arumai (p. 26) s. Rareness, scarceness, scantiness, அபூர்வம். 2. Preciousness, desirableness, pre-eminence. மேன்மை. 3. Difficulty, laboriousness, வருத்தம். 4. Impossibility, unattainableness, கூடாமை. 5. Delicacy, சிறப்பு.--Note. As an adjective, மை is dropped before a consonant with a change of that, when required in combination, and அரு may be changed into அரிய with or without து, or the last vowel may be dropped, and the first lengthened as in ஆருயிர், precious life. அருங்கலைநாயகன், s. Buddha, the lord of eminent sciences, புத்தன். அருங்கலைவினோதன், s. one devoted to learning; one whose time is spent in cultivating the arts and sciences. அருங்கிடை, s. Extreme hunger from long abstinence, &c., பட்டிணி. அருங்கிடைகிடக்க, inf. To be in a starving condition. அருங்கேடன், s. One who is imperishable, who will always prosper. (குறள்.) 2. (c.) A very treacherous man, a profligate wretch. அருங்கோடை, s. Vehement heat. 2. Severe drought. அருஞ்சிறை, s. Rigorous servitude, கடுஞ்சிறை. (Ram.) 2. Hell, நரகம். அருநரகம், s. A cruel hell. அருநிலை, s. Difficult standing said of a ford when impassable. அருநிழல், s. A slight shade. அருநெறி, s. A narrow or difficult way. 2. Gate-way or entrance. அருந்தமிழ், s. Elegant Tamil. அருந்தவம், s. Rigid austerities. அருந்தவர், s. Ascetics. அருந்தூதன், s. A tormentor, one who inflicts pain, வேதனைசெய்வோன். அருமருந்து, s. Nectar, அமிர்தம். In classical works, this in the form அருமருந்தன்னபிள்ளை is contracted to அருமந்த, precious as nectar, as, அருமந்தபிள்ளை. A very dear child, அருமந்ததேர். A very costly chariot. அருமறை, s. The sacred Vedas. Ell. 145. 4. அருமறைக்கொடியோன், s. A name of Dronácharya, the military preceptor of the Pandavas and Kurus, because of the Vedic device on his banner. அருமைப்படுத்த, inf. To make scarce, hard, difficult. 2. To impart reluctantly, make much of. அரும்பண்டம், s. A rare article, choice wares, valuable commodity. அரும்பிணி, s. An incurable disease. (நாலடி.) Ell. 118. அரும்பூட்டு, s. [prov.] A girdle, waist-string, necklace, &c., so short as scarcely to be brought to meet, a string, rope, &c., so short as to be tied with difficulty, a bow-string so short as to be liable to break if brought up too far, any thing too little, too short, too narrow, &c., எட்டாப்பூட்டு. 2. Difficulty in settling a negotiation, agreement, &c., இணக்கக்கூடாமை. 3. Entanglement, ensnarement, மோசத்திலகப்படுகை. 4. Forced connection in language, clauses disconnected or not joined naturally, difficult or unnatural; construction, தொடர்ச்சி யின்மை. சொற்களையரும்பூட்டாய்த் தொடுத்துப்பேசினான். He spoke in an unconnected manner. அரும்பொருள், s. Excellent advice, hard doctrine, a rare or difficult meaning. 2. A choice or precious article. அருவினை, s. A great sin. அருவினைகளைந்து. The five great sins. தெய்வமொருவனென்றேத்தி யொருமித்திருந்தால் அருவினைகளைந்துமறும். The five great sins will be forgiven him who worships the one God with singleness of heart. (கம்பன்.) 5)

ikam (p. 45) s. Here, in this place, now, இவ்விடம். Wils. p. 134. IHA. 2. The present birth, இப்பிறவி. 3. This world, this state of enjoyment and suffering, இம்மை. (p.) இகபரம், s. This world and the next, earth and heaven, இம்மைமறுமை. இகபரசுகம், s. Earthly (temporal) and heavenly (etherial) prosperity. இகபரமறியாதவன், s. One who knows not the difference between right and wrong, one who knows nothing. இகலோகம், s. This world. 4)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

uttaram (p. 60) s. Answer, reply, rejoinder, response, எதிர்மொழி. 2. (p.) The north, வடக்கு. 3. Subsequence, posteriority, futurity, அபரம். 4. Height, eminence, உயர்ச் சி. Wils. p. 141. UTTARA. 5. The final deluge of fire, ஊழித்தீ. உத்தரகாலம், s. The next minute, the time immediately succeeding, அடுத்த காலம். 2. The future, future time, வருங் காலம். 3. Time reckoned from one full moon to the next, பௌரணமியாதியானசாந் திரமாதம். Wils. p. 141. UTTARAKALA. 4. The time last mentioned. உத்தரகிராந்தம், s. The transit of a planetary body from one zodiacal sign to another, மேற்செல்லுகை; [ex கிராந்தம், going over.] உத்தரகுரு--உத்தரகுருவம், s. One of the six portions of the earth in which, free from sorrow, the soul enjoys the fruits of former virtuous deeds. See போகபூமி. Wils. p. 141. UTTARAKURU. உத்தரகோளார்த்தம், s. Northern hemisphere, கோளத்தின்வடபாதி. உத்தரகிரியை, s. Obsequies, last or funeral rites, கருமாந்தரம். Wils. p. 141. UTTARAKRYA. உத்தரதுருவம், s. The north pole, வடதுருவம். உத்தரதேசம், s. The northern countries, வடதேசம். உத்தரபாகம், s. The latter part or section. உத்தரபூமி, s. The north part or division of the central continent, வடபூமி. உத்தரபோசனம், s. A second meal immediately after eating and washing, deemed wrong by the shasters, புசித்துக் கையலம்பினபின்னுண்கை. உத்தரமத்திமபூமி, s. North temperate zone, சீதளோஷ்ணசமத்துவபூமி; [ex மத்திமபூமி, temperate zone.] உத்தரமந்தோச்சம், s. Aphelion, கிரகங்கள்சூரியனுக்குத்தூரத்திற்செல்லுமெல்லை. உத்தரமீமாஞ்சை, s. One of the six shasters, the latter மீமாஞ்சை, சாஸ்திரமா றிலொன்று. உத்தரவாதம், s. Defence, replication, rejoinder, பிரதிவாதம். 2. (fig.) Responsibility, obligation, security, பிணை. 3. Indemnification, satisfaction, expiation, atonement, compensation, ஈடு. உத்தரவாதம்பண்ண, inf. To answer in law, பிரதிவாதஞ்செய்ய. 2. To guarantee, warrant, உத்தரிக்க. 3. To indemnify, make satisfaction, to atone for ஈடுபண்ண. உத்தரவாதி, s. A defendant, a respondent, பிரதிவாதி. Wils. p. 142. UTTARAVADIN. 