akkiyātam (p. 4) --அஞ்ஞாதம், s. [priv. அ et கியாதம்.] Obscurity, மறைவு. (p.) அக்கியாதவாசம், s. (properly and elegantly, அஞ்ஞாதவாசம்.) A life of privacy, living incognito under a feigned name. 7) *

antar (p. 14) s. The interior, inside-used only in combination, உள், Wils. p. 37. ANTAR. அந்தரங்கம், s. Privacy, secrecy, what is said in confidence, இரகசியம். (R. 91.) 2. The interior, the mind, உள்ளம். Wils. p. 38. ANTARANGA. 3. Separateness, ஏகாந்தம். அந்தரங்கஸ்தானம், s. The private parts. அந்தரங்கன், s. One who keeps a secret, one who may be trusted with secrets. அந்தரிந்திரியம், s. The internal senses, of which there are four, as specified under, அந்தக்கரணம். அந்தரியாகம், s. Internal or mental worship, உட்பூசை. (ஞா. 68, தத்வ. 144.) See பகிரியாகம். அந்தரியாமி, s. The deity, கடவுள். Wils. p. 38. ANTARYAMI. அந்தர்க்கதம், v. noun. Disappearing, becoming invisible, மறைந்திருக்கை. Wils. p. 38. ANTARGATA. அந்தர்த்தானம், s. A secret place, மறைவிடம். 2. The privy parts, அந்தரங்க ஸ்தானம். 3. Disappearance, concealment, மறைகை. Wils. p. 38. ANTARDD'HANA. அந்தர்ப்புரம், s. A place for kings' wives, the queen's apartments in a palace, zenana, seraglio, women's apartments, அரசன்றேவியிருக்கை. 60)

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

aṟṟm (p. 33) s. Leisure, opportunity, சமயம். 2. Distraction, stupor, சோர்வு. 3. Secrecy, a secret, மறைவு. 4. Ruin, அழிவு. 5. Leanness, மெலிவு. 6. Truth, உண்மை. 7. Fear, அச்சம்; [ex அறு.] (p.) அற்றத்துக்குற்றதாய். According to one's present means. அற்றமறைத்தலோ புல்லறிவுதம்வயிற் குற்றமறையா வழி. It is vain to cover our nakedness, (small faults) while our crimes are exposed to view; i. e. not relinquished. 73)

āḷ (p. 43) s. A person, grown man, ஆண் மகன். 2. A man of property, power, influence, consequence, &c., ஆடவன். 3. A servant, slave, அடிமை. 4. A laborer, messenger, கூலியாள். 5. A devotee, தொண்டன். 6. The common termination of the third person singular feminine, பெண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. ஆளானான். He has attained to manhood, has become a person of consequence. அவனதற்காளோ? Is he competent for that? மரங்களாளாய்ப்போயின. The trees have arrived at maturity. ஆட்காட்டி, s. The forefinger, சுட்டுவிரல். 2. A bird, the lapwing, which screeches on the approach of a person by night, ஓர்பறவை. ஆட்கூலி, s. The hire of a workman. ஆட்கொல்லி, s. A murderer, manslayer, homicide, assassin, கொலை காரன். 2. (fig.) Gold, money, பணம். ஆட்கொள்ள, inf. To employ as a servant, admit as a worshipper, devotee, &c.--used in reference to the deity, or a great person--implying grace or condescension in the receiver, and benefit to the person taken, அடிமைகொள்ள. ஆட்பட, inf. To become a servant, devotee, &c., commonly to a deity. 2. [prov.] To rise from obscurity, become a man of some property, or consequence. 3. To come to manhood. 4. To regain strength, &c., after sickness. அவனென்னாலேயாட்பட்டான். He became eminent by me. ஆட்படுத்த, inf. To adopt one as a devotee, servant, &c. 2. To raise a person from obscurity. 3. To rear, bring up a person from a child to a man, cherish, nourish. ஆட்பார்க்க, inf. To seek another. 2. To watch as a thief, guard himself against detection. 3. To look for persons for any bad purpose--as a prostitute, &c.--as Yama the god of death. ஆட்பார்த்துழலுமருளில்கூற்றுண்மையால். Since Yama the merciless god of death, who goes about looking for his victims, does actually exist. (நாலடி). ஆளரி, s. Vishnu in his incarnation as a lion. ஆளன்கீழப்பெண்சாதி, s. A wife. ஆளானவன், s. One who is arrived at the state of manhood. 2. One who is become eminent, or exalted over others. ஆளொட்டி--ஆளொதுங்கி, s. A hiding place, மறைவு. 2. A sentry-box, காவற்கூடு. ஆளோட்டி, s. A slave-driver, task-master, overseer of workmen, ஆளை வேலைகொள்வோன். ஆள்தேறுதல், v. noun. Recovering strength or stoutness. ஆள்த்திட்டம்--ஆட்டிட்டம், s. Depth, capacity of a person. 2. Marks for recognizing a person, recognizance. ஆள்வணங்கி, s. A tree, Ficus, L. ஆள்வினை, s. Energy, alacrity, diligence, application, exertion, perseverance, an enterprise, முயற்சி. 2. Bravery, உற்சாகம். (p.) ஆள்வினையுடைமை, s. The possession of energy. (p.) வீட்டாள், s. A house-servant. சிற்றாள், s. A servant boy. 58)

