kam (p. 95) s. Water, நீர். 2. The head, தலை. Wils. p. 19. KAM. 3. Ether--as one of the five elements, ஆகாயம். 4. Wind, air, காற்று. 5. Cloud, மேகம். 6. Whiteness, வெண்மை. 7. Smith's work, smithery, கம்மி யர்தொழில். 8. Brahma, பிரமன். 9. A hegoat, ஆட்டுக்கடா. 1. Act, operation, employment, செயல். (p.) கம்மம், s. Smithery, mechanism, கம்மியர்தொழில். 2. Work, labor, business, employment, வேலை. (p.) கம்மக்குடம், s. A pot made by a smith. கம்மஞ்செய்மாக்கள், s. Laborers. (நாலடி.) 2. Smiths, artisans. கம்மாலை, s. [prop. கம்மசாலை.] A smith's shop, smithy, அக்கசாலை. கம்மாலைமூட்ட, inf. To prepare for work--as a smith kindling a fire, &c. கம்மாலைவைக்க, inf. To open a smithy, as a smith, for the day. கம்மாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர்; five castes are included in this term, viz.: 1. தட்டார், goldsmiths, jewellers. 2. கன்னார், braziers, bell-founders, &c. 3. சிற்பர், masons, bricklayers, architects. 4. கொல்லர், blacksmiths. 5. தச்சர், carpenters. கம்மியம், s. Smithery. (p.) கம்மியர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மாளர். 2. Workers, laborers, தொழிற்செய்வோர். (p.) 21)

kiṭṭam (p. 109) s. Dross, scoria, scum of metal, இரும்புமுதலியவற்றின்கிட்டம். 2. Sediment, refuse, lees, residuum, வண்டல். Sans. KIDDA. 3. A state of being dry and hard, இறுக்கம். 4. Coating, crust, சேறுமுதலிய வற்றினேடு. கிட்டக்கல், s. Iron dross, குமிடக்கல். 2. Overburnt bricks. C. கிட்டமாக, inf. To be dried--as mud in garden beds. 2. To form--as dried ink, &c., in a vessel. கிட்டம்பிடிக்க, inf. To be dried--as the surface of garden beds. கிட்டம்போற்பிடிக்க, inf. To stick on --as iron rust. கொல்லன்கிட்டம், s. Iron-dross from a blacksmith's forge. 24)

kuṭi (p. 116) s. A household, a family, குடும் பம். 2. A tribe; race; lineage, கோத்திரம். 3. A subject; subjects of a king, inhabitants of a kingdom, குடியானவன். 4. Inhabiting, residing, the act of living in a place, குடியிருப்பு. 5. A town, a village, ஊர். 6. An agricultural village, மருதநிலத்தூர். 7. A house, habitation, வீடு. 8. A house-wife, மனைவி. 9. The body--as the tenement of the soul, உடம்பு. Wils. p. 226. KUT'I. See under the verb குடி. குடிசெயல்வகை. Exertions to increase the honor of a family. குடிதழைக்கின்றது. The family is thriving or flourishing. குடிகனத்தவூர், s. A populous village, a densely-inhabited town. குடிகுலத்திலுள்ளவன், s. A person of good caste, family, &c. குடிகெடுதல், v. noun. Being ruined, undone or destroyed. குடிகெடுக்க--குடியைக்கெடுக்க, inf. TO destroy or ruin a family. குடிகேடன்--குடிகேடி, s. One who ruins a family. 2. the ruiner of a family, being one of the number. குடிகேடு, s. Ruin to a family; an unavoidable ruin. குடிகொள்ள, inf. To inhabit, dwell; to take possession of the mind--as a deity or devil; or of a house--as a demon; also--as bats, snakes, &c.; to be seated or eatablished--as a lingering or chronic disease. என்னுளங்குடிகொண்டகுலதெய்வமே. Thou, Oh household god, who dwellest in my heart. முகத்திலேமூதேவிகுடியிருக்கிறாள். The goddess of misfortune has taken possession of his face; i. e. he looks gloomy. குடிக்காடு, s. Towns in general, ஊர்ப் பொது. 2. Agricultural towns or villages, மருதநிலத்தூர். (சது.) குடிக்கூலி, s. House-rent, கொடைக் கூலி. குடிக்கூலிக்கிருக்க, inf. To live in a house for hire. குடிக்கூலிக்குவாங்க--குடிக்கூலிக்கெ டுக்க, inf. To hire a house. குடிக்கூலிக்குவிட, inf. To let a house. குடிசனங்கள், s. Inhabitants; subjects. குடித்தனம், s. A family, a household; domestic life, குடிவாழ்க்கை. 