aṭukku (p. 8) s. A pile, row, tier, regular arrangement of goods or things, regular series, order, adjustment, system, வரி சை. 2. Orderly arrangements of subjects, the heads or topics in a writing or discourse, &c., எழுதுமுறை. 3. Four threads of yarn-in use among weavers, நூலடுக்கு. (c.) 4. Repetition of a phrase implying alarm, &c., with no other words intervening, அடுக்குச் சொல், as தீத்தீத்தீ, fire, fire, fire. (p.) 5. [in anat.] A layer, சிரேணி. அடுக்கடுக்காகவைக்க, inf. To arrange many things in rows, pile up in order. அடுக்கானகன்னி, s. A perfect woman. அடுக்குக்குலைக்க, inf. To put in disorder, as things in a row, pile, &c. அடுக்குக்குலைய, inf. To become disordered, deranged as business affairs, to go to decay as one's circumstances. அடுக்குத்தீபம், s. A kind of lamp in temples, used by the priests before the idol. அடுக்கத்தொடர், s. Repetition of a word or phrase two or three times, as, பாம்புபாம்பு. அடுக்குப்பண்ண, inf. To arrange, put in order, prepare. அடுக்குப்பார்க்க, inf. [prov.] To rehearse as stage players, previous to the public exhibition. (ஒத்திக்கைபார்க்க is used on the continent.) அடுக்குப்பானை, s. Pots arranged, especially in a cook-house, one upon another for various uses. அடுக்குமல்லிகை, s. A species of the Arabian Jasmine, ஓர்மல்லிகை. அடுக்குமுள்ளி, s. A species of the முள்ளி shrub. அடுக்குமெத்தை, s. A couch with pillows placed one upon another. 2. A house built of different lofts, or stories. அடுக்கூமத்தை, s. A species of the ஊமத்தை. 13)

aṇiccai (p. 9) s. The நாகமல்லிகை plant, Justicia, L. 31)

atikl (p. 10) s. A Jasmin plant. See காட்டுமல்லிகை. 50)

aṉngkm (p. 33) s. A running flower plant, Arabian jasmine, மல்லிகை. Jasminum sambac, L. 2. Another flowering runner, இருவாட்சி. (p.) 77) *

āṟu (p. 43) s. A river, natural current, brook, channel or passage through shallows, a canal, நதி. (c.) 2. (p.) Way, road, path, mode, manner, rule, method, order, custom, circumstance, வழி. In this sense, in verse, the று, is sometimes omitted. 3. Morality, virtue, good conduct, way in a moral sense, the good or right way, ஒழுக்கம. சுரருலகெய்துமாறளித்தான. He endowed him with the bliss of the gods, or literally, granted that he should attain to the world of the gods. யான்வந்தவாசென்றியம்புதி Go and tell that I am come--ஆ for ஆறு. என்றவாறு. A form added to explanations of grammatical rules, &c., implying such is the meaning. ஆறலைக்க, inf. To rob in the highway, infest the road, வழிப்பறிக்க. (p.) ஆறலை--ஆறலைப்பு, v. noun. Highway-robbery, street-robbery, வழிப்பறி க்கை. ஆறலைக்கள்வருமளியராயினார். Even the highway-robbers have proved friends. (நடை.) ஆறாடி, s. A lascivious, idle fellow, a vagabond, a pest. 2. One not to be relied on, a changeling, man without character. ஆறுகட்ட, inf. To construct a dam across a river, construct the banks of a river. ஆறுகாட்டி, s. A