mūkku (p. 361) s. Nose, nostril, நாசி. 2. A bird's beak, பறவைமூக்கு. 3. Spout of a pot, or kettle, கலயத்தின்மூக்கு. 4. Lip of a cup or lamp, விளக்கின்மூக்கு. 5. Chit-point of a seed, தானியத்தின்மூக்கு. இல்லிமூக்கு--சில்லிமூக்கு, s. A bleeding nose. மூக்கடைப்பு, v. noun. Hinderance of breath through the nostrils. மூக்கணாங்கயிறு-மூக்காங்கயிறு, s. The rope or string which is put through a bullock's nose for a bridle. மூக்காங்கயிறுகுத்துகிறது. Perforating a bullock's nose for the string. மூக்கந்தண்டு, s. [com. மூக்காந்தண்டு.] Bridge of the nose. மூக்கரிகத்தி, s. [poet. குளிரி.] An instrument for nipping betel-leaves. (சது.) மூக்கறிவு, s. Knowing by smell. மூக்கறை, s. A person with an amputated nose; in contempt, மூக்கறைப்பயல். மூக்கறைச்சி--மூக்கறைப்பெண், s. [masc. மூக்கறையன்.] A woman deprived of her nose by amputation or disease. மூக்கறையனுக்குவாழ்க்கைப்பட்டால்முன்னும்போ கவிடான்பின்னும்போகவிடான். A woman whose husband has no nose can neither go forward nor backward; applied to a fickleminded master. மூக்கன், s. A man with a large nose. See காக்கைமூக்கன். மூக்காங்கொழுந்து--மூக்குக்கொழுந்து, s. End of the nose. மூக்காலேபோகிறசீவன். A living being which breathes its last by the nose; said of men in contempt. மூக்காலேயழுதல், v. noun. Snivelling, crying through the nose. மூக்கிலி, appel. n. A plant, Portalaca meridiana, சொக்களிப்பூடு. 2. As மூக்கறை. மூக்குக்கண்ணாடி, s. [high dialect சுலோ சனம்.] A pair of spectacles. மூக்குக்குத்துதல், v. noun. Perforating the nose of a child born after the death of two previous children, to preserve its life. மூக்குச்சளி--மூக்கூளை, s. Mucus of the nose. மூக்குச்சாத்திரம், s. See சரசாஸ்திரம். மூக்குச்சிந்த--மூக்குச்சீற, inf. [also சளிச்சிந்த.] To blow the nose. மூக்குத்தளுக்கு, s. A gold-ring worn in one nostril, by some women. மூக்குத்தி, s. A nose-ornament, or jewel. மூக்குத்திபோட்டிருக்கிறாள். She wears a nose-jewel. மூக்குத்தூள்--மூக்குப்பொடி, s. Snuff. மூக்குப்பிளவை, s. An ulcer on the nose. மூக்குப்பூருதல், v. noun. [vul.] Perforating the nose. மூக்குமயிர், s. Hair in the nostrils. மூக்குமயிர்பிடுங்கினாலாட்பாரங்குறையுமா. Will one's weight be diminished by pulling out the hair from the nostrils?--said of mean savings. [prov.] மூக்குவாளி, s. A ring worn in one nostril. மூக்குறிஞ்ச, inf. See உறிஞ்சு, v. மூக்கைச்சுளித்தல்--மூக்கைநெறித்தல், v. noun. Turning up the nose. மூக்கைத்தீட்டுதல், Whetting the beak as a bird. மூக்கையுமுகத்தையுங்காட்டுதல். Showing an alluring face, as a courtezan. 2. Looking sullen, displeased, &c. பிள்ளைமூக்கையுமுகத்தையுங்காட்டிக்கொண்டிருந் தாலேபோதும். If the child would only shew its [pretty] face and nose, it would suffice; said by a mother after its death. மூக்கொற்றி, s. A gold ring set with a stone or jewel. மூக்கொற்றிக்காய், s. The unripe fruit of the Thumbergia racemosa, used in food. மூக்கொற்றிக்கோரை, s. A grass, Scirpus antarcticus. மூக்கொற்றிப்பூடு--மூக்கொற்றிப்பூண்டு, s. A plant, Inula Indica. 21)