2. A responsible person, he on whom the duty devolves to make satisfaction, ஈடுசெலுத்துவோன். 3. A bail, a security, a surety, a guarantee, bondsman, பிணையாளி. உத்தராசங்கம், s. A garment worn loosely over the shoulders, உத்தரீயம். Wils. p. 142. UTTARASANGA. உத்தராசாடம்--உத்தராஷாடம், s. The twenty-first lunar asterism, உத்திரா டம்; [ex ஆஷாடம், constellation.] Wils. p. 142. UTTARASHAD'HA.. உத்தராட்சம், s. North latitude, பூ கோளத்தின்வடபாகம். உத்தராதி, s. (Tel. உத்தராி.) North, வடக்கு. உத்தராயணம், s. The northern solstice. See அயனம். Wils. p. 142. UTTARAYAN'A. உத்தரோத்தரம், [a reduplication of உத்தரம்.] Higher and higher, more and more, further and further, மேலுமேலும். 2. s. A rejoinder, மறுமொழிக்கெதிர்மொழி. Wils. p. 142. UTTAROTTARA. பிரதியுத்தரம்--மறுவுத்தரம்--மாறுத் தரம், s. An answer. 33)

um (p. 63) . A connective particle variously used, ஓரிடைச்சொல். 1. எதிர்மறையும்மை, the use of உம் with an affirmative, or negative expressing probability, possibility, &c., and implying the possibility, &c., of the contrary--as, சாத்தன்வருதற்குமுரியன், Sattan may perhaps come; அவன்வரவுங்கூடும், It is possible that he may come. 2. சிறப்பும்மை, the உம் of speciality, including உயர்வுசிறப் பும்மை, or superiority and இழிவுசிறப்பும்மை, or inferiority--as, ஞானிகளுமறியார்கள்சித்திரநதிமூல ம், Even the sages are unacquainted with the source of the சித்திரம் river; இவ்வூர்ப்பூனை யும்புலாறின்னாது, Even the cats of this place will not eat flesh (so sacred is it, so vile is the practice); பார்ப்பானுங்கள்ளுண்டான், Even a Brahman has been drinking toddy; இவனைநாயுந்தேடாது, Even a dog will not regard him. 3. ஐயவும்மை, the உம் in doubt, uncertainty, indecision, equivocal forms, probability, possibility--as, அவர்பத்தாயினுந் தருவார்பதினைந்தாயினுந்தருவார், Perhaps he may give ten or he may give fifteen; மழை பெய்தாலும்பெய்யும், It may perhaps rain; பத் தானுமெட்டானுங்கொடு, Give ten, or eight, ten would be preferred, but eight may do; வரினும்வருவான், It is probable that he may come. The உம் is often suppressed. 4. எச்சவும்மை, இறந்ததுதழீஇயவெச்சவும்மை, எதிரதுதழீ இயவெச்சவும்மை, the use of உம் implying another person, thing, or event, understood, and meaning likewise, too, even--as, அவனும் வந்தான், He also is come (implying that another is come or expected); நாம்பாடவும் வேண்டும், We must sing also (as well as dance, &c.); கேட்டும்படிக்கவேண்டும், By inquiry also we must learn (as well as by other means). 5. முற்றும்பை, indicating the whole of a number or series, universality, totality--as, ஒருவருக்குமையமில்லை, None can doubt; எங்குமில்லை, no where; இருகண்ணுஞ் சிவந்தன, both eyes reddened; எவ்விடமும், every where; இரண்டையுங்கொண்டுவா, Bring them both; எல்லாரும், எவரும், ஆரும்வந்தார், all, whoever, &c. came; மிகுந்தநாலுபணத்தை யுந்தா, Give me the remaining four fanams; மூவரும், all the three persons. 6. எண்ணும் மை, a numeral connective, corresponding with, and commonly repeated with each word of the series; நீயுமவனும்வந்தீர்கள், You and he came. The particle is sometimes joined to the last only--as, சாத்தன், கொற்றன், பூதனும் வந்தார்கள், Sattan, Kottan and Poodan came. Sometimes it is wholly omitted, and a pronoun including the series used instead--as, சாத்தன்கொற்றன்இவர்கள்வந்தார்கள். Sometimes the last noun in the series is used in the plural--as, சாத்தகோற்றவர்வந்தார்கள். 7. தெரிநிலையும்மை, the உம் of ascertainment, clear perception, or decision, used of three or more things concerning which doubt has been entertained, but which is now cleared up--as, ஆணுமன்றுபெண்ணுமன்று, It is neither male nor female (but in hermaphrodite); அவருண்பதுசோறுமல்ல, பணிகாரமுமல் ல, சாகமூலபலாதிகள், His food is neither rice nor cakes, but leaves, roots and fruits, &c. 8. ஆக்கவும்மை, உம் expressive of a change of state--as, பாலுமாயிற்று, This milk became medicine also; வலியனுமாயினான், He has become even a strong man. The above eight are given in நன்னூல். 9. உம் joined to an infinitive implies விரைவு, the immediate occurrence of the event--as, துரைகட்டளையிடவுங்காரியஞ்செய்துமுடிந்தது, As soon as the magistrate gave the order, the thing was done; அவர்சொல்லவுமுலகங்களுண் டாம், As soon as he speaks worlds appear. The உம் is often omitted, but then it is less expressive--as, நானிதைச்செய்யெனச்செய்கிறான், I say this and he does it. 1. உம் added to a verbal noun in poetry, sometimes gives it a gerund-like succession of the event--as, காண்டலுமிதுவேசொல்வான், Seeing him he spoke thus; வருதலுந்தழுவிக் கொண்டான், As soon as he came he embraced. 11. உம் is associated to the social ablative with the same meaning--as, கடுங்கணைதொடுத்தலோடும், As soon as the swift arrows were shot. 12. உம் added to the infinitive serves for optative, especially in epistolary usage but not in good style--as, தாங்கள்மறுமொழியனுப்பவும், May you please to send an answer; இப்படிச்செய்யவும், May you do so, I wish you to do so. 13. உம் added to the following forms of a verb, செய்து, செய்யின், செய்தால், has the force of though, although--as, அவனறிந்தும்வரவில்லை. Though he knew, he did not come; சொல்லி னும் or சொன்னாலும்அவன்கேளான், Though you may tell him he will not listen. 14. உம் added to இல் or இன் forms of the fifth case gives the force of the comparative degree --as, கந்தனினும்வலியனே, He is even stronger than Skanda. 