ācāri (p. 36) s. A title of respect applied to head masons and carpenters, an architect, கம்மாளன். 49) *

iyl (p. 48) --இயலு, கிறது, இயன்றது, இயலும், இயல, v. n. To be able, be possible, கூடியதாயிருக்க. 2. (p.) To be incident to, be exposed, பொருந்த. 3. To agree, suit, be adapted to, இசைய. 4. To be done, performed, made or composed, ஆக. 5. To be destined, decreed, allotted, விதிக்கப்பட. 6. To happen, pass, to be in vogue, நடக்க.-Note. This word is often changed to ஏலு both in poetry and in the colloquial language. இயல்வதுகரவேல். Do not refrain from doing what is in your power. வெயிலியல்வெஞ்சுரம். The parched desert exposed to the scorching beams of the sun. தச்சனாலியன்றவீடு. A house made by the carpenter. என்னாலியலாது. I am not able, I cannot do it. 9)

uḷi (p. 67) s. A chisel, மரவினையாளர்கரு வியினொன்று. 2. [prov.] A barber's instrument for paring nails, நகஞ்சீவி. 3. A place, இடம். 4. A form of the seventh case, ஏழனுருபு. 5. A burin, or graver, an instrument for engraving, சித்திரிக்குங்கருவி. உலக்கைதேய்ந்துளிப்பிடியாயிற்று. The pestle is worn down as small as the handle of a chisel--spoken of a person emaciated by disease. உளிக்குத்தாக்குத்த, inf. To buffet, to box, to strike with the fist. சிற்றுளி, s. A small chisel used by carpenters. 39)

eṟṟu (p. 75) கிறேன், எற்றினேன், வேன், எற்ற, v. a. To cast, throw off, to jerk away under-handed, side-handed, &c.; to toss, cast out--as water from a vessel with force, throw water from a pool, a channel with the feet in watering plants, &c.; to kick a thing away, எறிய. 2. To strike, அடிக்க. 3. To cuff, to strike with the fist, புடைக்க. 4. To cut, cut asunder, cut down, வெட்ட. 5. To pierce, stab, குத்த. 6. To kill, கொல்ல. முரசமெற்றினர். They beat the large drum. கூனனையவள்மார்பிலேயெற்றினவளவில். As soon as she had struck the hump-backed man on the breast-துந்துமியெலும்பைப்பறக்கவெற்றியும். Kicking up the bones of Tuntumi (into the air)-எற்றுதிரை, s. Beating billows. எற்றுபுனல், s. A billowy or rippling body of water. எற்றுநூல், s. A carpenter's line for marking boards, &c., மரமறுக்கப்போடுநூல். எற்றல், v. noun. Throwing off, throwing water from a pool, &c., எற்றல்மரம், s. [prov.] A kind of oblong pail with a long handle, supported by three posts for throwing up water in irrigation. எற்றற்பட்டை, s. [prov.] Basket for irrigation by four or six persons. எற்று, v. noun. Casting, jerking, எறிகை. 2. Warding off, striking off, தட் டுகை. ஓரெற்றிலேயெற்றிப்போட்டான். He cast it away at once. 35)

ōṭm (p. 84) s. A boat, a ferry-boat, பட கு. 2. A raft, a float, a vessel of any kind, மிதவை. ஓடங்கடந்தாலோடக்காரனுக்கோர்சொட்டு. A cuff to the boatman for having ferried one over the river. ஓடத்தவக்கமாயிருக்கிறார்கள். They are retarded by not getting a boat. ஓடம்வண்டியிலேறும் வண்டியோடத்திலேறும். . . A carriage may be conveyed in a boat, and a boat may be conveyed in a carriage; i. e. prosperity is not permanent. இரண்டோடத்திற்கால்வைத்தவனைப்போலிருக்கிறா ன். He is like one who stands on two boats; i. e. one attached to two interests. ஓடக்காரன், s. A boat-man, a ferry-man, நாவாயோட்டுவோன். ஓடக்கூலி, s. Ferriage, the fare paid for conveyance at a ferry. ஓடக்கோல், s. A boatman's pole. ஓடம்விட, inf. To propel a boat, to boat, pole or ply a ferry-boat. ஓடாவி, s. a ship-wright, a boatbuilder, நாவாய்செய்வோன். 2. A carpenter, தச்சன். (Rott.) சிற்றோடம், s. A small boat. 72)