irakaciyam (p. 48) s. A secret, mystery, any thing hidden or recondite, a religious or mystic truth, மறைவு. Wils. p. 699. RAHASYA. 2. (p.) Pudendum muliebra, verenda viriet muliebris, பெண்குறி. See இராசியம். இரகசியத்தானம், s. A private or secret place, மறைவிடம். இரகசியப்பொருள், s. A secret, a thing not to be revealed to improper or unworthy persons. இரகசியம்பேச, inf. To talk secrets. இரகசியமாய்ப்பேச, inf. To whisper. 34) *

etir (p. 73) s. That which is opposite, in front, before, in presence of, over against, முன். 2. That which is opposed, is adverse, hostile, முரண். 3. Similitude, comparison, ஒப்பு. 4. Futurity, வருங்காலம். 5. Rivalry, competition, எதிரிடை. எதிரதுபோற்றல், v. noun. An author's adopting what is authorized by good usage though modern. See உத்தி. எதிரறை, s. An opposite room. எதிராக--எதிரே, adv. Before, opposite to, in front, &c. எனக்கெதிரே. Before me. சத்துருவிற்கெதிராகப்போதல். Encountering or meeting an enemy. எதிராளி--எதிரி, s. Opponent, adversary, antagonist, பகைஞன். 2. The defendant in a lawsuit, எதிர்வழக்காளி. 3. A rival, a competitor, எதிரிடைக்காரன். எதிரிட, s. To meet, எதிர்ப்பட. 2. To oppose in battle, எதிர்க்க. எதிரிடை, v. noun. Opposition, encounter, counteraction, எதிர்க்கை. 2. Contrariety, விரோதம். 3. Rivalry, competition, எதிரித்தனம். 4. That which is equivalent, சமமாயிருப்பது. எதிரிடைகட்ட, inf. To rival, to vie with, compete with, எதிர்க்க. 2. [prov.] To act in opposition, விரோதிக்க. எதிரிடைகாரன், s. Competitor, rival, antagonist, விரோதஞ்செய்வோன். எதிரிடைச்சீட்டு--எதிரிடைமுறி, s. A counter bond. எதிரிடையாய்ப்பேச, inf. To dispute or contradict. எதிருத்தரம்--எதிர்மொழி, s. An answer, a reply, a rejoinder, a retort, பிரதியுத்தரம். எதிருரை, s. Answer, retort, எதிர் மொழி. 2. Cavil, dispute, வாது. எதிருரைக்க, inf. To oppose, to disobey, to be contumacious, எதிர்த்துப் பேச. 2. To answer, retort, மறுமொழிசொ ல்ல. 3. To cavil, dispute, to be petulant, morose, cross, வாதுசெய்ய. எதிரூன்ற, inf. To take a firm position--as an army, உறுதியாய்நிற்க. 2. To resist, oppose, withstand, எதிர்த்துநிற்க. எதிரெடுக்க, inf. To vomit, eject from the stomach, சத்திசெய்ய. எதிரேற்றல், v. noun. Counteracting a magical evil, எதிரேவல். 2. Counteracting evil in general, தடுத்தல். 3. Attacking, opposing or resisting--as an enemy, எதிர்த்தல். 4. Receiving in one's own person the weapons discharged by a foe out of bravery, or to save a friend, பிறன்மேல்வருவதைத்தானேற்றல். எதிரேற்று, v. noun. Counter magic, magic resorted to in retaliation, sorcery, &c., எதிரேவல். எதிரொலி, s. Echo, reverberation of sound. பிரதித்தொனி. எதிரொலித்தல், v. noun. Echoing, resounding. எதிர்கொள்ள--எதிர்கொண்டழைக் க, inf. To meet and receive a guest, a great person, a wedding party, &c., coming to one's house, சந்திக்க. எதிர்கோள், v. noun. Meeting in the way, meeting or receiving a person, எதிர்கொள்ளுகை. விருந்தெதிர்கோடல், v. noun. Inviting guests, or devotees, religious mendicants, &c.