15. A token of reproof, menace, anger, &c., also of attention, assent, doubt, non-compliance, &c., (see ஊம்)--as, உம்மெனத்தெழித்துரப்ப, He reproved his rashness by uttering the menacing sound உம் (ஸ்காந்தம்); கதைசொல்லுகி றேன்உம்கொட்டிக்கேள், I am going to tell you a story, show that you listen by saying உம்; உம்மெனுமார்பைத்தட்டும், The guilt of Brahmanicide manifested in a phantom threatened by saying உம் and striking on its breast (திருவிளையாடல்). 16. A termination of the imperative plural, முன்னிலைப்பன்மைவி குதி-- as, நீவிர்சொல்லும், say ye. It is often used honorifically in imperative singular --as, கடவுளேநீரிரங்கும், God be merciful. 17. A termination of verbs third pers. pres. or fut. tense sing. number, also of neut. plurals--as அவன்செய்யும், He does or will do it; சிங்கங்கள்முழங்கும், The lions roar, or will roar, செய்யுமென்முற்றுவிகுதி. 18. A modification of the pronoun நீர் when it is declined in the different cases--as, உம்மை, உம் மால், &c. 19. The termination of the future relative participle, எதிர்காலப்பெயரெச்ச விகுதி--as, உலகாளும்அரசர், Kings who govern the world. 2)

etir (p. 73) s. That which is opposite, in front, before, in presence of, over against, முன். 2. That which is opposed, is adverse, hostile, முரண். 3. Similitude, comparison, ஒப்பு. 4. Futurity, வருங்காலம். 5. Rivalry, competition, எதிரிடை. எதிரதுபோற்றல், v. noun. An author's adopting what is authorized by good usage though modern. See உத்தி. எதிரறை, s. An opposite room. எதிராக--எதிரே, adv. Before, opposite to, in front, &c. எனக்கெதிரே. Before me. சத்துருவிற்கெதிராகப்போதல். Encountering or meeting an enemy. எதிராளி--எதிரி, s. Opponent, adversary, antagonist, பகைஞன். 2. The defendant in a lawsuit, எதிர்வழக்காளி. 3. A rival, a competitor, எதிரிடைக்காரன். எதிரிட, s. To meet, எதிர்ப்பட. 2. To oppose in battle, எதிர்க்க. எதிரிடை, v. noun. Opposition, encounter, counteraction, எதிர்க்கை. 2. Contrariety, விரோதம். 3. Rivalry, competition, எதிரித்தனம். 4. That which is equivalent, சமமாயிருப்பது. எதிரிடைகட்ட, inf. To rival, to vie with, compete with, எதிர்க்க. 2. [prov.] To act in opposition, விரோதிக்க. எதிரிடைகாரன், s. Competitor, rival, antagonist, விரோதஞ்செய்வோன். எதிரிடைச்சீட்டு--எதிரிடைமுறி, s. A counter bond. எதிரிடையாய்ப்பேச, inf. To dispute or contradict. எதிருத்தரம்--எதிர்மொழி, s. An answer, a reply, a rejoinder, a retort, பிரதியுத்தரம். எதிருரை, s. Answer, retort, எதிர் மொழி. 2. Cavil, dispute, வாது. எதிருரைக்க, inf. To oppose, to disobey, to be contumacious, எதிர்த்துப் பேச. 2. To answer, retort, மறுமொழிசொ ல்ல. 3. To cavil, dispute, to be petulant, morose, cross, வாதுசெய்ய. எதிரூன்ற, inf. To take a firm position--as an army, உறுதியாய்நிற்க. 2. To resist, oppose, withstand, எதிர்த்துநிற்க. எதிரெடுக்க, inf. To vomit, eject from the stomach, சத்திசெய்ய. எதிரேற்றல், v. noun. Counteracting a magical evil, எதிரேவல். 2. Counteracting evil in general, தடுத்தல். 3. Attacking, opposing or resisting--as an enemy, எதிர்த்தல். 4. Receiving in one's own person the weapons discharged by a foe out of bravery, or to save a friend, பிறன்மேல்வருவதைத்தானேற்றல். எதிரேற்று, v. noun. Counter magic, magic resorted to in retaliation, sorcery, &c., எதிரேவல். எதிரொலி, s. Echo, reverberation of sound. பிரதித்தொனி. எதிரொலித்தல், v. noun. Echoing, resounding. எதிர்கொள்ள--எதிர்கொண்டழைக் க, inf. To meet and receive a guest, a great person, a wedding party, &c., coming to one's house, சந்திக்க. எதிர்கோள், v. noun. Meeting in the way, meeting or receiving a person, எதிர்கொள்ளுகை. விருந்தெதிர்கோடல், v. noun. Inviting guests, or devotees, religious mendicants, &c.--one of the duties enjoined on a householder as the condition of his own participation of the good things of providence. See இல், house. (சிலப்பதிகாரம்.) எதிர்க்கடை, s. An opposition bazaar. கீரைக்கடைக்குமெதிர்க்கடைவேண்டும். An opposition stall is necessary even among green grocers. [prov.] எதிர்க்கட்சி, s. An opposite party, எதிரானகூட்டம். எதிர்க்காற்று, s. Contrary wind. எதிர்க்கை, s. A slanting timber forming a continued line with the ridge and uniting in an angle formed by the slanting hip-rafters on either end of a hipped or bungalo roof. எதிர்ச்சாட்சி, s. Counter testimony; a witness brought to disprove previous testimony, மாறானசாட்சி. எதிர்ச்செட்டு, s. Competition in trade, ஒருவன்விற்பதற்குமாறாகவிற்கை. 2. [prov.] Trading at second hand, buying and selling again directly at a small profit. எதிர்நடை, s. The act of doing perversely. 2. Opposite course. எதிர்நடைக்கணக்கு, s. A register or account kept by each partner in a concern, that one may be examined by the other. எதிர்நிரைநிறை--எதிர்நிரனிறை, s. An arrangement of a series of verbs, &c. in the contrary order to that in which their nouns occur. See முறை நிரனிறை. எதிர்நிலை, s. Resistance, opposition, எதிர்நிற்கை. எதிர்நிலையகத்திணை, s. [in amatory verse.] The rule for elucidating a circumstance by the opposite case, contrast. எதிர்நிற்க, inf. To stand before one, முன்னிற்க. 2. To oppose, to be perverse, or contumacious, மாறுபட்டுநிற்க. 3. To stand against, withstand, cope with, போர்செய்ய. எதிர்நோக்குநட்சத்திரம், s. A nutchattra whose influence has respect to movements and interests in the different points of the compass, not an astrological, but a common phrase; the same as எதிர்நாள், or more properly, பக்கநாள். எதிர்பார்க்க, inf. To wait for an expected person, வரவுபார்த்திருக்க. 2. To expect, to look forward, காத்திருக்க. இருகாரியத்திற்கெதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. To hope for a thing, to be in expectation of it. எதிர்போக, inf. To go against, oppose, meet as an army, assail, எதிராய் போக. எதிர்ப்பட, inf. To meet as in the way, சந்திக்க. 2. To happen, occur, தோன்ற. எதிர்ப்படுத்த, inf. To confront, எதிராக்க. 2. To stir up strife, cause opposition, பகையாக்க. எதிர்ப்பாடு, v. noun. Meeting, எதிர் ப்படுகை. எதிர்ப்பாய்ச்சல், s. A contrary current; leaping in a contrary direction. எதிர்மறை, s. [in grammar.] The negative forms of expression, மறை--அ, அந், ந், கி, கு, வி, &c. are Sanscrit prefixes expressing negation. எதிர்மறைவினை, s. [in grammar.] The negative verb, மறைவினை. எதிர்முகம், s. Face to face, முகா முகம். 