guide, pilot, வழிகாட்டி. ஆறை--ஆற்றூர், s. The name of a town in the Carnatic. (p.) ஆறைநகர்காவலன், s. The king of that town. ஆற்றங்கரை, s. The bank of a river, shore of a river. ஆற்றிடைக்குறை, s. Blank, or dried spots in a river, an inlet, ait, அரங் கம்; [ex இடை, intermediate, et குறை, wanting.] ஆற்றிடைப்பட, inf. To be in the way, வழியிலிருக்க. 2. To meet in the way, வழியெதிர்ப்பட. (p.) ஆற்றுக்காலாட்டியர், s. Agricultural women of low caste, உழத்தியர். (p.) ஆற்றுக்கால், s. A dike, channel for conveying water to the fields, ஆற்று வாய்க்கால். ஆற்றுச்சுழி, s. A whirlpool, vortex, ஆற்றுநீர்ச்சுழி. ஆற்றுச்செருப்படி, s. A small water-plant, ஓர்பூடு. ஆற்றுணா, s. Rice tied up for a journey, கட்டுச்சோறு. (p.) ஆற்றுத்தும்மட்டி, s. Colocynth, பேய்க்கொம்மட்டி, Citrullus colocynthis, L. ஆற்றுநீர்ப்பொருள்கோள், s. The natural construction of a sentence. See பொருள்கோள். ஆற்றுநெட்டி, s. The நீர்ச்சுண்டி, a water-plant, Aeschynomene paludosa. ஆற்றுப்பச்சை, s. A curious, greenstone--one of the one-hundred-andtwenty kinds of minerals--as நாகப்பச்சை. ஆற்றுப்படுத்த, inf. To lead, direct or conduct a person into the right way, வழிப்படுத்த. 2. To give advice, to conduct into the path of virtue, நன் மார்க்கத்திலுட்படுத்த. (p.) ஆற்றுப்படை, v. noun. The act of conducting, directing, &c., either physically or morally. 2. A poem, the object of which is to conduct one to a superior. விறலியாற்றுப்படை, s. A songstress directing another to a benevolent man. பாணராற்றுப்படை, s. A singer directing another to a patron. கூத்தராற்றுப்படை, s. An actor on the stage directing another to a generous man. பொருநராற்றுப்படை, s. A buffoon directing another to a prince. ஆற்றுப்பாசி, s. A water-plant, ஓர்பூடு, Caulinia indica, L. ஆற்றுப்பித்தல்--ஆற்றோரம், s. Side or bank of a river. ஆற்றுப்பூவரசு, s. A tree, ஓர்மரம், Trewia nudiflora, L. ஆற்றுப்பெருக்கு, s. A swelling of a river. ஆற்றுமடை, s. The channel or bed of a river, ஆற்றுக்காலின்மடை. ஆற்றுமரி, s. A shrub, நீருமரி. ஆற்றுமல்லிகை, s. A species of the Arabian Jasmin, ஓர்மல்லிகை, Jasminum sambac. ஆற்றுமுகத்துவாரம், s. The mouth of a river. ஆற்றுமுள்ளி, s. A thorny plant growing by the river, ஓர்பூடு, Dilivaria ilicifolia. ஆற்றுமேலழகி, s. A plant, ஓர்பூடு, Celsia coromandeliana, L. ஆற்றுவாளை, s. A river-fish. See வாளை. ஆற்றெதிர்ப்பட, inf. To meet on the road. ஆற்றொழுக்கு, v. noun. The flowing of a river, stream, current, ஆற்றுநீரோ ட்டம். 2. Rules following each other in regular and natural order, (lit.) the flowing of a river--one of the four aspects of a grammatical rule. See சூத்திர நிலை. தீயாறுடையான், s. An immoral man. நல்லாறுடையான், s. A moral person, one whose conduct is agreeable to rule. சிற்றாறு, s. A rivulet, a brook. 66)

