arikaṇṭam (p. 24) s. An iron grate, or frames of cross bars, worn on the neck by devotees, as a mode of self-torture, ஓர்விரத வேஷம். 2. Teasing, annoying, vexing as the continual application of creditors for payment or other constant troubles, தொந் தரை; [ex *அரி, et கண்டம்.] (பணவிடுதூது.) 2)

kuṟm (p. 132) s. The tribe of the குறவர், குறச் சாதி. 2. Palmistry, as practised by the women of this tribe, குறத்திசொல்லுங்குறி. 3. A kind of song, poem, குறத்திப்பாட்டு. குறக்கூடை, s. A kind of basket. குறக்கூத்து, s. The dance of the குற வர் tribe. குறச்சாதி, s. The tribe of basketmakers, mountaineers, fowlers, foresters, snake-catchers, &c. குறத்தி, s. A fortune-telling female of the குறம் tribe. குறத்திப்பாட்டு, s. A poem in which a குறத்தி is the heroine. See பிரபந்தம். குறமாயம், s. The tricks of a fortunetelling குறத்தி; gypsyism. குறவஞ்சி, s. A kind of poem, ஓர்பிர பந்தம். 2. A woman of the குறவர் tribe; a fortune-teller, &c., குறப்பெண். குறவர், s. (mas. குறவன். fem குறத்தி.) Tribes who live by the chase; mountaineers, foresters, hunters, fowlers, snake-catchers, basket-makers, &c., குற ச்சாதியார். குறவழக்கு, s. Intricate and difficult proceeding in a law-suit. பச்சைக்குறவன்--படுகுறவன், s. [prov.] A knavish, trickish fellow. குறவேஷம், s. The manners and habits of the குறவர் people. 11)

kōṇngki (p. 150) s. A merry-an-drew, the harlequin of a play, who alone wears a mask, உடற்கோணியாடுவோன். 2. An eccentric person, a droll fellow, கோமாளி. கோணங்கிக்கூத்து, s. The dancing of a harlequin. 2. Irregular, indecent, improper actions, conduct, dress, &c. கோணங்கிகாட்ட--கோணங்கியாட, inf. To play as the கோணங்கி. கோணங்கிக்குல்லா, s. A buffoon's cap. கோணங்கித்தாசன், s. [commonly கோ ணங்கித்தாசரி.] A harlequin--as கோணங்கி. கோணங்கிப்பல்லு, s. [loc.] Unusually large teeth offensive to the sight. கோணங்கியம்மை, s. A disease in which the limbs are contracted. (Rott.) கோணங்கிவேஷம், s. The dress or mask of a harlequin. 17)

cṉṉiyācivēṣm (p. 401) s. The dress of a Hindu ascetic. 74) *

cllāli (p. 170) s. (Hind.) Short, pendent hangings on a harlequin, கோணங்கிவேஷம். 21)

tātaṉ (p. 233) s. A slave, அடிமை. 2. A devotee of Vishnu, தாசன். (சது.) 3. (fem. தாதச்சி.) A religious mendicant of the Vaishnuvas. வைஷ்ணவபரதேசி. (See தாசன்.) 4. One of the lowest or சரியை order of Saivas, சரியையுடையான். 5. A kind of vagrant dancer, கூத்தாடி. (c.) தாதக்கூத்து, s. A kind of dancing by strolling dancers, தாதாட்டம். தாதமணி, s. A necklace worn by Vaishnuva pilgrims to Tripaty. தாதமார்க்கம், s. The religious practice of the lowest of the four orders in the Saiva religion, as சரியை. (See மார்க்கம்.) 2. The religion of the Vaishnuvas. தாதவேஷம், s. A masquerade dress like a Vaishnuva's. 23)

tuvēṣam (p. 250) --துவேசம், s. Aversion. dislike, loathing, antipathy, disgust, hatred, பகை. W. p. 435. DVESHA. அன்னத்துவேஷம். s. A version to food. 7)

nāy (p. 274) s. A dog, ஞமலி, 2. The sign of the regent of the south-west, நிருதியின்குறி. 3. Conical pieces in the play of chess or ticklack, சூதாடுகருவி.--Of நாய், there are கடல்நாய், a seal; மரநாய், palmyra dog; நீர்நாய், மீனாய், a beaver; செந்நாய், a wild dog, கோ ணாய் or கோநாய், a wolf, (c.) நாயும்பேயுங்கொண்டுபோகின்றன. Dogs and devils (strangers) carry it away. நாய்க்குமுழுத்தேங்காய்தக்குமா. Of what use to the dog is an unbroken cocoanut? நாய்வேஷம்போட்டால்குலைத்தேதீரவேணும். If one disguise himsel as a dog he should bark. நாயரஞ்சி, s. As நாயுருவி. (R.) நாயாட்டம், Dog-like, mean, servile. நாயீ, s. A dog fly; [ex இ. நாயுணி, s. A kind of tick. நாயும்புலியும், s. A kind of play, with seeds, stones, &c., in squares. நாயுருவி, s. [sometimes நாய்குருவி.] A kind of plant, Achyranthes aspera, L. which forms one of the nine kinds of sacrificial fuel. See சமித்து.