akaṇitam (p. 1) s. [priv. அ et கணிதம்.] Innumerable quantity, கணக்கின்மை. 2. Mental calculation, counting differently from the usual mode, மனக்கணிதம்; (p.)-Note. The words beginning with அ and having a negative sense are generally formed in the same manner. அகணித பஞ்சாங்கம், s. An almanac made by mental calculation. 26) *

attiyantam (p. 13) s. Much, excessiveness boundlessness, unchangeableness, அ நந்தம். Wils. p. 18. ATYANTA. 2. A number, ten thousand quintillions, ஓரெண்; ex அதி, beyond, et அந்தம், boundary. (p.) அத்தியந்தபணிவு, s. Profound humility. அத்தியந்தபிரியமானபிராணன். The inestimably precious life. (பஞ்.) அத்தியந்தாபாவம், s. [in logic.] Absolute negation or non-existence, முழு துமின்மை. 13) *

an (p. 14) . A particle of negation prefixed to Sanscrit words, எதிர்மறையுபசர்க்கை. 46)

aṉmai (p. 34) s. Negation, the negation or non-existence of a quality, அல்லா மை. (p.) அன்மொழித்தொகை, [in grammar.] One of the six தொகைநிலை. See also, அல் வழிப்புணர்ச்சி. (p.) 4)

apāvam (p. 16) s. [priv. அ.] Nonexistence, absence of a quality or thing, nonentity, இன்மை. 2. [in Rhetoric and Logic.] Negation, absence or destitution, நியாயநூலினோரளவை. 3. Annihilation, நிருமூலம். Wils. p. 52. AB'HAVA. ex பா வம், being.] சம்சர்காபாவம். Universal negation. அன்னியோன்னியா பாவமுண்டு. There is mutual negation. அபாவஅளவை--அபாவப்பிரமா ணம், s. One of the eight laws of evidence of non-existence, the certainty of the non-existence of a thing, இல்லாததற் குவமை. 32) *

appṟāttūṇi (p. 18) s. An unfailing quiver for arrows, அம்புக்கூடு; [ex அம்பு, arrow, the ம் changed to ப், et அறா, negative of அறு, to cease-unceasing, unfailing, et தூணி, arrow case.] 14)

ā (p. 34) . The second vowel of the alphabet, இரண்டாமுயிரெழுத்து. 2. A contraction of the infinitive ஆக, to become--as பெண் ணாப்பிறந்தவள், one become (born) a woman. 3. s. A neat, a cow or bull, பசுப்பொது. 4. A cow, பெண்பசு. 5. A she buffalo, பெண் ணெருமை. 6. A she elk, gayal, பெண்ம ரை. 7. An interjection of pity, regret, pain, desire, contempt, admiration, இரக்கச் சொல். 8. A particle expressive of eager desire, gaping for a thing--as, ஆவென்றுதிரிகி றான், he wanders in quest of what he can get. (See ஆவெனல்.) 9. An affix of interrogation, வினா--as விழித்தானா? is he awake? 1. The termination of the neg. neut. plural of verbs, எதிர்மறை யஃறிணைப் பன்மைவி குதி--as, அவைசெல்லா, they will not go. 11. A contracted form of the negative gerund, எதிர்மறை வினையெச்சவிகுதி--as உண்ணா வந்தான்; for உண்ணாமல்வந்தான், he came, not having eaten. 12. A contracted form of the neg. rel. participle, எதிர்மறைப்பெயரெச்ச விகுதி--as ஓடாக்குதிரை, for ஓடாதகுதிரை, a horse that will not run. 13. A poetic form of the gerund, வினையெச்சவிகுதி--as பாராவணங்காமகிழ்ந்தான், he saw, worshipped and rejoiced;--பாராவணங்கா for பார்த்துவண ங்கி. 14. A neg. particle which may be expressed or understood before the termination of any verb except the neut. plural--as நடவாதான், he will not walk; நட வாய், you will not walk, &c. 15. A poetic contraction of ஆறு, way or manner--as, யான்வந்தவாசென்றியம்புதியேல், if you will go and give information of my arrival. 16. A poetic name of the ஆச்சாமரம். 17. One of the letters on which to exercise the voice in singing, running through the notes of the octave--a musical mode, இசையிலோசை. 18. A prefix to Sanscrit words--as, ஆகன் னம், ஆசட்சு. ஆ கெட்டேன். Ah! I am undone. ஆ கொடுப்பாய். Oh! thou wouldst give thyself--i. e. thyself and thy family--to Yama the god of death; [vul.] generally used by women. ஆதீண்டுகுற்றி--ஆவுரிஞ்சுதறி, s. A rubbing post or stone for cows, erected as a meritorious deed of charity. ஆப்பி--ஆமயம், s. Cow-dung, கோமயம். காட்டா, s. A wild cow. காரா, s. Buffalo, (lit.) a black cow or ox. 16)