--one of the duties enjoined on a householder as the condition of his own participation of the good things of providence. See இல், house. (சிலப்பதிகாரம்.) எதிர்க்கடை, s. An opposition bazaar. கீரைக்கடைக்குமெதிர்க்கடைவேண்டும். An opposition stall is necessary even among green grocers. [prov.] எதிர்க்கட்சி, s. An opposite party, எதிரானகூட்டம். எதிர்க்காற்று, s. Contrary wind. எதிர்க்கை, s. A slanting timber forming a continued line with the ridge and uniting in an angle formed by the slanting hip-rafters on either end of a hipped or bungalo roof. எதிர்ச்சாட்சி, s. Counter testimony; a witness brought to disprove previous testimony, மாறானசாட்சி. எதிர்ச்செட்டு, s. Competition in trade, ஒருவன்விற்பதற்குமாறாகவிற்கை. 2. [prov.] Trading at second hand, buying and selling again directly at a small profit. எதிர்நடை, s. The act of doing perversely. 2. Opposite course. எதிர்நடைக்கணக்கு, s. A register or account kept by each partner in a concern, that one may be examined by the other. எதிர்நிரைநிறை--எதிர்நிரனிறை, s. An arrangement of a series of verbs, &c. in the contrary order to that in which their nouns occur. See முறை நிரனிறை. எதிர்நிலை, s. Resistance, opposition, எதிர்நிற்கை. எதிர்நிலையகத்திணை, s. [in amatory verse.] The rule for elucidating a circumstance by the opposite case, contrast. எதிர்நிற்க, inf. To stand before one, முன்னிற்க. 2. To oppose, to be perverse, or contumacious, மாறுபட்டுநிற்க. 3. To stand against, withstand, cope with, போர்செய்ய. எதிர்நோக்குநட்சத்திரம், s. A nutchattra whose influence has respect to movements and interests in the different points of the compass, not an astrological, but a common phrase; the same as எதிர்நாள், or more properly, பக்கநாள். எதிர்பார்க்க, inf. To wait for an expected person, வரவுபார்த்திருக்க. 2. To expect, to look forward, காத்திருக்க. இருகாரியத்திற்கெதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. To hope for a thing, to be in expectation of it. எதிர்போக, inf. To go against, oppose, meet as an army, assail, எதிராய் போக. எதிர்ப்பட, inf. To meet as in the way, சந்திக்க. 2. To happen, occur, தோன்ற. எதிர்ப்படுத்த, inf. To confront, எதிராக்க. 2. To stir up strife, cause opposition, பகையாக்க. எதிர்ப்பாடு, v. noun. Meeting, எதிர் ப்படுகை. எதிர்ப்பாய்ச்சல், s. A contrary current; leaping in a contrary direction. எதிர்மறை, s. [in grammar.] The negative forms of expression, மறை--அ, அந், ந், கி, கு, வி, &c. are Sanscrit prefixes expressing negation. எதிர்மறைவினை, s. [in grammar.] The negative verb, மறைவினை. எதிர்முகம், s. Face to face, முகா முகம். 2. Presence, சன்னிதி. 3. Front, முன். அதற்கெதிர்மகமாக. Opposite to it. எதிர்வர, inf. To come against, to oppose, விரோதமாகவர. 2. To meet as one on leaving home meets a person (considered ominous), எதிராகவர. எதிர்வழக்கு, inf. A counter lawsuit, instituted out of revenge, எதிர்வியாச் சியம். எதிர்வாதம், s. reply, a dispute. எதிர்வாதி, s. Defendant in law, repliant, respondent, பிரதிவாதி. எதிர்வினை, s. [not com.] Negative verbs, மறைவினை. 2. Effects of the deeds of former births to be experienced, வருவினை. எதிர்வினைவிலக்கு, v. noun. [in rhetoric.] Preventing a person doing a thing by pointing out its evil consequences, ஓரலங்காரம். 46)

