amaiti (p. 20) s. Quietude, peace, stillness, calmness, submission, obedience, subjection, subordination, acquiescence, அடக் கம். 2. (p.) Greatness, excellence of character, glory, மாட்சிமை. 3. Quality, property, தன்மை. 4. Opportunity, சமயம். 5. Satisfaction, contentment, திருத்தி. 6. Time, காலம். 7. Place of residence, வாசஸ்தலம். 38)

āṉṟl (p. 44) . An irregular defective noun. 1. Extension, width, breadth, being extensive, அகலம். 2. Greatness, vastness, dignity, being great, மாட்சிமை. 3. Abundance, copiousness, luxuriance, மிகுதி; [ex அகலல், extending.] (p.) ஆன்றகுணம், s. The highest quality. ஆன்றபுவி, s. The extended earth. ஆன்றவர்--ஆன்றார்--ஆன்றோர், s. Learned persons, the wise, poets, the great--as sages, &c., those who are great in moral excellence, சான்றோர். ஆன்றார்கேட்கிற்செவிபுதைக்கும். (Words so wicked that) the great will shut their ears against hearing them. (பாரதம்.) ஆன்றவொழுக்கு, s. Exalted virtue.

kiẕmai (p. 111) s. Propriety, right, the appertaining of duties to individuals. உரிமை. 2. Relation, connexion, alliance, சம்பந்தம். 3. Duty, obligation, கடமை. 4. Quality, property, attribute, குணம். 5. Excellence, eminence, dignity, மாட்சிமை. 6. [in gram.] Possession, ownership, relation of one thing to another, as denoted by the possessive case or the local ablative. The relation is of two kinds; தற்கிழமை, that between a whole and its parts or attributes--as in தலைமயிர் and ஆட்டுக்கால்; and பிறிதின்கிழமை, that between different things--as in மலை யாடு, அவன்வீடு. 7. A day of the week, வாரத் திலொருநாள். 8. A week, வாரம். கிழமைபடவாழ். Live so as to be useful. கிழத்தி, s. A mistress, a lady, தலைவி. 2. A lady in an agricultural district, மரு தநிலத்தலைவி. 3. A woman who bolongs to or is peculiarly adapted to--as in காமக் கிழத்தி, சொல்லின்கிழத்தி, பாலைக்கிழத்தி, மனைக்கி ழத்தி. கிழமைக்குக்கிழமை. From week to week, weekly. கிழமைதோறும். Weekly, every week. கிழமைச்சூனியம், s. [in astrol.] An inauspicious, unpropitious day when the moon is in a nacshatra, unfavorable to that day of the week. கிழமைபிறந்தநாள், s. [in astrol.] The lunar day peculiarly related to a given day of the week; lit. the lunar day on which the day of the week is born. கிழமைவட்டம், s. A week. கிழவர், s. (pl. of கிழவன்.) Proprietors, relations, &c., உரியோர். See கிழவன் under கிழம், infra. ஞாயிற்றுக்கிழமை, s. Sunday. பெருங்கிழமை, s. Entire or sole right, absolute title, prerogative, முழுவுரிமை. 2. Being connected or related in all possible ways, close friendship, intimacy or familiarity, மிகுநேயம். 39)

ceẕumai (p. 206) v. noun. Thrivingness, fertility, luxuriousness, செழிப்பு. 2. Fulness, richness, plumpness, enrichment, வளமை. 3. Verdancy, verdure, தழைவு. 4. Plentifulness, copiousness, நிறைவு. (c.) 5. Greatness, excellence, splendor, மாட்சிமை. 6. Beauty, gracefulness, அழகு.--Note. As a symbolic verb from this root, செழியேன், செழியை, &c., are used. The compounds of this word generally occur in poetry. செழுங்கதிரோன், s. The sun with rich beams. செழுங்கமலம், s. A beautiful lotus flower. செழும்புனல், s. Rich waters. செழுங்கிரி, s. A verdant mountain. 11)