āṉāmai (p. 44) s. An abstract noun belonging to a kind of defective negative verb--that which is inseparable; not leaving, unceasing, நீங்காமை. 2. The twentyfirst constellation of the Hindus, உத்திரா டம். (p.) 14)

ār (p. 41) . Who, the interrogative pronoun common to both numbers and all persons, in the rational class, though properly the third person plural--contracted from யாவர் or யார். (c.) நீயார்? Who art thou? அவரார்? Who is he?--Note. When உம் is added to ஆர், it implies all, and with a negative, none--as யாரும், all, யாருமில்லை, no one--also when it is doubled, it is used distributively--as ஆராருக்குக் கொடுத் தான்? To whom did he give? 51)

āl (p. 43) . The chief form of the third case, or instrumental ablative--implying cause, agency, instrumentality, expressing by, by means of, with, by way of, in consequence of, மூன்றாம்வேற்றுமையுருபு. 2. A poetic expletive, usually annexed to the finite verb, also to nouns, அசைச்சொல். 3. A form of the subjunctive, joined to the gerund, or in poetry, to the finite verb, expressing if, வினையெச்சவிகுதி. 4. An optative termination expressing may, let, &c., வியங்கோள் விகுதி. 5. A negative form of the optative--as அழால், don't weep. 6. A form of affirmation, for yes, ஆமெனல். This definition, though given in Saturagarady and Negundu, is not proved by examples. 7. A form of the third case, expressing each, every, distributively. (p.) நீவந்தால். If you come. நாடாமால். It is a country, or one's native land. ஊராலொருதேவகுலம். A temple in every country. மரீஇ யதோரால். May you know--or know --know you what has happened. வாளால்வெட்டினான். He cut with a sword. அரசனாலாகியமனை. A house built by the king. 6)

iṉṉā (p. 57) s. Unpleasantness, வெறு ப்பு. 2. Evil, mischief, injury, தீமை. 3. Affliction, distress, suffering, துன்பம். 4. Disgrace, இகழ்ச்சி. 5. adj. Inferior, bad, mean, sordid, low, கீழ்மையான; [ex இன், sweet, et ஆ, negative.] இன்னாசெய்தாரையொறுத்தல். The way of punishing those who have offended. இன்னாநாற்பது, s. The name of a book containing forty stanzas on various evils. இன்னாமுகம், s. An unpleasant countenance. இன்னார், s. Enemies, the unkind, the malevolent, பகைவர். இன்னாரினியார், s. Foes and friends. 64)

iṉmai (p. 57) s. Destitution, absence of a quality or thing, non-existence, extinction, absolute negation, nothingness, இல்லாமை. 2. Poverty, adversity, வறுமை; [ex இல், not.] உட்களவின்மையினால். Because it is free from guile. (வைராக்கியசதகம்-v. 13.) 57)

