aparam (p. 16) s. The end, after part, பிற்பக்கம். 2. The back, முதுகு. 3. The hind quarter, or hind leg of an elephant, யானைப் பின்கால். 4. Variance, discord, பிணக்கு. 5. The west, மேற்கு. Wils. p. 44. APARA. 6. Hell, நரகம். 7. The stern of a ship, கப் பலின்பிற்பக்கம். 8. Coat of mail, கவசம். (p.) அபரசன், s. A younger brother, பின்னோன்; [ex ஜ, born,] also written, அவரசன், which see. அபரஞானம், s. Limited and superficial knowledge obtained by the senses, &c., and subject to interruption, oblivion, &c., பொறிகளாலறியுமறிவு. அபரநாதம், s. One of the five powers or தத்துவம் belonging to Siva. (உப. 157.) அபரபக்ஷம்--அபரபக்கம்--அபர பட்சம், s. The second fortnight of the moon, the moon in its decrease, தேய் பிறை. அபரமுத்தி, s. An inferior heaven, பதமுத்தி. அபரராத்திரம், s. The last watch, கடைச்சாமம். Wils. p. 44. APARARATRA. அபரவயசு, s. Advanced age. (தீ. 229.) அபரவாக்கியம், s. A resulting equation, or correction following a calculation. 2. [in Hindu Astronomy.] The equation of a given tabular number or argument answering to the preceding one. அபரவிந்து, s. One of the five powers or தத்துவம் of Siva. (உப. 157-158, ஞானவா. 33.) அபராசிதன், s. A name of Siva and Vishnu, (lit.) the unsurpassed. Wils. p. 44. APARAJITA. அபராணம், s. The afternoon, the fourth part of the day or from twelve minutes past one till thirty-six minutes past three, பின்னேரம். Wils. p. 44. APARAHNA. 14) *

