avivēkam (p. 31) s. [priv. அ, et விவே கம், sagacity.] Dulness of intellect, stupidness, unskilfulness, விவேகமின்மை. (p.) Wils. p. 85. AVIVEKA. அவிவேகி, s. A foolish person. Wils. p. 85. AVIVEKIN. 10)

kḷḷm (p. 101) s. Guile, treachery, deception, imposition, dissimulation, insidiousness, roguery, villany, knavery, turpitude, spuriousness, counterfeitness, perfidy, depravity, வஞ்சகம். 2. Stealing, robbery, fraud, embezzlement, shuffling, tricking, cheating, circumvention, intrigue, களவு. 3. Lying, falsehood, பொய். 4. Fault, crime, guilt, defect, blemish, குற்றம். 5. Morbid matter concealed in a boil, or lodged in the system and causing irritation, புண்ணினுட் கள்ளம். 6. Unlawful, illicit acts, slyness, trickishness, sinister views, under-hand way of doing things, covert, கபடம். கள்ளவெயிலுங்கள்ளமழையும். Alternate rain and sun-shine when neither can be relied on. கள்ளஒப்பம், s. A forged signature. கள்ளக்கடை, s. A shop or bazaar for the reception of stolen goods. கள்ளக்கப்பல், s. A piratical vessel, திருட்டுக்கப்பல். கள்ளக்கப்பற்காரன், s. A pirate. கள்ளக்கயிறு, s. A kind of double string for opening and closing a book or purse. கள்ளக்கவறு, s. False dice, கள்ளச் சூதாடுகருவி. கள்ளக்கவி, s. Flagrant plagiary, சோரகவி. கள்ளக்காசு--கள்ளநாணயம்--கள் ளப்பணம், s. Base or counterfeit coin, செல்லாக்காசு. கள்ளக்காய்பட, inf. To fail as fruits in the process of ripening by smoke. கள்ளக்கிடை, v. noun. Lying deceptively, shamming sickness, sleep, or death, வஞ்சனையாகப்படுத்திருக்கை. கள்ளக்குணம், s. A false, insidious, deceptive disposition, திருட்டுக்குணம். 2. Insidiousness in boils, diseases, &c., deceptiveness, changeableness in weather, wind, the sea, &c., கள்ளத்தோற்றம். 3. Tricks, vices, &c., in beasts, கபட்டுக் குணம். கள்ளக்கையெழுத்து, s. A false signature, a forgery. கள்ளச்சத்தியம், s. A false oath, perjury. கள்ளச்சரக்கு, s. Smuggled or contraband goods. கள்ளச்சாதி, s. The Kallar tribe, a caste in South India. கள்ளச்சி, s. [prop. கள்ளி.] A female thief, திருடி. கள்ளச்சீட்டு, s. A forged bond, note, draught, &c. கள்ளச்சொல், s. Lie, falsehood, பொய். 2. Pretence, pretext, திருட்டுப் பேச்சு. கள்ளஞானம், s. Hypocrisy, in religion. கள்ளஞ்செய்ய, inf. To commit fraud, to embezzle, களவுசெய்ய. கள்ளத்தனம், s. Cunning, craftiness. கள்ளத்திறவுகோல், s. A false key, a picklock. கள்ளத்தீன், s. Sweet-meat, cakes, &c., eaten by stealth instead of regular food, திருட்டுணவு. கள்ளத்துறை, s. Ports where exports and imports are prohibited, ஆயத் துறைக்குமாறாயதுறை. கள்ளத்தோணி, s. A kind of dhoney, sailing to different places from Point Calimere, &c.; this species of boat is so called because formerly employed in robbing the pearl banks. கள்ளநடத்தை, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளநீர், s. Morbid humor in the body preventing the healing of ulcers, &c., புண்ணில்வடியுநீர். கள்ளநேரம், s. Irregular seasons for doing things, seasons for illicit acts when detection may not occur. 2. A little before daylight, தூங்குநேரம். கள்ளப்பசி, s. Deceptive feelings of hunger. கள்ளப்பாடம், s. Lessons omitted, slipped over, &c., being unlearnt, deceiving the master. கள்ளப்பார்வை, v. noun. Thievish, designing looks. 2. Sly looks of lovers, or libidinous persons, அன்பினானோக்குநோக் கம். கள்ளப்பிள்ளை, s. An illegitimate child, a bastard, சோரத்திற்பெற்றபிள்ளை. கள்ளப்புணர்ச்சி, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளப்புத்தி, s. Deceitful sagacity, cunning. கள்ளப்புருஷன், s. A paramour, a gallant, சோரநாயகன். கள்ளப்பெண்சாதி--கள்ளஸ்திரி, s. A concubine. கள்ளப்பேச்சு, s. Insincere expressions, false assurances. கள்ளமயிர், s. False hair. கள்ளமயிர்த்தொப்பி, s. A wig. கள்ளமனம், s. Deceitful mind. கள்ளமாடு, s. Cattle that intrude and graze by stealth, a cow or bullock prone to stray, or to be mischievous, திரு ட்டுமாடு. 2. An ox that refuses to work, கரவுள்ளமாடு. 3. Stolen cattle, திருடினமாடு. கள்ளமார்க்கம், s. False religion. 2. A sally port. கள்ளமுத்திரை, s. A false stamp, திருட்டுமுத்திரை. கள்ளம்பண்ண, inf. To be idle in work, to be dull, slow, &c.--as a beast in the absence of the whip. 2. To play truant. 3. To work deceptively, to use alloy, cheat, act the rogue, dissemble, sham, pretend. கள்ளவறை, s. A concealed room which no one would suspect, பிறர்காணக் கூடாதஅறை. கள்ளவாசாரம், s. Mock modesty, feigned politeness, திருட்டாசாரம். கள்ளவாயில், s. A trap-door, கள் ளவழி. கள்ளவொழுக்கம், s. Hypocrisy, dissimulation, திருட்டுநடத்தை. கள்ளன், s. (plu. கள்ளர், fem. கள் ளி.) Thief, robber, rogue, vagabond, villain, knave, criminal, felon, depredator, திருடன். 2. One of the Kallar tribe, கள்ளச்சாதியான். கள்ளர்பற்று, s. The district of the Kallars. வேசிக்கள்ளர், s. Whore-mongers. ஆசாரக்கள்ளர், s. Persons insincere, incomplaisant. 2. Hypocrites in religion. திருநீறுகுழைக்குங்கள்ளர். Those who put on appearances of piety. கும்பிடுகள்ளர்--தொழுகள்ளர், s. Hypocrites, those insincere in religion, or in courtesy. அழுகள்ளர், s. Weeping rogues, dissimulators, impostors. மாசாலக்கள்ளி, s. A dissimulating, unfaithful woman. 9)