kam (p. 95) s. Water, நீர். 2. The head, தலை. Wils. p. 19. KAM. 3. Ether--as one of the five elements, ஆகாயம். 4. Wind, air, காற்று. 5. Cloud, மேகம். 6. Whiteness, வெண்மை. 7. Smith's work, smithery, கம்மி யர்தொழில். 8. Brahma, பிரமன். 9. A hegoat, ஆட்டுக்கடா. 1. Act, operation, employment, செயல். (p.) கம்மம், s. Smithery, mechanism, கம்மியர்தொழில். 2. Work, labor, business, employment, வேலை. (p.) கம்மக்குடம், s. A pot made by a smith. கம்மஞ்செய்மாக்கள், s. Laborers. (நாலடி.) 2. Smiths, artisans. கம்மாலை, s. [prop. கம்மசாலை.] A smith's shop, smithy, அக்கசாலை. கம்மாலைமூட்ட, inf. To prepare for work--as a smith kindling a fire, &c. கம்மாலைவைக்க, inf. To open a smithy, as a smith, for the day. கம்மாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர்; five castes are included in this term, viz.: 1. தட்டார், goldsmiths, jewellers. 2. கன்னார், braziers, bell-founders, &c. 3. சிற்பர், masons, bricklayers, architects. 4. கொல்லர், blacksmiths. 5. தச்சர், carpenters. கம்மியம், s. Smithery. (p.) கம்மியர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மாளர். 2. Workers, laborers, தொழிற்செய்வோர். (p.) 21)

kmpi (p. 96) s. Wire, any rod or bar of metal, இரும்புமுதலியவற்றின்கம்பி. 2. A kind of ear-ring, காதணியிலொன்று. 3. A narrow stripe in the border of a cloth, துணியினோ ர்கரை. 4. A small moulding in carpenter's, or mason's work, சித்திரக்கம்பி. 5. Saltpetre, வெடியுப்பு. 6. [in slang language.] Money (com. காசு). கம்பியுந்தாலியும். The marriage symbol with the wire on which it is strung as worn by the idol, the name is also given to the symbol worn by women. கம்பிகட்ட, inf. To make the border of a cloth--as a dyer. 2. To make a narrow moulding. 3. To pass the wire through the bones in an umbrella. கம்பிக்கடுக்கன், s. An ear-ring formed of a bent wire, ஓர்கடுக்கன். கம்பிக்கரை, s. A narrow stripe, commonly silver, in a border. கம்பிக்காரன், s. A monied man. கம்பிச்சேலை, s. A cloth for women with a striped border. கம்பிநீட்ட, inf. To lengthen a piece of metal by beating or otherwise. 2. (Met.) To go off slily, to steal away, to take to one's heels. கம்பிப்பிசின், s. A kind of wiry medicinal gum. கம்பிமணி, s. A kind of necklace made of wire, ஓர்மணி. கம்பியச்சு, s. A wire-mould, கம்மி யர்கருவியிலொன்று. கம்பியிழுக்க, inf. To draw wire. கம்பியுப்பு, s. Salt-petre of a superior quality in bars or pieces, ஒருப்பு. கம்பிவளைக்க, inf. To draw a wire flat. கம்பிவாங்க, inf. To go off slily, to steal away, ஓடிப்போக (colloquial or jesting language). கம்பிவிறிசு, s. A fire-work which ejects its contents in pencils of light. ஈர்க்குக்கம்பி--கம்பிக்குறி, s. A small stripe in cloth. பட்டைக்கம்பி, s. A large stripe. இருப்புக்கம்பி, s. Iron wire. வெண்கலக்கம்பி, s. Brass wire. கடலைக்கம்பி, s. A colored stripe, in cloth, of the size of a grain of gram. புளியிலைக்கம்பி, s. A colored stripe in cloth of the size of a tamarind leaf. பித்தளைக்கம்பி, s. Brass wire. பொற்கம்பி, s. Gold wire. 12)

kyiṟu (p. 96) s. Rope, cord, string, twine, line, bobbin, வடம். கயிறடிக்க, inf. To strike lines on timber with a colored string--as a carpenter. கயிறறுந்தஆட்கள், s. [prov.] Vagabonds, vagrants, strollers. கயிறுகட்ட, inf. To put off from day to day. 2. To show a pretended consent--as a seller to give his goods to one who offers a low price. 3. To employ one to deceive another. கயிறுசாத்த--கயிறுபோட, inf. To pass a string between the leaves of an ola book in order to divine by it. கயிறுசிக்குப்பட, inf. To be embroiled, to disagree, to quarrel--as husband and wife, &c., தொந்தரவுபட. கயிறுதடி, s. One of the weaver's implements, நெய்வார்கருவியிலொன்று. கயிறுதிரிக்க--கயிறுமுறுக்க, inf. To twist, twine, cord, &c. கயிறுபிடிக்க--கயிறுபின்ன, inf. To plat bobbin, cord, &c. கயிறுமாற, inf. To change the rope on the head of a horse or ox newly bought, to ratify the purchase--considered auspicious to the seller. (திருவிளை.) கயிற்றுக்கோல், s. A kind of balance or steel-yard, ஓர்தராசு. கயிற்றுக்கோலாட்டம், v. noun. Playing with strings and sticks so that a weft or lace is formed thereby, ஓர்வ கைவிளையாட்டு. கயிற்றுச்சுருள், s. A coil of rope. See சுருளை. கயிற்றுப்பொருத்தம், s. Astrological agreement required in order to the assumption of the marriage symbol-one of the ten points in astrology in which there should be agreement in the horoscopes of the male and female in order to the suitableness of a marriage connexion.