aṇṭam (p. 9) s. An egg, முட்டை. 2. Testicle, பீசம். Wils. p. 15. ANDA. 3. The solar system, உலகம். 4. An imaginary shell surrounding the earth and its accompanying sphere, அண்டகோளம். 5. The sky, the visible heavens, வானுலகம். 6. Ether, one of the five elements. See பூதம். அண்டகடாகம்--அண்டகோளம், s. The shell supposed to surround the earth and its attendant spheres. அண்டகோசம், s. The egg-shaped universe, முட்டை வடிவான அண்டம். 2. An astronomical treatise, ஓர்நூல். அண்டச்சுவர், s. Wall or shell of the mundane egg, அண்டபித்திகை. அண்டபகிரண்டம்--அண்டரண்ட பகிரண்டம், s. This world and the worlds beyond the mundane sphere; ex பஹி-பஹிஸ், outside. அண்டபிண்டம், s. The universe and the body; the latter is said to contain in embryo, or miniature, every thing found in the former. அண்டத்திலுள்ளதுபிண்டத்தில் உண்டு. What is in the world is also in the human body. அண்டமுகடு, s. The highest part or top of the imaginary shell that surrounds the solar system. அண்டயோனி, s. The sun, சூரி யன்; ex யோனி, the place of birth. அண்டரண்டம், s. The world of the gods; ex அண்டர், gods. அண்டர், s. The celestials or inhabitants of the supernal world, the gods, வானோர். 2. Foes, opponents, enemies, பகைவர். 3. Herdsmen, cowherds, shepherds, இடையர். (p.) அண்டவாணர், s. The gods, celestials. அண்டவாதம்--அண்டவாயு, s. Rupture, scrotal hernia, ஓர்நோய். பிரமாண்டம், s. Microcosm, or the little world. 2. Capaciousness. 54) *

ati (p. 10) A Sanscrit prefix, implying superiority, in place, quality or quantity, உயர்வுப்பொருளைக்காட்டுமடைசொல். Wils. p. 22. AD'HI. அதிகதம், s. That which is out of reach, past, சென்றது; ex கதம், gone. Wils. p. 22. AD'HIGATA. அதிகரணம், s. Supremacy, superiority. Wils. p. 22. AD'HIKARANA. அதிகுணன், s. The deity, he who is possessed of all attributes, or according to Hinduism, he who is above all attributes, who is without attributes, கடவுள். அதிதூதன், s. A chief ambassador, a chief messenger. See வானோர்கணம்-9. அதிதேவதை, s. A specific or tutelary deity, as Saraswati presiding over the arts, &c. Wils. p. 22. AD'HIDEVATA. அதிரதம், s. The first of the four kinds of royal chariots used in war, நால்வகைத்தேரிலொன்று. அதிரதன், s. A warrior of a particular class fighting in a car, one who protects his chariot and army and detroys his enemy, முழுத்தேரரசன். Wils. p. 23. AD'HIRATHA. அதிரூபம், s. A superior form, fine features, excellence of figure. அதிவாசம், s. The day before a feast, preparation day. 2. A religious ceremony, with perfumes and other ingredients to purify a house, person, &c. 3. Great perfume. அதிவேதனம், s. Marrying again while the former wife is living, மனைவியிருக் கவேறொருத்தியைவிவாகம்பண்ணுகை; ex வேத னம். Wils. p. 23. AD'HIVEDANA. 44) *

atītam (p. 11) s. Exaltedness, pre-eminence, that which excels or goes beyond, எட்டாதது. 2. That which is beyond reach, exceeding the power of human comprehension, கடந்தது. 3. An attribute of the Deity, கடவுளதோர்தன்மை. (p.) மனோவாக்குக்கதீதமாக. In an incomprehensible and ineflable manner. அதீதப்பிரமம், s. The Deity as beyond human comprehension. அதீதர், s. The celestials, வானோர். 2. Ascetics, wise men who by their austerities have obtained great eminence, முனிவர். அதீதாவஸ்தை, s. The state of the soul abstracted from sensible objects by meditation, insensibility, துரியாதீதம்.