muṟi (p. 358) s. A written bond, the indenture of an apprentice, &c., எழுத்துமுறி. 2. A superior kind of brass, உயர்ந்தவெண்கலம், 3. A piece of metal, உலோகத்துண்டு. 4. A kind of fine and hard cloth, ஓர்வகைப்பு டவை. 5. A leaf, இலை. 6. A leaf-bud, a sprout, a shoot, தளிர். 7. A slave, அடிமை. காதற்றமுறி, s. A torn bond. See காது. நெல்லுமுறி, s. The harvest of ricecorn grown ripe. முறிகொடுத்தல்--முறிவைத்தல், v. noun. Giving a promise or a penal agreement. முறிக்கட்டி, s. Bell-metal, &c., in lumps. முறிச்சாதனம்-முறிச்சீட்டு-முறிப்பட் டையம்-முறிப்பத்திரம், s. A written bond or agreement. முறிச்சேலை, s. A fine white cloth for a woman, வெள்ளைப்புடவை. முறியன், s. [fem. முறிச்சி, pl. முறியர், முறிச்சிகள்.] A slave, அடிமை. (சது.) முறியெழுத, inf. To write a bond. 52)

muẕāvucāl (p. 358) s. [prov.] The last or exterior furrow in ploughing. 28)

muki (p. 356) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. [Tel. முியுட.] To end, terminate, be finished, முடிய. அதுமுகிந்துவருகிறது. It is nearly finished. முகிவு, v. noun. The end, termination. முகிவுகாலம், s. The last time, முடிவு காலம். 28)

mūñcu (p. 361) கிறேன், மூஞ்சினேன், வேன், மூ ஞ்ச, v. n. [also மூசு.] To press, throng, swarm, மொய்க்க. (சது.) மூஞ்சல், v. noun. Swarming. 36)

mūtṇṭkṣāym (p. 361) s. See கஷாயம். 47)

muṉṉm (p. 361) s. Thought, intention, கருத்து. 2. Mind, மனம். 3. A tree, Mimosa, சீக்கிரிமரம், (சது.) 4. see முன். 12)

muṇṭācu (p. 356) s. A turban, தலைப்பாகை. (Colloq.) 141)

muṟṟil (p. 359) s. [com. முச்சில், முச்சி.] A small winnowing fan, சிறுமுறம். 2. The sixteenth lunar mansion, விசாகம். 15)

mūccu (p. 361) Respiration, breath, சுவாசம. (c.) 2. Life, strength, ஆண்மை. நீயொருமூச்சுப்போடு. Give an impulse, used in pounding. ஏன்ஒரேமூச்சாய்வாசிக்கிறாய். Why are you reading in one breath? அவர்கள்முழுமூச்சாய்வந்துவிழுந்தார்கள்.....They rushed on breathlessly. எனக்குமூச்சடைக்கிறது. I have difficulty of breathing. மூச்சடக்க, inf. To draw in the breath. மூச்சடைப்பு--மூச்சுத்தாங்குதல், v. noun. [also மூச்சடைப்பான்.] Difficult and short respiration, asthma, ஓர்நோய். மூச்சன், s. [prov.] A powerful, strong person, பாலாஷ்டிகன். மூச்சுக்காட்ட, inf. To shew signs of courage. மூச்சுக்காட்டாமற்போ. Go without making the least noise. மூச்சுக்குத்து, s. A kind of gout. மூச்சுப்பறிய, inf. To escape, as air, or breath. மூச்சுப்பிடிக்க, inf. [v. noun. மூச்சுப்பி டிப்பு.] To stop, or suppress the breath; [also மூச்சுப்பொறுக்க.] 2. To be short of breath. மூச்சுப்பேச்சு, s. [com. பேச்சுமூச்சு.] Talk. [in the negative.] Absolute silence. அந்தஊரிலேஅதைக்குறித்துப்பேச்சுமூச்சில்லை.... There is no talk of that affair in the village. மூச்சுவாங்க--மூச்செடுக்க, inf. To fetch breath, to inhale. மூச்சுவிட-மூச்செறிய, inf. [v. noun. மூ ச்செறிவு.] To breathe, to respire. மூச்சுவிடாமற்பேசுகிறான். He speaks without drawing his breath. மூச்சொடுங்க--மூச்சடங்க, inf. To breathe short, as when dying. 31) *