--Note. When such agreement is wanting, though the marriage takes place, the symbol is not put on. கயிற்றேணி, s. A rope-ladder, the shrouds of a vessel, நூலேணி. வடக்கயிறு, s. A rope which is used in lowering or elevating the ploughshare. 2. A great rope used at Hindu festivals for drawing the car. தொடுகயிறு, s. A rope used in ploughing. 51)

kāṭṭam (p. 103) --காஷ்டம், s. Fuel, firewood, விறகு, wils. p. 22. KASHTA. 2. The same as வெண்கலம். (M. Dic.) (Rott.) காட்டாசாரி--காஷ்டாசாரி, s. A carpenter. 82)

kuṭi (p. 116) s. A household, a family, குடும் பம். 2. A tribe; race; lineage, கோத்திரம். 3. A subject; subjects of a king, inhabitants of a kingdom, குடியானவன். 4. Inhabiting, residing, the act of living in a place, குடியிருப்பு. 5. A town, a village, ஊர். 6. An agricultural village, மருதநிலத்தூர். 7. A house, habitation, வீடு. 8. A house-wife, மனைவி. 9. The body--as the tenement of the soul, உடம்பு. Wils. p. 226. KUT'I. See under the verb குடி. குடிசெயல்வகை. Exertions to increase the honor of a family. குடிதழைக்கின்றது. The family is thriving or flourishing. குடிகனத்தவூர், s. A populous village, a densely-inhabited town. குடிகுலத்திலுள்ளவன், s. A person of good caste, family, &c. குடிகெடுதல், v. noun. Being ruined, undone or destroyed. குடிகெடுக்க--குடியைக்கெடுக்க, inf. TO destroy or ruin a family. குடிகேடன்--குடிகேடி, s. One who ruins a family. 2. the ruiner of a family, being one of the number. குடிகேடு, s. Ruin to a family; an unavoidable ruin. குடிகொள்ள, inf. To inhabit, dwell; to take possession of the mind--as a deity or devil; or of a house--as a demon; also--as bats, snakes, &c.; to be seated or eatablished--as a lingering or chronic disease. என்னுளங்குடிகொண்டகுலதெய்வமே. Thou, Oh household god, who dwellest in my heart. முகத்திலேமூதேவிகுடியிருக்கிறாள். The goddess of misfortune has taken possession of his face; i. e. he looks gloomy. குடிக்காடு, s. Towns in general, ஊர்ப் பொது. 2. Agricultural towns or villages, மருதநிலத்தூர். (சது.) குடிக்கூலி, s. House-rent, கொடைக் கூலி. குடிக்கூலிக்கிருக்க, inf. To live in a house for hire. குடிக்கூலிக்குவாங்க--குடிக்கூலிக்கெ டுக்க, inf. To hire a house. குடிக்கூலிக்குவிட, inf. To let a house. குடிசனங்கள், s. Inhabitants; subjects. குடித்தனம், s. A family, a household; domestic life, குடிவாழ்க்கை. 2. Domestic economy, domestic order or propriety, management of a family, குடிமுறை. குடித்தனக்காரன், s. Householder, குடி யானவன். 2. Cultivator, agriculturist, பயி ரிடுவோன். குடித்தனத்துக்குட்பட, inf. To be married, to enter on the state of matrimony; to begin to keep house. குடித்தனப்படுதல், v. noun. [prov.] Being married; the state of matrimony, விவாகம்பண்ணல். குடித்தனப்பாங்கு, s. Domestic order; domestic economy. குடித்தனம்பண்ண--குடித்தனம்நடத்த, inf. To manage a family. குடித்தனவுறுப்பு, s. [prov.] Chattels, furniture, slaves, servants, cattle, &c., for a family. குடிநாசம், s. The destruction or ruin of a family. குடிநாசமாயிற்று. The family is ruined or destroyed. குடிநாசம்பண்ண, inf. To ruin or destroy a family. குடிநிலம், s. Land for a dwelling house --as distinguished from gardens, fields, &c.; house-premises. குடியிருக்குநிலம். 