niṟai (p. 277) s. Weighing, libration, தராசு. 2. Weight, the required or proper weight, பாரம். 3. The weight of 1 பலம். 4. Libra of the Zodiac, துலாவிராசி. 5. Fulness, repletion, abundance, copiousness, மிகுதி. 6. Completion, completeness, நிறைவு. 7. A large water-pot, நீர்ச்சால். 8. High respect, honor, weight of character, மாட்சிமை. 9. Unwasting, undecaying, being indissoluble, imperishable, அழிவின்மை. 1. Constant or steady adherence to rules, an abiding by the rules of rectitude, முறையி னிலைமை. 11. Setting up, fixing, establishing, நிறுத்துகை. 12. Measure, standard, degree, வரையறை. 13. Fortitude, magnanimity, தைரியம். 14. Moral firmness, staunchness of mind, morality; continence, selfgovernment, மனவுறுதி. 15. Equity, just principles, integrity, uprightness, நீதி. 16. Chastity in a woman, fidelity to a husband, கற்பு. நிறைகட்ட, inf. To make up a weight equal to a given thing, தடைகட்ட. 2. To give commodities equal to value to other commodities, both being weighed, ஈடுகட்ட. நிறைகோல், s. A balance, தராசுக்கோல். நிறையழிய, inf. To lose command of one's self from passion, to sacrifice principle, நன்னெறியழிய. 2. To lose as chastity, &c., கற்பழிய. 3. [also நிலையழிய.] To become disprited, disheartened, hopeless, மனவலியழிய. (சது.) 4. To become furious as an elephant in rut, யானைமூர்க்கங்கொள்ள. (p.) நிறையறிகருவி, s. A balance, scales, தராசு. நிறையுரை, s. Touch or assay of precious metals, நிறுத்தல்உரைத்தல். (c.) நிறையுள்ளவன், appel. n. A man of integrity, honesty, equity, நிதானி. 195)

perumai (p. 334) s. Greatness, largeness-oppos. to சிறுமை, பருமை. 2. Highness, dignity, excellence, eminence, nobleness, grandeur, மாட்சிமை. 3. Abundance, excessiveness, மிகுதி. 4. Power, might, வல்ல மை. 5. Celebrity, renown, கீர்த்தி. 6. (fig.) Pride, vanity, self-consequence, haughtiness, அகந்தை. 7. [in combin.] Grossness, heinousness, notoriousness. (c.)--Note. For the changes in combination, see அருமை. The first letter is lengthened as பேர், in the adjective. பெருமைபீற்றற்கோலம். Pride will end in rags. பெருமைபெத்தரிக்கமில்லாமலிருக்கிறது. Being free from pride and arrogance. பெருமையாய்ப்பேசுதல். Speaking arrogantly. அதுனக்குப்பெருமையல்ல. That is no honor to you. பெரியகுடி--பெரியகுடியானவன், s. The chief ryot in a village. பெரியகுணம், s. A noble, liberal disposition; magnanimity, பெருந்தன்மை. 2. Superiority to worldly greatness, honors or pleasure. பெரியகுளம், s. A large tank. 2. A town in the Madura district, ஓரூர். பெரியகை, s. [fig.] A liberal or bountiful hand, தாராளமானகை. 2. An influential party. பெரியசலவாதி. See சலபாதை. பெரியதகப்பன், s. [com. பெரியப்பன்.] The father's elder brother, or the mother's elder sister's husband. பெரியதம்பிரான், s. A god, ஓர்தேவ தை, also used in irony. 2. See தம்பிரான். பெரியதனம், s. Dignity, honor, கனம். See தனம். 2. Pride, haughtiness, arrogance, மேட்டிமை. 3. Superintendence. பெரியதனத்துக்கிருக்க, inf. To affect to be a great man; to anticipate great things. 