kūr (p. 135) --கூரு, கிறது, கூரும், கூர, v. n. To be sharp--as the edge or point of an instrument, ஆயுதமுதலியகூராக. 2. To become keen, acute, brilliant--as the intellect; to be sagacious, clever, penetrating, புத்திமுத லியகூர; [ex கூர், sharpness.] 3. To be abundant, copious, excessive, மிக; [ex கூர், abundant.] கூர்ந்தபுத்தி, s. Sharp wit, quick perception. கூர்ந்துபார்க்க, inf. To look with a sharp eye, to look intently. கூர்ப்பு, v. noun. Intenseness of passion; keenness of the faculties or senses; copiousness, abundance, excessiveness; greatness, eminence, உள்ளதுசிறக்கை. நினைவுகூர, inf. To remember. 8)

caturam (p. 159) s. A square, சரிசதுரம். 2. Parallelogram, நீண்டசதுரம். 3. A quadrangle, நாற்கோணவடிவம். (c.) W. p. 315. CHATUR. 4. Sagacity, discretion, விவேகம். 5. Dexterity, cleverness, திறமை. 6. Property, polished manners, நாகரீகம். W. p. 315. CHATURA. சதுரகிரி, s. The Chatagherry mountains, near Trevandrum. சதுரக்கள்ளி, s. A species of கள்ளி shrub, the prickly pear, Euphorbia antiquorum; Triangular Spurge. சதுரக்கள்ளிப்பால், s. The milkey juice of the கள்ளி hardened and sold as a drug. சதுரப்பட, inf. To become, or be made square. சதுரப்பாடு, v. noun. Discretion, &c., as சதுரம். 2, 3, 4. 2. [prov.] Being four sided, square or oblong, சதுரம். (Limited.) சதுரர், s. [pl.] Inhabitants of a large city; the polite, the polished, நகரப்பதிவா ழ்வோர். 2. Clever, sagacious, eloquent persons, திறமுடையோர். 3. Fashionable persons, நாகரீகமுள்ளவர். சதுரன், s. [fem. சதுரி. sing. of சதுரர் as above.] [loc.] A covetous person, அர்த்த லோபி. (R.) 30)