2. [prov.] Land appropriated to buildings --as an item in a dowry, குடியிருக்கச்சீதனங் கொடுத்தநிலம். குடிபுக, inf. To commence occupying a new house with appropriate ceremonies. 2. To find and occupy a vacant or undisturbed residence. 3. To settle and colonize --as beasts, insects, &c. குடிபோக, inf. To remove from a house. 2. To go to a new place of abode. 3. To emigrate. 4. To swarm and depart --as bees. 5. To evaporate, escape --as essential oils, camphor, &c. குடிபோய்விட, inf. To evaporate--as camphor, essential oils, &c. குடிபோனவீடு, s. A vacated house. குடிப்படை, s. Militia. குடிப்பழுது, s. Stigma on a family, disgrace, disrepute. குடிப்பாங்கு, s. The habits of a cultivator, or an agriculturist. குடிப்பிறப்பு, s. High birth; being born of a distinguished family. குடிப்பெண், s. The lawful wife--as distinguished from a concubine. குடிப்பெயர், s. Family name. 2. [in gram.] Nouns of family names--as in ஊர்கிழான். குடிமகன், s. A feudatory, or a man of the servile tribe in relation to the families (குடி) of superior caste, to which under certain restrictions he is subject. The connexion is commonly hereditary. 2. A barber, அம்பட்டன். குடிமக்கள், s. Servile castes in relation to their feudal chiefs, eighteen in number: 1. வண்ணான், washerman. 2. நாவி தன், barber. 3. குயவன், potter. 4. தட்டான், gold or silver-smith. 5. கன்னான், brazier. 6. கற்றச்சன், mason. 7. கொல்லன், blacksmith. 8. தச்சன், carpenter. 9. எண்ணெ ய்வாணிகன், oil-monger. 1. உப்புவாணிகன், salt-dealer. 11. இலைவாணிகன், betel-seller. 12. பள்ளி. 13. பூமாலைக்காரன், garlandmaker. 14. Grave-digger, commonly a பறையன். 15. கோவிற்குடியான், [prop.] பணி செய்வோன், chank-blower. 16. ஒச்சன், pujari at a temple of பிடாரி. 17. வலையன், fisherman. 18. பாணன், tailor. The special servants in the above are the barber, washerman, black-smith, carpenter and grave-digger. குடிமதிப்பு, s. Assessment, valuation of property for taxation. குடிமார்க்கம்--குடிமுறை, s. Domestic life. 2. Proper conduct as a householder. குடிமிராசி--குடிமிராசு, s. The right or privilege of a hereditary occupant. குடிமிராசிகொடுக்க, inf. To endue with particular மிராசு privileges. குடிமை, s. Customs or manners of the higher classes, மேற்குலத்தார்நடக்கை. 2. Lineage, family, descent. குடிவரலாறு. 3. Vassalage, servitude, feudal dependence, feudal right or cunnexion; a feudatory in reference to his chief. (See குடிமக்கள்.) --Note. The chief is entitled to the service of his feudatory whenever required, and the latter to a proportion of the produce of the land, to perquisites at weddings, funerals, &c. 4. Domestic life, family economy, குடிச்செயல். 5. A king in relation to his subjects, அரசன். (குற.) குடியரசு-குடியாட்சி, s. Democracy, government by the people. குடியிறை, s. Tax, impost--as collected from the subjects, குடிவரி. குடிவாரம், s. Share of produce to the inhabitant or cultivator--as distinguished from மேல்வாரம். குடியழிக்க, inf. v. a. To ruin a family. குடியழிய, inf. v. n. To be buried or ruined--as a family. குடியழிவு, v. noun. Ruin of a family. 2. A great evil, often hyperbolically used. குடியானவன், s. An inhabitant; emphatically a caste man, one not of a low caste. குடியியல்பு, s. Domestic life, family management. 2. Domestic order, domestic rules of management. குடியிருப்பு, s. Living--as a family, or an inhabitant; residing, குடியிருக்கை. 2. An inhabited, settled, or populated place, a village, கிராமம். 