-- The root is used as a dentifrice, and from the skin of the root, a decoction is made as an aperient for infants. The leaves are bruised and applied to scorpion bites as a specific; [ex உருவி, penetrating as a biting dog.] There are two kinds, செந் நாயுருவி, the red, and வெண்ணாயுருவி, the white, which see. நாயுறக்கம், s. Very slight sleep, as of a dog. நாயோட்டம், s. A dog's pace, spoken of a horse, dhoney, &c. நாய்குருவி, s. As நாயுருவி. (R.) நாய்க்கடி, s. Bite of a dog. நாய்கடிபூனைக்கடிபடுகிறார்கள். They are snaring like cats and dogs. நாய்க்கடுகு, s. A small plant like mustard, as நாய்வேளை. நாய்க்குட்டி, s. A young dog, a puppy. நாய்க்குணம்--நாய்த்தனம், s. Doggedness. See குணம். நாய்க்கோலம், s. Mean appearance, shabiness of dress, &c. நாய்ச்சீரகம், s. A plat. See சீரகம். நாய்த்திசை, s. South-west. See திக்கு. நாய்த்துளசி, s. A kind of wild Marjoram. See கஞ்சாங்கோரை. நாய்வேளை, S. A plant, as நாய்க்கடுகு, Cleome viscosa, L. See நல்வேளை. நாய்நரம்பு, s. [prov.] A kind of catgut put round the neck of children for whooping cough. நாய்நாக்கி, s. A species of Euphorbia neriifolia, as இலைக்கள்ளி. நாய்ப்பயறு, s. A leguminous plant, Indigofera glabra, L. நாய்ப்பாகல், s. A medicinal plant of the Senna species, Bryonia maysorensis. (R.) நாய்ப்புடுக்கன், s. A large tree, Cynometra cauliflora, ஓர்மரம். நாய்ப்புடோல், s. A plant, ஓர்செடி. நாய்முகன், s. One who has a face like a dog. See நாய்மூஞ்சி. நாய்முருகை, s. [prov.] A kind of coral stone, ஓர்முருகைக்கல். நாய்முள்ளி, s. A thorny plant, Solanum, Ind. நாய்மூஞ்சி, s. The face of a dog. 2. As நாய்முகன். நாய்விட்டைக்கல், s. [prov.] A kind of stone, ஓர்வகைச்சுண்ணாம்புக்கல். நாய்வெள்ளை, s. Brown or whitish brown, as some cows. நாய்வேம்பு, s. A plant, Indigofera viscosa, ஓர்செடி. 15)

pkṭṭu (p. 286) s. (Tel. படு.) Lustre, brightness, splendor, பிரகாசம். 2. Attraction, fascination, allurement, மயக்கம். 3. False show, pretence, deception, plausibility, வெளிவேஷம். 4. Foppery, finicalness, affection, நாகரீகம். 5. Bullying, bluster, ostentation, pomposity, இறுமாப்பு. (c.) பகட்டானவேலை, s. Neat, fine or splendid work. 2. Unsubstantial work --as சொற்பவேலை. 12)

pakal (p. 286) s. Day, as distinguished from night, day time, பகற்காலம். 2. Mid-day, noon, மத்தியானம். (c.) 3. Light, radiance, splendor, பிரகாசம். 4. The sun, சூரியன். [from Sa. B'haga. W. p. 61.] 5. A period of two Indian hours, a muhurta, முகுர்த்தம். 6. Day of twenty-four hours, நாள். 7. Middle, நடு. 8. Middle or main peg in a yoke, நுகத்தாணி. 9. [in combin.] State, birth as முற்பகல், the former birth. பகலைக்குமேலே. After mid-day; in the after-noon. பகலுக்கு-பகலைக்கு. For the day or for noon, as food,&c. பகலே. [ஏ, emphatic.] In the day time --as அவன் பகலேபோய்விட்டான். பகல்போலேநிலா. Moon-shine as clear as day. பட்டப்பகலிலே. In broad day-night; at mid-day. பகல்மார்--பகல்மாறு. In the day-time, daily. சைனர்கள்பகல்மாறுசாப்பிடுவார்கள், இராமாறுசாப்பி டார்கள். The Jainas eat in the day-time, not at night. பகலசனம்--பகற்சாப்பாடு, s. Dinner. பகலவன், s. The sun, as author of the day, சூரியன். 