akngkārm (p. 1) s. Pride, self-consequence, கருவம். 2. One of the four intellectual powers, the energy which excites to action, அந்தக்கரணங்களிலொன்று. (See இந்தி ரியம்.) 3. Self-consciousness, individuality, regarding one's self as performing actions instead of the deity as operating within, நானெனுஞ்செருக்கு. 4. (p.) An operating cause of transmigration, பிறவிக்குமூலம்; ex அகம் myself, et காரம் that which acts. அகங்காரகிரந்தி--அகங்காரக்கிரந்தி, s. The bond of the three evil principles, மும்மலம், which bind the soul from eternity, and subject it to births. (p.) அகங்காரத்திரயம், s. The three அ கங்காரம், viz. முக்கியவகங்காரம், முக்கியாமுக்கி யவகங்காரம், and அமுக்கியவகங்காரம். (p.) அகங்காரி, s. A proud person. 16)

akpporuḷ (p. 2) s. [ex. அகம், mind, et பொருள்.] Rules for amatory poems, அ கப்பொருள்விதி. 2. Rules for reasoning, தர்க் கவிதி. 3. mental enjoyments in love, இன் பம். 4. A book treating of mental delectation, ஓரிலக்கணம். அகப்பொருள் is developed in these three constituents, viz., 1. முதற்பொருள், primary arrangements of nature with regard to (a) நிலம், soil, in five varieties, and (b) பொழுது, time in two grand divisions. 2. கருப்பொருள், natural peculiarities incidental to each of the divisions of the soil under 14 heads viz., (a) ஆரணங்கு, peculiar gods belonging to a place, tutelary deities or penates, (b) உயர்ந் தோர், chiefs or lords of the district, (c) இழிந்தோர், subjects or inhabitants under them, (d) புள், birds, (e) விலங்கு, beasts, (f) ஊர், city or town, (g) நீர், water, (h) பூ, flowers, (i) மரம். trees, (j) உணா, food, (k) பறை, drum, (l) யாழ், musical instruments, (m) பண், tune, and (n) தொழில், occupation, trade or mode of earning a livelihood. 3. உரிப்பொருள், essential characteristics of lovers. The subject matter of this treatise, to which the two former are auxiliary or conducive, is developed in five dispositions or actions, either mental or coporal, viz., (a) புணர்தல், union or the state in which husbands and wives are together in their family, (b) பிரிதல், separation when for lawful purposes, (c) இருத்தல், the state in which they continue solitary, especially the bride, (d) ஊடல், love quarrels, (e) இ ரங்கல், weeping and lamentation in any period of their life for any cause. These five characteristics are respectively ascribed to the above five species of soil, as appropriately adapted to their nature, as புணர்தல் to குறிஞ்சி, பிரிதல் to பாலை, இருத்தல் to முல்லை, ஊடல் to மருதம், and இரங்கல் to நெய்தல். இந் த ஐந்து ஒழுக்கத்தையுங்குறித்துப் பாடும்பொழுது அத தற்குக்குறித்த திணையிலுள்ள கருப்பொருள்களையெடுத் துப் பாடுதன்முறையாம். (p.) அகப்பொருட்கோவை, s. A poem which treats of அகப்பொருள். 22) *

acīraṇam (p. 6) s. [priv. அ.] Indigestion. சமியாமை. (c.) அசீரணபேதி, s. Diarrh&oe;a from indigestion, indigested discharges. அசீரணவாயு, s. Flatulency from indigestion, dyspepsy. 26)

acai (p. 7) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To move, stir, tremble, ஆட. 2. To waver, quiver, totter, not being able to support a weight--as a slender waisted woman is poetically described to waver in walking, from the weight of her breasts, தள்ளாட. 3. (p.) To lodge, sojourn, dwell in an appropriate place-- as men in houses, towns, &c. beasts in the forest, fishes in water, &c., சஞ்சரிக்க. 4. (c.) To walk or ride for recreation, be active, be engaged in the performance of works, in distinction from the quiescence of the Gnani, உலாவ. 5. To be indolent, inactive, idle, சோம்ப. 6. To be disturbed, discomposed, agitated, கலங்க. 7. To be weary, exhausted, faint, துவள. 8. To fluctuate, hesitate, be confused by a rebuke, தத்தளிக்க. அசைகை, v. noun. Motion, moving, அசைவு. 2. Conjectural circumstance--as a rustling among leaves may excite conjecture of a snake being there, ஐயம். அசையாநிலை, s. A fixed state, immovableness, steadfastness. அசையாமணி, s. A bell seldom rung; attached to the royal palace to inform the sovereign of any calamity of other extraordinary event, ஆராய்ச்சிமணி. அசையாமை, neg. v. noun. Firmness, fixedness, immovableness. அசைவாட, inf. To hover, move or stir--as wind on the surface of water. அசைவு, v. noun. Shaking, moving, motion, அசைதல். 2. A kind of swinging shelf, ஊசல். 3. Motion, passion, emotion as applicable to the qualities of the mind, மனவெழுச்சி. 4. Stir, bustle, agitation, சஞ்சலம். 5. Weariness, failure, fainting, சோர்வு. 3)

