tuñcṟ (p. 245) adv. [prov.] Absolutely, entirely, wholly, altogether, quite, perfectly, முழுமையும். 24)

turukkm (p. 248) s. A mountain fortress, stronghold, fastness, மலையின்மேற்கோட்டை, (சது.) W. p. 415. DURGA. 34)

tirakkāram (p. 238) --திரஸ்காரம், s. (also திக்காரம்.) Disrespect, reproach, censure, நிந்தை. W. p. 377. TIRASKARA. திரஸ்காரமாய்ப்பார்க்க, inf. To look with scorn. 121)

tarittiram (p. 225) s. Poverty, indigence, want, destitution, வறுமை. W. p. 4. DARIDRA. (c.) தரித்திரத்திலடிப்பட்டவன். One who has suffered poverty. தரித்திரப்பட, inf. To suffer poverty. தரித்திரம்பிடிக்க, inf. To become poor. தரித்திரன், s. (fem. தரித்திரி, plu. தரித் திரர்.) A poor man, one needy, indigent. 2. (fig.) One ignorant. 36) *

tumpu (p. 247) s. [prop. தும்மு.] To sneeze. 55) *

tiruppu (p. 240) s. Turn. 2. Turning, inversion, diversion, வளைப்பு. (c.) 32)

tuḷumpu (p. 251) கிறது, துளும்பினது, ம், துழும் ப, v. n. To shake, be agitated, அசைய. 2. To rise into opposition, &c., எழும்ப. 3. To sparkle, glitter, coruscate, shine, சொ லிக்க. 4. (சது.) v. a. To smear, திமிர. துளும்பல், v. noun. Wavering, shining, &c., as the verb. 4) *

tiritūḷi (p. 239) s. [prov. for நிருத்தூளி.] Broken to pieces, shivered, powdered, சின்னா பின்னம். 45)

turumpu (p. 248) s. A straw, rush, splinder, silver, திரணம். 2. (in card play.) The trump (c.) 3. [loc.] A token of divorce, துரும்புபோலேபோனான். He is greatly emaciated. துரும்பைத்தூணாக்குகிறான். He exaggerates the fault; (lit.) he makes a pillar of straw. துரும்பன், s. [prov.] A man of the lowest caste, formerly required to wear a rattling ola to give notice of his approach, and to hide himself on meeting a person of good caste; he is the washerman of other low castes, ஈனன். துரும்பாட்டம், s. Meagerness, thinness, like a rush; [ex ஆட்டம், likeness.] 2. v. noun. Playing with the trump in cards. 3. A play of girls in sand, with a splinter. துரும்புகொடுக்க, inf. To give a straw to a wife in token of divorce. (Beschi.) துரும்புவாங்க, inf. To take the straw; i. e. accept the divorce. 53) *

tacam (p. 221) s. Ten, பத்து. W. p. 42. DASAN. தசகண்டசித்து, s. Rama, இராமன். தசகண்டன்--தசக்கிரீவன், s. Ravana the ten-heated, இராவணன். தசரற்பனை--தசமொழி, s. (Christian use in poetry.) The decalogue. தசதானம், s. Gifts to brahmans, made in the last extremity, as a passport to the other world; or by princes, and other great men, daily; by some also when a daughter is given in marriage, பத்துத்தானம். They are: 1. பசு, cow. 2. பூமி. land. 3. எள், sesamum. 4. பொன், gold. 5. நெய். ghee. 6. வஸ்திரம், cloth. 7. வெல்லம், coarse sugar, or jaggery. 8. நெல், paddy. 9. வெள்ளி, silver. 1. உப்பு. salt. தசதிக்கு--தசதிசை, s. The ten points or regions of the world. தசநாடி, s. The ten nerves or arteries of the system. See நாடி. தசப்பிராதுற்பவம், s. prov. more properly. தசபிராதுர்ப்பாவம்.] A poem in the ஆசிரியவிருத்தம் verse, celebrating the ten incarnations of Vishnu, உற்பவமாலை. தசப்பொருத்தம்--கலியாணப்பொருத் தம்--மணப்பொருத்தம். s. [in astrol.] Ten points in which there should be agreement in the horoscope of the bride and bridegroom. 1. நாள், in the lunar asterism or lunar day of birth. 2. கணம், in the three-fold division of the lunar asterisms, தேவர், இராட்சதர், and மனிதர், nine being ascribed to each, and a preference given where both are not in the same division. 3. மாகேந்திரம், in the rising sign, and the fourth, seventh or tenth. (See கேந்தி ரம்.) 4. திரிதீர்க்கம், in the asterism at the birth of the bridegroom which should be above that of the bride. 5. யோனி, in genital characteristics, ascribed to the lunar constellations. 6. இராசி, in the zodiacal signs, in which after the sixth of the bridegroom, his should be above the bride's. 7. அதிபதி, in the rulers of the signs which are the seven planets. 8. வசியம், in the respective zodiacal signs one with another. 9. வேதம், தாலிப்பொருத்தம் or மங்கிலியக்கயிறு, in the astrological circles, in no one of which should both be found. 1. இரச்சு, in lines drawn across the circles in any one of which, both persons should not be found. தசப்பொருத்தம்--செய்யுட்பொருத்தம், s. See செய்யுள். தசமம், s. [prop. தசமஸ்கந்தம்.] The tenth book of Bhagavata. தசமபாகம், s. The tenth part. (Colloq.) தசமி, s. The tenth phase of the moon, in the increase or decrease, பத்தாந் திதி. W. p. 42. DASAMIN. தசமுகன், s. Ravana as the ten-faced. இராவணன். தசமூலம், s. A tonic medicament prepared from the roots of ten plants, ஒர்மருந்து. See மூலம். தசரதன், s. The name of an ancient king of Oude, the father of Rama, whose car bore him to any of the ten points, இராமன்பிதா; (ex தசம் et ரதம்.] தசவாயு, s. The ten vital airs supposed to be in the human body. தசாங்கம், s. The ten constituents of a kingdom. 2. The ten parts of a panegyric poem; [ex அங்கம்.] --Note. The constituents of a kingdom are: 1. மலை, mountain. 2. ஆறு, rivers. 3. நாடு, agricultural districts. 4. ஊர், towns 5. மாலை, garlands. 6. பரி, horse. 7. கரி, elephants. 8. முரசு, drums. 9. கொடி, flags or banners. 1. செங்கோல், scepter. தசாங்கத்தயல், s. A poem as தசாங் கப்பத்து. in ஆசிரியவிருத்தம் verse. தசாங்கப்பத்து, s. A poem in நேரி சைவெண்பா verse, celebrating the ten appendages of royalty, ஓர்பிரபந்தம். தசாமிசம்-தசாம்ஸம், s. Decimal fractions; [ex அமிசம்.] தசாவஸ்தை, s. Ten pains, symptoms of death. (See அவஸ்தை.) 2. [in lore poetry.] Ten kinds of விரகாவஸ்தை, which see. தசாவதாரம், s. The ten incarnations of Vishnu. See திருமாலவதாரம். தசேந்திரியம், s. The ten organs, viz.; five கன்மேந்திரியம் and five ஞானேந்திரியம். See இந்திரியம். 29)