. noun. Dissolving, tenderness of mind. 176)

kalakam (p. 96) s. Insurrection, commotion, rebellion, sedition, இராசகலகம். 2. Uproar, tumult, disturbance, noise, clamor, பேரொலி, 3. War, fighting, storming, attacking, போர். 4. Discord, strife, quarrel, wrangle, bickering, eager dispute, சண்டை. Wils. p. 21. KALAHA. (c.) கலகந்தெளிந்தது. The tumult has ceased. கலகம்பிறந்தால்நியாயம்பிறக்கும். Justice is obtained by agitation. கலகக்காரர், s. Insurgents, seditious persons, கலகஞ்செய்பவர். 2. Quarrelsome persons, wranglers, bickerers, சண்டைசெய்வோர். கலகக்குருவி, s. [prov.] A sky-blue bird with dark brown head and large beak, சிச்சிலி, king-fisher, lit the screamer. கலகப்பிரியன், s. A seditious, rebellious, turbulent man. கலகமாய்க்கிடக்க, inf. To be in a state of rebellion and disturbance, to be out of order. கலகமாய்க்கிடக்கிறதேசம், s. A country that is in a disturbed condition. கலகமுண்டாக, inf. To rise as an insurrection. கலகமுண்டாக்க--கலகமிட--கல கம்பண்ண, inf. To make an uproar, to cause sedition, to rebel, wrangle, bicker, dispute eagerly. கலகவாயன், s. A noisy person, a clamorer, சண்டைக்காரன். 198)

kaḷakaḷam (p. 99) s. A loud and confused noise--as the din of a bazaar, the roaring of water, &c., பேரொலி. Wils. p. 2. KALAKALA. 10)

kumilm (p. 123) s. A great noise, roaring of the sea, &c.; acclamation, shout, பேரொலி. (சது.) 5)

kumutm (p. 123) s. A cooking fire-place, அடுப்பு. 2. Roaring, acclamation, பேரொலி. 3. [properly குலுமம்.] A division of an army, being treble of a சேனாமுகம், படையிலோர் தொகை. 4. Sacrificial grass, தருப்பை. 5. A kind of native arsenic, வயிக்கிராந்தபாஷாணம். 6. Another kind of native arsenic, வெள் ளைப்பாஷாணம். 7. A disease of the eye, கருவிழிநோயிலொன்று. 8. [prov.] Abundance --as of produce, income, &c., மிகுதி. 15) *

kuḷiṟu (p. 131) கிறேன், குளிறினேன், வேன், கு ளிற, v. n. To roar, to clamor; to vociferate, பேரொலிசெய்ய. 2. To utter inarticulate sounds to buzz, to hum, இசைய. 3. (Rott.) To sound ஒலிக்க. 11)

kū (p. 133) A compound letter of க் and ஊ. 2. s. The earth--as கு, பூமி. 3. (Sans. Koo, sounding) Clamor, கூக்குரல். கூகூவென--கூகாவென, inf. To bawl out, to utter loud cries, lamentation, &c. 2. To complain. 3. To be constantly calling, whooping, scolding, driving to work. கூகூவென்றலறியழுதான். He cried with a loud screeching sound. கூக்குரல், s. Whooping, outcry, uproar, bawling, clamor, பேரொலி; [ex குரல்.] கூக்குரலமருகிறது. The great noise ceases. கூக்குரலாய்க்கிடக்கிறது. There is a great clamor, bustle. 2. It is noised. கூக்குரலமர்த்த, inf. To still or quiet the clamor. கூக்குரலிட--கூக்குரல்செய்ய--கூக்குரல் பண்ண, inf. To whoop, clamor, cry out. கூவென, inf. To call, cry out, or bawl, through pain or otherwise. 2. To make a noise; to cry, to whoop--as a signal or answer to one calling; to halloo, to huzza. 3. To utter reiterated cries. 2) *