2. To expect the office of govern or, &c. பெரியதனம்பண்ண, inf. To govern, to hold the office or place of a magistrate or governor. பெரியதாய்--பெரியமாதா--பெரியாத் தாள்--பெரியாயி--பெரியாய் s. The wife of a father's elder brother, &c. See தாய். பெரியது. That which is great or large. பெரியத்தை, s. [contrac. of பெரிய அத் தை.] The father's elder sister. பெரியநங்கை--பெரியாநங்கை, s. A medicinal plant. See பெரியாணங்கை. பெரியநடை, s. A noble course of conduct, nobleness, gentility, நல்லொழுக்கம். பெரியநாயகி, s. An epithet of Parvati at Vriddhachalam, பார்வதி. பெரியநாள், s. A special day, holiday. பெரியபட்டணம், s. A large city. 2. A town on the Malabar coast so called. பெரியபாட்டன், s. Grand-father's elder brother. பெரியபாட்டி, s. Grand-mother's eldersister. பெரியபிராட்டி, s. Lukshmi. பெரியபுராணம், s. An ancient Purana, describing the history of the sixty-three famous devotees of Siva. பெரியபுலு, s. [in cant numbers.] A hundred, நூறு. பெரியபெயர், s. A great name, celebrity, popularity. பெரியமனம், s. A noble mind, magnanimity, உதாரமனம். பெரியமனிதன், s. A great man, பாரி மனிதன். 2. An aged man. பெரியமாமன்--பெரியம்மான், s. The mother's elder brother. பெரியம்மை, s. [contrac. of பெரியஅம் மை.] Small-pox, ஓர்வைசூரி. பெரியர்--பெரியவர்--பெரியார்--பெரி யோர், s. [pl.] The aged, முதியோர். 2. The great. பெரியவன், s. A grown-up man. 2. A man in authority or office, a man of wealth, or excellence, மேன்மையுள்ளோன். பெரியவீட்டுக்காரன், s. (lit.) One living in a large house; ironically; one living in a hut. 2. A Pariah. பெரியவுழைப்பு, v. noun. Close application to labor or study, மிகுமுயற்சி. பெரியவெண்ணம், s. High aspirations, great conceptions. 2. [fig.] High conceit, assumption. பெரியோரியல்பு, s. Properties, qualities or characteristics of the great, of which seven are enumerated: 1. அறம், virtue, beneficence; 2. பொருள், property, wealth; 3. இன்பம், pleasure, enjoyment; 4. அன்பு, love, affection; 5. புகழ், celebrity, fame; 6. மதிப்பு, estimation, esteem; 7. பொறுமை, patience, forbearance. (சது.) பெருங்கடல், s. The wide sea, the great deep. பெருங்கணக்கு, s. A large amount, பெருந்தொகை. 2. On a large scale, மொத்தம். பெருங்கணக்கிலேபேசுகிறார். He talks arrogantly, as though he were a great man. பெருங்கதை, s. A very long story. 2. A general report, a thing well known, பிரசித்தசெய்தி. 3. [prov.] The last reading of the பிள்ளையார்கதை, at a temple. பெருங்காக்கைபாடினியம், s. A treatise. See காக்கைபாடினியம். பெருங்காடுதரிசு, s. Land left waste for upwards of fifteen years. (Govt. usage.) பெருங்காப்பியம், s. The principal epic poems, as பாரதம் and இராமாயணம். See காப்பியம். பெருங்காய்ஞ்சொறி, s. A kind of nettle. See காய்ஞ்சொறி. பெருங்காரை, s. A kind of fish. 2. A kind of shrub. See காரை. பெருங்கால், s. The elephantiasis, or enlarged leg, யானைக்கால். 2. A large trench, பெருவாய்க்கால். 