aṉungku (p. 33) கிறேன், அனுங்கினேன், வேன், அனுங்க, v. n. To suffer pain, be in distress, affliction, &c., வருந்த. 2. To groan, sigh, moan with pain, புலம்ப. (p.) 3. [prov.] To read or speak with a mumbling tone, to mumble, mutter, மிணுமிணுக்க. 4. (p.) To be weak or slight as fever, flame, &c., வாட. 5. [prov.] To be reluctant, unwilling, backward, இழுக. 6. (c.) To be touched undesignedly, causing a forfeit in the கொக் கான் play, &c., முட்டுண்ண. அனுக்கம், v. noun. Groaning, moaning, புலம்புகை. 108) *

arukkāṇi (p. 25) s. Rareness, preciousness, nobleness, அருமை. 2. Shifts, reluctance to accommodate, closeness in a bargain, &c., அழுத்தம். (c.) அருக்காணிகாட்ட, inf. To be backward, show unwillingness or reluctance. அருக்காணிபண்ண, inf. To grudge. 3) *

arukku (p. 25) கிறேன், அருக்கினேன், வேன், அருக்க, v. a. To diminish, குறைக்க. 2. To make scarce, reduce in quantity, சுருக்க. 3. v. n. To keep back from others use, (as keeping up grain, making it scarce and dear,) to stand out in bargaining, stickle, haggle, அருக்காணிபண்ண. 4. To grudge, spare reluctantly, give sparingly, show unwillingness to serve or benefit another, அழுக்காறடைய. (திரிகடுகம்.) நீரருக்கிமோர்பெருக்கி நெய்யுருக்கியுண்பவர்தம் பே ருரைக்கப்போமே பிணி. He who drinks his water after boiling, his curds diluted, and his butter made ghee, will find sickness flee at the sound of his name. அருக்கு, v. noun. Scarceness, அ ருமை. 2. Haggling in a bargain, reluctance to do a kindness, &c., அருக்காணி. 3. Fearing, அஞ்சுகை. 5) *

iṟu (p. 57) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To pay a debt, or tax, to liquidate, discharge debts, கடன்செலுத்த. 2. To pay unwillingly or by compulsion, to discharge a debt with difficulty, கடனிறுக்க. 3. To strain, pour off, to allow a liquid to percolate, leaving a sediment, grain, boiled rice, &c., to decant, வடிக்க. 4. (p.) To break a branch, a bow, &c.; to snap asunder, ஒடிக்க. 5. v. n. To abide, stay, tarry, தங்க. 6. To arrive at, reach, சேர. 7. To answer, say in reply, விடைகூற. இறுத்துத்தொலைக்க, inf. To discharge, to pay off. தண்டமிறுக்க, inf. To pay a fine. கடனிறுத்தல், v. noun. Paying a debt. இறுத்தல், v. noun. The act of cutting, &c., வெட்டல். இறுப்பு, v. noun. Liquidation, payment, discharge, clearing off, கடன் செலுத்துகை. 2. Abiding, tarrying, தங்கு கை. 3. s. Tax, tribute, குடியிறை. இறை, v. noun. Halting, tarrying, தங்குகை. 2. s. A halting place, தங்குமிடம். இறைக்குத்து, s. The fixed or sunken state of the eyes at the approach of death. 21)

iẕu (p. 55) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To draw, pull, haul, drag, tug, drag to justice, to drag along the ground, ஈர்க்க. 2. To attract--as a magnet, ஊசி முதலியவீர்க்க. 3. To attract--as a snare, to entice, allure, inveigle, seduce, draw over to one's interests, வசமாக்க. 4. To strain, stretch, lengthen or attenuate by pulling, to draw out, நெடுகச்செய்ய. 5. To drag one into an affair, to cite, force one to court, &c., to drag one's name, &c. in support of an argument or practice, வலிகக. 6. To upbraid, drag out one's faults to view, to cast reproaches, insults, &c., புறத்திலிழு க்க. 7. To draw into, swallow up, engulph --as a stream, a