coṭukkuccoṭukkeṉl (p. 210) v. noun. [prov.] Clacking as sandals in walking, ஒலிக்குறிப்பு. 22)

cōṉāmēkm (p. 212) s. [loc. prop. சோனைமே கம்.] Clouds pouring incessant rain. 157)

cōmpu (p. 212) கிறேன், சோம்பினேன், வேன், சோம்ப, v. n. To be lethargic, apathetic, dull, மடிவாக. 2. To be idle, lazy, indolent, slow, loitering, sluggish, dilatory, தாமதிக்க. 3. To be sleepy, drowsy, heavy, உறங்க. 4. To droop, fail, fade, &c., as persons or plants, வாட. 5. To be cast down, dejected --as the countenance, or mind; to be dispirited, சோர. Compare சூம்பு. பிள்ளைசோம்பிப்போயிற்று. The child is emaciated spiritless, drooping. சோம்பாமை, v. noun. (neg.) Activity, unweariness, indefatigability, தள ராமை. சோம்பி, appel. n. (mas. and fem.) An idle, indolent, sluggish person, சோம்பேறி. சோம்பித்திரிய, inf. To saunter about. சோம்பித்திரியேல். Don't be idle. (Avv.) 108)

cori (p. 211) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To shoot down--as corn from a sack, or sand from a cart, கொட்ட. 2. To scatter, pour forth, effuse, emit; shoot--as arrows; shed--as leaves, fruits, &c., பெய்ய. 3. To give very bountifully, pour forth riches; to distribute, ஈய. 4. (fig.) To speak fluently, pour out a flood of eloquence; to sing with great freedom a succession of tunes, &c., பாடல்சொரிய. 5. [improp. for சொறி.] To itch. (c.) சொரிசொரியென்றுசொரிந்தான். He gave profusely in money, food, &c. 2. He spake or sing very fluently, &c. முத்தும்பவளமுஞ்சொரிந்தாற்போற்பேசினான். He spake as a shower of pearls and corals. சொரிந்தளக்க, inf. To measure lightly, by pouring slowly into the measure. பாணஞ்சொரிய, inf. To pour forth arrows. புஷ்பஞ்சொரிய--புட்பஞ்சொரிய, inf. To drop or scatter flowers--as trees. 2. To scatter flowers before a great person, or in worship. சொரிந்துவிட, inf. To shoot down corn, &c., from a sack. சொரிவு, v. noun. Bountiful giving or distributing, ஈவு. 2. Fluency in speaking, singing, &c., தாராளம். 3. Abundance, profusion, மிகுதி. See சொரி, v. n. 17)

cōngku (p. 212) s. A heron, நாரை. 2. [prov.] A boat, a ship, a vessel, a dhoney or junk, மரக்கலம். (Compare சலங்கு.) 3. Forgetfulness, oblivion, மறதி. 4. [prov.] A gunstock, துப்பாக்கிக்கட்டை. 5. A place among hills thickly clustered with trees, and watered by streams or cataracts, மலையின் கண்சோலை. 6. [improp for கோங்கு.] The silk-cotton, இலவசம். சோங்குவெட்டு, v. noun. [prov.] Cutting in the rough, as rafters, &c., making a slant at the end, &c., சரிந்தவெட்டு. 36)

cōṇākam (p. 212) s. The பெருவாகை tree. W. p. 858. S'ON'AKA.. 59)

coraṇai (p. 211) s. (a change of Sa. Smaran'a.) Feeling, perception, &c. See சுரணை. (c.) அவன்சொரணைத்தப்பிக்கிடக்கிறான். He is insensible, from faintness, &c. 15)