3. (p.) A strong Wind, a gale-oppos. to சிறுகால், சண்டமா ருதம். பெருங்கிரந்தி, s. An eruption. See கிரந்தி. பெருங்கிராமம், s. A large village. See கிராமம். பெருங்கிழங்கு, s. A plant, Aristolochia, Ind. See ஈசுரமூலி. பெருங்கிழமை, s. Entire or sole right. See கிழமை. பெருங்குமிழ், s. A tree. See குமிழ். பெருங்குருகு, s. The ruddy goose, சக் கரவாகம், said to devour elephants. (சது.) பெருங்குருந்து, s. A fragrant tree. See குருந்து. பெருங்குழி, s. A large pit. 2. See குழி. பெருங்குறடடை, s. A plant. See குறட்டை. பெருங்குறிஞ்சா, s. A plant. See குறி ஞ்சா. பெருங்கொடி, s. A large flag, பெரிய துவசம். 2. A large kite. பெருங்கொன்றை, s. A flower-tree. See கொன்றை. பெருங்கோடணை, s. A kettle drum, (lit.) the larger noise; [ex கோடணை.] பெருஞ்சீத்தனார், s. A professor of the Madura college, his impromptu on the Kural only is preserved, ஓர்சங்கப்புலவன். பெருஞ்சீரகம், s. Anise seed. See சீரகம். பெருஞ்செருப்படி, s. A plant, Croton plicatum. See செருப்படி. பெருஞ்சொல், s. Words of general acceptation, பலாறிசொல். (p.) பெருநந்தியாவட்டம், s. The eye-flowertree. See நந்தியாவட்டம். பெருநறளை, s. A plant. See நறளை. பெருநறுவிலி, s. A fruit-tree. See நறுவிலி. பெருநாரை, s. Stork. See நாரை. பெருநாள், s. A festival, a high day, பண்டிகைநாள். 2. The last of the twentyseven lunar mansions, இரேவதிநாள். பெருநீர், s. Sea, ocean, கடல். (p.) பெருநெஞ்சு, s. A proud heart. பெருநெருஞ்சி, s. A large thistle. See நெருஞ்சி. பெருநெருப்பு, s. A conflagration. பெருநெல், s. A kind of paddy longer in growing than other kinds. பெருநையல், s. A disease causing the fingers, to fall, off, பெருவியாதி. 2. Smallpox, வைசூரி. பெருந்தகை, s. A noble king, அரசன். 2. A noble minded man. (R.) பெருந்தக்காளி, s. A plant. See தக்காளி. பெருந்தலைக்கறையான், s. A largeheaded white ant. பெருந்தன்மை, s. Dignity, high rank, மேன்மை. 2. Pride, haughtiness, selfconsequence, மேட்டிமை. பெருந்தாரா, s. A goose. பெருந்தாலிகட்டிவெள்ளாழர், s. A class of Vellalas who wear a large marriagebadge-oppos. to சிறுதாலிகட்டி. பெருந்தாளி, s. A large kind of winding plant, Convolvulus maximus. பெருந்திணை, s. [in love poet.] Lust; criminal connexion with a woman by violence. See திணை. பெருந்தீனி, s. [in a bad sense.] Food in large quantities, more sumptuous than ordinary, பேருண்டி. 2. Gluttony, voluptuousness, luxury. See தீனி. பெருந்துத்தி, s. A plant. See துத்தி. பெருநகை, s. Great or intense laughter. See இரசம். பெருந்தொடை, s. The thick part of the thigh. 2. See தொடை. பெருந்தேவனார், s. (Hon.) Names of two professors of the Madura college; one of whom wrote an imitation of the Mahabharat in வெண்பா, which is known by the name of சங்கத்துப்பாரதம். The other was the author of a treatise on versification called கவிசாகரம். பெருந்தேனீ, s. A honey-bee. பெருந்தேன், s. Honey by bees, as distinguished from கொசுத்தேன். See தேன். பெருமகன், s. [pl. பெருமக்கள்.] A prince, a nobleman, பிரபு. 2. A gentleman, a master, எசமானன். பெருமகிழ்ச்சிமாலை, s. A panegyric in which the character of an excellent wife is described. See பிரபந்தம். பெருமங்கலம், s. A poem describing the proceedings of a king's birth-day, ஓர்பிரபந்தம். பெருமந்தாரை, s. A tree, Bauhinia. பெருமம்--பெருமன், s. [also பருமம், பருமன்.] A large bulky thing, பெரியது. பெருமரம், s. A kind of tree, பெருங் கள்ளி, Plumosa alba. 2. A stinking tree. See பீநாறிமரம். பெருமரத்துப்பட்டை, s. Bark of the above tree. பெருமருந்து, s. A