2. Domestic economy, domestic order or propriety, management of a family, குடிமுறை. குடித்தனக்காரன், s. Householder, குடி யானவன். 2. Cultivator, agriculturist, பயி ரிடுவோன். குடித்தனத்துக்குட்பட, inf. To be married, to enter on the state of matrimony; to begin to keep house. குடித்தனப்படுதல், v. noun. [prov.] Being married; the state of matrimony, விவாகம்பண்ணல். குடித்தனப்பாங்கு, s. Domestic order; domestic economy. குடித்தனம்பண்ண--குடித்தனம்நடத்த, inf. To manage a family. குடித்தனவுறுப்பு, s. [prov.] Chattels, furniture, slaves, servants, cattle, &c., for a family. குடிநாசம், s. The destruction or ruin of a family. குடிநாசமாயிற்று. The family is ruined or destroyed. குடிநாசம்பண்ண, inf. To ruin or destroy a family. குடிநிலம், s. Land for a dwelling house --as distinguished from gardens, fields, &c.; house-premises. குடியிருக்குநிலம். 2. [prov.] Land appropriated to buildings --as an item in a dowry, குடியிருக்கச்சீதனங் கொடுத்தநிலம். குடிபுக, inf. To commence occupying a new house with appropriate ceremonies. 2. To find and occupy a vacant or undisturbed residence. 3. To settle and colonize --as beasts, insects, &c. குடிபோக, inf. To remove from a house. 2. To go to a new place of abode. 3. To emigrate. 4. To swarm and depart --as bees. 5. To evaporate, escape --as essential oils, camphor, &c. குடிபோய்விட, inf. To evaporate--as camphor, essential oils, &c. குடிபோனவீடு, s. A vacated house. குடிப்படை, s. Militia. குடிப்பழுது, s. Stigma on a family, disgrace, disrepute. குடிப்பாங்கு, s. The habits of a cultivator, or an agriculturist. குடிப்பிறப்பு, s. High birth; being born of a distinguished family. குடிப்பெண், s. The lawful wife--as distinguished from a concubine. குடிப்பெயர், s. Family name. 2. [in gram.] Nouns of family names--as in ஊர்கிழான். குடிமகன், s. A feudatory, or a man of the servile tribe in relation to the families (குடி) of superior caste, to which under certain restrictions he is subject. The connexion is commonly hereditary. 2. A barber, அம்பட்டன். குடிமக்கள், s. Servile castes in relation to their feudal chiefs, eighteen in number: 1. வண்ணான், washerman. 2. நாவி தன், barber. 3. குயவன், potter. 4. தட்டான், gold or silver-smith. 5. கன்னான், brazier. 6. கற்றச்சன், mason. 7. கொல்லன், blacksmith. 8. தச்சன், carpenter. 9. எண்ணெ ய்வாணிகன், oil-monger. 1. உப்புவாணிகன், salt-dealer. 11. இலைவாணிகன், betel-seller. 12. பள்ளி. 13. பூமாலைக்காரன், garlandmaker. 14. Grave-digger, commonly a பறையன். 15. கோவிற்குடியான், [prop.] பணி செய்வோன், chank-blower. 16. ஒச்சன், pujari at a temple of பிடாரி. 17. வலையன், fisherman. 18. பாணன், tailor. The special servants in the above are the barber, washerman, black-smith, carpenter and grave-digger. குடிமதிப்பு, s. Assessment, valuation of property for taxation. குடிமார்க்கம்--குடிமுறை, s. Domestic life. 2. Proper conduct as a householder. குடிமிராசி--குடிமிராசு, s. The right or privilege of a hereditary occupant. குடிமிராசிகொடுக்க, inf. To endue with particular மிராசு privileges. குடிமை, s. Customs or manners of the higher classes, மேற்குலத்தார்நடக்கை. 2. Lineage, family, descent. குடிவரலாறு. 3. Vassalage, servitude, feudal dependence, feudal right or cunnexion; a feudatory in reference to his chief. (See குடிமக்கள்.) --Note. The chief is entitled to the service of his feudatory whenever required, and the latter to a proportion of the produce of the land, to perquisites at weddings, funerals, &c. 4. Domestic life, family economy, குடிச்செயல். 