aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

antaram (p. 14) s. Open space, வெளி. 2. Intermediate space, இடை. 3. Ether, as the vehicle of light and sound--supposed to pervade all things and to extend through the universe, பஞ்சபூதத்திலொன்று. 4. The sky, atmosphere, ஆகாயம். Wils. (p.) 37. ANTARA. 5. Temple, தேவர்கோயில். 6. Singleness, loneliness, solitariness, தனி மை. 7. Disaster, mishap, dilemma, தீமை. (பஞ். 49.) 8. End, taken distributively, end of each, முடிவு. 9. Difference, dissension, பேதம். 1. Measure, அளவு. 11. Remainder after subtraction, difference, சேஷம். 12. Period of time, காலம். (சது.) 13. Darkness, இருள். 14. Crowd, கூட்டம். (p.)--Note. All the meanings may be referred to the idea of within and without. (S. Dic.) In combination some variety of meaning is found, as, தேசாந்தரம், a foreign country; வருஷாந்தரம், every year; மாதாந்தரம், every month; முகாந்தரம், on account of; தீவரந்தரம், the remotest isle, &c. அந்தரஆண்டு, s. The time between any given points. [அந்தரம். 2.] அந்தரகாமி, s. A horse which goes above the earth, through the air, ஆகாய மார்க்கமாய்ச்செல்லும்பரி. [அந்தரம். 4.] அந்தரசைவம், s. One of the divisions of the Saiva religion, ஓர்சைவம். அந்தரச்சிந்து, s. One of the thirtytwo kinds of arsenic in its natural state, கற்பாஷாணம். அந்தரதிசை, s. A nine-fold subdivision of the period of a planet's influence on a person's life, கிரகநிலை. [அந் தரம். 2.] அந்தரத்தாமரை, s. A species of lotus whose roots float in the water, not adhering to the soil, ஆகாயத்தாமரை. [அந்தரம். 4.] அந்தரத்திலேநிற்க, inf. To be forsaken by all, be abandoned. [அந்தரம். 1.] என்னையந்தரத்திலேவிட்டான். He has forsaken me. அந்தரபவனி, s. Motion through the air, ஆகாயகமனம். 2. (fig.) Very great swiftness, மிகுவேகம். 3. [prov.] Any thing that goes swiftly, வேகமாய்ச்செல் லுவது. [அந்தரம். 4.] அந்தரப்பிசாசுகள், s. The evil spirits of the air. [அந்தரம். 4.] அந்தரமத்திமபுத்தி, s. Difference between the mean and true daily motion of the sun, or of a planet. [அந் தரம். 4.] அந்தரவல்லி, s. A medicinal creeper, கொல்லன்கோவை. [அந்தரம். 4.] அந்தரவனம், s. An uninhabited desert land. [அந்தரம், 1.] அந்தரவாசம், v. noun. Dwelling in the air, ஆகாயத்தில்வசிக்கை. 2. (s.) A medicinal shrub, ஓர்மருந்துப்பூடு. [அந்தரம். 4.] அந்தரவாயு, s. Hydrocele, வீம பீசம், [அந்தரம் 2.] அந்தரவீச்சு, v. noun. Beating the air. அந்தரவீச்சுக்காரன், s. One who beats the air, a cheat, a fraudulent man. [அந்தரம். 4.] அந்தராயம், s. Disaster, obstacle, mishap, dilemma, exigency, impediment தீமை. (p.) Wils. p. 38. ANTARAYA. [அந்தரம். 7.] அந்தராளம், s. Middle, intermediate space, நடு, Wils. p. 38. ANTARALA. (p.) See கர்ப்பகிரகம். [அந்தரம். 2.] அந்தராளன், s. The son of an அனுலோம father, and பிரதிலோம mother, அனுலோமத்தந்தைக்கும் பிரதிலோமத்தாய்க்கும்பிறந் தபிள்ளை. அந்தரி, s. A goddess as inhabiting the &ae;rial regions, ஆகாயவாணி. 2. Durga, துர்க்கை. 3. Parvati, பார்வதி. (p.) [அந்தரம். 4.] 57)