twining plant, Indian Birthwort, Aristolochia Ind. பெருமருந்துவேர், s. Root of the above. பெருமலை, s. Mount Meru, or the golden mountain, மேருகிரி. பெருமலைகலக்கி, appel. n. A plant, Adiantum caudatum. பெருமழை, s. Heavy rain. பெருமா, s. Any large animal as an elephant, யானை; [ex மா.] (சது.) பெருமாட்டி, s. A lady, mistress, princess. பெருமாந்தம், s. A disease in children. பெருமல்லரி, s. As பெருமரம், 1. (R.) பெருமாள், s. [a change of பெருமான்.] a prince, a nobleman, பெருமையிற்சிறந் தோன். 2. Vishnu, திருமால். பெருமான், s. A prince, a king, அர சன். 2. A nobleman, பெருமையிற்சிறந்தோன். 3. An elder, an elder brother, மூத்தோன். 4. Siva, சிவன். 5. Vishnu, விஷ்ணு. 6. A guru, குரு. நான்தான்பெருமானென்றுவந்தார். He came calling himself a great man. பெருமாகோதேயர், s. [also called சேர மான்பெருமான், which see.] A king and a poet. Of his productions, are மும்மணிக் கோவை, கைலாசவுலா, பொன்வண்ணத்தந்தாதி. பெருமிதம், s. Joy, களிப்பு. [Compare பருமிதம்.] 2. Plenty, மிகுதி. (சது.) 3. Great measure, அதிகஅளவு. (R.) பெருமீன், s. A large fish, as யானைமீன். பெருமுசுட்டை, s. A plant, Convolvulus Malabaricus. பெருமுத்தரையர், s. Persons of independent wealth, சுவாதீனச்செல்வர். (நாலடி.) பெருமூச்சு, s. Hard breathing, sighing, panting. (c.) பெருமூச்சுவிட--பெருமூச்செறிய, inf. To fetch a deep breath from grief, rage, &c. பெருமைகாட்ட, inf. To manifest pride or arrogance. பெரும்பசிரி, s. A garden herb. See பசிரி. பெரும்படி, s. Coarseness, thickness, &c., as பரும்படி. பெரும்பதி, s. A town surrounded by villages, மருங்கிலூர்சூழ்பதி. பெரும்பயறு, s. A kind of pulse. See பயறு. பெரும்பயன், s. Great, lasting, or eternal benefit. பெரும்பராக்கு, s. Carelessness, negligence, supineness, அசட்டை. பெரும்பறவை, s. The feigned bird with eight legs, எண்காற்புள். பெரும்பனசை--பெரும்பனையன், s. Small-pox, with large pustules. See பனசை. பெரும்பாடு, s. Immoderate flow of the menses; (lit.) great suffering. பெரும்பாடிறைக்க, inf. To flow excessively, as the menses. பெரும்பாந்தள்--பெரும்பாம்பு, s. A large snake. பெரும்பாலார், s. [pl.] The majority. See பால். பெரும்பாலும். For the most part, generally, commonly, customarily, மிகுதியும். பெரும்பாவி, s. A great sinner, கொ டும்பாவி. பெரும்பாழ்--பெரும்பாழ்வெளி, s. The extreme point of space, as பெருவெளி. பெரும்பாற்சொற்றி, s. A plant. See பாற்சொற்றி. பெரும்பிடி, s. Exaction. பெரும்பிரண்டை, s. A large kind of பிரண்டை creeper. See பிரண்டை. பெரும்பிளவை, s. A bad ulcer. பெரும்புலி, s. The royal tiger. பெரும்புள், s. The large owl, கூகை. (சது.) பெரும்பூண், s. A jeweled-breast-plate. பெரும்பூழை, s. A wicket in a large gate. (p.) பெரும்பூளை, s. A plant, Illecebrum Javanicum. பெரும்பெயர், s. A great name, great renown. பெரும்பெயர்க்கடவுள். The Supreme Being. பெரும்பொங்கல், v. noun. A ceremonial boiling of rice by great numbers. See தைப்பொங்கல். பெரும்பொழுது, s. The six seasons of the year, as distinguished from சிறு பொழுது. See பொழுது, and பருவம். பெருவயிறு, s. A large belly. 