5. A king in relation to his subjects, அரசன். (குற.) குடியரசு-குடியாட்சி, s. Democracy, government by the people. குடியிறை, s. Tax, impost--as collected from the subjects, குடிவரி. குடிவாரம், s. Share of produce to the inhabitant or cultivator--as distinguished from மேல்வாரம். குடியழிக்க, inf. v. a. To ruin a family. குடியழிய, inf. v. n. To be buried or ruined--as a family. குடியழிவு, v. noun. Ruin of a family. 2. A great evil, often hyperbolically used. குடியானவன், s. An inhabitant; emphatically a caste man, one not of a low caste. குடியியல்பு, s. Domestic life, family management. 2. Domestic order, domestic rules of management. குடியிருப்பு, s. Living--as a family, or an inhabitant; residing, குடியிருக்கை. 2. An inhabited, settled, or populated place, a village, கிராமம். 3. The parts of a village inhabited by different castes respectively. The name of the caste is commonly prefixed --as செட்டிகுடியிருப்பு, a chitties' village. குடியிறங்க, inf. To settle, tarry or halt --as a family or a tribe. குடியிற்பிறந்தவன், s. One born of a good family. குடியிற்பிறந்து குரங்காட்டமாடுதல். Being born of a good family, and falling into disgrace by bad conduct. குடியிற்பிறந்து செடியில்விழுந்தான். He was born of a good family, but married low; lit. fell into the bush. குடியெழும்ப, inf. To evacuate a house, village, &c., commonly from some unlucky and disastrous event, or anticipation. குடிவாங்க--குடிவாங்கிப்போக, inf. To remove from a place--as a family; to abandon a dwelling. 2. To migrate, to emigrate--as a family. குடியேற, inf. To settle in a new country, to colonize, to people. குடியேற்ற, inf. v. a. To settle people in a country, to stock with inhabitants, to people, to populate. குடிவாழ்க்கை, v. noun. Domestic economy, house-keeping. 2. Regulation of a household. குடிவிளங்கப்பண்ண, inf. To render a family illustrious' and prosperous. குடிவைக்க-குடியிருத்த, inf. To settle or establish a family. 2. To provide a family with the means of sustenance. சிறந்தகுடி, s. A family in prosperous circumstances. சுகவாசிக்குடி, s. A tenant; a renter or cultivator--as distinguished from மூரிக் குடி. See மூரிக்குடி. நல்லகுடி, s. A good or well-ordered family. 2. A well-settled family, a family in prosperous circumstances. நைந்தகுடி, s. An impoverished family. பசுங்குடி, s. Husbandmen. பயிர்க்குடி, s. Husbandmen, tillers. வந்தேறுகுடி, s. A new settler. குடியோட்டி, s. A kind of thistle, ஓர் பூண்டு, Argemone mexicana, L. 46)

kūṭam (p. 133) s. A house, a hall, an open room, a building, வீடு, சாலை. 2. The side room or rooms, adjoining the main room of a Hindu house, இல்லின்கூடம். 3. Fraud, deception, trick, deceit, வஞ்சகம். 4. Untruth, falsehood, பொய். 5. A delusion, an illusion, மாயம். 6. A blacksmith's hammer, a sledge, கொல்லன்சம்மட்டி. 7. The peak or summit of a mountain, மலையினுச்சி. Wils. p. 238. KOOT'A. 8. Concealment, privacy, secrecy, screen, மறைவு. 9. Any thing hidden, concealed, secret or mysterious, புதைபொருள். 1. A solitary or private place, ஏகாந்தம். Wils. p. 295. GOOT'HA. 11. A kind of native arsenic, கோளகபாஷாணம். 