oṭukku (p. 81) கிறேன், ஒடுக்கினேன், வே ன், ஒடுக்க, v. a. To reduce, compress, bring into a narrower compass, condense, to lessen, bring down--as another's pride, to keep down, keep under, அடக்க. 2. To press, oppress, tyrannize, vex, வருத்த. 3. To reduce the system by medicine or a sparing diet, உடம்பையொடுக்க. 4. To involve one in another--as the elements, cause to disappear--as the worlds, &c., at the close of an age, பூதங்களைலயிக்கச்செய்ய. 5. To close, to finish as a work, the harvest, &c., முடிக்க. 6. To pack in, to put in, to put things close in a bag, a box or other receptacle, செறிக்க. உலகப்பற்றையொவ்வொன்றாயொடுக்க. To relinquish worldly attachments one by one. ஒடுக்கிக்கட்ட, inf. To compress and tie a thing close. 2. To tuck up the skirts and fasten the end behind-as in wet weather. 3. To hem an ola basket, fan, &c. ஒடக்கித்தட்ட, inf. To make a metal utensil thicker and narrower by beating. ஒடுக்கித்தைக்க, inf. To make a garment smaller. ஒடுக்கிவெட்ட, inf. To hew timber reducing the breadth. ஒடுக்குவாய், s. Distorted mouth, கோணல்வாய். வீட்டையொடுக்கிக்கட்ட, inf. To build a house narrow. உடம்பையொடுக்க, inf. To reduce the body by eating sparingly. 2. To contract the body--as a tiger, a cat, &c., to reduce the body to a smaller compass --as in a leaping, sneaking, or creeping posture. செலவையொடுக்க--செலவையொ டுக்கிப்பிடிக்க. inf. To retrench expenses. 2. To live frugally, sparingly, &c. வயிற்றையொடுக்க, inf. To restrain the appetite, to reduce the quantity of food in order to save money. புலனையொடுக்க, inf. To restrain the senses--as ascetics or otherwise; to mortify the senses, passions, &c. 2. To call home the thoughts and fix them on divine things. ஒடுக்கு, v. noun. Contracting, closing, compression, narrowness, அடக் கம். 2. s. A corner to creep into, இடுக்கு. ஒடுக்கிடம், s. A corner, a narrow or confined place, மூலை. 2. A recess, a hiding place, மறைவிடம். ஒடுக்குச்சீட்டு--ஒடுக்குத்துண்டு, s. A receipt given by government for money, வரிச்சீட்டு. பணவொடுக்கு, v. noun. [prov.] A remittance of money. 48)

otukkm (p. 82) s. A retreat, retirement, concealment, மறைப்பு. 2. Shelter. hiding place, மறைவிடம். 3. Catamenia, தீட்டு. 3)

otukku (p. 82) s. Shelter, screen, defence, refuge, covering. மறைவு. 2. A retreat, recess, place of refuge or shelter, a secluded or retired place, a hiding place, மறைவிடம். உம்முடைய ஒதுக்கிலே வந்தேன். I am come under your protection, I take refuge with you. ஒதுக்கிடம், s. A retreat, a shelter, a place of retirement, &c., புகலிடம். ஒதுக்குக்கடல், s. A harbor, கு டாக்கடல். ஒதுக்குக்குடில், s. Hut or hovel used as a dwelling. ஒதுக்குப்படல், s. A shed to screen cattle from the wind. ஒதுக்குப்பாடு, s. [prov.] Land enclosed by trees which, not being open to the wind, is liable to have the crops on it scorched and destroyed by the sun. See பாடு. ஒதுக்குப்புறம், s. [also impr. ஒதுப் புறம்.] The side of a building, hedge, tree, &c., as affording shelter from wind or rain. ஒதுக்குப்பொதுக்குப்பண்ண, inf. [prov.] To embezzle. 2. To conceal property by omitting to insert it in the inventory of a person sued for debt. ஒதுக்குவயல், s. A sequestered place in a paddy field behind the lodging hut for penning cattle, &c. நிலொதுக்கு, s. A shady place to resort to. 4)