campiratāyam (p. 164) s. Tradition, traditional communications--as of a doctrine; knowledge transmitted orally from teacher to teacher and established as of divine authority--such as the meaning of the Vedas, Agamas and other sacred books, குருபாரம் பரியம். (சிவ. ஞா.) 2. Customs and manners --as of a tribe; usage, observance, குலாசாரம். (p.) W. p. 93. SAMPRADAYA. 3. Skill, dexterity, cleverness, address, சாமர்த்தியம். 4. [vul.] Artfulness, shrewdness, cunning management, சாதுரியம். (c.) சம்பிரதாயக்காரன்--சம்பிரதாயஸ்தன், s. A skilful man. 2. One who regards traditions. சம்பிரதாயமாய்ப்பேச, inf. To speak on a subject artfully so as not to entrap one's self, or be defeated by an opponent. சம்பிரதாயவழக்கு, s. Traditionary usage. (p.) சம்பிரதாயவித்தை, s. Art and cunning. சம்பிரதாயவிளக்கம், s. A treatise on Elocution, ஓர்பிரபந்தம். கைச்சம்பிரதாயம், s. Manual dexterity. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction from a guru. See குரு. வாய்ச்சம்பிரதாயம், s. Cleverness in talking, eloquence--sometimes in reproach. வித்தில்லாச் சம்பிரதாய மேலுமில்லைக் கீழுமில்லை. Nothing above or below comes without seed (without a cause)--spoken of an ostentatious display of importance, or sagacity, without foundation from ancestry, &c. 37) *

cāturiyam (p. 176) s. [com. சாதூரியம்.] Eloquence, power or skill in address, flippancy, volubility, fluency, shrewdness in speech, சதுர்ப்பாடு. 2. Cleverness, dexterity, ability, address, sagacity, cunning management, wariness, artfulness, சாமர்த்தியம். --not applicable to manual actions. (c.) 3. [ex சதுரம்.] Profound knowledge, கல்வித்திறம். W. p. 322. CHATURYYA. சாதுரியப்பூனை மீனிருக்கப் புளியங்காயைத்தின்றுதாம். The artful cat left the fish, and seemed to be eating the tamarind fruit near it; [that the owner might leave the fish exposed] --spoken of one who acts with address to secure future objects. சாதுரியப்பேச்சு, s. Ambiguous, skilful discourse by which a person secures his object and takes care not to commit himself. சாதுரியம்பண்ண, inf. To give a hint dexterously; to answer shrewdly, indirectly, with address, &c., to waive a subject politely. சாதுரியங்காட்ட, inf. To display eloquence, ability, &c. 2. To act with address, cleverness, &c. சாதுரியன், s. [com. சாதுரியவான்.] A man of address, management, dexterity. 2. A person of skilful discourse, an eloquent man, an orator. சாதுரியாகமம், s. [R. Catho. usage.] The proverbs of Solomon. (R.) 23) *