12. The sesamum plant, எள். (M. Dic.) கூடமும்வீடும், s. The main room and the side room of a Hindu house. காவற்கூடம், s. A prison, See காவல். யானைக்கூடம், s. Elephant stable. கூடசதுக்கம், s. A kind of curious stanza, in which the letters constituting the last line are found among those of the first three lines, ஈற்றடியெழுத்துக்கள் மற் றைமூன்றடியுளுமறைந்து நிற்குஞ்செய்யுள்; [ex சது க்கம், four lines.] கூடசாலம், s. One of the seven hells, ஓர்நகரம். கூடத்தர்--கூடஸ்தன், s. The intelligent soul--as enshrouded in the body, ஆத்துமா. 2. Brahm, the deity--as the universal soul, பரப்பிரமம். Wils. p. 238. KOOT'ASTA. 3. [local.] The head or chief man, முதன் மையுள்ளோன். கூடஸ்தம், s. Unchangeableness; being always the same, நிருவிகாரம். கூடஸ்தசைதன்னியம், s. Intelligence universally the same. கூடஸ்தபிரமம், s. The immutable Brahm. கூடபதம், s. A snake, பாம்பு. Wils. p. 295. GOOT'HAPAD. 16)

kol (p. 146) part. A poetic expletive--as in காணுங்கொல், he will see, அசைச்சொல். 2. A particle implying doubt; frequently interrogative or connected with interrogative forms--as in காணார்கொல், will they not see--ஐயக்கிளவி. 3. An imitative sound--as in கொல்லெனச்சிரித்தார்கள், they broke out into laughter, ஒலிக்குறிப்பு. 4. s. Suffering, distress, affliction, வருத்தம். (சது.) 5. [With suitable prefixes,] Gold or iron. 6. The blacksmith's caste; a blacksmith, கொல்லன். 7. A mason's trowel, கொல்லற்று. 8. (loc.) Brass or iron, nailed across a door, or gate, for strength, குறுக்குத்தாழ். கொல்லர், s. [fem. sing. கொல்லிச்சி.] Blacksmiths, கருமார். 2. Smiths in general--as in பொற்கொல்லர். 3. (Hind.) Treasure keepers, பொக்கசங்காப்போர். கொல்லதெருவிலேயாஊசிமாறுகிறது. Can one barter needles in a blacksmith's street? i. e. you cannot impose on the experienced. கொல்லச்சேவகர், s. As கொல்லர். 3. (R.) செங்கொல், s. Gold, (lit.) yellow metal. கருங்கொல், s. Iron, (lit.) dark metal. கொல்லுலை, s. A blacksmith's forge. கொல்லன்கம்மாலை, s. [prov.] A blacksmith's shop, smithery. கொல்லன்கிட்டம், s. See கிட்டம். கொல்லுத்தடியாணி, s. [loc.] A large nail for studding doors or gates, to add to their strength, கதவினோருறுப்பாணி. 110)

cuṭṭukkōl (p. 193) s. A blacksmith's poker; a branding rod, உலையாணிக்கோல். (Compare சூட்டுக்கோல்.) (சது.) 2. [prov.] (fig.) A mischievous person, தீயோன். 43)

pcai (p. 289) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be compassionate, kind, affectionate, அன்பு கொள்ள. 2. To be liberal, beneficent, benevolent, சாரமுள்ளதாக. 3. [prov.] To become glutinous, viscous, tempered--as clay, &c., இளகு. 4. v. a. To temper clay so as to make it viscous--as done by potters, white-ants, or hornets; kneading dough, பிசைய. 5. To fill cracks in iron by beating, ஒட்ட. பசைந்தார், appel. n. [pl.] Friends, சினேகிதர். (சது.) பசைமட்டை, s. [prov.] A piece of palmyra stalk used by blacksmiths in tempering the heat of fire the by water, இரும்பைப் பசையுமட்டை. பசைவு, v. noun. Compassion, kindness, affection, attachment, அன்பு. 50)

pccai (p. 289) adj. Green, tender, young, unripe, raw, cool; intense; [ex பசுமை.] பச்சைக்கயர்-பச்சைக்கைப்பு, s. [prov.] Extremely astringent, exceedingly bitter. பச்சைக்கருப்பூரம், s. A greenish kind of drug. See கருப்பூரம். பச்சைக்கல், s. Unburnt brick, சுடாத செங்கல். 2. See கல். பச்சைக்கள்ளன், s. [prov.] A desperate thief, cheat, rogue; a villain. பச்சைக்காய், s. Green fruit, fruit unripe or uncooked. பச்சைக்காய்ச்சி, appel. n. [prov.] A tree with green fruit. பச்சைக்கிளி, s. Green parrot. 