whirl-pool, a whirl-wind, சுழித்துவாங்க. 7. To absorb--as a sponge, to absorb humors from the body, to draw-as a medicine or plaster, உறிஞ்ச. 8. To draw out the voice, lengthen the sound properly in singing, to draw in speaking, reading, &c., நீட்டிப்பேச. 9. To strain muscularly, distort the features or limbs in spasms, &c., to have the cramp, to be convulsed; in this sense, it is often used impersonally, வலியிழுக்க. 1. v. n. To linger, to be protracted, தாமதிக்க. இழுத்துப்பாடு. Sing, dwelling on the notes. தாய்வருமளவும்பேச்சிழுத்தாள். She protracted, continued the conversation, till her mother came. அந்தவழக்குவெகுபணமிழுத்துப்போட்டது. That law-suit has swallowed up a great deal of money. காரியமிழுத்துக்கொண்டுவருகின்றது. The affair is protracted, the business is delayed, being involved in various intricacies. இப்படியிழுத்துக்கொண்டுநின்றாலொன்றுந்தீராது. If you protract the matter so carelessly, you cannot expect a happy result. வழக்கிலேயிழுத்துவிட்டார்கள். They have dragged the matter into court. ஊர்க்காரியங்களையிழுக்க To make a long story, unnecessarily talking of other people's affairs. உன்காரியத்திலென்னையிழாதே. Do not draw me into your affairs, as a witness, party, &c. காரியத்திலிழுத்துக்கொண்டுநிற்கிறார்கள். They pull against or away from each other-as two parties, &c., they dissent, are unsettled (fig.), from the idea of two beasts tied together. இழுத்துக்கொண்டுவர, inf. To put off from day to day. என்கடனைத்தீர்க்காமலிழுத்துக்கொண்டுவருகிறான். He delays to pay the debt he owes me. இழுத்துப்பேச, inf. To speak drawlingly. இழுத்துவலிக்க, inf. To draw in a rope, or cord--as attached to a net, paper-kite, &c. இழுத்துவிட, inf. To put off, to protract, to delay, continue putting off and never fulfilling. 2. To bring into court, indict, prosecute, expose to the public. மடியைப்பற்றியிழுக்க, inf. To seize one's lap and pull him. காலிழுத்துநடக்க, inf. To trail the leg in walking--as a lame man. இழுபறி, s. A scuffle, a struggle, strife, squabble, வாது. இழுப்பு, v. noun. Drawing, pulling, draught, a pull, a tug, a twitch, இழுக் கை. 2. Attracting, attraction, allurement, inviting, engaging. 3. Distortion of the limbs or features by convulsions, cramp, &c. 4. Absorption. 5. Draught or force of a current, wind, &c. 6. Procrastination, tardiness, protraction, suspense, uncertainty. The meanings of the verb generally are applicable also to the verbal noun. அதிலே முன்னிழுப்புப்பின்னிழுப்பில்லை. In that matter, there can be no dispute one way or the other. இழுப்பறை, s. A box in a case, a drawer. இழுப்பாட்டம், s. Tardiness, protraction, procrastination. இழுப்பாட்டியம், s. [prov.] Procrastination, protraction, tardiness, delay--used instead of இழுப்பாட்டம். இழுப்பாணி, s. [prov.] A delayer, postponer, lingerer. 2. A moveable peg that fastens the yoke to the beam of the plough. இழுப்புண்ண, inf. To be drawn unwillingly--as some persons when they are compelled to attend court; to be forced or dragged into an affair. 2. To be allured, seduced, decoyed; to be diverted from the business in hand, be tempted, be led away by lust, be ensnared, சிக்கிக்கொள்ள. இழுப்புப்பறிப்புப்பட, inf. [vul.] To scuffle, struggle, contend. 