2. Presence, சன்னிதி. 3. Front, முன். அதற்கெதிர்மகமாக. Opposite to it. எதிர்வர, inf. To come against, to oppose, விரோதமாகவர. 2. To meet as one on leaving home meets a person (considered ominous), எதிராகவர. எதிர்வழக்கு, inf. A counter lawsuit, instituted out of revenge, எதிர்வியாச் சியம். எதிர்வாதம், s. reply, a dispute. எதிர்வாதி, s. Defendant in law, repliant, respondent, பிரதிவாதி. எதிர்வினை, s. [not com.] Negative verbs, மறைவினை. 2. Effects of the deeds of former births to be experienced, வருவினை. எதிர்வினைவிலக்கு, v. noun. [in rhetoric.] Preventing a person doing a thing by pointing out its evil consequences, ஓரலங்காரம். 46)

eẕutu (p. 75) கிறேன், எழுதினேன், வேன், எழுத, v. a. To write, paint, draw, mark, stain, trace (letters, &c.), inscribe, வரைய. 2. To foreordain, to predestine. This verb is soused from the notion that each one's fate is written by Brahma in the skull, தலையிலெழுத. 3. To write composition, draw up in writing, வசனாதிகளெழுத. 4. To engrave, சித்திரமெழுத. எழுதக்கைதிரும்பவில்லை. The hand is not yet trained. எட்கிடைநெற்கிடைவிட்டெழுத. To write leaving the space of a sesamum seed between the letters, and of a grain of rice between the lines--the order to be observed in writing. எழுதாக்கிளவி--எழுதாமறை, s. The vedas, lit. unwritten works--an appellation adopted with reference to their meaning being handed down by oral explanation and not written, or to the accent, pronunciation, &c., which cannot be written, வேதம். எழுதிக்கொடுக்க, inf. To grant by writing, write and deliver as a voucher. 2. To betroth a girl by written contract. 3. To write for another, draw up a document. 4. To write lessons for a learner. 5. To give a list, inventory, &c. எழுதிக்கொள்ள, inf. To write a letter, petition, &c., to a great person; to write for one's self. 2. To enrol. 3. To write and deliver vouchers reciprocally. எழுதிச்சேர்க்க, inf. To register, file a writing as a notary public. எழுதிவைக்க, inf. To recount,register, write and keep for a memorandum, &c., to write and leave behind for the use of others. எழுதினஉடன்படிக்கை--எழுதின வொப்பாசாரம், s. Written contract. எழுதுகோல், s. A writing reed, எழுதுங்கோல். 2. A painter's brush or pencil, தூரியக்கோல். எழுதுபடம், s. A picture, கிழி. மேற்பாடம்பார்த்தெழுதுதல், v. noun. Copying from a written book. பெயர்த்தெழுத, inf. To copy, to transcribe. குறிப்பெழுத, inf. To note down the time, &c. of the birth of a child. திருத்தமாயெழுத, inf. To write correctly. சரமகவியெழுத, inf. [prov.] To write a stanza, commemorative of the death of an ancestor, or other near relative, mentioning the day, hour, &c. of the moon, as a memorandum for ascertaining the time to perform the annual funeral rites. மறுமொழியெழுத--பதிலெழுத, inf. To write an answer. பருக்கவெழுத, inf. To write in large characters. கைபடியவெழுத, inf. To practise writing, train the hand in writing. 14)

kai (p. 139) s. Hand; arm, கரம். 2. Elephant's trunk or proboscis, யானைத்துதிக்கை. 3. Wing of an army, படைவகுப்பு. 4. A course of conduct, ஒழுக்கம். 5. Littleness, meanness, lowness; adversity, சிறுமை. 6. Side--as right or left side, பக்கம். 7. Side--as party, பகுதி. 8. Place, இடம். 9. Rank, degree, வரி சை. 1. Embellishment, ஒப்பனை. 11. A handful, கைகொண்டஅளவு. 12. Sleeve of a garment, சட்டையின்கை. 13. Ability, சாமர்த் தியம். 14. A rafter, கைமரம். கைகட்டிநிற்க, inf. To stand with the arms folded; i. e. to stand in awe, to obey strictly. கைகழுவ, inf. To wash the hands after cating. 2. To relinquish, reject. கைகாட்ட, inf. To make signs with the hand, to beckon, &c. 2. To make gestures with the hands--as dancing girls. 3. To give a bribe, a present, something to please one, &c. 4. To make a pretence of giving; to give a little only. 5. To make signs with the back of the hand for one to go. கை. 8. The ear, or organ of hearing, காது. 9. The hearing or trial of a case, வழக்குக்கேட்கை. 1. Report, rumor, பேச்சு. 11. Tradition, பாரம்பரியம். கேள்வியற்றுக்கிடக்கிறது. There is no administration of justice; no justice or satisfaction can be obtained. கேள்விமுயல். Be prompt in receiving information. கேள்விகொடுக்க, inf. To give ear, to listen--not elegant. கேள்விமறுமொழி, s. Question and answer; a catechism. கேள்விக்கடுதாசி, s. [prov.] Written application to a court of justice. 2. Tenders or proposals in writing. கேள்விக்காரர், s. [prov.] Bidders at an auction. 2. Persons who tender proposals at a purchase. 