2. A kind of disease. See மகோதரம், சூனாம்வ யிறு. பெருவயிறுபற்ற, inf. To swell, as the belly, in dropsy. பெருவள்ளிக்கிழங்கு, s. A plant, Dioscorea sativa. (R.) பெருவாகை, s. A tree, Mimosa flexuosa. (Rott.) பெருவாரி--பெருவாரிக்காய்ச்சல், s. A pestilence, plague, epidemic. பெருவாழ்வு, s. Great prosperity. See பதினாறு. பெருவியாதி, s. A leprosy causing the dropping off of the fingers, toes, &c., குஷ்டம். பெருவிரியன், s. A poisonous serpent, great viper. பெருவெளி, s. A large open plain. 2. The vast etherial expanse as the abode of Deity. 3. As சிதாகாசம். பெருவெள்ளம், s. Great inundation. பெருவெள்ளை, s. A kind of rice, ஓர் நெல்லு. 17)

mṇ (p. 341) s. The earth, the world, பூமி. 2. Lime-mortar, சுட்டசாந்து. 3. Hill, mountain, மலை. 4. Atom, particle, grain, அணு. 5. Soil, ground, dirt, land, நிலம். 6. Greatness, superiority, excellency, மாட்சிமை. 7. A paste smeared on the head of a drum to increase its sound, முழவின்மார்ச்சனை. மண்ணாய்ப்போவாய். You go to dust--an imprecation. மட்கடி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To damage, destroy, lose money by negligence. (Beschi.) மட்கலம்--மட்பாண்டம்--மட்பாத்திரம்-மண்பாண்டம்--மண்பாத்திரம், s. An earthen vessel. 2. (fig.) The body, உடல். மட்கு, கிறது, மட்கினது, ம், மட்க, v. n. [as மக்கு.] To grow dim, be deprived of lustre, glory, brilliance, மழுங்க. 2. To be fouled, to become dirty, அழுக்காக. மட்குகை, v. noun. Becoming mouldy; damaged. 2. As மண்குகை. மட்சுவர்--மண்சுவர், s. A mud-wall. மண்கட்ட, inf. To form earth--as white ants, புற்றுக்கட்ட. 2. To make moulds of earth for casting metals, as கருக்கட்ட. மண்கட்டை, s. [prov.] The base of a rocket formed of clay. 2. The body, spoken diminutively, உடம்பு. மண்கணை, s. An earthen pot with a skin over its mouth for a drum, குட முழவு. 2. Any drum, வாச்சியம். (சது.) மண்கண்டம்--மட்கண்டம், s. Stratum of earth, in sinking wells. மண்கிடங்கு, s. A pit for getting earth. 2. [prov.] A grave, கல்லறை. மண்கிணறு, s. An unwalled well, or hole for water, in the sand, கற்கட்டாத கிணறு. மண்குகை, s. A cave in the earth, நில வறை. 2. A hornet's or chafer's nest, குளவிக்கூடு. 3. A crucible for calcining medicines or metals, மண்மூசை. மண்குளிக்க, inf. To roll and besmear itself with dirt--as a child, beast or fowl. மண்கொழுத்தல், v. noun. Land becoming rich. மண்சீலை, s. [com. சீலைமண்.] A rag coated with luting tied over a pot for calcining medicines, or tied round medicines to be calcined. மண்டலம், s. The earth, world, பூமி; [ex தலம்.] 2. A province, region, district, country, empire, தேசம். compare மண்டலம், a circle, &c. மண்டைலம்--மண்தைலம், s. Rockoil, bitumen, petrolium; [ex தைலம்.] மண்ணப்புதல், v. noun. Besmearing with mud or clay; [ex அப்பு, v.] மண்ணரிநார், s. A potter's string for cutting clay. (சது.) மண்ணரியாளன்--மண்ணரிவான்--மட் பகைஞன்--மட்பகைவன், s. A potter, குசவன். (சது.) மண்ணரைத்தல், v. noun. [prov. vul.] Being lazy, lounging, சோம்பியிருத்தல். மண்ணவர்--மண்ணுள்ளார்--மண்ணோர், s. [pl.] Men, human beings, மனிதர். மண்ணன்--மண்ணி, s. [prov.] A clown, clod-hopper, dullard; a stupid man, மூடன், மந்தன். மண்ணாங்கட்டி--மண்கட்டி, s. A clod of earth. 