2. To pull one another--as persons intoxicated, or in play. இழுவல், v. noun. [prov.] The act of drawing. 2. Putting off, lingering, delaying, postponing. 3. One who neglects his own affairs and busies himself with those of others. அவனொரு இழுவல். He is a busy-body, drawn into every one's business. இழுவை, v. noun. A being drawn, draught, இழுப்பு. 2. Any thing drawn-as a draught of thorns, timbers, fishes, &c., இழுக்கப்பட்டவை. 3. A long rope for draught, இழுக்கும்வடம். 4. The mark or point made on the ground by a thing drawn, சுவடு. இழுவைகண்டாலடிப்பார்க்கிறதேன்? When the track in which the thing was dragged is plain, why look for footsteps? 37)

uṟcākam (p. 68) s. [impr. உற்சாயம்.] Effort, perseverance, strenuous and continued exertion, முயற்சி. 2. Promptitude, resolution, determination, the first impulse of the mind toward actions, ஊக்கம். 3. Spontaneousness, alacrity, willingness, மனப்பூரிப்பு. 4. Happiness, சந்தோஷம். Wils. p. 145. UTSAHA. உற்சாகங்கொண்டுமச்சைத்தாவுகிறான். He is transported with joy. உற்சாகங்கொடுக்க, inf. To encourage, to excite, to embolden. உற்சாகசத்தி, s. Energy, application. (p.) உற்சாகஞ்செய்ய, inf. To make great efforts. உற்சாகப்பட, inf. To be energetic, have an impulse of mind for the performance of actions, to resolve, முயற்சிப்பட. உற்சாகப்படுத்த, inf. To excite one to action. உற்சாகப்பலி, s. [in Christ. usage.] Free-will offering. உற்சாகப்பிழை, s. Averseness, unwillingness, backwardness. உற்சாகமாய்க்கொடுக்க, inf. To give freely. உற்சாகமாய்ச்செய்ய, inf. To do willingly, freely. மனோற்சாகமாய், adv. Voluntarily, freely, spontaneously. 26) *

ulvi (p. 66) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. and n. To be sparing in order to leave a supply for others, to forbear, or be reluctant, &c., be bashful in eating, &c., உலோபமாயிருக்க. 2. To evince diffidence in accepting favors, gifts, &c.; to be diffident, or backward in coming into company, கூசியொழுக. 3. To restrain one's self, forbear, ஒறுக்க.--Note. This word seems to be a causative of உலவு in a contracted form. உலவியரமற்சாப்பிடும். Eat without restraint, take as much as you like. சாப்பாட்டையுலவிக்க. To eat food sparingly. அவருடைய முகத்துக்காகவுலவித்துவிட்டுவிட்டேன். One his account I forbore (to act as otherwise I would have done). இங்கேசாப்பிடவுலவிப்பானேன்? Why should you be unwilling to eat here? தன்வயிற்றைத்தானுலவிக்கலாமா? Ought one to deprive himself of necessary food? 8)

oru (p. 83) adj. [changed from ஒன்று, which is the root.] Before vowels and sometimes before consonants, the உ often is dropped and the ஒ lengthened--as ஓரிலை, a leaf. In some connexions and with appropriate emphasis, it means sameness, singularity, peculiarity, specialness, celebrity, &c. ஒருகூடுமுடைந்தவனொன்பதுகூடுமுடைவான். . . . . He who has fabricated one bird's cage may fabricate nine. [prov.] ஒருகண்டசீராக, adv. In one uninterrupted course, monotonously, invariably, constantly. ஒருகண்டசீராகமழைபெய்கிறது. It rains without intermission. ஒருகண்டசீராகக்கூப்பிடுகிறான். He continues calling. ஒருகண்டசீராய்நடக்க. To continue unchanged. ஒருகண்ணுக்குறங்க, inf. To enjoy a short nap. ஒருகண்மூடியொருகண்விழித்தல். Partiality, especially to children. ஒருகாரியம், s. [prov.] One thing, something, a term used in calling or diverting attention, or in stating a reason, &c., in discussion. ஒருகால், s. A foot or one foot, ஒற்றைக்கால். 