ūci (p. 69) s. A needle, இழைவாங்கி. 2. A Pin--as spike, குண்டூசி. 3. Tongue or index of a balance, நிறைகோலினடுமுள். (See under தராசு.) 4. Gnoman of a dial, கடிகாரத்தின்முள். 5. A style, எழுத்தாணி. கொல்லர்தெருவிலேயூசிமாறவந்தான். He is come to sell needles in the street of the smiths. ஊசிக்கண்--ஊசிக்காது--ஊசித்து ளை, s. The eye of a needle. ஊசிக்காந்தம், s. Loadstone, magnet, இரும்பிழுக்குங்காந்தக்கல். ஊசிக்கார், s. A kind of paddy, thin and long, ஓர்வகைநெல். ஊசிக்கால், s. Uprights in a building set on beams to support the ridge-beam, மச்சுக்கால். ஊசிக்கூடு, s. A needle-case, a tin-case. ஊசிப்பாலை, s. A species of பா லை plant. ஊசிப்புல், s. A kind of grass, ஓர்வகைப்புல். ஊசிமல்லிகை, s. A kind of jasmine, ஓர்வகைமல்லிகை. ஊசிமிடறு, s. A narrow throat like a needle, சிறுதொண்டை. ஊசிமிடறுந்தாழிவயிறும். A throat like a needle and a belly like a washerman's caldron--a glutton. ஊசிமுனை, s. The point of a needle, ஊசிநுனி. ஊசிமுனைநாட்டுமிடமாகிலும்நான்கொடுக்கிறதில் லை. I will give no ground, not even to fix the point of a needle upon. ஊசிமுனையிலேநிற்கிறான். He cannot endure to stay; lit. he stands on the point of a needle. ஊசியோட, inf. To pass the needle and thread through any thing, to sew. துன்னூசி, s. A nail which fastens the ploughshare to the plough. 36)

kāṭu (p. 103) s. An uncultivated tract of land covered with forest-trees, thick, impenetrable brush wood, creeping plants and coarse, rank, reedy vegetation, a waste, a thicket, வனம். 2. Deserts, forest tracts, ஆரணியம். 3. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. 4. fig. Excessiveness much, closeness, &c., மிகுதி. 5. Wild, rough, uncultivated, unpolished, &c., used as a prefix--as காட்டுப்பசு. 6. A nominal termination to some words of verbal derivation, தொழிற்பெயர்விகுதி--as சாக் காடு. (c.) 7. (p.) A place, இடம். 8. A border, a limit, எல்லை. 9. A town, ஊர். 1. The second lunar asterism, பரணிநாள். 11. Chaff, straw, &c., செத்தை. காடுவாவீடுபோவென்கிற காலம்வந்தது. The time has arrived when the desert says, come, and the house says, go. இந்தவூருக்குக்காடுகொஞ்சம். This village has but little arable land. காடாய்க்கிடக்க, inf. To be covered with jungle or wood. நிலங்காடாய்க்கிடக்கிறது. The ground is uncultivated. கடாய்ப்போக, inf. To become waste, to grow woody. காடாரம்பட்டு, s. A village situated in a wild tract of land near Vedarniam. காடாற்ற, inf. To perform the ceremony of quenching the fire where a corpse has been burnt, gathering the remains and taking them in a new pot to some water representing the Ganges, பாற்றெளிச்சடங்குசெய்ய. காடுகாட்ட, inf. To deceive, disappoint, lit. to show the place of burning the dead. காடுபடுதிரவியம், s. The productions of the desert, காட்டிலுண்டாகுந்திரவி யம். See under திரவியம். காடுபலியூட்ட, inf. To sacrifice to the sylvan nymphs before hunting, காட் டில்வாழுந்தேவர்களுக்குப்பலியிட. காடுவசாதி, s. [prov. prop. காடுவாழ் சாதி.] Savage tribe. காடுவசாதியாய்த்திரிய, inf. To be slovenly, sluttish, &c., to be careless, negligent of one's dress, &c., 2. To be vagrant, idle, &c., as a child for whom no one cares. காடுவாரி, s. [prov.] A rake, ஓர் கருவி. 