3. The parts of a village inhabited by different castes respectively. The name of the caste is commonly prefixed --as செட்டிகுடியிருப்பு, a chitties' village. குடியிறங்க, inf. To settle, tarry or halt --as a family or a tribe. குடியிற்பிறந்தவன், s. One born of a good family. குடியிற்பிறந்து குரங்காட்டமாடுதல். Being born of a good family, and falling into disgrace by bad conduct. குடியிற்பிறந்து செடியில்விழுந்தான். He was born of a good family, but married low; lit. fell into the bush. குடியெழும்ப, inf. To evacuate a house, village, &c., commonly from some unlucky and disastrous event, or anticipation. குடிவாங்க--குடிவாங்கிப்போக, inf. To remove from a place--as a family; to abandon a dwelling. 2. To migrate, to emigrate--as a family. குடியேற, inf. To settle in a new country, to colonize, to people. குடியேற்ற, inf. v. a. To settle people in a country, to stock with inhabitants, to people, to populate. குடிவாழ்க்கை, v. noun. Domestic economy, house-keeping. 2. Regulation of a household. குடிவிளங்கப்பண்ண, inf. To render a family illustrious' and prosperous. குடிவைக்க-குடியிருத்த, inf. To settle or establish a family. 2. To provide a family with the means of sustenance. சிறந்தகுடி, s. A family in prosperous circumstances. சுகவாசிக்குடி, s. A tenant; a renter or cultivator--as distinguished from மூரிக் குடி. See மூரிக்குடி. நல்லகுடி, s. A good or well-ordered family. 2. A well-settled family, a family in prosperous circumstances. நைந்தகுடி, s. An impoverished family. பசுங்குடி, s. Husbandmen. பயிர்க்குடி, s. Husbandmen, tillers. வந்தேறுகுடி, s. A new settler. குடியோட்டி, s. A kind of thistle, ஓர் பூண்டு, Argemone mexicana, L. 46)

koṭi (p. 145) s. A creeping plant, a vine, a runner, படர்கொடி. 2. A standard, a banner, a flag, a streamer, துவசம். 3. A clothes' line, வஸ்திரம்போடுங்கொடி. 4. [prov.] A paper, or other kite, காற்றாடிப்பட்டம். 5. A string or chain for a person, கயிறு. 6. Length, நீளம். 7. A crow, காக்கை. 8. The dance of குமரன், குமரனாடல். 9. A rope or pole of a well-sweep, ஏற்றக்கயிறு. 1. The umbilical cord connected with the placenta, தொப்பூழ்க்கொடி. 11. Running veins, as in the eye, &c., கண்வரி. கொடிக்குச்சுரைக்காய்கனக்குமோ. Is the gourd too heavy for its stalk, i. e. Will not the mother find means to support her own children, how many soever they may be? கொடிகட்ட, inf. To erect a banner, standard, &c. 2. To tie a line across a house, &c. 3. To fasten a rope on the well-sweep. 4. To tie a shred of cloth on a new house--as carpenters. 5. To make a paper kite. 6. To tie the stem of a betel-berry to its stake. கொடிகட்டித்தியாகங்கொடுக்க, inf. To hoist a flag when about to give alms. கொடிகட்டிநிற்க, inf. [prov.] To stand or walk, holding by a line attached to a beam--as a woman in labor, a sick person, &c. கொடிகட்டிவாழ, inf. To hoist a flag, in token of prosperity and honor. கொடிக்கள்ளி, s. A small species of கள்ளி milk-hedge. கொடிக்கால், s. Stakes, sticks, set to support betel-plants. 2. Betel-runners or tendrils. கொடிக்கால்வெள்ளாளன், s. A particular class of vellalas who cultivate betel-gardens. கொடிக்கூடை, s. A wicker-basket. கொடிக்கையாந்தகரை--கொடிக்கை யான், s. A medicinal plant. See கையாந் தகரை. கொடிக்கொத்தான், s. A medicinal bushy creeper, the juice of which is used to thicken butter-milk, Cassyta filiformis. கொடிச்சண்பகம், s. A creeper with a very fragrant flower, a species of சண்ப கம். which see. கொடிச்சுற்றிக்கொண்டுபிறக்க, inf. To be born with the cord of the placenta round the neck--deemed ominous to the maternal uncle. கொடிச்சூரை, s. A creeper species of சூரை. கொடித்திரும்ப, inf. To pass the meridian--spoken of the sun or other heavenly body. கொடித்திரும்பினவுடனே. [prov.] As soon as the sun has passed the meridian. கொடித்தட்டு, v. noun. A contention with tow paper kites to see which will cut the other. கொடித்தக்காளி, s. A kind of creeping plant, ஓர்செடி. கொடித்திருப்பாடகம், s. A foot ornament of women, மாதர்காலணியிலொன்று. கொடித்துத்தி, s. A medicinal spreading shrub. See துத்தி. கொடித்தூக்க, inf. To hoist a flag. கொடிநரம்பு, s. Prominent veins. கொடிநாய், s. A grey-hound, சோணங் கிநாய். கொடிநாவல், s. A kind of நாவல் tree. கொடிநெட்டி, s. The sensitive plant. கொடிபறத்தல், v. noun. The displaying of a flag; a term used for asserting dominion. கொடிபோட, inf. To hoist a flag or standard--as a conquerer; or as a signal for battle. 