2. Green grasshopper. பச்சைக்குங்கிலியம், s. Green resin. பச்சைக்குழந்தை, s. A tender new born infant. பச்சைக்கூடு, s. [prov.] The living body, ஸ்தூலதேகம். பச்சைக்கூட்டோடேகயிலாயஞ்சேர்வாய். You will attain kylaya, the lowest leaven (of Siva.) alive, with vigorous health. பச்சைக்கொல்லன், s. [prov, in burles.] A clumsy blacksmith; i. e. beating cold iron. பச்சைச்சடையன், appel. n. An epithet of B'hairave, a form of Siva. பச்சைத்தடி, s. Green sticks, used in making a bier. விறைத்துப்பச்சைத்தடியாய்ப்போயிற்று. He is grown cold and stiff as a stick; said of one in a fit, &c. பச்சைத்தண்ணீர், s. Cold water, unboiled water. பச்சைத்தாள், s. Green stalks, showing immaturity in the corn. பச்சைத்தோல், s. A raw, untanned skin, a felt. 2. New skin formed on a healing sore. பச்சைநஞ்சு, s. Strong poison. 2. [prov.] An atrocious villain, தீயன். பச்சைநாடன்பழம், s. A kind of plantain with greenish streaks (Beschi.) பச்சைநாபி, s. A strong, vegetable poison. See வச்சநாபி under நாபி. பச்சைபழுக்காஅடைத்தல், v. noun. Painting green and yellow. பச்சைபசேரெனல், v. noun. Being very green, all green, verdant, flourishing, மிகுபசுமையாயிருத்தல். மரகதம்பச்சைப்பசேரென்றிருக்கிறது.....The emerald is very green. தோட்டம்பச்சைப்பசேரென்றிருக்கிறது. The garden is all verdant. பச்சைப்பட்டி, s. [prov.] Raw or undried manure, put on land shortly before sowing, எரு. பச்சைப்பதம், s. Immaturity of grain, &c. 2. The state of not being well boiled. பச்சைப்பயறு, s. A kind of pulse for taking the oil from the head. பச்சைப்பாக்கு, s. Unripe or undried areca-nut. பச்சைப்பாம்பு, s. A kind of green snake. பச்சைப்பாலகன்--பச்சைப்பாலன்-பச்சைப்பிள்ளை. s. A new-born infant. பச்சைப்பால், s. Raw milk. பச்சைப்பானை, s. An earthen pot not burnt. பச்சைப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. A woman immediately after child-birth. பச்சைப்புண், s. A raw sore. 2. Sore as the body through pain, hard labor in child-birth, &c. சரீரமெல்லாம்பச்சைப்புண். My body is sore all over. பச்சைப்புல், s. Green grass as plucked for cattle. பச்சைப்புழு, s. Green caterpillars, the palmer worm. பச்சைப்புளுகன், s. A great boaster. 2. A notorious liar. பச்சைப்புளி, s. Exceeding sourness. பச்சைப்புறா, s. A green pigeon, or dove. பச்சைப்பெருமாள், s. A kind of paddy that comes to perfection in three months, ஓர்நெல். 2. Vishnu, விஷ்ணு. பச்சைப்பொட்டு, s. A green spot on the forehead, made with a needle and colouring matter. 2. A green spot on the forehead, to which medical properties are ascribed. 3. [fig prov.]A false show; pretension to wealth, learning, piety, &c., பகட்டு. பச்சைப்பொய், s. A downright lie. பச்சைமண், s. Most earth. 2. Tempered clay, as in unburnt pots-opps. to சுட்டமண். See ஒட்டு, (c.) பச்சைமரம், s. A green or living tree. 2. Unseasoned timber. பச்சைமரம்படப்பார்ப்பான். His look would blight even a green tree. பச்சைமா, s. Flour not well prepared for paste, &c. 2. Raw dough, paste. பச்சையிரும்பு, s. Mere iron. 2. Untempered iron. 3. Cold iron. பச்சையீரம், s. Great dampness, as of soiled clothes, &c., அதிகாரம். பச்சையுடம்பு--பச்சையுடல், s. The tender body of an infant, or a woman after-child birth, மெல்லியஉடல். 2. The body of a person recovering from small pox or other disease that fills it with raw sores, புண்ணானஉடல். பச்சையுப்பு, s. Unmixed salt. பச்சையெண்ணெய், s. Oil not heat.... பச்சைவன்னம், s. Green color, green paint. பச்சைவில், s. The rain-bow. பச்சைவிறகு, s. Green or undried firewood. பச்சைவெட்டு, s. Medicinal minerals used raw, not calcined, எரிபடாமருந்து. பச்சைவெண்ணெய், s. Butter churned from unboiled milk.

mṉuvr (p. 347) s. Smiths, blacksmiths, கம் மாளர். (சது.) 2. See மனு, Sa. 3)