2. One who scrapes up all he can, சேர்ப்பவன். 3. One who resorts to any kind of labor for support. காடுவாழ்த்து, s. A section of a war poem, extolling the jungle of the sylvan goddess, &c., where the battle occurred, வனதேவதையைவாழ்த்தும்பிரபந்தம். காடுவெட்டி, s. A wood-cutter, a savage, an untaught man. காட்டகத்தி, s. A shrub, வீழி, Cadaba Indica. காட்டத்தி, s. A species of the அத்தி tree, downy mountain ebony, Bauhinia tomentosa. (Mat. Ind.) காட்டழல், s. Jungle fire, kindled by the friction of trees, &c., காட்டுத்தீ. காட்டாள், s. A rustic, rural person, நாகரீகமில்லாதவன். காட்டான், s. The wild cow,காட் டுப்பசு. 2. [prov.] Stranger, பிறன். காட்டிலேபோக, inf. To be lost, to waste. காட்டுக்கடலை, s. A small tree or plant, ஓர்செடி. Rough melastoma, (Melastoma aspera) or Indian current bush. (Mat. Ind.) காட்டுக்கல், s. A rough hard kind of stone, ஓர்வைரமானகல். காட்டுக்கீரை, s. Different kinds of wild greens mixed together. காட்டுச்சீரகம், s. A wild cumin, purple fleabane, ஓர்பூண்டு, Vernonia anthelmintica. காட்டுச்சீரகவள்ளி, s. An esculent creeper--as காட்டுக்காய்வள்ளி. காட்டுச்சேவல், s. The jungle-cock, somewhat different from a woodcock. காட்டுத்தகரை, s. The wild தகரை plant. காட்டுத்தனம், s. Rusticity, uncultivated manners. காட்டுத்தாரா, s. A wild duck. See தாரா. காட்டுத்தாளி, s. A twining plant, Convolvulus muricatus. See தாளி. காட்டுத்தினை, s. Wild millet. காட்டுத்துத்தி, s. A kind of plant, Sida hirta. See துத்தி. காட்டுத்துவரை, s. A kind of துவ ரை plant, Glycine parviflora. காட்டுத்துளசி, s. A Wild species of துளசி; which see. காட்டுநாரத்்தை, s. A kind of நாரத் தை tree, பெருங்குருந்து. காட்டுநெல்லி, s. A kind of நெல்லி tree, Emblica officinalis. காட்டுப்பயிர், s. Vegetables that grow of themselves, தாமாகவிளையும்பயிர். காட்டுப்பருத்தி, s. Wild cotton of spontaneous growth. காட்டுப்பன்றி, s. A wild hog. காட்டுப்பாகல், s. A kind of பாகல் creeper. See பழுபாகல். காட்டுப்பிள்ளை, s. [metap.] A foundling. Besch.. காட்டுப்பீ, s. First black excrement of a new-born child, or calf, meconium. கட்டுப்புத்தி, s. Stupidity, senseless conduct, மூடபுத்தி. காட்டுப்புளிச்சை, s. Wild sour greens, காட்டுக்காய்ச்சுரை, Hibiscus cannabinus. காட்டுப்புறா, s. A dove, a turtledove, கபோதம். காட்டுப்பூனை, s. A species of wild cat, காட்டில்வாழும்பூனை. காட்டுமந்தாரை, s. A tree, ஓர்மரம், Bauhinia acuminata. L. காட்டுமரம், s. Any wild or useless tree, plant, &c. காட்டுமரி, s. A shrub, ஓர்பூடு. See உமரி. காட்டுமருக்கொழுந்து, s. A wild species of மருக்கொழுந்து, not fragrant. காட்டுமல்லிகை, s. A kind of wild jasmine, with red blossoms, வனமல்லிகை. 2. Narrow-leaved jasmine, Jasminum angustifolium. காட்டுமனுஷன், s. A wild man. 2. An uncivilized man. காட்டுமா, s. The wild mango, வன மாமரம், Carbera manghos. 