2. adv. [improp. ஒருக்கால்.] Once, sometime or other, for once, sometimes, ஒருமுறை. ஒருகாலிலேநிற்கிறான். He insists on (going, having, &c.), he is firmly resolved. ஒருகாலும். Never. ஒருகாலுஞ்செய்யான். He never does it, he never will do it, he never can do it. ஒருகாலுமில்லை. Never, at no time, not once. ஒருகாலுமுன்னைக்கைவிடேன். I will never forsake thee. ஒருகாலும்பொய்சொல்லான். He will never tell a lie. ஒருகாலே, adv. In great abundance, greatly. 2. Once, at once, continuously. ஒருகாலேகூட்டமாய்ப்போக. To go together in one continuous company. ஒருகாலே தேடிக் குவித்துக்கொண்டான். He has laid up a vast quantity. ஒருகாலேபேசுகிறானொன்றும்விளங்கவில்லை. He speaks a great deal, but nothing is understood. ஒருகாலேயுறுக்கிக்கொண்டுவருகிறார். He is scolding much. ஒருகாலேயெல்லாங்கொடுக்கிறது. To give all at once. ஒருகாலேயெல்லாஞ்செய்ய. To do all at once, to finish the whole. ஒருகாலேயெல்லாம்வாங்க. To receive altogether. ஒருகாற்கண்டசீராயிருக்க. To be unchangeable. ஒருகாற்செய்தவனிருகாற்செய்வான். He who has done so once, may do it again. இன்னமொருகால். Again, once more. மாற்றானுமொருகாலிதஞ்சொல்லுகிறான். Even one's foe may sometimes speak to one's advantage. ஒருகிடை, v. noun. Being bedridden; confinement by sickness or grief to a recumbent posture, கிடந்தகிடை. ஒருகிடையாகக்கிடத்தல். Lying still, unable or unwilling to rise. ஒருகுடி, s. The relations of one family. ஒருகுடித்தமர், s. Persons of the same family, near relatives--commonly on the paternal side, தாயத்தார். ஒருகூட்டு, s. Close union, combination between two persons, taking another's part, ஒருசேர்க்கை. ஒருகை, s. (fig.) Party, union, conjunction, combination, ஒருவகுப்பு, lit. one hand. அவர்களொருகையாயிருக்கிறார்கள். They are in combination, united in a conspiracy. அவர்களொருகை இவர்களொருகை. They are opposite parties. ஒருகைபரிமாறுதல், v. noun. Dealing out one course at table. ஒருகைபார்த்தல், v. noun. Coping with, striving for the mastery, &c., யார்வெல்வோமென்றுபார்த்தல். 2. Wrestling in combat, &c., once round as rivals. ஒருகைபார்த்துவிடுவோம். Let us fight one round. 2. Let us try for once. ஒருகைவிளையாடுதல், v. noun. Playing a game once round. ஒருகொள்ளை, s. A great deal, a great many. ஒருசந்தி, s. A partial fast during which one meal only is taken in the day, on Sunday in reference to the sun, by persons with diseased eyes; on Monday to Siva to cure diseases generally, &c., ஒருபொழுதுண்டல். ஒருசந்திப்பானையைநாயறியுமா. Can a dog distinguish a sacred vessel? ஒருசந்தியிருக்க, inf. To make but one meal a day. ஒருசாயல், s. Being alike, ஒருவி தம். 2. Singularity, அபூர்வம். ஒருசாயலாயிருக்க, inf. To be of the same likeness. ஒருசாய்வு, v. noun. A leaning, of one party, ஒருபட்சம். 2. [prov.] At once, altogether, ஒருமிக்க. 3. Without intermisson, continuously, இடைவிடாமை. ஒருசார்--ஒருசார்பு, s. One party. ஒருசிறை, s. One side, ஒருபக்கம். 2. adv. Partly, in some respects, to some extent, ஒருசார். ஒருசேர, adv. Altogether, at once, once, ஒருங்கு. (p.) ஒருசொன்னீர்மை, s. A compound word expressing a simple idea--as போய் விட்டான், he is gone. ஒருதரம், s. Once, ஒருமுறை. 