āṉai (p. 44) s. An elephant, யானை. 2. (M. Dic.) The அத்தி tree, Ficus racemosa. ஆனைகட்டுந்தறி--ஆனையணைதறி, s. A post to tie an elephant. ஆனைக்கண், s. Round, black spots in fruits, when they are over-ripe, or spoiled. ஆனைக்கண்படுதல்--ஆனைக்கண் வி ழுதல், v. noun. The appearing of spots, or defects in fruits. பலாப்பழமானைக்கண்பட்டுப் போயிற்று. The jack fruit has got a defect or flaw. ஆனைக்கதுப்பு, s. The frontal sinus of the elephant, from which secretion exudes when the animal is in rut. ஆனைக்களிமுளையான், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைக்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். ஆனைக்காயம்--ஆனைப்பெருங்கா யம், s. A kind of assaf&oe;tida given to elephants, &c. See பெருங்காயம். ஆனைக்கால், s. A disease--the elephantiasis or large leg, Cochin leg, வாதக்கால். 2. A big tube fixed on the walls or roofs, for rain-water to pass through, தண்ணீர்க்குழாய். (c.) ஆனைக்காவல், s. Watchers to defend a garden, a field, &c., against elephants. ஆனைக்கூடம், s. An elephant's stall, ஆனைகட்டுமிடம். ஆனைக்கொம்பு--ஆனைக்கோடு--ஆ னைத்தந்தம், s. An elephant's tusks. 2. Ivory. ஆனைக்கொம்பன், s. A kind of rice, ஓர்வகைநெல். 2. A species of plantain--as ஆனைவாழை. ஆனைக்கோடன்சுரை, s. A gourd whose fruit is compared to the elephant's tusks, and is used for a curry, the snake gourd, ஓர்வகைச்சுரை. [Trichosanthes anguina.] ஆனைசேனை, s. A great quantity, abundance, மிகுதி. ஆனைச்சப்பரம், s. A seat on an elephant--as அம்பாரி. ஆனைச்சிலந்தி, s. A kind of scabby disease. ஆனைச்சிரங்கு, s. A kind of itch in large blisters. ஆனைச்சீரகம், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைச்செவியடி, s. A pricklyleaved plant, ஓர்பூண்டு. 2. The lower part of the elephant's ear. ஆனைத்தடிச்சல், s. A kind of creeping plant with acid juice--used in polishing brass, ஓர்படர்கொடி. ஆனைத்தடிப்பு, s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைத்திசை, s. [in astrology.] North, வடக்கு. ஆனைத்திப்பிலி, s. Pericarps of Pothos officinalis, ஓர்வகைத்திப்பிலி. ஆனைத்தோட்டி, s. An elephant's hook or goad. ஆனைநெருஞ்சில், s. A low plant, a kind of spreading thistle--pricklyfruited Pedalium murex, ஓர்வகைநெருஞ்சில். ஆனைப்படுவன், s. A kind of scabby disease--as the அக்கி. ஆனைப்படை, s. An army of elephants. ஆனைப்பந்தி, s. An elephant's stall. 2. A row of elephants. ஆனைப்பாகன், s. An elephanteer, or one who tames or guides elephants. ஆனைப்பிச்சான், s. A plant, ஓர் பூண்டு. ஆனைப்பேன், s. An insect that lives in the brinjall plant, கத்தரிச்செடியிலு ண்டாகுமோர்பூச்சி. ஆனைமஞ்சள், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைமதம், s. An elephant's rut. ஆனைமத்தகம், s. An elephant's skull or part of the head, கும்பம். இ. A short letter, similar to I in English, ஓர்குற்றெழுத்து. 2. A demonstrative prefix, சுட்டெழுத்து--as இந்த, this. 3. A termination of the second person singular, முன்னிலையொருமைவிகுதி--as உண்டி, thou hast eaten. 4. An imperative second person singular, முன்னிலையேவலொருமைவிகுதி-as சொல்லுதி, say thou. 5. A feminine appellative termination, பெண்பால்விகுதி-as கூனி, a hump-backed woman. 6. A singular termination, common to the masc. and fem., உயர்திணையொருமைவிகுதி--as மானி, an honorable person--பாவி, a sinner. 7. A termination in the singular, common to each gender, இருதிணைமுக்கூற்றொருமைவிகுதி --as செவியிலி, a man, woman, or animal without ears. 8. An expletive inserted at pleasure, when the preceding word ends with any letter except ய், and the following word begins with ய், சாரியை--as காலியாது, from கால், foot and யாது, which. 9. A termination of some participles, வினையெச்சவிகு தி--as எண்ணி, சொல்லி, &c. 1. A prefix to ஆனைமயிர், s. The hair of an elephant's tail. ஆனைமயிர்க்காப்பு, s. Bracelets of the hair of elephants' tails. ஆனைமலை, s. The name of a mountain in the south near Madura. ஆனைமுகவன்--ஆனைமுகன், s. Ganesa, விநாயகன். 2. An Asoor, கசமுகா சுரன். (p.) ஆனைமுதுகு, s. An elephant's back. ஆனையடி, s. The footsteps of an elephant. ஆனையறுகு, s. A kind of grass, ஓரறுகு. ஆனையறையும்புள்--ஆனையிறாஞ்சி ப்புள்--அனையுண்குருகு, s. A fabulous bird --said to devour the elephant. ஆனையிலத்தி, s. Elephant's dung. ஆனையூர்தி, s. Indra whose vehicle is the elephant, இந்திரன். 2. Ian, ஐயன். (p.) ஆனையேற்றம், s. Learning and practising to ride on an elephant, யானை யேறிப்பழகுகை. ஆனைவணங்கி, s. A kind of plant whose flower is supposed to resemble the trunk of an elephant. It is also fancied to be a preservative against the attack of a wild elephant, which, it is said, will retire abashed at the sight of it, தேட்கொடுக்குப்பூண்டு. ஆனைவாழை, s. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. ஆனைவிழுங்குமீன், s. A large fish --said to devour the elephant, திமிங்கிலம். ஆனைவீரர், s. One of the eight assistants of kings, அரசரெண்வகைத்துணை வரிலோர்வகையார். 19)

uppkkm (p. 62) s. [pref. உ.] The back, முதுகு. (p.) 58)

uraicu (p. 65) --உரைஞ்சு, கிறேன், உரை சினேன்--உரைஞ்சினேன், வேன், உரைச--உரைஞ் ச, (உரைஞ்சு, is a cor. of உரிஞ்சு,) v. n. To rub one's self against a thing, to rub as beasts against a post, &c., to chafe, உரிஞ. 2. To wear away by use--as the feet by walking, as a seat by sitting, &c., தேய. 3. v. a. To rub hard, scour, scrape, or scratch --as with the back of a nail, to brush, clean off, or waste away by rubbing, தேய்க்க. 4. To graze, gall, bruise by grazing, சீக்க. (பிங்க.) ஆனையுமானையுமுதுகுரைஞ்சஇடையிலிருந்தகொசுகு நசுங்குகிறது. When elephants rub against each other, gnats are crushed. 62) *