accutam (p. 7) s. [priv. அ et சுதம்.] Permanency, fixedness, indestructibleness, கெ டுதலின்மை. Wils. p. 12. ACHYUTA. அச்சுதன், s. The imperishable deity, அழியாமையுள்ளோன். 2. Vishnu, விட்டு ணு. 3. Argha, அருகன். (p.) அச்சுதன்முன்னர்வந்தோன், s. The eighth incarnation of Vishnu, பலபத்திரன். அச்சுதாநந்தகோவிந்தனே. O Govinda of imperishable bliss. 24)

aṭngku (p. 7) கிறேன், அடங்கினேன், வேன், அடங்க, v. n. To obey, yield, become subject to, be subdued, கீழ்ப்படிய. 2. To shrink, become compressed, be reduced in size or vigor, be crammed into, condensed, குறைய. 3. To recede, be repressed, suppressed, restrained, ஒதுங்க. 4. To settle, subside, be laid--as dust, அமைய. 5. To be embodied, incorporated, திரள. 6. To be reduced low--as the system when near death, &c., சாக, ஒடுங்க. அடங்கல், s. All, the whole, மு ழுமை. புரமடங்கலுந்தெறுகணை. The arrow which destroyed the whole of the three cities. (In காந்தம்.) அடங்கலர்--அடங்காதார், s. Foes, insubordinate persons, பகைவர். (p.) அடங்கன்முறை, s. A book which treats of the ceremonies of the Saiva sect, தேவாரம். அடங்காப்பற்று--அடங்கார்பதி, s. A rebellious province, கீழ்ப்படியாதார் இருக் கும் ஊர். அடங்காமாரி, s. An audacious, contumacious, insubordinate woman, மு ரண்டானவள். அடங்காமை, neg. v. noun. Insubordinateness, rudeness, haughtiness, untractableness, கீழ்ப்படியாமை. அடங்காவாரிதி, s. Urine, மூத்தி ரம். 2. Sea salt, கடலுப்பு. பிராணனடங்க, inf. To faint, be in a trance as dead. 56)

atiyāmm (p. 11) s. A kind of grass, முயற்புல். 22)

anātaram (p. 14) s. [priv. அந்.] Disrespect, மதியாமை. Wils. p. 28. ANADARA. 21) *

antar (p. 14) s. The interior, inside-used only in combination, உள், Wils. p. 37. ANTAR. அந்தரங்கம், s. Privacy, secrecy, what is said in confidence, இரகசியம். (R. 91.) 2. The interior, the mind, உள்ளம். Wils. p. 38. ANTARANGA. 3. Separateness, ஏகாந்தம். அந்தரங்கஸ்தானம், s. The private parts. அந்தரங்கன், s. One who keeps a secret, one who may be trusted with secrets. அந்தரிந்திரியம், s. The internal senses, of which there are four, as specified under, அந்தக்கரணம். அந்தரியாகம், s. Internal or mental worship, உட்பூசை. (ஞா. 68, தத்வ. 144.) See பகிரியாகம். அந்தரியாமி, s. The deity, கடவுள். Wils. p. 38. ANTARYAMI. அந்தர்க்கதம், v. noun. Disappearing, becoming invisible, மறைந்திருக்கை. Wils. p. 38. ANTARGATA. அந்தர்த்தானம், s. A secret place, மறைவிடம். 2. The privy parts, அந்தரங்க ஸ்தானம். 3. Disappearance, concealment, மறைகை. Wils. p. 38. ANTARDD'HANA. அந்தர்ப்புரம், s. A place for kings' wives, the queen's apartments in a palace, zenana, seraglio, women's apartments, அரசன்றேவியிருக்கை. 60)

aptōriyāmam (p. 18) s. One of the twenty-one யாகம், யாகமிருபத்தொன்றினொன்று. 4)