2. [fig.] An unimportant thing, பயனற்றது. மண்ணாங் கட்டிமாப்பிளைக்கு எருமுட்டைபணியா ரம். For a clod-like bridegroom, a cake of dried dung. மண்ணாசை, s. Desire of land, power, &c. See ஆசை. மண்ணிட--மண்பூச, inf. To plaster with clay. மண்ணிலம்--மண்ணுலகு, s. The earth, பூமி. (சது.) மண்ணிலவேந்தன், s. The முடிதும்பை shrub. மண்ணீடு, s. A raised verandah, திண் ணை. 2. A cavity, or niche in a wall for a light, or an image, மாடம். (சது.) 3. A room with a plastered roof, மூடுசாந்திட்ட வீடு. மண்ணீட்டாளர், s. [pl.] Masons, architects, சிற்பாசாரியர். (சது.) மண்ணீரல், s. The spleen, milt, பிளி கை. மண்ணுடையான்--மண்ணுக்குடையவன், appel. n. A potter, குயவன். (சது.) 2. A king, அரசன். மண்ணுணி, appel. n. A small venomous snake, said to feed on earth; also மண்ணுணிப்பாம்பு. 2. [vul. மங்கிணி.] A mean, worthless person; (lit.) a dirteater, பயனில்லாதவன். மண்ணுலகு, s. The earth, பூமி--oppos. to விண்ணுலகு. (சது.) மண்ணுளிப்பாம்பு, s. A harmless kind of snake. மண்ணுள்ளார், appel. n. [pl.] Men. See மண்ணவர். மண்ணூற்று, s. A spring in an earthy soil. மண்ணெடுக்க, inf. To raise up earth, as rats and white ants. 2. To toss up earth--as cows, with their horns. 3. To lower a field by excavation. மண்ணேறிவிடுதல், v. noun. Becoming marred--as land by a flood of water running over it, and depositing sand. 2. Becoming foul, as water, by dirt washing into it. 3. Working of dirt into a sore. மண்ணொட்டர், s. [pl.] Well-diggers, &c. See ஒட்டர். மண்தாங்கி--மண்டாங்கி--மண்தாங்கிப் பலகை, s. A board which supports the wall over a door, window, &c. (Beschi.) மண்பவளம், s. An earthen-imitation of red coral, for necklaces and bracelets. மண்பார், s. [in well-digging.] A strata of hard earth under a rocky strata. மண்புளித்தல், v. noun. Fermenting, becoming well-seasoned or thick, as mortar mixed and pounded on the preceding day. 2. Land becoming soft, by continued rain. மண்பூச, inf. To plaster with clay. மண்பொதுத்தந்தை, s. Brahma--as creator, or evolver, of all worlds, பிரமன். மண்போட, inf. To put earth on one's mouth for his burial. 2. To cast earth into the air and curse one, as wishing his death. மண்மகள், s. The goddess earth, பூமி தேவி. மண்மகள்புதல்வர், s. [pl.] Vellalas, the caste; (lit.) the offspring of the goddess earth. (சது.) மண்மக்கள், s. [pl.] The servile caste, சூத்திரர். மண்மழை--மண்மாரி, s. A shower of sand or dust. மண்மாரிமழைமாரிபொழிதல்...... Pouring showers of sand and dust. 2. Casting weapons in showers. 3. Pouring forth vollies of reasons, arguments or rebukes. மண்மேடு, s. A hillock. மண்வாரி, appel. n. A great wind drifting the dust. மண்வாரியிறைத்தல், v. noun. Drifting of dust by the wind. 2. Casting earth --as an elephant, on itself. 3. Casting earth into the air, as a victor in games. மண்விளையாட்டு. Playing with dirt, as children. மண்வெட்டி, appel. n. A hoe, a mattock. மண்வேலை, s. Work in mud, earth, or clay, 2. Work in the fields, as clearing out, levelling, filling up. 26)

mataṉ (p. 342) s. Kama, காமன். 2. Beauty, அழகு. 3. Perturbation of mind, கலக்கம். 4. Excellency, மாட்சிமை. 5. Strength, வலி. 6. Fertility, வளமை. (சது.) 7) *