2. The second lunar asterism, பரணிநாள். பகலோன், s. The sun as பகலவன். பகல்மானம்-பகன்மானம், s. [in astron.] Length of the day-time. பகல்முகுர்த்தம், s. An hour deemed auspicious, occurring by day. பகல்வத்தி-பகல்வர்த்தி, s. [in pyrotechnics.] Blue lights, made of saltpetre, brimstone, orpiment, indigo, antimony and camphor, making night appear as day. பகல்விடுதி, s. Day-lodging. பகல்வெளிச்சம், s. Day-light. பகல்வெள்ளி, s. Stars seen by day. பகல்வேஷம், s. Masking, or disguisnig one's self by day; being more difficult than by night. பகற்கள்ளன்--பகற்றிருடன், s. A daylight-thief, a high way-robber. 2. [in reproach.] One who takes another's property by force, asserting a false claim. பகற்காலம், s. The day-time. 2. [Chris. usage.] The period of one's life. பகற்குறி, s. [in love poetry.] Place chosen by lovers for meeting in private by day. பகற்பாடு, s. The day time, பகற்காலம். 2. [among the poor.] Burden for the day. கடும்பகல், s. Broad day. (நீதிநெறி.) 22) *

pmmāttu (p. 295) s. [also பம்மத்து.] False show, ostentation, deceptive appearance, வெளிவேஷம். (c.) பம்மாத்துக்காரன், s. One who makes pretences, a superficial person. 7)

pari (p. 298) [a Sans, particle.] A sign of intenseness, ubiquity, the highest degree, &c. It is prefixed to Sanscrit but not to Tamil words, as in the following compounds. W. p. 57. PARI. பரிகரி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take away, do away, to remove, expel, dispel, cancel, நீக்க. 2. To remedy, to repair, counteract, மாற்ற. 3. To cure, heal, குணமாக்க. 4. To retract, recant; to amend or correct one's erroneous statements; to revoke, மறுக்க. 5. To expiate, atone for, நிவர்த்திசெய்ய. 6. [prov.] To nurse, to tend a sick person, a lying-in woman; [ex பரிகாரம்.] பரிகரிப்பு, v. noun. Removing, expelling, dispelling. பரிகலம், s. The brass plate or dish of a holy person, உண்கலம். 2. A host, an army, சேனை. 3. [prov.] Army of unseen demons, which is supposed to march through the country and inflict epidemics; also பரிவாரப்பேய். பரிகலமடிப்பாய். Thou shalt perish by the epidemical army; a curse. பரிகலசேஷம், s. The remains on the plate of a spiritual preceptor, Bourges. பரிகாசம்--பரியாசம், s. jest, joke, burlesque, as பகிடி. 2. Raillery, jeer, derision, ridicule, நிந்தனை. 3. Sport, play, விளையாட்டு; [ex ஹாச=ஆசம்.] For the compounds compare சக்கந்தம், கேலி. பரிகாசப்பேச்சு. Badinage. பரிகாசம்போலே. As a joke. பரிகாசப்பட்டன்--பரிகாசி, s. A buffoon. பரிகாரம், s. [com. பரியாரம்.] Entire destruction, abolition, cancelling, expiation, atonement, நீக்குகை. 3. Remedy, antidote, மாற்றுமருந்து. 4. Healing, curing, the art of physic or surgery, வைத்தியம். 5. [prov.] Tending a sick person, beast, &c., பராமரிப்பு. 6. Fostering, cherishing, போஷிப்பு. 7. (சது.) Women's hair, பெண்மயிர். 8. Store--as நடைப்பரிகாரம். [For the compounds compare பண்டிதம், வைத்தியம், நிவர்த்தி.] பரிகாரச்செலவு, s. Doctor's fee. பரிகாரம்பார்த்தல், v. noun. Attending on one as a physician. பரிகாரநிகண்டு--பரிகாரஅகராதி, s. A medical vocabulary. பரிகாரி, s/ A doctor, a medical practitioner, வைத்தியன். 2. A barbersurgeon. 3. A barber. பரிக்காரம், s. Adorning, decoration, improvement, அலங்கரிக்கை; [ex Sa. Pari, ornament.] 2. As பரிஷ்காரம். பரிக்கிரகம், s. Receiving, அங்கீகரிப்பு. 2. A wife, மனைவி. See கிரகம். என்பரிக்கிரகம். My wife, one received by me. பரிக்கிரகம்பண்ண--பரிக்கிரகிக்க.inf. To accept, receive, அங்கீகரிக்க. பரிசனம், s. Dependants, servants, ஏவல்செய்வோர். 2. Train, retinue, followers, சூழ்வோர். 3. Relationship, affinity, உறவு; [ex பரி, surrounding.] (சது.) பரிசனன், s. Air, wind, காற்று. பரிசன்னியம், s. The mountain Maha Meru. பொன்மலை. (சது.) பரிசாரகம், s. Service, attendance, ministry, especially in a temple, ஏவற் றொழில். பரிசாரகவேலை. Employment or work of a servant, attendant, &c. பரிசாரகன், s. [pl. பரிசாரகர்.] A servant in a temple, &c. பரிசாரகி, s. A hand-maid, தாதி. 