amirutam (p. 20) (St.) அமிர்தம், s. Immortality, அழியாமை. 2. Ambrosia, nectar, milk, honey, அமிழ்தம். 3. A restorative, a reviving medicine, stimulant, மூர்ச்சை தீர்த்துயிருந்தருமருந்து. 4. Sweetness, இனிமை. 5. Water, நீர். 6. Final emancipation, மோட் சம். Wils. p. 61. AMRITA. அமிர்தகலசம், s. That which contains nectar, (fig.) a woman's breast. அமிர்தகலை, s. A phase of the moon. அமிர்தகிரணன், s. The moon. அமிர்தங்கலங்க, inf. To be disturbed, shocked, &c. as the brain by a blow, மூளைகலங்க. அமிர்தசஞ்சீவினி, s. A medicament supposed to restore the slain to life. அமிர்தபிந்து, s. One of the thirtytwo உபநிடதம். அமிர்தரசம், s. An ambrosial juice. அமிர்தவல்லி, s. A creeper. See அமுதவல்லி. அமிர்தன், s. An immortal, God, கடவுள். (p.) Wils. p. 61. AMRITA. அமிர்தாசனர்--அமுதாசனர், s. The gods, தேவர். Wils. p. 62. AMRITASHANA. 10) *

amai (p. 20) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To yield, come to a right state, submit, comply, obey, acquiesce, சம்மதிக்க. 2. To become settled, peaceable, quiet; to subside, படிய. 3. To be at one's disposal, as a thing that may be effected, acquired, brought to good order, &c., வசமாக. 4. To fit, suit, join nicely, be adapted to, இசைய. 5. To be destined, be subject to a divine appointment or destiny, good or bad, விதிக்குட்பட. 6. To be made, formed, adjusted, திருந்த. 7. To be satisfied, contented, composed, comfortable, resigned, திருத்தியாக. 8. (in the third person only) To be enough, sufficient, போ துமாக. 9. To happen, occur, come to pass, சம்பவிக்க. 1. To belong to, be connected or combined with, be appropriate to, பொ ருந்த. 11. To be obtained, அமர. (p.)--Note. Most of the meanings of this word have reference to the mind. சாஸ்திரத்திற்கமைந்துநடக்கிறவன், He is one who obeyed the shasters. ஐம்புலனமைந்தவன், s. One who has suppressed the five senses, or to whom the senses are subject. இது என்விசாரணைக்கமைந்த காரியம். It is a matter at my disposal. என்விருப்பத்திற்கமைந்தபடிநடந்தது. It has occurred to my satisfaction. சுகதுக்கம் ஊழின்படி அமையும். Good and evil are appointed according to former character. செயுநீர்மைசெய்யாதமைகலாவாறு. Owing to dissatisfaction at inability to do charity. (குறள். 22. அதி.) அமையவுண்மின். Eat enough. இரட்சிப்பு இறைவனுக்கமைந்தது. Salvation is of God. அமையாமை, neg. v. noun. Unsubmission, insubordination, disquietness, unfitness, கீழ்ப்படியாமை. அமைவு, v. noun. Subjection, subordination, acquiescence, பொருந்துகை. 2. Composure of mind, tranquillity, contentment, மனவமைதி. 3. Repression of the senses, subjection of the mental powers, அடக்கம். அமைவடக்கம், s. Concealment, security, silence. அமைவன், s. The god of the Jainas, அருகன். 2. An ascetic, துறந்தோன். 3. A ஞானி. 4. (in general.) One who controls the passions, அடக்கமுடையோன். 5. A learned man, அறிவுடையோன். (p.) 35)

aṟi (p. 33) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To know, understand, comprehend, recognize, be acquainted with; have a carnal knowledge of, தெரிய. (c.) புத்தியறிந்தபெண். A marriageable girl. வல்லமையறிவோம். We will find out which is the most competent, (by way of bravado.) தன்னையறியுமறிவேயறிவாகும் பின்னையறிவது பேயறி வாமே. To know one's self is knowledge, other knowledge is inferior. அறிகருவி, s. The organs of sense. அறிகுறி, s. A sign, mark, token, symbol. அறிஞன், s. A man of knowledge, especially of divine things, அறிவுடையோன். 2. A poet, புலவன். 3. A sage, முனிவன். 4. Mercury the planet, புதன். 5. Buddha, புத்தன். அறிதுயில், s. A kind of sleep or meditation, in which the person understands all that passes about him--an attribute supposed to belong to the gods and sages, especially to Vishnu. அறிதுயிலமர்ந்தமூர்த்தி, s. Vishnu, திருமால். அறிமடம், s. Indisposition to reduce to practice what is learned. 2. Inability to recall to memory, stupidity in learned persons from infatuation. 3. Feigned ignorance. அறிமுகம், s. Acquaintance with persons (and in vulgar use) with things, slight familiarity. அறியக்கொடுக்க, inf. To inform against one, indict, impeach. 2. To communicate information, instruction, &c. அறியாமை, neg. v. noun. Ignorance. அறியாவினா, s. One of the six forms of interrogation--as when one asks for information. அறியொண்ணாமை, neg. v. noun. The impossibility of knowing. அறிவினா, s. One of the six forms of interrogation; questioning in order to teach. அறிகை, v. noun. Knowing, understanding, knowledge, உணர்வு. 50)

