atti (p. 13) s. Killing, murder, கொலை. Wils. p. 968. HATYA. 2. Sea, ocean, கடல். Wils. p. 51. ABD'HI. அத்திசயனன்--அத்திசயன், s. Vishnu as having slept on the sea of milk, விட்டுணு. Wils. p. 52. ABD'HISHAYANA. பிரமகத்தி, s. The slaying of a Brahman. Wils. p. 68. BRAHMAHATYA. பிரமகத்திபிடிக்க, inf. To be possessed with madness consequent on the performance of the above act. 2. To be deranged. ஸ்திரியத்தி, s. The slaying of a woman. Wils. p. 951. STRIHATYA. கோவத்தி, s. The slaying of a cow. Wils. p. 32. GOHATYA. சிசுவத்தி, s. The slaying of a child. 4)

āḷ (p. 43) s. A person, grown man, ஆண் மகன். 2. A man of property, power, influence, consequence, &c., ஆடவன். 3. A servant, slave, அடிமை. 4. A laborer, messenger, கூலியாள். 5. A devotee, தொண்டன். 6. The common termination of the third person singular feminine, பெண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. ஆளானான். He has attained to manhood, has become a person of consequence. அவனதற்காளோ? Is he competent for that? மரங்களாளாய்ப்போயின. The trees have arrived at maturity. ஆட்காட்டி, s. The forefinger, சுட்டுவிரல். 2. A bird, the lapwing, which screeches on the approach of a person by night, ஓர்பறவை. ஆட்கூலி, s. The hire of a workman. ஆட்கொல்லி, s. A murderer, manslayer, homicide, assassin, கொலை காரன். 2. (fig.) Gold, money, பணம். ஆட்கொள்ள, inf. To employ as a servant, admit as a worshipper, devotee, &c.--used in reference to the deity, or a great person--implying grace or condescension in the receiver, and benefit to the person taken, அடிமைகொள்ள. ஆட்பட, inf. To become a servant, devotee, &c., commonly to a deity. 2. [prov.] To rise from obscurity, become a man of some property, or consequence. 3. To come to manhood. 4. To regain strength, &c., after sickness. அவனென்னாலேயாட்பட்டான். He became eminent by me. ஆட்படுத்த, inf. To adopt one as a devotee, servant, &c. 2. To raise a person from obscurity. 3. To rear, bring up a person from a child to a man, cherish, nourish. ஆட்பார்க்க, inf. To seek another. 2. To watch as a thief, guard himself against detection. 3. To look for persons for any bad purpose--as a prostitute, &c.--as Yama the god of death. ஆட்பார்த்துழலுமருளில்கூற்றுண்மையால். Since Yama the merciless god of death, who goes about looking for his victims, does actually exist. (நாலடி). ஆளரி, s. Vishnu in his incarnation as a lion. ஆளன்கீழப்பெண்சாதி, s. A wife. ஆளானவன், s. One who is arrived at the state of manhood. 2. One who is become eminent, or exalted over others. ஆளொட்டி--ஆளொதுங்கி, s. A hiding place, மறைவு. 2. A sentry-box, காவற்கூடு. ஆளோட்டி, s. A slave-driver, task-master, overseer of workmen, ஆளை வேலைகொள்வோன். ஆள்தேறுதல், v. noun. Recovering strength or stoutness. ஆள்த்திட்டம்--ஆட்டிட்டம், s. Depth, capacity of a person. 2. Marks for recognizing a person, recognizance. ஆள்வணங்கி, s. A tree, Ficus, L. ஆள்வினை, s. Energy, alacrity, diligence, application, exertion, perseverance, an enterprise, முயற்சி. 2. Bravery, உற்சாகம். (p.) ஆள்வினையுடைமை, s. The possession of energy. (p.) வீட்டாள், s. A house-servant. சிற்றாள், s. A servant boy. 58)