2. As the feminine of பரிசாரகன். பரிசாரம், s. Employment of a servant, as பரிசாரகம். 2. Female locks, as பரிகாரம். 3. (R.) Difference concerning etiquette, புரிசாலம். பரிசிரமம், s. Distress, labor, trouble, பிரயாசம். 2. Great suffering, கெடுவருத்தம்; [ex சிரமம்.] பரிசுத்தம், s. Purity, immaculateness, unspottedness, மாசின்மை. 2. Holiness, sanctity, தூய்மை. 3. Innocence, புனிதம். 4. [vul. as adv.] Absolute entire, when used negatively, முழுவதும். பரிசுத்தமாயில்லை--பரிசுத்தத்துக்கில்லை. None at all. பரிசுத்தங்குலைய, inf. To be polluted, defiled. பரிசுத்தமாக்க--பரிசுத்தம்பண்ண, inf. To purify, sanctify. பரிசுத்தர், s. Holy persons. 2. Persons of pure family descent, தூயமர புடையோர். 3. Innocent persons, as சுத்தர். பரிசுத்தவான்--பரிசுத்தன், s. [fem. பரிசுத்தை.] A pure or holy person. பரிசுத்தஆவி, s. [improp. பரிசுத்தாவி.] The Holy Spirit. (Chris. usage.) பரிசுத்தி, s. [vul.] As பரிசுத்தம், 1. 2. [prov.] As பரிசுத்தம். 3. பரிசோதனை, s. Thorough search, strict examination, scrutiny, trial. For the compounds see சோதனை. பரிசோதிக்க, inf. To examine well, &c. See சோதி. பரிச்சயம், s. Acquaintance, Intercourse, intimacy, connexion, familiarity, அறிமுகம்; sometimes பரிசயம், [commonly, பரிச்சை.] W. p. 58. PARICHAYA. 2. One of the tones in which the Vedas or verses of holy writ are chanted, வேதசுரத்தினொன்று. பரிச்சயம்பண்ண, inf. To make acquaintance. பரிச்சிதம், s. Acquaintance; custom, பழக்கம். பரிச்சேதம், s. Cutting off, dissection, division, துண்டிப்பு. 2. Section, chapter, இலக்கியப்பிரிவு. 3. Discrimination, positive ascertainment, பகுத்தறிகை. 5. Limit, boundary, எல்லை. 5. Absoluteness, entireness, முழுவதும். W. p. 58. PARICHCHEDA.--In metaphysics, பரிச்சேதம், modes of finite being are three: 1. காலபரிச் சேதம், certainty of the existence of a thing, quality &c., at one time and not at another; 2. தேசபரிச்சேதம், certainty, as to place. 3. வஸ்துபரிச்சேதம், certainty, as to the thing. From these limitations the Divine Being is free. பரிச்சேதம்அப்படிச்சொல்லவில்லை. Most certainly, I did not say so. பரிச்சேதனம், s. Cutting; section as பரிச்சேதம். பரிஷ்காரம், s. Adorning, decoration; polishing, துவக்கம். பரிஷ்காரமாய்த்தெரிகிறது. It is clearly evident. பரிதபி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To pity, to compassionate, sympathize with, to yearn over, இரங்க. 2. To regret, to sorrow, to be in anguish, துக்கிக்க. 3. To bemoan, lament, சஞ்சலி க்க; [ex பரிதாபம்.] (c.) பரிதாபம், s. Pain of mind, anguish. sorrow, துக்கம். 2. Pity, sympathy, solicitude, சஞ்சலம். பரிதாபப்படுதல், v. noun. Sympathizing, yearning. 2. Suffering, being afflicted. பரிதானம், s. Barter, exchange, பண் டமாற்று. (St.) 2. (c.) A bribe, கைக்கூலி. 8. See பரி. பரிதானம்வாங்குகிறவன், appel. n. One who takes bribes. பரித்தியாகம், s. Complete abandonment, desertion, முற்றும்விடுகை. See சருவம். பரித்தியாகசபதம். Relinquishment on oath. பரித்தியாகி, s. A religious devotee, as ascetic, சந்நியாசி. பரிநாமம், s. A great name, கீர்த்தி. 2. (Old Dic.) Prosperity, வாழ்வு. பரிபக்குவம், s. A good opportunity, நற்சமயம். 2. Fitness, propriety as பக்கு வம். பரிபக்குவவேளை. A very good opportunity. பரிபவம், s. Meanness, disgrace, contempt, அவமானம். 2. Baseness, degradation, இழிவு. 3. Insignificance, unimportance; a trifle, அற்பம். 4. A despicable thing, இகழத்தகுபொருள். பரிபவப்படுதல், v. noun. Being disgraced. பரிபாகம், s. Ripening, maturity, digestion, concoction, perfection, பக்குவம். பரிபாகி, s. One who by divine illumination approaches liberation, முத்தியடை யும்பக்குவன். 