2. Another wild, mango, Spondias mangifera. காட்டுமாமரம், s. The wild mango tree. காட்டுமாவிரை, s. The same as சாரப்பருப்பு. காட்டுமிருகம், s. A wild beast, வனமிருகம். 2. A wild horse, கானக்குதிரை. காட்டுமிருகாண்டி, s. [vul. காட்டு மிறாண்டி.] A clown, rustic, an awkward ill-bred person, முருடன். காட்டுமுருக்கு, s. A thorny wild tree, Erythrina Indica. See முருக்கு. காட்டுமுருங்கை, s. A senna-leaved shrub, வனமுருங்கை, Ormicarpum sennoides. (M. Dic.) காட்டுமுன்னை, s. A shrub, Croton repandum. (Rott.) See முன்னை. காட்டுவள்ளி, s. A plant with a bulbous root, Discorea bulbifera. See வள்ளி. காட்டுவாகை, s. A Mimosa tree. See வாகை. காட்டெருமை, s. A wild buffalo. காட்டெருமைப்பால், Its milk. 2. The milky juice of the Asclepias gigantea, or gigantic swallow-wort, எருக்கம்பா ல். 3. The same as கள்ளிப்பால், the milky juice of the Euphorbia tirucalli. 4. The same as கூகைநீறு, the flour of the root of the Curcuma angustifolia, அங்குசரோசனம். காட்டேரி--இரத்தக்காட்டேரி s. [prop. காடேறி.] A jungle imp, a sylvan nymph, a demoness. புகைக்காடு, s. A great smoke. குடிக்காடு, s. Many houses together, a village, town. பிணக்காடு, s. A field covered with corpses. பருத்திக்காடு, s. A cotton field. நெருப்புக்காடு, s. A large fire. புன்செய்க்காடு, s. High dry land. புல்லுக்காடு, s. Pasture land. வெள்ளக்காடு, s. A general flood. பெருங்காடு, s. Large jungle. பனங்காடு, s. A thick palmyra grove. இடுகாடு--சுடுகாடு s. A place for burying, burning the dead. சுடுகாட்டுக்குப்போனபிணந்திரும்புமோ. Will the corpse which has been carried to the cemetery ever come back again? சுடகாட்டுவைராக்கியம். A good resolution formed on the occasion of a funeral is soon forgotten. சுடுகாட்டுமணிபொறுக்கி, s. A wild dove. 2. A kind of bird. சிறுகாடு, s. A low jungle. கப்பற்காடு, s. A large number of ships, a fleet. வயற்காடு, s. Paddy field. 78)

kāṉ (p. 107) s. Desert, jungle, as கானனம். 2. Smell, odor, மணம். 3. A particle affixed to some letters of the alphabet to express them, எழுத்துச்சாரியையினொன்று--as அஃகான், the letter அ. 4. [prov.] Gutter or channel for water, as கால். 5. A cabin in a vessel; also, the hold, மரக்கலக்கான். கானாங்கோழி, s. A kind of wood-fowl with long legs, வான்கோழி. கான்மரம், s. The banian tree, ஆலமரம். கான்மா, s. The wild boar, wild hog, பன்றி. கான்மௌவல், s. A wild flower-tree, காட்டுமல்லிகை. கான்யாறு, s. A jungle river, காட்டி யாறு. 18) *

kāvā (p. 105) s. The wild jasmin, காட்டு மல்லிகை, (M. Dic.) 31)

kāvāḷai (p. 105) s. The wild jasmin காட்டு மல்லிகை. 2. A species of plants--as காவிளை, காய்வேளை, Galega, L. 34)