2. One and the same kind, sort, &c., ஒருவி தம். ஒருதலை, s. Absoluteness, positiveness, indispensableness, by all means, நிச்சயம். 2. One side of a case or question, favor to one party where two are concerned, ஒருசார்வு. ஒருதலையாகச்சொல்லுதல். Speaking positively. 2. Giving partial judgment. ஒருதலையாய்ச்சேருதல். All holding to one point steadfastly. இவ்விகாரமொருதலையன்று. This grammatical change is not absolute. ஒருதலைக்காமம், s. Love on one side not yet reciprocated, love-intrigue, கைக்கிளை. ஒருதலைதுணிதல், v. noun. [in literature.] An author's choice or decision between two different sentiments found in the writings of others, 32--உத்தியி லொன்று. ஒருதலைநோவு--ஒருதலைவலி, s. Pain on one side of the head. ஒருதலைப்பாக்கு, s. [prov.] An imperfect arecanut, defective on one side. ஒருதலைவழக்கு--ஒருதலைநியாயம், s. Partiality in giving judgment, statements, descriptions, &c., leaning to one side or party, an ex-party statement. ஒருதலைவழக்குநூலினுஞ்செம்மை. The statement made by only one party in a suit is straighter than a line; i. e. one tale is good till another is told. ஒருதன்மை, s. Being of one and the same kind, ஒருவிதம். 2. Incomparableness, ஒப்பற்றதன்மை. 3. Unchangeableness, மாறாமை. ஒருதாரை, s. One edge. 2. adv. [prov.] At once, altogether, without interruption, ஒருமிக்க. ஒருதாரைக்கத்தி, s. One edged sword. ஒருத்தன், s. (fem. ஒருத்தி.) One person, one man, one only, denoting speciality, either good or bad. ஒருத்தருமில்லை. There is nobody. ஒருத்தரும்வரவில்லை. No one is come. ஒருத்தரொருத்தராய். One person at a time, singly. ஒருத்தரோடொருத்தர். One with another. ஒருத்தனுமப்படிச்செய்யான். No one will ever do so. தேவரீரொருத்தரேகருத்தர். Thou only art the Lord. அவனொருத்தன்வந்தான். He only is come. 2. That fellow is come. ஒருநெல்லுப்பெருவெள்ளை, s. [prov.] A kind of rice, ஓர்வகைநெல். ஒருநேரம், s. An unseasonable time. இவனிராத்திரியொருநேரத்தில்என்வீட்டுக்குவந் தான். He came last night to my house at an unseasonable hour. ஒருபடி, adv. Tolerably, ordinarily, ஒருவாறு. 2. In some degree, to some extent, ஒருவிதம். ஒருபடிசெய்துமுடித்தார்கள். They have done it, finished it, &c. with great labor. 2. They have done it defectively, exceptionably, not thoroughly. ஒருபடித்தாய். So and so, tolerably. ஒருபடியாக, inf. [used as an adverb.] In some sense, manner, degree, partly. 2. Tolerably, passably, in some way or other. 3. With great pains, with difficulty--as in escaping, &c. ஒருபவம், s. [as ஒருபிறப்பு.] One birth. ஒருபார்வை, s. Steadfast look, directing the eyes to one object, ஒருநோ க்கம். ஒருபாவொருபஃது. s. A பிரபந்தம் or poem of ten verses. ஒருபிடி, s. Firm determination, உறுதி. 2. Firm trust or dependence, ஒரேபற்று. 3. Stubbornness, persistence or perseverance, பிடிவாதம். ஒருபிரகாரம், adv. After a fashion, in a certain degree, to some extent. உன்முகமொருபிரகாரமாகத்தோன்றுகிறது. Your countenance appears strange. அவனொருபிரகாரமானவன். He is a singular kind of man. ஒருபுடை, s. In some respects, partly, to some extent. ஒருபுடைசெல்லல்--ஒருபுடைசே றல், v. noun. Going on one side, ஒருபக்க மாய்ப்போதல். ஒருபுடையொப்புமை, v. noun. Having an imperfect analogy. ஒருபொருட்டீவகம், [in rhetoric.] An ellipsis by which one word qualifies, or is qualified by a succession of dependent words, ஓரலங்காரம். ஒருபொருட்பன்மொழி, s. [in grammar.] An allowed tautology, மீமி சை--as நாகிளவண்டு, a young beetle; புனிற் றிளங்கன்று, a young calf. ஒருபொருள், s. One substance or being, i. e. God, கடவுள். ஒருபொழுது, s. One time, ஒரு காலம். 