2. One who is approved, able to hold any situation, தகுந்தவன். பரிபாஷை, s. Technicality, சங்கேதம். 2. A conventional term as குழுஉக்குறி. பரிபாலகன், s. A Protector, saviour, ரட்சகன். பரிபாலனம், s. Protection, preservation, fostering; good government, பாலிக் கை. For the compounds see See இராச்சியம், சிஷ்டர். பரிபாலனம்பண்ண, inf. To protect, to foster, to govern safely, prosperously, &c. --பரிபாலன், s. A patron, a maintainer, காப்பாற்றுவோன். பரிபாலிக்க, inf. As பரிபாலனம்பண் ண. 2. To exert benign compassion, கடா ட்சிக்க. 3. To grant, bestow, அருள. 4. (Old Dic.) To thrive, செழிக்க. பரிபூரணதை, s. (St.) Fulness, as பரி பூரணம். பரிபூரணத்துவம், s. Fulness, completion, entireness, property of being full and all-pervading. See சம்பூரணத்தன்மை. பரிபூரணம், s. Fulness, perfection; abundance, plenty, satisfaction; [used in all the meanings of சம்பூரணம்.] 2. Allpervading, as பரிபூரணத்துவம்.--For the compounds see பூரணம். பரிபூரணமாய்ச்சாப்பிட்டான். He ate to the full. பரிபூரணகிருபை. Abounding grace. பரிபூரணப்படுதல்--பரிபூரணமாகுதல், v. noun. Being satisfied. 2. Being full. பரிபூரணன், s. The Deity as omnipresent, எங்கும்நிறைந்தோன். பரிபூர்த்தி, s. Abundance, fulness. See பூர்த்தி. பரிபூரணி, s. Parvati, பார்வதி. 2. Lukshmi, இலட்சுமி. பரிமளம், s. Odor, fragrance; perfume diffusing itself; an exquisite scent, மிகு மணம்.--The compounds பரிமளக்குழம்பு, பரி மளதிரவியம், பரிமளதைலம், பரிமளவாசனை, See under the primaries. பரிமளகந்தி, s. [in mythol.] The mother of Vyasa, வியாசன்தாய். பரிமளி, க்கிறேன், த்தேன், க்கும், க்க, v. n. To diffuse itself as odor, to be fragrant, மணம்வீச. 2. To be social, convivial as friends at a feast, கூடிக்களிக்க. 3. v. a. [prov.] To conduct a feast pompously, &c., சமாளிக்க. 4. To praise, extol, புகழ. பரிமளிப்பு, v. noun. Spreading as odors; sociality; cheerfulness, animation; praise, &c. It is mostly of jaffna use. பரிமாணம், s. [neg. அபரிமாணம்.] Size, measure, dimension, அளவு. For the compound see சந்தேகம். பரிமாணவசூதி, s. A short or long vowel, a technical term in Grammar. பரிமாறு, கிறேன், பரிமாறினேன், வேன், பரிமாற. v. a. To give and take, to exchange, interchange, மாற்றிக்கொள்ள. 2. To deal out food to guests, உணவுபரி மாற. 3. To use, handle, as utensils or furnitures; to do with, கையாட. (c.) 4. (Jaff.) To take food, or drink, உட் கொள்ள. 5. v. n. To frequent as men, beasts, birds, &c., to resort to நடமாட. 6. To prevail as epidemics, பரவ. 7. To circulate, as money, செலாமணியாக. 8. To conduct one's self, to suit one's self, நட க்க. 9. To go about as a convalescent person, உலாவிவர.--It is an irregular compound of Sans. and Tamil. பரிமாறுகிறஉடமை. An article in use. காலத்துக்குத்தக்கதாய்ப்பரிமாறுதல். Suiting one's self as to times or circumstances, &c. பரிமாற்றம், v. noun. [prov.] Going about, prevalence of disease, conduct, &c. 2. Intercourse, familiarity, கலப்பு. 3. Illicit intercourse, புணர்ச்சி. (jaff.) பரிமாற்றக்காரி. An unchaste woman. பரிமாற்றமில்லாதஇடம். An unfrequented place. பரிமாற்றக்குறை--பரிமாற்றத்தாழ்ச்சிபரிமாற்றப்பிழை. s. Bad habits, misconduct. பரிமிதம், s. That which is measured, limited, bounded, மட்டுப்பட்டது. See அபரி மிதம். பரிமிதாகாரம், s. Limited measure of food, மட்டானவுணவு; [ex ஆகாரம்.] பரிமுகம், s. The lunar asterism, அச்சு வினி. 2. Skin of the leg, கணைக்கால். (சது.) பரிமேயம், s. As பரிமிதம். பரிமோகனம், s. Infatuation from love, மிகுமயக்கம். பரியகம், s. Ankle ring, காற்சரி. 2. Arm-ring, கைச்சரி. 3. Ankle ring consisting of little bells, பாதகிண்கிணி. பரியங்கம், s. Bed, bedstead, கட்டில். 