aẕku (p. 31) s. Beauty, comeliness, handsomeness, elegance, propriety, fineness, யௌவனம். (c.) 2. The beauties or graces of language or style, நஙலின்பத்தழகு. These as given in the பாயிரம் of நன்னூல், are ten; viz.: 1. சுருங்கச்சொல்லல், speaking concisely. 2. விளங்கவைத்தல், treating a subject clearly and plainly. 3. நவின்றோர்க் கினிமை, acceptableness to the educated. 4. நன்மொழிபுணர்த்தல், using elegant words, suitable expressions. 5. ஓசையுடைமை, being pleasant to the ear with a good rhythm and cadence. 6. ஆழமுடைத்தாதல், being comprehensive, profound. 7. முறையின்வைப்பு, systematic arrangement, method. 8. உலக மலையாமை, being without obscurity or contrariety. 9. விழுமியதுபயத்தல், giving a good sense, as allegorical, &c. 1. விளங்குதார ணத்ததாகுதல், having common examples of as to be understood by all. 3. One of the eight வனப்பு, in composition, the proper choice of words. (See வனப்பு.) 4. Jaggary, coarse sugar சருக்கரை. (M. Dic.) (p.) அழகன், s. [fem. அழகி.] A handsome man. 2. [Per antonomasia.] The god Vishnu, honorifically, அழகர். அழகர்மலை, s. One of the hundred and eight places sacred to Vishnu. 2. One of the six places sacred to Subramania. அழகாரம், s. Brilliancy of expression, சித்திரமாகப்பேசுகை. 2. Mere, empty compliment, வீண்புகழ்ச்சியாகப்பே சுகை. (p.) அழகுகாட்ட, inf. To display one's beauty, ornaments, make a parade of dress, &c., 2. To make odd gestures, as children, &c., mimic, mock by gestures, கரகஞ்செய்ய. (c.) அழகுத்தேமல், s. A beauty spot. See தேமல். 35)

aẕi (p. 32) கிறேன், ந்தேன், வேன், அழிய, v. n. To decay, degenerate, perish, be corrupted, ruined, wasted, blighted, effaced, obliterated, abolished, demolished, annihilated, கெட. 2. To fail (as a promise), be frustrated as a hope, &c., be refuted, தவற. அழிகரு, s. Abortion, கருவழிவு. அழிகுட்டி, s. A miscarriage, an abortion applied chiefly to brutes--the casting of the young, வயிற்றில்மரித்தது. அழிந்தோரைநிறுத்தல், v. noun. One of the eight constituent parts of virtue, அறத்துறுப்பு. அழிபுண், s. A foul ulcer, ஆறாப் புண். (M. Dic.) அழிமதி, s. Waste, extravagance, malicious intention, கெடுபுத்தி. அழிமுதல், s. Waste of property, as of capital, principal, &c. முதலழிவு. அழிம்பு, s. [vul.] The nin-payment of a debt or the non-restoration of another's property from dishonest motives, புரட்டு. 2. Ruin, devastation, injury, damage, கேடு. என்னுடையமைக்கழிம்புபேசுகிறான். He talks of destroying my property. அழிம்புசெய்ய, inf. To damage a thing. 2. To debauch a woman. அழிம்பன், s. [vul.] A spendthrift, a profligate, ஊதாரி. 2. One who makes excuses for not paying debts, restoring property, &c., புரட்டன். அழியாதபத்தினி, s. A name of D'hurupary, the wife of the Pandu princes. அழியாமுதல், s. Property devoted or entailed in perpetuity to a temple or other charity, நிலையான ஆஸ்தி. 2. God, கடவுள். அழியாமை, neg. v. noun. Incorruption, immortality, imperishableness, கெடாமை. அழிவழக்கு, s. An unjust lawsuit, a groundless prosecution, a frivolous or groundless defence, a lost lawsuit, அநி யாயவழக்கு. கற்பழியாதபெண், s. A pure virgin. அழிகை, v. noun. Destruction, decay, ruin, சிதைவு. அழிவு, v. noun. Decay, injury, ruin, loss, desolation, the act of perishing. கேடு. 2. That which has perished of itself, கெட்டது. 3. Fault, immorality, (in a restricted sense,) deviation from rule, குற்றம். அன்றுகண்டமேனிக்கழிவில்லை. Just the same appearance as before. அழிவின்மை, neg. v. noun. Freedom from decay. அழிவுகாலம், s. The time of a universal deluge and destruction at the end of an age, யுகமுடிவு. கடையழிதல், v. noun. Suffering extremely. நிறையழிதல், v. noun. Being disheartened, dispirited, without hope. 7)