uyir (p. 63) s. Life, soul, vitality, animal or vegetable life, சீவன். 2. Wind, காற்று. 3. A vowel, உயிரெழுத்து. 4. A living being, human, brute, or vegetable; an animal, ஓரறி வுயிர்முதலியசீவராசி. உயிருமுடலும்போல. As closely united as the soul and body. உயிர்போய்விட்டது. Life is gone. மன்னுயிர்க்கிரங்குகிறது. To be compassionate to other living creatures. உயிரடங்க, inf. To be in a state of insensibility, be in a swoon, to be suspended as the vital powers. உயிரடைய, inf. To revive, to be reanimated. உயிரளபு--உயிரளபெடை, s. The lengthening of a vowel in verse. See அளபெடை. உயிரறுதியும். Till the very end of life. உயிருதவி, s. Aid in a fatal juncture. 2. Aid by sacrificing life for another. உயிரெடுக்க, inf. To take away life. உயிரெழுத்து, s. A vowel, ஆவி. உயிரொடுங்க, inf. To be reduced as the powers before death, உயிரடங்க. 2. To die, சாவ. உயிரொளிக்க, inf. [prov.] To feign great weakness, sickness, inability, &c., in order to gain or effect an object, உயிர்மறைக்க. உயிரொளித்தகள்ளன், s. A cringing deceiver who though rich and strong makes pretensions to the contrary. உயிரோம்ப, inf. To support life, maintain, உயிர்காக்க. உயிர்கலக்க, inf. To revive, to be diffused--as life through the body in one that has been swooning, &c. 2. To reunite as the soul with the body in one restored to life. 3. (fig.) To be relieved from anxiety, &c. உயிர்குடிக்க, inf. To devour life, kill (a war term), also used of demons and ferocious deities, கொல்ல. உயிர்கொள்ள, inf. To take the life of an antagonist--as in battle, &c., உயிர்வாங்க. உயிர்க்கட்டை, s. The body, உடம்பு. உயிர்க்கணம், s. One of the four auspicious feet with which to begin a poem consisting of three நேர்--as தே, மாங், காய். 2. Vowels, உயிரெழுத்து. See கணம். உயிர்க்கருணேசம், s. The power of affection which is friendly to life, இச்சாசத்தி. உயிர்தருமருந்து, s. A restorative, a cordial, an elixir, மிருதசஞ்சீவினி. உயிர்த்தறுவாய், s. A great emergency, a critical juncture, extreme danger. See பிராணத்தறுவாய். உயிர்த்தானம், s. The seat of life, any vital part of the body, உயிர்நிலை. உயிர்த்துணை, s. A friend in extremity, ஆபத்திற்சகாயஞ்செய்பவன். 2. A friend dear as life, பிராணசிநேகன். 3. (p.) A wife, மனைவி. 4. A husband, கணவன். 5. God, கடவுள். உயிர்த்துணைவன், s. A very dear friend, உயிரையொத்தசிநேகன். 2. (p.) A husband, கண்வன். உயிர்த்துணைவி, s. A wife, மனைவி. 2. A lady's choice female friend, உயிர்த் தோழி. 3. Sarasvati the consort of Bramah, சரச்சுவதி. (p.) உயிர்த்தோழமை, s. Intimate friendship. உயிர்த்தோழன், s. A very trusty or bosom friend, a friend dear as life, பிராணசிநேகன். உயிர்த்தோழி, s. A lady's choice female companion, உயிர்ப்பாங்கி. உயிர்நிலை--உயிர்நிலையகம், s. The body as the seat of life, or station of the soul, உடல். 2. The vital parts essential to life, உயிர்த்தானம். உயிர்பிழைக்க--உயிருய்ய, inf. To survive a calamity, escape from, or live through a time of peril, தப்பிப்பிழைக்க. 2. To live, maintain life, subsist, உயிர் வாழ. உயிர்போக, inf. To expire, to die. உயிர்ப்பழி, s. The guilt of murder, உயிர்க்கொலை. 2. Vengeance, divine or human, persuing the murderer to death, regarded as the ghost of the murdered person, பிரமகத்தி. உயிர்ப்பிராணி, s. [vul.] A living creature, a brute, an inferior animal, சீவபிராணி. உயிர்மாய்க்க, inf. To destroy one's self, commit suicide, தன்னுயிரைப்போக்க. 2. To murder, kill, கொலைசெய்ய. உயிர்மெய்--உயிர்மெய்யெழுத்து, s. An animated consonant, a consonant combined with a vowel, ஓரெழுத்து; (lit.) a living body. உயிர்வாங்க, inf. To take away life, உயிரெடுக்க. உயிர்வாழ்க்கை, s. The enjoyment of life, சீவிக்கை. உயிர்வாழ, inf. To live--as men or brutes, சீவனோடிருக்க. 2. To enjoy life, be happy, prosperous, சுகமாகவாழ. உயிர்வேதனை, s. Causes of pain or distress, of which twelve are given, viz.: 1. அனல், heat or fire. 2. சீதம், cold. 3. அசனி, thunder-bolts. 4. புனல், water. 5. வாதம், wind. 6. ஆயுதம், weapons. 7. நஞ்சு, poisons. 8. மருந்து, medicines. 9. பசி, hunger. 1. தாகம், thirst. 11. பிணி, disease. 12. முனிவறாமை, malice. (p.) உள்ளுயிர், s. The life within; i. e. God, கடவுள். (p.) மன்னுயிர்க்கிரங்க, inf. To be kind to living creatures. (p.) 21)