aẕukku (p. 33) s. Filth, impurity, stain, taint, pollution, moral defilement, மாசு. 2. Envy, பொறாமை. 3. Excrement. மலம். 4. A tortoise, ஆமை, change of அழுங்கு. தலையழுக்காயிருக்கிறாள். She has an unclean head, i. e. she has her menses. அழுக்ககற்றி, s. Lie or lixivium. அழுக்கடைய, inf. To grow unclean, dirty. அழுக்கணவன், s. A small insect, blight, &c. about plants, leaves, &c., ஓர்புழு; [ex அண், adhering, et அன், termination.] அழுக்கறுக்க, inf. To be envious, to show envy, பொறாமைகொள்ள. (குறள்.) அழுக்காமை, s. A species of tortoise whose shell is used for the handle of penknives, &c., ஓராமை. அழுக்கானமனம், s. An envious mind. அழுக்கின்மை, s. Purity, immaculateness, spotlessness. 2)

oṭṭu (p. 81) கிறேன், ஒட்டினேன், வேன், ஒட்ட, v. a. and v. n. To stick on, to stick up, to glue on, cause to cleave or adhere, பொருத்த. 2. To apply, resort, betake one's self to a person for support, protection, to come or be near, or in contact with, to lean on or join one's self to a thing, சார. 3. To use qualifying terms, phrases, adjuncts, &c., அடைகொடுக்க. 4. To lay a wager, to gamble, பந்தயம்வைக்க. 5. To permit, suffer, allow, let, இடங்கொடுக்க. 6. To increase length or breath by addition, to add to, சேர்க்க. 7. To grow lean, be withered, shrunk, &c., to have the skin stick to the bones, be shrivelled as a fruit, &c., சுருங்க. 8. To stand near a wall, a pillar, &c., in order to over-hear, to way-lay, &c., விசேஷங்கேட்கவொளித்துநிற்க. சுட்டமண்ணும்பச்சைமண்ணுமொட்டாது. Burnt earth will not adhere to that which is fresh. ஒட்டி யுலர்வாருறவு. That is friendship which adheres to and suffers with one, lit. which dries with one as the flowers in the tank. இதுனக்கொட்டுமோ. Will this unjust gain, &c., abide with you? உலகத்தோடொட்டவொழுகல். Acting conformably to the world. (குறள்.) மரத்தோடொட்ட. To hide one's self behind a tree. தோலெல்லாமெலும்போடொட்டிப்போயிற்று..... The skin cleaves to the bones. ஒருவனையொட்டிப்பிழைக்க. To subsist by means of another. அவனைவரவொட்டும். [Contracted in colloquial use to அவன்வரட்டும்.] Let him come. சொல்லவொட்டான். He will not permit me to speak. ஒட்டஅறுக்க, inf. To cut off short or level with the ground--as corn; to cut off altogether, to sever--as an ear, a tail, &c. ஒட்டஇணைகக, inf. To nail in close. ஒட்டக்கட்ட, inf. To tie short. 2. To tuck or gather up the clothes well so that no part may hang down. 3. To tie a necklace close to the neck. ஒட்டப்பட்டினிபோட--ஒட்டப் போட, inf. To make a patient fast in order to cure his disease, or to put on short commons a disobedient person for disciplinary purposes. ஒட்டவடிக்க, inf. To drain quite off. ஒட்டவிட, inf. To let one join or have access to one. 2. To set cocks together preparatory for fighting. ஒட்டாக்கொற்றி, s. A cow cruel to its calf. 2. A woman unkind to her child or inattentive, unyielding, &c., to her husband. ஒட்டாமலடிக்க, inf. To neglect one who has sought protection. ஒட்டார்--ஒட்டலர், s. Foes, persons that will not unite, பகைவர். (p.) ஒட்டிக்கொள்ள, inf. To cleave, to adhere, &c. 2. To supply a word, &c., understood or wanting to complete the sense. இதனையெல்லாவிடங்களிலுமொட்டிக்கொள்க... Apply this word in every similar instance. ஒட்டித்தப்பியிருக்க, inf. To survive, be left, &c., after a general destruction, sacking clearing, to be out of sight, unnoticed. ஒட்டிப்போக, inf. To go jointly or together. 2. To wax lean, pine. ஒட்டியபுண், s. A contagious eruption. ஒட்டியமேளம், s. A kind of drum. ஒட்டுவியாதி, s. An infectious disease, தொத்துவியாதி. ஒட்டுறவு, s. Near relationship, great friendship. அறுந்தகாதொட்ட, inf. To join an ear that has been torn or cut. பந்தயமொட்ட, inf. To lay a wager. ஒட்டல், v. noun. Sticking, adhering, pasting, &c. 2. s. Shortness. ஒட்டல்வயிறு, s. A shrunk belly. ஒட்டற்காது, s. Short ears or ears with the lobes not hanging. ஒட்டு, v. noun. Adhesion, contact, attachment, conjunction, friendship, cement, சேர்க்கை. 2. Being close to a wall, tree, &c., generally for some bad purpose, lurking to over-hear, to ensnare birds, &c., பதிவிருக்கை. 3. Bidding more--as at a sale, விலையுயர்த்திக்கேட்கை. ஒட்டுக்கண், s. Inflamed eyes with the lids adhering. ஒட்டுக்காய்ச்சல், s. A contagious fever, தொத்துக்காய்ச்சல். ஒட்டுக்காய்ச்சலாய்க்காய, inf. To have a contagious fever. ஒட்டுக்குஞ்சு, s. A small young one of birds, சிறுகுஞ்சு. 2. [prov.] A small white louse, பேன்குஞ்சு. ஒட்டுக்குடி, s. A family or person, lodging or dwelling in another's house, garden, &c. ஒட்டுக்கும், adv. Wholly, entirely, முழுதும். ஒட்டுக்கேட்க, inf. [prop. ஒற்றுக் கேட்க.] To over-hear by listening in a hiding place, &c. ஒட்டுக்கொடுக்க, s. inf. To allow access, to be accessible. 2. To comply with, to yield, grant one's request, இடங் கொடுக்க. ஒட்டுடந்தை--ஒட்டுப்பற்று--ஒட் டுரிமை, s. A slight participation in an act, ஒட்டுடன்பாடு. 2. Distant relationship--as regards title to inheritance, சொற்பசம்பந்தம். ஒட்டுப்பற்றில்லாமற்போயிற்று. All friendship has ceased between us. ஒட்டுப்பற்ற, inf. [used adverbially.] Totally extinct, quite out, utterly exhausted. ஒட்டுத்தையல், s. Botching, mending, patching. ஒட்டுநர்--ஒட்டினர், s. Relations, friends, those connected with one, adherents, சினேகர். (p.) ஒட்டுநிற்க, inf. To lurk, wait in secret in order to over-hear. ஒட்டுப்புல், s. A kind of grass, ஓர்புல், Panicum verticillatum, L. ஒட்டுப்போட, inf. To stick on-as a piece, to insert by sticking, வட்டம் போ. 2. To lie in wait, சமயம்பார்க்க. ஒட்டுமயிர், s. Short hair in the margin, not gathered into the tie, குறுகி யமயிர். 2. Hair stuck together, or pasted--as by dancers, ஒட்டப்படுமயிர். ஒட்டுவிசேஷம், s. An ingrafted, patched up story, கட்டுக்கதை. 2. A story learned by stealth, ஒளித்துக்கேட்கும்வார்த்தை. ஒட்டுவிட, inf. To become loose, to separate as boards, &c., glued together, பொருத்தநீங்க. ஒட்டுவித்தை, s. The art of sticking persons together to the ground or otherwise by magical drugs, incantations, &c., ஓர்வித்தை. ஒட்டுவேலை, s. Joining, veneering, sticking on, patching, இணைக்கும்வேலை. 2. Deceptive work, போலிவேலை. ஒட்டுவைக்க, inf. To swear, to take an oath, ஆணையிட. 2. To set birdlime to ensnare birds, ஒட்டுகண்ணிவைக்க. 3. (Rott.) To encompass a city with trenches. 66)