2. (fig.) To be firmly determined on a thing. கொடிப்பசளை--கொடிவயலை--கொடி வசளை, s. A creeper whose leaves are edible. See பசளை. கொடிப்படை, s. The van of an army, the banner detachment, முன்னணிப்படை. கொடிப்பயறு, s. A kind of pulse that puts forth tendrils. கொடிப்பாசி, s. Creeping moss upon water. கொடிப்பாலை, s. A kind of creeper. See பாலை. கொடிப்பிள்ளை, s. The young of a crow. 2. A kind of goat, பள்ளையாடு. கொடிப்புலி, s. A species of tiger with a long and slender body like a greyhound. கொடிப்பூ, s. Flowers of creepers--one of the four varieties. see பூ. கொடிமரம்--கொடித்தம்பம்--கொடிக் கம்பம், s. A flag-staff. கொடிமல்லிகை, s. A running jasmine. கொடிமாதளை, s. A kind of pomegranate. கொடிமாடு, s. A bullock lank and long. கொடிமுடி, s. A shrubby plant whose branches intertwine. கொடிமுடிந்தவழக்கு, s. An intricate law-suit. கொடிமுடியன், s. [prov.] A dangerous snake, long and small, with a large flat head--as கொம்பேறிமூக்கன். கொடிமுந்திரிகை, s. The vine, grapevine, திராட்சக்கொடி. கொடிமுறுக்கு, s. Twist. கொடியத்தி, s. A kind of fig-tree growing near rivers with slender branches. கொடியரசு, s. A tree, ஓரரசு. கொடியறுகு, s. A kind of grass. கொடியாடு, s. A long legged goat. கொடியால், s. A kind of banian tree. கொடியாள்கூந்தல், s. A plant, as அம் மையார்கூந்தல். கொடியிலந்தை, s. A spreading kind of shrub, Zizyphus racemosus, L. ஓரிலந்தை. (Rott.) கொடியிறக்க, inf. To take down a flag. 2. To take down the temple flag, at the close of the ceremonies. 3. To take down a kite that is flying. கொடியெலுமிச்சை, s. A species of எலுமிச்சை. கொடியேற்ற, inf. To hoist a flag in the temple or a fort. 2. [prov.] To fly a kite. கொடியேற்றம், v. noun. Hoisting the temple-flag, at the commencement of a periodical festival. கொடியைக் கொழுகொம்பின்மேலேற்ற, inf. To support a climbing plant by a prop. கொடிவலிக்க, inf. [prov.] To draw in the string of a kite. 2. To draw out a withe for use. கொடிவேலி, s. A shrub, as கொடு வேலி. 36)

cuṇṭu (p. 193) கிறேன், சுண்டினேன், வேன், சுண் ட, v. a. To boil away, stew the சுண்டல் food, பயறவிக்க. 2. To simmer a vegetable preparation for a swelling, &c., இலைசுண்ட. 3. To shoot or jerk with the thumb, or finger; as a marble, &c., to shoot or toss up a coin with the thumb and a finger to ring it, தெறிக்க. 4. To shoot, as a ball with a bow or let off by a spring to, as a bent stick; flirt away, try the tightness of a bow string, lute string, the ripeness of a jack-fruit, &c., by flirting or filliping a finger against it, to jerk, fillip, strike as a carpenter`s line on a plank, &c., கயிறு தெறிக்க. 5. To pinch and draw out the skin or other elastic body with the finger and thumb, or pincers and let it recoil with a jerk, இழுத்துவிட. (c.) சுண்டிவிளையாட, inf. To play with marbles, balls, seeds, &c., by shooting them. சுண்டிப்பிடிக்க, inf. See சுண்டப்பி டிக்க. சுண்டியிழுக்க, inf. To strain; to pinch and draw. சுண்டிவிட, inf. To jirk out, flirt out. சுண்டுவில், s. [loc. உண்டைவில்.] A bow for shooting earthen balls, little stones, &c.; [ex வில்.] (c.) சுண்டல், v. noun. Shooting small bullets, தெறிக்கை. 64) *