cuyam (p. 194) s. (Sa. Svayam.) Self; being; selfexistence, தானாகுகை. 2. Peculiarity, identity, individuality, ஏகத்துவம். 4. Natural habits--as opposed to acquired; reality, originality, genuineness, சுபாவம். 5. Spontaneity, சுயபுத்தி. 6. [prov.] Continuity, perpetuity, constancy, நிதம். சுயகருமம், s. One's own ceremony. சுயகாறுபாறு, s. One's own authority. (R.) சுயகர்த்தன், s. An independent lord. சுயகாரியம், s. One's own affair, private duty. சுயகாரிய துரந்தரன் பரகாரிய பராமுகன். One zealous, in his own business, but neglectful in that of others. சுயகுணம், s. One's own peculiar nature, temper, disposition. 2. Being natural to one, not affected. சுயகுரு, s. One's own guru, the guru of the family or caste. 2. Siva--as the guru, or enlightener of souls. சுயசாதி, s. One's own tribe. சுயசாதிமானம், s. Partiality for persons of one's own caste. Seem சுயசாதியபிமானம். சுயசினேகம், s. Self love, தற்சினேகம். (R.) சுயஞ்சோதி, s. The deity as having light in himself and enlightening souls. சுயதன்மை, s. Own peculiar nature; 'sui-generis.' சுயதேசம், s. One's own country--as சுதேசம். சுயநீலம், s. A genuine sapphire. சுயபாஷை, s. One's own language. சுயபாரபத்தியம், s. Arbitrary power. சுயபுணர்ச்சி, s. Self-pollution, onanism. சுயபுத்தி, s. One's own sagacity, poliey, discretion. 2. A right mind, sobriety, as opposed to derangement, intoxication, fascination, passion, &c. See சுபாவம். சுயபோக்கு, v. noun. One's peculiar nature, temper, disposition. சுயமனுஷாள், s. [prop. சுயமனுஷர்கள்.] One's own relatives. (Colloq.) சுயமாயாடுஞ்சூத்திரம், s. An automaton or self-moving machine. சுயமானபால், s. Unadulterated milk. சுயமாமிசம், s. One's own flesh, kindred. (Christ. usage.) சுயமாய், adv. Of one's own accord, spontaneously. 2. [prov.] Constantly. சுயமானவிவேகம், s. Original genius. சுயம்பாகம், s. Cooking. 2. Cooking for one's self. 3. [with. ஒரு.] Provisions, stores for a meal for one person. சுயம்பாகங்கொடுக்க, inf. To give rice for cooking, in charity. சுயம்பாகம்பண்ண, inf. To cook. சுயம்பாகி, s. [vul. சோம்பாகி.] A cook, மடையன். சுயம்பாட, inf. To make poetry naturally, as one endowed with poetical genius. 2. To make original poetry. (c.) 3. To alter a tune by new composition, flourishes, &c. சுயம்பிரகாசம், s. Original light as in the deity. 2. Original radiance--as of gems, &c., மணியின்கண்ணொளி, (p.) சுயம்பிரகாசன், s. The possessor of light, as enlightener--as சுயஞ்சோதி. சுயவலது, [vul.] One's own capacity or power. (c.) சுயவிருப்பம், s. One's own liking, own choice. சுயாதிபதி, s. An independent sovereign; [ex அதிபதி.] சுயாதிபத்தியம், s. Independent sovereignty, தன்னிஷ்டஆளுகை. சுயாதீனம், s. (also சுவாதீனம்.) Freeagency, independence. 2. One's own right, one's own property. 3. Freedom, liberty, emancipation--opposite to பராதீ னம்; [ex ஆதீனம்.] சுயாதீனன், s. A free agent, one who is his own master. சுயேச்சை--சுவேச்சை, s. Free will, liberty of choice; [ex சுய, et இச்சை.]

cuḷuku (p. 198) s. [prov.] Readiness, sagacity, quickness of invention, யூகபுத்தி. 2. Cutting witticism, sarcasm, satire, சூத்திரவார்த் தை. 3. [improp. for சுளுவு.] Shortness, that which is easy of attainment, இலகு. சுளுகானவழி, s. See சுளுவானவழி. சுளுகன், s. A witty person, a satirist, உபாயக்காரன். 76)

cūṭṭu (p. 199) s. (Tel. ஜூடு.) Acuteness, sagacity, கூர்மை. (c.) சூட்டுக்காரன், s. A witty person.

cūẕcci (p. 201) s. Deliberation, ஆராய்வு. 2. Counsel, advice, consultation, ஆலோசனை. 3. Invention, ingenuity, sagacity, prudence, discretion, wisdom நுண்ணறிவு; [ex சூழ.] 4. (sometimes written சூட்சி.) Means, contrivance, expedient, device, scheme, stratagem, உபாயம். சூழ்ச்சிக்காரன், s. A man of invention, sagacity, &c., a good contriver. சூழ்ச்சித்துணைவர், s. King's counsellors, statesman--as சூழ்வோர். 20)

tkvu (p. 219) v. noun. Suitableness, fitness, suitability, adaptation, தகுதி. 2. Property, உரிமை. 3. Quality, state, condition, manner, குணம். 4. Good behavior, proper conduct, morality, virtue, ஒழுக்கம். 5. Kindness, favor, courteousness, mercy, கிருபை. 6. Knowledge, erudition, learning, அறிவு. 7. Wisdom, sagacity, prudence, தெளிவு. 8. Similitude, resemblance, comparison, உவ மை. (சது.) 9. Worthiness, eligibility, யோக்கி யம். 1. Justice, equity, நீதி; [ex தகு v.] (p.) 22)