amarar (p. 19) s. [priv. அ.] The Devas, inhabitants of Swarga, foes of the Asuras, the immortals, celestials, வானோர்; [ex மரர், those who die.] Wils. p. 6. AMARA. அமரமாதர்--அமரர்மாதர், s. Goddesses, the females of the Devas, தெய்வப் பெண்கள். அமரர்பதி, s. God, கடவுள். 2. Indra, இந்திரன். 3. World of the gods, தேவலோகம். அமராவதி, s. The capital of Indra, இந்திரன்நகரம். Wils. p. 6. AMARAVATI. அமராவதியோன், s. Indra, தே வேந்திரன். அமரேசன், s. Indra, இந்திரன். Wils. p. 6. AMARESHA. 16) *

amutam (p. 20) --அமிருதம், s. Ambrosia, nectar, the food of the gods, obtained by churning the sea of milk, தேவருணவு. 2. Sweetness, இனிமை. 3. Milk. பால். 4. Water, நீர். 5. A medicine, a medicament that restores to life, a cordial, ஓர்மருந்து. 6. Final emancipation of the soul or eternal felicity according to Hindu philosophy, முத்தி. 7. A kind of liquor supposed to ooze from the brains of a class of yogis, on which they subsist. (See அமுததாரணை.) 8. Curds, தயிர். 9. Three kinds of medicinal fruits. திரிபலை. 1. Three kinds of spices, திரிகடுகு. 11. A plant, சீந்தில். அமுதகம், s. The sea of milk, பாற்கடல். 2. Water, சலம். 3. The female breast, கொங்கை. (p.) அமுதகுலர், s. Shepherds, இடை யர். 2. The learned, the great, சான்றோர். அமுதங்கரந்தநஞ்சு, s. A poisonous substance enclosing something valuable, as the covering of ginger root, which is to be rejected, &c. 2. A person with harsh words and good disposition. அமுதசருக்கரை, s. A medicinal sugar prepared from the சீந்தில் root or stem. அமுததாரணை, s. The nectarine principle in the head or brain from which the silent, motionless devotee is supposed to obtain nutrition, support and enjoyment, when living without external food. அமுதபுட்பம், s. A creeping plant, சிறுகுறிஞ்சா, Periploca, L. அமுதப்பார்வை, s. A favorable or propitious look. as of a lady towards her admirer, குளிர்ந்தபார்வை. அமதமேந்தல், v. noun. Giving food to ascetics and other virtuous persons, guests, as one of the nine kinds of புண்ணியம், and of the sixteen உபசாரம். அமுதயோகம், s. [in astrology.] The auspicious conjunction of a certain day of the week, phase of the moon and lunar constellation. See யோகம். அமுதர், s. Celestials, வானோர். 2. Herdsmen, இடையர். (p.) அமுதவல்லி, s. A creeper, as சீந்தில். அமுதவெழுத்து, s. Letters deemed propitious and proper to begin a poem, or to be in other important places. They are the vowels, அ, இ, உ, எ, and the consonants, க், ச், த், ந், ப், ம், வ், or all the letters but the நஞ்செழுத்து. அமுதாசனர், s. The gods, as அ மிர்தாசனர். 26)

umpr (p. 63) adj. On, upon, above, மேல். 2. s. The sky, the visible heaven, ஆகாயம். 3. Height, elevation, உயர்ச்சி. 4. [ex உ, that.] That place (intermediate), that region, உவ்விடம். 5. The celestials, the inferior gods, வானோர். 6. (fig.) Brahmans, the superior caste, பார்ப்பார். (p.) உம்பரான்முனிவரால். By celestials and sages. உம்பரான், s. The divine cow, காம தேனு; [ex ஆன், cow.] 2. A celestial being or personage, உயர்ந்தோன். உம்பருலகு, s. The heavenly world. 3)

