iluppai (p. 55) s. [prop. இருப்பை.] Long-leaved Bassia, Illoopy, ஓர்மரம், Bassia longifolia. ஆலையில்லாவூருக்கு இலுப்பைப்பூச்சருக்கரை.... Where there is no sugar-press, the flower of the Illoopy will pass for sugar; i. e. the want of delicacies should make one content with common food. இலுப்பெண்ணெய், s. The oil of the இலுப்பை seeds. இலுப்பைக்கடுகு, s. Sediment of Illoopy oil. இலுப்பைக்கட்டி--இலுப்பைப் பிண்ணாக்கு. s. Illoopy nuts compressed into small cakes. இலுப்பைக்கொட்டை, s. The seeds of இலுப்பை tree. இலுப்பைப்பருப்பு, s. It's kernel. 4) *

irācilam (p. 50) s. The water-snake, நீர்ப்பாம்பு, Amphisb&ae;na, L.: [ex ராசி, a line.] Wils. p. 73. RAJILA. 2. The rat-snake, சாரைப்பாம்பு. (p.) 21) *

iṭumpu (p. 45) s. Haughtiness, arrogance, அகந்தை. 2. Audacity, impudence, சேட்டை. 3. Disesteem, disdain, contumely, அவமதிப்பு. 4. Cruelty, oppression, tyranny, persecution, கொடுமை. இடும்பர், s. Haughty persons, the arrogant, செருக்குடையோர். 2. As இராக்கதர், which see. இடும்பி, s. A haughty woman, செருக்குடையாள். 100)

iyṟṟu (p. 48) கிறேன், இயற்றினேன், வே ன், இயற்ற, v. n. To do , make, effect, perform, execute, bring about, cause to take place, discharge a duty or obligation, exercise or use an art, செய்ய. 2. To transact, manage affairs, superintend, cause or excite one to do a thing, நடத்த. 3. To destine, appoint, assign, விதிக்க. (p.) இயற்றலுமீட்டலுங்காத்தலும். Devising means to increase the finances, collecting and keeping them. எல்லாத்தவமுமியற்றி. Performing every species of austerity. ஐந்துவேள்ளியுமியற்றி. Offering the five daily oblations. இறந்தவர்கள்காமுறுமிருங்கடனியற்றி. Duly discharging the debt demanded by departed spirits. இயற்றுதற்கருத்தா--இயற்றும்வினை முதல், s. [in grammar.] The agent, the actor in distinction from ஏவுதற்கருத்தா, commander-as செய்வதன், distinguished from செய்வித்தவன். இயற்றும்வினை, s. [in grammar.] Verbs expressing action, performed by one's self--as செய்தான், in distinction from ஏவும்வினை. 23)

iyvm (p. 48) s. Rice, நெல். 2. A kind of grain, ஓர்தானியம். (நிக.) (p.) 13)

iṟāṭṭuppiṟāṭṭu (p. 57) s. [prov.] Quarrel, squabble, strife, சச்சரவு. 16)

ikuḷ (p. 45) s. A thunder-bolt, இடியே று; [ex இகு, throwing.] 2. The third lunar mansion, கார்த்திகைநாள். 3. The ஆரல் fish. (p.) இகுடனித்தனிகான்றனவெங்குமே. (The clouds) ejected thunder-bolts one after another, every where. (இரகுவ.) 16)

ilikitam (p. 54) s. Written books, manuscripts, எழுதியபுத்தகம். 2. The art of writing, penmanship, chirography--one of the sixty-four கலைஞானம்; [ex லிகி, to write.] 15) *

iẕi (p. 55) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To descend, dismount, sink, fall into, to be involved in, இறங்க. 2. To be degraded, disgraced, to degenerate, to be reduced in character, estimation, rank or circumstances, இழிவுபட. 3. To fall below mediocrity, to be inferior, to be below in comparison, தாழ. இழிகடை, s. [vul.] The meanest, lowest, most degraded, மிகவிழிந்தது. (Abusively.) அவனொரு இழிகடை. He is a low wretch. இழிகண், s. Inflammation of the eyes causing the lids to droop, இழிந்தகண். இழிகுலத்தோர், s. Low caste people, கீழ்மக்கள். இழிசனர், s. Persons of low caste, illiterate or ill-bred people, கீழ்மக்கள். இழிசனர்வார்த்தை, s. The vulgar dialect. இழிசொல், s. Disgraceful or improper language, பழிச்சொல், of which four kinds are enumerated, viz.: 1. கோள் --குறளை, an invidious or injurious report, tale bearing, aspersion, slander, backbiting. 2. பொய்மொழி, lying, falsehood. 3. கடுஞ்சொல், harsh expressions, irritating language, scolding. 4. பயனில்சொல், nonsense, idle talk, vain expressions. 2. A vulgar word, இழிவானசொல். இழிஞர், s. Low caste people, the vulgar, the wretched, the miserable, debased, ignoble persons, சண்டாளர். இழிதகவு, v. noun. Inferiority, baseness, disgrace, degradation, meanness, இழிவு. 2. s. Poverty, destitution, எளிமை. இழிதிணை, s. The inferior class. See திணை. இழிந்தோர், s. The vulgar, the illiterate, low-bred persons, தாழ்ந்தோர். இழிபு, v. noun. Lowness, inferiority, meanness, degradation, baseness, தாழ்வு. 2. A hollow or ditch, any hole or cavity, depressions in land, பள்ளம். வெள்ளைக்கிழிபு, s. The less or minor species of வெண்பா verse. இழிவு, v. noun. Inferiority, lowness in rank or character, meanness, baseness, தாழ்வு. 2. Contempt, disgrace, dishonor, ignominy, abjectness, wretchedness, abasement, நிந்தை. 3. Diminution, decrease, a diminished quantity, deficiency, குறைவு. 4. A hollow or cavity, பள்ளம். 5. Decay, ruin, destruction, கேடு. 6. Fault, blemish, deviation from rule, misdemeanor, குற்றம். இழிவறிந்துண்பான். One who eats knowing the advantages of a spare diet. இழிவுபட, inf. To grow mean, base, vile, to deteriorate, be in disgrace, to be degraded, ஈனப்பட. இழிவுபடுத்த, inf. v. a. To degrade, disgrace, deteriorate, debase, தாழ்வுபடுத்த. இழிவுபண்ண, inf. To treat with contempt, நிந்தைசெய்ய. தனதுமரபினிழிவுயர்ச்சியின்றி. (Choosing a wife) from a family neither above nor below his rank. 34)

ipava (p. 47) s. As விபவ--the second year of the Hindu cycle. 5)