ōṭu (p. 84) s. The shell of an animal, ஆ மைமுதலியவற்றினோடு. 2. The shell of a nut, a pod, an egg, வித்துமுதலியவற்றினோடு. 3. A tile, தட்டோடு. 4. A piece of broken earthen ware, உடைந்தபானையோடு. 5. A skull, மண்டையோடு. 6. A mendicant's vessel for receiving alms, being commonly a shell or sherd, இரப்போர்கலம். 7. (fig.) Length, extension, நீளம். கேடுகாலத்துக்கு ஓடுகப்பறை. In time of distress a sherd may serve for an eating vessel; i. e. in time of need any thing will do. ஓடன், s. A tortoise, ஆமை. (M. Dic.) ஓடுபரப்ப--ஓடுமூட--ஓடுவேய, inf. To tile, cover with tiles. ஓடுபிரிக்க, inf. To take the tiles from a house. ஓடுமாற்ற--ஓடுதிருப்ப, inf. To turn the tiles of a house. ஓட்டடை--ஓட்டப்பம், s. A pancake. ஓட்டடைசுடுதல், v. noun. Frying a pan-cake. ஓட்டாங்கிளிஞ்சில், s. Broken oyster-shells. ஓட்டாம்பாரை, s. A fish, Scomber aculeatus, Klein. ஓட்டுத்தடுக்கு, s. A tiled roof. ஓட்டுத்தடுக்குவீடு, s. A house that has a tiled roof. ஓட்டுமுத்து, s. Pearls of inferior quality found adhering to the oyster, முத்து. ஓட்டுவீடு, s. A house covered with tiles. தட்டோடு, s. A flat tile. சதுரவோடு, s. A quadrangular tile. நாழியோடு, s. A water-spout for the conveyance of water from the roof of a house. வறையோடு, s. A frying pan. 76)