il (p. 55) . Not, non-existence, death, மரணம். (p.) 2. The root of one of the negative symbolic verbs, (see அல்) expressive of total or exclusive negation of the thing or quality--the opposite of உள். Sometimes in poetry it stands as a contraction of இல்லை. இற்றிறம்பிலர். They fail not in the performance of domestic duties; [ex இல், house; திறம்பு, failure; இலர், who are not.] இணையில்நெஞ்சமே. O! incomparable mind; O! mind debased beyond comparison. இலி, s. A person, or thing possessed of nothing. பிறப்பிலி, s. He who is without birth--the Supreme Being, கடவுள். 2. Siva, சிவன். (p.) இறையிலி, s. He who is exempt from taxes; [ex இறை, tribute; இல், not; இ, affix.] இந்தநிலமிறையிலி. This field is not taxed. இல்பொருள், s. An impossibility, an absurdity, இல்லாதபொருள். இல்பொருளுவமம்--இல்லுவமை, s. [in rhetoric.] Comparison with a thing that does not exist, உவமையணியி லொன்று--as எல்லாக்கமலத்தொழிலுந்திரண்டொ ன்றின் வில்லேர்புருவத்துவேனெடுங்கணல்லாண் முகம்போலும், the beauty of the face of the damsel whose eyes resemble a lance, and brow, a bow, is equal to the aggregate beauty of all lotuses. இல்லாதபொய், s. Downright lie, முழுப்பொய். இல்லாதவன், neg. appel. noun. One utterly destitute. இல்லாததும்பொல்லாதுஞ்சொல்ல, inf. To tell lies and speak evil of one. இல்லாமல், ver. part. Without. இல்லாமற்போனால், If not, otherwise. இல்லாமலிருக்க, inf. To be without, be wanting, be absent. இல்லாமை, neg. v. noun. Absence, destitution, privation, இன்மை. 2. Poverty, want, தரித்திரம். இல்லார்--இல்லோர், s. The poor, the destitute, those who are in want, தரித்திரர். இல்லெனல், v. noun. Death, extinction, சாதல். 2. Denying, இல்லையென் றசொல்லல். இல்லை, s. Negation, இன்மை. 2. A defective verb implying absolute negation, added to nouns, pronouns, verbs or participles. 3. Death, extinction of life, சாதல். இல்லையாகியவென்மகற்காண்பன். I shall see my deceased son. இல்லையாகில்--இல்லையென்கில்--இல்லையெ ன்றால். If not, or else, otherwise. வருகிறையோ இல்லையோ? Will you come or not? ஒருக்காலுமில்லை. Never. இதுவுமில்லை--அதுவுமில்லை--இரண்டுமில்லை. Neither this nor that, neither of the two. ஒற்றுமில்லை. Nothing. துப்புறவில்லை--பரிச்சேதமில்லை. Not at all. அளவில்லை. Beyond measure, immeasurable. இன்னதென்றில்லை. It is not described what it is, no matter what. இவ்வளவென்றில்லை. It is unascertained, not estimated, not measured. இல்வழக்கு, s. Unjust lawsuit, பொய்வழக்கு. எண்ணில்காலம், s. Incalculable time. அருளிலார், s. Those devoid of benevolence. இன்றி, v. part. from the root இல். Without. தாமதமின்றி. Without delay. ஒருபிரயாசமுமின்றி. Without labor, or difficulty. பாவமின்றிநடக்கிறது அரிது. It is difficult to live without sinning. 23)