3. Candidates or applicants for an office. கேள்விச்செவி, s. Listening credulously to hear-say reports. கேள்விச்செவியன் ஊரைக்கெடுத்தான். The credulous ruler ruined the country. கேள்விப்பத்திரம், s. [prov.] A request, application, petition, &c., in writing. கேள்விகேட்பாடு, s. [local.] Judicial inquiry, investigation. கேள்வியற்றஊர்--கேள்வியில்லாதஊர், s. A town without justice. கேள்விமுறை, s. Inquiry into; superintendence, control, management. கேள்வியாக, inf. To be heard, to be reported; to reach the ears--as news; to be heard in court. கை கைகாட்டு, v. noun. Gesture with the hand, as in dancing; beck of the hand. கைகுவிக்க, inf. To hold up the hands joined, in worship, &c. See குவி. கைகுறண்ட, inf. To have the hands bent by spasms. 2. To be cramped in the hands. 3. To be stingy, parsimonious, close-fisted. கைகூச, inf. To be backward in using the hand. See கூசு. கைகூட, inf. To come to hand, be obtained, to succeed, அனுகூலப்பட. அவன்செய்வதெல்லாம் அவனுக்குக் கைகூடும். All that he does prospers. கைகூப்பு, v. noun. Raising the joined hands in worship--as கூப்பு. 2. The distance from the tip of the fingers to the feet, when the hands are joined and raised above the head. கைகொட்ட, inf. To clap the hands. கைகோக்க, inf. To clasp one another's hands, to join hands. 2. To be arm in arm, to take another's arm. கைகோத்தாட, inf. To dance with arms linked. கைகோள், s. A course of conduct, especially in love affairs. (அகப்பொ.) கேள்வி, v. noun. The grand subjects of information under four heads; 1. அ றம், virtue or a virtuous course of action; all knowledge relating to the nature or practice of virtue, or having virtue as its object, including religion, jurisprudence, ethies and every thing connected with the well-being of society, and the promotion of universal benevolence towards all sentient beings. This is subdivided into, 1. இல்லறம், the duties and usages of man--as a member of society. 2. துறவறம், the duties and practices of the recluse, who renounces social life and retires to the desert. 2. பொருள், wealth, property, substance; truth; all kinds of knowledge relating to the nature, acquisition and uses of learning and wealth--including. 1. கல்விப்பொருள், general knowledge, and science. 2. செல் வப்பொருள், property, trade, commerce and the various occupations for gain or the support of life. 3. இன்பம், delight, gratification, knowledge of the nature and means of pleasure and bliss--especially love and matrimony. 4. வீடு, liberation from births, knowledge relating to final emancipation or eternal felicity. --Note. Another classification makes five parts, the fifth embracing the practice of the rules laid down for the attainment of the benefits implied in the four. 72)

cpāppu (p. 160) --சவாப், s. [Hind.] Answer, reply, மறுமொழி. 25)

cumattirai (p. 194) s. One of the two wives of Pandu, பாண்டுவின்மறுமனைவி. See மத்திரை. 48)

col (p. 212) --சொல்லு, கிறேன், சொன்னேன், வேன், சொல்ல, v. a. To say, speak, tell, mention, utter, express, பேச. 2. To quote, cite, recite, repeat, எடுத்துச் சொல்ல. 3. To dictate, command, assert, declare, உறுதிசொல்ல. 4. To versify, make poetry, பாட. 5. To describe, விரித்துச்சொல்ல. 6. To give information, to notify, புத்தி சொல்ல. 7. To bid, invite, வரச்சொல்ல. 8. To harranque, declaim, பிரசங்கஞ்செய்ய.-Note. The ancient form of the past is சொல்லியது, past verbal. சொல்லிச்செய்வார்நல்லோர், சொல்லாமற்செய்வார் பெரியோர், சொல்லியுஞ்செய்யாரசடர். Those who say and do, are good, those who say not and do, great; but those who say and do not, are bad. (Proverb.) சொல்லத்தக்கவிசேஷஞ்சொல்லு. Say what is proper. சொல்லப்படாதகாரியம். A thing improper or impossible to be told. சொல்லிமுடியாதது. That which is unspeakable. சொல்லுமிடமறிந்துசொல்லு. Let your speech be adapted to circumstance. காப்புச்சொல்லங்கைமெலிவை.... Her armrings speak her emaciation. [prov.] கோபத்தைமுகஞ்சொல்லுகிறது. His countenance declares his anger. மனதிலுள்ளதைமுகஞ்சொல்லும். The countenance will tell what is in the heart. உலகஞ்சொல்லுகிறது. The world says it is so. அம்புனக்குமறுமொழிசொல்லும். The arrow shall answer you. வாய்சொல்லும்பிடரிரும்பிடும். His mouth boasts, but his neck bows. [prov.] சொல்வார்த்தை--சொற்பேச்சு, s. Admonition, advice. 2. False accusation, கோள். சொல்லி, appel. n. (with a prefix.) A tattler, as கோட்சொல்லி--பொய்சொல்லி--எ ரிசொல்லி--வெடுவெடுத்தசொல்லி, one who slanders, one who tells lies, &c. சொல்லிக்காட்ட, inf. To describe. define, explain. 2. To mention and dwell on--as one's own good actions. சொல்லிக்கொடுக்க, inf. To teach, to explain. 2. To put words in one's mouth, to direct one what to say. 3. To advise. 4. To inform against, to lodge a complaint. இவனுக்குப்பாடஞ்சொல்லிக்கொடு....Teach him the lesson. சொல்லிக்கொள்ள, inf. To give a promise to the creditor to pay another's debt. 2. To say farewell, bid adieu. take leave. 3. To speak to another. சொல்லிக்கொண்டுபோக, inf. To take leave. சொல்லிப்போட, inf. To tell out. tell at once. 2. To blab, வெளிவிட. சொல்லியறிவிக்க, inf. To inform, announce, notify. சொல்லியனுப்ப, inf. To send word by a person. சொல்லிவிட, inf. To recommend. 2. To send word. சொல்லிவைக்க, inf. To tell beforehand, admonish, forewarn. 2. (c.) To teach, கற்றுக்கொடுக்க. சொல்லுவிக்க, inf. To make another speak, to substantiate by means of another. சொல்லுவான்குறிப்பு, s. The object or intention of the speaker. (p.) சொல்லுவான்குறிப்பறிய, inf. To know or discern the speaker's object. (மூது.) சொற்றல், A past verbal of சொல்லு தல். சொற்றான். He said. (p.) 10)