kngku (p. 85) s. A ridge or bank to retain water in rice-lands, வயலின்வரம்பு. 2. The side of a bank or ridge, வரம்பின்பக்கம். 3. A limit or border, எல்லை. 4. An eagle, கழுகு. 5. A kite, பருந்து. (p.) 6. The two sides in prison-bars or other play separated by a limit, ஓர்விளையாட்டிற்குறிக்குமெல்லை. 7. [prov.] The bottom of a palmyra stem which parts and embraces the tree, பனை மட்டையினடிப்புறம். சீலைகங்குகங்காய்க்கிழிந்துபோயிற்று. The cloth is torn all in shreds. கங்குகரையில்லாதசனம். An innumerable multitude of people. கங்குகரையில்லாமற்பேசுகிறான். There is no end of his talking. கங்குகரையில்லாமை, neg. v. noun. Boundlessness, illimitableness. கங்குபிரித்தாட, inf. To play at prison-bars, having made the divisions. கங்குமட்டை, s. The bottom of a palmyra leaf stalk encireling the tree. கங்குவடலி, s. A young palmyra tree with the dried leaves still adhering to it strunk. 23)

kottai (p. 146) s. [vul.] Decay, rottenness, cariousness, blemish, சொத்தை. கொத்தைநூல், s. Cotton yarn with particles of the pod adhering to it. கொத்தைப்பல், s. Carious teeth. கொத்தையாராய, inf. To examine cloth in order to pick out the particles of husk or pod. கொத்தையுடல், s. A scabby state of body. கொத்தையும்நெருடுமானசீலை, s. Inferior cloth, rough and having particles of the fibrous covering of the cotton woven into it. 71)

cāvṭṭai (p. 180) s. Old nits adhering to the hair after the production of lice, சாவட்டையீர். 2. Withered grains, chaff, சாவி. 3. (fig.) An emaciated person, மெலிந்தோன். 4. [prov.] Withered betelleaves, &c. வெற்றிலைச்சாவட்டை; [ex சா, perished, et அட்டை, an affix.] (c.) 5. (R.) A butterfly, பட்டாம்பூச்சி. சாவட்டைப்பயிர், s. Tender or withered plants. 32)

cuṇṭu (p. 193) s. [prov.] Sediment, &c., adhering to a chatty when boiling, அடிப்பற்றி யது. 2. Dandruff, scurf, பொடுகு. 3. Smallness, littleness, அற்பம். (c.) 4. (Compare சிண்டு.) A small measure, the 8th or 4th of a கொத்து or otherwise, ஓர்சிற்றளவு. எண்ணெய்ச்சுண்டு, s. [prov.] The dregs of oil. பாற்சுண்டு, s. Seum from boiling milk. (c.) சுண்டுவிரல், s. The little finger. சுண்டெலி, s. A small rat, ஓர்சிற்றெலி. 62)

tokkm (p. 262) s. Any thing eaten adhering to the bowels. See தொங்கல். [ex தொங்கு.] குழந்தைவயிற்றில்தொக்கம்நிற்கிறது. Something sticks in the child's bowels. 14)