2. Sleeping place, any contrivance for the sleeping of human beings, மக்கட் படுக்கை. பரியந்தம், s. [neg. அபரியந்தம்.] Limit, term, boundary, extent of time or place, எல்லை. 2. End-termination, verge, முடி வு. 3. [in combin adverbiality.] Till, until, வரைக்கும். அவன்வந்தபரியந்தம். Till he came. பரியவசானம், s. The final end, முடிவு. பரியவஸ்தை, s. (St.) Opposition, contradiction, எதிரிடை. பரியவம், s. Highway, public road, public thoroughfare, பலர்செல்லுநெறி. பரியாசம், s. Ridicule, &c. See பரி காசம். பரியாயம், s. A synonym, synonymous term, ஒருபொருள்குறித்துபலசொல். 2. Order, variety of arrangement, manner, பலமுறை. 5. A figure in rhetoric. see அலங்காரம். 4. Community, சாமானியம். பரியாயசந்தேகம், s. See சந்தேசம். பரியாயச்சொல்--பரியாயப்பெயர்--ப ரியாயநாமம், s. Synonyms, ஒருபொருட்பல சொல். பரியாரம், s. [com. for பரிகாரம்.] Expiation, treatment. பரியாரி, s. Doctor. See பரிகாரி. பரியாலோசனை, s. Careful counsel, கூர்ந்தாலோசிக்கை. பரியாளம், s. Train, retinue, attendants, பரிவாரம். (சது.) பரிவட்டம், s. Weavers' instrument, நெய்வார்கருவியிலோன்று. 2. Cloth, சீலை. 3. Vestments of an idol, விக்கிரகத்தினுடை. 4. A head-band for mourning, தலையிற் கட்டுஞ்சீலை. 5. Robes given to a person, by the king on his appointment to an office, பட்டத்துநிலையங்கி. பரிவட்டச்சீலை. A fine cloth. (Beschi.) பரிவயம், s. Youth, juvenility, யௌ வனம். 2. Husked rice, அரிசி. பரிவருத்தனை, s. [St. பரிவர்த்தனம்.] Exchange, barter, பண்டமாற்று. 2. A figure in rhetoric. See அலங்காரம். பரிவாகிதமுகம், s. Turning or rolling the head on one side, through animal excitement, &c., as one of the thirtytwo attitudes, மதத்தாலொருபுறஞ்சாயத்தலையை ச்சுற்றியாட்டல். பரிவாதம், s. Abuse, reproach, scurrility, குற்றச்சாட்டு. பரிவாரம், s. Retinue, attendants, [Sans.] 2. (சது.) Army, body of troops, படை. பரிவராசனம். Train, retinue. பரிவாரதேவதைகள். Attendant gods in the train of a superior god. பரிவிருத்தி, s. Tables used in determining the passage of planets from one sign to another, கிரகசாரவாக்கியம். 2. Revolution of a planet, கிரகச்சுற்று. W. p. 512. PARIVIRITTI. பரிவேடம்--பரிவேஷம், s. Halo, about the sun or moon, as one of the unseen, or seldom seen, phenomena of the heavens. See காணாக்கொள். பரிவேடமிடுதல். Forming as a halo. பரிவேதனம், s. Suffering, anguish, அதி கஉபத்திரவம். 25) *

pṟai (p. 303) s. Drum, tabor of various kinds as beaten for public proclamation, or on festive or mournful occasions, commonly by the Pariah caste வாச்சியம். 2. The Pariah caste, any thing mean, vile, ஓர்சாதி. 3. A corn measure of twenty-four சேர்க்கொத்து, a bushel. A parai, sometimes of thirty measures, ஓரளவு. Compare பரை. 4. A wooden measure, ஓரளவுகருவி. 5. Sound of a drum, பறையோசை. 6.Word, saying, declaration, statement, சொல். 7. [ex பற, fly. ] Wing. feather, plumage, இறகு.--There are several classes among Pariahs, namely, வள்ளுவப் பறை, தாதப்பறை, தங்கலான்பறை,துற்சாலிப்பறை, குழிப்பறை, தீப்பறை, முரசப்பறை, மொட்டப்பறை, அம்புப்பறை, வடுகப்பறை, ஆலியப்பறை, கோலியப் பறை, வழிப்பறை, வெட்டியார்ப்பறை, சங்குப்பறை. பறைக்கம்பு, s. A rod for striking off grain, in measuring, a strickle. பறைக்காளி--பறைக்காலி--பறைக்கால், s. [vul. பறக்காளி.] Muslin of fine cloth woven by Pariahs; also used for a coarse kind. பறைக்குடி, s. A Pariah family. பறைக்கோலம், s. Mean attire or appearance. பறைசாற்ற, inf. To publish govern ment orders by beat of drum. 2. [fig.] To blab out secrets, to tattle, வெளிப்படுத்த. பறைச்சேரி, s. A Pariah village. பறைதட்ட, inf. To beat a drum. 2. As பறைசாற்ற. 3. To strike off the பறை measure, தலைவழிக்க. பறைதட்டினாற்போல. As the beating of a drum; or as a measure of grain, stricken. (used for a distinct sound, or for exactness.) பறைத்துணி, s. [prov.] A coarse kind of cloth made by Pariahs. 