uyr (p. 63) --உயரு, கிறேன், உயர்ந்தேன், வேன், உயர, v. n. To rise, become high, tall, elevated, to grow, or rise high, வளர. 2. To rise as water; to ascend as a paper kite; to rise towards the meridian as a heavenly body, மேலெழ. 3. To become proud, vain, self-conceited, consequential, to be elated, இறுமாக்க. 4. To be excellent, exalted, eminent, dignified, மேன்மையுற. In neuter forms it is found chiefly in the past tense. 5. To be raised or lifted up, உன்ன தப்பட. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமோ? Though it soars high, will the sparrow become a hawk? ஓதற்றொழிலுரித்துயர்மூவருக்கும். The study of the vedas belongs to the three superior castes. வரம்புயரநீருயருநீருயரநெல்லுயருநெல்லுயரக்குடி யுயருங்குடியுயரமுடியுயரும். As the banks are raised, the water will rise, as the water increases, so will the rice, rice will increase population, and as the population increases, so will the dignity of the crown. உயரநினைப்பவன்தாழ்வான். He who is intent to rise will fall. தானியமுயந்துவிற்கிறது. Grain sells cheap. மாற்றுயர்ந்தபொன். Gold of a superior quality, high standard. உயரஇருந்துவிழ, inf. To fall down from above. உயரக்கட்ட, inf. To build a structure higher. உயரக்கிளம்ப, inf. To rise--as a bird from the ground, &c. உயரப்பார்க்க, inf. To look upward. 2. To seek to rise, aspire, seek dignity, &c. உயரப்போக, inf. To go up. உயரவெறிய, inf. To fling up. உயரவேற, inf. To ascend, rise, to mount up. உயர், rel. part. High, elevated, eminent. உயரில்லறம், s. High domestic virtue. உயர்குலம்--உயர்ந்தகுலம், s. A high caste. உயர்குலத்தோர், s. Persons of high caste or family. உயர்திணை, s. [in grammar.] The superior or rational class. See திணை. உயர்தினம், s. A high day, a festival, பெருநாள். உயர்நிலம், s. High land, a hillock, a hill, மேடு. 2. The world of the inferior gods, தேவலோகம். 3. An upper room or terrace, உப்பரிகை. உயர்நிலத்தோர், s. The gods, the celestials, வானோர். உயர்நிலை, s. Swerga, சுவர்க்கலோ கம். 2. An upper room, மேன்மாடம். உயர்ந்தசரக்கு, s. Valuable commodities, choice articles. 2. [in sarcasm.] A great person--as, அந்தவுயர்ந்த சரக்குவரமாட்டாது, That precious piece of goods (great personage) will not deign to come hither. உயர்ந்ததமிழ், s. High poetic Tamil, above the comprehension of the vulgar. உயர்ந்தகுளச்சி, s. A kind of prepared arsenic, பவளப்புற்றுப்பாஷாணம். உயர்ந்தபாறை, s. A high rock. உயர்ந்தமனுஷன், s. A tall man. 2. A man of high station. உயர்ந்தவயசு, s. A great age, advanced age. உயர்ந்தோர், s. The great, the learned, the renowned, the exalted in piety, virtue, austerities, &c., sages, ascetics, சான்றோர். 2. High caste persons, உயர்குலத்தோர். 3. The celestials, வானோர். 4. Brahmans, பார்ப்பார். உயர்மலை, s. A high mountain. உயர்ச்சி, s. [impr. உயர்த்தி.] Height, elevation, loftiness, altitude, eminence, sublimity, உயர்வு. 2. Excellency, superiority, dignity, moral worth, exaltation, மேன்மை. உயர்த்திதாழ்த்திபார்த்தல். Regarding the hours of one's caste, rank, property, &c., fastidiously. உயர்ச்சிகாட்ட, inf. To show one's superiority. 2. To exhibit one's real dignity. உயர்பு--உயர்வு, s. Height, loftiness, elevation, உயர்ச்சி. 2. Dignity, greatness, excellence, மேன்மை. 3. Increase, விர்த்தி. உயர்விக்க, inf. To elevate the character of any one, to improve the disposition, increase learning, moral worth, to exalt, dignify, promote, உயர்த்த. 2. To raise the price, increase expenditure, numbers, &c., அதிகப்படுத்த. 3. To raise, lift up, elevate, எடுப்பிக்க. 15)

aiyr (p. 80) s. Brahmans, பார்ப்பார். This is the common term of address to brahmans. It is also affixed to nouns as an honorific particle--as சுப்பையர் instead of சுப்பர், the latter being a common name for others. 2. (p.) Sages, முனிவர். 3. Superiors, உயர்ந்தோர். 4. The gods, வானோர். 23)

cuṭr (p. 193) s. Light, brilliance, brightness, lustre, ஒளி. (c.) 2. The sun, சூரியன். 3. The moon, சந்திரன். 4. Fire, நெருப்பு. 5. A burning lamp, விளக்கு. 6. The flame of a candle, தீச்சிகை. (சது.) சுடர்விளக்காயினுந் தூண்டுகோல் ஒன்று வேணும். Though a lamp burn brightly, it will need a wick-pricker, i. e, the best require stirring up. சுடரெறிய, inf. To radiate, gleam, sparkle--as some precious gems. சுடரெண்ணெய், s. Drops of burning oil from a lamp. 2. Oil burnt in drops for medicinal purposes. 3. Margosa oil extracted by fire. சுடரோன், s. The sun, சூரியன். சுடர்கால, inf. To emit rays--as the sun. (p.) சுடர்க்கடை, s. Fire fly, மின்மினி. (p.) சுடர்க்கொடி, s. Incense of burnt camphor, ஆரதிகர்ப்பூரம். சுடர்ச்செலவு, s. [in astrol.] A division of the rising sign into two equal parts, for casting nativities. See இலக்கி னம். சுடர்த்தகழி, s. A small candelabria. சுடர்நிலை, s. A candlestick, விளக்குத் தண்டு. (p.) சுடர்மழுங்க, inf. To grow dim as the sun or moon in an eclipse, or when overcast. 2. To become dim as a lamp. சுடர்மௌலியர், s. The Devas, or supernals, as radiantly crowned with divine gems, or a halo of glory, வானோர். சுடர்விட--சுடர்விட்டெரிய, inf. To burn brightly or cast a long flame, as a lamp. (c.) சுடர்விழ, inf. To drop, as burning flames from a lamp. சுடர்விழுத்த, inf. [prov.] To cause burning oil to fall in drops by setting fire to a cloth suffused with it. சுடர்விழியோன், s. Virabadra, a form of Siva, வீரபத்திரன். முச்சுடர், s. The sun, moon and fire, as representing the three eyes of Siva, சூரியசந்திர அக்கினி. சொரூபானந்தச்சுடர், s. An epithet of deity. See சொரூபம். 23)