uḷai (p. 67) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To ache or suffer pain in the limbs from weariness, cold, rheumatism, நோவ. 2. To gripe, suffer pain--as persons with dysentery, வயிறுளைய. 3. To ache--as the gums in teething, பல்லுவலிக்க. 4. To suffer--as in bringing forth young, சூலுளைய. 5. To suffer either in mind, or body; to be in a state of suffering, வருந்த. In most of the meanings, a dragging or moving pain is implied. உனக்குமுதுகுளைகிறதா? Does your back ache? i. e. why do you behave so as to incur punishment? உளைந்துளைந்துபேச, inf. To express regret again and again from revolving in mind an injury received. மூக்குளைய, inf. To ache--as the nose. இடுப்புளைய, inf. To feel pain in the hips-as in child-bearing, or as persons in some diseases, or after a long walk. மனமுளைய, inf. To be pained in mind from unkind conduct or expressions. கால்கையுளைய, inf. To suffer pain in the arms and legs. வாயுளைய, inf. To be tired as the mouth by constant talking. வாயுளையுமளவுமலட்டினான். He chattered till his mouth ached. வயிறுளைய, inf. To suffer as in bringing forth young. 2. To suffer with dysentery. குடவளையினங்கள்வயிறுளைந்தீன்றகுருமணி. The bright pearls produced from the round conchs-- (நைட.) உளைமாந்தை, s. [vul.] An internal imposthume, கடுநோய். உளைவு, v. noun. Griping pain, throbbing, வலிப்பு. 2. Hard pain in the limbs, &c.--as from rheumatism, weariness, cold, &c., குடைவு. உளைவுகொள்ள, inf. To ache--as the limbs, with weariness, &c., வலிப்புற. உளைவெடுக்க, inf. To be attacked with griping, or rheumatic pains, வலிப் பெடுக்க. காலுளைவுகையுளைவு, s. Pains in the limbs--as from walking, labor, &c. பல்லுளைவு, s. Supposed distress in the teeth of a snake, or other animal, from the want of opportunity to gratify the disposition to bite, to discharge venom, &c. வயிற்றுளைவு, s. Dysentery. 49)

oṭpm (p. 81) s. Discretion, prudence, wisdom, முதுக்குறைவு; [ex ஒள்.] 71)

oruvu (p. 83) கிறேன், ஒருவினேன், வேன், ஒருவ, v. a. To leave, avoid, recede from, relinquish, abandon, renounce, நீக்க. 2. v. n. To be excepted, to fail, vary, தவிர. 3. To go or turn aside, விலக. (p.) ஒருவாதுதனிவருமாய்விடின். If invariably it occurs alone-இறைமகன்கோதொரீஇக்கொள்கைமுதுக்குறைவு. It is wise in a prince to receive the allegations of his subjects, rejecting, nevertheless all that is false. ஒரூஉமோனை, s. One of the fortythree kinds of rhyme. See தொடை. ஒருவு, v. noun. Leaving, receding, avoiding, separation, renunciation, நீங் குகை. 21)

kṉṟu (p. 102) s. A calf, colt, &c., the young of the buffalo, cow, mare, camel, bos graven, bos grunniens, elk, deer, and elephant, எருமை, ஒட்டை, கடமை, கவரி, காட்டா, குதிரை, பசு, மறை, மான்,யானையிவற்றின்குட்டி. 2. Sapling, a young tree in general, இலமரம். (c.) 3. (p.) A small thing, a trifle, a particle, அற்பம். 4. A bracelet, கைவளை. கன்றுந்தாயும், s. A cow and calf. இளமையிற்பயிராக்கப்படும்விருக்ஷத்தின்கன்றுகள். Plants grown up in their youth. கன்றுகாலி, s. Cattle, old and young, of the bovine species. கன்றுகொல்லி, s. A disease in cows causing the death of their calves, மாடுகளுக்குவரும்ஓர்நோய். கன்றுக்குட்டி, s. [vul.] A calf. கன்றுதாய்ச்சி, s. A cow great with young, குற்பசு. கன்றுபட, inf. To be in calf. கன்றுபோட--கன்றீன, inf. To calve. கன்றூட்ட, inf. [prov. கன்றுக்கூட் ட.] To suck, as calves. கன்றூட்டவிட, inf. To let the calf suck after milking, in order to get an increased supply, which otherwise is retained. 2. To allow the calf to suck --the act of the cow. காடரிக்கன்று, s. A cow-calf. வாழைக்கன்று, s. Plantains, the sucker or shoot, Musa paradisiaca. சேங்கன்று, s. A bull-calf. மாங்கன்று, s. A shoot of the mango tree. இளங்கன்று, s. A young calf. ஊட்டுகன்று, s. A sucking calf. ஊட்டுமறந்தகன்று, s. A weaned calf. முதுகன்று, s. A grown calf. மான்கன்று, s. A fawn. 69)

kuṇṭil (p. 119) s. A small field or lot, சிறுச்்செய். 2. The back, முதுகு. குண்டிலேற, inf. [prov.] To ride on another's back--as in certain plays among boys. 4) *