2. A dirty cloth. பறைநாகம், s. The black hooded-snake, being the larger kind-oppos. to பாப்பார நாகம். பறைபோட--பறையறைய, inf. As பறைசாற்ற. பறைப்பருந்து, s. A brownish kind of kite or hawk. பறைப்பழக்கம், s. Pariah habits, practices &c. 2. Low, vile, degraded habits. பறைப்பாட்டு, s A song sung by a Pariah, any low song. 2. Low abuse, as offered by a Pariah, &c., திட்டு. பறைபாட்டுக்குஞ் [or பறைப்பேச்சுக்கும்.] சுரை ப்பூவிற்குமணமில்லை. The song or speech of a Pariah, and the flower of சுரை gourd are both destitute of fragrance. பறைப்புடையன், s. A kind of புடை யன் serpent. பறைப்பூச்சி, s. [prov.] A spider. பறைப்பேச்சு, s. Low, vulgar language, the ungrammatical dialect of Pariahs. பறைமுழக்கு, v. noun. The sounding of drums by Pariahs at the temples of the ferocious deities, and at cross roads, in case of sickness. பறைமுறை, s. Publishing by beat of drum. பறைமுறைசாற்ற--பறைமுறைபோட --பறைமுறையிட, inf. As பறைசாற்ற. பறைமேளம், s. The drum of Pariahs. பறையர், s. [pl.] The drummer caste. பறையவளவு, s. A Pariah compound. garden, &c. பறையவீடு, s. A Pariah house. பறையன், s. [fem. பறைச்சி, pl. பறை யர்.] A beater of a drum. 2. A low caste man. சாண்பறைக்குமுழத்தடி. A stick of an arm's length, for a Pariah of a span in height; i. e., the vulgar must be forced to work by flogging. பறையனும்பார்ப்பானும்போல. As unlike as a Pariah and a Brahman. பறையாமை, s. The black, fresh-water turtle, land-turtle, as வெள்ளாமை. பறையூர், s. A Pariah village. பறைவெட்டு v. noun. Striking off the பறை measure. பறைவேஷம், s. Mean attire, as பறைக் கோலம். 55)

pāvaṉai (p. 313) s. Imagination, conception, fancy, சமஸ்காரத்திலொன்று. 2. Religious and abstract meditation, தியானம். 3. Reminiscence, subject of mental contemplation--as the image of deity formed in the mind, பாவனாரூபம். W. p. 618. B'HAVANA. 4. (c.) Likeness, similitude, ஒப்பு. 5. Representation, imitation, dissimulation, effigy, picture, வேஷம். 7. Manners, deportment, carriage, நடத்தை. மருண்டவன்பாவனையுங்காணோம். We do not find him timorous. அவனுருவத்தைப் பாவனைபண்ணிக்கொண்டிருக்கி றான். He keeps his image in mind. பிள்ளைப்பாவனையாக. Like a child. பாவனைகாட்ட, inf. To imitate. 2. To make gestures, &c., in dancing or acting; to gesticulate. 3. To assume an appearance, to counterfeit, to dissemble. 4. To show by figures or diagrams, to portray. பாவனைக்குநடக்க. inf. [prov.] To dissemble, to assume an appearance, to pretend love, or kindness. பாவனைசெய்ய--பாவனைபண்ண, inf. To conceive in the mind, to figure, to image, பாவிக்க. 2. To treat one as a friend or enemy when not so; to make pretence of love or hatred, &c., மாரீசம் பண்ண. 3. To imitate, or personate another, சாயல்காட்ட. 4. To decorate one's self, or abode, in imitation of another, அலங்கரிக்க, 5. To contemplate a mental image, தியானஞ்செய்ய. பாவனாதீதம், s. That which is above all conception, பாவனைகடந்தது; [ex. அதீதம்.] 30) *

peṇ (p. 332) s. [gen. பெண்ணின்.] A female in general, பெண்பொது. 2. A female of the human species, a woman. a girl, &c., ஆட வள். 3. A bride, a wife, விவாகப்பெண். 