2. Eating once a day, ஒருசந்தி. ஒருபொழுதிப்படி ஒருபொழுதப்படி. In one view it is thus, in another it is not so. ஒருபொழுதுசாப்பிடுதல். Taking but one meal a day. ஒருபோகு, s. [in prosody.] A member of a certain verse, கொச்சகக்கலிப்பாவி னுளொன்று. ஒருபோக்கு, s. The same manner, ஒருவிதம். 2. v. noun. Going at one time, ஒருமுறைபோகுதல். ஒருபோக்காய்ப்போக, inf. To be gone forever--an imprecation. ஒருப்பட, inf. To become one, to unite, combine, coalesoe, ஒருங்குபட. 2. To be unanimous, to consent, மனமொக்க. 3. To have the mind fixed on the deity, be abstracted from outward objects, ஒரு நினைவாக. 4. To be closely engaged in an object or pursuit, கருத்தொன்றுபட. ஒருப்படுத்த, inf. To cause to consent, agree, &c. 2. To fix the mind on divine things, to concentrate the powers of the mind on the deity. 3. To fix the mind closely on an object. 4. To collect, to bring together, cause to coalesce. ஒருப்பாடு, s. Mutual and full consent, unanimity, concord, ஒருமைப்படு கை. 2. Close application, concentration of the mental powers, மனமொன்றுபடுகை. ஒருமட்டம்--ஒருமட்டு, s. Equality in size, qualifications, &c., ஓரளபு. ஒருமரம், s. One tree. 2. (p.) The அழிஞ்சில் tree. (திவா.) ஒருமனப்பட, inf. To be united, unanimous, harmonious, ஏகமனமாக. 2. To apply the mind intensely, to be deeply engaged in the pursuit of an object, மனதையொன்றிலேசெலுத்த. 3. To have the senses under restraint--as in fasting, &c., ஐம்புலனடக்க. ஒருமனப்பாடு, v. noun. Unanimity, concord, இணக்கம். 2. Close or undivided application to an object, மனதை யொன்றிற்செலுத்துகை. 2. Mental restraint. ஒருமாதிரி, s. Being of one kind, ஒருவிதம். 2. Singularity, peculiarity. ஒருமுகம், s. In one direction. 2. Union, harmony. எல்லாருமொருமுகமாயிருந்தார்கள். They were all unanimous in their sentiments. குரங்கெல்லாமொருமுகம். All monkies side together; i. e. persons of the same creed or family form a party. ஒருமுகமாய்ப்பேச, inf. To speak unanimously. ஒருமுகமாய்ப்போக, inf. To proceed in one direction. ஒருமுறை, s. One form, method. 2. One time, once. ஒருலாகை--ஒருவகை--ஒருவிதம், s. One kind. ஒருவகையாயிருக்கிறான். He is dispirited, dejected. 2. He is indisposed, out of health. ஒருவகையாய்ப்பேசுகிறான். He speaks in a peculiar way, unseemly or unfriendly, out of the way. ஒருவிதமாயிருக்க, inf. To be indifferent. ஒருவந்தம், s. Intentness of mind on an object, inclination, concentration of the powers of the soul, ஒற்றுமை. 2. A place of retirement or seclusion, தனித் திருக்குமிடம். 3. Connection, unity, relation, combination, சம்பந்தம். ஊக்கமொருவந்தங்கைத்துடையார். They who are intensely energetic. (குறள்.) ஒருவயிற்போலியுவமை, s. [in rhetoric.] உவமையணியிலொன்று. ஒருவழிப்படுதல், v. noun. Having the mind constantly directed to one point, மனமொருநெறிப்படல். 