kūṉl (p. 136) v. noun. (substantively; from Sans. Koona.) Croockedness, curvature, வளைவு. 2. A hump-back, கூனல்முதுகு. 3. A chank, a conch, சங்கு. 4. A snail, நத்தை. 5. The crescent moon, பிறைச்சந்திரன். கூனற்கிழவன், s. A bent old man. கூனற்சங்கு, s. A curved chank. கூனற்பிறை, s. The crescent moon. 36)

kūṉu (p. 136) கிறேன், கூனினேன், வேன், கூன, v. n. (from Sans. Koona.) To curve, to become crooked, to bend down, கோண. 2. To be hump-backed, முதுகுவளைய. 3. To contract, close-as the tortoise, the snail, &c., ஒடுங்க. கூனிப்போக, inf. To become humpbacked. 2. To be bent, by age. கெ *கெசம், s. An elephant, யானை. 2. A measure of two cubits, a yard, இரண்டுமுழங் கொண்டஅளவு. See கசம் and கயம், and their compounds.

koṭu (p. 146) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To give, grant, afford, bestow, present, ஈய. 2. In combination, to issue--as commands; கட்டளையளிக்க; to communicate, impart--as knowledge, அறிவிக்க; to supply, give aid, உத விசெய்ய; to stay with the hand, or give support, முட்டுக்கொடுக்க; to create, give existence--as the Supreme Being, சிருட் டிக்க; to give place, to yield, இடங்கொடுக்க. Note.-- This word is generally used in its direct meanings of give, &c., only when there is a receiver, so as to correspond with வாங்க. It is therefore, except as to the elephant, incorrectly, though commonly, used in reference to the lower animals, Strictly also it implies the giving of a superior, to an inferior; but these distinctions are little noticed. When combined with the gerund of another verb or with a noun, the meaning is often modified--as சொல்லிக்கொடுக்க, to instruct, to teach; காட்டிக்கொடுக்க, to betray; முதுகு கொடுக்க, புறங்கொடுக்க, பின்கொடுக்க, to turn the back, to flee. கொடுப்பதொழியேல். Cease not to give [the poor.] கொடுக்கல்வாங்கல், v. noun. Dealing, bargaining. 2. Lending, borrowing, &c. அவனுக்குமெனக்குங்கொடுக்கல்வாங்கலுண்டு.... He and I have business transactions together. கொடுக்கல்வாங்கல்பண்ண, inf. To deal, bargain, barter; to lend and barrow. கொடுக்குமதி, s. [prov.] What is due to one, a debt. கொடாமை, v. noun. Not giving, withholding. கொடான். He will not give. கொடுத்துக்காட்ட, inf. To give and thus unintentionally encourage further application. கொடுத்துக்காட்டினால்விடார்கள். If you give way and encourage them, they will not let you be quiet. கற்றுக்கொடுக்க, inf. [loc.] To teach. சாகக்கொடுக்க, inf. To lose by death-as a mother her child, &c. புருஷனையுமகனையுஞ்சாகக்கொடுத்தேன்..... I have given my husband and son to death--lost them by death. நிறங்கொடுக்க, inf. To tinge, give a color. 2. To be sleek, smooth, plump-as a person in health. பால்பழங்கொடுக்க, inf. To present milk and peeled plantain--as the bride, to the bridegroom; the first food supplied to him. பெண்கொடுக்க, inf. To give a girl in marriage. முடித்துக்கொடுக்க, inf. To finish and give to another. 2. To marry; to give in marriage. வாங்கிக்கொடுக்க, inf. To take and give, that is, buy for another. கொடுப்பன--கொடுப்பனை, v. noun. Giving in marriage, கொள்வனை is receiving or marrying. எங்களுக்குமவர்களுக்குங் கொள்வினைகொடுப்பினை யில்லை. We do not intermarry. 6)

cīmantam (p. 190) s. A separation of the hair of a woman forming a line with the nose after bathing, as a purifying ceremony in the first pregnancy, முதுகுநீரிடுகை. W. p. 926. SEEMANTA. சீமந்தகலியாணம், s. A ceremony performed among brahmans for a woman in her first pregnancy, in the 4th, 6th or 8th month. (c.) சீமந்தபுத்திரன், s. The first born son. சீமந்தரேகை, s. The line formed by a division of the hair. 89) *

cuvl (p. 197) s. A hillock, மேடு. 2. the back, முதுகு. 3. The upper part of the shoulder, தோண்மேல். 4. Nape, பிடரி. 5. Horse's mane, குதிரைக்கழுத்தின்மயிர். (சது.) 41)

tuṉṉu (p. 251) s. Flesh, meat, இறைச்சி. 2. Back, முதுகு. (சது.) 44)