cōram (p. 212) s. Stealing, pilfering, embezzling, theft; purloining, கனவு. W. p. 332. CHORA. 2. Unlawfulness, dishonesty, traud, வஞ்சனை. 3. Adultery, விபசா ரம். (c.) சோரகவி, s. A plagiarist who brings to his patron and hero an ode or poem of another as his own. 2. The poem of such a plagiarist. சோரங்கொடுக்க, inf. [prov.] To be suffering. 2. To be robbed of a wife's chastity. 3. To be cheated in a bargain. சோரஞ்செய்ய, inf. To steal, pilfer. 2. To be unfaithful to the marriage bed--on the part of a wife. சோரத்தனம்--சோரத்துவம், s. Thievishness. 2. Fraud, dishonesty. 3. Unfaithfulness of a wife. சொரநாயகன்--சோரபுருஷன், s. A married woman's paramour. (c.) சோரத்திரவியம், s. Stolen property, or wealth obtained by unfair means. சோரன்திரி, s. An unfaithful wife. சோரநாசம், s. (Almanac usage.) Destruction of thieves. சோரபயம்--சோரபஞ்சகம், s. Dread of thieves; danger of thieves, ascertained by astrological calculations showing it unsafe to set out on a journey at the given hour, கள்ளரைப்பற்றியசோசியம். சோரபுத்திரன், s. An illegitimate son. சோரப்பார்வை, s. Libidinous glance. சோரமள்ள, inf. [prov.] To take away by stealth, from a heap of grain, &c. சோரமார்க்கம், s. Unlawful conduct of a wife. (c.) சோரமார்க்கமாய்த்திரிய, inf. To be habitually lewd. சோரம்பண்ண--சோரமிட, inf. To abstract property by stealth. 2. To be unfaithful, as a goldsmith, who exchanges gold for inferior metal; to make counterfeit work. (c.) சோரம்போக, inf. To be abstracted, as property, by stealth. 2. To yield to paramours, as a married woman. (c.) சோரன், s. (plu. சோரர்.) A thief, pilferer, swindler, embezzler, கள்வன். 114)

caucam (p. 212) s. (also சவுசம்.) Purity, cleanliness, சுத்தம். 2. Cleansing, purifying, ablution, washing one! self, சுத்தஞ்செய் கை. W. p. 859. SOUCHA. சௌசஅறை, s. A privy. (R.) சௌசம்பண்ண, inf. To wash after passing excrements, கால்கழுவ. சோற்றுநித்திரை--சோற்றுறக்கம், s. [prov.] See சோற்றுமயக்கம். சோற்றுத்தட்டு, s. A flat plate in which rice is served in the family. See தட்டு. சோற்றுப்பசை, s. Rice paste. சோற்றுப்பருக்கை, s. Grains of boiled rice. சோற்றுப்பற்று, v. noun. Rice sticking to the pot, ladle, &c. சோற்றுப்பாளையம், s. That part of the camp where the baggage is kept, and the food prepared. 2. (fig.) Women, ஸ்திரீசனம். சோற்றுப்பானை, s. A pot for boiling rice. சோற்றுப்பை, s. The stomach, இரைப் பை. சோற்றுமயக்கம், s. Sleep induced by eating. (c.) சோற்றுமரம், s. A tree not mature. சோற்றுமாடு, s. A worthless fellow who does nothing but eat. (in derision.) வரகஞ்சோறு, s. Boiled வரகு. சோளச்சோறு, s. Boiled சோளம். கம்பஞ்சோறு, s. Boiled கம்பு. புற்றாஞ்சோறு, s. White ants in a nest, like rice. See புற்று. 143)

cōḷm (p. 212) s. A kind of gram, great millet, ஓர்பயிர், Holcus saccharatus, L. (c.) 2. (M. Dic.) The சங்கு shrub. காக்காய்ச்சோளம், s. See காக்கை. செஞ்சோளம், s. Another variety of a large kind. See செம். மக்காச்சோளம்--மொக்கைச்சோளம், s. Maize, Indian corn. (probably as coming from Mecca or Mocca.) முத்துச்சோளம், s. A large kind resembling pearls. வெள்ளைச்சோளம், s. Holcus Sorghum. சோளத்தட்டை--சோளத்தட்டு, s. Maize stalks. (c.) See தட்டை. 133)