2. Being unanimous, united in the same object or pursuit, especially in divine things, ஒன் றுபடல். ஒருவன், s. One person, one man, ஒருத்தன். ஒருவர்க்காகவொருவர். One for, or in behalf of another. ஒருவர்க்கொருவர். One with another. ஒருவிசை, s. One time, once. ஒருவியாழவட்டம், s. A revolution of Jupiter round the sun; i. e. twelve years. ஒருவினைச்சிலேஷை, [in rhetoric.] A figure in which the verb conveys two different meanings, சிலேஷையணியிலொன் று--as அம்பொற்பணைமுகத்துத் திண்கோட்டணி நாகம்--வம்புற்றவோடைமலர்ந்திலங்க, உம்பர்-நவம்புரியுமாநதியுநாண்மதியுநண்ணத்--தவம்புரி வார்க்கின்பந்தரும். ஒருவேலைக்கிருவேலை, s. Double work, taking double trouble with a thing. ஒருவேளை, adv. Once, ஒருமுறை. 2. Sometimes, ஒருசமயம். 3. Perhaps. ஒரே, adj. Only. ஒரேகுமாரன்--ஒரேயொருபிள்ளை, s. An only son, an only child. ஒரோவொன்று, s. One, one in multiplication, one by one, one of each individually. ஒவ்வொரு, adj. Each. ஒவ்வொருகாரியம், s. One thing at a time. ஒவ்வொருமாதம், s. Every month, monthly. ஒவ்வொருவன், s. Each man. ஒவ்வொருவராய் வருகிறார்கள். They come one by one. ஒவ்வொருவேளைகளில், adv. Sometimes, occasionally. ஒவ்வொன்று, s. Each. ஒவ்வொன்றாய், adv. One by one. ஒவ்வொன்றாய்ப்பார்க்க, inf. To examine one by one. 11)

kcku (p. 85) கிறேன், கசகினேன், வேன், கசக, v. n. To be backward, unwilling, reluctant to an undertaking, to have misgivings, நழுவ. 34)

kōṭu (p. 149) கிறேன், கோடினேன், கோட, v. a. (Sans. KÔT'A, crooked.) To be crooked, oblique; to bend, வளைய. 2. To swerve, to deviate, to diverge, கோண. 3. To be partial, biased, நடுவுநிலைகோண. 4. To be envious, displeaced, to take umbrage, to have antipathy, வெறுப்புற. 5. v. a. To break, to snap off, முறிக்க. (p.) கோடாதகோல், s. A right sceptre, just government. கோடாதமனம், s. A liberal mind, a benevolent mind. 2. A mind free from envy, guile, bias, &c. கோடாதமொழி, s. Unfailing promises. (p.) கோடாமை, s. Straight forwardness, unbiasedness, &c. கோட்டம், v. noun. Crookedness, bent, flexture, வளைவு. 2. Grudging, malice, envy, அழுக்காறு. 3. Partiality, swerving from rectitude, injustice, obliquity, கோ ணல். 4. [prov.] Lines, figures, diagrams made of rice-flour, &c., on the floor in religious ceremonies, மாக்கோலம்; (ex கோடு.) முகங்கோடுதல், v. noun. Making a wry face through discontent, dissatisfaction, umbrage, sorrow, &c. சொற்கோட்டமில்லதுசெப்பமொருதலையாவுட்கோ ட்டமின்மைபெறின். Freedom from obliquity of speech is rectitude, if there be a (corresponding) freedom from bias of mind. (குற.) முகக்கோட்டம், v. noun. A sad, dejected countenance. 2. A look of reluctance or unwillingness. 15)

kōṇu (p. 150) கிறது, கோணினது, ம், கோண, v. n. (Sa. Kon'a, crooked.) To be crooked, bent, curved, angular, serpentine, வளைய. 2. To be or become awry, oblique, aslant, askant, கோணலாயிருக்க. (c.) 3. To deviate, diverge, or turn out of the proper course, நெறிபிறழ. 4. To be warped or discouraged in mind; to be changed--as circumstances, மாறுபட. முதற்கோணினால் முற்றுங்கோணும். If the beginning goes wrong, all will be wrong. This is superstitiously believed. கோணிக்கோணிகொடுப்பதிலுங் கோணாமற்காணி கொடுப்பதுஉத்தமம். It is better to give a little (காணி) with a good will than much (கோணி) with reluctance. கோணக்கோணஇழுக்க, inf. To distort the limbs, features, &c., as cramps, convulsion, &c. கோணிக்கொடுக்க, inf. To give unwillingly. (c.) முகத்தைக்கோணவைக்க, inf. To avert the countenance. 2. To make a wry face. முகங்கோண, inf. To look sour, harsh. கோணல், v. noun. Crookedness, wryness, obliquity, deviation, deffection, வளைவு. 2. A hump; a hump-backed person, கூன். 3. Obliquity of mind, deceit, guile, மாறுபாடு (சது.) கோணல்குணங்கல், v. noun. Uneasiness of mind. (c.) கோணல்வாசல்--கோணவாசல், s. A winding gate. (c.) கோணல்வாயன், s. (fem. கோணல்வாய் ச்சி.) A wry mouthed man. 24)