tongkl (p. 262) s. Any thing pendent, hanging, &c., தொங்குதல். 2. A pendent part of an ornament, ஆபரணத்திற்றொங்கணி. 3. End or corner of a woman's cloth, either hanging or brought up round the neck; end of a man's cloth thrown over the shoulder, முன்றானை. 4. [prov.] Any thing stuck or hanging, ready to fall, ஒட்டுப் பற்றியிருத்தல். 5. A thing eaten adhering to the bowels, தங்கல். 6. An ear-ornament in general, காதணி. 7. Hangings or fringes of cloth, shawl, &c., தூக்கங்கள். (c.) 8. A flower garland, பூமாலை. 9. Tail of a peacock, மயிற்றோகை. 1. A bunch peacock's feathers, for a fan or parasol, பீலிக்குடை. 11. A white umbrella, being an emblem of royalty, வெண்குடை. 12. End, extremity, projection, cape, headland, promontory; end of a street, முனை. 13. Men's hair, ஆண்மயிர். (சது.) தொங்கலுக்குத்தொங்கல். At every corner. தொங்கலிலேமுடிய, inf. To tie up in the end of a cloth. தொங்கலுக்குப்பார்க்க, inf. To try to remove an obstruction in the bowels by magic. தொங்கல்போட--தொங்கல்விட, inf. [prov.] To put the end of the cloth over the shoulder, as a woman. 22)

ney (p. 279) s. Grease, fat, unctuousness, oiliness, நிணம். 2. Ghee, clarified butter, கிருதம். (c.) 3. (சது.) Blood, உதிரம். 4. The fourteenth lunar asterism, சித்திரைநாள். நெய்யாமழுவாத்தீர்த்துக்கொள்ளுதல். Getting a matter decided by the ordeal. கையிலிருக்கநெய்யிலேகையிடுவானேன். When the thing stolen is found in the hand, why put the hand in (hot) oil? நெய்க்கடல், s. [also சர்ப்பிசமுத்தி ரம்.] One of the seven oceans, that of ghee. See கடல். நெய்க்கலசம், s. A ghee-pot. நெய்க்குடம்--நெய்ப்பானை, s. A large ghee-pot. நெய்குடமுடைந்ததுநாய்க்குவேட்டை. The breaking of the ghee-pot is food for the dog; One's loss is another's gain. நெய்க்கொட்டை, s. See நெய்க்கொட் டான். நெய்க்குழம்பு, s. Thick broth seasoned with ghee. 2. Thick ghee. நெய்ச்சட்டி, s. A chatty for frying. நெய்சாடி, s. A ghee-jar. நெய்ச்சாதம்--நெய்ச்சோறு, s. [poet. நெய்யலி.] Rice boiled in ghee, &c. நெய்ச்சிக்கு, s. Indigestion caused by eating ghee, it adhering to the bowels. நெய்ச்சுண்டு, s. A small portion of ghee sticking to the pot. See சுண்டு. 2. A small vessel for measuring ghee. நெய்த்திரி, s. A wick inserted in ghee and burned in the temple, or waved for a light before the idol. நெய்த்துடுப்பு, s. A kind of spatula. See துடுப்பு. 2. (R.) A vessel for oil; used by torch bearers. நெய்பூசுதல், v. noun. Smearing a vessel with ghee and holding it in the fire for purification. (p.) நெய்ப்பற்று--நெய்ப்பிடி--நெய்ப்பிடி ப்பு. v. noun. Greasiness, stickiness of ghee, &c. 2. Being fat or corpulent, as a person. நெய்ப்பீர்க்கு, s. A creeping plant. See நுரைப்பீர்க்கு. நெய்மீன், s. A fish, Peixe serra. நெய்யாடுதல், v. noun. A woman daubing herself with ghee. See நெய்விழா. நெய்யிலேவேகவைக்க, inf. To boil in ghee. நெய்விழா, s. A ceremony in which women daub themselves with ghee, before bathing, after child birth. (p.) நெய்விழுது, s. Butter, as first prepared from cream. நெய்விளக்கு, s. A lamp with ghee-in the temple, &c. நெய்வைத்தல், v. noun. Making medicated ghee, கிருதம்வைக்குதல். 2. Forming, as fat in the body, கொழுப்பேறுதல். பன்றிநெய், s. Lard. 77)

