māṉam (p. 352) s. Honor, favor, greatness, பெருந்தன்மை. 2. Pride, self-respect, dignity, பெருமை. 3. Shame, bashfulness, வெட் கம். 4. Measure in general, அளவு. 5. (சது.) Strength, வலி. 6. Fault, குற்றம். 7. Comparison, உவமை. 8. [colloq. for வானம்.] The heaven or sky. 9. The computation of a year, solar, lunar, or siderial--as சௌரமா னம், சாந்திரமானம். W. p. 656. MANA.--Note. The word generally takes certain prefixes, as அபி, அனு, அவ, உவ, சன், &c., and differs a little in meaning according to the connection. Sometimes it is found in combination, as தண்டைமானம், பகல்மானம், &c. ஒழுக்கமுள்ளஸ்திரிமானத்தைக்காப்பாள். A gracious woman retaineth honor. (Prov. XI. 16.) மானத்தைமூடு. Cover your nakedness. (c.) சௌரமானம், s. Solar reckoning, motion of the sun in its orbit. தேவமானம், s. The periods of time among the gods. நரமானம், s. The period of man's life. பிரகற்பதிமானம், s. Reckoning by Jupiter's motion in his orbit. வெகுமானம், s. A present. See வெகு. மானகீனம்--மானக்குறை--மானக்கேடு-மானத்தாழ்ச்சி---மானத்தாழ்வு--மானபங்கம்--மான வீனம், s. Dishonor, disgrace, ignominy. மானக்குருடன், s. A very blind man. மானங்காத்துக்கொள்ள, inf. See கா, v. மானங்குலைய--மானங்கெட, inf. To be deflowered, &c. See குலை, v. மானங்கெட்டவள், appel. n. A shameless woman. மானததார்த்தம், s. Virtuous dispositions. மானபாவன், s. A great man, as மானு பாவன். மானமா, s. The yak or bos grunniens, as கவரிமா. (சது.) மானம்பாடி, appel. n. [improp.] A skylark, as வானம்பாடி. மானமரியாதை, s. Regard and politeness. மானம்பார்த்தநாடு, s. A country, without rivers, dependent upon rain. மானயோகார்த்தம், s. Sum of the Semidiameters of either the sun and moon, or of the moon and earth's shadow. மானவர், s. [pl.] Honorable people, மானமுடையோர். 2. Heroes, strong men, champions, வீரர். (சது.) மானவேதியன், s. The venerated lord of the Vedas, வேதமுணர்பேரறிவோன். மானி, s. A person of honor, magnanimity. (சது.) 2. A coward. (நன்.) 11) *

mantaṉi (p. 343) --மந்தினி, s. A churn, தயிர் கடைதாழி. W. p. 642. MANT'HANA.--MANT'HIN. 31) *

mācngkm (p. 348) . See மாசு. 23) *

māy (p. 351) கிறேன், ந்தேன், வேன், மாய, v. n. To die, perish, &c., சாக. 2. To vanish, be annihilated, be terminated, ஒழிய, மறைய. களிறுமாய்கழனி. A field with crop [high enough] to hide an elephant. (p.) கொடுக்கமாட்டாமல்மாய்கிறான். He would rather die than give. மாய்ச்சல்--மாய்வு, v. noun. Death, சாவு. 2. A shelter, மறைவு. (சது.) 3)

miccai (p. 353) s. Falsehood, a lie, பொய்; [a corrupt. of மித்தை.] 2. Ignorance, அஞ் ஞானம். 3. Poverty, தரித்திரம்; [from Sa. Michcha, to cause distress.] 19)

malayam (p. 345) s. A mountain. See பொதி யம். 2. The mountainous range near Cape Comorin. 3. Malayalim. W. p. 646. MALAYA. மலயக்கால்--மலயமாருதம்--மலயானி லம், s. South wind, தென்றல். (p.) மலயசம், s. Sandal-wood, சந்தனம். 2. The south wind, தென்றல்; (lit.) mountain-produced; [ex சம்.] (சது.) 23)

māṉuṣam (p. 352) --மானுஷியம்--மானு ஷிகம், s. Human kind. See மானிடம். மானுஷன், s. A man, as மனுஷன். மானுஷியமில்லாதவன்மனுஷப்பதர். One without urbanity is human chaff. 25) *

mngkulm (p. 338) --மங்குளம், s. [prov.] Cloudiness, dimness, murkiness, மழுக்கம். 2. Obscuration, perturbation, confusion of mind, கலக்கம். 3. Dulness, gloominess, soberness, gravity of countenance, முகவாட் டம். 4. Dulness of the eye, dimness of sight, பார்வைமந்தம். 5. Uncertainty, doubtfulness, dubiousness, ஐயம். 6. Dulness, obscureness, darkness of a color, நிறமழுக்கம். 108)

mṟttuppōk (p. 346) inf. [com. for மறுத்துப் போக.] To cease bearing fruit, &c. 58)

mrukṉ (p. 344) s. [fem. மருகி.] A son-in-law. 2. A nephew. See மருமகன். (p.) 46) *