tṉṉiṉi (p. 231) s. A tree, the வேங்கைமரம், Pterocarpus, L. 68)

tūli (p. 255) --ஸ்தூலி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பே ன், க்க, v. n. To grow stout, bulky, corpulent, &c., பருக்க. தூலித்தசரீரம், s. The material body, as ஸ்தூலகாயம். 2. See சரீரம். தூலிப்பு--ஸ்தூலிப்பு, v. noun. Stoutness, corpulency, bulkiness, as of a person, beast tree. 19) *

tṭṭu (p. 222) கிறேன், தட்டினேன், வேன், தட்ட, v. a. To knock at, as a door, கதவைத்தட்ட. 2. To strike, as a gong; to tap, pat, slap, அறைய. 3. To touch or strive so as to displace, to shake off as dust, &c., தட்டிய திர்க்க. 4. To reject, as a temptation, to discard, விலக்க. 5. To strike in playing on drums, tambourines, the guitar, &c., with a plectrum, or otherwise, கொட்ட. 6. To strike against, commonly accidentally. dash against, மூட்ட. 7. To strike or ward off, to parry, தடுக்க. 8. To evade, palliate, equivocate, புரட்ட. 9. To frustrate, thwart, குலைக்க. 1. To procure one's dismissal from office, அகற்ற. 11. To soften palmyra fruit by beating, நொறுக்க. 12. To oppose, contradict, disobey a command, மறுக்க. 13. To beat and break shells to get the kernels. உடைக்க. 14. To fashion, form, mould, with the hands, by tapping--as clay, dough, &c., மட்கலந்தட்ட. 15. To beat off fruit, leaves, &c., from trees, உதிர்க்க. 16. To thrash out rape-seed, &c., கதிரடிக்க. 17. To clap on, as cow-dung on a wall, அப்ப. 18. To hammer, to flatten, தட்டையாக்க. 19. (fig.) To conquer, vanguish, முறியடிக்க. 2. (fig.) To suggest a thought, நினைவெழுப்ப. 21. To dissuade, மறிக்க. 22. [prov.] To throw out water with the foot, hand, basket, &c., நீரெற்ற. 23. [in cant.] To steal, pilfer, swindle, to get by deceit or stratagem, கவர. 24. [in burlesque.] To trip, knock down, to destroy--as an epidemic, தட்டிவீழ்த்த. 25. [with loc. ablative.] To resist an obstacle, to come in contact with, பட. 26. To run aground or strike against, as a vessel, to clash, மோத. 27. [with dative.] To be perceived as a smell, வாசனைதட்ட. 28. [with dative.] To be scanty, wanting, as food, rain, water, &c., to be reduced, as the milk of a cow, குறைவுபட. 29. To elude, to escape, தப்ப. 3. [with dative.] To be at fault, to fail, as the hand playing on an instrument, writing, performing an operation, &c., or the tongue in reading or speaking, &c., தவற. 31. To hobble as a verse, தலைகாட்ட.--Note. The meanings are often cant. அனேகரைக்காய்ச்சல்தட்டிப்போட்டது. The fever has prostrated many persons. தண்ணீர்தலைதட்டநிற்கிறது. The water is head deep. [prov.] தலையைத்தட்டிப்போட்டது. It has carried off his head. தேடியபொருள்காலிலேதட்டினதுபோல. As if the thing sought for, had struck against the foot; i. e. getting accidentally the thing desired. நெஞ்சிலேதட்டிப்பார். Knock at your own breast, and inquire. பல்லைத்தட்டிவிடு. Knock out his teeth. மரங்கள் தெருத்தட்டநிற்கின்றன. The trees extend the whole length of the street. [prov.] தொண்டைக்குள்ளேஏதோதட்டுகிறது. There is something in my throat obstructing the passage. அவன்என்வார்த்தையைத்தட்டிப்போட்டான். He