kiri (p. 109) s. A hill, a mountain, மலை. Wils. p. 289. GIRI. The eight special mountains (அஷ்டகிரி), in Jambu Dwipa are Kailasa, கைலை or வெள்ளிமலை; Himalaya, இமயம், or பனிமலை; Mandara, மந்தரம் or கடலைக்கடைந்த மலை; Vindhya, விந்தம் or ஆரியதேசத் தென்புறத் தெல்லைமலை; Nishada, நிடதம், or நிடதநாட்டுமலை; Hémakúda, ஏமகூடம் or பொன்மலை; Nilagiri, நீலகிரி or அஸ்தமிக்குமலை; Gand'hamadan, கந்தமா தனம் or மேருவின்கீழ்பாலுள்ளமலை. (Rott. Other authorities say Malyavan on the east; Gand'hamadan on the west; Nishatha, Hémakúda and Himalaya on the south; Nila, Sveda and Sringa on the north of Méru (காந்.) These are the girdles and supporters of the earth. 2. A hog, பன்றி. 3. A wild hog, மருட்பன்றி. Wils. p. 222. KIRI. கிரிசரம், s. A mountain elephant, மலை யிற்பிறந்தயானை. கிரிசன், s. Siva as inhabiting mount கைலாசம். Wils. p 289. GIRISA. கிரிசை, s. Parvati, the mountain-born; daughter of the Himalaya, பார்வதி. கிரிமல்லிகை, s. A mountain jasmin, மலைமல்லிகை, Echites dysenterica. 2. A plant, வெட்பாலை, Nerium. (சது.) கிரிவாணம், s. Antimony, நீலாஞ்சனக் கல். கிரீசன், s. Siva--as the lord of mount கைலாசம். Wils. p. 289. GIREESA. நீலகிரி, s. The blue mountains, the Nilagiri, (com. Neilgherries. 104)

kuṭacam (p. 116) s. A medicinal shrub, வெட் பாலை, Nerium antidysentericum, L. 2. (Ains. v. 2. p. 461.) The mountain jasmine, மலைமல்லிகை. Wils. p. 226. KUT'AJA. குடசப்பாலை, s. A twinning plant, கொடிப்பாலை, Asclepias volubilis, Twining, swallow-wort. (Ains. v. 2. p. 154.). 18)

kuṭam (p. 116) s. A large kind of earthen pot, கும்பம். 2. A sign of the zodiac; Aquarius, கும்பவிராசி. Wils. p. 226. KUT'A. 3. Sugar, jaggery, molasses, சருக்கரை. 4. A globular or round part of a pillar, a cylindrical body, திரட்சி. Wils. p. 29. GUD'A. எண்ணெய்க்குடமும்வெறுங்குடமும்முட்டினாலெ தற்குச்சேதம். If a pot of oil come in collision with an empty pot, which, by breaking, is the greater loss; i.e. in collision, who is the sufferer, the man of character or the worthless person? ஒருகுடம்பாலுக்கொருதுளிஉறைமோர். One drop of butter-milk for coagulating a whole pot of milk; i. e. a good character, obligations of kindness, &c., are forfeited by a single bad action. புறக்குடத்துத் தண்ணீர்போல. Like water on the outside of a pot; i. e. forgotten as soon as learnt; advised or taught to no purpose. பொன்னின்குடத்துக்குப்பொட்டிடவேண்டுமோ.... Does it require that a golden pot be decorated; i. e. things of substantial worth need no embellishment. மாமியார்உடைத்தால்மண்குடம் மருமகளுடைத்தாற் பொன்குடம். If broken by the mother-inlaw, it is a mere earthen pot; but if by the daughter-in-law, it is a golden vessel; i. e. slight faults in inferiors are greatly magnified. குடங்கை, s. The palm of the hand. வெறுங்குடம், s. An empty pot. 2. (fig.) One who knows nothing. குறைகுடம், s. A water-pot not quite full. நிறைகுடம், s. A full water-pot; very good parts; a capable head. குடமூக்கு, s. The town of Combaconum, See கும்பகோணம். குடமூத, inf. To make a sound by blowing into pots, with dancing or jumping--as low-caste women at marriages and in some places at a temple, குடத் தினுள்ளூதியொலிபிறப்பிக்க. குடம்விட்டுக்கட்ட, inf. [prop.] To decorate the marriage pole with stiffened cloth, so as to resemble pots placed