cūṭu (p. 199) s. (Gen. சூட்டு.) Heat, warmth, burn, scald, வெப்பம். 2. Brand, scar from a burn, or scald, சுடுசூடு. 3. Fomentation, அனல், [ex சுடு, to burn.] 4. Stack of ricesheaves, or other grain-ricks, நென்முதலி யவற்றின்போர். 5. A sheaf of corn given to the washerman, barber, carpenter, &c., அரிக்கட்டு; [ex சூடு, v.] (c.) நீர்சூடாயிருக்கிறது. The water is hot. அவனுக்குச் சூடு கண்டிருக்கிறது. He has got strangury. His system is much irritated. சூட்டினாலுண்டானது. That which is produced by heat (in the body). சூட்டோடேசூடு. Repeated as hot applications. 2. While the thing is fresh. சூடடிக்க, inf. To thrash the sheaves. சூடுகாட்ட, inf. To apply fomentations, to foment. 2. To hold near the fire. 3. To warm, to heat; to air-commonly at a fire. 4. To appear hot--as fever. சூடுகாண, inf. To become warm, as after a cold fit. சூடுகொள்ள, inf. To become heated, as the system by neglect of bathing; by working in chunam, in the sun, &c. 2. To become a little feverish. சூடுசுட, inf. To apply fomentations, to heat by external applications. 2. To brand animals. 3. To cauterize by fire. சூடுண்க--சூடுண்ண, inf. To be burnt. 2. fig. To be scolded. சூடுகண்டபூனையடுப்பங்கரைசேராது. A burnt at will not come near the hearth. சூடுண்டுமவனுக்குவெட்கமில்லை. Although he has been scolded, he has no shame. சூடுதாவுதல், v. noun. The striking of heat from fire. சூடுநிற்க, inf. [prov.] To continue hot, remain feverish. சூடுபறிய--சூடுபோக, inf. To be moderated, as heat in the body by bathing, &c. (c.) சூடுபிடிக்க, inf. To become hot. 2. To burn, as the sun's rays. 3. To become heated as the system by neglect of bathing, &c. சூடுபிறக்குதல், v. noun. The arising of heat (by friction, &c.) (c.) சூட்டெண்ணெய், s. Margosa-oil extracted from the seeds by heat. 2. An oil-preparation used to cool one's system. சூட்டடி, v. noun. Beating sheaves (for the first time.) சூட்டடுப்பு, s. See அடுப்பு. சூட்டிறைச்சி, s. See இறைச்சி. கைச்சூடு, s. Heat of the hand. 2. [prov.] The sheaf given to the reapers. நகச்சூடு, s. The degree of heat in warm water, commonly ascertained by putting one's finger into it. சூட்டுக்கோல், s. A branding, cauterizing iron. See சூலக்குறடு. சூட்டுவலி, s. The pains of a pregnant woman before delivery. (c.) சூடுசுள்ளாப்பிக்க, inf. [prov.] To loosen, shake, and scatter in the threshing floor the sheaves of a stack, preparatory for treading out the corn. சூடுஉதற, inf. To separate to corn from the threshed straw. 2. As சூடுசுள்ளாப்பிக்க. சூடுமிதிக்க, inf. [prov.] To tread corn from the sheaves--as சூடடிக்க. சூடுவைக்க--சூடுபோட, inf. To brand cattle, &c. (c.) சூடுவேய--சூடுமேய, inf. To heap up the stacks or sheaves. 6)

cūttiram (p. 200) s. Machine, engine, any piece of mechanism; mechanism of the body or otherwise; the spring in a machine; that which gives impulse, momentum, effect, &c.--as the helm of the ship, the lock of a gun, &c., இயந்திரம். 2. Ingenious contrivance, puzzle, சூட்சவேலை. 3. Stratagem, artifice, artful trick, உபாயம். 4. Point, gist, hinge, substance of a thing, அரும்பொருளடக்கம். 5. A secret, a mystery, இரகசியம். 6. Rule, canon, definition, precept, axiom, formula. இலக்கணசூத்திரம். 7. W. p. 94. SOOTRA. Guide, clue, directory, key, index, குறிப்பு. 8. Proposition, doctrine, predicated dogma, கொள்கைச்சூத்திரம். 9. Thread, yarn, twine, line, cord, பஞ்சிநூல். --Note. Rules in Garmmar or other works are of six kinds: 1. பிண்டச்சூத்திரம், the opening of a subject by giving an abstract of the work. 2. தொகைச்சூத்திரம், a synopsis, the divisions in brief, their number, &c., a general rule. 3. வகைச்சூத்திரம், an analysis with general divisions; particular rules. 4. குறிச்சூத்திரம், definitions, &c., demonstrative rules. 5. செய்கைச்சூத்திரம், directory, as in grammar, for permutation, elision, &c., connective rules. 