coṭṭu (p. 210) s. A tap or knock with the end of the fingers on one's head, or with the beak of a crow, குட்டு. (Telugu usage.) 2. A drop, துளி. 3. [prov.] A small piece, slice, துண்டு. 4. (also சொட்டை.) Defect, blemish, stigma, &c., குற்றம். (c.) கள்ளிச்சொட்டுப்போலே. Milk as thick as that of the prickly pear. சொட்டுச்சொட்டாயிறங்க. To fall in drops. என்வேலைக்கொருசொட்டா. Can you point out a defect in my work? சொட்டுவைக்க, inf. To give a tap on one's head. சொட்டுப்போட, inf. To give a slap. 2. To disparage one's character. வட்டுவத்தின்மேல்சொட்டுப்போட்டால்வட்டுவ த்திற்குமாத்திரமாபடும். Will the slap on the betel-pouch affect that only, or also what it contains; i. e. if one member of a family suffers, will not others be affected? சொட்டுச்சொட்டென்றொழுக, inf. To drizzle, fall in drops. சொட்டுத்தண்டம், s. [prov.] A contribution made unwillingly, through the influence of others. சொட்டுச்சொல்--சொட்டைச்சொல், s. A jest. 2. A stigma. சொட்டுப்பால், s. [prov.] Thick milk, chiefly of the cocoa-nut. சொட்டுமூத்திரம், s. Strangury in children. (c.) தேங்காய்ச்சொட்டு, s. [prov.] A slice or thin piece of cocoa-nut kernel. 24)

tāmacam (p. 233) --தாமதம், s. One of three qualities or principles in nature--that of darkness, ignorance, delusion, sluggishness, முக்குணத்தொன்று. (See குணம்.) W. p. 372. TAMASA. 2. Dilatoriness, tardiness, drowsiness, துக்கம். 3. Delay, detention, தடை. 4. Slowness, dullness, sluggishness, inactivity, மந்தகுணம். 5. Reluctance, backwardness, unwillingness, பிரிய வீனம். (c.) சொல்லுகிறதுதான்தாமசம். You no sooner direct than he complies. தாமசசிருட்டி, s. The creation of evil or powers of evil. தாமசபதார்த்தம், s. Variety of food and drinks, மதுமாமிசமுதலியன. தாமசபுராணம், s. A Purana with tamasa imperfections. தாமசப்பிரகிருதி, s. One of a bad disposition, also a sluggard, சோம்பன். தாமசவேளை, s. A time of anger or passion. 2. As தாமதவேளை. தாமசன்--தாமதக்காரன், s. A slow, inactive person. தாமதப்பட, inf. To be delayed, to be detained. 2. To linger, to be tardy, to be reluctant. தாமதப்பல்லி, s. A lizard chirping in such a direction in the house as to denote delay, obstruction, misfortune. See வரத்துப்பல்லி. தாமதம்பண்ண, inf. To delay, to detain, to prolong, to retard. தாமதவேளை, s. [in astrology.] The division of the day--it being in three parts--which is most unfavorable for enterprize. 55) *

tāmti (p. 233) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. (sometimes தாமசி.) To delay, to loiter, to be tardy, பொழுதுபோக்க. 2. To be detained, hindered, தடைபட. 3. To be reluctant, backward, unwilling, பிரியவீனமாயிருக்க. (c.)

parāviruttamukam (p. 298) s. Averting the face or turning the back to express disapprobation, unwillingness, as பராமுகம், (சது.) 21)