pṟṟu (p. 304) s. A grasp, gripe, seizure, embrace, பிடிக்கை. 2. Reception, acceptance, receipt, ஏற்கை 3. Adherence, attachment, affection, clinging of the mind to sensual objects, ஆசை. 4. Connexion affinity, bond சம்பந்தம். 5. piece put on, nailed, &c., for strength, as ஒட்டு. 6. Metallic particles for soldering, பற்றாசு. 7. Any thing adhering, sticking, &c., as dust; any thing sticking to the bowels, to a pot, &c., சோற்றுப்பற்றுமுதலியன. 8. A medical application, plaster, &c., சேர்வை. 9. Alloy, கலப்பு. 1. Formation, concretion, திரளுகை. (c.)--Note. Attachments are of two kinds, அகப்பற்று, internal attachment, connexion of the affections. 2. புறப்பற்று, external attachments, connexion by births, friendship, marriage, secular pursuits &c. பற்றற, inf. To be broken off as affection, friendship, attachment, earthly ties. 2. To be extirpated, exhausted, to be extinct; used also as an adverb. பற்றுக்கொண்டுபோய்விட்டான். He has taken all away. பற்றாக்கை, s. [also பற்றார்க்கை.] A cord or string to tie a bunch of arrows, அம்புகட்டுங்கயிறு. 2. A cord in general for tying, கட்டுங்கயிறு. (சது.) பற்றிலி, appel. n. One free from sensual attachments--as the Deity, or an advanced devotee. பற்றுக்கால், s. Supporter of a lever, or swing. பற்றுக்குறடு, s. A pair of tongs; sometimes பற்றுகுறடு. பற்றுக்கொள்ள, inf. To be attached, as the mind to earthly things. பற்றுக்கொண்டாட, inf. To be greatly attached to objects of sense. பற்றுக்கோடு, s. As பற்றுக்கோல். 2.[fig.] Support, dependance, defence, தஞ்சம். பற்றுக்கோல், s. A walking staff. பற்றுச்சீட்டு, s. A receipt. பற்றுப்போட, inf. To apply a medical prescription. பற்றுமதி, s. [prov.] Receipt, reception of money, goods, &c. பற்றுவகை, s. List of money or of goods, received, items as entered. பற்றுவரவு, v. noun. Debt and credit, கொடுக்கல்வாங்கல். பற்றுவாய், s. Pan, touch-hole of a gun, cannon &c. பற்றுவாய்மருந்து, s. Priming powder, as இரஞ்சகம். பற்றுவீடு, v. noun. Relinquishment of earthly attachments, பாசம்விடுகை; [ex விடு.] 7)