ūṟu (p. 71) s. Touch, feeling, sensation, தீண்டுகை. 2. Misfortune, obstacle, disaster, mishap, இடையூறு. 3. A scar, a wound, a maim, a hurt, or injury inflicted by violence, காயம். 4. Killing, murder, கொலை. 5. Evil, mischief, blight, தீமை; [ex உறு.] (p.) --Note. There are eight kinds of ஊறு or sensations given, viz.: 1. வெம்மை, heat. 2. தண்மை, cold. 3. மேன்மை, Softness, thinness, fineness. 4. வன்மை, hardness. 5. நொய்மை, slenderness, tenuity. 6. சீர்மை. smoothness. 7. இழுமெனல், slipperiness, 8. சருச்சரை, roughness, unevenness. ஊறுகாட்டினர்க்கு. To those who inflict wounds, &c. ஊறுகொள்ள, inf. To receive a hurt, suffer violence, காயங்கொள்ள. (இ ராமா.) ஊறுகோள், s. Injury, violence, wounds inflicted, காயம். 2. Murder, கொ லை. (p.) ஊறுபாடு, s. Wounds, scars, காயம். 2. Injury, damage, violence, தீமை. 3. The four ways of inflicting injury, viz.: எறிதல், குத்தல், வெட்டல் and எய்தல். ஊறுவைக்க, inf. To cause a mark, or scar--as with the nails, teeth, &c.; to wound. 9)

kātakam (p. 104) s. Killing, taking away life, கொலை. 2. Harassing, torturing, பிற ரைப்பீடிக்கை. Wils. p. 39. G'HATA. (p.) காதகன், s. A life-taker, killer, murderer, கொலைசெய்வோன். Wils. p. 39. G'HATAKA. 14)

kātam (p. 104) s. Killing, slaughter, murder, கொலை. 2. [in arith.] Involution. Wils. p. 39. G'HATA. 3. A square or oblong pond, சதுரத்துரவு. Wils. p. 273. KHATA. காதன், s. Murderer, கொலையாளன். 16) *

kātu (p. 104) கிறேன், காதினேன், வேன், காத v. a. To kill, slay, murder, destroy, கொல்ல. 2. To divide, dissect, compart, கூறுசெய்ய. 3. To cut, தறிக்க. 4. To break, snap, முறிக்க. (p.) காதல், v. noun. The act of cutting in pieces, தறித்தல். 2. The act of killing, கொல்லல். 3. The act of breaking, snapping, முறித்தல். 4. s. [as எதிராப்பு] a peg for driving out nails. (Rott.) காது, v. noun. Murder, கொலை. (p.) 24) *

kātai (p. 104) s. A story, a narrative, சரித் திரம். 2. Word, message, errand, news, செய்தி. 3. Uttering, declaring, telling, சொல் லுகை. (See கதை.) 4. Killing, murder, கொலை. (p.) 25)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kurūram (p. 127) s. Cruelty, savageness, severity, harshness, vehemence, கொடுமை. Wils. p. 258. KROORA. குரூரம்பண்ண--குரூரஞ்செய்ய, inf. To exercise cruelty, to treat with severity. குரூரயுத்தம், s. A fierce battle, savage fighting. குரூரவதை, s. Cruel butchery, inhuman murder. குரூரவார்த்தை, s. Harsh language. 7) *