navam (p. 271) adj. Nine, ninefold, ஒன்பது. W. p. 457. NAVAN. நவகணம், s. The nine classes of gods. நவகண்டம், s. The nine classes of gods. நவகோடிசித்தர், s. The ninety-millions of Siddhar நவகோணம், s. A nonagon. நவக்கிரகம், s. The nine planets of Hindu astronomy. See கிரகம். நவசத்தி, s. The nine female energies. See சத்தி நவசித்தர், s. The nine special Siddhars. See சித்தர். நவசிராத்தம், s. (St.) The first series of offerings made to brahmans on the first, third, fifth, seventh, ninth and eleventh days after a person's demise. நவதாரணை, s. The nine classes of things established by art. 2. The nine forms of worship by Saiva Yogis. See தாரணை. நவதாளம்--நவசந்திதாளம், s. The nine modes of durmming. See தாளம். நவதானியம், s. The nine kinds of grain oblations. See தானியம். நவத்துவாரம்--நவவாயில், s. The nine apertures of the body, கண், the two eyes; காது, the two ears; நாசி, two nostrils; வாய், the mouth; குதம், the anus; குய்யம், urinary orifice. (c.) நவநாகம், s. [in mythol.] The nine huge serpents including, ஆதிசேஷன். See நாகம். 2. Sison or Bishop's weed, ஓமம். நவநிதி, s. The nine gems or jewels. See நிதி. நவபுண்ணியம், s. The nine charitable actions performed to a sacred guest: 1. எதிர்கொளல், meeting him on his approach; 2. பணிதல், doing him homage; 3. ஆசனத்திருத்துதல், seating him; 4. தாள் கழுவுதல், washing his feet; 5. அருச்சித்தல், presenting flowers; 6. தூபங்கொடுத்தல், offering incense; 7. தீபங்காட்டல், waving lamps; 8. புகழ்தல், praising him; 9. அமுதமேந்தல், serving food, as an act of homage and provision. நவபேதம், s. The nine forms of transmutations of Siva according to the சித்தா ந்தம் system: 1. சிவம். 2. சத்தி. 3. நாதம். 4. விந்து. 5. சதாசிவம். 6. மகேசுரன். 7. உருத்திரன். 8. விஷ்ணு. 9. பிரமா. நவப்பிரேதம், s. Nine demons, whose protection is invoked by incantations towards the eight cardinal points, and one over head. நவமஸ்கந்தம்--நவமம், s. The ninth section was Bhagavat. நவமணி--நவரத்தினம், s. The nine gems. See இரத்தினம். நவமணிமாலை, s. A poem of nine verses in the அந்தாதி connexion, (lit.) the nine gemmed chain. See பிரபந்தம். நவமி, s. The ninth lunar day after the new or full moon. See திதி. W. p. 457. NAVAMI. நவமுகில், s. The nine classes of clouds; each raining year. See மேகம். நவரசம்--நவரதம், s. The nine passions, as expressed in poetry, dramatic action, &c. See இரசம். நவரத்தினம், s. See நவமணி. நவராசிகம், s. Rule of nine. நவராத்திரி, s. Nine nights of strict fasting, cheifly to Durga, who is said to have fought with Durgan an Asura nine days, and to have slain him on the night of the last. The fast begins on the first phasis of the new moon in September. நவராத்திரிபூசை, s. The puja offered to Durga, Sarasvati and Lakshmi, three days cach, in the nine days' fast. aநவராத்திரிவிரதம், s. The fast of nine nights. நவலோகம், s. The nine metals. See உலோகம். நவவானோர்கணம், s. [R. C. usage.] Nine angelic companies in heaven. நவவியாகரணம், s. The nine divisions of Sanscrit grammar, of which two are said not to be now extant, வடநூலி னொன்பதுவகையிலக்கணம். நவாங்கிசம்--நவாமிசம், s. [in astrol.] A division of the rising sign into nine equal parts. See இலக்கினம். 5) *