pāl (p. 313) s. Milk, பசுவின் பால்முதலியன. 2. Milky juice in plants, trees and fruits--as the eocoa-nut, மரமுதலியவற்றின்பால். 3. Lymph, matter, fluid in pustules, &c., அம்மைப்பால். 4. (சது.) Whiteness, வெண்மை. [a contraction of Sa. Palana, milk of a cow recently calved.]--Note. In combination the final ல் is changed by rule to ற், sometimes to ன், பாலுக்குங்காவல்பூனைக்குந்தோழன். A guard to the milk, but a friend to the cat. பாலும்வெள்ளைமோரும்வெள்ளை. Milk is white, whey is white--spoken of persons or things apparently similar, but really very different. பால்வார்த்துமுழுகுவான். He will bathe, putting milk on his head (in token of his joy at your death, &c.). பாலடை, s. A shell for a milk-ladle, பாலடைச்சங்கு. [loc.] 2. A shrub, பால டைச்செடி, Hallia sororia. பாலடைய, inf. As பால்கொள்ள. பாலவரை, s. A whitish species of pulse. See அவரை. பாலாடை--பாலேடு, s. Cream of milk. பாலாறு, s. The river Palar. பாலிறங்குதல்--பால்வடிதல், v. noun. Pustule becoming dry. 2. The flowing down of milk. பாலுண்ணி, s. A kind of wart. See உண்ணி. பாலுமறுகுந்தப்பித்தோய, inf. [prov.] To bathe after putting milk and sacrificial grass on the head--as a bride and bridegroom before marriage, before marriage, to obtain progeny. பாலும்பழமும்கொடுக்க, inf. To give milk and plantains as done by a bride and bridegroom to each other, after the marriage ceremony. (c.) பாலுறட்டி, s. [prov.] A kind of pastry, made with cocoa-nut milk. பாலூட்டி, inf. To suckle a child. பாலொலிக்க, inf. [prov.] To keep back milk as a cow for its calf. பால்கட்ட--பால்வைக்க, inf. To innoculate, to vaccinate. பால்குடிக்க, inf. To suck milk as a babe. 2. To take milk. பால்குடிக்கிறகுழந்தை. A child at the breast. பால்குடிமறந்தபிள்ளை, A wanted child. பாலனும்பால்குடியான் Even the suckling ceases to suck--a phrase expressive of fear from oppression. பால்கொள்ள, inf. To form a milky consistence, as in young kernels, or pustules. பால்சுரக்குதல், v. noun. The forming of milk in the breast or udder. பால்சொரிதல், v. noun. Flowing out of milk. See சொரி, v. பால்தெளித்தல், v. noun. A funeral ceremony, See பாற்றெளி. பால்தோய்தல். The curdling of milk, by itself. பால்நண்டு, s. The white crab. See நண்டு. பால்நரம்பு--பானரம்பு, s. Blue veins as they appear in a young mother who is suckling a child. பால்பாய்தல், v. noun. [prov.] Exuding of milky juice from a tapped or wounded tree. பால்பிடிக்க, inf. As பால்கொள்ள. பால்பிடிபதம், s. The stage of grain when they newly formed kernels are of a milky consistency. பால்பிழிய, inf. To press out cocoa-nut milk. பால்பெயர்தல், inf. The forming of milk in the breast or udder. பால்பொழிய, inf. To give milk freely, as cows, &c. 2. (fig.) To be prosperous. பால்மடி, s. An udder teeming with milk. பால்மணம், s. Smell of milk. 2. Smell of rice gruel at a proper stage for taking it from the fire. 3. Milky smell of a sucking child's breath. பால்மரம், s. Any tree with a milky sap. பால்மறக்க, inf. To wean. பால்மறுத்துப்போகுதல், v. noun. [improp. பால்மறத்துப்போகுதல்.] Cow ceasing to give milk. பால்மீன், s. The milk-fish, Clupea cyperinoides. பால்முடங்கி, appel. n. A kind of medicinal plant. பால்முட்டான், s. A kind of fish. பால்மோடிக்கா, s. A plant, Panicled bendweed. Convolvulus arvensis, L பால்வடி, s. [prov.] A kind of basket used as a cullender for straining milk. பால்வீதிமண்டலம், s. [in astron.] The galaxy or milky way. பால்வெடிபதம், s. A stage in the growth of corn, when, if pressed, milk gushes out. பால்வெள்ளி, s. Pure silver. பால்வைக்க, inf. As பால்கட்ட. பாற்கடல், s. The sea of milk. See கடல். பாற்கடற்பிறந்தாள், appel. n. Lukshmi, as born in பாற்கடல், இலக்குமி. பாற்கடற்றுயில்வோன், appel. n. Vishnu as sleeping in the sea of milk, விஷ்ணு. பாற்கட்டுப்பயிர், s. Grain in the milk. See பயிர். பாற்கலயம், s. A small pot for milking. பாற்கவடி, s. Chowries, very white small shells used in Bengal for money, வெள்ளைப்பலகறை. பாற்காய், s. Unripe fruits which abound in milky juice, பால்பற்றியகாய். பாற்காரன், s. A milk-man. பாற்காரி, s. A woman who sells milk. 2. A wet nurse. பாற்காவடி, s. Milk, carried with ceremony under a canopy to be presented to an idol. This is commonly done at the Palney festivals. See காவடி. பாற்குழந்தை, s. A sucking child. பாற்குழம்பு, s. Milk, thickened from being well boiled. பாற்கெண்டை, s. A fish, as பால்மீன். பாற்கொவ்வை, s. A species of கொவ் வை, with white flower. பாற்சுண்டு, s. Sediment of milk adhering to a vessel by boiling in it from day to day. 2. See சுண்டு. பாற்சுறா, s. A whitish kind of சுறா fish. பாற்சொறி, s. Scabbiness from want of milk. பாற்சோட்டை, s. [prov.] Desire after milk as an infant. பாற்சோறு, s. Boiled rice and milk. பாற்பல், s. Milk-teeth, white teeth. பாற்பள்ளயம், s. Offerings of milk, and cooling fruits, in time of disease, to the afflicting goddess. See பள்ளயம். பாற்பாக்கியம், s. The happiness of having cows and milk. பார்பீர்க்கு, s. A whitish kind of gourd. See பீர்க்கு. பாற்பொங்கல், v. noun. Boiling rice in milk, as a religious ceremony. பாற்றுத்தம், s. White vitriol, sulphate of zinc. See துத்தம். பாற்றெளி, v. noun. A funeral ceremony in which milk is poured upon the bones of the deceased. பாற்றேங்காய், s. A large kind of cocoa-nut yielding delicious milk. 18)