koṉṟai (p. 147) s. [improp. கொன்னை.] A genus of flower trees, கடுக்கை. Cassia,L. சரக்கொன்றை, சிறுகொன்றை, செழுமலர்க்கொன் றை, திருக்கொன்றை, புலிநகக்கொன்றை, பெருங் கொன்றை, பொற்கொன்றை, மயிர்க்கொன்றை, முட் கொன்றை, are varieties of கொன்றை. See those words. கொன்றைக்காய், s. The pods of the Cassia fistula--are sold as a drug, the pulp of them is taken as an electuary for costiveness, the flowers are also used medicinally. [Ainslie vol. l. p. 66.] கோ 9. Thunderbolt, the weapon of Indra, வச் சிராயுதம். 1. An eye, கண். 11. Any of the five sentient organs, பொறி. W. p. 297. Gô. 12. Hill, mountain, மலை. கோகத்தி--கோவதை, s. The murder of cows, or the guilt consequent on it, பசுக்கொலை; [ex hatya, killing.] கோசலம், s. Cow's urine in ceremonial purifications, &c. கோதனம்--கோதன்னம், s. A calf, பசுவின்கன்று; [ex தன்னம், a calf.] கோதானம், s. The gift of a cow. கோபதி, s. A bull, (lit.) lord of cows, இடபம். 2. Indra--as king of Swerga, இந்திரன். W. p. 299. GÔPATI. கோபாலர், s. [pl of கோபாலன்.] Herdsmen, cow-herds, இடையர். 2. Kings, அரசர்; [ex பாலர், protectors.] W. p. 299 GÔPALA. கோபாலன், s. Krishna, கிருஷ்ணன். கோமட்டி, s. [prop. கோமுட்டி.] A caste of merchants. கோமயம், s. Cow-dung, சாணி. 2. The properties or peculiarities of a cow; any thing cow-like whether in appearance, make, smell or otherwise, ஆவிற்குரி யதன்மை; [ex மயம், likeness.] W. p. 3. GÔMAYA. 3. [vul. also கோமியம்.] Urine of the cow, ஆநீர். கோமாமிசம், s. Beef, மாட்டிறைச்சி. கோமாரி, s. A disease of cows, மாட் டுக்குவருமூழிநோய். கோவர்த்தனர்--கோவலர்--கோவர்--கோ விந்தர், s. Herdsmen, cow-herds, இடையர். கோவைசியர், s. A class of வைசியர் who are cow-herds. இரத்தகோமாரி, s. See under இரத்தம். 40)

kolai (p. 146) s. Killing, slaying, slaughter, murder, assassination, butchery, உயிர்வதை. 2. (fig) The guilt of killing, கொலைக்குற்றம்; [ex கொல், kill.] கொலைகாரன்--கொலையாளன், s. A murderer, an assassin. 2. An executioner. 3. A killer, slaughterer, butcher. கொலைக்களம், s. A place of public execution. கொலைசூழ--கொலைசுற்ற, inf. To contrive or compass one's death. (p.) 2. To find out the guilt of murder. கொலைசெய்ய, inf. To kill, slay; to commit murder, take away life, to butcher. கொலைஞர், s. Assassins, murderers, killers, butchers, கொலைபாதகர். 2. Hunters; those who live by the chase, வேடர். (p.) கொலைபாதகம், s. The crime or guilt of murder; taking away life, human or other--chiefly of men or cows; one of the five heinous sins. See பாதகம். கொலைபாதகன், s. A heinous killer, or murderer. கொலைப்பழி, s. The blame or guilt of murder. கொலைமறுத்தல், v. noun. Denouncing all killing. This is scrupulously done by Jainas under all circumstances. கொலையுண்ண, inf. To be killed. 109)