4. The feminine gender in the animal and vegetable kingdom, விலங்குமுதலியவற்றின்பெண். (c.) பெண்ணென்றால்பேயுமிரங்கும். Even a fiend will pity a woman. பெண்கரு, s. Female embryo. பெ பெண்கலை, s. The latter half of a verse, called வண்ணம். பெண்கள்சிகாமணி, s. A jewel-like woman. (in admiration.) பெண்கள்நாயகம், s. An excellent woman, a lady. பெண்குறி, s. Pudendum muliebre. பெண்கேட்க, inf. To solicit a girl of her friends, in marriage. பெண்கொடி, s. A lady; (lit.) a female vine. (p.) பெண்கொடுக்க, inf. To give a girl in marriage. பெண்கொடுத்தமாமன், s. A father-inlaw, as distinguished from தாய்மாமன். பெண்கொள்ள--பெண்ணெடுக்க, inf. To take a wife, to take a woman in marriage, to marry. பெண்கோலம்--பெண்வேஷம், s. Female attire or costume. பெண்சகோதரம், s. A sister, உடன்பி றந்தாள். (Colloq.) பெண்சாதி, s. A wife, மனைவி. (usage.) பெண்சோடினை, s. Adorning a bride for marriage. 2. See சோடினை. பெண்டகர்--பெண்டர், s. [pl.] Hermaphrodites, eunuchs, அலிகள். (சது.) பெண்டகை--பெண்டகைமை, s. Womanhood, feminine properties, excellencies; [ex தகை, nature.] (p.) பெண்ணரசி, s. A reigning female, a queen. 2. An opulent lady, செல்வமுடை யாள். பெண்ணரசு, s. Female government. 2. A superior woman. 3. [met.] Domination of a woman. பெண்ணரசுநாடு, s. A country governed by a woman. பெண்ணலம், s. Female excellency; [ex நலம்.] 2. Enjoyment with a woman, பெண்ணின்பம். பெண்ணன், s. A timid, effeminate, cowardly man, வீரமற்றவன். பெண்ணாசை, s. Desire for a woman. See ஆசை. பெண்ணாய்ப்பிறந்தவள், appel. n. A female, a woman; (lit.) one born a female. பெண்ணாய்ப்பிறந்தவள் வீட்டிலிருக்கவேண்டும். A woman should keep at home. பெண்ணாள், s. [in astrol.] The female division of the lunar asterism; [ex நாள்.] பெண்ணீலி, s. A very atrocious, wicked woman. 2. A female demon; [ex நீலி.] பெண்ணுடம்பு, s. The body of a woman. 2. [modeste.] Verenda mulieris. (Beschi.) பெண்ணுறுப்பு, s. Symmetry of a woman, female form, பெண்வடிவு. 2. As பெண்குறி. பெண்ணெழுத்து, s. Long vowels, நெட்டெழுத்து. பெண்தண்டு, s. See தண்டு. பெண்பருவம், s. The different stages of life in the female. See பருவம். பெண்பழி--பெண்பாவம், s. The guilt of forcing a woman. பெண்பனை, s. The female palmyra, useful for fruit and timber. See பனை. பெண்பாடு, s. Women's work or affair. பெண்பால், s. [in gram.] Feminine gender. See பால். பெண்பிள்ளை, s. A female infant, a girl, பெண்குழந்தை. 2. A woman, in general. 3. A bride, மணப்பெண். பெண்பிறப்பு, s. Female birth, commonly regarded as a misfortune. பெண்புத்தி--பெண்மதி, s. Female indiscretion; woman's wit. [in contempt.] பெண்புத்திபின்புத்தி. Female advice will result in disappointment. பெண்பேதை, s. A female, as being weak and indiscreet. பெண்போகம், s. Enjoyment with a woman. 2. One of the thirty-two acts of charity, and of the eight enjoyments. See அறம், and போகம். பெண்மகள், s. A woman, a lady, பெண். பெண்மயக்கம்--பெண்மயல், s. Fascination from love-sickness. பெண்மயிர், s. Female locks, அளகம். பெண்மரம், s. A female tree or plant, &c. 2. (சது.) A tree, the outside of which is harder than the inside, புறவயிர முள்ளமரம். பெண்மாயம், s. Fascinations of a women. பெண்மாறி. See பெட்டைமாறி. பெண்மை, s. Womanliness, nature of women, பெண்டன்மை. 2. Household dignity, domestic excellence, மனைமாட் சிமை. (சது.) பெண்மைச்சினைப்பெயர், s. [in gram.] Nouns feminine, from any member, or part, as முடத்தி, a female cripple-- also applied to the lower animals. பெண்மைச்சினைமுதற்பெயர், s. Nouns feminine from a member but including the whole body, as முடக்கொற்றி, the lame Kotty, though lame only in a limb. பெண்மைமுதற்பெயர், s. Nouns feminine being the name of a person, as கொற்றி, a woman. பெண்வகை, 4. Four classes of women: 1. பதுமினி, the highest class, possessing excellence of form, and sweetness of disposition; 2. சித்திருணி or சித்தினி, a class addicted to love; 3. சங்கினி, a mediocre class, irascible and passionate; 4. அத்தினி, the lowest class libidinous and furious. பெண்வழி, s. Family descent in the female line.