6. புறனடைச்சூத்திரம், supplementary rules to obviate objections; give reasons, explanations, &c., respective rules. Thess are sometimes reduced to two, குறிச்சூத்திரம் and செய்கைச்சூத்திரம். சாத்திரத்தைச்சுட்டுச் சதுமறையைப் பொய்யாக்கி சூத்திரத்தைக்கண்டுசுகம்பெறுவதெக்காலம். When shall the shastras be burnt, the four Vedas proved false, and I through a knowledge of the mystery, be made happy? சூத்திரக்காரன், s. An ingenious or curious artist, an engineer, சூட்சவேலைக்காரன். 2. A man of fine parts, of quick perception, ready wit, &c., சூட்சபுத்தியுள்ளவன். 3. A man of good tact, management, economy, கெட்டிக்காரன். சூத்திரக்கயிறு, s. The concealed strings of a puppet. 2. The strings of a purse, a bag, &c. (Compare சூட்சக்க யிறு.) 3. Any thing that puts a machine in motion. 4. The unseen line or spring of creature action, as moved by the divine hand in every event of life, கடவுளது சூட்சம். சூத்திரதாரி, s. The man who manages the springs, strings. &c., of a puppet, பதிமையாட்டி. 2. God--as moving all things, கடவுள். (p.) சூத்திரநிலை, s. The arrangement of rules in grammar, or other scientific or literary works; being of four kinds: 1. ஆற்றொழுக்கு, rules following each other in a regular order. (See ஆறு.) 2. சிங்க நோக்கு, rules having reference to those preceding and following. (See சிங்கம்.) 3. தவளைப்பாய்த்து, a rule referring to the next but one preceding or succeeding. (See தவளை.) 4. பருந்தின்வீழ்வு, a rule referring to several other rules distant from each other. See பருந்து. சூத்திரப்பா, s. [com. நூற்பா.] A simple, easy kind of metre, a species of அகவல். being of a didactic or prosaic metre, adapted to treatises of instruction. The நன்னூல், திவாகரம், பிங்கலந்தை and other works are written in this style. சூத்திரப்பதிமை--சூத்திரப்பாவை--சூத் திரப்பிரதிமை, s. A puppet moved by springs, strings, &c. 2. Creatures--human especially--as influenced by the Supreme Being in all their actions. சூத்திரப்பதிமையாட்டுகிறவன், appel. n. A puppet player. 2. (fig.) A subordinate who having gained the mind of his superior directs it at his own pleasure. சூத்திரப்புறனடை, s. Note appended to a rule, &c., ina literary or scientific work. சூத்திரப்பெட்டி, s. A box whose lock is a puzzle. சூத்திரமாட்ட, inf. To put the machine in operation. (c.) சூத்திரமாயிருக்க, inf. To be in the form of a rule, a text, a mystery or contrivance. சூத்திரமானகனவு, s. Ingenious theft, artful fraud. சூத்திரர், s. Artificers, mechanics, engineers, architects, carpenters, &c., தச்சர் முதலானோர். 2. See சூத்திரன். சூத்திரம்வைக்க, inf. To contrive plans. சூத்திரவேலை, s. An ingenious piece of mechanism. See சூட்சமானவேலை. சூத்திரவிருத்தி, s. An explanation of a part of the தொல்காப்பியம். சூத்திரி, s. A mechanist. (p.) 20)

cetukku (p. 202) கிறேன், செதுக்கினேன், வேன், செதுக்க, v. a. (Sa. Chhida.) To cut off a surface with a tool, as in cutting grass, pare, shave off, புல்முதலியசெதுக்க. 2. To plane, hew with an adze, to chisel, மரஞ்செ துக்க. (c.) பாவஞ்செய்தவர்களை யமலோகத்தச்சன் வாச்சியாற்செ துக்குவான். The carpenter of yama will hew the evil doers. செதுக்குப்பாரை--செதுக்கி, s. A tool for cutting grass, paring the soil, &c., புல்லுச்செதுக்கி. செதுக்கிச்சித்திரித்தசொரூபம், s. A carved image. செதுக்குப்புல், s. Grass that has been shaven off by the roots, in distinction from அறுத்தபுல், that has been cut by a sickle. செதுக்குவேலை--சேதுக்கடவேலை, s. Rims adorned with engraved work. See குந்தனவேலை. செதுக்குளி, s. Carpenter's chisel. 2. Goldsmith's chisel used in enchasing. களஞ்செதுக்க, inf. To clear an area of grass, weeds, &c., for threshing floor. செதுக்குப்பாக்கு, s. Areca-nuts pared when they are fully ripe. 101)