uṭṉ (p. 59) s. A particle of time and place used in combination with other words and expressing co-existence, accompaniment--a form of the third case or the social ablative, மூன்றாம்வேற்றுமையின்சொல்லு ருபு. 2. Instantly, immediately, at once, அப்பொழுதே. உடனாளி, appel. noun. Companion, co-partner, கூட்டாளி. 2. (Rott.) A man of property. உடனிகழ்ச்சி--உடனிகழ்தல்--உ டனிகழ்வு, v. noun. Co-existing, happening simultaneously. 2. A term in grammar implying co-existence, concomitan cy. உடனிகழ்ச்சிப்பொருள். ஒடுவென்பதுடனிகழ்வைக்காட்டும். The particle ஒடு shows accompaniment. உடனிலைமயக்கம்--உடனிலைமெய் மயக்கம், s. [in orthography.] The combination of two consonants of the same kind--as அக்கம், அச்சம், opp. to வேற்றுநிலை மெய்மயக்கம். உடனுக்குடனே. The very instant, at the very juncture, immediately succeeding another event. பாம்புகடித்தவுடனுக்குடனேபிரயோகம்பண்ணிக் கொண்டான். He applied the remedy as soon as the snake bit him. உடனுற்றவன், s. A servant of the same class with another. உடனே, adv. Immediately. 2. prep. With, together with. ஒருசாமமானவுடனே. Immediately after the first watch. அவனதைச்சொன்னவுடனே. As soon as he had said it. என்னுடனேவா. Come along with me. உடனொத்தபங்காளி, s. An equal sharer. உடனொத்தவன், s. An equal, a fellow, an acquaintance, a compeer. உடன்கட்டையேற, inf. To ascend the funeral pile--as a Hindu widow with her deceased husband, அனுமரணம டைய; [ex கட்டை, log of wood.] உடன்கூட்டு, s. Co-partnership, fellowship, உடன்சேர்க்கை. உடன்கூட்டாளி, s. Co-partner, participator. உடன்கை. [prop. உடனே.] Immediately succeeding, just after, as soon as. வேலைசெய்துமுடிந்தவுடன்கையிலேகாசுகிடைக் கும். The wages will be paid as soon as the work is done. உடன்பங்காளி, s. A joint-sharer or participator, a co-partner, கூட்டுப்பங் காளி. 2. A co-heir, joint-heir, a brother's sons having a right to share in the family property, உடன்சுதந்தரவாளி. உடன்பங்கு, s. A joint-share, equal share (whether in trade, inheritance, land or otherwise), participation, joint-heirship, கூட்டுப்பங்கு. உடன்பட, inf. [com. உடம்பட.] To agree, assent, consent, acquiesce, harmonize with, சம்மதிப்பட. 2. To engage, contract, form a compact, பொருந்த. 3. To undertake, enter upon, உடம்படிக்கை செய்ய. 4. To answer in the affirmative, மறாதிருக்க. 5. To be privy to, to have a hand in, சேர. 6. To yield, submit, comply, இசைய. உடன்படிக்கை, s. [com. உடம்ப டிக்கை.] A contract, agreement, compact, covenant, engagement, &c., written or verbal, சம்மதிப்பத்திரம். 2. A promise, assurance, உறுதிப்பாடு. உடன்படுத்த, inf. To induce consent, to make willing, சம்மதிப்படுத்த. 2. To unite, reconcile, இசைவிக்க. உடன்படுவிலக்கு, s. A figure of speech by which a negation is couched in affirmative words--as அப்போதடுப்ப தறியேனருள்செய்ய இப்போதிவளுமிசைகின்றாள்-தப்பில், பொருளோபுகழோதரப்போவீர்மாலை இரு ளோநிலவோவெழும். (அலங்காரம்.) உடன்பட்டகடமை, s. A covenanted obligation. உடன்பாடு--உடம்பாடு, s. Harmony, concord, union, fellowship, agreement, பொருத்தம். 2. Compact, covenant, engagement, உடம்படிக்கை. 3. Consent, assent, compliance, acquiescence, சம்மதிக் கை. 4. Being concerned in, complicity, உடந்தை. 5. Affirmation, மறாமை. 6. [in grammar.] Positive or affirmative--as opposed to negative terms, or negative forms of expression, விதி. உடம்பாடிலாதவர்வாழ்க்கைகுடங்கருட்பாம்போ டுடனுறைந்தற்று. Those who live in discord are as if enclosed in a vessel with a live snake. உடன்பாட்டுவினை, s. A verb in the affirmative form, விதிவினை. உடன்பிறந்தவர்கள்--உடன்பிறந் தார், s. Own full brothers or sisters. உடன்பிறந்தார்சுற்றத்தாரென்றிருக்கவேண்டாம். Because born with you, do not imagine them to be your friends. உடன்பிறப்பு, s. [impr. உடப்பிறப் பு.] Connascence, கூடப்பிறக்கை. 2. Offspring of the same parents, an own brother or sister. 87)

utṭu (p. 59) s. Lip, lips, இதழ். 2. (fig.) Brim, margin, பானைமுதலியவற்றின்விளிம்பு. 3. The lip of a wound, வெட்டுவாய். உதடன், s. (fem. உதடி.) A blubber-lipped person, பருத்தவுதடன். உதடுதுடிக்க, inf. To quiver as the lips in anger. உதடுபிதுக்கி, s. A thick-lipped person. உதடுமடிக்க, inf. To bite the lips in anger. உதடுவெடிப்பு, s. Harelip. உதட்டடி, s. Angry, menace, bluster, boisterousness, வாயடி. உதட்டடியடிக்க, inf. To disconcert a plan by blustering. உதட்டுப்புண், s. Sore on the lip. உதட்டைப்பிதுக்க, inf. To pout, to shoot out the lower lip by way of negation or disdain. மூளியுதடு, s. A lip of which a part is wanting. 2. A harelip. மேலுதடு, s. The upper lip. கீழுதடு, s. The lower lip. 135)