tāngku (p. 232) கிறேன், தாங்கினேன், வேன், தாங்க, v. n. To bear up, to support, தாபரிக்க. 2. To endure, to sustain, சகிக்க. 3. To press heavily, அழுத்த. 4. To ward off, to avert, விலக்க. 5. To carry, சுமக்க. 6. To maintain, sustain by food, ஆதரிக்க. 7. To protect, to guard, காக்க. 8. To pole a boat, தோணி தள்ள. 9. To treat tenderly. with great kindness as a child or a friend, பராமரிக்க. 1. To solicit cringingly, கெஞ்ச. 11. To press against to strike, to graze a boil so as to cause pain, ஊன்ற. 12. To maintain, to have--as a disposition, சாதிக்க. 13. To tolerate. suffer permit, இடங்கொடுக்க. 14. To wear, to be invested with, தரிக்க. 15. To assist one in rising, in raising or carrying a burden, or climbing a tree, தூக்க. 16. To bear with a light hand, as when beating, ploughing, &c., கைதாங்க. 17. To halt in speaking or walking, நிறுத்த. (c.) இந்தப்போசனம்சீவனத்துக்குத்தாங்காது. This food will not support life. காற்றுக்குத்தாங்காது. It will not bear the wind. என்னாலேஅவ்வளவுகொடுக்கத்தாங்காது. I cannot afford to give so much. அவன்அடிதாங்குவான். He can endure blows. அவனுக்குச்சாப்பாடுகொடுத்துத்தாங்காது. No one can afford to feed him. காலைத்தாங்கித்தாங்கிவைக்கிறது. The animal limps in walking. அவனையேதாங்கிக்கொண்டுதிரிகிறான். He pleases him, to gain his own purpose. அவன்கையைத்தாங்கு. Ward off his hand, his blow, &c. மறுமொழிச்சொல்லித்தாங்காது. There is no end of answering such questions. [prov.] சரீரந்தாங்காது. The constitution will not hear it. தாங்கித்தாங்கிப்பேசுகிறான். He speaks haltingly. மாடுகால்தாங்கித்தாங்கிவைக்கிறது. The bullock hobbles (by pain in the hoof). தாங்கத்தாங்கத்தலையிலேற. To become the more arrogant, the more kindness is shown. 2. To be supercilious on account of humble applications. மலையைமலைதாங்கவேண்டும்மண்ணாங்கட்டிதாங்கு மா. One moutain supports another, can a clod of earth do it? விஞ்சையிற்றாங்கினன் சடையன் வெண்ணெய்யிற் தஞ்சமென்றோர்களைத்தாங்குந்தன்மைபோல். (Nalan) upheld, by charms (the mountain), as Sadaiyan of Truvennainallur supported those who came to him for refuge. (இராமா.) தாங்கமாட்டான். One unable to endure. தாங்குகோல், s. [prov.] A boat-men's pole, தோணிதாங்குகோல். தாங்கிக்கொண்டிருக்க, inf. To bear in mind, to brook. 2. To sustain sickness, adversity, &c. தாங்கிக்கொண்டுபோக, inf. To carry in the arms. 2. To receive and treat very civilly or politely. 3. To escort or conduct, as a lady by the arm. 4. To solicit very urgently. தாங்கிக்கொள்ள, inf. To bear. 2. To ward off, to screen, &c. 3. To maintain, to support. 4. To endure, சகிக்க. தாங்கித்தடுக்கிட, inf. To treat very tenderly; (lit.) to bear one up and spread a mat for him. (c.) தாங்கிவெட்ட, inf. To cut or hew lightly. கைதாங்கியடிக்க, inf. To beat or strike lightly. கைதாங்கியுழ, inf. To plough lightly. தாங்கல், v. noun. Bearing, supporting. சுமத்தல். 2. A grievance, விசனப்படுகை. 3. Displeasure, regret, umbrage, மனக் குறை. (c.) அவர்உன்மேலே மெத்தவுந்தாங்கலாயிருக்கிறார். He is much grieved with you. மனத்தாங்கல், v. noun. Want of cordiality. தாங்கல்வருத்துவிக்க, inf. To offend one. தாங்கி, appel. n. A support, prop, defence, ஆதாரம், as கைதாங்கி, சுமைதாங்கி, தீத் தாங்கி, மண்டாங்கி, which see. 2. A ferrule, பூண். 3. A golden ferrule put on the end of an elephant's tusk, கிம்புரி. 4. A fastening for an ornament, பணிப்பூட்டு. குடிதாங்கி. One who supports his family or others. தாங்கு, v. noun. [prov.] Bearing, supporting, as தாங்கல். 2. A support, as தாங்கி. 3. A staff of pike, ஈட்டிக்காம்பு. 16) *

tiru (p. 240) s. Lukshmi, as the goddess of felicity, riches, &c., இலக்குமி. 2. Wealth, riches, affluence, செல்வம். 3. Distinction, eminence, மேன்மை. 4. Beauty, அழகு. 5. adj. Divine, sacred, celestial, திவ்விய. திருஅலகு, s. A broom. See அலகு. திருஅலகிட, inf. As அலகிட. 2. As அலகுபோட. திருஉறுப்பு, s. A jewel. See உறுப்பு. திருக்கடைக்காப்பு, s. An invocation in a poem. See கடைக்காப்பு. திருக்கடையாப்பு, s. A series of poems by Sampanthar, one of three famous Saivites. திருக்கடையூர், s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். திருக்கண், s. Divine eyes. 2. [prov.] A temporary canopy, erected in different places of a main street, in honor of an idol taken in procession; that, in passing under, the god may cast upon it a gracious eye. (c.) திருக்கலியாணம், s. The marriage of a god or idol. திருக்கழுக்குன்றம், s. The name of a mountain sacred to Siva. திருக்காட்சி, s. The sight or appearance of a deity or great person. See காட்சி. திருக்காளத்தி, s. A famous town. See காளத்தி, ஷ்ரீகாளஸ்தி. திருக்குளம், s. The sacred tank of a temple where the idol is bathed. திருக்கூட்டம், s. The fraterity of the worshippers of Siva. திருக்கூத்து--திருநடனம், s. The dancing of Siva, or other deity; or, mystically, the operations of nature. 2. (fig.) Trick, device. திருக்கோணாமலை--திருக்குன்றாமலை, s. [prop. திரிகோணமலை.] Trincomalie. திருக்கோயில் s. A temple, a place of worship, a sacred shrine. திருக்கோலம், s. Splendid decoration, magnificent display. திருச்சபை, s. Among Saivas, a sacred assembly at Madura or Chillumbrum. 2. (Chris. usage.) The church, or society of believers. திருச்சித்தம், s. The divine will; according to the will of your Lordship; as you please. திருச்சிற்றம்பலக்கோவை, s. A poem. See கோவை. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chillumbrum. திருச்சின்னம், s. A kind of trumpet, usually blown in pairs before a guru, or in a temple. திருச்சுண்ணம், s. Saffron and other powders used at a temple. திருச்சூரணம், s. A paste with which the forehead is marked. திருச்சூரணபரிபாலனம், s. A ceremony among Vaishnuvas on removing a dead body from the house. திருச்செந்தூர்--திருச்சீரலைவாய், s. A town near Ramisseram, one of the six places sacred to Subramanya. திருச்செவி, s. The ear of a great, or divine person. திருத்தொண்டர், s. (plu.) Servants of the deity, especially sixty-three devotees of Siva. திருத்தொண்டு, s. Meritorious services performed to a deity. திருநடனம், s. See திருக்கூத்து. திருநயனம், s. The eyes of deity or a holy person, as திருக்கண். திருநாமக்கத்திரி, s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. திருநாமச்செடி, s. A plant, Artemisia vulgaris, L. திருநாமத்துத்தி, s. A plant, ஓர்செடி. திருநாமப்பாலை, s. A plant, ஓர்பூடு, Periploca tunicata, L. திருநாமம், s. A sacred name, the name of a deity or holy person. 2. The Vaishnuva sectarian mark on the forehead. 3. A divine song. திருநாளைப்போவார், appel. n. One of the sixty-three devotees of Siva. திருநாள், s. A religious festival, a great or special day, a holy day. திருநீலகண்டன், s. A large kind of centiped, ஓர்பூரான். 2. One of the sixtythree devotees of Siva, சிவனடியாரிலொரு வன். 3. A very wicked man. திருநீறு, s. (also விபூதி.) Sacred ashes of burnt cowdung, one of the chief marks of the Saiva sect. திருநீறணிய--திருநீறிட--திருநீறுபூச, inf. To rub sacred ashes on the forehead, breast, &c. திருநீறுசுட--திருநீறுவிளைவிக்க, inf. To make sacred ashes. திருநீற்றுக்காப்பு, s. Sacred ashes rubbed on one's forehead by a great person as a charm or for benefit to the soul. 2. As திருநீறு. திருநீற்றுக்கோயில்--திருநீற்றுப்பை, s. A bag for sacred ashes. திருநீற்றுப்பச்சை--திருநீற்றுப்பத்திரி, s. A species of fragrant ever-green shrub used for perfuming the திருநீறு, also medicinal sweet Basil, உருத்திரசடைப்பூடு, Ocymun basilicum, L. திருநீற்றுப்பழம், s. Balls of sacred ashes. திருநீற்றுமடல், s. A metal stand in a temple with an urn like the sheaths of a pine flower, for sacred ashes. திருநெல்வேலி, s. A town south of Madura, Tinnevelly, ஓர்பட்டணம். திருநெற்றிமாலை, s. A garland for the forehead of an idol. திருநோக்கு, s. The gracious look of the deity, or a great person. 2. The official look of the guru in the administration of the தீட்சை. திருப்படைவீடு, s. Places sacred to Siva, Vishnu, &c., who are supposed to be present with their retinue at their respective shrines. திருப்பணி, s. Service in an idol temple, கோயிற்சேவகம். 2. Work on the temple as masonry, carpentry, &c., கோயில்வேலை. திருப்பணிமுட்டு, s. Materials, &c., for building a temple. திருப்பதி, s. Tripaty, a place sacred to Vishnu. (See வடமலை and திசை.) 2. Any one of the one-hundred and eight Vishnu shrines, விஷ்ணுஸ்தலம். திருப்பரங்குன்று, s. A hill west of Madura, one of the six places sacred to Subramanya, சுப்பிரமணியர்ஸ்தலம். திருப்பரம், s. Boiled rice, சோறு--a word used by brahmans only, குழூஉக்குறி. திருப்பள்ளி, s. A place of repose, especially of an image, சயனதலம். திருப்பள்ளிகொள்ள, inf. To rest, especially spoken of an idol. திருப்பள்ளித்தாமம், s. Garlands for the idol, கோயிற்பூமாலை. திருப்பள்ளியெழுச்சி, v. noun. The early rising of the god--a song daily sung to awaken the god, especially of a festival of ten days in December; also sung by the people on these days to rouse one another to their religious duties, ஓர்பிர பந்தம். திருப்பாடல், s. A hymn, a sacred song. திருப்பாட்டு, s. Hymns or songs in praise of a deity, commonly ancient. 2. [in irony.] A satire, lampoons. திருப்பாவாடை, s. A long cloth on which offerings of rice are presented to idols. திருப்புகழ், s. Songs, odes in praise of a god. திருப்பூட்டு, v. noun. Putting on the wedding badge, as the essential part of marriage, தாலிகட்டுகை. 2. The wedding badge, தாலி. திருமகள்--திருமாது, s. Lukshmi. திருமகண்மைந்தன், s. Kama; [ex மைந் தன், son.] திருமஞ்சனம், s. Daily bathing of the idol, for its purification. திருமஞ்சனமாட்டல், v. noun. Bathing an idol. திருமண், s. Sacred earth used by Vaishnuvas in marking their foreheads, as . திருமயிலை, s. A sacred place, ஓர்ஸ் தலம். திருமரம், s. The sacred fig tree, அரசு. திருமலர், s. The lotus, தாமரை. திருமலை, s. A name of the feigned mountain Kylasa, the chief residence of Siva; கயிலாயமலை. 2. Tripaty, as திருப்பதி. திருமறுமார்பன், s. Vishnu, from his having a mole on his breast, விஷ்ணு. 2. Argha, for the same reason, அரு கன். 4)

pirati (p. 316) . [part. and prefix.] Instead of, in lieu of, equivalent to; also பிரத்தி. W. p. 562. PRATI. 2. s. A substitute, a deputy, &c., contrariety, opposition, exchange, எதிர். 3. Copy, transcript, likeness, counterpart, duplicate, எழுதிச்சேர்க்கும்பிரதி. (c.) பிரதிகருமம், s. Retaliation, retribution, மாற்றுச்செய்கை. பிரதிகாந்தி, s. The reflection of any shining object. பிரதிகாயம், s. Wounds received in return. பிரதிகாரம், s. Revenge, பழிவாங்குகை. பிரதிகிரகணம், s. Taking a mortgage or pledge, ஈடுவாங்குகை. பிரதிகூலம், s. Ill-success, unpropitiousness, unsuccessfulness, untowardness, adverseness--oppos. to அனுகூலம், கைகூடாமை. பிரதிகூலியம், s. Opposition, எதிரிடை. பிரதிகொடுக்க, inf. To give an equivalent. பிரதிக்கினை, s. Confession, acknowledgment, solemn declaration, profession, அறிக்கையிடுகை. (c.) 2. Promise, pledge, engagement, firm resolution, வாக்குத்தத்தம். 