oḷi (p. 84) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To hide, conceal, put out of sight, secret, cloak, மறைக்க. 2. To keep a thing unrevealed, to disguise, conceal in the mind, மனதிலடக்க. 3. v. n. To hide, steal away, elope, flee into concealment, lurk unseen, desert, பதுங்கியிருக்க. காரியத்தைச்சொல்லாமலொளித்துப்போட்டான். . . . He has concealed the matter. 2. He has not told the secret. ஒளித்துக்கொள்ள, inf. To conceal one's self, to hide, மறைந்துகொள்ள. 2. To conceal a thing, மறைத்துக்கொள்ள. ஒளித்துத்திரிய, inf. To stray, wander in private, in a state of concealment. ஒளித்துவிளையாட, inf. To play at hide and seek, கண்பொத்திவிளையாட. மோதிரமொளித்துவிளையாடல். The game or play of hiding a ring. ஒளிப்பு, v. noun. Hiding, concealing, concealment, lurking, ஒளிக்கை. 2. Absconding, slinking or stealing away, escaping, desertion, பதுங்குகை. 3. Secret, covert, disguise, மறைவு. ஒளிப்புமறைப்புப்பண்ணாமற்சொல்லு. Tell all, conceal nothing. ஒளிப்பாகச்செய்ய, inf. To practise vice secretly--commonly in concert. ஒளிப்பிடம், s. A hiding place, an ambush, a covert, மறைவிடம். 16)

kāṟṟu (p. 107) s. Wind, a breeze, the air, atmosphere, வாயு. 2. The wind that passes downward, அபானவாயு. 3. The fifteenth lunar asterism, or nacshatra, சோதிநட்சத் திரம். 4. A ghost, an apparition, a spectre, an evil spirit.--Note. This word is from the third person neut. sing. of a symbolic verb from கால், air. காற்றுள்ளபோதே தூற்று. Winnow while the wind blows; i.e. attend to a thing at a favorable time. காற்றசைகிறது, The wind moves (after a lull). காற்றடங்கிற்று--காற்றமர்ந்தது. The wind has subsided. காற்றடிக்கிறது, The wind blows. 2. The storm beats. காற்றருந்த, inf. To feed on wind--as snakes. 2. [vul.] To be gaping, listless, idle. காற்றாடவைக்க, inf. To air a thing; to expose it to the wind. காற்றாடி, s. A wind-whirl, a child's toy, கறங்கு. 2. A paper kite, காற்றாடிப்பட் டம். 3. (fig.) A changeable person, a waverer, நிலையிலி. காற்றாடிக்கொள்ள, inf. To cool, to refresh one's self. காற்றின்சகாயன், s. Fire, lit. the helper of wind; that which invites wind for winnowing, as a fire. காற்றுக்கழிய--காற்றுப்பறிய, inf. To break wind. காற்றுக்காலம், s. The windy season. காற்றுக்கிளம்பிற்று. The wind has sprung up or risen. காற்றுக்கிளம்பவில்லை. No wind rises. காற்றுக்குமறைவிடம். A shelter from the wind. காற்றுச்சங்கை, s. Possession by a demon. காற்றுத்திரும்பிவிட்டுது--மாறிவிட்டுது. The wind has changed. காற்றுநாள், s. The fifteenth lunar asterism, சோதிநாள். காற்றுப்போகிறது, The air is escaping. காற்றுமுந்துநாள், s. The sixteenth lunar asterism, விசாகநாள். காற்றுமோதுகின்றது, The wind beats or puffs. 2. The monsoon is set in. காற்றுவாக்கு, s. [prov.] Leeward--used when a current of offensive effluvia is conveyed to one by the wind--as by a fisher-woman in passing, &c., காற்றுப் பக்கம். 2. Neglect of duty, சோம்பல். 3. Random, chance, கண்டபாடு. காற்றுவீசுகின்றது, The wind blows. காற்றெழும்புகிறது. The wind rises. காற்றொதுக்கு, s. A shelter from the wind, காற்றடைப்பு. காற்றோட்டி, s. A kind of shrub yielding bitter fruit of an unpleasant smell, said to expel flatulency. It is fried and eaten on some fasts as a mode of selfmortification, ஓர்முட்செடி, Obtuse-leaved hibiscus. இளங்காற்று, s. A gentle breeze. ஊதைக்காற்று--பனிக்காற்று, s. A cold wind, in the dewy season. எதிர்காற்று--எதிர்க்காற்று, s. A contrary wind. கீழ்காற்று, s. East wind. குளிர்காற்று, s. A cold wind. சிறுகாற்று, s. A gentle wind. சுழல்காற்று--சூறைக்காற்று, s. A whirlwind. சுழிக்காற்று, s. A whirl-wind, limited to a small space, and tearing up trees, &c., that stand in its way. தீக்காற்று, s. A scorching, blasting wind. தென்காற்று, s. South wind. நச்சுக்காற்று, s. A noxious air, miasma --as in time of epidemics. நல்லகாற்று, s. A favorable wind. பெருங்காற்று, s. A strong or violent wind. மேல்காற்று, s. West wind. வடகாற்று, s. North wind. 2)