teḷivu (p. 257) s. Clearness, transparency. limpidness; துவக்கம். 2. Brightness; clearness of a gem, pearl, &c., பிரகாசம். 3. Plainness, obviousness, that which is easy of comprehension, வெளிப்படை. 4. Clearing, passing away as clouds, darkness, fear, sleep, &c., நீக்கம். 5. A lucid interval before death, தசாவஸ்தையிலொன்று. 6. Placidity, tranquillity, serenity of mind, suspension of the passions, மனஅமைவு. 7. Plumpness, sleekness, fulness, fatness, கொ ழுப்பு. 8. clearness, of intellect, mature knowledge, good understading, sagacity, penetration, அறிவு. 9. water poured off from boiling rice, a kind of thin rice gurel, வடிகஞ்சி. 1. [in Rhet.] Simplicity, perspicuity, as one of the ten குணஅலங்காரம். 11. Being clear as profit or gain after deducting expenses, waste, &c., இலாபம். See தெளி, v. n. தெளிவுகொடுக்க, inf. To make clear; to allow a lucid interval before death. To elucidate. 3. [prov.] To grow fat, to fatten. தெளிவெண்ணெய், s. [prov.] Margosa oil cold drawn, not extracted by heat. 11)

teḷḷimai (p. 257) s. Clearness, obviousness, perspicuity, தெளிவ. 2. Intelligence, sagacity, penetration, cleverness, அறிவு. (p.) தெள்ளிய, adj. Clear, perspicuous, தெளிந்த. தெள்ளியவன், s. One of clear intellect, (Beschi.) தெள்ளியர்-தெள்ளியோர், s. (plu.) The learned, the wise, the intelligent, sages persons of clear understanding. 20)

putti (p. 324) s. Intellect, understanding, sagacity, discretion, mental capacity, reason, knowledge, wisdom, அறிவு. W. p. 55. BUDD'HI. 2. The second of the four intellectual faculties, the faculty of reflection. See அந்தக்கரணம். 3. Instinctive knowledge as possessed by brutes, instinct, இயற்கையுணர்வு. 4. Instruction, admonition, counsel, exhortation, போதனை. 5. A wise plan, method, a remedy, an antidote, உபாயம். 6. Consciousness, உணர்ச்சி. 7. [in astron.] Daily motion of a planet, கிரகநடை. See புடபுத்தி, மத்திமபுத்தி. புத்திமான்பெலவான். The wise man is mighty. புத்தியோடேபிழை. Live circumspectly. அபரபுத்தி, s. An after-thought. See பச்சிமபுத்தி, பின்புத்தி. புத்திகற்பிக்க, inf. To instruct, to admonish. 2. As புத்திபடிப்பிக்க, 2. புத்திகற்பிதம், s. [in the Vedantic System.] Conception or idea, of visible things, in distinction from reality. புத்திகெட்டவன், appel. n. A stupid person. புத்திகேட்டல், v. noun. Asking counsel. 2. Listening to advice. 3. Attending to instruction, obeying. புத்திக்கூர்மை, s. Acuteness of intellect. புத்திக்கெட்டாதது, appel. n. That which is incomprehensible. புத்திசாலி--புத்திமான், s. skilful, wise, sagacious man. புத்திதீட்சணம், s. Penetration, acuteness of intellect, acumen. புத்திதெளிதல், v. noun. Becoming enlightened--as the understanding, or the judgment. புத்தித்தாழ்ச்சி, s. Stupidity, want of judgment, bewilderment. புத்தித்துவம், s. Intelligence or intellect as a divine principle. புத்திபடிக்க, inf. [prov.] To learn wisdom, acquire knowledge. புத்திபடிப்பிக்க, inf. [caus.] To teach. 2. To chastise, discipline, correct, சிட் சிக்க. புத்திபோதகம்--புத்திபோதனை, s. Instruction, exhortation, moral or spiritual advice. புத்திபோதரவு, s. Exhortation, advice, counsel, presuasive advice. புத்திமதி, s. Instuction, advice. [a pleonasm.] புத்திமயக்கம், s. Bewilderment, fascination, loss of self-government, by delirium, intoxication, lust, or otherwise. புத்திமயங்க, inf. To be bewildered, confused. புத்திமழுக்கம்--புத்திமழுங்கல், புத்தி மாறாட்டம், v. noun. Impaired state of the understanding, derangement. புத்தியறிதல், v. noun. Having discretion, prudence, sagacity. 2. Arriving at puberty as a girl, பெண்பருவமடைதல். புத்தியறிந்தவள், appel. n. [neg. புத்தியறி யாதவள்.] A girl grown marriageable. புத்தியில்லாமை-புத்தியீனம், s. Senselessness, folly, indiscretion. புத்தியூட்டுதல், v. noun. Instilling knowledge, imparting or communicating instruction, அறிவுபயிற்றல். புத்திவிமரிசை, s. Investigation. See விமரிசை. 29) *