mṉai (p. 347) s. A piece of ground of 2,4 square feet, 2,4-குழிகொண்டநிலம். 2. A house, வீடு. (c.) 3. Wife, மனைவி. 4. Family, household, குடும்பம். 5. A table of cards, in tick-tack, சூதாடுபலகையினறை. மனைக்கட்டுநிவேசனம், s. Ground on which a house stands. மனைக்கிழத்தி, s. A wife, மனைவி. (p.) மனைக்கோள், s. A lizard, பல்லி. மனைச்சீட்டு--மனைக்கிரயச்சீட்டு--மனை முறி, s. A title-deed of ground, மனைக்கி ரயபத்திரம். மனைத்தக்காள், s. A wife, a house-wife; [ex மனை et தக்காள்.] (குறள்.) மனைத்தாயம், s. [prov.] The virtue of domestic life, இல்லறவொழுக்கம். (குறள்.) மனைமாட்சிமை, s. The excellency of domestic life, title of a chapter in the Cural. மனையறம், s. The domestic life, as இல் லறம். மனையாட்டி--மனையாள், s. A wife, a bride. (சது.) மனையைஒற்றிவைக்க, inf. To mortgage a house-land. மனைவரி, s. Quit-rent. மனைவாழ்க்கை, s. Conjugal life, as இல்வாழ்க்கை. மனைவிர்த்திச்செலவு. The daily expenses in a household. 4)

māṭci (p. 349) --மாட்சிமை, s. Glory, greatness, magnificence, splendor, majesty, மகி மை. 2. Beauty, அழகு; [ex மாண்.] மனைமாட்சியில்லாள்கண். The glory of the house is the wife. (p.) மாட்சியுறுமதி. The splendid moon. (p.) 8)

māṇ (p. 349) --மாணு, கிறேன், மாண்டேன், மா ணினேன், மாண்பேன், மாணுவேன், மாண, v. n. To become excellent, பெருமைப்பட. (p.) மாணடி, s. The great, worshipful or sacred foot. மாணாமை, neg. Worthlessness, disgracefulness. மாணார், s. appel. n. [pl.] Foes, enemies, பகைவர். (சது.) மாண்டது, appel. n. That which has become excellent, மகிமைப்பட்டது. மாண்டார், appel. n. [pl.] The illustrious, the great, பெருமையோர். (நால.) 2. See மாள். மாணல்--மாண்டல், v. noun. Being great, being good. மாண்பு, v. noun. Honor, dignity (நீதி); excellence (El. 17. 152); respectability, virtue (El. 1886. 1933); மாட்சிமை. 2. Beauty, அழகு. 23) *

vḷppm (p. 379) s. Luxuriance, fruitfulness, copiousness, fatness, செழிப்பு. [See நாட்டுவள ப்பம்.] 2. Greatness, excellence, மாட்சிமை. 3. Goodness, நன்மை. (Beschi.) கிணற்றுத்தவளைக்குநாட்டுவளப்பமேன். What has a frog in a well to do with the customs of the land? [prov.] சாதிவளப்பம், s. The peculiarities of a caste. 44)

vḷmai (p. 379) s. Copiousness, prosperity, as வளப்பம். 2. Greatness, dignity, honor, increase of power, மாட்சிமை. 3. Wealth, riches, செல்வப்பொலிவு. 4. A benefit, kindness, a favor, உபகாரம். வளமையாய்ப்பேசுகிறான். He speaks loftily, vauntingly. வளமையர், s. [pl.] Agriculturalists, honorable farmers, பூவைசியர். 2. Great, or excellent men, மாட்சிமையுள்ளோர், (p.) 45)

vḷm (p. 379) s. Abundance, fulness, copiousness, productiveness, செழிப்பு. 2. Part, side, party-intrest, a faction. பக்கம். 3. A way, a path, வழி, (Ell. 157.) 4. Beauty, அழகு. 5. Excellency, மாட்சிமை. 6. Strength, வலி. 7. Income, wages, salary, profit, வருமானம். 8. Various provisions, & c. பல பண்டம். வளமானஇடம். A commodious place. வளத்தக்காள்வாழ்க்கைத்துணை. She who conforms to the income is a good wife. (குறள்.) வளமடல், s. A poem on a disappointed lover. See மடல். வளமாய்ச்சாப்பிட, inf. To eat of many dishes, to live luxuriously. வளம்பெற்றிருத்தல், v. noun. Being in good circumstances. வளவன், s. An epithet of Chola, as king of a fertile country, சோழன். (சது.) 46) *