has disobeyed me. மழைதட்டிப்போயிற்று. Rain is deficient. அரிசித்தட்டிப்போயிற்று. The rice is nearly exhausted; or rice is very dear and scarce. தட்டாமல்முட்டாமல் விழுங்கிப்போட்டான். He has swallowed it (his large income) without difficulty. [prov.] தட்டாமல்வைக்க, inf. To place things so as not to touch each other. தட்டவைக்கப்பார்க்க--தட்டவைக்கநி னைக்க, inf. To put one on a wrong scent when in pursuit of another. தட்டிக்கிளம்ப--தட்டியெழும்ப, inf. To rice grow high, or tall. 2. To rise to affluence, influence, &c. 3. To be animated with joy, or zeal for an enterprize; to be roused with anger. தட்டிக்கேட்க, inf. To speak or remonstrate. தட்டிக்கொடுக்க, inf. To quiet, to lull by tapping. 2. To cheer, to encourage men or beasts by patting on the back, shoulders, &c. 3. [in prison bars.] To tap a person so that another may grasp him. தட்டிக்கொள்ள, inf. To be exhausted, to be in want. 2. To strike against, to be resisted, by an obstacle. 3. To be retarded in reading, speaking, or business. 4. To fail, to prove inadequate. 5. To shake off the dust by striking the foot upon the ground. மேலேதட்டிக்கொள்ளாதே. Don't come in contact with me--said by one afraid of defilement. கப்பல்நிலந்தட்டிக்கொண்டது. The ship is aground, striking, &c. தட்டிச்சொல்ல, inf. To contradict. 2. [prov.] To speak, or repeat a lesson with hesitation; to stammer. தட்டிப்பறிக்க, inf. To strike and snatch away. 2. To get by stratagem. தட்டிப்பறைசாற்ற, inf. To publish by beat of drum. 2. To blab out private matters, to asperse one's character. தட்டிப்பார்க்க, inf. To try to fish out secrets from one. 2. To sit one's erudition, caste, property, &c. 3. To try silver coins, by ringing, and snapping them with the fingers. தட்டிப்பேச, inf. To oppose, to remonstrate, to object, to protest against. தட்டிப்போட, inf. To strike and spill; to over-turn, &c. 2. (fig.) To overcome one in a game, &c. தட்டிமாற, inf. To evade, shift a fault upon another; to baffle one and escape. 2. To give one a heavy blow. தட்டியெடுத்துக்கொள்ள, inf. To secure a thing for one's self, deceiving another. 2. To get a thing in spite of the endeavours of others. தட்டியெழுப்ப, inf. To tap and rouse one. தட்டியோட்ட, inf. (also. அதட்டியோ ட்ட.) To drive beasts rapidly. தட்டிவிட, inf. To strike and overturn. 2. To cheer by patting the shoulders of combatants, &c. 3. To animate, encourage. 4. To frustrate. 5. To contradict, refuse. 6. [prov.] To change the position of different yokes of oxen, in ploughing, putting the hindermost, forward, &c. 7. To cause the oxen to turn back to deepen the furrows. 8. (c.) To drive cattle faster, to accelerate their speed. இனித்தட்டிவிடு. Wait no longer. தட்டிவைக்க, inf. [prov.] To suggest, to throw in a word to effect an object; to speak once, expecting to speak again on the subject. தலைதட்டியளக்க, inf. To strike the measure. See தடவு, v. சொல்லைத்தட்ட, inf. To disobey one's command. 2. To contradict. 3. To speak before another has finished. 38)