kuyyam (p. 124) s. That which is secret, mystical, hidden or private, மறைவு. 2. Pudendum muliebre, பெண்குறி. 3. Genitale virile, ஆண்குறி. 4. The anus, அபானவாயில். 5. Dissimulation, deceit, hypocrisy, கபடம். Wils. p. 294. GUHYA. குய்யபீசகம், s. The எட்டி tree, See குயபீசகம். 19) *

kuẕai (p. 129) s. Young leaves, sprouts, foliage, boughs, twigs, தளிர். 2. Soft, well trodden mud; slime, சேறு. 3. Ear-jewels, குண் டலம். 4. (சது.) A tube, துளையுடைப்பொருள். 5. The நெய்தல் plant. மரங்குழைமண்டிப்போயிற்று. The tree abounds with thick foliage. குழைக்காடு, s. [prov.] The country-as distinguished from the city; a jungle, compared with more cultivated parts --as பட்டிக்காடு. குழைக்காட்டான், s. A rustic; a clown. குழைநாற்றம்--குழைவீச்சம், s. An unpleasant, leafy or grassy smell. குழைமறைவு, v. noun. Foliage, shrubbery, trees, &c., intercepting vision. 2. Sculking, &c., from creditors. குழைபிடிக்க, inf. [prov.] To obstruct an affair-from the practice of the Kandians, holding a bough before a person, as a sign of protestation, or of forbidding him to proceed. குழையடிக்க, inf. To recite incantations while shaking and drawing a handful of Margosa twigs over a sick or possessed person or animal, or one bitten by a snake. Mesmeric effects, similar to those occasioned by drawing the fingers in a particular way over the face of a patient, are sometimes produced by the above process, and ignorant people attribute them to the power of the incantations. 2. To vheedle; to use artful means in order to secure the interest of a person. 11)

kūṭam (p. 133) s. A house, a hall, an open room, a building, வீடு, சாலை. 2. The side room or rooms, adjoining the main room of a Hindu house, இல்லின்கூடம். 3. Fraud, deception, trick, deceit, வஞ்சகம். 4. Untruth, falsehood, பொய். 5. A delusion, an illusion, மாயம். 6. A blacksmith's hammer, a sledge, கொல்லன்சம்மட்டி. 7. The peak or summit of a mountain, மலையினுச்சி. Wils. p. 238. KOOT'A. 8. Concealment, privacy, secrecy, screen, மறைவு. 9. Any thing hidden, concealed, secret or mysterious, புதைபொருள். 1. A solitary or private place, ஏகாந்தம். Wils. p. 295. GOOT'HA. 11. A kind of native arsenic, கோளகபாஷாணம். 12. The sesamum plant, எள். (M. Dic.) கூடமும்வீடும், s. The main room and the side room of a Hindu house. காவற்கூடம், s. A prison, See காவல். யானைக்கூடம், s. Elephant stable. கூடசதுக்கம், s. A kind of curious stanza, in which the letters constituting the last line are found among those of the first three lines, ஈற்றடியெழுத்துக்கள் மற் றைமூன்றடியுளுமறைந்து நிற்குஞ்செய்யுள்; [ex சது க்கம், four lines.] கூடசாலம், s. One of the seven hells, ஓர்நகரம். கூடத்தர்--கூடஸ்தன், s. The intelligent soul--as enshrouded in the body, ஆத்துமா. 2. Brahm, the deity--as the universal soul, பரப்பிரமம். Wils. p. 238. KOOT'ASTA. 3. [local.] The head or chief man, முதன் மையுள்ளோன். கூடஸ்தம், s. Unchangeableness; being always the same, நிருவிகாரம். கூடஸ்தசைதன்னியம், s. Intelligence universally the same. கூடஸ்தபிரமம், s. The immutable Brahm. கூடபதம், s. A snake, பாம்பு. Wils. p. 295. GOOT'HAPAD. 16)