one on another. குடமுழா, s. A kind of drum made of a pot, முழவு. குடமல்லிகை, s. A kind of jasmine, ஓர் மல்லிகை, Jasminum sambac, L. Arabian jasmine. See மல்லிகை. குடமுருட்டி, s. A branch of the Kavery, ஓர் ஆறு. குடச்சிப்பி, s. A round shell or conch. குடவுழுந்தர், s. The name of a celebrated poet who, in his youth, was as long in getting a lesson as it required to fill a pot with lentils, உழுந்து, one at a time, ஓர்புலவன், குடவெழுத்தாணி, s. An iron-style with knobs or balls at the top, one above another, tapering to a point. குடம்வைத்தல், v. noun. Playing with the fists one on another, and knocking off the upper in succession, ஓர்விளையாட்டு. குடமண், s. White sand, வெண் மணல். (M. Dic.) 26)

kuḷvi (p. 130) s. A kind of hornet or wasp, வேட்டுவன். 2. The மலைப்பச்சை tree. 3. (Rott.) A shrub, the காட்டுமல்லிகை. குளவிபுழுவைத்தன்னிறமாக்குகிறதுபோல. As the wasp changes the grub, or worm, to its own likeness. குளவிக்கூட்டிலேகல்லுவிட்டெறிகிறதா. Would one stone a hornet's nest? குளவிகொட்டல், v. noun. The stinging of a hornet or wasp. குளவிமண், s. Mud of which the wasp makes its nest. 9)

koṭi (p. 145) s. A creeping plant, a vine, a runner, படர்கொடி. 2. A standard, a banner, a flag, a streamer, துவசம். 3. A clothes' line, வஸ்திரம்போடுங்கொடி. 4. [prov.] A paper, or other kite, காற்றாடிப்பட்டம். 5. A string or chain for a person, கயிறு. 6. Length, நீளம். 7. A crow, காக்கை. 8. The dance of குமரன், குமரனாடல். 9. A rope or pole of a well-sweep, ஏற்றக்கயிறு. 1. The umbilical cord connected with the placenta, தொப்பூழ்க்கொடி. 11. Running veins, as in the eye, &c., கண்வரி. கொடிக்குச்சுரைக்காய்கனக்குமோ. Is the gourd too heavy for its stalk, i. e. Will not the mother find means to support her own children, how many soever they may be? கொடிகட்ட, inf. To erect a banner, standard, &c. 2. To tie a line across a house, &c. 3. To fasten a rope on the well-sweep. 4. To tie a shred of cloth on a new house--as carpenters. 5. To make a paper kite. 6. To tie the stem of a betel-berry to its stake. கொடிகட்டித்தியாகங்கொடுக்க, inf. To hoist a flag when about to give alms. கொடிகட்டிநிற்க, inf. [prov.] To stand or walk, holding by a line attached to a beam--as a woman in labor, a sick person, &c. கொடிகட்டிவாழ, inf. To hoist a flag, in token of prosperity and honor. கொடிக்கள்ளி, s. A small species of கள்ளி milk-hedge. கொடிக்கால், s. Stakes, sticks, set to support betel-plants. 2. Betel-runners or tendrils. கொடிக்கால்வெள்ளாளன், s. A particular class of vellalas who cultivate betel-gardens. கொடிக்கூடை, s. A wicker-basket. கொடிக்கையாந்தகரை--கொடிக்கை யான், s. A medicinal plant. See கையாந் தகரை. கொடிக்கொத்தான், s. A medicinal bushy creeper, the juice of which is used to thicken butter-milk, Cassyta filiformis. கொடிச்சண்பகம், s. A creeper with a very fragrant flower, a species of சண்ப கம். which see. கொடிச்சுற்றிக்கொண்டுபிறக்க, inf. To