tiṭuml (p. 238) --திடுமன், s. [prov.] Boisterous, noisy, indecent boldness in a woman, அடங்காததன்மை. திடுமலி, s. A scolding woman, a termagant, வசவி. 12)

tur (p. 249) s. A prefix used in combination signifying evil, ill, bad, deficient; it is often changed to ற், before the hard letters, to ன் before the soft, as துன்மார்க்கம். Before இடையினம், there is no change. Sometimes ர் is dropped and the relative letter takes its place--as துச்சரிதம், ஒருபசர்க் கை. (See துஷ்.) W. p. 414. DUR. துரதிஷ்டம், s. Ill luck. (c.) துராசாரம், s. Wickedness, depravity, perversity, a vicious life, தீயொழுக்கம். 2. Indecorum, indecency, immodesty, அவ மரியாதை. துராசாரன்--துராசாரி, s. One who violates the rules of his religion, caste. country, &c., a vicious person of vile character. துராசை, s. Evil desires, lust, covetousness, &c. துராத்துமா, s. An evil person, a retch, rescal, scoundrel, villain, தீயன். துராலோசனை, s. Bad counsel, prejudicial or evil advice. துரிச்சை, s. Evil desire. See இச்சை. துர்க்கதி, s. A wicked life, bad course, கெட்டநடை. 2. (also துர்கதி.) Hell, நரகம். துர்க்கந்தம், s. (also துற்கந்தம்.) Offensive smell, stink, கெட்டநாற்றம். துர்க்கருமம்-துர்க்கன்மம்-துஷ்கருமம், s. Evil actions either in performance, or as accumulated and attaching to the soul. துர்க்கன்மபரிபாகம்--துஷ்கன்மபரிபா கம், s. Ripening or exhaustion of the evil actions of former births. துர்க்கீர்த்தி, s. Ill fame, infamy. துர்க்குணம், s. (also துற்குணம்.) Bad disposition, ill humor, a vicious course, தீக்குணம். துர்க்குணன், s. A vicious, wicked man, தீயன். துர்க்குறி, s. Evil omen, bad sign, unfavorable symptom, ominous gesture. துர்ச்சரிதம், s. (more properly, துச்சரி தம்.) Evil practice, evil courses. துர்ச்சனம், s. Badness, viciousness, maliciousness, mischief, வன்மம். 2. Lewdness, lasciviousness, wantonness, மோக லீலை. 3. Insubordination, refractoriness, rebellion of a youth or dependant, &c., செருக்கு. துர்ச்சனநடத்தை--துர்ச்சனவியோகம், s. Vicious conduct, a vicious course. துர்ச்சனன், s. A petulant or insolent man. துர்ச்சனனைக்கண்டால்தூரவிலகு...... Abstain from an insolent person. துர்ச்செய்கை, s. Evil action. துர்ச்சொப்பனம், s. (also துச்சொப்ப னம்.] A bad or ominous dream. துர்த்தேவதை, s. A malignant demon. துர்ப்பலம், s. Weakness, feebleness, thinness, emaciation, பலவீனம். 2. (fig.) The state of being reduced in circumstances, சிறுமை. முன்னமேதுர்ப்பலைஅதிலுங்கர்ப்பிணி. Before weak, and now also pregnant; or poor, and under a heavy fine. துர்ப்பலன், s. Ill result as predicted in astrology. அமங்கலப்பயன். 2. Bad fruit, ill consequence. துர்ப்பாக்கியம்--தௌர்ப்பாக்கியம், s. Evil, calamity, ill-luck, misery, நிர்ப்பாக் கியம். துர்ப்பிட்சம்--துர்ப்பிக்ஷம், s. Famine, பஞ்சம். See பிட்சம். துர்ப்பீசம், s. An illegitimate child, வம்புப்பிள்ளை. See பீசம். துர்ப்புத்தி, s. Folly, presumption, foolhardiness infatuation, wickedness, evil propensity; கெடுமதி. 2. Ill-advice, bad counsel, துராலோசனை. துர்ப்போதனை, s. Bad instruction, illadvice, கெட்டஉபதேசம். துர்மனம், s. An evil mind. துர்மார்க்கம், s. com. துன்மார்க்கம்.) An evil life. துர்மாமிசம், s. (also துன்மாமிசம்.) Proud flesh in a wound, &c. 6) *

tūmappiravai (p. 254) s. One of the seven hells, the hell of smoke, ஓர்நரகவட்டம்; [ex தூமம்.] 10) *

tiruku (p. 240) v. noun. Twisting, wring with the hand; a crack, a crumple, முறுக்கு. திருகுசொல்ல, inf. To prevaricate, tergiversate. திருகுசொல்லி, appel. n. A prevaricating woman. 8)

tāvaci (p. 234) s. One who has terminated the state of பிரமசாரி and enters on that of the recluse, not marrying, ஓர்தவசி. 69)

trā (p. 225) s. A mixed dark metal of copper and spelter; or copper and zinc, one of the seven metals, செம்புங்காரீயமுங்கலந்தவுலோகம். (c.) 2. (com. திராய்.) A low spreading bitter herb resembling chick-weed, ஓர்கசப்புக்கீரை. 3. A chank, சங்கு. 4. The eighth lunar asterism, பூசநாள். (சது.) தராபற்று, v. noun. Alloy of தரா, in bell metal or brass. தராமலை, s. A mountain where zinc is found. 25) *

tmru (p. 223) --தமர், கிறது, தமர்ந்தது, ம், தமர, v. n. To sound, ஒலிக்க. (p.) 96)