3. [in logic, also பிரதிஞ்ஞை.] The proposition, or assertion to be proved, தாஷ் டாந்தம். W. p. 563. PRATIGNA. பிரதிக்கினைசெய்ய--பிரதிக்கினைப்பண்ண, inf. To promise, to purpose firmly, to resolve. 2. To confess, acknowledge. பிரதிசத்தம்--பிரதிதொனி--பிரதிநாதம், s. Echo, reverberation. பிரதிசாபம், s. A counter-curse. பிரதிசாயை--பிரதிபலம், s. Reflection as from water, a looking glass, &c., பிரதிபிம்பம். பிரதிசிகுவை, s. The uvula, உண்ணாக்கு. பிரதிசூரியன், s. A mock-sun, a sundog, சூரியப்பிரதிபிம்பம். பிரதிச்சீட்டு, s. A bond given in return. 2. A copy of a bond. பிரதிட்டை--பிரதிஷ்டை, s. Consecration, dedication, by which a god is supposed to be brought into an image, ஆவாகனம். See பிராணப்பிரதிஷ்டை. (c.) 2. Fame, glory, renown, கீர்த்தி. W. p. 567. PRATISHT'HA.--Note. There are different kinds of பிரதிஷ்டை, of a linga, as தே வப்பிரதிஷ்டை, cousecration by a deity; 2. ஆரிஷப்பிரதிஷ்டை, by a Rishi; 3. நரப் பிரதிஷ்டை, by an ordinary man. பிரதிஷ்டைபண்ண--பிரதிஷ்டையாக்க, inf. To consecrate, devote, dedicate. பிரதிதானம்--பிரதியுபகாரம், s. Remuneration, benefits in return for favors received; return of a deposit, கைம்மாறு. 2. Gifts given in expectation of a return, எதிர்க்கொடை. பிரதிதினம், s. Day by day நாளுக்குநாள். பிரதிதுரை, s. [Tel.] A deputy governor, உதவித்தலைவன். பிரதிநிசம்--பிரதிராத்திரம், s. Night by night, இரவோடிரா; [ex நிசம்=நிசி.] பிரதிபட்சன், s. An opponent, an antagonist, எதிரி. பிரதிபதம், s. A synonyme, பரியாயச் சொல். பிரதிபத்தி, s. Great confidence, in one whose good will has been experienced, மிகநம்பிக்கை. பிரதிபந்தகம்--பிரதிபந்தம், s. Obstacle, impediment, தடை. பிரதிபாதிக்க, inf. To determine, to define, to conclude. (Rare.) பிரதிபாலனம், s. Guard, protection, as பரிபாலனம், காப்பு. பிரதிபிம்பம், s. As பிரதிவிம்பம். பிரதிபோதம், s. Instruction, teaching, கற்பிப்பு. பிரதிமண்டலம், s. Circumference, சுற் றளவு. 2. An eccentric orbit. பிரதிமூர்த்தி, s. A likeness, image, resemblance, picture, தோற்றம். 2. Representation, பாவனை. 3. A transcript, பெ யர்த்தெழுதுகை. பிரதிமை, s. [also. பதிமை, vul. பதுமை.] Likeness, resemblance, portrait; puppet; figure, effigy, statue, விக்கிரகம். W. p. 565. PRATIMA. பிரதியாக, inf. [adverbially.] Instead of in lieu of, in return for. பிரதியுத்தரம், s. An answer, மறுமொழி. பிதியெழுத, inf. To copy, to depict, to follow in imitation, பெயர்த்தெழுத. பிரதிலோமகன்--பிரதிலோமன், s. A son of a father and mother of different castes. See அந்தராளன். பிரதிவசனம்--பிரதிவாக்கியம், s. Answer, reply, மறுமொழி. பிரதிவாதம், s. Defence, replicand, respondent in a controversy. பிரதிவாதிப்பு, v. noun. A reply. (R.) பிரதிவிம்பம், s. Resemblance, or counterpart of real form--as a picture, image, shadow, reflection. பிரதிவிம்பர், s. [pl.] Reflectors, representatives, as the evolve, or secondary forms of the deity, உபதேவர். பிரதிவிம்பிக்க, inf. To be reflected, as images in a mirror, to be cast as a shadow, to be presented as the counterpart of real forms, to appear as the deity in any of the forms assumed as creator, preserver, &c., பிரதிபலிக்க. 29) *

piratti (p. 316) s. A substitute, counterpart, &c., as பிரதி. பிரத்தியங்கம், s. An organ of perception, as a necessary appendage to the body. See உபாங்கம் and சாங்கம். 2. A minor or secondary member of the body, as the chin, nose, &c., மூக்குமுதலியவுறுப்பு கள். W. p. 569. PRATYANGA. 3. Weapons, accoutrements, ornaments, apparel, &c., பிரதியுறுப்பு. பிரத்தியட்சம்--பிரத்தியக்ஷம், s. [in poet. பிரத்தியக்கம்.] Visibleness, appearance to the eye, காட்சி. W. p. 569. PRATYAKSHA. பிரத்தியட்சதரிசனம், s. Visibility; ocular vision, a perfect sight, கண்ணாற்காண் கை. பிரத்தியட்சப்பிரமாணம், s. [in logic.] Evidence by any of the organs of sense. See அளவை. பிரத்தியட்சமாய்க்காண--பிரத்தியட்ச மாய்நிற்க, inf. To appear evident to the sight, as a deity, &c. பிரத்தியட்சமாய்ப்பேச, inf. To speak evidently, personally, &c., as a deity. பிரத்தியபகாரம், s. Retaliation, injury for injury, or evil for evil, தீமைக்குத்தீமை செய்கை. (Beschi.) [not in good use.] பிரத்தியயம், s. Termination, an affix to a word, சமுஸ்கிருதவிகுதி. W. p. 57. PRATYAYA. பிரத்தியருத்தம், s. A contrary signification, counter-meaning, எதிரருத்தம். W. p. 57. PRATYART'HA. பிரத்தியவாயம், s. A fault, mistake, error, குற்றம். W. p. 57. PRATYAVAYA. பிரத்தியாகரணம், s. Absorption or restraint of the senses, புலனடக்கல். பிரத்தியாகாரம், s. One of the eight qualities of yogi--abstraction or restraining the senses. See யோகம். 2. A scabbard, கத்தியுறை. W. p. 57. PRATYAKARA. பிரத்தியாலீடம், s. One of the four attitudes in archery. See நிலை. W. p. 57. PRATYALEEDA. பிரத்தியுதவி, s. Mutual help. பிரத்தியுத்தரம்--பிரத்தியுத்தாரம், s. An swer, reply,மறுமொழி. பிரத்தியுபகாரம்--பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, requital of a benefit, recompense of good for good, கைம்மாறு. பிரத்தியூசன், s. One of the eight வ சுக்கள், who belong to a class or supernals, அஷ்டவசுக்களிலொருவன், W. p. 571. PRATYOOSHA. பிரத்தியேகம்--பிரத்தேகம், s. Distinctness, separateness, singleness, தனிமை. W. p. 571. PRATYEKA. பிரத்தியேகமாயிருக்க, inf. To be apart, distinct, separate. பிரத்தியேகம்பண்ண, inf. To keep a person or thing apart, or alone. பிரத்தியேகராச்சியம், s. An independent kingdom, a state not interfered with by other states, தனியரசு. பிரத்துவமிசாபாவம், s. [in logic.] Nonentity, annihilation, ஊறுபட்டபாவம். பிரத்தொங்கிசம், s. Retribution, recompense of evil for evil, revenge, retaliation, பழிவாங்குகை; [ex தொங்கிசம்.] 35) *