kol (p. 146) --கொல்லு, கிறேன், கொன்றேன், வேன், கொல்ல, v. a. To take life, kill, slay, murder, கொலைசெய்ய. 2. To deprive mercury of its metallic properties by oxidation; to kill mercury, &c., இரசமுதலிய வற்றைக்கொல்ல. (c.) 3. (fig.) To vex, tease; to molest by continual importunity, அலட்ட. அரசனன்றுகொல்லுந்தெய்வம்நின்றுகொல்லும். The king is swift in executing judgment, but God waits. பார்க்கும்பார்வைஆsைக்கொன்றுபோடும். [prov.] His stern looks are enough to kill one. தன்னைக்கொல்லவரும்பசுவையுங்கொல்லவேண்டும். Even a cow that attacks one may be killed, i. e., we may destroy life in selfdefence. கொல்லத்தக்கசினம். Mortal wrath. கொல்லாமற்கொல்ல, inf. To speak sarcastically, to put one to shame by sarcasm. 2. To do one a great injury, to ruin one. 3. To compass one's death indirectly. 4. To touch the heart, by returning good for evil. கொல்லாமை, v. noun. [neg.] Abstinence from killing, one of the virtues. கொல்லாவிரதம், s. Vows to abstain from killing--as made by Jainas, Saivas, &c. கொல்லாவேதம், s. The sacred books or religion of the Jainas, அருகர்வேதம். கொல்லாவேதன், s. Argha--as the teacher of கொல்லாவேதம், அருகன். சாகக்கொல்ல, inf. To kill, to kill utterly. 2. To harass, torment. நன்றிகொல்ல, inf. To be ungrateful. 2. To abuse kindness. (குற.) கொல்லி, s. That which kills--as in ஆட்கொல்லி, ஈர்கொல்லி, கன்றுகொல்லி, சோறு கொல்லி, தாயைக்கொல்லி, தந்தையைக்கொல்லி, பிள்ளைகொல்லி, மரங்கொல்லி, மீன்கொல்லி, மூட் டைகொல்லி, &c. 2. A bow, வில். (p.) 3. Fire, as சேர்ந்தார்க்கொல்லி. கொல்லிடம், s. The river Coleroon, commonly கொள்ளிடம். கொல்லியர், s. See ஈரங்கொல்லியர். 111)

koḷḷai (p. 147) s. Robbery, plunder, pillage. devastation, depredation, sacking, பிறர்பொருளைக்கவர்கை. 2. Excess, abundance, copiousness, plenty, மிகுதி. (சது.) 3. An epidemic, a pestilence, a plague, பெருவாரி நோய்; [ex கொள்.] கொள்ளைக்கடிக்கப்போனேன். [prov.] I have been working without pay, for that bad man--spoken as an imprecation. கொள்ளைக்கும்ஊழிக்குந்தப்பு. Flee from devastating armies, and from epidemics. கொள்ளைக்குப்போனாலுங் கூட்டாகாது. One who intends to pillage, should not associate with others. கொள்ளாகொள்ளை, s. [prov.] Great abundance, plenty. கொள்ளைகொடுக்க, inf. To be plundered. 2. To allow plunder--as a general to his troops. கொள்ளைகொள்ள, inf. To plunder, to ravage, to spoil. 2. To usurp, to monopolize. 2. (p.) To engross the mind, affections, desires, &c. கொள்ளைக்காய்ச்சல், s. Epidemic fever. கொள்ளைக்காரர், s. Plunders, murderers. கொள்ளைநோய், s. As கொள்ளை. 3. கொள்ளைபோக--கொள்ளையாய்ப்போக, inf. To be plundered. கொள்ளையடிக்க--கொள்ளையாட--கொ ள்ளையிட--கொள்ளையெடுக்க, inf. To rob, plunder, sack, pillage, devastate. 2. To commit burglary. கொள்ளையாய்க்காய்க்க, inf. To yield abundantly--as trees, &c. (c.) கொள்ளையாய்க்கிடக்க, inf. To be in a state of devastation--as a town. 2. To be abundant. கொள்ளையுடைமை--கொள்ளைப்பொருள், s. Booty, spoil. ஒருகொள்ளை, s. A great abundance, or great number. See ஒரு. 22)

kōṟl (p. 151) v. noun. Killing, destroying; form of the verbal, கொல்லுதல்.) (p.) கோறல்புரிய, inf. To commit murder, to kill. (பார.) செய்நன்றிகோறல், v. noun. Ingratitude. (p.) 63)