patti (p. 294) --பக்தி, s. Piety, faith, விசுவா சம். 2. Service, worship, வழிபாடு. 3. Love, affection, அன்பு. 4. Devotion, attachment; fidelity, to a parent, husband, king, guru, deity, சார்பு. 5. Consistent walk according to religious rules, exemplariness, morality, virtue, religious observance, ஒழுக்கம். W. p. 61. B'HAKTI. 6. A division of an army consisting of one chariot or elephant, three horse and five foot soldiers, பதாதி.W. p. 498. PATTI. பத்திகாண்டிகர், s. One of the three classes of devotees. See பக்குவர். பத்திசாதிக்க, inf. To exercise devotion. See சாதி, v. பத்திச்சுவாலகர், s. [also பத்திச்சுவாலை யர்.] Seraphim, burning, ones--a class of angels who burn like a flame in their piety, வானோர்கணத்திலோர்வகையார். (Beschi.) பத்திபண்ண--பத்திசெய்ய, inf. To practise devotion, exercise devout love, to cultivate piety. (Rare.) பத்திமார்க்கம், s. A course of religious zeal. பத்திமான், s. A pious, godly man, a zealot. பத்திவழிபாடு, v. noun. Divine service or worship. பத்திவிசுவாசம், s. Piety and faith. பத்திவைக்க, inf. To place one's affections on the deity. பத்திவைராக்கியம், s. Zeal in devotion, religious enthusiasm. 2. Piety and zeal. 70) *

pattiram (p. 294) s. Letter, epistle, note, tract, commonly, any written document, bond, deed, order, &c., சீட்டு. 2. Leaf, இலை. (c.) 3. Leaf of a book, புத்தகத்தினேடு. 4. Petal of a flower பூவிதழ். 5. Wing, feather, plumage, சிறகு. 6. Feathers of an arrow, அம் பினிறகு. 7. Arrow, அம்பு. 8. Paper, gold or silver leaf, மெல்லியதகடு. W. p. 498. PATTRA. 9. A dagger, cimeter, உடைவாள். 1. One of the postures of the silent devotee, as பத்திராசனம். 11. Beauty, handsomeness, grace, அழகு. 12. Hill, mountain. மலை. 13. One of the five parts of a crown, See முடியுறுப்பு. 14. (c.) Caution, care, circumspection, சாக்கிரதை. 15. Firmness, safety, secureness, validity, உறுதி; [from Sa. B'hadra, auspicious, beautiful, right, &c.] பத்திரம். Take care, be careful. பத்திரமாய்ப்பார். Take good care. பத்திரக்கடன்காரன், s. A bond-creditor. பத்திரஞ்சாத்த, inf. To put leaves about an idol. பத்திரப்படுத்த--பத்திரம்பண்ண, inf. To take care. 2. To keep in safe or close custody. 3. To make firm or safe; to secure. பத்திரமெடுக்க, inf. To pluck leaves or flowers for daily worship. பத்திரயௌவனம், s. Tender foliage, shootings of leaves, &c., இளந்தளிர். பத்திராசனம்-பத்திராதனம், s. A throne, சிங்காசனம். (சது.) 2. One of the postures of the silent devotee when he is seated erect with bent legs crossed under him and turned so as to bring the ankles in contract with the perineum, while the soles of the feet are held by the hands close to the sides, யோகாசனம். W. p. 612. B'HADRASANA. பத்திராசனர், s. One of the classes of angels, or heavenly inhabitants, வானோர் கணத்தோர்வகையார். 2. Enthroned angels. பத்திரோதகம், s. Water or dew on a leaf, இலைமேற்றங்குநீர்; [ex உதகம். water.] 73) *

palavattar (p. 301) s. One of the nine classes of gods. See வானோர்கணம். 32)

pirātamikar (p. 317) s. One of the nine classes of supernals, வானோர்கணமொன்பதிலொன்று. (சது.) Compare பிரதமிகர். 43) *

puttēḷ (p. 324) s. God, தெய்வம். 2. Novelty, புதுமை. (சது.) புத்தேணாடு, s. Swerga, the world of Indra, தெய்வலோகம்; [ex நாடு.] புத்தேளிர், s. [pl.] The gods, supernals, inhabitants of Swerga, தேவர்கள். 2. The celestials, வானோர். (p.) 32) *