be born with the cord of the placenta round the neck--deemed ominous to the maternal uncle. கொடிச்சூரை, s. A creeper species of சூரை. கொடித்திரும்ப, inf. To pass the meridian--spoken of the sun or other heavenly body. கொடித்திரும்பினவுடனே. [prov.] As soon as the sun has passed the meridian. கொடித்தட்டு, v. noun. A contention with tow paper kites to see which will cut the other. கொடித்தக்காளி, s. A kind of creeping plant, ஓர்செடி. கொடித்திருப்பாடகம், s. A foot ornament of women, மாதர்காலணியிலொன்று. கொடித்துத்தி, s. A medicinal spreading shrub. See துத்தி. கொடித்தூக்க, inf. To hoist a flag. கொடிநரம்பு, s. Prominent veins. கொடிநாய், s. A grey-hound, சோணங் கிநாய். கொடிநாவல், s. A kind of நாவல் tree. கொடிநெட்டி, s. The sensitive plant. கொடிபறத்தல், v. noun. The displaying of a flag; a term used for asserting dominion. கொடிபோட, inf. To hoist a flag or standard--as a conquerer; or as a signal for battle. 2. (fig.) To be firmly determined on a thing. கொடிப்பசளை--கொடிவயலை--கொடி வசளை, s. A creeper whose leaves are edible. See பசளை. கொடிப்படை, s. The van of an army, the banner detachment, முன்னணிப்படை. கொடிப்பயறு, s. A kind of pulse that puts forth tendrils. கொடிப்பாசி, s. Creeping moss upon water. கொடிப்பாலை, s. A kind of creeper. See பாலை. கொடிப்பிள்ளை, s. The young of a crow. 2. A kind of goat, பள்ளையாடு. கொடிப்புலி, s. A species of tiger with a long and slender body like a greyhound. கொடிப்பூ, s. Flowers of creepers--one of the four varieties. see பூ. கொடிமரம்--கொடித்தம்பம்--கொடிக் கம்பம், s. A flag-staff. கொடிமல்லிகை, s. A running jasmine. கொடிமாதளை, s. A kind of pomegranate. கொடிமாடு, s. A bullock lank and long. கொடிமுடி, s. A shrubby plant whose branches intertwine. கொடிமுடிந்தவழக்கு, s. An intricate law-suit. கொடிமுடியன், s. [prov.] A dangerous snake, long and small, with a large flat head--as கொம்பேறிமூக்கன். கொடிமுந்திரிகை, s. The vine, grapevine, திராட்சக்கொடி. கொடிமுறுக்கு, s. Twist. கொடியத்தி, s. A kind of fig-tree growing near rivers with slender branches. கொடியரசு, s. A tree, ஓரரசு. கொடியறுகு, s. A kind of grass. கொடியாடு, s. A long legged goat. கொடியால், s. A kind of banian tree. கொடியாள்கூந்தல், s. A plant, as அம் மையார்கூந்தல். கொடியிலந்தை, s. A spreading kind of shrub, Zizyphus racemosus, L. ஓரிலந்தை. (Rott.) கொடியிறக்க, inf. To take down a flag. 2. To take down the temple flag, at the close of the ceremonies. 3. To take down a kite that is flying. கொடியெலுமிச்சை, s. A species of எலுமிச்சை. கொடியேற்ற, inf. To hoist a flag in the temple or a fort. 2. [prov.] To fly a kite. கொடியேற்றம், v. noun. Hoisting the temple-flag, at the commencement of a periodical festival. கொடியைக் கொழுகொம்பின்மேலேற்ற, inf. To support a climbing plant by a prop. கொடிவலிக்க, inf. [prov.] To draw in the string of a kite. 2. To draw out a withe for use. கொடிவேலி, s. A shrub, as கொடு வேலி. 36)